Μια ΜΑΝΑ βαζει πανω απο ολα τα παιδια της. Οχι την κοινωνικη της εικονα και τον αντρα της.
Μια ΜΑΝΑ βαζει πανω απο ολα τα παιδια της.
Οχι την κοινωνικη της εικονα και τον αντρα της.
μαμά Β.
Διαβασα την ιστορια της μαμας Αννας και βρηκα και εγω το κουραγιο να μοιραστω μαζι σας την δικη μου ιστορια… Οχι για να πειτε κριμα ή κουνησετε το κεφαλι με συμπονια, αλλα γιατι εχω αναγκη να την πω… Tωρα που ειμαι μαμα, βλεπω την παιδικη μου ηλικια και κρινω διαφορετικα… Uα προσπαθησω να ειμαι πολυ συντομη για να μην σας κουρασω.
Η μητερα μου ειναι στρατιωτικος και για εκεινη το να δινει διαταγες ειναι δευτερη φυση της…
Με τον πατερα μου χωρισε οταν ημουν 3 ετων και ενα χρονο περιπου μετα γνωρισε τον πατριο μου… Oσο πηγαινα δημοτικο εμενα με την μαμα μου, την αδερφη μου και τον προπαππου μου… Στην ουσια με την γιαγια μου εμενα, καθοτι η μητερα μου ή θα ειχε υπηρεσια ή θα ηταν στο σπιτι του πατριου μου… ποτε μου δεν τα ειχα καλα μαζι του, αλλα μια μερα που γυρισα απο το σχολειο κλαμενη απο καβγα, της ειπα οτι ηθελα κι εγω να εχω μπαμπα και τσουπ εκεινη θεωρησε πως επρεπε να τον παντρευτει…
Αφησαμε την γιαγια και τον παπου και φυγαμε να μεινουμε ολοι μαζι «σαν οικογενεια» και καπου εκει αρχισε το πραγμα να στραβωνει. Η μητερα μου ανεκαθεν ηταν οπαδος της «αγιας παντοφλας» και οι τιμωριες τις ηταν αρκετα σκληρες, εδωσε ομως και σε εκεινον το δικαιωμα να μας φερεται αντιστοιχα… την παντοφλα διαδεχθηκε η κουταλα και την κουταλα το καλωδιο…
Όταν τρως ξυλο 4-5 φορες την βδομαδα, σου γινεται συνηθεια και ο πονος και ο φοβος, δυστυχως ομως υπηρχαν και περιστατικα που δεν θα ξεχασω ποτε, οπως τοτε που ηρθε και με βουτηξε ο πατριος μου απο το μαλλι ΜΕΣΑ απο την ταξη μου, εξηγωντας στην καθηγητρια και τους συμμαθητες μου οτι θα αποχωρησω για να παω να συγυρισω το δωματιο μου, γιατι το αφησα «αχουρι» ή τοτε που γυρισα απο 2ημερη εκδρομη και επειδη ειχα χαλασει ενα μηχανημα του πριν φυγω και δεν το ειχα πει, με το που μπηκα, μου ειπε να βγαλω το τζιν μου «για να μην την γλιτωσω» και με εδειρε με το καλωδιο… το ξυλο δεν με πειραξε… συνηθησμενα τα βουνα στα χιονια… αυτο που πονεσε πολυ ομως ηταν πως στο απεναντι σπιτι ειχε παρτυ μια κοπελα απο το σχολειο μου και η κουρτινα μας ηταν μισοτραβηγμενη… Την επομενη μερα ημουν κυριολεκτικα δακτυλοδεικτουμενη και φυσικα το τοτε «αγορι» μου με αφησε…
Οχι οτι η μαμα μου δεν με εδερνε ή οτι δεν με ξεφτιλιζε, αλλα εκεινη τουλαχιστον ηταν η μαμα μου… Δεν ηταν ποτε καλα μεταξυ τους, μονιμως φωναζαν και σκοτωνοντουσαν και εβαζαν εμας στην μεση. Υποθετω πλεον πως δεν τον χωρισε, γιατι φοβοταν να μεινει μονη της. Παντα φροντιζε να τον σερβιρουμε πρωτο, να του δινουμε την μεγαλυτερη μεριδα κι αν δεν εφτανε το φαι για μας, φτιαχναμε κανα αυγο κι αλλα τετοια.
