Εδώ και λίγο καιρό το καμάρι μου άλλαξε. Άλλαξε από πολλές απόψεις, αλλά άλλαξε κυρίως σε ένα θέμα: το θέμα του φαγητού.
Και να εγώ που έλεγα «Να ακούσω να ζητάει φαγητό και τι στον κόσμο!», έφτασα να την κυνηγάω να σταματήσει να τρώει.
Όλο «Μαμ και μαμ» είναι και όλο το κάτιτις της μασουλάει και μου κάνει «Μμμμμ!» και κουνάει χαρακτηριστικά το χέρι.
Χθες άρπαξε ένα από τα αποξηραμένα πορτοκάλια που έφτιαξα για το χριστουγεννιάτικο δέντρο και το μασούλησε! Έκοψε κομμάτι και προσπάθησε να το μασήσει, το πιστεύετε;
Το βάρος δεν βλέπω να έχει αυξηθεί βέβαια, άλλωστε τρώει… χορεύοντας, τρώγοντας, σκαρφαλώνοντας (περισσότερα βέβαια θα μας πει η ζυγαριά της παιδιάτρου αύριο)
Να σας πω και το κορυφαίο σκηνικό στο πάρκο;
Παιδάκι γύρω στα 3 τρώει σουβλάκι. Τυλιχτό. Πίτα με γύρο. Πιτόγυρο. (το λέω σε όλες τις εκδοχές για να με καταλάβετε όλες σε όποιο μέρος της Ελλάδας και αν μένετε)
Μόνο που δεν του το άρπαξε από τα χέρια.
«ΕΕΕΕΕΕΕ!» μου έλεγε και έδειχνε το σουβλάκι-τυλιχτό-πίτα-με-γύρο-πιτόγυρο,
«Εεεεε! Μαμ! Μαμ, μαμ, μαμ!»
Βρε φάει παιδί μου ένα μπισκότο. Τσουκ. Βρε φάε λίγο μηλαράκι. Τσουκ. Έμενε εκεί με τα σάλια να στάζουν στη τσουλήθρα.
Και ναι το ομολογώ: της πήρα το πρώτο της σουβλάκι-τυλιχτό-πίτα-με-γύρο-πιτόγυρο, σκέτο, μόνο με λίγο τζατζίκι.
Και το έφαγε. Το καταχάρηκε (ευτυχώς στην Αθηνά τα σουβλάκια-τυλιχτά-πίτες-με-γύρο-πιτόγυρα είναι σαφώς μικρότερα απ’ ότι στη Θεσσαλονίκη -τοπικισμός; Μπορεί, αλλά έτσι είναι, χοχο!)
Αισθάνθηκα τύψεις, αλλά μου πέρασε.
Σήμερα είχαμε μπιζέλια. Τα μισώ. Είχαμε και δυο φιλέτα.
Ανακουφίστηκα που έφτυσε τα φιλέτα και το έριξε στα μπιζέλια.
Το παιδί μου δεν συνήθισε με τη μία το junk food! Ευτυχώς!
Η φίλη μου η Έλενα μου είπε πως και τα δικά της αγόρια όλο ζήλευαν το φαγητό που έτρωγαν οι άλλοι! Μήπως το ίδιο έπαθε και η Αθηνά; Μήπως δεν ήταν πραγματική λαχτάρα για σουβλάκι-πιτόγυρο-κοκ αλλά απλή ζήλεια;
Και γιατί δεν ζηλεύει όταν τρώω ωραιότατο πορτοκαλάκι, παρά μόνο όταν με βλέπει να μασουλάω καμιά βλακεία;
Ε; Γιατί;
Υ.Γ. Επειδή είδα το ύψος της να αυξάνεται πολύ τον τελευταίο καιρό, μπας και το παιδί μου απλά βάζει… μπόι;;
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Επειδη εφαγε 1 φορα σουβλακι τυλιχτο πιτογυρο πες το οπως θες,δν θα εθιστει στο junk food Κ η κορη μ τρελαινετε για πιτογυρο,κι φυσικα οποτε της παιρνω παντα ειναι σουβλακι κοτοπουλο με λιγο τζατζικι κ πατατες,αλλα καθε μεσημερι,τρωει οτιδηποτε μπει στο πιατο,κι εειδικα αν δν κανω 1φορα τη βδομαδα μου λεει,ποτε θα κανεις αρακα με πατατες.Κι το ξεσκιζει.Α επισης θελει το μεσημερι στο τραπεζι,σαλατα παξιμαδι κ γιαουρτι.Νταξ για το παξιμαδι δν λεει κ τπτ αν δν εχει,αλλα σαλατα θα μας την πει,γτ δν κανατε,δν εχουμε???Οπτοε αν μαθεις το παιδι να τρωεει απολα,κι ποτε μπορει να τρωει τα βρομικα,δν θα εχεις προβλημα.
ξεχασες να πεις σαντουιτς.. εδω στην καβαλα ετσι το λεμε χιχιχι
Ολίβια τι ύψος έχει η Αθηνά και τι βάρος τώρα?