Μητρότητα και φιλία: περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις ή να γελάς;
Μέσα από τα πολλά post και ιντερνετικές συζητήσεις που έχουμε κάνει κατά καιρούς, μου γεννήθηκε, για άλλη μια φορά, η επιθυμία (μιας και το ψώνιο είναι αυθύπαρκτο!) να γράψω μερικές αράδες για την θέση της φιλίας στην μητρότητα αλλά και το κατά πόσο η μητρότητα μπορεί να είναι «μπούφλα ξανάστροφη από το πουθενά» στα μούτρα της φιλίας.
Και επειδή ξαναματαπιάσαμε θέμα που χωρεί πολλή συζήτηση και θα μπορούσα να ξημερωθώ γράφοντας… επέλεξα να ασχοληθώ με το ψυχολογικό προφίλ της ΑΤΕΚΝΗΣ κολλητής η οποία την μετά τέκνου εποχή γίνεται… Λούης και μην τον είδατε τον Μήτσο τον λεβέντη, τον καραμπουζουκλή! Από τούδε και στο εξής λοιπόν και χάριν συντομίας , η συγκεκριμένη φίλη (όπου λ, βάλε δ και κότσαρε και ένα ι) θα αναφέρεται ως η «κολλητή».
Καταρχήν, να δηλώσω ευθαρσώς ότι είμαι παθούσα σε μέγιστο βαθμό, καθόσον από την στιγμή που έγινα μάνα (όχι τόσο που έμεινα έγκυος, αλλά κυρίως που «ξεφούρνισα» το κεκάκι μου) έχασα επαφή με τις 2 καλύτερες φίλες μου που μέχρι τότε «τρώγαμε ψωμί κι αλάτι»… και επειδή για μένα η φιλία ήταν πάντοτε παντιέρα στην ζωή μου, πράμα ιερό και αδιαπραγμάτευτο… στην αρχή έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου… πόνεσα, έκλαψα, έβρισα, απαξίωσα και στο τέλος αφού έγινα η τέλεια drama queen.. έκατσα και έκανα την αυτοκριτική μου… ω ναι, την αυτοκριτική μου γιατί στην διάλυση μιας σχέσης όποιας μορφής και αν είναι αυτή, είναι μαθηματικώς αποδεδειγμένο ότι δεν φταίει μόνο ο ένας… it takes 2 to … break up/mess up/f@ck up!
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, την ανακοίνωση ενός προαναγγελθέντος «θανάτου της φιλίας»… ανακοίνωση της εγκυμοσύνης… μια στιγμή ορόσημο στην ζωή σου που χρειάζεσαι όσο τίποτα την αποδοχή-ενθουσιασμό-υποστήριξη της κολλητής σου, το ίδιο ή και ίσως περισσότερο από αυτή του συντρόφου σου… και αντ’ αυτού… γίνεσαι δέκτης των κάτωθι αντιδράσεων:
-Τιιιιιιιιιιιιιι;;; Είσαι έγκυος;;; Μα, πώς έγινε αυτό;; (λες και δεν ξέρεις μωρή φοράδα, εσύ με τον γκόμενο παίζετε με Barbie!!!) Δεν χρησιμοποιούσες χάπι/προφυλακτικό/τράβηγμα;;; Μα καλά, τόσο ανεύθυνη είσαι τέλος πάντων;;; …Τιιιιιιιι, θα το κρατήσεις;; Τι θα το κάνεις ΕΣΥ το μωρό που είσαι:
1) αφραγκίδου και απεντάρου γωνία, κάθετα στην οδό ανεργίας;;
2ον) εξώλης και προώλης και δεν θυμάσαι ούτε τα μικρά ονόματα όσων «περιποιήθηκες» το καλοκαίρι;
3ον) Μαθήτρια/φοιτήτρια/καριερίστα/παρτάλι και δεν νοείται να θυσιάσεις το διάβασμα/workahoλίκι/partyanimaliσμό για να επιδοθείς στο βύζαγμα/ξεσκάτισμα/γερμανικό νούμερο (το βραδινό 2-6π.μ. που ξεροσταλιάζεις για να ταΐσεις, φροντίσεις, ηρεμήσεις το σκατιάρικο που ωρύεται???).
Υπάρχει και 4η κατηγορία-αντίδραση που την άκουσα εγώ και, πιστέψτε με.. έμεινα μ@λ@κ@ς… «ααχχ μωρέ…τώρα που ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ξεκίνησες δίαιτα στα σοβαρά, θα γίνεις ντουλάπα 4φυλλη (???) και στο χα πει εγώ… χάσε πρώτα μερικά κιλά και μετά γίνε μάνα!!!!!» …φσσσσσσσσσσσσσσστ ντόινγκ (ή και μπόινγκ που έλεγε ο Βουτσάς).
Στερεοτυπική συμπεριφορά «κολλητής» κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και μετά.
Συνήθως η, συγκεκριμένης συνομοταξίας, «κολλητή», όσο εμείς διάγουμε την περίοδο της εγκυμοσύνης αλλά κυρίως μετά…πίνει AZAX (και γίνεται αόρατη!!!)… Σε ότι αφορά στο θέμα γλεντοκόπι, μας σερβίρει παντός τύπου δικαιολογίες για το γεγονός ότι μας έχει «αφήσει στην απέξω» του στυλ
α) ε να μωρέ… τώρα που να τραβιέσαι εσύ με την κοιλούμπα/βυζανιάρικο στο ορθάδικο/μπουζουκλερί;;
β) Απαπα, μες την κάπνα είναι, δεν σε βολεύει και το σκαμπό.. άσε που αν σε πιάσει κατούρημα, τάση για ρουκέτα εδάφους-εδάφους (εμετό).. πρέπει να διακτινιστείς στην τουαλέτα και άντε να περάσεις έτσι όπως έχεις γίνει;;
γ) Τι δηλαδής… θα πάμε για καφέ/στην ταβέρνα/στο Ρέμο και συ θα πετάξεις όξω την βυζούκλα με την ρωγάρα που βγάζει μάτι από χιλιόμετρο και θα θηλάζεις μπροστά στον κάθε μπανιστιρτζή;; Ήμαρτον!!!!!