Περιστατικα μπορω να σας γραφω με τις ωρες, ομως δεν εχει νοημα. Ολα αυτα τοτε μου ειχαν δημιουργησει διαφορα κουσουρια φυσικα και πολλα απο αυτα τα εχω ακομα… Εβρεχα το κρεβατι μου μεχρι τα 13 και επειδη με το που εμπαινα σπιτι ετρεχα τουαλετα και καλα να ουρησω για να κοψω κινηση τι κλιμα επικρατει στο σπιτι… ακομα οταν γυρναω σπιτι μου κι ας μην μενω πια εκει με πιανει κατουρημα… Οσο για την συμπεριφορα μου απεναντι στους αλλους ειναι μαλλον αποτομη και ακομψη.
Για μενα τα πραγματα αλλαξαν στα 19! Εδινα για δευτερη φορα πανελληνιες μαζι με την αδερφη μου, γιατι ηθελα να μπω σε μια συγκεκριμενη σχολη, ηρθε η γιαγια ενα μηνα να μεινει μαζι μας να μας βοηθησει να μην εχουμε μαγειρεματα και καθαρισματα σπιτιου (τα οποια τα καναμε παντα αποκλειστικα εμεις, καθοτι η μαμα κουραζοταν στην δουλεια).
Μεσημερι λοιπον κι ενω διαβαζω πιο πολυ απο οσο ποτε στη ζωη μου, γυρναει ο πατριος μου σπιτι εκνευρισμενος γιατι καποιος δεν τον πληρωσε. Παει να δει κατι στο βιντεο, αλλα δεν εβρισκε την κασετα και αρχισε να με ρωταει επανειλημενα που ειναι η κασετα… ε καποια στιγμη κι εγω του λεω λιγο αποτομα «δεν ξερω, ΜΗΝ ΜΕ ΞΑΝΑΡΩΤΗΣΕΙΣ» Τι το θελα; Μου βουτηξε το κεφαλι κι αρχισε να το κοπαναει στο συνθετο λεγοντας μου διαφορα και η γιαγια μου κοντεψε να μεινει η γυναικα, γιατι πρωτη φορα εβλεπε τι συμβαινει… Λιγο καιρο αργοτερα εφυγα απο το σπιτι και μετακομισα στην γιαγια μου… με στηριξε, με ανεχτηκε, με υπερασπιστηκε, εγινε ο φυλακας αγγελος μου… Πεθανε την επομενη μερα απο το γαμο μου λες και ηξερε οτι η δισεγγονη της θα ερχοταν νωρις κι επρεπε να την προσεχει απο ψηλα…
Σαν επιλογο να σας πω μανουλες πως η βια εκτος απο σωματικη ειναι και λεκτικη και ψυχολογικη και καλο ειναι να προσεχουμε πως φερομαστε στα παιδια μας… ειναι ανθρωποι που απλα ειναι λιγοτερο δυνατοι απο εμας, οχι κατωτεροι μας…
Μαμα, πλεον κι εγω ως μανα σε καταλαβα καλυτερα κι ας μην συμφωνω με οσα εκανες, ομως δεν θα σε συγχωρησω ποτε… μια ΜΑΝΑ βαζει πανω απο ολα τα παιδια της. Οχι την κοινωνικη της εικονα και τον αντρα της.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Κοριτσι μου εισαι τοσο καλη κ τοσο δυνατη!συνεχισε ετσι!
