Η μαμά ρωτάει: Ο γιος μου είναι ΠΟΛΥ ζωηρός. Τι να κάνω;
3 ετών ο γιος αυτής της μανούλας και είναι αυτό που λένε ζωηρό, υπερκινητικό παιδί. Η μαμά νιώθει ότι έχει εξαντλήσει πια κάθε υπομονή και δεν ξέρει πώς να χειριστεί το παιδί της. Ο μπαμπάς δεν βοηθάει. Τι να κάνει;
—-
Δεν ξερω πια τι να κανω!! Εχω κουραστει σωματικα και ψυχολογικα! Ειμαι 27 χρονων και νοιωθω οτι ειμαι 67!! Εχω εναν γιο 3 ετων ο οποιος απο μωρο ηταν υπερκινητικο. Ο συζηγος λογω δουλειας λειπει πολλες ωρες απο το σπιτι, αρα ολη η ευθυνη πεφτει επανω μου! Εχω βοηθεια απο τους γονεις μου…
Καθε φορα που εκανε ζημια, ελεγα οτι ειναι μικρος και θα ηρεμησει. Τον πηρα με το καλο τιποτα. Τον πηρα με το αγριο τιποτα. Εχει εντονη προσωπικοτητα! Θελει να κανει παντα το δικο του, δεν παιζει με παιχνιδια, ή θα τα σπασει ή θα τα πεταει! Γενικα δεν εχει φοβο, δεν τον ενδιαφερει τιποτα παρα μονο αυτο που εχει στο μυαλο του!
Ο μπαμπας σε ολα αυτα ειναι απων… Ο μικρος τον κανει οτι θελει, δεν τον ακουει και κυριως δεν τον σεβεται! Ο λογος πιστευω ειναι οτι δεν τον μαλωνει (και οσες φορες πηγε να τον μαλωσει, ο μικρος ξεκαρδιζεται στα γελια….) Δεν θελει πλεον να τον κραταει οταν δουλευω, λεει στον μικρο «Τωρα θα ερθει η μαμα να σε μαλωσει«, τον αφηνει να κανει οτι θελει! Λεει οτι δεν μπορει να τον μαλωσει, τον λυπαται! Εγω που το ειχα μεσα μου 9 μηνες, που το μεγαλωσα μεχρι τωρα δεν τον λυπαμαι μαλλον, ειμαι η αναισθητη!
Ο μικρος χτυπαει και δαγκωνει! Μονο εγω και ο πατερας μου τον μαλωνουμε κανονικα και χωρις καλοπιασματα μετα! Τον πεθερο μου ετυχε να τον ακουσω (κατα λαθος) να του λεει να χτυπαει και αυτος, οταν τα αλλα παιδακια τον χτυπανε!!!! Δεν θελω πλεον να τον αφηνω μαζι του γιατι δεν ξερω τι λεει στον μικρο!
Η μονη μου ελπιδα πλεον ηταν να ξεκινησει παιδικο, μηπως ηρεμησει λιγο!
Στην αρχη απο 1 ωρα που πηγαινε ολα καλα! Εχθες η δασκαλα ειπε οτι δαγκωσε 2 παιδακια! Στο σπιτι του ειπα ενα σωρο! «Δεν δαγκωνουμε γιατι δεν θα εχουμε φιλους» και διαφορα τετοια! Σημερα ηταν χειροτερα!!! Μου ειπε οτι σχεδον ολη την ημερα τον ειχε τιμωρια, οτι πετουσε πραγματα και οτι ηταν γενικα επιθετικος! Και ειναι η πρωτη του εβδομαδα, τι θα κανω; Δεν εχω αλλη υπομονη!
Νομιζω οτι θα πεσω κατω! Κλαιω γιατι νομιζω οτι εγω φταιω, τι λαθος εχω κανει και ειναι ετσι; Πως θα το κοψει; Με τον σηζυγο δεν εχω αντοχη να κατσω να μιλησω γιατι το εχω κανει απειρες φορες και αντιδραση καμια! Με ειδε να κλαιω και δεν καθεται να μιλησουμε να βρουμε μια ακρη, μια μεθοδο! Ξενο να ηταν πιο πολύ ενδιαφερον θα εδειχνε! Δεν ειναι κακος, ειναι καλος, ειμαστε 12 χρονια μαζι, περναμε καλα αλλα δεν μπορει να επιβληθει στο παιδι! Δεν θελει να εχει ευθυνες..! Αλλα μονο ο ενας γονιος δεν μπορει να κανει κατι!
Ειναι καμια αλλη στην θεση μου; Τι κανατε; Πολλες φορες σκεφτομαι την παλια μου ζωη και την θελω πισω!! Ημουν ευχαριστος ανθρωπος, ειχα υπομονη, δεν νευριαζα, ειχα κοινωνικη ζωη και τωρα……… μονο νευρα (μου εχει βγαλει τον κακο μου εαυτο ο μικρος) δεν θελω να βγαινω, να βλεπω τις φιλες μου, με φερνει στα ορια μου, δεν εχω υπομονη στη δουλεια, κουραζομαι ευκολα αλλα τον αγαπαω παρα πολυ τον μικρο και πολλεσ φορες στεναχωριεμαι που δεν το δειχνω οπως ο μπαμπας του!
