Πώς το παιχνίδι μεταξύ των παιδιών μπορεί να αποβεί μοιραίο!
Πώς το παιχνίδι μεταξύ των παιδιών μπορεί να αποβεί μοιραίο!
μαμά Νίκη
Γεια σας βρε μανουλες μου…
Αποφασισα να σας πω τι εζησα χτες το απογευμα, γιατι λιγο με τρομοκρατησε!
Πηγαμε σε ενα φιλικο ζευγαρι, λοιπον, το οποιο εχει ενα γιο 2 ετων… Ο δικος μας γιος ειναι 20 μηνων… Σκεφτηκα «Ας παιξει και με ενα αγορακι επιτελους να τον δω να τον χαρω!«. Συναναστρεφεται κυριως με κοριτσια αφου ο κυκλος των φιλικων ζευγαριων που εχουμε σχεσεις, δεν εχει αγορακια παρα μονο κοριτσακια (τι να κανουμε, υπερεχουμε τα θηλυκα!!!)
Όπως ηταν φυσικο, λοιπον, ανυπομονουσα να δω τα αντρακια να παιζουν και -γιατι οχι- να τσακωνονται… Πραγματικα ειχανε πολλη πλακα, ολη την ωρα επαιρνε ο ενας του αλλουνου τα παιχνιδια (ανταγωνισμος απο τωρα) και γενικα παιζανε μια χαρα.. τρεχανε, φωναζανε.. Πανικος, αλλα πολυ τα γουσταρω αυτα… Εξαλλου παιδακια ειναι!
Σε καποια φαση, το παιδακι το αλλο αρχισε να τον σφιγγει απο το λαιμο.. Αυτο το εκανε κανα δυο φορες και φυσικα ειχα το νου μου γιατι ειχε πολυ ενεργεια και γενικα ηταν αρκετα αντιδραστικο και καπως επιθετικο.. Οποτε λεω ας προσεχω λιγο παραπανω… επισης ηταν και πολυ δυνατο το ατιμουτσικο!!! Μα τι δυναμη ειναι αυτη που εχουν…
Το δικο μου ειναι λεπτουλικο (μετα βιας 10 κιλα) και απλα εσκυβε το κεφαλι του και δεν αντιδρουσε… Σε καποια φαση εκει που τρεχουν, τον βαζει κατω τον δικο μου και πεφτει απο πανω του.. Γελουσαν αρχικα, αλλα το δικο μου μετα απο λιγο δεν σαλεβε!!! Το αλλο ειχε περασει το χερι απο το λαιμο του και τον εσφιγγε!!! Το πουλακι μου επαιζε, αλλα βρε κοριτσια μπορει να αποβουν μοιραια αυτα τα παιχνιδια… Ειναι μικρα αυτα, δεν καταλαβαινουν.. και εκεινη την ωρα εχω πεσει απο πανω να τα χωρισω (ο δικος μου ακουνητος), το αλλο να τον σφιγγει πιο πολυ, η μαμα του να τον τραβαει και με το ζορι τον πηρε απο πανω του…
Μολις ελευθερωθηκε ο μικρουλακος μου εκλαψε τοσο φοβισμενος και με λιγμους… του ειχε κοπει η αναπνοη βρε κοριτσια μου, το πιστευετε;; Τρελαθηκα!Δεν το πιστευα!! Στεναχωρηθηκα τοσο πολυ… τον κοιτουσα και ενιωθα τυψεις που αφησα να γινει αυτο… ηταν τοσο τρομαγμενο.. και επαιρνε κοφτες αναπνοες… με αγκαλιασε και δεν ξεκολλουσε..
Το αλλο ζητουσε συγνωμη μετα και τον εκανε «Καλο, καλο«. Παιδακια ειναι μωρε, αλλα τελικα καποιες συμπεριφορες οφειλονται και στους γονεις… Ολο «οχι» και «μη» ητανε μαζι του.. Ενα «αγαπη μου» δεν ακουσα να του λενε… Ολο «θα φας ξυλο» και «θα πεσει παντοφλα«!! Το λυπηθηκα το παιδακι.. Εχει τοση ενεργεια και την εβγαλε ετσι!!!
Συν οτι πιο πριν τον επιασα να χτυπαει το κεφαλι του δικου μου 3 φορες… τοσες προλαβε και ημουν εκει φανταστειτε… Μεχρι να παω, ομως, διπλα του ειχε προλαβει να το κανει αυτο το χτυπημα 3 φορες!! Αν αντιδρουσε ο δικος μου θα το προτιμουσα, αλλα αυτο καθοτανε εκει και τις ετρωγε και απλα εκανε τη φατσουλα του λυπημενη (σαν να μου λεει «μανουλα βοηθησε με»)
Πω πω θυμαμαι τη φατσουλα του και στεναχωριεμαι… και ολα αυτα να ειμαι διπλα κοριτσια… ειναι τοσο γρηγορα τα ατιμα που δεν τα προλαβαινεις!!!Αυτο που καταλαβα ειναι οτι θελουν μεγαλη προσοχη και φυσικα ποτε μα ποτε να μην τα αφηνουμε μονα τους να παιζουν χωρις την επιβλεψη μας, γιατι τελικα η αθωοτητα τους μπορει να αποβει μοιραια… και δεν εννοω να τα αφηνουμε με τις ωρες μονα τους (αυτο ετσι κι αλλιως δεν το κανουμε) αλλα ουτε για ενα λεπτο… αυτο που ειδαν χθες τα ματια μου μου εδωσε να καταλαβω πολλα!
Παλιοτερα νευριαζα με τετοια παιδακια, τωρα πια θυμωνω με τους γονεις τους.. γιατι τα παιδια μας ειναι η προεκταση του χαρακτηρα μας…
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
σκεφτητε οτι υπαρχουν γονεις που λενε αστα μωρε να παιξουν μονα τους τι θα παθουν?????? χωρις καμια επιβλεψη απο ενηλικα......οποτε το ακουω μου ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι.... και φυσικα με θεωρουν υπερβολικη που θελω να τα βλεπω οταν παιζουν και μιλαμε 2-3 ετων ελεος
Σοκαρίστηκα. Αυτά είναι πολύ επικίνδυνα παιχνίδια και θέλουν αμέσως φρένο. Όσες φορές μου έτυχαν τέτοια επικίνδυνα παιχνίδια μεταξύ των παιδιών ξέχασα κάθε μέθοδο διαπαιδαγώγησης και είπα αμέσως στοπ, αυτό απαγορεύεται. Από τα ελάχιστα που πρέπει να είμαστε απόλυτες σε αυτό που λέμε. Μην τα αφήνετε ούτε λεπτό να παίζουν έτσι, ακόμη κι αν τα παρακολουθείτε, γιατί δεν καταλαβαίνουν ότι είναι επικίνδυνο και θα το ξανακάνουν.
