Είμαι η μαμά Μαρία.
Mε αφορμή το ποστ της Νατάσας, θα σας πω και εγω λίγα λόγια για τη δική μου και φυσικά τα συμπεράσματα δικά σας…
Από την πρώτη στιγμή που τη γνώρισα και όσες προσπάθειες και να έκανα μέσα μου, δε μπόρεσα να καταπολεμήσω την αρνητική αύρα που βγάζει πάνω από όλα σαν άνθρωπος και φυσικά η συμπεριφορά της το επιβεβαιώνει…
Δε θα αναφερθώ σε λεπτομέρειες, παρά σε περιστατικά.
Ξεκινώ από την ώρα που γεννούσα… Λόγω του ότι μπήκα με πρόκληση και θα τραβούσε πολύ η διαδικασία, της είπαμε με τον άντρα μου να μην έρθει από το πρωί να ταλαιπωρείται άδικα… Ε λοιπόν κορίτσια, από τις 12 ώρες που ήμουν μέσα τις 10 ήταν μέσα στη μουρμούρα (σιχαινομαι τη γκρίνια !) που ντε και καλά δεν τη θέλαμε από νωρίς, είχε εντελώς απαίσια συμπεριφορά στους δικούς μου ανθρώπους λες και έφταιγαν αυτοί σε κάτι και το μόνο που την απασχολούσε ήταν να μάθει πότε ήταν η τελευταία μου περίοδος (!!!) για να κατηγορήσει τον γιατρό και εμένα που δέχτηκα να μπώ με πρόκληση!
Με το που γέννησα εκδήλωσε και την ψυχωτική της συμπεριφορά… από τότε που η κορούλα μου ήταν ημερών, κάθε φορά που ερχόταν να τη δεί, τα μοναδικά θέματα που την απασχολούσαν ήταν πότε θα την πάει βόλτα, πότε θα κοιμηθεί σπίτι της, πότε θα την πάρει στην Ολλανδία (είναι απο εκεί), σε σημείο που να πιέζομαι, να πιέζομαι, να της το εξηγώ και ακόμα μέχρι και σήμερα να έχουμε το ίδιο βιολί….
Η αποκορύφωση ήταν την ημέρα που βαπτίσαμε τη μικρή μας… Το ότι σε όλη τη διαδικασία δεν έφυγε λεπτό από δίπλα μας (μιλάμε για άσχημο κόλλημα, σε όοοολες τις φωτό να τη, μπάστακας εκεί) το παρακάμπτω, όχι όμως αυτό που ακολούθησε μετά… Την ώρα που φεύγαμε από το τραπέζι με τη μικρή να μην αντέχει άλλο και να γκρινιάζει, μου ζήτησε να της την δώσω (ναι δε τη χορτασε βλέπετε που όλη την ώρα την έπερνε από τα χέρια μου), αρνήθηκα ευγενικά και το τι ακολούθησε ακόμα δε το χωνεύω… μπροστα σε ΟΛΟΥΣ (κρατηθείτε) έπεσε κάτω, έβαλε τα κλάμματα και τσίριζε : «την αγαπώωωωωω και η μάνα της δε μου τη δίνειιιιιιιιιιιιιιι» !!!!
Με ρεζίλεψε και ντρέπομαι ακόμα και τώρα που σας γράφω… Περιττό να σχολιάσω πως με αντιμετώπιζαν μετά οι παρευρισκόμενοι… Η ΝΥΦΗ Η ΚΑΚΙΑ κλπ,κλπ… Όταν προσπάθησα να της μιλήσω (πάλι εγώ ο βλαξ) η απάντησή της : «θα συνειδητοποιήσω ότι τελικα δεν είναι δικο μου παιδί» (!!!!!) .
Αλλά η ψύχωση παραμένει…. Μου έχει δηλώσει και σε πολλούς άλλους ότι «θα δείτε, εγώ θα κάνω τη μικρή να μην θέλει τη μαμά και τον μπαμπά, παρά μόνο τη γιαγιά » (!!!) ( Προτού γεννήσω είχα συμφωνήσει να της μιλάει ολλανδικά -μισή καταγωγή του άντρα μου- αλλά εγω ΓΡΙ τη γλώσσα), πλέον σιχαίνομαι που δεν καταλαβαίνω τι της λέει και να σας πω και την αμαρτία μου;; ΜΟΥ ΤΗ ΔΙΝΕΙ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ που η μικρή μου της δείχνει αδυναμία ! )
Ευτυχώς ο άντρας μου είναι γνώστης των ψυχολογικών της και ότι και να της λέει εκείνη απλά δε του δίνει καμία σημασία, το βιολί της !
