Γειά χαρά!
Είμαι ζωντανή, έχω όλες μου τις αισθήσεις, είμαι σωματικά ακέραιη, δεν μου λείπει κάτι που να με κάνει να δεινοπαθώ για να τα βγάλω πέρα (για τώρα τουλάχιστον), έχω τον άντρα μου και τα παιδάκια μου και η ζωή κυλάει ήρεμα… βαρετά… αισιόδοξα… άσχημα… με γέλια… με κλάμματα…
Τίποτα δεν είναι τέλειο στην ζωή μου
ΟΜΩΣ
είναι τέλεια που βλέπω, που περπατώ, που μυρίζω, που νιώθω, που αισθάνομαι, που αγγίζω, που καταλαβαίνω, που μιλάω, που γελάω, που κλαίω…
Όλα είναι τόσο όμορφα τελικά, αν σκεφτείς πως κάποιοι δεν μπορούν να κάνουν έστω ένα απο αυτά τα αυτονόητα για εμάς, λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας…
Ένα απο τα σοβαρά προβλήματα όμως που δεν ανέφερα είναι το ψυχολογικό. Ένας παράγοντας που απλά κλείνει πόρτες, σπίτια, στόματα.
Αντιλήφθηκα ξαφνικά πως »δεν έχω» πια γονείς στο πλευρό μου.
Ίσως να τους εχω στο μέλλον, ποτε δεν ξερεις, αλλα ποτέ δεν θα είναι το ίδιο για μένα… Κάτι έχει αλλάξει μέσα μου, αλλά κανείς δεν με πιστεύει εκτός απο τον άντρα μου..
Τι είναι αυτό;
Η ωριμότητά μου..
Δεν θα μου επιτρέψει να αφήσω αυτούς τους ανθρώπους να εισβάλλουν ξανά στη ζωή μου όπως παλιά, γιατί πάντα θα υπάρχει το ενδεχόμενο να με ξαναπληγώσουν μα όχι μόνο εμένα, πλέον και τα εγγόνια τους… δηλαδή τα παιδιά μου.
Ξέρω πως ωρες ωρες με πιάνει μια απογοήτευση και λέω »τώρα είμαι μόνη μου εντελώς;»
Μετα κοιταζω την οικογένειά μου και χαμογελώ…
Κοιτάζω απο το παράθυρο (κυρίως μ’ αρέσει η δύση του ηλίου)
Βλέπω τα χρώματα και πόση γαλήνη με κατακλύζει…
Μετά σκέφτομαι »αυτοι οι ανθρωποι δεν θελουν να μαθουν πως ειναι τα πρωτα εγγονια τους»
»αυτοι οι ανθρωποι δε θελουν να μαθουν τι κανω, πως ζω αν και μενουν πολυ κοντα μου»
»αυτοι οι ανθρωποι ειναι μιζεροι, ποιο το νοημα της ζωης τους, κλεισμενοι σε ενα σπιτι και μαγαζι»
Αυτοι οι ανθρωποι με ξυπνησαν για τα καλα και τωρα νιωθω απεραντη ελευθερια… Δεν θα εχω και πολλους «βοηθους» αν ποτε χρειαστω κατι, μαλλον μονη μου θα τα κανω ολα…
Αλλα ανεκαθεν δεν ειχα, απλα δεν ηθελα να το δω..
Με τον αντρα μου ωρες ατελειωτες με κρασακι και κουβεντα… νιωθω οτι φιλοσοφουμε τη ζωη μας και νιωθω οτι καποτε αυτη η ροδα θα γυρισει και οσοι τωρα μας περιφρονουν, καποτε θα βρεθουν στην αναγκη μας… Τοτε ομως εγω θα κοιτω τον ηλιο που θα δυει… Και θα σιγοτραγουδω ΄΄ΕΙΜΑΙ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΡΕΝΟ, ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΧΩ ΕΠΙΒΑΤΗ. ΟΤΙ ΕΧΩ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ, ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΑΠΑΤΗ΄΄
Αληθεια ειμαι καλα, δεν μου σαλεψε, υποψιν ε!
χα χα αντιο σας !!