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ;
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Αν πας σε καποιον ειδικο ΜΗΝ ΠΑΣ ΜΟΝΗ ΣΟΥ. Να πατε και οι δυο γονεις και να παραθεσετε το θεμα σας μαζι. Προσπαθησε να μιλησεις με τον αντρα σου να εχετε κοινη πορεια πλευσης γιατι ειναι φανερο οτι το παιδι ειναι μπερδεμενο και πεοφανως αυτος ειναι ο λογος που φερεται ετσι. Δοκιμασε να τον βαζεις "τιμωριες" ή να του στερεις δικαιωματα που ειχε μεχρι τωρα. Να εισαι σοβαρη οταν του μιλας (δεν χρειαζονται φωνες) και να τον κοιτας στα ματια και να κατεβαινεις στο υψος του. Καταλαβαινει πολλα περισσοτερα απο οσο νομιζεις. Πατα ποδι και στους γυρω σου να ακολουθουν την δικη σου τακτικη. Νομιζω οτι αν αρχισεις να του θετεις πραγματικα ορια θα γινει πιο υπακουος. Κι εγω εχω πολυ ζωηρο παιδι αλλα απο την αρχη ακολουθουσα αυτη την τακτικη και τωρα ειναι 4 μπορει να ειναι πολυυυυυυ ζωηρος αλλα ακουει γιατι ξερει πως δεν εχει αλλη επιλογη!
H αληθεια ειναι οτι δεν ειναι κ λιγο αυτο που περνας, κ μαλιστα μονη σου!Σε νιωθω,γιατι κ ο γιος μου[3 ετων], αρκετες φορες μου βγαζει τον κακο μου εαυτο!Αυτο που αντιλαμβανομαι εγω, με την λιγη πειρα που εχω ως μαμα,ειναι οτι το μικρο σου εκτος απο υπερκινητικος,ειναι κ επιθετικος!Μην παλευεις μονη σου κ προπαντων,μην ριχνεις ευθυνες στον εαυτο σου!Στη θεση σου, θα εβλεπα εναν ειδικο,ειναι πιο αποτελεσματικο!Κ σε καμια περιπτωση δεν σημαινει,πως το παιδακι σου ειναι τρελο!Κ το λεω αυτο,γιατι ολο κ καποιος αμορφωτος θα πεταξει την πατατα του!Υπομονη κ θαρρος!!!
Γεια σου !! Επειδη και εγω εχω ενα γιο ζωηρο στα 2.5 και μια κορουλα στα 3.5 σε καταλαβαινω απολυτος, μπορω να πω οτι η τιμωρια και η σταθεροτητα σε ολα, δηλαδη αν απειλω κατι θα το κανω οπου και να ειμαστε, και οτι υπαρχουν συνεπειες σε ολα καλα και κακα, αλλα αυτο που με βοηθαει παρα παρα πολυ ειναι να βλεπω την ''Νταντα Πρωτον Βοηθηων"" στο ΣΚΑΙ τα μεσημερια, μου δινει τεχνικες για το παιδι και για μενα, και επειδη ξεχναω προσπαθω να το βλεπω συχνα !!! ΛΟΛ υπομονη ολοι μου λενε οτι θα περασει, για να δουμε !!
ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ!ΣΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΟΥ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙ!!!ΕΓΩ ΕΧΩ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΟΤΙ ΕΚΤΟΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗΡΟΣ ΚΑΙ ΑΤΙΘΑΣΟΣ ΚΑΝΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΥΝΔΥΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.ΕΝΩ ΣΕ ΓΕΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΠΟΝΟΨΥΧΟ ΠΑΙΔΙ,ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΑΣ ΕΝΑ ΚΟΥΜΠΙ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ!ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΕΧΩ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ!!!!ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΠΙΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ (ΟΧΙ ΠΑΝΤΑ!!!)ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΜΙΛΗΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΩ ΣΤΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ.ΧΘΕΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ,ΞΑΠΛΩΣΕ ΣΤΟ ΧΑΛΙ ΚΑΙ ΧΤΥΠΙΟΤΑΝ!ΤΟΝ ΣΗΚΩΣΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ ΝΕΥΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ,ΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΙΡΝΩ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΕΡΝΑΝΕ!ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΜΕ ΠΗΡΕ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΗΡΕΜΗΣΕ!ΒΕΒΑΙΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΙΑΣΕΙ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ.....!!!ΠΟΛΛΟΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΗ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ,ΑΛΛΟΙ ΟΤΙ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΑ!ΕΓΩ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΥΠΟΘΕΣΩ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΛΛΑ!ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΕΠΙΣΗΣ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ Η ΜΟΝΗ ΠΟΥ ΤΟΝ "ΜΑΛΩΝΕΙ",ΑΛΛΑ ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΜΟΥ(ΟΥΤΕ ΤΟΥΑΛΕΤΑ ΔΕΝ ΠΑΝΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΠΙΑ!!!)ΚΑΙ ΜΕ ΚΟΝΤΡΑΡΕΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ...!ΙΣΩΣ ΝΑ ΦΤΑΙΕΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΖΩΔΙΟ!ΚΡΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ...!!!(ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΖΩΔΙΟ....!!!)ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΖΩΗΡΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ,ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΟΥΝ ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΤΙ ΑΛΛΟ....!!ΑΝ ΚΡΙΝΩ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ,ΠΟΥ ΜΙΚΡΗ ΗΜΟΥΝ ΔΙΑΟΛΑΚΙ(ΑΠ'ΟΤΙ ΛΕΕΙ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ)ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΓΙΝΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΙ,ΑΥΤΟ ΕΥΕΛΠΙΣΤΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΜΟΥ,ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΤΡΕΛΑΙΝΕΙ ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΩ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ....!!!!
