Μαμά σε μικρή ηλικία. Ας πάψει να είναι ταμπού!
Μαμά σε μικρή ηλικία.
Ας πάψει να είναι ταμπού!
μαμά Β.
Αποφάσισα να γράψω τη δική μου ιστορία για έναν και μόνο λόγο: για όλες αυτές τις προκαταλήψεις και τις απόψεις για τις γυναίκες που γίνονται μαμάδες πολύ νέες. Επειδή το φαινόμενο αυτό δεν είναι σύνηθες τα τελευταία χρόνια, δεν παύει και να υπάρχει. Δεν σημαίνει ότι οι γυναίκες αυτές είναι κατώτερου κοινωνικού και μορφωτικού επιπέδου (όπως πολλές φορές έχω ακούσει). Και επιτέλους, ας μου πει κάποιος με ποια κριτήρια και ποια μονάδα μέτρησης μετριέται το επίπεδο;
Μια από αυτές τις γυναίκες είμαι και εγώ. Έγινα μαμά μόλις 19 ετών και τώρα έχω ένα αγγελούδι, τον γιο μου, 6 χρονών.Ας τα πάρω από την αρχή: γνώρισα τον άντρα μου στα 15 και από τον πρώτο μήνα της γνωριμίας μας ήξερα ότι αυτός είναι ο άνθρωπός μου. Βέβαια, κανείς δεν με πίστευε και πολύ λογικό το βρίσκω, γιατί όπως προείπα, ήμουν μόλις 15!
Μετά από τέσσερα χρόνια σχέσης και ενώ ετοίμαζα τις βαλιτσούλες μου για να πάω στη Ρόδο για σπουδές (μιας και είχα περάσει στο παιδαγωγικό), ένα τεστ εγκυμοσύνης ήρθε να αλλάξει τα πάντα. Θετικό! Και τώρα;;;
Στην αρχή πάγωσα, αλλά ποτέ, ούτε για μια στιγμή δεν σκέφτηκα την άμβλωση. Ευτυχώς για μένα, έχω έναν υπέροχο άνθρωπο δίπλα μου που από την πρώτη στιγμή ήταν πλάι μου. Όταν του ανακοίνωσα ότι είμαι έγκυος, μου απάντησε «Εεεε και; Σε εννιά μήνες θα έχουμε το μωράκι μας!!«
Το άλλο θετικό στην ιστορία είναι ότι έχω και δύο καταπληκτικούς γονείς, τρομερά ανοιχτόμυαλους και μορφωμένους. Που το μόνο που μου ζήτησαν ήταν να μην αφήσω τις σπουδές μου, γιατί έχουν κάνει μεγάλο αγώνα να μου δώσουν όλα τα απαραίτητα εφόδια για το μέλλον μου.
Σε εννέα μήνες ήρθε το αγγελούδι μου και η ζωή μου άλλαξε! Όλοι μου είπαν και μου λένε ακόμα «Μα θα στερηθείς πράγματα!! Θα κλειστείς σε ένα σπίτι, θα περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου με έναν άνθρωπο» και άλλες τέτοιες μπούρδες. Δεν καταλαβαίνω… Αφού έχω βρει τον φύλακα άγγελο της ζωής μου, τον άντρα μου, μου έδωσε ο Θεός το μεγαλύτερο δώρο, τον γιο μου, δεν έχω νιώσει 6 χρόνια μετά ότι μου λείπει το παραμικρό, ζω τη ζωή μου όπως ακριβώς ήθελα, μετά από πολύ κόπο και πολλές αιτήσεις μεταγραφών για Αθήνα, πηγαίνω στην σχολή μου, δουλεύω στην εταιρεία του πατέρα μου και είμαι απόλυτα ικανοποιημένη… Σε γενικές γραμμές, δεν μου λείπει τίποτα!
Γιατί θα έπρεπε να περιμένω για να κάνω παιδί;;;
Γιατί θεωρούμουν στα 19 μικρή, ενώ στα 24-25 όχι;
Γιατί έπρεπε να μην έχω κρατήσει το παιδί;
Γιατί πρέπει να υπάρχει ένας κανόνας για το πότε να κάνει μια γυναίκα το παιδί της;
Όταν βρίσκεις τον άνθρωπό σου, δεν υπάρχει ηλικία για να γίνεις μητέρα. Εγώ αυτό πιστεύω. Θα ήθελα λοιπόν να σταματήσουν να κοιτούν κάποιοι περίεργα τις μικρές μαμάδες, είναι απλά και αυτές μαμάδες που λατρεύουν τα παιδιά τους το ίδιο και ζουν μια απολύτως φυσιολογική ζωή!