Νίκη
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Θεωρουσα οτι οι αδιαφοροι γονεις ειναι λιγοι. Ομως απο τα σχολια αντιλαμβανομαι οτι υπαρχουν αρκετοι. Οι γονεις με διεγραψαν( μητερα κυριως) οταν καταλαβαν οτι θα ακολουθησω την δικια μου πορεια χωρις να μπορουν να με εκμεταλλευτουν.Μεγαλωνε μια κορη με την προοπτικη οτι θα ει ναι το πιονι της ,πληρως χειραγωγησιμο.Λυπαμαι που τογραφω ομως οι σχεσεις μας ανυπαρκτες.Τα εγγονια τους μεγαλωνουν χωρις να τα βλεπουν.Ευτυχως εχω την κατανοηση του συζυγου.Δυστυχως δεν εχω αδερφια.(ο αδερφος μου ειχε τροχαιο ατυχημα θανατηφορο).Πιστευω οτι η μητερα ειναι ψυχιατρικη περιπτωση αλλα ο πατερας δεν βοηθησε ετσι ωστε να επισκεφθουν εναν ειδικο.Αντιθετως για να ξεπερασω την απορριψη πηγα σε ψυχιατρο.Ειναι δυσκολο αλλα το παλευω....
kalimera kai ego to idio trabao me ton patera mou koritsi alla dn exo akoma tin dinami pou exeis esu na po telos an k ego me ton antra mou to idio kano k euxaristo pou to mirastikes gt me 8eorousa k emena treli ego dn bazo mualo dn ksero ti na kano na to kano auto poso dinami 8elei na peis ai sto ..... se auton pou se perifroni toso polu ego ton eixa psaksi polles fores 10 xronia meta tis protis mou gennas alla dn allazi panta me dioxni panta pligonome k tapinonome. i mana mou bebaia uparxi stn zoi mou alla exei allon antra pia k ena paidaki opote den nio8o polu konta bebaia exei polles upoxreosis k gia auto k ego exo kanei piso k exo apomakrin8i alla exo polla kena mazi tis!!apo mikri pou imoun alita 8emata!!! ολγα κατσανου ειμαι sto fb an 8es kane me add na milame polu 8a xaro na me simboulepsis
το ζω ,πολυ κριμα,αλλα το ζω αυτο το εργο,ετσι ακριβως οπως το περιγραφεις!!!!!πονεσα,εκλαψα,φωναξα,μαλωσα,ουρλιαξα,εχασα μια ζωουλα εξαιτιας αυτης της καταστασης,αλλα.......δυστυχως,οπως το λες,μονο ο αντρασ μου το καταλαβε!!!!η μανα μου οχι!!!ειναι πολυ ασχημες αυτες οι καταστασεις αλλα θα σου πω οτι ειπα κ στον εαυτο μου,κριμα που χανει στιγμες απο την ζωη των εγγονιων της κ του παιδιου της αλλα πλεον πρωτα σκευτομαι τα παιδια μου,τον αντρα μου,την ζωη μας κ μετα ολους τους αλλους!!!!!η πληγη θα ειναι παντα ανοιχτη αλλα με τον καιρο δεν θα ποναει τοοοοοσο πολυ!!!!να ειστε ολοι καλα κ να πινετε πολλα κρασακια στο μπαλκονι σας!!!αυτες οι στιγμες ειναι βαλσαμο !!!<3
Ειναι σαν να ακουω τον εαυτο μου.ομωσ καμια φορα καποιοι ανθρωποι ειναι καλυτερα να υπαρχουν μεν αλλα μακρια δε.εστω και αν λεγονται γονεισ.......οτι περασαμε εμεισ να μεινει μακρια απο τα παιδια μασ γιατι πιστευω αν καποιοσ δεν μπορει να ειναι καλοσ γονιοσ ουτε καν να προσπαθήσει να γινει σιγουρα δεν μπορει να ειναι καλοσ παππουσ η γιαγια.γιαυτο μη λυπατε κανεισ για ξατι που δεν αξιζει η ζωη ειναι τοδο μικρη κσι εχουμε να κανουμε κατι πολυ μεγαλο......να δοδουμε ολα αυτα που μασ στερισαν στα ζουζουνακια μασ.
Tautizomai me polla pou grafeis, afisa tin mitera mou na orizei tin zwh mou gia polu kairo prin ginw pleon eniliki, katestrepse tin sxesh mou me tin aderfh mou giati den iksere na krubei tis sumpathies tis. Ypirkse egwistria se polles megales stigmes stin zwh mou px gamos, egkumosini ktl. Oxi oti o pateras mou einai agios, htan boliko gia auton na tin afinei na kanei oti thelei. Me enoxlei pou eimaste twra monoi mas. Giati k h oikogeneia tou suzugou den einai kaluterh, k oxi mono auto eimaste k se kseni xwra. Na xamogelas kalh mou, to megalo bhma to ekanes suneiditopoihses oti twra exeis mia dikia sou oikogeneia, olh diki sou. Isws gia anthrwpous san emas h zwh thelei na afiseis pisw mia oikogeneia gia na breis mprosta sou mia allh.... Na'sai panta kala k na xamogelas
Αυτό το κείμενο θα μπορούσα κάλλιστα να το είχα γράψει εγώ. Σαν να είσαι μέσα στο μυαλό μου... Τι να πω.... Δυστυχώς υπάρχουν και τέτοιοι 'γονείς' ...