Για να επεκταθώ στο πονεμένο ζήτημα ρημαδοτηλέφωνο… ούτε λόγος, άντε ένα στο μαιευτήριο για τα συγχαρίκια.. μετά… σιγή ασυρμάτου και ιχθύος μαζί… λες και έπαθε ξαφνικά Parkinson και αδυνατεί να σχηματίσει τον αριθμό σου στο καντράν.. άσε για την δικαιολογία του τύπου «δεν παίρνω για να μην ενοχλήσω»… τι να ενοχλήσεις κοπέλα μου; Τι είμαστε, αρκούδες σε 6μηνη χειμερία νάρκη; ’Η μήπως ταΐζουμε tavorάκια το μωρό για να κοιμάται ολημερίς και ολονυχτίς; Ξύπνιοι είμαστε ακόμη κι όταν εσύ (ούσα ελεύθερη, άτεκνη κι ωραία) κοιμάσαι τον ύπνο του δικαίου!!!!
Τόσο δύσκολο πια είναι να πάρεις ένα τηλέφωνο να πεις ένα γειά ..κι ας στο κλείσω γιατί εκείνη την ώρα πεινάει/ξύπνησε το μωρό και έχει σημάνει May Day (sos) κατάσταση! Εμ τι να κάνουμε… για μερικές από μας οι εποχές των μαραθωνίων τηλεφωνικών συνδιαλέξεων (για γκομενικά) έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί… κάποιες άλλες , ίσως είχαμε πετάξει και κινητό και σταθερό από το μπαλκόνι κάτι ώρες κουλές που χτυπούν και φέρνουν τον όλεθρο… αλλά κρατηθήκαμε γιατί πώς θα πάρουμε τον παδίατρο; Με σήματα Μορς ή καπνού οεο;
Ο, μέχρι τώρα, αχώριστος συνοδοιπόρος σου στο ατέρμονο shopping therapy, να σε συνοδέψει στο baby shopping; …ούτε με σφαίρες… για τους εξής παρακάτω λόγους: α) όσο fit κι αν είναι, δεν έχει το κουράγιο να γυρίσει όλα τα μωρουδάδικα/βαφτισάδικα Αθηνών Πειραιώς και περιχώρων μέχρι εσύ να βρεις «αυτό το κάτι που θέλεις»… β) άσε που δεν έχει πια ενδιαφέρον για την ίδια γιατί ακόμη κι ανακαλύψει το φανταστρουμφικότερο κομμάτι… στανταρ δεν το έχουν στο νούμερο της!!!! γ) δεν αντέχει να βλέπει την έκφραση σου όταν λιώνεις από τρυφερότητα με οτιδήποτε μωρουδιακό κι αν θωρείς..από ζιπουνάκι μέχρι σελτεδάκι… η ίδια εξακολουθεί να έρχεται σε οργασμό ΜΟΝΟ στην θέα μιας καινούργιας PRADA ή GUCCI (κάτι που παθαίνατε και σεις την πτ εποχή.. ομολογήστε το!).
Και φτάνω στο σημαντικότερο όλων, αυτό που κάνει την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα σε 2 κολλητές που η μία εκ των οποίων έχει αποκτήσει παιδί.. ποιο είναι αυτό;; Μα… οι ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ…
Ο τρόπος με τον οποίο ιεραρχείς τα θέματα που σε απασχολούν αλλά και ο χρόνος που αφιερώνεις σε αυτά… κακά τα ψέματα… εδώ ό,τι κι αν πει ο καθείς από την πλευρά του δίκιο θα έχει… όσο μεγαλώνουμε αλλά και όσο αλλάζει η σύσταση μας (από γυναίκα σε μάνα, γιαγια κτλ) γινόμαστε και πιο πολύπλοκες και αλλάζουν οι προτεραιότητες και οι αναζητήσεις μας… αλλά ακόμη και στην περίπτωση που δεν μας συμβαίνει αυτό (σπάνια) , ακόμη και όσες παραμένουμε ακόμη παρτάλια ή/και παιδιά και δεν μεταμορφωνόμαστε σε υστερικά και αγχώδη ρομποτάκια που «παίζουν» καθημερινά σε μια «ταινία» που θα μπορούσε να τιτλοφορείται « Η μέρα της Μαρμότας»… Σίγουρα είναι δύσκολο να ζήσουμε βίους παράλληλους με αυτούς των άτεκνων φίλων μας. Και ακόμη κι αν το καταφέρουμε.. κάποιος στην εξίσωση αυτή είναι «ριγμένος».
Και γι’ αυτό σιγά-σιγά, οι δρόμοι μας χωρίζουν και οι γέφυρες επικοινωνίας γκρεμίζονται… τουλάχιστον κανείς θεωρείται τυχερός αν/όταν αυτό γίνεται «αναίμακτα» και χωρίς μίση/πάθη/αλληλοσπαραγμούς… απλά παίρνει ο καθείς το κουβαδάκι του και εγκαθίσταται σε άλλη παραλία… οι μεν στο Super Paradise και οι δε στην ‘Α Βουλας (του ΕΟΤ καλέ). Ατυχέστεροι είναι αυτοί που δεν τους φτάνει η απώλειά τους… πρέπει να αντιμετωπίσουν σωρεία κατηγοριών ή να εκτοξεύσουν και αυτοί την χολίτσα τους και may the best woman win…
Για αυτό το είπα και το ξαναλέω… καλό είναι να μην χάνουμε ανθρώπους από την ζωή μας… πρέπει κάνοντας ΠΑΝΤΑ την αυτοκριτική μας, να αναγνωρίζουμε και το δικό μερίδιο ευθύνης στην κατάσταση που πήγε καλλιά της και να προσπαθούμε, ει δυνατόν να την διορθώσουμε ή να την εκλογικεύσουμε… Αλλά ακόμη και αν οι όποιες προσπάθειες μας αποβούν φρούδες… don’t worry be happy… κάποιος μεγάλος, ο Κομφούκιος νομίζω είχε πει ότι για να βάλεις κάτι καινούργιο στην ζωή σου..πρέπει να ξεσκαρτάρεις τα παλιά… να κάνεις χώρο ρε παιδί μου!!!
