Στο Youtube υπάρχει το βίντεο μιας γυναίκας που εξιστορεί την περιπέτειά τους με το αιμαγγείωμα της εγγονής της. Το έχουν δει πάνω από 15.000.000 άτομα.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
>Νομίζω ότι ορθώς έπραξε η γιαγιά της μικρούλας και δημοσιοποίησε τις φωτογραφίες και την ιστορία τους. Και ας είχε πολλά σχόλια για αυτό που έκανε.
Η μεγάλη μου κόρη εμφάνισε αιμαγγείωμα μερικές μέρες μετά τη γέννηση. Στην αρχή παραξενευτήκαμε με τη μητέρα μου, γιατί καθώς ήταν στο ποπό της, δεν είχαμε πάρει είδηση τίποτα. Κάποια στιγμή την ξεντύσαμε (χωρίς πάνα-ήταν και καλοκαίρι) και καθώς την είχαμε μπρούμυτα προσέξαμε ένα μικρό ροζ σημαδάκι!
Αυτό με τον καιρό μεγάλωνε, έγινε ανάγλυφο και κάλυψε σχεδόν όλο το ένα μέρος του ποπού της. Στη βάφτιση το είδε ο πατέρας μου και τρόμαξε, ρώταγε τι έχει το παιδί και τέτοια. Μέσα στην εκκλησία!!!!!
Τελικά με τον καιρό όπως προανέφερε η Ελένη Μ. άρχισε να υποχωρεί, να μαραίνεται και στο τέλος να εξαφανιστεί τελείως χωρίς να αφήσει κανένα σημάδι!
>Το δικό μου το μωράκι (κοριτσάκι) γεννήθηκε με ένα μεάλο αιμαγγείωμα στο χεράκι και ένα μικρό στο βλέφαρο. Λίγες ημέρες μετά τη γέννησή της άρχισε να εμφανίζει και άλλα, μικρότερα ή μεγαλύτερα, σε όλο της το σώμα. Τα αιμαγγειώματα ήταν κόκκινα, σαν φραουλίτσες και ημέρα με την ημέρα μεγάλωναν, φούσκωναν και έμοιαζαν σαν να "γεμίζουν" με αίμα.
Ζούμε στο εξωτερικό και έχουμε την τύχη να έχουμε μια εξαιρετική παιδίατρο που μας καθησύχασε αμέσως και μας παρέπεμψε στους κατάλληλους γιατρούς καθώς γνώριζε καλά το θέμα. Κατά τη γνώμη της δεν θα χρειαζόταν καμία επέμβαση, αν δεν υπήρχε το αιμαγγείωμα στο ματάκι της. Αυτό ήταν και το μόνο ανησυχητικό καθώς μεγαλώνοντας θα μπορούσε να εμποδίσει το άνοιγμα του βλεφάρου και κατά συνέπεια την όραση.
Απευθυνθήκαμε λοιπόν σε ένα ειδικό κέντρο, όπου εκεί ακολουθούν μια θεραπεία με τη χορήγηση στο βρέφος της ουσίας προπροναλόλης 4 φορές ημερησίως. Πρόκειται για μια πολύ κοινή ουσία η οποία χορηγείτο μέχρι πρότινος σε υπερτασικούς και κάποια στιγμή μετά από μελέτες ετών διαπίστωσαν ότι έχει πολύ θετικά αποτελέσματα στα μωρά με αιμαγγειώματα. Πρόκειται μάλιστα για την πλέον ήπια θεραπεία σε σχέση με άλλες, π.χ. την κορτιζόνη. Επειδή πρόκειται για καρδιολογικό φάρμακο, το μωρό παρακολουθείται και από παιδοκαρδιολόγο. Μάλιστα, την 1η ημέρα της θεραπείας μείναμε για 24 ώρες στο νοσοκομείο προκειμένου να παρακολουθήσουν την καρδούλα της και να δουν ότι ανταποκρίνεται καλά στο φάρμακο. Συνήθως στα μωράκια με αιμαγγειώματα κάνουν υπέρηχο στο συκώτι για την πιθανή ύπαρξη αιμαγγειωμάτων και εκεί (η μικρή μου ευτυχώς δεν είχε).
