Μια ΜΑΝΑ βαζει πανω απο ολα τα παιδια της. Οχι την κοινωνικη της εικονα και τον αντρα της.

Μια ΜΑΝΑ βαζει πανω απο ολα τα παιδια της.

Οχι την κοινωνικη της εικονα και τον αντρα της.

μαμά Β.

Διαβασα την ιστορια της μαμας Αννας και βρηκα και εγω το κουραγιο να μοιραστω μαζι σας την δικη μου ιστορια… Οχι για να πειτε κριμα ή κουνησετε το κεφαλι με συμπονια, αλλα γιατι εχω αναγκη να την πω… Tωρα που ειμαι μαμα, βλεπω την παιδικη μου ηλικια και κρινω διαφορετικα… Uα προσπαθησω να ειμαι πολυ συντομη για να μην σας κουρασω.

Η μητερα μου ειναι στρατιωτικος και για εκεινη το να δινει διαταγες ειναι δευτερη φυση της…

Με τον πατερα μου χωρισε οταν ημουν 3 ετων και ενα χρονο περιπου μετα γνωρισε τον πατριο μου… Oσο πηγαινα δημοτικο εμενα με την μαμα μου, την αδερφη μου και τον προπαππου μου… Στην ουσια με την γιαγια μου εμενα, καθοτι η μητερα μου ή θα ειχε υπηρεσια ή θα ηταν στο σπιτι του πατριου μου… ποτε μου δεν τα ειχα καλα μαζι του, αλλα μια μερα που γυρισα απο το σχολειο κλαμενη απο καβγα, της ειπα οτι ηθελα κι εγω να εχω μπαμπα και τσουπ εκεινη θεωρησε πως επρεπε να τον παντρευτει…

Αφησαμε την γιαγια και τον παπου και φυγαμε να μεινουμε ολοι μαζι «σαν οικογενεια» και καπου εκει αρχισε το πραγμα να στραβωνει. Η μητερα μου ανεκαθεν ηταν οπαδος της «αγιας παντοφλας» και οι τιμωριες τις ηταν αρκετα σκληρες, εδωσε ομως και σε εκεινον το δικαιωμα να μας φερεται αντιστοιχα… την παντοφλα διαδεχθηκε η κουταλα και την κουταλα το καλωδιο…

Όταν τρως ξυλο 4-5 φορες την βδομαδα, σου γινεται συνηθεια και ο πονος και ο φοβος, δυστυχως ομως υπηρχαν και περιστατικα που δεν θα ξεχασω ποτε, οπως τοτε που ηρθε και με βουτηξε ο πατριος μου απο το μαλλι ΜΕΣΑ απο την ταξη μου,  εξηγωντας στην καθηγητρια και τους συμμαθητες μου οτι θα αποχωρησω για να παω να συγυρισω το δωματιο μου, γιατι το αφησα «αχουρι» ή τοτε που γυρισα απο 2ημερη εκδρομη και επειδη ειχα χαλασει ενα μηχανημα του πριν φυγω και δεν το ειχα πει,  με το που μπηκα, μου ειπε να βγαλω το τζιν μου «για να μην την γλιτωσω» και με εδειρε με το καλωδιο… το ξυλο δεν με πειραξε… συνηθησμενα τα βουνα στα χιονια… αυτο που πονεσε πολυ ομως ηταν πως στο απεναντι σπιτι ειχε παρτυ μια κοπελα απο το σχολειο μου και η κουρτινα μας ηταν μισοτραβηγμενη… Την επομενη μερα ημουν κυριολεκτικα δακτυλοδεικτουμενη και φυσικα το τοτε «αγορι» μου με αφησε…

Οχι οτι η μαμα μου δεν με εδερνε ή οτι δεν με ξεφτιλιζε, αλλα εκεινη τουλαχιστον ηταν η μαμα μου… Δεν ηταν ποτε καλα μεταξυ τους, μονιμως φωναζαν και σκοτωνοντουσαν και εβαζαν εμας στην μεση. Υποθετω πλεον πως δεν τον χωρισε, γιατι φοβοταν να μεινει μονη της. Παντα φροντιζε να τον σερβιρουμε πρωτο, να του δινουμε την μεγαλυτερη μεριδα κι αν δεν εφτανε το φαι για μας, φτιαχναμε κανα αυγο κι αλλα τετοια.

Περιστατικα μπορω να σας γραφω με τις ωρες, ομως δεν εχει νοημα. Ολα αυτα τοτε μου ειχαν δημιουργησει διαφορα κουσουρια φυσικα και πολλα απο αυτα τα εχω ακομα… Εβρεχα το κρεβατι μου μεχρι τα 13 και επειδη με το που εμπαινα σπιτι ετρεχα τουαλετα και καλα να ουρησω για να κοψω κινηση τι κλιμα επικρατει στο σπιτι… ακομα οταν γυρναω σπιτι μου κι ας μην μενω πια εκει με πιανει κατουρημα… Οσο για την συμπεριφορα μου απεναντι στους αλλους ειναι μαλλον αποτομη και ακομψη.

Για μενα τα πραγματα αλλαξαν στα 19! Εδινα για δευτερη φορα πανελληνιες μαζι με την αδερφη μου, γιατι ηθελα να μπω σε μια συγκεκριμενη σχολη, ηρθε η γιαγια ενα μηνα να μεινει μαζι μας να μας βοηθησει να μην εχουμε μαγειρεματα και καθαρισματα σπιτιου (τα οποια τα καναμε παντα αποκλειστικα εμεις, καθοτι η μαμα κουραζοταν στην δουλεια).

Μεσημερι λοιπον κι ενω διαβαζω πιο πολυ απο οσο ποτε στη ζωη μου, γυρναει ο πατριος μου σπιτι εκνευρισμενος γιατι καποιος δεν τον πληρωσε. Παει να δει  κατι στο βιντεο, αλλα δεν εβρισκε την κασετα και αρχισε να με ρωταει επανειλημενα που ειναι η κασετα… ε καποια στιγμη κι εγω του λεω λιγο αποτομα «δεν ξερω, ΜΗΝ ΜΕ ΞΑΝΑΡΩΤΗΣΕΙΣ» Τι το θελα; Μου βουτηξε το κεφαλι κι αρχισε να το κοπαναει στο συνθετο λεγοντας μου διαφορα και η γιαγια μου κοντεψε να μεινει η γυναικα, γιατι πρωτη φορα εβλεπε τι συμβαινει… Λιγο καιρο αργοτερα εφυγα απο το σπιτι και μετακομισα στην γιαγια μου… με στηριξε, με ανεχτηκε, με υπερασπιστηκε, εγινε ο φυλακας αγγελος μου… Πεθανε την επομενη μερα απο το γαμο μου λες και  ηξερε οτι η δισεγγονη της θα ερχοταν νωρις κι επρεπε να την προσεχει απο ψηλα…

Σαν επιλογο να σας πω μανουλες πως η βια εκτος απο σωματικη ειναι και λεκτικη και ψυχολογικη και καλο ειναι να προσεχουμε πως φερομαστε στα παιδια μας… ειναι ανθρωποι που απλα ειναι λιγοτερο δυνατοι απο εμας, οχι κατωτεροι μας…

Μαμα, πλεον κι εγω ως μανα σε καταλαβα καλυτερα κι ας μην συμφωνω με οσα εκανες, ομως δεν θα σε συγχωρησω ποτε… μια ΜΑΝΑ βαζει πανω απο ολα τα παιδια της. Οχι την κοινωνικη της εικονα και τον αντρα της.

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com