Αχ αυτό με το θέμα του λαιμού και του κεφαλιού, πολύ με αγχώνει. Και εμένα ο μικρός μου παίζει με τον ξάδερφό του που είναι ένα χρόνο μεγαλύτερος. Ο μικρός τον λατρεύει και θέλει πολύ να παίζουν μαζί. Σχεδόν πάντα κάποια στιγμή βρίσκεται ξαπλωμένος κάτω με τον άλλο να του πατάει το κεφάλι ή να του σφίγγει το λαιμό. Και φυσικά έχω συνέχεια το νου μου όταν παίζουν μαζί. Δεν μπορώ να ηρεμήσω. Και είναι ο μοκρός 3,5 και ο μεγάλος 4,5 που θεωρητικά μπορούν να τα βρουν και μόνα τους.Μια, δυο, τρείς δεν άντεξα! Είπα στον άντρα μου ότι ή θα μιλήσεις στον αδερφό σου για αυτή τη συμπεριφορά του παιδιού ή αν το κάνω εγώ δυστυχώς τα νεύρα μου θα προδώσουν μια όχι και πολύ ήρεμη συζήτηση. Δε θέλω να το αποκόψω από τον ξάδερφό του αλλά δεν μπορώ να ανέχομαι και αυτή τη συμπεριφορά και η συνυφάδα μου αντί να μαλώνει τον μεγάλο να λέει στον μικρό "άντε και εσύ αγκαλιά θέλει να σε κάνει μην είσαι τόσο ευαίσθητος". Ήμαρτον!
οκ καταλαβαινω την ταραχη σου αλλα σορρυ, 2 χρονων ηταν το παιδιακι, πια προεκταση του χαρακτηρα... τοσο ευκολα ριχνουμε ευθυνες στην μανα του αλλου παιδιου?? ακομα μαθαινει... και λογικο δεν ειναι αφου εβαζε κατω συνεχεια το δικο σου παιδι η μαμα να ειναι συνεχεια με, μη, οχι, θα φας ξυλο.... ολοι μας ετσι δεν αντιδρουμε ενστικτωδως σε κατι τετοιο που περιγραφεις??? επισης δεν θα ηταν απιθανο να βαλει τετοια κλαμματα αν πεσατε 2 μητερες πανω τους και καλα κανατε αλλα ισως να τρομαξε, να τρομαξε απο την δικη σας αντιδραση και πανικο..... τα παιδια ειναι παιδια, και θα χτυπησουν και θα κλαψουν και θα μαλλωσουν και θα τα ξαναβρουν, γιαυτο ημαστε εμεις εκει και εχουμε το νου μας για να αποφυγουμε καθε τι μοιραιο και να επεμβαινουμε οπου νομιζουμε πως χρειζεται!!!
Λοιπόν ας πω κι εγώ την εμπειρία μου και ας με κράξετε...Φιλοξενήσαμε σπίτι μας τον ξάδερφο του άντρα μου με τη γυναίκα του και το κοριτσάκι τους(26 μηνών)..η δικιά μας είναι 12 μηνών..ήσυχη και κάθεται γενικά να της κάνεις τα πάντα..το κοριτσάκι λοιπόν σκαρφάλωνε πάνω της την πατούσε μέχρι και στο κεφάλι και η μαμά της της έλεγε μη είναι μικρό πονάει και όλα αυτά που μπορείς να πεις για να εξηγήσεις το λάθος σε ένα παιδί...δεν καταλάβαινε με τίποτα όμως η μικρή..την τρίτη μέρα παίζανε και πήρε η δικιά τους ένα παιχνιδάκι σχετικά βαρύ και τη χτυπούσε συνεχόμενα τη δικιά μου στο κεφάλι..σε κλάσματα πετάχτηκα και άρπαξα τη δικιά μου η οποία έκλαιγε με λυγμούς και όταν είδα ότι η μαμά της άλλης δεν έκανε ΤΙΠΟΤΑ πήρα το παιχνιδάκι και της το φερα στο κεφάλι και τη ρώτησα ¨πονάει?σου αρέσει? κοίτα πως κλαίει την πόνεσες.. ¨ ΚΡΑΞΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ αλλά από εκείνη τη στιγμή και μετά όχι απλά δεν την χτυπούσε αλλά την έπαιρνε αγκαλιά και τη φρόντιζε..είναι αυτό ΄που είπε μια προλαλήσασα..πρέπει να τα βάζεις στη θέση του άλλου παιδιού για να καταλάβουν πόσο άσχημο είναι αυτό που κάνουν..γιατί κάποια στιγμή αυτά που είναι επιθετικά θα βρεθουν αντιμέτωπα με κάποιο που θα είναι πιο δυνατό από αυτά και θα γίνει μεγάλη ζημιά.. Γι' αυτό μανούλες που έχετε επιθετικά παιδιά παλέψτε το όσο μπορείτε για να προστατέψετε τα δικά σας παιδιά καταρχήν και μετά και όλα τα υπόλοιπα..
Ειναι γεγονός οτι αν δεν μπορει να συνδεθεί μια πράξη με ένα αποτέλεσμα πολλές φορές τα παιδια (και εμείς) δεν μπορούν να κατανοήσουν κανονικά τις συνέπειες αυτών που κάνουν. Απο αυτη τη μεριά λοιπόν πιστευω πως ειναι λογικό να "φάει" το παιχνίδι στο κεφάλι το παιδί για να κάνει τη σύνδεση. Ωστόσο αυτό πρέπει να συμβεί απο τη ΔΙΚΙΆ ΤΟΥ μητερα κι όχι απο κάποιον άλλο, δεδομένου οτι αυτη διδάσκει (οι άλλοι απλώς μάλλον γίνονται οι κακοι της ιστοριας και το διδακτικό της κομμάτι αγνοείται γιατι έτσι μας βολευει και τα μικρά όπως κι εμεις βολευονται σε οτι θέλουν αυτα). Εγω προσωπικά εχω λοιπόν διδάξει με παρόμοιο τρόπο την κόρη μου τις συνέπειες των πράξεών της κι έχει αποδόσει αποτελέσματα. Ωστόσο τι γίνεται οταν η άλλη μαμα δεν ακολουθεί την ίδια μέθοδο και το ΔΙΚΟ ΜΑΣ παιδι υφίσταται τις συνέπειες. Πιστευω οτι δεν ειναι σωστό να επιβάλουμε το δικό μας τρόπο διαπαιδαγώγησης, αλλα οφείλουμε να προστατέψουμε το παιδί μας παράλληλα. Ενας τρόπος που χρησιμοποιώ και ισως βοηθήσει, ειναι οτι απομακρύνω το δικο μου παιδί για να το κρατήσω ασφαλές και είτε απευθύνομαι με αυστηρότητα στο άλλο παιδι, αλλα πάντα προφορικά και ήπια, είτε με ακόμα μεγαλύτερη αυστηρότητα στη μανα του. Στην τελική δηλώνω οτι εαν αυτη η συμπεριφορα επαναληφθεί θα αποχωρήσουμε χωρις καμια επιπλέον προειδοποιηση απο το χώρο και θα ξαναβρεθούμε οταν σιγουρευτω οτι δεν θα έχουμε τα ίδια. Βεβαια τους φίλους σου εσυ τους γνωρίζεις, αλλά με αυτόν τον τρόπο αφενός εξασφαλίζεις καλύτερα τη σχέση σας, αφετέρου πιθανότατα θα έχεις καλύτερα αποτελέσματα αυτου που θέλεις κι αυτο ειναι που έχει σημασία. Φιλικά Άσπα
Κοιτα, αντιλαμβανομαι πως ενιωσες που το αλλο παιδακι χτυπησε στο κεφαλι το μωρο σου. Ομως θα μπορουσες να μιλησεις στη μανα του παιδιου. Αν χτυπουσες στο κεφαλι το δικο μου παιδι, sorry αλλα θα ειχες μεινει αυτοματως χωρις χερι...(και κραξε με οσο θες)
Θεωρω οτι, οταν παιζουν παιδια και κυριως διαφορετικες ηλικιες πρεπει να υπαρχουν και γονεις να επιβλεπουν. Αυτοι ειναι που καθοδηγουν τα παιδια.Το ενα ειναι ζωηρο,το αλλο ηπιο τονων,τι να κανουμε; Τα παιδια μαθαινουν απο εμας σαν σφουγγαρια.Το πως αντιδρουμε στην καθημερινοτητα μας,τα εφαρμοζουν.Δεν λεω οτι υπαρχει τελειότητα,σαφως και οχι,αλλα οταν βλεπουμε οτι το ενα παιδακι ειναι επιθετικο,παιρνει παιχνιδια χωρις να ρωταει και το αλλο κλαιει ,θα πρεπει εμεις οι γονεις να επεμβαινουμε,γιατι απο τωρα μαθαινουν την κοινωνικη αγωγη.
