Η μαμά Μάρθα μας διηγείται το πρόσφατο περιστατικό που συνέβη στη γειτονιά της. Μια μαμά νευριασμένη που η τρίχρονη κόρη της δεν έτρωγε το φαγητό της, ξεσήκωσε όλη τη γειτονιά με τις φωνές της. Ποια είναι τα όρια που μπορούν να αγγίξουν οι γονείς, όταν νευριάζουν;
μαμά Μάρθα
Είμαι η μαμά Μάρθα και μένω σε γειτονιά με πολυκατοικίες. Οσοι μένουν σε μια τέτοια γειτονιά ξέρουν πως όλα ακούγονται, ιδιαίτερα μέρα μεσημέρι όταν ο γειτονας είναι στο μπαλκόνι και φωνάζει!!! Γιατι τα γράφω αυτάq Γιατί αυτά που άκουσα πριν λίγο στο μπαλκόνι μου από τη γειτόνισσα της απέναντι πολυκατοικίας με σόκαραν και με στεναχώρησαν πολύ!
Η 18 μηνών κορούλα μου απολαμβάνει τον ύπνο της κι εγώ μαζεύω τα παιχνίδια που έχει σκορπίσει στο μπαλκόνι… όταν ακούω την απέναντι να φωνάζει: «Σκύλααα… με αγανάκτησες«
Αυτομάτως μου περνά από το μυαλο οτι μαλώνει με κάποια φίλη, γειτόνισσα, μαμά , πεθερά…. αλλά δυστυχώς συνειδητοποιώ οτι απευθήνεται στην κόρη της, αφού η μικρή (περίπου 3 ετών αν δεν κάνω λάθος) αμέσως άρχισε να κλαίει ουρλιάζοντας «μαμάκα μου«. Η κυρία συνέχισε να βρίζει το παιδί και να λεει πως δεν της δίνει να φάει αν δεν κάτσει να φάει σαν άνθρωπος και μετά (ακομα χειρότερα) πως πρέπει να μάθει να τρώει σαν το αδερφό της! Το παιδάκι συνέχισε να κλαίει και να φωνάζει «μαμάκα μου!!!» και η κυρία να βρίζει με λόγια που δεν θέλω να αναφέρω… Ειλικρινά πιάστηκε η καρδιά μου….
Μπαίνω μέσα σοκαρισμένη από τις βρισιές και αναρωτιέμαι…. Άραγε είναι τόσο τραγικό αυτό που εκανε το παιδί της, ώστε να του μιλα με τέτοια λόγια;; Δεν θέλω να την κρινω προσωπικά γιατί δεν την γνωρίζω. Ίσως να είναι όντως πολύ αγανακτισμένη, να έχει προσωπικά προβλήματα ή οτιδηποτε άλλο που δεν μπορω να φαναταστώ… Αυτό όμως που μπορω να φανταστώ είναι το πώς μπορεί να νιώθει ένα παιδάκι όταν ο μοναδικός ανθρωπος που αγαπά και εμπιστεύεται περισσότερο (η μαμά του), του μίλα με τετοιον τρόπο…. Μήπως δεν θα νιώσει «σκύλα» αφου έτσι το αποκάλεσε; Μηπως δεν θα νιώσει κατώτερο του αδερφού του (άλλο μεγάλο θέμα) αφου η ίδια η μαμά το πιστεύει αυτό;;
Διαβάζω εδώ σχεδόν καθημερινά ιστορίες από μανούλες που ξεχειλίζουν από ατέλειωτη αγάπη για τα αγγελούδια τους… Ειμαι κι εγώ μαμα και την νιώθω αυτή την αγάπη! ΔΕΝ μπορώ να διανοηθώ οτι υπάρχει μάνα που δε λατρεύει το παιδί της... Το ξέρω οτι όλες μας λίγο πολύ έχουμε νευριάσει κάποιες φόρες με τα παιδάκια μας και το καταλαβαίνω… αλλά βρισιές και ουρλιαχτα στο μωρό σου;; ΟΧΙ αυτό δεν το καταλαβαίνω….