γεια σας κι από μενα !!!!!!! εγω παλι είμαι της γνωμης ..και καπως πιο συντηρηττικη αν και νεα σε ηλικια ..απετυχες μια φορα στο γαμο σου?? κ εχεις παιδια?? κατσε να τα μεγαλώσεις ...όμως μονη σου ...δεν κρινω κανεναν που παντρεύεται παλι ...αλλα δυστυχως αυτά δημιουργούνται μετα...κανενας δε θα αγαπησει πραγματικα το παιδι σου και δεν θα το πονεσει όπως εσυ ...κακα τα ψεματα ..ευλογια είναι όταν ο πρωτος σου γαμος κρατησει και μεγαλώσεις τα παιδια σου με τον συντροφο σου με υπομονη και αγαπη ..φυσικα και δεν λεω πως εκει δεν υπαρχουν προβλήματα .....αλλα δεν υπαρχει μετρο σύγκρισης ...μεγαλωσα σε μια υπεροχη οικογενεια ....προβλήματα υπηραχαν βεβαια...όμως υπηρχε και υπαρχει αγαπη ...το βασικο .....στεναχωριέμαι όταν διαβαζω τέτοιες ιστοριες .....τα μικρα παιδια δε φταινε σε τιποτα .....ευχομαι ολοψυχα να μεγαλώσεις το παιδακι σου με αγαπη και να εχεις διπλα σου το συντροφο σου μεχρι το τελος της ζωης σας......
1ον: Να συγχωρήσεις? ίσως. Να ξεχάσεις? με τίποτα. 2ον: Αν δεν έχεις ξεκινήσει ήδη ψυχοθεραπεία, κάντο. Το οφείλεις στον εαυτό σου και στα παιδιά σου. 3ον: Πολύ λυπάμαι που έζησες τέτοια ζωή σαν παιδί. Υπάρχει πολύ σκοτεινιά εκεί έξω....
Αχ.....ευχομαι να είσαι πάντα γερή δυνατή κ ευτυχισμένη ! Και η "μηΤΕΡΑΣ" σου κάποια στιγμή θα μετανιώσει και θα καταλάβει τι σου εχει κανει αλλα θα ειναι αργά ..γιατι σου έκανε πολυ κακό δυστυχώς ...μπραβο σου για την δύναμη που εχεις και για αυτο που είπες Μια μάνα βάζει πανω απο ολα τα παιδιά της! Αλλιως δεν ειναι μάνα απλα γέννησε και μέχρι εκεί !
Δεν υπάρχει λόγος να χαρακτηρίσω κι εγώ τα όσα περασες.. αυτο που σίγουρα ομως πιστεύω πως θα εισαι μια τόσο γλυκειά και καλή μανούλα που σίγουρα τα παιδιά σου θα ειναι περήφανα για σενα!!
Τι να πω ... αυτό που έχει δημιουργηθεί μέσα σου δεν θα σβήσει ποτέ , ειλικρινά λυπάμαι για αυτά που νιώθεις γιατί έχω βιώσει ανάλογη κατάσταση και γνωρίζω πως ειναι . Ένας απίστευτος θυμός που δεν εκτονώνεται ποτέ , αυτό μένει στο τέλος !
Μια ΜΑΝΑ βαζει πανω απο ολα τα παιδια της. Οχι την κοινωνικη της εικονα και τον αντρα της… Μπράβο σου κοπέλα μου....αυτό τα λέει όλα....Οι παιδικές ψυχούλες είναι πολύτιμες...δεν πρέπει να τις σημαδεύουμε με κανένα δυσάρεστο γεγονός.
η ΛΕΞΗ ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΗ....γιαυτο κ η μανα γενναει τα παιδια.....πανω απο ολα πρεπει να βαζει το παιδια της πανω κ απο τον ευατο της.... κριμα που πολλες γυναικες προσπαθουν να γινουν μανες κ δεν μπορουν... κ σε αλλες που τους προσφερεται αυτο το αγαθο αλλα δεν ειναι αξιες.....τα παιδια μας ειναι τα αγγελουδια μας....κ εμεις ειμαστε η μεγαλη αγκαλια που μεσα της θα νιωσουνε θαλπωρη κ αγαπη..με την αγαπη κ την αγκαλια κανεις δεν επαθε τιποτα...ΜΑΝΟΥΛΕΣ να μεγαλωσετε εσεις τα παιδια σας.......
εγώ δεν μπορώ να εκφραστώ τόσο κόσμια ...η μάνα σου ηταν μια ηλίθια... ΠΟΤΕ δεν βαζουμε τα παιδια μας πανω από κανένα άντρα ...ενστικτωδως καθαρα!
Συμφωνώ ! Και το χειρότερο όλον ; Ειναι πααααραααα πολλές μανάδες που ειναι ηλιθιες δυστυχώς !