γλυκια μου μανουλα μου εχει τυχη δυστυχωσ βεβαια κατι παρομοιο στον παιδοτοπο το καλοκαιρι ο γιωργακησ μου 21 μηνων το αλλο 23 καθεται ο μικροσ μου στο αυτοκινητακι και τρεχει το αλλο και του δινει μια και πεφτει κατω με συνεπεια να χτυπησει το κεφαλακι του στην αυλη.η αλλη η ασχετη ,ο θεοσ να την κανει μανα ,λεει απλα κωστακη τι εκανεσ???με απολυτη ηρεμια εεεεεε δεν αντεξα και αρχισα να τησ τα ψελνω για την ανευθυνοτητα που πεσασε στο παιδι της και ποσο ακαταλληλο και επικυνδινο ειναι να φερνει και να αμολαει στην κυριολεξια το παιδι της εκει.ειτε μιλουσα ομως ειτε οχι συνεχεισε να πεινει τον καφε της ανενοχλητη χωρισ να κανει εστω και μια τυπικη παρατηρηση στον μικρο σβατζενεικερ..αμα δεν μπορεισ να το μαζεψεις μην το πας πουθενα γιατι μπορει να γινει αιτια μεγαλου κακου.δεν λεω ολα τα παιδακια περνανε φασεις αλλα οχι και ετσι!και για μενα κοριτσι μου γλθκο παραησουν ηρεμη απεναντι και στουσ δυο.ελπιζω ναμην τυχει σε καμια ξανα!!!!!!!!!
loipon...kai go viono diafora kai den ksero ti prepei na kano...prosfata sto kolumbitirio ena paidaki (2 eton kai) petakse mia mpala sto kelfali tis koris mou (12 minon)...den eipa tipota, kai apomakryna tin mikri...irthe pali kai to ekane 2i fora...den eipa kati kai piga pio makrya...irthe kai triki kai to ksanaekane....(i mama tou fonaze...oxi oxi einai mikroula) kai piano tin mpala, skyvo sto upsos tou kai tou leo : einai mikroula kai ponaei...tha sou areze esena na sto kanei afto ena allo paidaki?'' kai TOTE MONO irthe i mana tou gia na mou pei to eksis : ''paidaki einai tden katalavainei'' kai tis leo....ISOS NA MIN KATALAVAINEI AFTO, ALLA I MAMA TOY MIA XARA KATALAVAINEI o antras mou emeine....me fantastike na voutao paidaki kai mama stin pisina... thelo na po pos mporei to paidaki na einai ligo pio zoiro i viaio apo to diko mou, alla edo prepei oi goneis na epemvainoun, gia na periorizoun ton xaraktira tou paidiou tous...simera petakse mia mpala, avrio mporei na petaksei omos mia petra...kai tote tha einai arga...
Σωστή! Αψογη! Μπράβο σου!
συμφωνω με το γεγονος οτι ενα παιδακι στην ηλικια των 2 ετων ή και μικροτερο επειδη δεν εχει μαθει ή δεν ξερει να παιζει ακομη με συνομιληκα του, μπορει να εκδηλωσει επιθετικη συμπεριφορα, κυριως γιατι δεν εχει μαθει ακομη να μοιραζεται τα παιχνιδια του ή να υπακουει σε κανονες παιχνιδιων. εκει δεν σημαινει οτι το παιδι εχει βιωσει σωματικη ή λεκτικη βια στο σπιτι του, ή αδιαφορια. αλλα τι γινεται οταν το παιδι πηγαινει στο δημοτικο? εμενα η μικρη μου κορη πηγαινει στην β δημοτικου και απο περυσι ενας συμμαθητης της στην ωρα της γυμναστικης την χτυπουσε χωρις κανεναν λογο. παραποωεθηκε στην δασκαλα της η οποια και μαλωσε τον μικρο και μετα απο λιγο σταματησε. φετος ομως ξαναρχισε!!!! εγω στα παιδια μου (κοριτσια) τους εχω πει και καποιοι μπορει να μην συμφωνουν, οτι δεν πειραζουμε ποτε αλλα παιδια και ποτε δεν χτυπαμε. εαν ομως ενα μεγαλυτερο ή ιδιας ηλικιας παιδι(ποτε μικροτερο) μας χτυπαει συνεχεια, υπερασπιζομαστε τον εαυτο μας, το οποιο σημαινει οτι χτυπαμε πισω. νομιζω οτι μονο με αυτον τον τροπο καποιος που μας χτυπαει θα σταματησει. αλλα οι δικες μου δεν μπορουν να το κανουν, ειναι πολυ ευαισθητες και φοβιτσιαρες. μιλησα λοιπον με την δασκαλα η οποια μου ειπε οτι δεν μπορει αλλο να κανει την κακια (χτυπαει ο μικρος πολλα αγορια αλλα μονο την δικια μου απο κοριτσια) και να απευθυνθω στην διευθυντρια. σημειωτεον οτι μου ειπε οτι ειμαι η μονη συνεργασιμη μαμα που δεν εχω εξοργιστει με την συμπεριφορα του μικρου!!! εγω απο οτι καταλαβα αρεσει η δικια μου στον μικρο και πολλες φορες τα αγορακια με αυτον τον τροπο δειχνουν σε ενα κοριτσι οτι το θελουν. λοιπον ειπα να μιλησω στους γονεις με καλο τροπο, γιατι δεν μου αρεσει να βλεπω το παιδι μου να βιωνει την σωματικη βια. η μαμα του παιδιου ειναι συνεργασιμη , το ξερει και κανει φιλοτιμες προσπαθειες, του μιλαει πολυ.... αλλα ο μπαμπας του δεν παραδεχεται το γεγονος. θεωρει οτι ο μικρος ειναι ζωηρος και τα αλλα παιδακια τον προκαλουν. τι να πεις? νομιζω οτι πρεπει να μιλαμε πολυ στα παιδια μας και οπως υπαρχουν μαμαδες που δεν τους αρεσει να κατηγορουν αυτες για την επιθετικη συμπεριφορα των παιδιων τους, ετσι υπαρχουν και μαμαδες που δεν τους αρεσει τα παιδια τους να ειναι μονιμα θυματα και δεκτες βιαιων συμπεριφορων. ολοι θελουμε τα παιδια μας να γινουν ολοκληρωμενοι και χαρουμενοι ενηλικες αλλα ας κανουμε λιγο μεγαλυτερη προσπαθεια.....