Εχω και άλλες απίστευτες ατάκες-φαρμάκι που πετάει που δε με αγγίζουν πια….
Προς το παρόν έχω απλά σηκώσει τα χέρια ψηλά με δαύτη και θα ήθελα να ακούσω και τις απόψεις σας !
Ευχαριστώ που με «ακούσατε» !
Σας φιλώ όλες !
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Ωχ κοριτσι απο οτι καταλαβα εσυ εισαι η νυφη;; αρα μπερδευτηκα ....εγω νομιζα οτι εισαι η κουνιαδα η πονεμενη οπως και εγω... Σορρυ!!!
Κοριτσι μου.μην μασας .... Εγω ζω τρελα πραγματα με την νυφη μου :/ ζηλευει το παιδι μου ζηλευει εμενα....με εχει κακολογησει παντου... Εχει κανει την μανα μου να την θεωρει κορη της...το παιδι μου το θεωρουν ξενο...αχχ τα προβληματα δεν τελειωνουν ποτε... Μην σκας απλα αυτο!
Εμενα στη βαφτιση την ωρα που εμπαινε το παιδι στη κολυμπηθρα με σκουντηξε απο πισω,"να κανω πιο κει για να βλεπει"..............αμα δε βλεπεις χρυση μου,αλλαξε θεση....ειναι τοσα πολλα κοριτσια...απειρα.....οταν της ειπαμε οτι δε θα βγαλουμε το ονομα της-ουτε της μαμας μου βεβαια αλλα ενα ασχετο-,στραβωσε και ειπε το θεικο....εκεινη την περιοδο βαφτιζαμε με τον αντρα μου ενα παιδακι που τυχαια θα του διναμε το ιδιο ονομα με της πεθερας μου...και ειπε "να μου την φερνετε εδω,να ακουω και γω λιγο το ονομα μου".............προτιμουσε να βλεπει το ξενο παιδι,παρα το εγγονι της,αρκει να ακουγε το ονομα της.φυσικα το παιδι ειναι 3 και δεν τη θελει με τιποτα.με τιποτα λεμε....και χωρις να της εχω πει εγω ποτε τιποτα,για να την κατηγορησω.απλα το διαισθανεται.
Από αυτά που περιγράφεις, αντιλαμβάνομαι ότι δεν πρόκειται για την κλασική κόντρα νύφης πεθεράς. Η "ψυχωτική συμπεριφορά" όπως πολύ σωστά τη χαρακτηρίζεις με βάζει σε άλλες σκέψεις. Η συμβουλή μου είναι να μην την αφήνετε στιγμή μόνη της με το παιδί. Εύχομαι να πάνε όλα καλά και να χαίρεσαι χωρίς στενοχώριες την οικογένειά σου.
Αυτό που ανέφερες Μαρία μου με την βάφτιση το έζησα κ εγώ κ αν κ έχουν περάσει τόση μήνες ακόμα με καίει και δε μπορώ να το χονεψω . Εμένα εκτός ότι έκατσε μπαστακας εκεί δίπλα μου με παραμέρισαν μαζί με την συνηφαδα μου την ώρα που μας τραβούσαν το βίντεο για να ξεντησει εκείνη το μωρό τώρα την αρπάζεις από τ μαλλί ή δεν την αρπάζεις αλλά κρατηθεί κι μόνο και μόνο για να μην βλέπει αύριο μεθαύριο το παιδί μου τα ρεζιλίκια μας...χωριά που στο τραπέζι ενώ δεν έβαλε φράγκο όχι ότι το ζήτησα μου έκανε την οικοδέσποινα και πουλούσε μουρι...... (Α θα σκάγια άμα δε τ έλεγα κάπου ρε κορίτσια .... Να ναι καλά όποιος έκανε την σελίδα!!!!!)