Κι εμένα είναι πολύ ζωηρός, αλλά πάρα πολύ, δεν κάθεται πουθενά 5 λεπτά,αλλά, εγω δεν τον εχω παει ακόμα παιδικό σταθμό και δεν ξερω πως θα αντιδράσει.Όμως πάμε συχνά στον παιδότοπο όπου τσακώνεται και κάποιες φορές χτυπάει και τα άλλα παιδάκια. Οι κοπέλες που είναι εκεί μου είπαν οτι φταίει το γεγονός οτι είναι μόνος του και οτι όλο το πρωί κάθεται με την κοπέλα που τον φυλάει.Βέβαια φταίει και το γεγονός οτι ο πατέρας μου του λέει αν σε χτυπήσουν να τους χτυπήσεις και εσυ...... Τον αγαπώ πάρα πολύ και το εκμεταλευέται αυτό, δηλαδή τον μαλλώνω και μετά απο 5 λεπτά του δίνω φιλάκια, όπως καταλαβαίνεις είναι πολυ δύσκολο.... Εγω απλά θα σου έλεγα να δείξεις περισσότερο υπομονή και ψυχραιμία και να κάνεις άλλη μια συζήτηση με τον σύζηγο σου!!!όσο αυτό είναι εφικτό.
Καταρχήν ο μπαμπάς πρέπει να λαμβάνει θέση και να προσπαθήσετε μαζί να τον ηρεμείτε.Όταν το παιδί έχει αντιληφθεί ότι μπορεί να κάνει με τον μπαμπά ότι θέλει και ότι εσύ είσαι η "κακιά" που το μαλώνει και φωνάζει τότε εννοείται ότι όσο περνάει ο καιρός θα χειροτερεύει. Επειδή και εμένα το παιδάκι μου είναι υπερκινητικό και αντιμετωπίζω προβλήματα μπορώ μόνο να σου πω πως το αντιμετωπίζω εγώ, μετά την συζήτηση που είχα με την παιδοψυχολόγο του σχολείου. Καταρχήν ακολουθούμε όλοι την ίδια τακτική όταν το παιδί κάνει ζημιά ή παραφέρεται. Δηλαδή του δίνω 2 προειδοποιήσεις (ήρεμα πάντα) ότι άμα συνεχίσει θα δεχτεί τις συνέπειες. Αν δεν ηρεμήσει τότε μπαίνει η τιμωρία. Συνήθως είτε του παίρνω το αγαπημένο του παιχνίδι, είτε τον βάζω στο δωμάτιο του μόνο του χωρίς παιχνίδια για 10 λεπτά. Φυσικά από τη στιγμή που αναγκάζεσαι να το βάλεις τιμωρία, είσαι αμείλικτη, γιατί αν καταλάβει ότι με το κλάμα ή με φωνές μαλακώνεις τότε την έβαψες. Εννοείται ότι πρέπει και ο μπαμπάς να το ακολουθεί αυτό. Αφού το παιδί ηρεμήσει και περάσει η χρονική διάρκεια της τιμωρίας, τότε το συζητάς μαζί του και του εξηγείς τον λόγο που τιμωρήθηκε και φυσικά ότι αν δεν συμμορφωθεί θα ξανατιμωρηθεί. Οι αγκαλιές και τα χάδια από τον οποιοδήποτε κατά την διάρκεια της τιμωρίας, απαγορεύονται. Πάντως να ξέρεις ότι ακόμα και όταν το τιμωρείς το παιδί πρέπει πάντα να είσαι ήρεμη και να συζητάς. Τα υπερκινητικά παιδιά χρειάζονται ήρεμο περιβάλλον και φυσικά δραστηριότητες. Στην δική μας περίπτωση πάντως βοήθησε αρκετά αυτό, καθώς είχα και εγώ θέματα και στο σχολείο και στο σπίτι. Πάντως πρέπει σίγουρα να ηρεμήσεις. Οι φωνές δεν βοηθάνε καθόλου σε αυτές τις περιπτώσεις. Ελπίζω όλα να πάνε καλά.