Τι κι αν έχασα 2 αγαπημένες ψωμοαλατισμένες φίλες, ώρα καλή στην πρύμνη τους και αέρα στα πανιά τους… εγώ βρήκα άλλες 32.000!
Go Greek mamas!
Κατερίνα Α.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Αυτό είναι μια καλή ευκαιρία να μάθετε να διαλέγετε κολλητές από δω και πέρα... οι πραγματικές φίλες δεν χάνονται ούτε εξαφανίζονται ούτε ξερνούν χολή επειδή χάθηκες στα μονοπάτια της μητρότητας. Αντίθετα, συμπαραστέκονται με όποιο τρόπο νομίζουν - γιατί δεν είνια και εύκολο - και όταν τα παιδακια μας ανεξαρτητοποιηθούν λίγο, είναι εκεί για να μας τραβήξουν πάλι πίσω στη ζωή της γυναίκας που ήμασταν πριν γίνουμε μάνες, στο βαθμό που μπορούμε και θέλουμε κι εμείς. Τουλάχιστον οι δικές μου κολλητές αυτό έκαναν και τις ευγνωμονώ!
η αληθεια ειναι οτι χανεσαι καμια σχεση τα ενδιαφεροντα... και απο εκει και περα νομιζω καταλαβαινεις ποια ηταν για ξεφαντωμα - ξενυχτι μεχρι τελικης, και ποια φιλη ειναι και για τα αλλα θεματα της ζωης. ευτυχως με την δικη μου κολληυτη καναμε κοντα παιδια και δεν το χασαμε το τρένο!
χμμμ,....τελικά το καλύτερο ξεσκαρτάρισμα το κάνεις στις χαρές σου.......έχω κι εγώ έναν μπόμπο 9 μηνών και μετράω απώλειες από ''φίλες'' κολλητές υποτίθεται....... από την άλλη βέβαια έχω και φίλους που είναι δίπλα μου/μας περισσότερο από ποτέ.... και τελικά είναι και αυτοί που αξίζουν!!
Ειχα μια κολλητη απο το γυμνασιο. Εχω ενα παιδι δυο ετων. Το εχει δει μια φορα... Κανενα αλλο σχολιο...
εμενα η δική μου υποτήθετε κολλητή φίλη όχι μόνο δεν ηρθέ στο μαιευτήριο να μου ευχηθεί γιατι λέει δεν μπορούσε. Γέννησα Μέγάλη Τετάρτη και έλλειπε διακοπές. (με προγραμματισμένη καισαρική και το ήξερε) αλλά δεν ήρθέ ουτε στην βάφτηση της μικρής γιατί λέει ήταν μεσημέρι και ειχέ βγεί και ξενυχτήσει την προηγούμενη μέρα και ξύπνησε στης 5 το άπογευμα......... Τελικά για το μόνο που στεναχωριέμαι είναι για τις ατελείωτες ώρες που περνούσα μαζί της ενώ μπορούσα να κάνω τόσα πολλά άλλα πραγματά........
Εγω ειμαι καπου στη μεση!οι 3 φιλες μου ξετρελαθηκαν που εμαθαν για την εγγυμωσυνη μου...παρολο που ημουν μολις 23!!καμια δεν στραβωσε κ καμια δεν με ρωτησε γιατι το κραταω. Φανηκε πως τα πραγματα θα αλλαξουν(εστω κ λιγο)απο την πρωτη στιγμη...μιας κ απο τις πρωτες εβδομαδες τις εγκυμωσυνης δεν μπορουσα να ακολουθησω τις εξοδους στο νησι...λογο ανεξελενκτης υπνηλιας!!χαχαχα!! Το θεμα ειναι πως αργα η γρηγορα θα βρεθει εκεινη που δεν της κανεις πια!! Σε μενα ηταν εκεινη που πηρε τα πρωτα φορμακια κ τα πρωτα κουκλακια....εκεινη που υποτυθεται πως θα την παντρευα κ κυριως, εκεινη που δυο χρονια πριν θα εβαζα το χερι μου στην φωτια πως ηταν η μονη που θα μου απεμενε τελικα!!οταν ομως ηρθε το μωρο...ηρθαν κ ολα τουμπα!!εξαφανιστηκε με ολη τη σημασια της λεξης...μεχρι που εφτασα στο σημειο να της πω πως "ξερεις, δεν πεθανα...παιδι εκανα"!!ευτυχως οι αλλες δυο μου απεδειξαν πως τοσα χρονια (20 παρακαλω!!) ηταν πιο κοντα μου απ'οαο νομιζα!!εχω στρεψει την προσοχη μου σε εκεινες κ οταν ερθει η σειρα τους θα φυγω μονο αν βαρεθουν να τις φροντιζω κ με διωξουν!!οσο για την τριτη...ετοιμαζει το σπιτι της με προορισμο φυσικα την μητροτητα...κ αν με ρωτατε, θα σας πω πως...οχι...δεν θα την δεχτω ποτε πισω!! Οι ευκαιριες,μου τελειωσαν!!!
ευτυχως οι δικες μου κολλητες ηταν και ειναι παντα διπλα μου.αγαπανε τον γιο μου σαν να ηταν δικο τους παιδι!ευχομαι να ειμαστε για παντα αγαπημενες και δεμενες οπως ειμαστε 20 χρονια τωρα.