Κρίμα στους ανθρώπους που φέρονται έτσι στα παιδιά τους.Εμένα ο Θεός με αξίωσε να μείνω έγκυος και σε λίγες μέρες περιμένουμε το κοριτσάκι μας να έρθει στον κόσμο...άλλες γυναίκες όμως δε μπορούν να κάνουν παιδιά...και κάποιες άλλες που μπορούν, δε τα σέβονται...κρίμα και άδικο.
ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΕΤΣΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΞΕΝΟ ("ΠΑΤΡΙΟΣ")ΓΙΑΤΙ ΞΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΝΑ ΦΕΡΕΤΑΙ ΕΤΣΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΑΛΛΑ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΑΦΟΥ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΕΣΥ "Η ΜΑΝΑ" ΠΟΥ ΤΑ ΕΦΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΞΕΝΟΣ? ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΔΥΜΑΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΕΤΕΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΝΑ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΝΟΥΝ ΟΛΗ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ....!!! ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ....!
eimai deyteropantremeni kai exw paidi apo ton prwto gamo . den uparxei periptosi na sikosi pote xeri panw tis i na thn malosi poli kai idika giati exei neura. topaidi mou nai einaipanw apo olous kai ola kai an kapoies fores prepei kapoios na thn malosi auto dikaioume mono egw na to kanw kanenas allos . oi upoloipoi mono thn agapi tous exoun to dikaioma na tis dinoun. anden mporoun oi porta einai apo ekei. lipme me osa diabazw pragmatika ...den lew pos eimai i swsth mitera egw alla sigoura den tha ekana kati tetoio sto paidi mou giati i zwi emena mou ta efere kapos straba. koritsia uparxei kati thetiko mesa apo ola auta pou exete biosi ..ginate kaliteres manoules kai exete polipoli poli agapi na dosete sta paidakia sas:) na exete ygeia kai na ta megalosete swsta ...
Πείτε με σκληρη αλλά εγώ δε θα μπορούσα να συγχωρήσω αυτή τη γυναίκα, γιατι μάνα δεν τη λεω... Να βλέπει το παιδί της να τρώει ξύλο από τον άλλο τον ... και να μην τον έχει πετάξει έξω με τις κλωτσιές?????????Φρίκη! Πόσο δυνατή είσαι μανούλα Β. .. σε θαυμάζω!!!!
To ίδιο ακριβως θα εγραφα! Δεν θα τα εβαζα τόσο με τον αλλο (που οκ θέλει απλά κρεμασμα ο τυπος...) όσο με την μανα μου! Πώς επετρεπε κατι τετοιο? πώς εδωσε τετοια δικαιωματα? και ειδικά οταν δε μιλάμε μονο για "μια ξυλια στον πωπο" αλλά για αγριους ξυλοδαρμους?!? Μη σου πω οτι μόλις ερχόμουν στα συγκαλα μου (όπως φωτισε ο Θεός τη γιαγια σου να ερθει να μεινει μαζι σας ωστε να μπορεσεις να φύγεις απο κει) θα της εκανα μηνυση!!! κι αυτης που υποτιθεται λεγόταν μανα αλλά και αυτου! Εδω καλα καλα δεν αφήνεις τον πατερα του παιδιου πόσο μάλλον του πατριου!
Μια ΜΑΝΑ βαζει πανω απο ολα τα παιδια της. Οχι την κοινωνικη της εικονα και τον αντρα της... Μέσα σε λίγες λέξεις συνόψισες την έννοια της μάνας, της μητρότητας! Έχω κι εγώ υποστεί λεκτική και σωματική βία και στην ίδια ηλικία με εσένα αντέδρασα, έφυγα και είμαι πλέον καλά! Οι πληγές όμως έχουν αφήσει σημάδια που ποτέ μα ποτέ δεν θα με αφήσουν να συγχωρήσω τη μητέρα μου για όσα έκανε, όσο μετανιωμένη και αν δείχνει τώρα! Είναι πολύ σημαντικό να αφοσιωθείς στο παιδάκι σου και να του δείχνεις κάθε στιγμή ότι αυτό είναι το κέντρο του κόσμου σου!
ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΑΣ, ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΑΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ! ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΤΟΥΣ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ. ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΩΣ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ ΜΙΑ ΜΑΓΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ. ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ ΛΑΘΗ, ΘΑ ΦΕΡΘΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΝΕΥΘΥΝΑ ΚΑΙ ΑΠΑΙΣΙΑ ΑΛΛΑ ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΜΕΤΡΟ! ΕΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΘΥΜΟ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΛΥΣΗΗΗΗΗΗΗ! ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΒΟΛΕΥΟΜΑΣΤΕ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΒΙΑΣ, ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΣΤΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΩΡΟΥΝ ΑΠΟΛΥΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ. ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ. ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΤΑΜΕ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΟΤΑΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΑΘΗ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΛΑΝΘΑΣΤΟΙΙΙΙΙΙΙΙ! ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΑ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΜΑΣ! ΥΠΗΡΞΑΝ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΝΑΙ ΗΜΟΥΝ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ, ΝΑΙ ΗΜΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΕΝΗ, ΝΑΙ ΟΛΑ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΧΑΛΙΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΟΥΡΛΙΑΖΩ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΓΚΡΙΝΙΑΖΑΝ! ΟΦΕΙΛΩ ΩΣ ΜΑΜΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΙΟ ΩΡΙΜΗ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΣΠΑΩ Σ'ΑΥΤΑ. ΟΦΕΙΛΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΒΩ! ΜΗΝ ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΠΛΗΓΕΣ ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ ΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΠΟΤΕ! ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΕΑΝ ΠΕΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΜΑΣ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΜΕ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΜΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΗΣΟΥΜΕ!!!!!!
ΕΙΧΑ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΠΑΤΕΡΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΝΕΟ ΠΟΥ ΘΕΩΡΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΑ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΟΝ ΓΙΟ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΝΑ ΤΟΝ ΝΟΥΘΕΤΗΣΕΙ! ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΛΕΓΕ ΜΕ ΠΙΚΡΙΑ ΠΩΣ ΤΟΝ ΧΤΥΠΑΓΕ Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ... ΚΑΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΑΡΟΝ ΤΟ ΘΕΩΡΗΣΑΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΑΦΟΥ ΩΣ ΜΑΝΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ... ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΠΕΙΔΗ ΩΣ ΑΓΟΡΙ ΚΑΙ ΖΩΗΡΟ ΖΗΛΕΥΕΙ ΤΗΝ ΛΙΓΩΝ ΜΗΝΩΝ ΑΔΕΡΦΟΥΛΑ ΤΟΥ! ΠΑΝΤΩΣ ΓΕΝΙΚΑ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΝ ΠΟΙΟΝ ΒΑΖΟΥΝ ΩΣ ΠΑΤΡΙΟ ΤΩΝ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ... ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΛΕΚΤΙΚΗ ΒΙΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΟΠΩΣ ΚΑΛΛΙΣΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΒΕΙ ΚΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΩΣ ΘΕΜΑ ΤΑΜΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ...
Διάβασα την ιστορία σου και ειλικρινά τα μάτια μου βούρκωσαν. Όπως και σε μια άλλη ιστορία που αναρτήθηκε πριν λίγες μέρες... Λυπάμαι για όσα χρειάστηκε να περάσεις για να σε κάνουν αυτόν τον άνθρωπο που είσαι σήμερα... Είδα στη θέση σου το δικό μου αγοράκι και μου φαντάζει αδιανόητο όλο αυτό. Και γω καμιά φορά κουρασμένη από τη δουλειά αλλά και τις ευθύνες του σπιτιού του του φώναζα που δεν με άκουγε και έκανε το σπίτι όλο άνω κάτω...Και όπως είπε και μια κοπέλα παραπάνω ντράπηκα για τον εαυτό μου ως μάνα...Πως θα φάνταζα στα αθώα του ματάκια όσο φώναζα δυνατά για τις αταξίες του?? Εγώ θα έπρεπε να βρω την υπομονή και τη θέληση να μιλάω μαζί του ήρεμα...Χέρι ούτε εγώ ούτε ο άντρας μου τολμάμε να σηκώσουμε πάνω του. Και δεν είναι ότι οι γονείς μας μας χτυπούσαν και μας έχει γίνει ψυχολογικό...Ένα βλέμμα τους αρκούσε για να μας επαναφέρει στην τάξη... Η μαμά σου έπρεπε όπως λες να βάζει πάνω από όλα εσάς και κανένα άλλο... Σου εύχομαι ολόψυχα από δω και πέρα η ζωή να σε ανταμείψει με τα καλύτερα και να έχεις την υγεία, δύναμη και θέληση για μια ζωή να δίνεις απλόχερα την αγάπη σου στα παιδάκια σου και τον αντρούλη σου...