Ας αναρωτηθούμε για λίγο πώς μιλαμε και τί λέμε στα παιδιά μας!!! Μηπώς θα τα κάνουμε καλύτερους ανθρώπους βρίζοντάς τα;; Σίγουρα όχι! Λυπάμαι πραγματικά που υπάρχουν τέτοια περιστατικά…
Είχα την τύχη να σπουδάσω την υπέροχη επιστήμη της Προσχολικής Αγωγής και την χαρά να έχω ένα υπέροχο καθηγητή, που κάποτε μας είπε :
«Τα παιδιά πρέπει να τα μιλάμε με το μέλι όχι με το ξύδι. Ετσι μόνο θα γίνει ο κόσμος πιο γλυκός«
Αυτά τα λόγια δεν θα τα ξεχάσω ποτέ. Ίσως θα πρέπει όλες οι μανούλες να τα έχουμε υπ’όψιν. Γιατί τα παιδιά μας είναι το αύριο αυτού του κόσμου κι εμείς έχουμε την ευθύνη τους…
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Δεν ξερω πραγματικα τι ψυχολογικα προβληματα πρεπει να εχεις,οταν εκφραζεσαι ετσι στο ιδιο σου το παιδι.Ειχα γινει κ εγω μαρτυρας απο μανα που φωναζε σε κορη διπλανου διαμερισματος...λογια βαρια κ που δεν αρμοζιυν σε ενα 12 χρονο κοριτσι,η μαλλον που δεν ταιριαζουν σε κανενα παιδι...οποιας ηλικιας...ειναι θλιβερο λοιπον,καποιο να προσπαθουν χρονια για το πολυτιμοτερο δωρο της ζωης κ αλλοι να το εχουν κ να φερονται ετσι...
Και κάτι ακόμα. Αν το παιδί δεν καταλάβει με τον καλό τρόπο και δεν χρησιμοποιήσεις άλλο τρόπο δεν πρόκειται να καταλάβει ποτέ. Φυσικά όχι και για ψίλλου πήδημα. Οι χειρότεροι γονείς είναι οι αδιάφοροι γονείς και όχι αυτοί που προσπαθούν να δείξουν στο παιδί το σωστό. Τα παιδιά θέλουν και επιβράβευση και τιμωρία. Η γνώμη μου. Και οι γονείς άνθρωποι είναι.Ας μην είμαστε απόλυτοι και κατηγορηματικοί.
Προφανώς η κυρία που έγραψε το άρθρο δεν έχει ζήσει πραγματικά δύσκολες καταστάσεις ακόμα.Ντρέπομαι που το λέω αλλά μετά από τρία χρόνια χτύπησα στα χέρια το παιδί μου αφού έκανα υπομονή σε όλα όσα έκανε μέχρι τότε (δεν έχετε ιδέα τί πέρασα τρία χρόνια).Αλλά να βασανίζει το αδελφάκι του δε το δέχομαι με τίποτα.
Εντάξει δε συμφωνώ με το χαρακτηρισμό του παιδιού αλλά όταν δε γνωρίζεις μία κατάσταση ολοκληρωτικά δε μπορείς να την κρίνεις κιόλας. Εγώ που έχω βγει πολλές φορές εκτός εαυτού πείτε μου τι θα κάνατε αν το τρίχρονο κοριτσάκι σας συνεχώς δάγκωνε, πλάκωνε,έσπρωχνε,έβγαζε τα ματάκια, έκανε αγκωνιά στο ενός χρονών κοριτσάκι σας επειδή δεν ήθελε να παίρνει τα παιχνίδια του; Έχω καταντήσει να κλαίω μετά από τέτοια επεισόδια για να μη ξεσπασω στο παιδί και κοντεύω να αρωστήσω ψυχολογικά. Μέχρι και στο δωμάτιο την έχω κλειδώσει για λίγα λεπτά και μετά από χίλια συγνώμη που μου ζητάει πάλι τα ίδια γίνονται στις επόμενες ώρες. Τί κάνεις όταν το ζεις αυτό κάθε μέρα;
Οκ διαφωνώ με το να λες το παιδί σου σκύλα. Απο την άλλη μπορώ να καταλάβω την αγανάκτηση που μπορεί να νιώσει ένας γονιός που δεν έχει κακομάθει το παιδί του αλλά αυτό δεν λέει να σταματήσει να ουρλιάζει παρόλες τις ήρεμες και ψύχραιμες μεθόδους που έχει ήδη χρησιμοποιήσει. Εμάς η κόρη μας ας πούμε αν αρχίσει να στραβώνει με κάτι δεν σταματάει με τίποτα. Ούτε με κοφτά και ευγενικά όχι, ούτε αν της εξηγήσουμε γιατί δεν πρέπει να κάνει κάτι που απαγορεύεται, ούτε αν της το πούμε αυστηρά, ούτε με φωνές - με τίποτα. Χθες συγκεκριμένα, ήθελε μόλις ξυπνήσαμε να της ξεμπλέξουμε τα λαστιχάκια απο τα μαλλιά της κούκλας της. Της είπαμε πως τώρα ξυπνήσαμε και θα το κάνουμε σε λίγο, μόλις φτιάξουμε καφέ. Ε λοιπόν μας άκουσε όλη η γειτονιά. Ούρλιαζε επι μία ώρα. Καμία μέθοδος που δοκιμάσαμε δεν έπιασε. Ε κάποια στιγμή βρέθηκα να της φωνάζω. Σε καμία περίπτωση δεν την βρίζω, ποτέ, και επειδή το παραμύθι το έχω δει πολλές φορές, στο τέλος κατάφερα με πολλή προσπάθεια για να μην την δείρω απο τα νεύρα μου, να της αποσπάσω την προσοχή και να λείξει το σκηνικό. 'Ομως ντράπηκα αφάνταστα γιατί στο μεταξύ κάποιος γείτονας μας χτύπαγε τα κάγκελα για να σταματήσουμε τις φωνές. Θέλω να πω πως, εγώ, ένας άνθρωπος οπυ στην δουλειά με λένε βούδα λόγω της ηρεμίας μου, κατέληξα να φωνάζω ουκ ολίγες φορές και να μας ακούνε οι γείτονες. Αν κάποιος έχει κάποια συμβουλή πάνω στο θεμα ευχαρίστως να την ακούσω και να την δοκιμάσω. Διότι αυτή η κατάσταση και εμάς τους γονείς στενοχωρεί(έχω κλάψει άπειρα βράδυα για αυτό τον λόγο)και για τα παιδιά δεν είναι ότι καλύτερο..