ποσο τυχερη νιωθω διαβαζοντας το κειμενο σου!εγινα μαμα προς στα 27 μου χρονια ,πανω στην τρελα μας και πανω στην εργασιακη μου αποκατασταση.μετα απο 7χρονια σχεσης αλλα χωρις να εχουμε παντρευτει μενω εγκυος.οι φιλες μου τρελαθηκανε στο ακουσμα της ειδησης απο τη χαρα τους.με βοηθαγανε στα ψωνια για το καινουργιο μας σπιτι,για τις ετημασιες του γαμου και μου ψωνιζανε για τη μπουμπου μου συνεχια.κουδουνιστρες ,κορδελες,αφισες με παιδικους ηρωες για το παιδικο δωματιο.και ναι παραδεχομαι οτι μπορει να μην ημαστε συνεχειααααα..μαζι οπως παλια αλλα παντα θα τηλεφωνηθουμε και θα προσπαθησουμε ΟΛΕΣ να βρουμε χρονο να βρεθουμε εστω και μια φορα το μηνα.και τωρα που εγιναν και αυτες μαμαδες βρισκομαστε και σε παιδικα παρτι!!
* ο γιος μου είναι σχεδόν 2!!! γράψτε λάθος...χιχιχι
Σαν ελεύθερη, γύρω στα 24 δεν ασχολήθηκα και πολύ με την φίλη που ξαφνικά έμεινε έγκυος,παντρεύτηκε και άλλαξε τη ζωή της. Μετά από χρόνια ήταν εκείνη που μου πήρε το πρώτο δώρο για το δικό μου μωρο. Όταν δεσμεύτηκα πια, ήμουν καλύτερη από νονά στο κοριτσάκι φιλικού μας ζευγαριού ( δεν το λεφ μόνο εγώ...) Ξέρετε αυτό που τρελαίνεσαι με ταμωρά των φίλων σου. Δεν περίμενα ίδια αντιμετώπιση...περίμενα όμως έστω τα τυπικά. Ο γιος μου είναι σχεδόν 3 και τον έχουν δει τρεις φορές.μια που ήρθαν όταν γεννήθηκε,μια που πήγαμε εμείς επίσκεψη και τελευταία φορά στην βάφτιση του 8 μηνών. Και τέλος...όντας μαμά και στηρίζοντας κατά καιρούς την χωρισμένη τότε,ελεύθερη σε αναζήτηση μετά φίλη μου...μένω απλός παρατηρητής των αλλαγών της ζωής τηςμιας και με απέκλεισε από αυτήν...και ας νόμιζα πως σαν νέα μάνα εγώ θα της ήμουν ακόμα πιο χρήσιμη τώρα που περιμένει τι μωράκι της... Τα έζησα όλα νομίζω... Όλα μέσα στο πρόγραμμα...
Αχχχχχχ ποσο σε νιώθω...με την ανακοινωση και μονο της εγκυμοσύνης πηραν ορη τ'αγρια βουνα οι πιο πολλες..οκ ολλες!!!σε στεναχωρει στην αρχη μετα νιωθεις λαλακας και τελος θυμωνεις..νεοι ανθρωποι στη ζωη μας που θα ειναι διπλα μας σε ολα..
καθε αλλο ειχαν τεραστια προσμοΝη φιλοι και κολλητοι για το μωρο!!!!!!!!!!!!αποκαλουΝ τους εαυτους τους θειους και θειες και Βασικη προυποθεση του καφε ειΝαι η παρουσια του μικρου!!!!!!!!!!ο μικρος εχει γιΝει μασκοτ!!!!!!!!!!!!!!!!μια φορα πηγα σε μια φιλη για καφε και οτανμε ειδαν στην πορτα μονη μου ειπαΝ παρε τον αΝτρα σου να φερει το μικρο τωρααααααααααααααααααααααα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ακόμα σταυροκοπιέμαι γιατί έχω την ευτυχία να έχω καλές φίλες. Ακόμα και τώρα που είμαι η πρώτη που έκανα παιδί, είναι κοντά μου. Σέβονται το ότι δεν έχω χρόνο, ναι μεν δε βρισκόμαστε όπως παλιά αλλά μόλις μπορεσω να τις δω και να τις εντάξω εγώ στο δικό μου πρόγραμμα, είναι με χαρά απείκο. Με ανέχονται όταν μιλάω για τα μωρά και εννοείται ότι προσπαθώ να μη μονοπωλώ τη συζήτηση με μωρουδιακά. Κατάλαβα ότι αν ο φίλος είναι ΦΙΛΟΣ, δεν τον ενοχλουν οι αλλαγές. Απλά προσαρμόζεται...
Δυστυχώς συμβαίνει συχνά αυτό, το να σε εγκαταλείπουν οι άνθρωποι όταν κάτι αλλάξει στη ζωή σου. Όμως ευθυνόμαστε κι εμείς για το τι ανθρώπους έχουμε στη ζωή μας και αποκαλούμε 'φίλους'. Πρέπει όμως κι εσείς οι μαμάδες να προσέχετε να διατηρείτε τις καλές φιλίες. Οι νέες μητέρες κάνουν λάθη σε σχέση με τις φίλες τους στο ότι δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι πρέπει υπάρχουν κι άλλα θέματα συζήτησης εκτός από τα μωρουδιακά και πόσες φορές τα 'έκανε' το βλαστάρι τους. Επίσης αντιμετωπίζουν πλέον τις φίλες τους ως ανεύθυνες φοιτήτριες που 'κάνουν τη ζωή τους' ενώ μπορεί οι ίδιες να παλεύουν με πολλά και σοβαρά προβλήματα. Σε κάθε σχέση που χαλάει φταίνε συνήθως δύο και ίσως να είναι πολύ πιο εύκολο να θεωρήσουμε τον άλλο φταίχτη, αλλά πιο εποικοδομητικό να κάνουμε αυτοκριτική ώστε να μην χάνουμε φιλίες.