Ποτε δεν συγχωρω και δεν καταλαβαινω τη μανα που δεν προστατευει το παιδι της .Αν καποιες γυναικες δεν θέλουν παιδια πολυ απλα ας μην τα κανουν εμεις επιλεγουμε να κανουμε παιδια και οφειλουμε να ειμαστε οι προστατες τους οι φυλακες αγγελοι τους και οχι ο διαβολος τους . Ανθρωπος ο οποιος δεν τα εχει καλα με τον ιδιο του τον εαυτο δεν μπορει να τα εχει με κανεναν αλλον,κομπλεξικοι ανασφαλεις και επιπολαιοι χαρακτηρες που πληγωνουν αθωες ψυχουλες που μουντζουρωνουν αγραφα λευκα χαρτακια .
Διαβασα ολη την ιστορια σου κι εχω μεινει αφωνη,κι εγω εφαγα ξυλο σε λογικα πλαισια ομως,τοτε ηταν ακομα της λογικης οτι λιγο ξυλο κανει καλο,αλλα πραγματικα μου ηρθαν δακρυα στα ματια με αυτα που περιγραφεις,δεν μπορω να φανταστω μανα που φερεται ετσι στα παιδια της(παρολο που κι εγω τοτε το ειχα ζησει απο μια πολυ καλη μου φιλη)και παντα απορουσα πώς τετοιες γυναικες ειναι αξιες να λεγονται μανες!!Για τον πατριο σου τα λογια ειναι περιττα!!
Απλά σοκαρίστηκα.... Στο σχολείο που εργάζομαι,πέρυσι έκανε ο σύλλογος διδασκόντων καταγγελία (με αυτόφωρο του πατέρα) για παρόμοια κατάσταση...(Μόλις τώρα έπαψα να έχω τύψεις για αυτήν την κίνηση...) Σκοπός μας δεν είναι να μεγαλώσουν τα παιδιά σε κάποιο ίδρυμα αλλά υπό την επιτήρηση ειδικών να σταματήσουν να φέρονται έτσι.Γιατί όντως αγαπούν τα παιδιά τους και δε θέλουν να τα χάσουν.Αλλά τα αγαπούν λανθασμένα και εγωιστικά...Τα θεωρούν¨"εικόνα" προς τα έξω και με το ξύλο βγάζουν τα δικά τους απωθημένα... Στην πραγματικότητα, αυτοί οι γονείς χρείζουν ιατρικής στήριξης και παρακολούθησης για να αλλάξουν συμπεριφορά.
σκέψου ότι είναι ΞΕΝΟΣ, ΠΑΤΡΙΟΣ. Φαντάσου ότι υπάρχουν βιολογικοί πατεράδες, που τα κάνουν αυτά κι όχι μόνο σε μικρά παιδιά....
διαβαζοντας την δικη σου ιστορια αλλα κ της αννας απλα νοιωθω οργισμενη κ βαθυτατα λυπημενη... για μενα αυτες οι γυναικες δεν αξιζουν τον τιτλο μανα... μου φαινετε απιστευτα τραγικο οτι ενα παιδι μπορει να περναει τετοιες καταστασεις μεσα στο σπιτι του.... ευχομε κοριτσια μου απο δω κ περα η ζωη σας να ειναι απεραντα ευτυχησμενη!!!! ο θεος να σας δωσει ολη την χαρα κ την ξενοιασια που στερηθηκατε τοσα χρονια κ μεσα σε ολα αυτα που ζησατε να γινατε ακομη καλυτεροι ανθρωποι ακομη καλυτεροι γονεις!!!
