Ας το δούμε αισιόδοξα: το σχολείο δεν είναι κάτεργο!
Την Ευαγγελία Παπαχειμώνα την παρακολουθούσα μέσω του blog της από τον καιρό που ήμουν έγκυος. Στο μεταξύ γίναμε πολύ καλές φίλες, οι δε σχεδόν συνομήλικες κόρες μας (η Αθηνά και η μικρότερη της Ευαγγελίας, Ερατώ) είναι φίλες… απ’ την κοιλιά! Η Ευαγγελία θα γράφει για το eimaimama κείμενα που έχουν να κάνουν με τη δημιουργική απασχόληση μικρών και μεγάλων και όχι μόνο! Κάνει αρχή με ένα προβληματισμό της όσον αφορά τα μικρά παιδιά και την έναρξη του σχολείου:
Ας το δούμε αισιόδοξα: το σχολείο δεν είναι κάτεργο!
της Ευαγγελίας Παπαχειμώνα
Ένα από τα πράγματα που με ενοχλεί αυτόν τον καιρό, είναι η αντιμετώπιση της νέας σχολικής χρονιάς. Τι ακούν τα παιδιά μας συνήθως;
– Άννα, τελειώσαν τα ψέμματα, τα κεφάλια μέσα, από αύριο σχολείο!
– Κοίτα να μαζευτείς παιδί μου από παιχνίδια και εξόδους… πας σχολείο αύριο
– Όχι όλο αραλίκι και παρέες, από αύριο διάβασμα!
Και να’ ναι το παιδάκι στην δύσκολη χρονιά της Γ’ λυκείου και να ετοιμάζεται να δώσει εξετάσεις, να το καταλάβω… αλλά τα παιδιά του δημοτικού γιατί να προκαταβάλλονται τόσο πολύ για την επόμενη μέρα;;
Τι να νιώθουν άραγε ακούγοντας αυτά;
Βλέποντας την πεντάχρονη κόρη μου και τις αντιδράσεις της σε αυτά τα ακούσματα, σαν να νιώθει τύψεις. Ότι δεν πρέπει να ενθουσιάζεται που αύριο αρχίζει το σχολείο και θα ξαναδεί τις φίλες της, σαν να μην πρέπει να χαρεί που θα πάρει την καινούργια της τσάντα και θα παίξει με νέα παιχνίδια… σαν να μην πρέπει να χαίρεται, αλλά να σιχτιρίζει για την αυριανή μέρα.
Μήπως θα ‘πρεπε εμείς οι γονείς να δείχνουμε στα παιδιά την αισιόδοξη πλευρά; Μήπως να τους διδάξουμε ότι το σχολείο είναι χώρος μάθησης, δημιουργίας και όχι κάτεργο;
Θα μας βοηθούσε να θυμίζαμε στα παιδιά ότι εκεί που θα πάνε αύριο θα περάσουν καλά, θα γνωρίσουν καινούργιους φίλους, θα βιώσουν νέες εμπειρίες, θα γελάσουν, θα παίξουν και θα μάθουν καινούργια πράγματα. Θα τους δοθεί η ευκαιρία να δώσουν απαντήσεις στις απορίες τους και στους προβληματισμούς τους και να συναναστραφούν με άτομα διαφορετικά από την οικογένειά τους, αποκομίζοντας πολύτιμη εμπειρία. Όλα αυτά είναι όμορφα και δεν είναι τυχαίο ότι όλοι θυμόμαστε το σχολείο με νοσταλγία και αγάπη.
Μήπως να τους τονίζουμε τις όμορφες πτυχές του σχολείου όπως εμείς τις θυμόμαστε και να αφήσουμε τη μεμψιμοιρία για την τηλεόραση;
Καλή σχολική χρονιά σε όλους
Eυαγγελία
—-
Η Ευαγγελία Παπαχειμώνα είναι η μαμά της Άννας και της Ερατώς! Μπορείτε να διαβάσετε για τα κατορθώματα των κοριτσιών της στο annoulasmom.blogspot.com/
Εκτός αυτού είναι και μια πραγματική νεράιδα των χειροποίητων μάρσιπων! Μπορείτε να δείτε τη δουλειά της στο pantoumazi.gr
Διδάσκω σε Λύκειο στην Εσθονία. Την περασμένη εβδομάδα ξεκίνησε το σχολείο. Σήμερα πολλά παιδιά μου είπαν ''είμαστε τόσο χαρούμενοι που επιτέλους ξεκίνησε το σχολείο''. Κι εγώ να σκέφτομαι... εμένα γιατί με έπιανε μια ατελείωτη στεναχώρια όταν άρχιζε το σχολείο;
Ναι και εγω κάπως έτσι το σκέφτομαι. Οταν τίθεται θέμα μάθησης σηκώνω τα χέρια ψηλά. Τουλάχιστον θέλω να τα σηκώνω όσο θα με αφήνουν να παίζω το ρόλο μου που είναι πολυσχιδής και μέσα σε όλα δε θέλω να αναλάβω ΚΑΙ το ρόλο του δασκάλου. Αλλά θα μας αφήσουν να απέχουμε; ή θα μας φορτώνουμ με homework και φυλλάδια προκειμένουν να αποδείξουν την αξία του σχολείου; Γιατί ξέρεις στους κύκλους των γονέων, το σχολείο και ο δάσκαλος παίρνει αξία ανάλογη των σημειώσεων και της δουλειάς που δίνει για το σπίτι... Αχ τί μας περιμενει! Καλή σχ. χρονιά :)
Κατ’ αρχάς σε ευχαριστώ πολύ που απάντησες…. Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι η γνώμη για το εκπαιδευτικό σύστημα είναι κάτι που αλλάζει και συνεχώς διαμορφώνεται μέσα από την εμπειρία του καθενός μας….. μακάρι να μπορούσα να κρατήσω και εγώ την κόρη μου όσο περισσότερο μπορούσα.. (να μην παραπονιέμαι κιόλας την κράτησα μέχρι 15 μηνών.. λόγω της προνομιακής μου δημοσιοϋπαλληλικής ιδιότητας)….Μετά βρήκα γυναίκα για ένα χρόνο και μετά πήγε παιδικό σταθμό.. τώρα είναι 4 και πάει προνήπιο….’Έχω πάρει απόφαση ότι το παιδί μου θα βομβαρδίζεται από την βλακεία των ανθρώπων καθημερινά (περικλείω και τους εκπαιδευτικούς), ενίοτε και την δική μου …. (να μην ξεχνιόμαστε).. μάλλον θα πρέπει να το μεγαλώσω μέσα σε αυτόν τον ηλίθιο κόσμο αν και μου φαίνεται αρκετά δύσκολο… Πάντως δεν θέλω να απαξιώσω το σχολείο (το κάνουν καλύτερα άτομα υψηλά ιστάμενα ).. … Επίσης θα ήθελα ο ρόλος του δασκάλου να είναι ισάξιος με αυτόν του γονέα με βάση τις <> του καθενός…… Ο παιδαγωγός ξέρει κάποια πράγματα που εγώ αγνοώ εντελώς ή αγνοώ τον τρόπο μετάδοσης…. Δεν μετανιώνω που την έστειλα 2,5 χρονών παιδικό σταθμό αν και θα ήθελα κάποια πράγματα να τα ακούσει πρώτα από εμάς παρά από τους δασκάλους..