της μαμάς Ιωάννας
Καλημέρα σας! Με λένε Ιωάννα και θα ήθελα κι εγώ να καταθέσω την ιστορία μου. Βέβαια μου πήρε καιρό ώστε να το αποφασίσω, γιατί οι αναμνήσεις με πονάνε ακόμα. Αρχίζω λοιπόν.. Έχω μια κόρη στα 11 και έναν γιο 2 ετών. Άργησε ο πιτσιρίκος μας και η χαρά μας ήταν απερίγραπτη γιατί το είχαμε σχεδόν απορρίψει πως θα έρθει! Δέκα μέρες ήμασταν στο σπίτι με το μωρό και ένιωθα πολύ ευτυχισμένη, ώσπου ένα πρωί αιμορραγώ πολύ. Πάω στη τουαλέτα και μου φεύγει (από κάτω) ένα κομμάτι σα συκώτι περίπου ενός κιλού. Πανικοβλήθηκα τσίριζα και σχεδόν λιποθύμησα. Αργότερα έμαθα πως ήταν πηγμένο αίμα. Αμέσως πήγα στη κλινική για απόξεση και μέχρι το βράδυ η αιμορραγία δε σταματούσε. Ο αιματοκρίτης έπεσε στο 16 και με μετέφεραν στο Ιπποκράτειο για μετάγγιση.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Καλημέρα. Κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να δημοσιεύονται τέτοιες ιστορίες, με καλό ή κακό τέλος. Σκεφτείται ότι κάποια απεγνωσμένη μητέρα σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου διαβάζει αυτό το κείμενο. Και ενώ οι γιατροί προσπαθούν να της πουν όσα πρέπει να ξέρει και όσα μπορεί να καταλάβει, για να μείνει ψύχραιμη και να καταλάβει, με τέτοιες μαρτυρίες να γεμίζει άγχος και ανασφάλεια. Εννοείται να μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας αλλά όχι για ιατρικά θέματα, που χρειάζονται εξατομίκευση.
Μακάρι να τα καταφέρω κι εγώ...φοβάμαι τόσο πολύ! Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου.
Καλή σου μέρα, να είσαι πάντα έτσι γερή και να χαίρεσαι τα παιδάκια σου!