April,συνήθως όσοι δίνουν επίθετα,όπως η κακιά κόρη,η αναίσθητη και τέτοια,έχουν πολύ καλούς και άξιους γονείς,που σκίζονται και τρέχουν,κάνοντας τους τα χατήρια. Δε ρώτησαν ποτέ πώς είναι να έχεις ανεύθυνους,απαράδεκτους γονείς,που αδιαφορούν για σένα.Πρώτα να σκεφτούν και μετά να μιλάνε.... Νίκη μου,θα μπορούσες να γίνεις συγγραφέας.Γράφεις υπέροχα,ρεαλιστικά,αυθόρμητα και πολύ αληθινά....Συγχαρητήρια!!!!Να χαίρεσαι τον άντρα σου και τα παιδάκια σου!!!!!
Το κείμενο σου εμ εκφράζει απόλυτα, θα μπορούσα να το είχα γράψει εγώ. Πολλές φορές έχω βιώσει τη μοναξιά που περιγράφεις εξαιτίας της αδιαφορίας των δικών μου ανθρώπων, των γονιών μου. Στα μεγάλα και στα σοβαρά δεν μπορούν ή δεν ξέρουν να στηρίξουν. Παίρνοντας αυτό όμως ως δεδομένο έμαθα να παλεύω μόνη μου και νομίζω ότι τα έχω καταφέρει μια χαρά, όπως κι εσύ άλλωστε.
Δεν θυμάμαι πότε είδα για τελευταία φορά τον πατέρα μου...απορίας άξιον...δεν έχει την παραμικρή περιέργεια να δει τι κάνουμε εγώ και η αδερφή μου;;;έμαθα έκανε άλλη οικογένεια...να τον χαίρονται...Δόξα τον Θεό έχω μια υπέροχη μητέρα,μια τέλεια αδερφή και τους θυσαυρούς μου...τον αντρούλη μου και τα λατρεμένα μου παιδάκια (3 στο σύνολο)...νιώθω απέραντη ευτυχία όταν κοιτώ τα μάτια τους...Ότι μας στερεί ο Θεός με τον ένα η με τον άλλο τρόπο κάποια στιγμή στην ζωή μας μας το δίνει πίσω....
ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ........ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΓΩ ΕΜΕΙΝΑ ΜΟΝΗ ΕΝΤΕΛΩΣ .......ΠΡΟΣΦΑΤΩΣ ΧΩΡΙΣΜΕΝΗ ΓΑΡ!.............ΚΑΠΟΤΕ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΟΙΡΑΖΟΜΟΥΝ ΑΥΤΕς ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΗΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ......ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ?......ΔΕΣ ΜΟΝΟ ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ..... Η ΟΛΑ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝ Η ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΠΕΙΡΑΖΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ!.........ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΚΡΙΝΟΥΝ ΜΟΝΟ (Η ΚΑΚΙΑ ΚΟΡΗ , Η ΑΝΑΙΣΘΗΤΗ ΚΤΛ)......ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΔΙΝΕΙΣ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟ.....ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΑΠΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑΝ ΤΙΤΛΟ ,,,,ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΝ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ Η ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥΣ ...............ΑΥΤΑ ΕΙΧΑ ΝΑ ΠΩ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ........ΦΙΛΙΑ!!!
εχω νιωσει αυτη την απορριψη απο τον πρωην συζυγο μου ,και τα ιδια ρωταω κι εγω καθε μερα ...δε βλεπει τι χανει ? δεν αναρωτιεται τι κανουν τα παιδια του ? δε βαρεθηκε να μην εχει νοημα στη ζωη? Ε λοιπον οχι ,δε βαρεθηκε .Ετσι ηθελε να ζει απο την αρχη ,απλα εγω το ειδα αργα .Τωρα τι φταινε τα παιδια ? Τιποτα ,απλα πληρωνουν την αδιαφορια ενος ανωριμου αντρα ,που ετυχε να γινει πατερας . Ισως και οι δικοι σου να ηταν σκληροι απο παντα και με καποια αφορμη αυτο βγηκε στην επιφανεια .Δεν τους συγχωρεις πραγματικα ποτε αυτους τους ανθρωπους ,που παιζουν με τη ζωη μας και τα συναισθηματα μας ,απλα απο ενα σημειο και μετα τους ανεχεσαι .....ή και οχι .Μην αρρωστησεις γι αυτο ,γιατι εγω παραλιγο !!
ποσο σε νοιωθω!! εχω χασει τη μητερα μου, ο πατερας μου αφαντος και οι "δικοι μου" ανθρωποι μιζεροι, μιζεροι...Νομιζα οτι τους ειχα διπλα μου αλλα ηταν απεναντι μου! Εχω 2 παιδακια κ ξερω πως μονη μου θα τα βγαλω περα! Γιατι δεν υπαρχει κανεις αλλος εκει εξω για μενα παρα μονο ο αντρας μου! Θα τα καταφερουμε που θα παει!!!