Το αγγελούδι μου είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα της ζωής μου και η μέρα που έγινα μαμά η ωραιότερη απ’ όλες! Αν γύριζα τον χρόνο πίσω, πάλι τα ίδια πράγματα θα έκανα!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
>Εσύ είσαι από τις περιπτώσεις ώριμων ανθρώπων και μπράβο σου.Υπάρχουν και πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που έκαναν λάθος επιλογές.Που έγιναν μικροί γονείς και έμειναν με πολλά απωθημένα "ζωής που δεν έζησαν". Που έμπλεξαν με λάθος άνθρωπο και το κατάλαβαν καθυστερημένα.Κι ακόμα χειρότερα υπάρχουν αυτοί που άρχισαν καποια στιγμή να απομακρύνονται από τα παιδιά, πριν αυτά μεγαλώσουν, για να βγουν από τον οικογενειακό κλοιό και να κάνουν ό,τι δεν έκαναν τον καιρό που έπρεπε.Ίσως γι'αυτό ενίοτε κατακρίνεται η μητρότητα/πατρότητα σε νεαρή ηλικία.Αλλά είναι θέμα χαρακτήρα και ωριμότητας τελικά το πως θα το διαχειριστεί ο καθένας που του συμβαίνει αυτό.
>Πολύ χαίρομαι με την ιστορία σου και εύχομαι να είσαι πάντα ευτυχισμένη και χαρούμενη όσο είσαι τώρα με την οικογένειά σου! Από την άλλη, δυστυχώς δεν έχουν όλες οι μέλλουσες μανούλες σίγουρη δουλειά και πιστεύω πως ένας λόγος που αποφεύγουν να γίνουν μητέρες σε μικρή ηλικία δεν είναι θέμα ταμπού, αλλά θέμα επιβίωσης. Ήσουν τυχερή και έχεις μία οικογενειακή επιχείρηση να σε στηρίξει, όμως άλλες κοπέλες πρέπει να φροντίσουν να βρουν μία δουλειά που θα τους βοηθήσει να κάνουν στο μέλλον οικογένεια. Όλα αυτά τα λέω πολύ πολύ καλοπροαίρετα, χωρίς να θέλω να υπονοήσω πως τα έχεις βρεί όλα έτοιμα και στρωμένα όπως λένε.
Να είσαι πάντα καλά και να χαίρεσαι την οικογένειά σου!
Φιλικά, Άσπα
>sumfwnw kiegw bravo stous goneis sou alla to poio megalo bravo se sena!!!! padws oi pikroxoloi komplexikoi anthrwpoi pou mporei na lene asxhma pragmata mporei na to poun pada k se kathe hlikia mhtrotitas- gamou px exw akousei k egw oti 24 xronwn eimai mikrh gia paidi... opote mhn akous kanenan!!
>τι τελεια ιστορια...ναχαιρεσαι την οικογενεια σου και εγω μαζι σου ειμαι...συμφωνω απολυτα πως...Όταν βρίσκεις τον άνθρωπό σου, δεν υπάρχει ηλικία για να γίνεις μητέρα....μακαρι να ειχα βρει και εγω τον δικο μου στα 18 και οχι στα 28...ισως τωρα να ειχα 4-5 παιδια οπως ονειρευομουν να ειχα μεχρι τα 33 μου..λετε να προλαβαινω???αν ολα τα κοριτσια που κανουν παιδια στα 19 τους ειναι τοσο κατασταλαγμενα νομιζω σαν κοινωνια παμε πολυ καλα...και επισης ενα μεγαλο μπραβο και στους γονεις σου...θελει κοτσια για να σε στιρηξουν μπραβο λοιπον...
>eisai axia manoula...auto einai to mono sigouro....xairomai na vlepw toso eutuxismenous anthrwpous-oikogeneies..na eiste etsi se oli sas tin zwi...kai gnwrisa ton antra mou sta 15 kai eimaste mexri simera mazi pantremenoi pia kai me enan aggelo 4 minwn!!!na sou zisei!!