είστε το λιγότερο παράλογες όσες ισχυρίζεστε πως τα παιδιά με τάσεις βίας ζούνε πάντα βία μέσα στο σπίτι.υπάρχουν σίγουρα και τέτοιες περιπτώσεις αλλα οχι να στήνουμε όλους τους γονείς στον τοίχο. να μου πείτε πως εχουν πλέον διάφορα ερεθίσματα απο την tv απο το σχολείο να το καταλάβω. ο δικός μου δεν ειναι επιθετικός. δηλ δεν χτυπάει ομως αν ενοχληθεί αντιδρά με νεύρα, κοκκινίζει και τσιρίζει. οτι κρατά στο χέρι του το πετά.ειναι κ αυτο μια μορφή βίας και αυτο ειναι άσχημο. μη σας πω και πιο επικίνδυνο για τον εαυτό του. ουδέποτε πέταξα κάτι ουτε εγω ουτε ο πατέρας του. ποτε δεν του τσιρίζουμε. παιδικό δεν πάει. τι εχετε να πείτε γι αυτο? το μόνο που θεωρώ πως δίνει περιθώρια για βία στο παιδί και γι αυτο ευθύνονται οι γονείς ειναι το οτι κάποιοι γονείς επιτρέπουν στα παιδιά τους να τους χτυπάνε. κάποιοι γελάνε κιόλας γιατί το θεωρούν αστείο. αυτο ναι. το παιδί παίρνει λανθασμένα μηνύματα και κατα συνέπεια ακολουθεί τέτοιες συμπεριφορές.
Μόνη σου έδωσες την απάντηση, τουλάχιστον σε ότι θα σου έλεγα κιεγώ...υπάρχουν λοιπόν οι γονείς που ασκούν βία στα παιδιά τους (για μένα, ακόμη κ το χτύπημα στα χεράκια είναι άσκηση βίας) και φυσικά υπάρχουν γονείς που όταν βλέπουν τα παιδιά τους να ασκούν βία, προς οποιονδήποτε, το δικαιολογούν με την ατάκα "παιδιά είναι" κι ετσι αδιαφορούν μπροστά στο γεγονός αυτό. Και τα δυο, έχουν το ίδιο αποτέλεσμα:το παιδί εξοικιώνεται με τη βία αφού στη μία περίπτωση έχει μάθει ότι έτσι αντιμετωπίζεις μια ζόρικη κατάσταση κ στην άλλη περίπτωση δεν έχει καμία συνέπεια της πράξης του, αφού δεν ξέρει καν ότι είναι εσφαλμένη. Όταν βλέπω το παιδί μου να μη συμμορφώνεται σε μια κατάσταση, προτιμώ να κάτσω να σκεφτώ τι κάνω λάθος, παρά να πετάω την ευθύνη στο μωρό, το οποίο για κάποιο λόγο (λανθασμένο για μένα) έχει το ακαταλόγιστο, κ έτσι να είμαστε όλοι χαρούμενοι...προσωρινά! Επίσης, θεωρώ περιττό να πω πως μιλάω για την πλειοψηφία των περιπτώσεων κ φυσικά όχι για το 100%. Και τέλος θέλω να πω πως οι απόψεις μου είναι απολύτως προσωπικές κ δε θεωρώ πως είναι αλάνθαστες κ αψεγάδιαστες. Κουβέντα κάνουμε, κανέναν δεν χαρακτήρισα κ σε κανέναν δεν απευθύνθηκα προσωπικά (εκτός από την μαμά που θεωρεί "την παντόφλα" ως αναγκαίο μέσο διαπαιδαγώγησης). Άλλωστε δεν πιστεύω πως υπάρχει κακός γονιός. Απλά σε μερικές περιπτώσεις χρησιμοποιούμε κακές πρακτικές (όλοι μας, μη το πάρετε πάλι προσωπικα).
θα απαντήσω απο την πλευρά της μητέρας με το ζωηρό παιδάκι γιατι εχω και εγω μια μικρή 27 μηνών παρα παρα πολυ ζωηρή με οτι συνεπάγεται αυτό, ομως είναι θέμα χαρακτήρα γιατι δεν εχει βιώσει καμία ασχημη κατάσταση μέσα στο σπίτι και είμαστε όλο αγκαλιές και φιλιά και γλυκόλογα μια την έχω! και με όποιο τρόπο προσπάθησα να αντιμετωπίσω αυτή την συμπεριφορά δεν εχω βρει ακόμη τον κατάλληλο, αρα μπορώ να πώ οτι ποτέ δεν ξέρεις και επειδη ξέρω οτι υπάρχει η νοοτροπία αυτη "οτι βλέπει κάνει" έπιασα τον εαυτό μου να λέει σε άσχετη στις κούνιες οτι δεν εχει δει κατι τέτοιο. καλό είναι να μην κρίνουμε τους άλλους γονείς ας κάνει ο καθένας οτι μπορει καλύτερο για το παιδί του.
..δεν μπορω να κρινω ουτε γονεις ουτε ενα παιδι απο ενα μεμονομενο περιστατικο...ειμαι 39 χρονων εχω δυο γιους 5 και 11 χρονων και μπορω να πω οτι υπαρχουν γονεις που συστηματικα ανεχονται τη βια...δεν ξερω γιατι το κανουν αλλα ξερω οτι αν η επιθετικη συμπεριφορα ηταν απαγορευμενη στη συνειδηση τους, οπως ας πουμε το να πηδηξει απο το μπαλκονι το παιδι,τοτε θα κοβοταν πολυ γρηγορα.
Και πάντα όταν το άλλο παιδάκι χτυπάει τον Κωστή, η μαμά του και φίλη μου τραβάει το παιδί κοντά της και του μιλάει με αγάπη... Δεν έχω αντιμετωπίσει παρόμοια κατάσταση, δεν είναι σωστό να τα βάζουμε όλα στο ίδιο τσουβάλι....
Όχι το παιδάκι δε συμπεριφέρεται μόνο όπως το μάθει ο γονιός... περνάει και φάσεις... Εμένα είναι στη φάση που όλο με χτυπάει και νομίζει ότι παίζει... Δε σημαίνει ότι το δέρνω το παιδί μου...... Κι εγώ στραβώνω όταν άλλα παιδάκια χτυπάνε τον Κωστή και μάλιστα κι εμένα σε τέτοιες περιπτώσεις κάθεται και τις τρώει, άλλα δε φταίνε πάντα οι γονείς... Σίγουρα χρειάζεται να επέμβουν αλλά δε νομίζω ότι οι γονείς ευθύνονται πάντα.
1942: ο Δημοσθένης και η Σοφία κάνουν κοριτσάκι, την Αλίκη-Ζωή. 1945: σε ένα πάρτυ, η Σοφία είναι στην κουζίνα και ετοιμάζει τα πιάτα. στο μπλακόνι παίζουν η Αλίκη και ο Κώστας, ενώ τους προσέχουν οι "μεγάλοι". κάποια στιγμή ο Κώστας σπρώχνει την Αλίκη. δεν κατάφερε να βγάλει το βράδυ. ο Δημοσθένης και η Σοφία δεν έκαναν μήνυση, είχαν χάσει το αγγελούδι τους. 1954: βρήκαν το κουράγιο και έφεραν στον κόσμο ένα νέο μωράκι, ένα κοριτσάκι. τη μαμά μου. δυστυχώς, δεν γνώρισα τη γιαγιά μου, γιατί έφυγε όταν η μαμά μου ήταν 5 μηνών έγκυος σε μένα. έφυγε από λάθος γιατρών για μια απλούστατη επέμβαση...
