6 αποβολες, 1 εξωμητριο και τελικα… 2 αγγελούδια!

Το ονομα μου ειναι Ειρηνη και με αφορμη τη διηγηση της ιστοριας της δικης σου γεννησης απο τη μαμα σου, Ολίβια, ειπα και εγω να διηγηθω τη δικη μου ιστορια.

Ο λογος που το κανω ειναι για να δωσω κουραγιο, πολυ κουραγιο και ελπιδα στις γυναικες που προσπαθουν να γινουν μανουλες!! Γιατι πραγματικα πιστευω, ετσι οπως το εζησα εγω, οτι ολες μας μπορουμε να γινουμε μανουλες!!!!

Η δικη μου ιστορια περιλαμβανει 6 αποβολες, 1 εξωμητριο και τελικα 2 παιδια… τα αγγελουδια μου!!!!
Παντρευτηκα 25 χρονων. Σχεδον αμεσως εμεινα εγκυος… Χαρα εγω… «Αντε», ελεγα, «να περασουν οι μηνες να γεννησω!» Που να ηξερα τι Γολγοθα θα ζουσα!!!
Ενω ολα κυλουσαν ομαλα, ξαφνικα, ενα Σαββατο βραδυ, βλεπω λιγο καφε… Πανικοβαλλομαι, παιρνω τη γυναικολογο μου η οποια με καθησυχαζει…

Ξεχασα, βεβαια, να σας αναφερω οτι μενω επαρχια….

Το καφε συνεχιζεται και Κυριακη πρωι…. αιμα! Πολυ αιμα και πονος!!! Τρελαινομαι, παιρνω τη γιατρο μου τηλεφωνο, η οποια ουτε λιγο ουτε πολυ μου εβαλε χερι γιατι την ξυπνησα!!!!!!!!!

Της λεω, «Εγω ερχομαι στο μαιευτηριο κι αμα θες ελα… Αν οχι, θα βρω αλλον γιατρο!»

Κανουμε 2 ωρες να φτασουμε Αθηνα, ενω κανονικα ειναι 3… και η «κυρια» αφαντη!!!

Ερχεται μετα απο μία ωρα απ’ οτι ειχαμε φτασει εμεις, μου κανουν υπερηχο… αποβολη!!! Χανω τον κοσμο!!!!! Μπαινω για αποξυση….

«Τελειωσα μ’ αυτη τη γιατρο!!!», φωναζω. Δεν ειχα κι αδικο.

Αλλαζω γιατρο, εναν πολυ καλο γιατρο, ο οποιος, ομως, οπως τελικα αποδειχτηκε ηταν καλος μονο για να ξεγενναει…

Μενω ξανα εγκυος… 2η αποβολη… Τρελλαινομαι… Τι συμβαινει;;;;

«Θα κανουμε καποιες εξετασεις», μου λεει. Τις κανω. «Εν τω μεταξυ, ξαναμείνε εγκυος!», μου λεει.

Ξαναμενω εγω… Λες κι ημουνα κουνελα!!

3η αποβολη… 4η- 5η- 6η…. κι ολες στο τελος του 2ου μηνα…. .ΕΛΕΟΟΟΟΣΣΣ!!!

6 αποβολες, 6 αποξυσεις… Τι εχω πια;;;

Η απαντηση του γιατρου μου: «Ο Θεος!!!!!!»

Απελπιζομαι… Φευγω κι απο κει. Καθε αποβολη και μια καταθλιψη. Σωματικα χαλια… ψυχικα… αφηστε καλυτερα…. Δεν ξαναπροσπαθω… ΤΕΛΟΣ!

Ο αντρας μου με πειθει να προσπαθησουμε για μια τελευταια φορα… Παμε σ’ εναν γιατρο, γνωστο του πατερα μου… τον κ. Μαντουβαλο. Ενα θα πω: με το που μπηκα μεσα ενιωσα οτι απο κει θα φυγω με παιδι. Οπως κ εγινε τελικα!

Ηξερε ΑΚΡΙΒΩΣ τι ελεγε… οχι αερολογιες του τυπου «φταιει ο Θεος, το περιβαλλον κτλ.» Μου λεει, «Θα μεινεις εγκυος, οταν θα ειμαστε ετοιμοι»

Μετα απο σχεδον 3 χρονια εξετασεων, απειρων προβληματων που μου βρηκε, αμετρητων χρηματων που ξοδεψαμε και απειρων φαρμακων που πηρα μου λεει
«Τωρα Ειρηνη, ειμαστε ετοιμοι!»

Μενω αμεσως εγκυος. Απ’ το φοβο που ειχα παρει με τις αποβολες δεν παω για υπερηχο… Στον 3ο μηνα ομως παλι καφε! Ε οχι! Οχι, οχι παλι Θεε μου…

Κανω υπερηχο… εξωμητριο!!!
«Δεν το πιστευω», λεει ο γιατρος μου, «κι αυτο σε σενα;;;»

Ευτυχως δεν ηταν πολυ σοβαρη η κατασταση και τη γλυτωσα με μερικα χαπακια… Δινω μια τελευταια ευκαιρια στον εαυτο μου, αφου το εξωμητριο δεν ηταν σφαλμα του γιατρου και ξαναμενω εγκυος… για 8η φορα!!!

Απ’ την αρχη αιμα… πολυ αιμα… Λεω παει.. το χασα παλι!!

Κανω υπερηχο, ακουμε καρδουλα… «Περιεργο!», λεω.

Το αιμα συνεχιζεται… ετρεμα να παω στο μπανιο… ΕΤΡΕΜΑ!!!

Το μωρο μεγαλωνε. Ειχα κανει το ΜΗΤΕΡΑ σπιτι μου απο το πολυ πηγαινε ελα… Κανω την αυχενικη και μου βγαζει ενα πολυ μεγαλο ποσοστο για συνδρομο Down!!!! Δεν ειναι δυνατον να συμβαινουν σε μενα ολα αυτα. Ποσα να αντεξει ενας ανθρωπος;;;

Παραλληλα κανω και περιδεση! Φαρμακα, ενεσεις στην κοιλια, ορμονες, αιμα και η πιθανοτητα το μωρο μου να ειναι αρρωστο…..

Κανω την αμνιοπαρακεντηση και δοξα το θεο ολα καλα..!!!!!!! Απο κει και περα, τα πραγματα κυλησαν λιγακι πιο ομαλα. Μπαινω στην 38η εβδομαδα και κλεινω ραντεβου για καισαρικη με ολικη ναρκωση!!

Δεν με ενοιαζε ΤΙΠΟΤΑ!! Αρκει να κρατουσα στην αγκαλια μου το μωρο μου… Η γεννα πανευκολη, οι πονοι…. παιχνιδακι μπροστα σ’αυτα που ειχα τραβηξει!!

Και επιτελους, επειτα απο 5 χρονια πονου και αγωνα κραταω στην αγκαλια μου το κοριτσακι μου! Ειμαι ΜΑΝΟΥΛΑ!!!!!

Επειτα απο 22 μηνες γεννησα και τη δευτερη κορουλα μου, με περιπου τα ιδια προβληματα, αλλα λιγουλακι καλυτερα.

Ευχαριστω το Θεο και τον γιατρο μου που με αξιωσαν να ακουσω τη λεξη μαμα απο τα χειλια των παιδιων μου…!!!!!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com