Η ιστορία αποτελεί ξεκάθαρη περίπτωση ενδοοικογενειακής βίας και θα έπρεπε φιλικό/συγγενικό πρόσωπο να είχε προχωρήσει σε καταγγελία. Θα ρωτήσει εύλογα κανείς αν λειτουργεί τίποτα σ΄αυτήν τη χώρα και θα έχει και δίκιο. Παρ΄όλα αυτά, θα έπρεπε να είχε γίνει καταγγελία, ακόμα και από το ίδιο το σχολείο εφόσον γνώριζε την κατάσταση. Μαμά Β. ελπίζω να βρεις τη δύναμη μέσα σου να συγχωρέσεις τη μητέρα και τον πατριό σου, όχι γιατί αυτά που έπραξαν δικαιολογούνται, παρά μόνο γιατί ο εσωτερικός θυμός είναι ο χειρότερος εχθρός μας. Υπάρχουν τόσες πολλές περιπτώσεις απάνθρωπης βίας, ψυχολογικής και σωματικής, που περνούν απαρατήρητες, τις θάβουμε κάτω απ΄το χαλάκι, τις προσπερνάμε γιατί δεν θέλουμε να "μπλέξουμε"... Αν γνωρίζετε τέτοιες περιπτώσεις μη διστάσετε να προχωρήσετε σε αναφορά, αλλά και να γνωστοποιήσετε στο παιδί - αν μιλάμε για έφηβο - πως μπορεί να απευθυνθεί στον Συνήγορο του Παιδιού. http://www.0-18.gr/gia-paidia/pos-mporoyme-na-se-boithisoyme
Κορίτσι μου, σου εύχομαι να είσαι πάντα χαρούμενη από εδώ και πέρα, και να ξεχάσεις... και εάν δεν ξεχάσεις, κάποια στιγμή, να μην πονάς τόσο.. Να είσαι γερή και εσύ και η οικογένεια σου και να γίνεις όσο πιο ευτυχισμένη μπορείς, μακρυά από τους εφιάλτες.. Πρέπει να είσαι περήφανη για τον εαυτό σου και να θυμάσαι ότι στα πιο τρυφερά σου χρόνια υπήρξες τόσο δυνατή.. Υποκλίνομαι στο μεγαλείο σου και στο κουράγιο σου στη ζωή!!
Δεν μπορεσα ποτε να καταλαβω καποιους που θεωρουν το ξυλο και την βια εκπαιδευση στα παιδια μαλλον πισω απο εκει κρυβουν καλα την ανικανοτητα τους να ειναι γονεις.γονιος ειναι αγαπη υπομονη στοργη.κοιτα μπροστα και χαρησε εσυ στο παιδακι σου ολη σου την τρυφεροτητα και την αγαπη που σου στερησαν.
grothia sto stomaxi i istoria su. de kserw an 8a to pistepseis alla stenaxwri8ika twra.
"καλο ειναι να προσεχουμε πως φερομαστε στα παιδια μας… ειναι ανθρωποι που απλα ειναι λιγοτερο δυνατοι απο εμας, οχι κατωτεροι μας…" Πόσο δίκιο έχεις. Το καλοκαίρι που μας πέρασε, κάποιες μέρες, λόγω έντασης, κούρασης, προβλημάτων στην δουλειά, ήμουν ιδιαίτερα νευρική στο σπίτι. Φώναζα με το παραμικρό. Γιατί ήταν παντού πεταμένα παιχνίδια, γιατί δεν έπιναν το γάλα τους την ώρα που το ζητούσα ΕΓΩ, γιατί έκαναν φασαρία και δεν μπορούσα να κοιμηθώ.... Χέρι δεν σήκωσα ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ (αυτό έλειπε....) αλλά κάποια στιγμή, πέρασε από το μυαλό μου το πως με βλέπουν τα παιδιά μου τη στιγμή που εγώ ουρλιάζω. Και ντράπηκα. Πραγματικά ντράπηκα. Σκέφτηκα πως σε κάποιον ενήλικα δεν θα τολμούσα ποτέ να μιλήσω έτσι. Και ντράπηκα ξανά. Από τότε, προσπαθώ να εξηγώ και να ξαναεξηγώ, να μιλάω αυστηρά μεν όταν χρειάζεται, αλλά ήρεμα, χωρίς να ουρλιάζω σαν τρελλή. Και όταν νιώθω έτοιμη να εκραγώ γιατί η κούραση με έχει τσακίσει και πρέπει να μαζέψω για 4η φορά το ίδιο απόγευμα το σπίτι, απλά βγαίνω από το δωμάτιο και επιστρέφω σε λίγο. Τους ζητάω να με βοηθησουν να το μαζέψουμε μαζί. Ή ρε παιδί μου, σε τελική ανάλυση, ας μην μαζευτεί το ρημάδι το σπίτι. Όποιος έρθει, να έρθει για να δει εμένα αν είμαι καλά, όχι αν έχει πεταμένα παιχνίδια στο πάτωμα. Πόσο έχω μετανιώσει που τα παιδιά μου θα έχουν να θυμούνται έστω και λίγες στιγμές υστερίας μαζί μου.... ΑΓΑΠΕΣ ΜΟΥ, ΣΥΓΝΩΜΗ !!!