πόσο σε νιώθω..... όλοι τα ίδια περναμε... αλλά κι εμείς δεν τα κάναμε αυτά κάποτε σε άλλες??? Εκεί που ήσουν ήμουνα κι εδώ που είμαι θα'ρθεις,ε? Αλλά εμένα ρε γμτ με πονάει πάρα πολύ αυτό το κομμάτι της ζωής μου... γιατί δεν έχω αλλάξει καθόλου, απλά στις ιδιότητές μου πρόσθεσα και το "μαμά"...σνιφ! Συγκινήθηκα τώρα...
Τι κι αν έχασα 2 αγαπημένες ψωμοαλατισμένες φίλες, ώρα καλή στην πρύμνη τους και αέρα στα πανιά τους… εγώ βρήκα άλλες 32.000!
Alles ligo alles poly, pisteyo oti oles apomakrynthikame apo palies filies logo ton zouzounoteknon mas! Mporei na einai logiko, na to katalabaino apolyta oti de mporoun na me niosoun oute na me katalaboun, omos tha ektimousa poly ligo perissotero endiaferon, to ena tilefono to eksamino me ena "ti kaneis? to nini ti kanei?" den pianetai gia endiaferon. Mporei i kathimerinotita mas na mi moiazei katholou alla pisteyo pos an ego imoun i atekni kai oi files mou ginontan mamades prin apo mena tha frontiza na eimai perissotero konta tous. Isos na isxyei kai edo i basiki arxi pleon "otan ginoun manes tha me katalaboun", to kalo einai oti oi anthropoi pou einai dipla mou tora kai xairontai me to kathe dontaki pou bgazoume me gemizoun pliros ki as min eimastan files apo panta.
"κάποιες άλλες , ίσως είχαμε πετάξει και κινητό και σταθερό από το μπαλκόνι κάτι ώρες κουλές που χτυπούν και φέρνουν τον όλεθρο… αλλά κρατηθήκαμε γιατί πώς θα πάρουμε τον παδίατρο; Με σήματα Μορς ή καπνού οεο;" :DDDDDD Κατερινα ποσο μ αρεσει να διαβαζω τα κειμενα σου δεν λεγεται! Αν και μονο μια φιλη/ξαδερφη "εχασα" οσο ειμαι μανα (αλλα ...δικο της θεμα,εγω ακομα προσπαθω να αφηνω ανοιχτο τον δρομο της επικοινωνιας,οποτε θελει μπορει να επιστρεψει:)) ,οι αλλες φιλες/φιλοι ειναι στην ζωη μου,μου βαφτισαν τα παιδια μου,με παντρεψαν,εκαναν οτι μπορουσαν για να ειμαστε ακομα πιο κοντα,παρολα αυτα λοιπον καταλαβαινω τιο γραφεις,το βλεπω σε αλλες μαμαδες να συμβαινει,ειναι αληθεια. Και για να κλεισω παντα πιστευα οτι οι ανθρωποι με χιουμορ ,οπως εσυ,ειναι ανθρωποι εξυπνοι. Keep writting λοιπον!
Μάλλον αυτές δεν είναι αληθινές φίλες. Εγώ ούτε τις φίλες μου έχασα αλλά ούτε ο άντρας μου τους δικούς του. Το ακριβώς αντίθετο θα έλεγα. Με την πρώτη ευκαιρία θα συναντηθούμε και μαλίστα περισσότερο ασχολούνται με την κόρη μου παρά κάθονται να πούμε καμιά κουβέντα.
Με εχεις κανει να περιμενω κειμενο σου καθε φορα πως και πως! Μεσα σε ενα κειμενο συνοψιζεις καθε φορα ολες μου τις σκεψεις και τις καταστασεις που βιωνω, οχι μονο εγω αλλα ολες οι μαμαδες! Στο θεμα μας τωρα! Οπως το πες αλλαζουν οι προτεραιοτητες και η μη εχουσα τεκνο δεν μπορει να καταλαβει μια μαμα ευκολα! σιγα σιγα διαλυονται οι φιλιες και δεν φταιει στην ουσια κανεις. Αυτο που δεν συγχωρω ομως ειναι αυτο το ρημαδοτηλεφωνο. Δεν μπορω να παιρνω εγω συνεχως και μονο εγω να ενδιαφερομαι. Τι κοστιζει ενα τηλεφωνο? εχουμε και τα απεριοριστα πλεον και no excuse!Παρε εστω και για τα ματια του κοσμου ρε φιλε! ενα τι κανετε ειναι αρκετο!
Θα συμφωνήσω με την Κικα..Και εγώ έχασα κάποιες παρέες από τη στιγμή που έγινα μαμά όμως οι κολλητές μου και καρδιακές φίλες μου ήταν και είναι δίπλα μου κάθε στιγμή και με βοηθάνε κιόλας παρά το γεγονός πως καμία από αυτές δεν είναι μανούλα..Ίσως λοιπόν τελικά οι άνθρωποι που χάνονται όταν τα δεδομένα αλλάζουν είναι αυτοί οι οποίοι "ίσως" δεν ήταν ποτέ πραγματικοί φίλοι
allo koliti kai allo adelfiki fili, to itan kolites sou den simainei oti itan kai files kardias. mporei na gnoriseis kapoia kai apo to proto lepto na ginete kolites...oxi omos files! H Filh de fevgei,akoma kai politekni na ginei!!!einai logiko kai akros themito na xanete i filh, h zoi kilaei i kathimerinotita trexei, oi ipoxreoseis afksanontai, emeis allazoume..tha itan afeles na emene i idia kai i filia mas me ti fili mas!xanete loipon i fili mas alla den fevgei,pote den fevgei,kai an figei ena pragma simainei...oti den itan pote, to mono pou mporei na itan itan mia koliti,ena pareaki gia na pername tin ora mas, mia oraia "filiki apomimisi"
FOBERI!!kopelamou prepei na grafeis se periodiko!!!den xerw an to kaneis kiolas,apla eisai antikimenikotati se ola k mou aresei to xioumorsou!!!foberi. TANYA STAMATA NA KRINEIS ETSI SE PARAKOLOUTHW SUNEXEIA OLO EXEIS KATI NA Peis...