Ο καθέ γονιός είναι υπεύθυνος για το παιδί του. Ο του επιθετικού γονιος γιατί δε ξέρει πώς θα αντιδράσει και ο του άβγαλτου γονιός γιατί πιθανά δε θα αντιδράσει. Σε τετοιες ηλικίες επιβάλλεται η επίβλεψη . Δε νομίζω πως το να έχεις ζωηρό παιδί σημαίνει απαραίτητα ότι βιώνει βία. Έχει ένταση και ίσως όχι τον χώρο και τον χρόνο που χρειάζεται για να τη βγάλει. Σοκαρίστηκα όμως με τη διήγησή σου. Καθώς το διάβαζα μονολόγούσα δυνατά "καλά κι εσύ πού ήσουν;"
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΕ ΚΑΛΟΥΠΙΑ. ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΠΑΙΔΙ=ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ ΓΟΝΙΟΣ ή ΗΣΥΧΟ ΠΑΙΔΙ=ΖΕΣΤΟΣ ΓΟΝΙΟΣ.ΠΡΙΝ ΚΑΝΩ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΕΒΛΕΠΑ ΚΙ ΕΓΩ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ.ΕΧΩ ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΖΩΗΡΟ,ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟ,ΠΙΟ ΜΙΚΡΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΗΣΥΧΟ,ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ,ΓΑΝΤΖΩΜΕΝΟ ΕΠΑΝΩ ΜΟΥ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΝΑ ΤΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ή ΝΑ ΤΟ ΧΤΥΠΑΝΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ,ΜΟΝΟ ΝΑ ΚΛΑΕΙ.ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΠΙΤΙ ΔΕΝ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ?ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ?ΞΥΛΟ ΔΕΝ ΤΡΩΝΕ,ΤΙΜΩΡΙΕΣ ΟΜΩΣ ΜΠΑΙΝΟΥΝ.ΑΓΑΠΗ, ΑΓΚΑΛΙΕΣ ,ΦΙΛΙΑ ,ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ,ΒΟΛΤΕΣ,ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΕΣ ΠΟΛΛΕΣ.ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΤΟΥΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΖΕΥΓΑΡΙ,ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΩΝΙΕΣ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΜΕΓΑΛΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥΣ.ΚΙ ΟΜΩΣ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΦΕΡΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΗ ΘΕΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΟΥΣ.ΕΓΩ ΤΟ ΕΧΩ ΨΑΞΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ "ΑΔΙΑΦΟΡΕΣ" ΜΑΜΑΔΕΣ.ΕΧΩ ΣΥΜΠΟΥΛΕΥΤΕΙ ΕΙΔΙΚΟΥΣ,ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΠΟΛΥ ,ΕΧΩ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΠΟΛΥ ΕΞΗΓΩΝΤΑΣ ΤΑ ΤΟΥ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ 4 ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΤΟΤΕ.ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΦΑΣΗ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΠΩΣ ΝΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙ ΤΗ ΧΑΡΑ ΤΟΥ ή ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΤΡΙΧΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ,ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΜΩΣ ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ!!!!!
συγχαρητηρια για την παρεμβαση σου. εβαλε τα πραγματα στην θεση τους. μια οικογενεια μεγαλωνει με τον ιδιο ακριβως τροπο δυο παιδια με διαφορετικους χαρακτηρες και παιρνει διαφορετικα αποτελεσματα. ετσι ειναι η πραγματικοτητα. ολοι ειμαστε διαφορετικοι μεταξυ μας, μικροι και μεγαλοι. Δεν υπαρχει συνταγη...
katarxhn na xekatharisw oti eimai mama enos polu zwhroy agorioy...thelw na mou peite eseis pou lete oti ftaine oi goneis poio einai to diko sas kolpo na kathontai ta paidia hsuxa....to exete spoydasei ?to exete diabasei kapou?exete sumbouleutei kapoion?peite mou kai tha trexw na to sumbouleutw kai egw... einai amartia na ta rixnoume stoys goneis sthn epoxh pou zoume ....h thleorash einai ena mesw pou h bia brisketai eukola...kai mh mou peite oti den afhnete ta dika sas paidia na blepoyn tetoia giati tha trelathw...apo to pio aplo paidiko exei skhnes bias ... to diko mou paidi kathe mera mas bgazei kai mas leei kainourgia pragmata...apo ton paidiko apo tis kounies , apo ta xaderfia toy ... pes te mou ti prepei na kanw kai tha to kanw?????
ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΛΛΑ ΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΕΚΑΝΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΑΡΑ ΤΟ ΞΥΛΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΡΙΧΝΟΥΝ... ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΕ ΑΝ ΤΟ ΑΦΗΝΑΝ ΞΕΦΡΑΓΟ ΑΜΠΕΛΙ..... ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΝ ΛΕΩ ΑΛΛΑ ΑΝ ΔΕΝ ΠΕΦΤΕΙ ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ Η ΠΑΝΤΟΦΛΑ ΤΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΣΟΥ ΤΩΡΑ... ΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΜΠΑΡΙΑΖΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ... ΚΑΙ ΤΟ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΤΟΥΣ....
Πλάκα κάνεις!!!!!!!!!!!Δεν μπορεί να εννοείς ότι με την παντόφλα διαπαιδαγωγείς το παιδί σου κ του διδάσκεις ότι το να δέρνει άλλα παιδιά δεν είναι σωστό!!!! Τώρα πάμε σε άλλο θέμα, όχι τόσο μακρινό βέβαια, αλλά όταν βλέπεις ότι το παιδί σου "δε χαμπαριάζει με το ξύλο", εσύ (κ κάθε εσύ) γιατι "δε χαμπαριάζεις, ότι το παιδί σου δε χαμπαριάζει με το ξύλο"???? Λες "ΚΑΙ ΤΟ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΤΟΥΣ…." Θέλεις να μου πεις πως η παντόφλα είναι ένδειξη ενδιαφέροντος????
λύσε μου μια απορία σε παρακαλώ.εισαι μανούλα?
στην Ελενη απευθύνομαι...
Εγώ πάντως όσες φορές έτυχε να είμαι παρόν σε τέτοια περίπτωση δεν είδα ποτέ μα ποτέ τους γονείς του επιθετικού παιδιού να είναι κοντά τους ή να του λένε μια κουβέντα πχ ότι δεν χτυπάμε άλλα παιδάκια!! Πιστεύω ότι τα κορίτσια παραπάνω που είπαν ότι είχαν επιθετικά παιδιά και τα ματιά τους ήταν συνέχεια πάνω τους είναι από τις λίγες!!