Καμιά φορά τα πράγματα δεν είναι αυτό που δείχνουν. Κι εγώ όταν τσακώνομαι δεν τσακώνομαι για το πεταμένο στη μέση παπούτσι, αλλά για την όλη κακή συμπεριφορά. Και τα έχω πει όλα τα παραπάνω, εκτός από το σκύλα. Κι επειδή είδα αλλαγή όταν έκανα και σύγκριση μεταξύ των αδερφών και όταν φώναξα και είπα πράγματα που πληγώνουν κι ας μην ήταν βρισιές, ρώτησα ψυχολόγο πως γίνεται το παιδί να άλλαξε τόσο με αυτό το περιστατικό και μου είπε ότι προφανώς το παιδί μετά από αυτό συνειδητοποίησε ότι η κακή συμπεριφορά του έχει σοβαρό αντίκτυπο στους άλλους και αποφάσισε να την αλλάξει. Και όταν λέω αλλαγή, μιλάω για αλλαγή 360 μοιρών. Η γειτονιά θα μου τα έσουρε σίγουρα,γιατί κι εγώ με ανοιχτά τα παράθυρα τα λέω, αλλά το παιδί άλλαξε εντελώς μετά από αυτό και τη διαφορά την επισημαίνει όλος ο κόσμος. Και δεν το κάνει γιατί φοβάται αλλά γιατί κατάλαβε ότι δημιουργεί προβλήματα αν φέρεται συνεχώς κακότροπα. Δε θέλουν όλα τα παιδιά πάντα με το μέλι, αφού είσαι εκπαιδευτικός περίμενα να ξέρεις ότι δεν εφαρμόζει η ίδια συνταγή σε όλα τα παιδιά και θα περίμενα να είσαι και πιο μαλακή στο θέμα κριτικής των άλλων. Προσωπικά δε με νοιάζει καθόλου να με ακούσεις να φωνάζω στο παιδί και να με σχολιάσεις (γι΄αυτό άλλωστε δεν κρύβομαι όταν το κάνω αυτό), αλλά έχω καταλάβει ότι εξαιτίας αυτής της κριτικής οι μαμάδες είναι τέρατα υπομονής έξω και όταν πάνε σπίτι βγάζουν όλη αυτή τη συσσωρευμένη ενέργεια και ξεσπάνε στα παιδιά στα κρυφά.Εγώ αυτόν που τα κάνει κρυφά φοβάμαι περισσότερο και όχι αυτόν που θα φωνάξει στα φανερά. Την επόμενη φορά, αν δε συμβαίνει κάτι ακραίο στο οποίο πρέπει να επέμβεις, ή κοίτα τη δουλειά σου ή αν θέλεις πραγματικά να βοηθήσεις την κατάσταση πιάσε τη μαμά που φώναζε όταν τη δεις στο δρόμο και πρότεινέ της κάτι χρήσιμο...πες της π.χ. να έρχεται η μικρή να τρώει σπίτι σου, μήπως και το φάει το φαγητό της ή δωσ΄της το τηλέφωνο σου να σου πασάρει τη μικρή για κάποια ώρα όταν την έχει φτάσει στο αμήν της και δεν μπορεί να το διαχειριστεί. Και η κατάσταση θα αλλάξει και εσύ θα έχεις κάνει κάτι πραγματικά χρήσιμο. Τα υπόλοιπα είναι απλώς κουτσομπολιά και άχρηστες διαπιστώσεις....όλοι ξέρουμε ότι δεν πρέπει να φωνάζουμε στα παιδιά δεν περιμέναμε τη γειτόνισσα να μας το πει. Αυτό είναι το μόνο πράγμα που μου τη σπάει στις μαμάδες, που αντί να δίνουν λύσεις σου δίνουν συμβουλές...αντί λοιπόν να λέτε στη φίλη σας πρέπει να πας γυμναστήριο θα νιώσεις τέλεια, πείτε της φέρε τα παιδιά να στα κρατήσω να πας γυμναστήριο. Και ο άλλος βλάκας δεν είναι ξέρει τι πρέπει να κάνει, δεν του λείπει η συμβουλή (εκτός αν στη ζητάει), του λείπει η συμπαράσταση. Άσε τη γειτόνισσα στην ησυχία της και απλώς πρότεινέ της να κάνεις και κανένα babysitting κάποιες φορές....αν δεν αλλάξει η κατάσταση με της φωνές τότε πες της όπως μας τα είπες εδώ, αλλά στην ίδια, όχι σε τρίτους υπό μορφή κουτσομπολιού.