Κατερινάκι μου... απολαυστική για ακόμα μια φορά!!! Μόλις βρήκαμε το σημείο διαφοράς μεταξύ μας!!! Δεν το έχω περάσει αυτό με καμιά από τις κολλητές μου... Ναι... έχει τύχει να αλλάξω παρέα αφού γέννησα, αλλά αυτές παραμένουν σταθερές αξίες!!! Βέβαια κι εγώ δεν είχα τις ίδιες απαιτήσεις από αυτές... ήξερα πως δεν μπορώ να συναντιέμαι μαζί τους όταν το κανόνιζαν τελευταία στιγμή ή να μείνω για πολύ ώρα συνεχόμενη στο τηλέφωνο... Τους έδωσα χώρο, μου έδωσαν καταννόηση κι ενδιαφέρον... και τώρα όλα έγιναν πάλι όπως παλιά... μιας και οι τρεις έχουν αποκτήσει παιδιά!!!! ΥΓ: Επειδή φοβηθήκαμε ότι μπορεί να μας συνέβαινε αυτό... φροντίσαμε να γίνουμε κουμπάρες μεταξύ μας! Οι δύο μου έχουν βαπτίσει τα παιδάκια μου κι εγώ έχω παντρέψει την τρίτη και ετοιμάζομαι να βαπτίσω το δικό της!!! ;)
Ωραια δοσμενο με χιουμορ και μεγαλες αληθειες. Οχι δεν εγινε κατινα απλα εξεφρασε τις σκεψεις πολλων γυναικων με μια μικρη ταση υπερβολης και μεγαλες δοσεις χιουμορ, ομως ετσι αρμοζει στην συγγραφεα με το εκρηκτικο ταμπεραμεντο. Τα σεβη μου!
Τα ειπες πολυ ωραια!!χαχα!!Σε εμενα δεν συναιβησαν τοσο τραγικα πραγματα αλλα σιγουρα οι αλλαγες ειναι εμφανεις πλεον!!βρισκομαστε αραια και που και οχι στα παλια τα στεκια!!Αλλα μου αρκει που ξερω οτι αν τις χρειαστω θα ειναι διπλα μου στο λεπτο!!!και φιλεναδες ξερετε κατι θα γυρισει ο τροχος και τα δικα μας νινακια θα ειναι μεγαλα μια μερα και τοτε εκεινες θα ειναι με τα πανες και τα γαλατα αγκαλια και εγω στις δικες μου εχω υποσχεθει οτι πριν αρχισω να τις βοηθαω και να τους δωσω τα φωτα μου(λεμε τωρα)θα περασω λιιιιγη ωρα απολαμβανοντας τον πανικο της νεας μαμας που οταν τον ζουσα εγω αυτες ηταν για καφε και ποτακι!!!το δικαιουμε ετσι δεν ειναι????
@ Tanya: Αγαπητή Τάνυα...σε ευχαριστώ για την γνώμη σου για μένα και είναι απολύτως σεβαστή... επέτρεψε μου να διευκρινήσω ωστόσο τα εξής: α) καταρχήν ουδέποτε στην ζωή μου δεν εχω "κρυφτεί" πίσω από την ανωνυμία μου για να πω αυτά που θέλω...το πιο εύκολο θα ήταν να ζητήσω από την Ολίβια να δημοσιεύσει το κείμενο μου ανώνυμα..αλλά αν το έκανα, ΔΕΝ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ! β) την έκφραση "μωρή φοράδα" την χρησιμοποίησα χάριν αστεισμού και εξυπηρέτησε τον τόνο του χιούμορ που θέλησα να προσδώσω στο κειμενο...ίσως η αίσθηση του χιούμορ μου να είναι ιδιόρρυθμη για μερικούς αλλά δεν σκοπέυω να απολογηθώ για αυτό...ποτέ δεν χρησιμοποιώ ζώα όταν θέλω να βρίσω γιατί τα θεωρώ ανώτερα και ευγενέστερα όντα από μερικούς ανθρώπους γ)αυτά που είχα να πώ σε αυτούς που είχα να τα πω, τα έχω πει ήδη και μάλιστα με το όνομα τους και χωρίς συγγραφικές φιοριτούρες...δεν περίμενα το facebook για να εκφράσω το παράπονο μου ή για να "βγάλω χολή" όπως εσύ εννοείς...και γ) είμαι Κατίνα μόνο κατ' όνομα (και τιμή μου και καμάρι μου) και το επίπεδο μου το γνωρίζουν όλοι όσοι με γνωρίζουν προσωπικά...όσο για το επίπεδο που υποδηλώνειη, εως τώρα, παρουσία μου σε αυτό το group...το αφήνω στην κρίση του καθενός...εγώ πάντως κοιμάμαι ήσυχη τα βράδια! Ευχαριστώ που με διάβασες!
οταν γινεσαι εσυ η ιδια "πολυ μαμα" και ξεχνας οτι εισαι και ανθρωπος και γυναικα και φιλη ,τοτε ειναι φυσικο οι φιλες σου να την κανουν με ελαφρα πηδηματακια.ολες οι σχεσεις ειναι παρε δωσε ,αν αφοσιωθεις μονο σε μια ....την πατησες .τα παιδια μας ειναι η προτεραιοτητα μας βεβαια ,αλλα ΠΑΝΤΑ υπαρχει χρονος για τις κολλητες [ατεκνες και μη].Οχι δεν εχω χασει καμια φιλη ,ισα ισα τωρα που τα παιδια μου μεγαλωσαν και δεν ειμαι κατα πανω, απολαμβανω τις προσπαθειες τοσων χρονων ,να ΜΗΝ ειμαι μονο μαμα.