Συμφωνώ απολύτως Μαρία. Κι εγώ στο παράδειγμα που έφερα, σας είπα πως οι γονείς ήταν έξω κ κάπνιζαν όσο τα παιδιά τους χτυπιόντουσαν μεταξύ τους κ πλάκωναν στο ξύλο το μικρότερο κοριτσάκι...προσωπικά, δεν κρίνω ποτέ ένα παιδάκι για τις πράξεις του. Πιστεύω όμως βαθιά ότι τα παιδιά μας είναι οι δικοί μας καθρέπτες...όπως αν δούμε μια μουτζούρα στο πραγματικό είδωλό μας θα σπεύσουμε να τη διορθώσουμε, το ίδιο θα πρέπει να κάνουμε όταν βλέπουμε μια "μουτζούρα" στο έτερο "είδωλό" μας, δλδ στο παιδί μας...να είμαστε από κοντά, να παρατηρούμε, να προσπαθούμε να ερμηνεύουμε, να μπαίνουμε στη θέση του παιδιού (παπούτσι Νο 19, έγραψε καποτε ο Μάνος) και να μην αφήνουμε τίποτα στην τύχη του...
name kai g.k. μου δοσατε μια νοτα αισιοδοξιας!!!! πραγματικα και εγω πιστευω οτι οταν θα αρχησει να μιλαει η κορη μου και θα μπορει να εκφραζεται να ζηταει αυτο που θελει θα σταματησει να ειναι και επιθετικη προς τα αλλα παιδια!!! θα μπορουμε να συζητησουμε και να της εξηγησω και εγω οτι δεν μπορουμε να το κανουμε αυτο.. Νατασα οταν αρχησει η κορη μου να μιλαει θα ακολουθησω την συμβουλη σου, να την ρωτησω δηλαδη πως αισθανεται τωρα που το αλλο παιδακι κλαιει, και να την φερω στην θεση του.....τα βρισκω σωστα αυτα που εγραψες στο τελευταιο σου ποστ!! ενδιαφερομαστε και εμεις για τα παιδια μας και καλα θα ηταν να διαβαζαμε και αλλες συμβουλες για το προς θα πρεπει να το αντιμετοπησουμε με τον καλυτερο τροπο απο αλλες μαμαδες που το εχουν περασει αυτο!!! ο σκοπος αυτου του μπλοκ νομιζω οτι αυτος ειναι και οχι να γραφουμε για να κρινουμε τους αλλους και με ασχημα λογια!!!
Διάβασα όσα γραψατε και πάλι... Εγω δεν έβαλα ταμπέλες σε μικρά παιδιά όπως τραμπουκος και τα σχετικά. Είπα ότι πρέπει όλοι εμείς σαν γονείς να τους δείχνουμε ξανα και ξανα το σωστό δρόμο για τη συμπεριφορά τους απέναντι στους άλλους. Αυτό που τα παιδιά πρέπει να μάθουν κατα τη γνώμη μου, έιναι να μπαίνουν και λίγο στη θέση του αλλού...δηλαδή ο ΓΙαννακης χτύπησε τον Κωστάκη. Μιλάμε στο Γιαννάκη και τον ρωτάμε ήρεμα τι συνέβη. Αφού μας εξηγήσει με τα δικα του λόγια να καταλάβουμε, του δείχνουμε τον Γιαννάκη που κλαίει και έιναι στεναχωρημενος...τον ρωτάμε πως νιώθει που έκανε τον φίλο του να κλαίει. Θα ήθελες να σε κάνουν και σένα έτσι; Όσες φορές το ρώτησα Αυτό στα παιδάκια που ήτανε επιθετικά, φυσικά κανένα δεν ήθελε να φαει πίσω ξύλο και το σκέφτηκαν για αρκετά δευτερόλεπτα πριν μου απαντήσουν. Μερικά βέβαια στην διατύπωση μου " τα παιδάκια έιναι φίλοι μας και δεν πρέπει να τα χτυπάμε" μου απαντησανε ότι τα παιδάκια ΠΡΈΠΕΙ να τα χτυπάμε...τα συμπεράσματα δικα σας σχετικά με τη διαπαιδαγώγηση τους. Πιστεύω ότι αυτα τα παιδια, στην περίπτωση που οι γονείς πια έιναι τοσο άψογοι, κάτι έχουν ζήσει κάτι έχουν δει, το οποίο δεν έχουν εκλαβει όπως πρέπει.... Στο σπίτι όπως λέτε που έιναι μόνα τους όλα μια χαρα και μόλις βρεθούν με αλλα παιδια γίνεται πανικός!!! Κάτι δεν παει καλα επομένως σε αυτή την τελειοτητα.... Και οι γονείς πρέπει να παρατηρούν την κάθε κίνηση...και να την αποκωδικοποιουν...
Είμαι και εγώ μία μαμά ενός πρώην "επιθετικού" παιδιού: Η κορούλα μου από την ηλικία περίπου των 15 μηνών έως και 21-22 μηνών είχε επιθετική συμπεριφορά στα άλλα παιδάκια, δηλαδή άπλωνε το χεράκι της... Εννοείται ότι η αγάπη και η προσοχή δεν της έλειψαν ποτέ! Από αγκαλιές και φιλιά άλλο τίποτα. Εγώ φυσικά αισθανόμουν άσχημα απέναντι στους άλλους γονείς και ακόμα ορισμένες φορές αμφέβαλα για τον εαυτό μου και το πως διαπαιδαγωγώ το παιδί μου. Μεγαλώνοντας το ζουζούνι μου (τώρα είμαστε 26 μηνών) και μπορώντας πλέον να επικοινωνήσει και να εκφραστεί και λεκτικά και να κατανοήσει (στο μέτρο που μπορεί) τι είναι καλό και τι κακό, όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Σήμερα επέστρεψα από συναντηση στο σταθμό και μου είπαν τα καλύτερα για το λουλούδι μου!!! Συμπέρασμα: ΜΗΝ βάζετε ταμπέλες στα παιδια! Δεν μπορούμε από μεμονωμένα περιστατικά να κρίνουμε πρόσωπα και συμπεριφορές.
Διαβασα τοσα σχολια και βλεπω οτι ολες οι μαμαδες εχουν παιδακια αγγελουδια που δεν ειναι επιθετικα και καθονται και τις τρωνε απο αλλα παιδια τερατακια! αληθεια αυτα τα παιδια μαμαδες δεν εχουν;;; Ε λοιπον να εγω θα το ομολωγησω ειμαι μια μαμα που το παιδι μου ειναι επιθετικο! και ισως να σας φανει παραξενο αλλα ουτε αναισθητη ειμαι ουτε αμορφωτη ουτε βιαιη ουτε καν φωνακλου... η κορη μου που ειναι τωρα 23 μηνων μεγαλωνει με πολυ τρυφεροτητα σε μια αγαπημενη οικογενεια χωρις προβληματα συμπεριφορας... γενικα ειναι ενα σχετικα ησυχο κοριτσακι ,που με ακουει , παιζει μου μαζι ατελειωτες ωρες ,ειναι πολυ γελαστη και χαρουμενη .γενικα δεν εχει συμπεριφορες παραξενες... ΑΛΛΑ οταν παιζει με αλλα παιδακια της ηλικιας της μερικες φορες γινεται επιθετικη χωρις λογο. αυτο δεν το κανει παντα ,μπορει με καποιο παιδακι να παιζει μια χαρα και την αλλη μερα οχι! Πολλες φορες ερχομαι σε δυσκολη θεση και παντα οταν ειμαι με αλλα παιδακια ο φοβος μου ειναι να μην χτυπησει κανενα.Παντα επιβλεπω και εχω τα ματια μου πανω της. προς το παρον παρατηρω για να καταλαβω και ειληκρηνα δεν μπορω να το ψυχολογισω αυτο... βεβαια αν το κανει και οταν θα ειναι 4 ή 6 χρονων θα με προβληματισει και θα το ψαξω.Πιστευω οτι ειναι μια φαση που θα περασει. παντως ειναι πολυ ενοχλητικο να σε κρινουν χωρις να σε ξερουν!