Nina μπράβο, καλά τα λες.
Αγαπημενη Μαρθα συμφωνω παρα πολυ μ αυτα που λες και μου αρεσει επισης και ο τροπος που εκφραζεσαι. Αναρωτιεμαι αν μενουμε στην ιδια γειτωνια η ακομα και στον ιδιο δρομο μιας και εγω απο το μπαλκονι μου ακουω το ιδιο επαναλαμβανομενο ρεφρεν ...πολυ στεναχωριεμαι για τα παιδακια που τοσο υπουλα υποτιμωνται απ υοσο τρυφερη ηλικια και καταγραφουν τετοια μηνυματα στο υποσυνειδητο τους...μακαρι να μπορουσαν να φανταστουν οι μαμαδες τι προκαλουν μ αυτα τα λογια...μακαρι...
καλησπέρα! έχω μια γειτόνισσα που όταν τα παιδιά της ήταν πιο μικρά, πριν 5-6 χρόνια περίπου, εκτός του ότι είχαν φάει το ξύλο της αρκούδας & έτρεχαν στη γιαγιά να σωθούν, είχε πει στην κόρη: παλιοβρωμιάρα, γύφτισσα, σαν το βρωμιάρη τον πατέρα σου!!!!! έχουν περάσει τόσα χρόνια & ακόμα το θυμάμαι, φανταστείτε το παιδάκι. & εννοείται όταν ο άντρας της ήταν σπίτι το έπαιζε γλυκιά & ήρεμη μανούλα!!!!!
Κοριτσια ενα εχω να σας πω ειμαι παιδι μιας οικογένειας που με εβρηζαν που με χτυπαγαν που διαρκος με μειοναν και οχι μονο μεσα στο σπιτι αλλα μπρωστα και σε κοσμο .ειμουν ενα μικρο παιδακι και αναρωτιομουν ΓΙΑΤΙ ? η αλες μαμάδες τα παιδακια τους τα έλεγαν καρδουλα μου ψυχούλα μου και αλλα πολα και εγω μονο με εβρηζαν και αν αντιδρούσα η μανα μου μου άρπαζε το χερι και μου το δαγκονε η μου τραβάγε το αυτη μεχρη να τρεξη αίμα .ειμουν ησηχη δεν ειμουν κανενα παιδι ουτε υπερκηνητικο αλλα ουτε να κανω ζημιές .αλοστε γιαυτο και με ξεφορτοθηκε ευκολα εμένα ενα χρονο καθε χρονο σε Αλον συγκενη 1 χρ σε θεία 1 χρ σε αλη θεία 1 χρ σε νονα 1 χρ σε παπου γιαγια .οταν συναντώ τέτοιες γυναικες θελω να της βρησω να της χαστούκισω .που κακοποιηουν ετσι τα παιδια τους .εχω παιδι ενα γιο 3 χρ υπερκηνητικο τον λατρευω .ναι εχω νεύρα ανθρωπος ειμαι αλλα παω στο δυπλα δωμάτιο να ηρεμήσω .δεν μπορο να διανοηθο τον εατο μου να βρησω το παιδι μου .θα κοπανησω το κεφαλη μου στον τοιχο αν το κανω ποτε αυτο .πρεπει να αντηδραμε σε ορισμένες κατάστασης .πχ αν ειμουν εγω θα της φώναζα απτο μπαλκόνι μου οτι σκυλα ειναι αυτη και να φέρετε καλυτερα στο παιδακι της και αλλα πολλα .ειμαι κακοποιημενο παιδι και επησης υπεφερα πολυ στο να κανω το δικο μου παιδι .οταν βλεπω τετοια γηνετε χαμός .δεν υπαρχη χηροτερο απτην ψυχική κακοποιηση .προτημουσα να τρωο ξυλο απο ολα αυτα που άκουγα εκανα χρονια να σταθο στα πόδια μου να αγάπησω τον εαυτο μου καθος ειμουν αρκετα όμορφο κοριτσακι και με έλεγαν τέρας κακασχημη και αλλα ειχα τόση ανασφάλεια οσο κανένας και δεν ευταιγα τιποτα σε κανεναν μικρο παιδακι ειμουν .αυτα ειχα να πω βοηθάτε τα παιδια .επηδη το παιδι ειναι κάποιας άλλης .αυτη η αλλη δεν εχει το δικαιομα να κακοποιη το παιδι της .