Συγνωμη που εκφράζομαι έτσι,αλλά μου βγαίνει κ πολύ χειρότερο απο αυτο !!Η μαμα σου είναι τελειως ηλίθια !!Ωστόσο, αυτά όλα ερχετε καποια στιγμη που οι υπαίτιοι τα βρίσκουν μπροστά τους. Αν την έχεις συγχωρέσει είσαι αστέρι κ είναι κ καλύτερο για εσένα απο πολλές απόψεις.Όσο για τον άλλο τον κρετίνο δεν σχολιάζω,απλά η ευθύνη είναι αποκλειστικά της μαμάς σου κ των επιλογών της .Καλή δύναμη στη ζωή σου .
po po ti n apw euxome apo edw ke pera na sou paneola kala
Xriste mou. Mou fainete pragmatika adianohto na uparxoun tetoioi an8rwpoi. Sugnwmi alla pragmatika exw friksei. Bravo sou pou diatireis swas tas frenas k exeis suneidita epileksei na mi diaiwniseis auti ti tufli arrwstimeni via. Bravo.
Κοριτσάκι μου...δεν σε γνωρίζω αλλά διαβάζοντας την ιστορία σου στη θέση την δική σου έβλεπα το κοριτσάκι μου...πώς μπορεί να συμπεριφέρεται κάποιος έτσι σε ένα παιδί; Μου ραγίζει η καρδιά. Σου εύχομαι να βρεις ψυχική γαλήνη στη ζωή σου και όσο ξύλο έφαγες να το ανταποδώσεις σε αγάπη στα παιδιά σου και στους ανθρώπους γύρω σου.
εχω περασει κ γω απιστευτα παιδικα χρονια μια μανα που εκανε 2 κ 3 δουλειες για να μας ζησει.δεν την βλεπαμε καθολου κ εγω μεγαλωνα(διαβαζα,ταιζα, προσεχα) τον 13μηνων μικροτερο αδελφο μου εναν πατερα που με ειδε στο εκλογικο κεντρο κ δεν με γνωρισε(αυτο εγινε στα 19 μου) θελω τοσο να γραψω την ιστορια μου ΑΛΛΑ........ ας μην κανουμε τα λαθη των γονιων μας ΠΟΤΕ ........προτιμω να πεθανω
Κορίτσι μου, τι να πω?? Δεν έχω παρόμοιες εμπειρίες αλλά το να είσαι μικρό παιδί, ανυπεράσπιστο και φοβισμένο και ένας πατριός και μια, ο Θεός να την κάνει, μάνα να σε χτυπάνε....τι να πω?? Φρίκη!! Και εγώ καμιά φορά θυμώνω με την κόρη μου όμως πριν μιλήσω, μετράω ως το 20 από μέσα μου, ηρεμώ και προσπαθώ να δω τα πράγματα ήρεμα... Εύχομαι να είσαι ευτυχισμένη στο γάμο σου!!
κ εγω ετρωγα ξυλο αλλα παντα σε ''λογικα''ας πουμε πλαισια,κ παραπονιομουν!!διαβαζοντας τις ιστοριες σας βλεπω οτι η δικη μου ζωη ηταν τελεια μπροστα σε αυτα που περασαν αυτες οι κοπελες!!πολυ στεναχωριεμαι!!μακαρι ο θεος να σας εχει καλα !!!!!