"Οι παντρεμενοι με τους παντρεμενους και οι ζωντανοι με τους ζωντανους" που λεγαμε παλια με τις φιλενάδες μου :) ενταξει, τελικά δεν ειναι και τοσο τραγικο αν αποδεχτεις ότι ζωή = ρευστότητα. Θυμαμαι χαρακτηριστικα όταν η κολλητη μου ηθελε να παρει τον μπομπιρα της μαζι της στο ταξειδι για αγγλια οπου θα πηγαιναμε ζευγαρια υποτιθεται. Της ειπα οτι θα 'ναι ταλαιπωρια και γι' αυτην και για μας (εγω ημαν με γκομενο τοτες). Σούφρωσε τα χειλάκια, στο τελος επικρατησε η λογικη και το δεχτηκε :) Τωρα βγαίνουμε αναλογα, ειτε ζευγαρια (αν οι γιαγιαδες ειναι στις καλες τους) είτε οικογενειακως και το προγραμμα προσαρμόζεται αναλογα. Δεν μπορω να πω οτι εχασα ψωμοαλατισμενες φιλες λόγω μητρότητας τελικα, απλα η ζωή κανει τετεοιους κυκλους, που χανεις καποια ατομα και βρισκεις καποια αλλα και μετα ξαναβρισκεσαι και "θυμασαι τα παλια, σαν να μη περασε μια μερα".
Καταρχήν γράφεις καταπληκτικά (με έναν τροπο που σε καθηλώνει & με ιδιαίτερο χιουμορ) - νομίζω ότι πρέπει να το σκεφτείς σοβαρά να το αξιοποιησεις στο μέλλον!!! Και γω την έχω πάθει με τον ίδιο τροπο & απο ότι ξέρω είναι συχνό φαινόμενο!!! Σε μένα όμως εμφανίστηκαν ξανά μόλις ήρθαν στη θέση μου!!!
Έριξα πολύ γέλιο με το κείμενό σου! Δεν μπορώ να πω ότι "χάθηκα" με τις άτεκνες κολητές μου (...ακόμα), αλλά όντως οι προτεραιότητες επιβάλουν εντελώς διαφορετικούς ρυθμούς! Συνεχίζω βέβαια να "έρχομαι σε οργασμό" με μια Chanel παρόλο που τα χρήματα που κοστίζει προτιμώ να τα διαθέσω πλέον σε μαθήματα κολύμβησης/ιππασίας/Γερμανικών για την κόρη μου. Και αντί για την πλαζ Super Paradise της Μυκόνου προτιμώ την παραλία της Κυλλήνης μπροστά στο Grecotel Olympia Oasis που είναι ρηχή και παιδική. Αλλά το γεγονός ότι δεν μπορώ να βγω για ποτάκι το βράδυ στις διακοπές (που θεωρείται αυτονόητο), γιατί το μωρό πέφτει για ύπνο από τις 9, είναι μια ειδοποιός διαφορά ικανή να σε "χωρήσει" από την παρέα σου! Σε κάθε περίπτωση, άνθρωποι με παιδιά και άνθρωποι χωρίς παιδιά δεν την παλεύουν μεταξύ τους!!!!!!!!!! Έχεις απόλυτο δίκιο! :Ο)
Παρ' όλο που το θέμα είναι κάπως θίβερό/εξοργιστικό, γέλασα απίστευτα με το κείμενό σου :) Υποθέτω όπως και για τους γκόμενους, έτσι και για τις φιλίες ισχύει το εξής ρητό: "Αν αγαπάς κάτι, άστο να φύγει. Αν γυρίσει ήταν πάντα δικό σου, αν όχι, δεν ήταν ποτέ...". Και επίσης όπως και στους γκόμενους, έτσι και στις άδοξα τελειωμένες φιλίες ισχύει το... "ΝΕΧΤ!" Υ.Γ.: Παρ' όλα αυτά οι αντιδράσεις στην ανακοίνωση της εγκυμοσύνης εμένα μου "έβγαλαν" κακία και ζήλια. Όταν ανακοινώνεις σε κάποιον μια καινούργια αρχή για σένα, είτε αυτή είναι εγκυμοσύνη, είτε δουλειά, είτε ξεκίνημα δίαιτας, περιμένεις ένας φίλος -αν μη τι άλλο- να σου δώσει κουράγιο και να σε ενθαρρύνει! Να χαρεί με τη χαρά σου... Απλά πράγματα.
mia ap ta idia kai egw!!!!!files apo to sxoleio eimastan kai legame den tha xathoume pote emeis opws sumvainei se polles periptwseis meta to telos tou sxoleiou!ki omws molis gennisa kai meta exoume xathei kai opote tis lew na vrethoume na ta poume mou leei ....nai tha se parw na kanonisoume......kai akoma perimenw!vevaia an tuxei kai ti dw sto dromo kai rwtaw giati den me pairnei akouw thn HLITHIA dikaiologia ....."mhn enoxlisw"!!!!!!!dhladheleos re paidia!!!!eutuxws exw gnwrisei mamades pou exoume ginei oi kaluteres files kai eimai polu xaroumenh gi auto!!!
Εντάξει μπορεί οι φίλες σου να είναι φέρθηκαν γαϊδουρινά αλλά αν ήμουν στη θέση σου θα κρατούσα ένα επίπεδο παραπάνω από αυτές.Εννοώ ότι με εκφράσεις του τύπου "μωρή φοράδα" για άτομα που υποτιθεται ότι ήσασταν φίλες,ρίχνεις κι εσύ το επίπεδο.Επειδή έχεις βάλει και το αληθινό σου όνομα ανοίγεις μια άσχημη αντιπαράθεση μ'αυτές.Τελικά είναι πολύ ωραιότερο πράγμα να δείχνεις ανωτερότητα και όχι κατινιά.