Πιστευω καλη μου Χαρα, το παιδι σου να το κρατας μακρια απο την μανα σου(o o Θεος να την κανει)!
οταν ο ανδρασ τησ δεν κανει κατι σωστο τολμαει να τον βρισει ετσι?????????????????????? οχι............... τολμαει να τον χτυπησει????????????????????????????? οχι...................... η ισχυ τησ περναει μονο εκει που την περνει.στα μικρα παιδια. ειναι μια σκυλα μανα και την μισω μονο που τα διαβαζω αυτα. τα μικρα σκεφτομαι μονο. ο αλλοσ ο λουλησ που ειναι?διοτι και αυτοσ ευθυνεται.
Χωρίς να θέλω να μακρυγορίσω θα μιλήσω για μένα και την οικογένειά μου. η μαμά μου και ο μπαμπάς μου άνθρωποι με τη πολύ βασική μόρφωση μας μεγάλωσαν εμενα και τα 2 αδέλφια μου με αρκετές στερήσεις αλλά και με πολύ αγάπη.Όπως ήταν λογικό σε μια 5μελή οικογένεια οι τσακωμοί ήταν συχνοί!!!ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ,ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΞΑΝΑΛΕΩ ΠΟΤΕ η μαμά μου ή ο μπαμπάς μου(αλλά ούτε τα αδέλφια μεταξύ μας) δεν χρησιμοποιήσαμε τις κουβέντες που περιγράφονται παραπάνω.Κάτι τέτοιο είναι ανεπίτρεπτο και πισεύω ότι τα παιδιά πάντα στιγματίζονται από τέτοιες συμπεριφορές γι' αυτό λοιπόν λίγη προσοχή δεν βλάπτει και το λέω εγώ που είμαι διδυμομαμά και έχω μακρύ δρόμο ακόμα μπροστά μου!!!!
Aπο τοτε που εγινα μανουλα εχω γινει ιδιαιτερα ευαισθητη ειδικα σε τετοια θεματα!!!!!!!!!!!!!Δεν παιζει να το αφηνα ετσι θα της την ελεγα!!!!Ανατριχιαζω δεν μπορεσα να διαβαζω πολλα..... Σκυλα 3 και 4 και 5 και δεν ξερω κι εγω τι κοριτσακι παιδακι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΛΑ ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΔΕΝ ΞΥΠΝΑΝΕ ΕΝΑ ΠΡΩΙ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΑΣΧΗΜΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ.... Υπαρχουν πολλοι τροποι να συμπεριφερθεις σε ενα παιδι και οχι ετσι!Οτι κι αν μας συμβαινει αυτα τα πλασματακια δεν μας φταινε σε τιποτα!!!!!!!Αυτο πρεπει να καρφωθει στον εγκεφαλο μας!
Σύμφωνο απόλυτα μαζι σου .
μια μανα που αποκαλει 'σκυλα' το παιδι της ειναι τουλαχιστον αξεστη- νευρασθενης και απολίτιστη. κριμα για το παιδακι.