μπραβο βρε μαρια μου για την ειλικρινεια σου!εγω ακομα παιδακι δεν εχω (ειμαι στην προσπαθεια χεχε) αλλα εχω στο περιβαλλον μ παιδακια που ειναι επιθετικα κ οι γονεις τους ειναι αψογοι!σε αυτες τις ηλικιες δεν ξερουν ακομα πως να εκφραστουν κ η βια ειναι ενας τροπος εκφρασης-οσο περιεργο κ αν μας φαινεται-αν οπως ειπες συνεχιστει αυτο κ στα 4,5 κ παει λεγοντας τοτε ναι ειναι ενας λογος ανησυχιας!
Τις προάλλες πήγαμε σε ένα φιλικό σπίτι επίσκεψη...εκεί ήταν ήδη 3-4 ζευγάρια και τα παιδάκια ήταν σύνολο 7, μαζί με τον δικό μου 8. Οι ηλικίες από 12 μηνών ο δικός μου, το επόμενο 2 χρονών κ φτάνανε μέχρι 7-8 χρονών. Ήταν 2 αδερφάκια, αγόρια, το ένα το μεγαλύτερο 7-8 ετών κ το άλλο 5-6. Αυτά κ τα 2 κάνανε τόση φασαρία όση όλα τα υπόλοιπα μαζί. Το χειρότερο ήταν ότι χτυπιόντουσαν τόσο άσχημα μεταξύ τους λές κ παίζανε σε ρινγκ (αυτό που ο ένας πέφτει με βία πάνω στον άλλο για να τον διαλύσει). Το ένα σε κάποια φάση χτύπησε το κεφάλι του στη γωνία σε μια καρέκλα...αλλά τελικά ούτε που το ένοιαξε...στο βίαιο αυτό παιχνίδι βάζανε και τα κοριτσάκια που ήταν μικρότερα... Οι γονείς...αμέτοχοι...το μόνο που πρόσεξα, ήταν όταν σε κάποια φάση ο μπαμπάς επιασε με τόση βία το αυτί του ενός παιδιού και το σβούριξε, κ όταν λίγο πριν είχε τραβήξει το άλλο κ του ριξε 2-3 σφαλιάρες... Για μένα....αυτές οι δυο κινήσεις αποκαλύπτουν τα πάντα για τη συμπεριφορά αυτών των παιδιών και δεν μπορείτε να με πείσετε για το αντίθετο (ότι είναι υπερδραστήρια κλπ κλπ) Οι γονείς "έφτιαξαν" αυτά τα παιδιά κ φυσικά θα συνεχίσουν το έργο τους, γκρινιάζοντας παράλληλα για το πόσο δύσκολα παιδιά έχουν, που δεν ακούν κανέναν κ δεν καταλαβαίνουν τίποτα... Συμφωνώ λοιπόν, ότι οι γονείς βάζουν τα όρια στα παιδά τους. Φυσικά κ κάποια μικρά παιδάκια θα παίξουν λίγο πιο έντονα ίσως από κάποια άλλα, ΑΛΛΑ οι γονείς πρέπει να είναι ΕΚΕΙ κ να παρακολουθούν κ να νουθετούν, ορίζοντας κ περιορίζοντας ενίοτε!Τιμωρία δεν μπορείς να βάλεις σε ένα δίχρονο ακόμη, αλλά μπορείς να το απομακρύνεις από το παιδάκι που "κινδυνεύει", από το χώρο που παίζει...και να είστε σίγουροι ότι το δίχρονο θα το πιάσει το νοημα...ας μην τα υποτιμούμε λοιπόν. κι ας τους συμπεριφερόμαστε σαν νοήμονα όντα που επικοινωνούμε για να καταλαβαίνουν πιο είναι το σωστό κ πιο το λάθος ωστε να το διατηρήσουν κ για το μέλλον τους...
Εμενα ο Θοδωρης ειναι πολυ ζωηρος ,του αρεσει να πεταει πραγματα ,να σκαρφαλωνει παντου και γενικα να δημιουργει σαματα..των μαλώνω με εντονη φωνη και τιμωρια μερικες φορες..οχι ξυλο αν και καμια φορα στις γιεγιες ξεφευγει να του λενε ντα το χερακι αλλα δε το κανουν ποτε!!!να σημειωσω οτι δεν του λυπουν οι αγκαλιες διοτι τρελαινομαι να των αγκαλιαζω και να των φιλαω και πολλες φορες οταν τον βαζω τιμωρια (για 2 λεπτα )παω στο αλλο δωματιο και κλαιω.Επισης στο σταθμο οι κοπελες μου λενε οτι δεν ειναι καθολου επιθετικοςνκαι ειναι και πολυ συνεργασημος..μαζευει τα πραγματα του και γενικα ειναι απο τα πιο συνεργασημα παιδια..ομως εχω παρατηρησει οτι οταν ερχεται η ξαδελφη του η Μαργαρητα να παιξουνε που ειναι 2 μηνες μεγαλυτερη και παρα πολυ ησυχο παιδι ..εκει που παιζουν μια χαρα ή θα τις τσιμπησει τα μαγουλα ή θα της πεταξει παιχνιδι ή θα τις τραβιξει το μαλλι ,το ρουχο οτι βρει και παντα θα τη κανει 1 φορα να κλαψει...και εκεινη ποτε δεν αντιδρα παρα μονο κλαιει...και μετα των βαζω τιμωρια!!!ομως δεν εχει χτυπησει ποτε αλλο παιδακι και οταν των χτυπανε εκεινος δε κλαιει ποτε αλλα αντιδρα με αμυνα πχ εαν ενα παιδακι των εχει αρπαξει και των ποναει ο δικος μου των σπρωχνει ή αν του παρουν το παιχνιδι του απο τα χερια, παει να το παρει πισω κτλ και μετα δεν των ξαναχτυπανε..με τη Μαργαρητα εχω αρχισει να πιστευω οτι το κανει αυτο επειδη δεν αντιδρα (οχι βεβαια οτι το θεωρω σωστω!!!) και γενικα οτι τσεκαρει καταστασεις και συμπεριφορες...αλλα μπορει και να το κανει απο τα νευρα του γιατι εκεινη ειναι πολυ ησυχη και βλεπω οτι των εκνευριζει αυτο και βγαζει την υπερκινητικοτητα του αρνητικα δυστηχως..ενω οταν παιζει πολυ δραστηρια ειναι εξαιρετικα συνεργασημος..