Δεν είναι όμως συγκλονιστική η συγκίνηση που νιώθεις βλέποντας αυτούς που θέλουν να είναι κοντά σου ??? Έυτυχώς δεν έχασα τις φίλες μου αλλά επειδή σχεδόν άθελα μου υπήρξα κολλητή-φίλη-φίδι και το μετάνοιωσα και ευτυχώς αποκατέστησα τις σχέσεις μας με τη φίλη μου που τότε είχε παιδί ενώ εγώ όχι, τώρα εκτιμώ πολύ αυτούς που με αποδέχονται και ως μαμά εκτός από πάρτυ άνιμαλ. Και το κυριότερο αυτούς που αποδέχονται το παιδί μου ως παρέα στις κοινές δραστηριότητές μας!!!!
χαχαχαχα..τα λες τόσο ωραία..και τόσο αστεία.........ΑΛΛΑ....εχεις και τοσο δίκαιo....γιατί να αλλάζουν έτσι οι άνθρωποι..... μωρό έκανες δεν έκανες τον....Hannibal!!!!!....
Θα συμφωνήσω με την Νατάσα! Κι εγώ δύο κολλητές κολλητές είχα (άτεκνες) και μου έχουν σταθεί όσο δεν παίρνει! Η μία μάλιστα έκανε ολόκληρο ταξίδι από το εξωτερικό για να είναι μαζί μου στην γέννα. Πάντως νομίζω πως θέλει προσπάθεια κι από εμάς. Εγώ μπορεί να σκουντουφλάω από τη νύστα και την κούραση πχ αλλά θα μπω skype να τους μιλήσω, να ακούσω τα δικά τους κτλ κτλ...Και φυσικά δεν πάυω να τις σκέφτομαι κάθε μέρα όπως παλιά. Πάντως έχω καεί στο παρελθόν από "φιλίες" οπότε σε καταλαβαίνω απόλυτα. Δεν αξίζει να στενοχωριέσαι για τέτοια άτομα!!!
Go Greek moms!!! Katerina αγαπώ με τρέλα!!!! Ολιβια τ έχω ξαναπεί όσες ήταν είναι ακόμα! Όσες δεν ήταν ποτε πραγματικά έφυγαν κ δεν τ κατάλαβα!!!
Εμένα πάντως λογικό μου φαίνεται να χωρίζουν οι δρόμοι.Εγώ προσωπικά δεν το βιώσα στον βαθμό που λες αλλα χαθήκαμε με κάποιες φίλες μου όπως είναι λογικό.πχ το καλοκαίρι δεν μπορούσα καθε σκ να είμαι στα beach bar της χαλκιδικής και να τα πινω κτλ ούτε αυτές μπορούσαν να είναι μαζί με το μωρό και με 1002 τζιτζιλομίτζιλα σε οικογενειακές παραλίες.Απο μόνες τους οι καταστάσεις σε χωρίζουν.Αλλάζουν τα ενδιαφέροντα και λογικό είναι να χάνεσαι.Απλά άλλο το να χάνεσαι και άλλο το εξαφανίζεσαι.Πάντως πολύ ωραία τα κείμενα σου Κατερινά!
wraia ta les...etsi akrivws ginetai, wspou mia mera i katastasi 3efeugei apo ta xeria sou.me melagxoise ligo twra pou to 3anaskeftika. Na sai kala
Αχ πόσο δίκιο έχεις... Και όχι μόνο με κολλητές, αλλά και κολλητους... Προσπαθώ να πείσω τον ευατό μου ότι είναι η ιδέα μου... Ότι ναι, μπορεί και ο άλλος να μην προλαβαίνει... Έλα μου ντε που δεν με πείθω... Τα ίδια νιώθει και ο άντρας μου. Και φυσικά όταν τυχαίνει να βρεθείς επιτέλους από κοντά, τι κανει το μωρό, πως είναι, τι έφαγε κλπ, αλλά ούτε λόγος για σένα... ΕΣΥ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ? ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ? Κανείς δεν ενδιαφέρεται για εσένα πια... Το κακό είναι ότι δεν έχω άλλες φιλές μαμάδες, ελάχιστες και μακρυα... Που θα πάει, θα την βρούμε την άκρη... Keep walking. Φιλιά σε όλες τις μαμάδες!
συμφωνω απολυτα... δεν θα μπορουσες να με καλυψεις περισσοτερο...
Τελειο post το διαβασα με μεγαλο ενδιαφερον αν και δεν ειμαι παθουσα γιατι εξακολουθω να εχω τις κολητες μου πλαι μου οι οποιες βαδιζουν στον δρομο μου και ερχονται στο club Μας σε λιγο καιρο!!!!!!!!Κατερινα εισαι Θεα να εισαι παντα γερη και να χαιρεσαι το παιδακι σου!!!!!!!!
απλά...τ έ λ ε ι ο..
Θεωρώ ότι αυτές που περιγράφεις δεν ήταν ποτέ αληθινές φίλες γιατί αν ήταν δε θα εξαφανιζόταν από τη ζωή σου έτσι απλά.Μάλλον έκανες εσύ λάθος που τις θεωρούσες φίλες αδελφικές.Εγώ έχω δύο όλες κι όλες καλλητές οι οποίες όχι μόνο δεν εξαφανίστηκαν όταν απέκτησα μωρό αλλά ασχολούνται και πολύ μαζί του.
Συμφωνώ απόλυτα με την Νατάσα. Μάλλον οι φίλες σου ήταν επιφανειακές και σε ήθελαν μόνο για να βγαίνετε παρέα. :/
ΝΑΙ ΝΑΙ συμφωνω κι εγω. Τι κι αν εγινα μαμα... οι πραγματικες μου φιλες ειναι πιο κοντα απο ποτε και ερχονται και στο σπιτι για βοηθεια παρακαλω!! οχι για ατελειωτο καφε και κουβεντα!