Το ότι ένα παιδί είναι υπερκινητικό ή ζωηρό δε σημαίνει αυτομάτος ότι έιναι κακότροπο και όλους τους άλλους χαρακτηρισμούς που διάβασα και που κάπως μου έκατσαν. το παιδί μου είναι 21 μηνών και ζωηρό. δε μπορεί βρε παιδί μου να καθήσει στο ίδιο σημείο πολύ ώρα. απο μικρό καθόμουν ώρες να χαζεύουμε τα παραμυθάκια του,εικόνες και παιχνίδια. τώρα θα ασχοληθεί μαζί τους 20-25 λεπτά το πολύκαι θα σηκωθεί. μετά θα πάει να σκαρφαλώσει ή στον καναπέ ή στο τραπεζάκι. απλά γιατί πρέπει να κάνει κάτι πιό δραστήριο. δε μπορεί αλλιώς. είναι ζωηρός. όσο και να του εξηγώ δε μπορεί αλλιώς. όταν τρώμε μπορεί σε κάποια φάση να [πάρει το πιατάκι του και να καθήσει να φάει στο τζάκι και να ξαναέρθει στο τραπέζι, απλά γιατί βαριέται σε ένα σημείο καιόχι επειδή είναι κακότροπο ή όλα τα άλλα επίθετα που χρησιμοποιήθηκαν. μόλις τελειώσει το φαγητό όμως θα πάρει μόνος του την πετσετούλα και θα σκουπιστεί.όταν τελειώσουμε το παιχνίδι,που υπάρχουν και φορές που θα εξφενδονίσει παντού παιχνίδια, θα με βοηθήσει να τα μαζέψουμε. εσάς δηλαδή τα παιδιά σας δεν κάνουν τίποτα ανάποδο΄ειδικά τα αγοράκια? ή μήπως καμία δε φώναξε ποτέ?και δ μιλάω για βρισιές φυσικά, αυτό είναι άλλο πράγμα. δεν υψώσατε ποτέ φωνή? δεν πιστεύω πως τα μικρά παιδιά κάθονται συνέχεια σαν παναγίτσες. και δεν θα ήθελα το δικό μου να είναι έτσι. αν δεν είναι ζωηρό τώρα, πότε???
Σταυρούλα μου, η κόρη μου την Παρασκευή κλείνει τα 2 και είναι ακριβώς όπως περιγράφεις. Δεν μπορεί να κάτσει σε ένα σημείο πολύ ώρα. Θα σκαρφαλώσει όπου μπορεί και θα κάνει και όποια ζουζουνιά σκαρφιστεί. Όπως λες, θα με βοήθησει να μαζέψουμε τα παιχνίδια από το πάτωμα. Είναι ένα ζωηρό παιδί, αυτό δεν την κάνει κακό παιδί. Στο κάτω κάτω της γραφής, παιδιά είναι, όχι κούκλες...
Όπως είναι λογικό όοοοοοοοοοοολοι θα διαφωνήσουμε με την εν λόγω κυρία που αποκαλούσε έτσι το παιδί της αλλά νομίζω το blog έχει αρχίσει και μετατρέπεται σε σήριαλ του ALPHA τύπου οικογενειακές ιστορίες........
Επιτρεψε μου να διαφωνισω.... μιας και το συγκεγκριμενο blog αναρτα ιστοριες απο μανουλες που αγωνιουν και προβληματιζονται, μοιραζονται ανησυχιες ή θελουν να φωναξουν παντου ποσο ευτυχισμενες ειναι που εγιναν μανουλες!Ωστοσο πιστευω οτι απευθηνεται σε ανθρωπους που θελουν επισης να προβληματιστουν και να ανταλλαξουν αποψεις. Σε πληρη αντιθεση με το σηριαλ του ALPHA στο οποιο προβαλονται υπερβολες και παραμυθια για αργοσχολους(συγγνωμη)απο αταλαντους ηθοποιους, με σκοπο να γεμισουν με ακομη ενα σκουπιδι την απογευματινη τους ζωνη για να πουλησουν διαφημισεις! Καθε μια ιστορια εδω διαβαζεται ευχαριστα και με συγκινηση! Το σηριαλ απλα δε βλεπεται!!!!
Ξεκινωντας, να αναφερω οτι φυσικα δεν θα αποκαλουσα ποτε το παιδι μου σκυλα...για ευνοητους λογους... Αλλα ξερω τι ειναι να μην τρωει το παιδι σου..ξερω τι ειναι να εχεις αυτο το ΒΑΣΑΝΟ 3-4 ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΜΕΡΑ, ξερω τι ειναι να εννοεις βασσανο το ταισμα του παιδιου, να μην εχει φαει ουτε μπουκια 2-3 μερες και ολο αυτο το διαστημα να εχει πιει λιγο γαλα, να του λες...παμε να φαμε...και να σου απανταει..."παλι?? αφου φαγαμε εχθες", να εχεις περασει 2,5 ωρες, ταιζοντας ενα ενα τα κοφτα μακαρονια, να θελεις να ουρλιαξεις απο τα νευρα σου μετα απο μιση ωρα στο τραπεζι να εχει φαει λιγοτερο απο μισι μπουκια ψωμι και να σου λεει...δεν μπορω αλλο!!! και μολις φωναξεις λιγο και αγριεψεις...να στο κανει και αυτο εμετο.... Ετσι ακριβως ηταν το παιδι μου μεχρι πριν ενα χρονο....για να φαει το οτιδιποτε επρεπε να την παρακαλεσω, να της φωναξω, να την βαλω στο νεροχυτη να παιξει...να....να....να....και τελικα να πλανταζω στο κλαμα απο τα νευρα μου ή να της τσιριζω σαν υστερική εκληπαρώντας να φαει εστω κατι...και αυτο 3 με 4 φορες την μερα!!! Δεν ξερετε σε τι σημειο μπορει να εχει φτασει ο καθε γονιος για να εχει καποιες συμπεριφορες...εγω ειχα εξαντλησει οση υπομονη ειχα...και δεν ηξερα οτι ειχα και τοοοοσηηηηηηη!!!! ειναι αδικαιολογητο να βριζουμε το παιδι...γιατι θα ερθει η μερα που θα μας το ανταποδώσει...αλλά η παιδεία του καθενός οριζει και την συμπεριφορα του.