Το μωράκι μου ακολουθεί τη θεραπεία ήδη 7 μήνες πια και θα συνεχίσει έως τη συμπλήρωση του 1ου έτους της καθώς σύμφωνα με τους γιατρούς τότε σταματά η ανάπτυξη των αιμαγγειωμάτων. Η ανταπόκρισή της στη θεραπεία είναι εξαιρετική, από την επομένη κιόλας σταμάστησε η ανάπτυξη των αιμαγγειωμάτων και λίγες ημέρες μετά σταμάτησε η ανάπτυξή τους. Σήμερα, το αιμαγγείωμα στο ματάκι έχει εξαφανιστεί εντελώς, όπως και τα περισσότερα στο σώμα της. Απομένει αυτό στο χεράκι (ήταν αρκετά μεγάλο εξ αρχής), το οποίο όμως η πλαστική χειρούργος θεωρεί ότι θα εξαφανιστεί από μόνο του σταδιακά. Διαφορετικά, αν θέλουμε, και για αισθητικούς πια λόγους και μόνο, μπορούμε να της το αφαιρέσουμε με λέιζερ αργότερα.
Συγγνώμη για την πολυλογία, αλλά σκέφτηκα ότι η εμπειρία μας ίσως φανεί διαφωτιστική για άλλους γονείς με μωράκια που έχουν κι αυτά αιμμαγγειώματα!
Φιλιά σε όλες σας!
Α.
>το μονο που σκεφτόμουνα καθ'ολη τη διάρκεια του βίντεο ήταν: 'ψυχουλα μου'! τι τράβηξε κι αυτο κ οι γονείς του...τι αγωνία..Ευτυχως πήγαν καλά
>ΕΧΕΙ Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΑΙΜΑΓΓΕΙΑΩΜΑ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ. Κ ΓΩ ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΞΑΝΑΚΟΥΣΕΙ ΕΥΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ Η ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΜΑΣ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΜΕ ΠΑΡΕΠΕΜΨΕ ΣΤΟ ΠΑΙΔΩΝ ΟΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΒΡΕΙ ΜΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ (ΤΥΧΑΙΑ) ΠΟΥ ΒΟΗΘΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΧΩΡΙΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ. ΚΑΝΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΜΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ 9 ΜΗΝΕΣ (ΑΡΧΙΣΑΜΕ 2 ΜΗΝΩΝ) ΜΕ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ! Ω ΝΑΙ! ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ? ΤΟ ΑΙΜΑΓΓΕΙΩΜΑ ΕΓΙΝΕ ΕΠΙΠΕΔΟ (ΕΝΩ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΦΡΑΟΥΛΙΤΣΑ) ΚΑΙ ΞΕΚΟΚΚΙΝΗΣΕ ΑΡΚΕΤΑ. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΓΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΛΛΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΠΟΦΥΓΑΜΕ ΤΟ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΚΙ ΑΛΛΟ. ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΟΥΛΕΥΩ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΤΣΕΚΑΡΩ ΟΣΑ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ Ι ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΜΑΣ. ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΜΕ 5 ΜΗΝΕΣ ΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΥΠΟΧΩΡΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΟΜΩΣ ΠΩΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΩΡΑ ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΑΝΑΣΤΕΙΛΛΕΙ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ. ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΣΑΝ ΜΠΑΛΑΚΙ ΤΟΥ ΤΕΝΙΣ. ΚΑΘ ΟΛΗ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΜΕ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ, ΤΟ ΣΑΚΧΑΡΟ ΚΑΙ ΚΑΝΑΜΕ ΥΠΕΡΗΧΟ ΚΑΡΔΙΑΣ....ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΑΛΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΙΝΝ Κ ΤΟ ΜΕΤΑ
>Πωπω το πουλάκι μου.....εδώ μιλάμε είχε αλλοιωθεί όλο το πρόσωπο.....τα ματάκια.......πάλι καλά που εμπιστεύθηκαν το ένστικτο και προχώρησαν σε επέμβαση!
Κι εμείς είχαμε αιμαγγείωμα, ευτυχώς στο μπουτάκι μας και τα πράγματα εξελίχθηκαν όπως ακριβώς αναφέρθηκε πιο πάνω.
Αρχικά δεν υπήρχε το αιμαγγείωμα.
Εμφανίστηκε τις πρώτες μέρες μετά τη γέννηση.
Εμοιαζε με φράουλα κι όσο μεγαλώναμε μεγάλωνε κι αυτό. Μέχρι τα 2 μας χρόνια εκεί στη θέση του μεγάλωνε μαζί μας. Μετά τα 2 άρχισε να υποχωρεί, να μαραίνεται και τώρα πια δεν υπάρχει παρά μόνο ένα μικρό ίχνος, σαν παλιό τραύμα.
Η παραπάνω όμως περίπτωση με σόκαρε μπορώ να πω!
Να είναι καλά απο δω και πέρα το πουλάκι μου εύχομαι!!!!!!
Ελένη Μ.