Δεν νομίζω ότι όλα τα ζωηρά παιδιά είναι κακομαθημένα. Σίγουρα η ανατροφή παίζει βασικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός παιδιού αλλά ας μην το απλουστέυουμε και τόσο... (για το σχόλιο της Ισμήνης) Αναφορικά με τα υπόλοιπα...τι να πω?Να βρίζεις το παιδί σου???Απαράδεκτο...δεν λέω να του κάνεις όλα τα χατήρια αλλά υπάρχει και το ήρεμο ΟΧΙ.
kai omws sxedon se kathe geitonia yparxei kai ena paidaki pou kakopoihtai giati kai ayto kakopoihsh einai kai isws xeiroterh apo thn swmatikh... to thema einai emeis ti prepei na kanoume... mporoume na paremboume???? exoume to dikaioma????
Υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν χρόνια και χρόνια για να αποκτήσουν ένα αγγελούδι, υπάρχουν και κάποιοι που συμπεριφέρονται έτσι. Δυστυχώς δεν είναι όλοι οι άνθρωποι άξιοι για να γίνουν γονείς. Αδικίες της φύσης.. Κρίμα..
eimai nea mama alla xerw arketa gurw apo paidia!!!!!!!!! nomizw to paidi siberiferetai analoga me thn anatrofh pou tou exeis dwsei!!!!!!an tou exeis mathei na exei tropous tha exei tropous den tha adimilaei tha trwei swsta kai oxi apo dw kai apo ekei genika tha exei mia axiosevoumeh suberifora!!!!!!!! an vlepei omws thn mama h ton baba na fwnazoun na exoun nevra na tous kanoun ola ta xathria pws perimenoun na vgoun ta paidia me tetoia siberifora???? opote mamades pou ourliazete aganaktitai kai xanetai thn psixraimia sas logw twn paidiwn sas eseis ftetai eseis tous mathate na einai zwhra kai na mhn sas akoune!!!!!!!!!!!1
etsi einai to milo katw apo thn mhlia peftei kai ena paidi gia na ginei swsto thelei kai xadi alla kai timwria.me oles autes tis proodeytikes idees twn teleytaiwn xronvn gemisame paravatika,kai kakotropa paidia....kai poun na mpoun sthn efhveia
Υπάρχει και η άλλη περίπτωση που δεν τη λαμβάνεις υπόψη σου που είναι η δική μου και πολλών άλλων από ότι βλέπω έξω. Έχεις ένα γλυκό παιδάκι που είναι κακότροπο, αλλά στα μάτια σου είναι το γλυκό καλό παιδάκι σου που όλα τα κάνει λόγω ηλικίας και μεγαλώνοντας θα μάθει. Και ενώ σου λένε όλοι πρόσεξε τη συμπεριφορά του εσύ φέρεσαι στο 1,5-2 χρονών παιδάκι σου λες και είναι το αγγελούδι όλου του κόσμου που όλα τα κάνει καταλάθως. Το αγγελούδι φωνάζει, ουρλιάζει και χτυπάει κι ας μην του το έχεις διδάξει εσύ αυτό...μάλλον λάθος....εσύ του το έμαθες γιατί όταν το έκανε την πρώτη φορά το έπιασες να του εξηγείς με το σεις και με το σας,....άρα κατάλαβε ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και οι άλλοι να εξακολουθούν να είναι καλοί μαζί του. Με τρελαίνουν αυτές οι υπεραπλουστεύσεις (π.χ. το παιδί που φωνάζει σίγουρα του φωνάζει και ο γονιός του) και με κάτι τέτοιες βλακείες που διάβαζα περίμενα το παιδί να μάθει από μόνο του να πειθαρχεί μια μέρα. Δεν πιάνουν όλοι οι τρόποι σε όλα τα παιδιά!!! Σκοπός μας είναι να αποφύγουμε να μεγαλώσουμε κακομαθημένα παιδιά και για το καλό το δικό μας, αλλά και για τους άλλους.
Αιτιολογω τη λέξη βλακεία: Βλακεία δεν είναι η άποψη του καθενός περί μεγαλώματος των παιδιών, αλλά οι γενικεύσεις που γίνονται και τα συμπεράσματα που βγάζουμε μόνο μέσα από υποθέσεις, χωρίς να ρωτάμε τον άλλον για το τι ισχύει....π.χ. είδα 10 μαμάδες να φωνάζουν στα παιδιά τους και τα παιδιά τους να είναι και τα ίδια φωνακλάδικα και έβγαλα το συμπέρασμα ότι το παιδί μαθαίνει να φωνάζει αν του φωνάζει η μαμά του.
twra lefterh sigrineis 2 teleiws aditheta pragmata me to paidaki pou den etrwge kai afto pou klwtsouse ena allo paidaki!!!!!!!
Ολα θελουν ενα μετρο. Γιατο πιο πολυτιμο πλασμα στον κοσμο εχεις την υποχρεωση να δωσεις ολα τα εφοδια εκεινα που θα το κανουν ενα ισορροπημενο ενηλικα. Η συμπεριφορα του και ο χαρακτηρας του ειναι ο καθρεπτης του σπιτιου που μεγαλωνει και η ευθυνη ειναι τοσο μεγαλη που θελει λεπτους χειρισμους. Σιγουρα καθημερινα η υπομονη των γονιων δοκιμαζεται και καποιες φορες μπορει να βγεις εκτος ελεγχου (ειδικα αν εχεις μεγαλυτερα παιδια) ομως η παιδικη ψυχη ειναι ευαισθητη και τα ματακια που σε κοιτανε τοσο αθωα!!. Το τελευταιο διαστημα περναμε δυσκολα στο σπιτι λογω της δυσκολης προσαρμογης του παιδιου μου στον παιδικο σταθμο και καθημερινα πια βλεπω ποσο σημαντικη ειναι η παρουσια των γονιων διπλα στα παιδια τους με υπομονη και πολυ αγαπη.
skula den einai to 3 xrono plasmataki alla h idia pou ourliaze etsi ston aggelo ths!!!!!!!!!!! distixws aftes einasi nevrastenikies k thn plhrwnoun ta paidakia krima!!!!!!!
Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω με το μέλι και το ξύδι. Όπως ένας λίγο πιο γνωστός από τον καθηγητή σας φιλόσοφος είπε πολλές εκατοντάδες χρόνια πρίν, "Πάν μέτρον Άριστον". Ενδεχομένως και ο κος Χίτλερ ανετράφη με το μέλι. Ενδεχομένως την ώρα που κλωτσούσε ένα μικρό παιδάκι στο κεφάλι και το πετούσε στο πάτωμα, η μητέρα του να του είπε "όχι Αδόλφε μου, θα σε μαλώσω αν το ξανακάνεις". Το εν λόγω περιστατικό το είδα μπροστά μου, αλλά το 8αχρονο παιδάκι δεν ήταν ο Χίτλερ.. Μπορεί όμως και να γίνει, γιατί το μέλι εκτός του ότι κολλάει, δε νομίζω ότι μπορεί να σε συνετίσει παράλληλα με τη γλύκα του. Πάντα χρειάζεται και το ξύδι. Όχι ξύλο, ούτε βρισιές. Προς θεού δεν συντάσσομαι με την παραπάνω κυρία.
Λευτέρη, καλά τα είπες. Από την παιδαγωγική του ξύλου (ακραίο) περάσαμε στο άλλο ακραίο την παιδαγωγική της απόλυτης ευγενείας, Στο παιδάκι που κλωτσάει, δεν μπορείς να του λες "σε παρακαλώ, μην κλωτσάς". Αν το κακομαθημένο παιδάκι δεν άλλαζει, αλλάξτε τρόπο γιατί η ευγένεια ίσως δεν είναι ο κατάλληλος τρόπος. Σκοπός είναι το κάθε παιδί να μάθει να σέβεται. Αν δεν το καταφέρει ένας γονιός, να μην είναι και πολύ περήφανος που δε φώναξε ποτέ στο παιδί του. Αποτέλεσμα να δούμε.
“Τα παιδιά πρέπει να τα μιλάμε με το μέλι όχι με το ξύδι. Ετσι μόνο θα γίνει ο κόσμος πιο γλυκός“ Αυτό τα λέει όλα.... δεν μπορώ να πιστέψω πως μπορει μια "μάνα" να αποκαλέσει το κοριτσάκι της σκύλα.... απλα δεν μπορω
“Τα παιδιά πρέπει να τα μιλάμε με το μέλι όχι με το ξύδι. Ετσι μόνο θα γίνει ο κόσμος πιο γλυκός“ μα τι ωραία λόγια.. Το κείμενο δεν θα το σχολιάσω, αλλά θα συμφωνήσω είναι δυνατόν να φωνάζεις το μωρό σου Σκύλα ???