Η αποψη μου ειναι πως ουτε εχει δικιο απολυτα αλλα ουτε εχει και αδικο Οντως πολλες συμπεριφορες των παιδιων οφειλουνται στο περιβαλλον που μεγαλωνουν, και αν τα δερνουν οι γονεις εστω και το λιγο στο ποπο που λεμε τοτε και εκεινο θα χτυπαει αλλους (βεβαια να χτυπανε μπορει να μαθουν και στον παιδικο απο αλλα παιδακια). Υπαρχουν ομως και παιδακια που επειδη ειναι πολυ ζωηρα και υπερκινητικα μπορει να εχουν τετοια επιθετικη συμπεριφορα και να χτυπανε αλλα χωρις να το συνειδητοποιουν οτι ειναι κακο αυτο. Ο ανηψιος μου για παραδειγμα ειναι υπερβολικα ζωηρο παιδι και πολλες φορες τρεχει σαν μουρλος μες στο δωματιο ερχεται σε τσιμπαει η σου τραβαει τα μαλλια και συνεχιζει να τρεχει και να γελαει, το κανει απο υπερενταση και οχι επειδη οι γονεις του ειναι "κακοι" και τον εμαθαν να χτυπαει!
Αχ, δε μπορώ άμα βλέπω τέτοια σχόλια...Lena από τη μια λες κατηγορηματικά ότι φταίει η κοπέλα που τον άφησε να παίξει με το άλλο παιδί και από την άλλη λες "ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ ΛΙΓΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΘΕΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΣΩΜΑ!!!!" Να τρελαθώ τώρα???? Βάσει αυτών που λες πρέπει ΟΛΟΙ οι γονείς να έχουν το νου τους στη συμπεριφορά των παιδιών τους. Στην αρχή πάλι λες ότι δε φταίνε οι γονείς του ζωηρού παιδιού για τη συμπεριφορά του αλλά ή μαμά Νίκη για το δικό της!Ο Θεός και ο κύριος! Μάλλον τα έχεις μπερδέψει λίγο τα πράγματα ή μάλλον είσαι από την κατηγορία των γονιών με τα "ζωηρά" παιδιά και προσπαθείς να υπερασπιστείς τον εαυτό σου. Λοιπόν επειδή και γω πιστεύω στο ένα κομμάτι από αυτά που είπε η Lena πιο πάνω, πως δηλαδή επειδή το παιχνίδι σε αυτές τις ηλικίες μπορεί να είναι επικίνδυνο καθώς τα παιδιά δεν μπορούν να αντιληφθούν στο έπακρο τις συνέπειες των πράξεων τους, πρέπει εμείς οι γονείς,ΟΛΟΙ οι γονείς να έχουμε τα μάτια μας 1014! Στο περιβάλλον μας έχει συγγενικά μωρά που είναι επιθετικά, γιατί σαν αδερφάκια μάθανε να διεκδικούν αυτό που τους αναλογεί ή αυτό που πιστεύουν ότι τους αναλογεί και μάθανε πως πρέπει να διεκδικούμε με το ξύλο. Ο γιος μου μοναχοπαίδι, δεν του έδειξα ποτέ να δέρνει για να κερδίσει κάτι ή το πιο απλό, για πλάκα!Μία φορά που ήταν μικρούλης σε ένα παιδότοπο τον στρίμωξε ένα μεγαλύτερο παιδάκι και τον χτυπούσε, χωρίς φυσικά ο δικός μου να του έχει κάνει κάτι, μωράκι ήτανε ακόμα και δεν αντιδρούσε.. Ο άντρας μου που τον πρόσεχε εκείνη την στιγμή μέσα στα παιχνίδια όταν αλλάξαμε "βάρδια" δεν πρόλαβε να το τραβήξει. Αυτό μπορεί να συμβεί γιατί δρουν αστραπιαία.Το θέμα είναι να καταλάβει το παιδί ότι τέτοια συμπεριφορά δεν είναι αποδεκτή και δεν επιτρέπεται να επαναληφθεί!! Όταν μου είπε τι συνέβη μετά ο άντρας μου ήταν αργά,είχαμε φύγει. Αν ήμουν στην θέση του ξέρετε τι θα έκανα? Θα το έσερνα το άλλο παιδάκι στην μάνα του, η οποία θα έπινε αραχτή το καφεδάκι της σε κάποιο τραπέζι με τις φίλες της και ούτε έδινε σημασία τι έκανε το κακομαθημένο της και θα την ξεφτίλιζα μπροστά στον κόσμο!Έλεος πια! Η δικαιολογία των "άλλων γονιών"? Άστο το παιδί να μάθει να τα βγάζει πέρα μόνο του, να σκληραγωγηθεί!!!Και τα παιδιά των "άλλων γονιών" τι φταίνε???Πείτε μου!!! Τι να πω...Τους θεωρώ για λύπηση...Και είναι και μορφωμένοι άνθρωποι ορισμένοι... Το μόνο σίγουρο είναι ότι εγώ δεν θα μάθω στο παιδί μου να συμπεριφέρεται σαν άξεστος, απολίτιστος τραμπούκος για να επιβληθεί μέσω του ξύλου και γενικά της βίας! Σε αυτό είμαι κάθετη. Δεν πρόκειται να αφήσω να βλέπω τέτοια συμπεριφορά και να μην την αποτρέψω...Εντάξει, δε θέλω να κάθεται και να τις τρώει κιόλας...Να μάθει όμως που είναι το όριο στη διεκδίκηση των πραγμάτων! Ειλικρινά εξαγριώνομαι με τους γονείς που δεν αποτρέπουν αυτή τη συμπεριφορά των παιδιών τους, γιατί εγώ θα πω αυτό...Αυτοί φταίνε! Στο παιδί βάζουμε εμείς τα όρια!Αν το αφήσουμε ανεξέλεγκτο θα κάνει ότι του καπνίσει και δε θα υπολογίζει/σέβεται ποτέ κανένα... Τρόποι πάντα υπάρχουν για να το πετύχουμε...Και φυσικά χωρίς να χρησιμοποιούμε και μεις βία. Μαμά Νίκη, πιστεύω ότι και εσύ φέρεις μικρό μερίδιο ευθύνης γιατί είπαμε: Όλοι οι γονείς είναι υπεύθυνοι για τη συμπεριφορά των παιδιών τους. Ναι, είναι χαριτωμένο τα αγοράκια να παίζουν μαζί...Αλλά αν σταμάταγε όντως η αναπνοή του γιου σου?? Αν του έσπαγε τη μύτη χτυπώντας του το κεφάλι το άλλο παιδί? Μπορεί να με πείτε υπερβολική που στο παιχνίδι του γιου μου με άλλα παιδάκια κοντεύω να καταντήσω αλλήθωρη με το να έχω το ένα μάτι να τους παρακολουθεί συνέχεια... Αλλά προσέχω για να έχω!Και στο εξής θα τονίζω και στους άλλους γονείς τη γνώμη μου για τη συμπεριφορα του παιδιού τους, μπας και κάποτε βγουν στην κοινωνία λιγότεροι άξεστοι άνθρωποι!
Γενικα σε οσα λες συμφωνω. Αλλα να σε ρωτησω κατι? Εχεις ενα διχρονο που φερεται επιθετικα και χτυπαει κλπ κλπ. Ποσο δυνατον ειναι να το συνετισεις? Ακομα μωρο ειναι...Ρε κοριτσια, λογικευτειτε λιγο, με ενηλικα εχουμε να κανουμε? Η μηπως η λυση ειναι να απομακρυνουμε τα παιδια αυτα απο παιδοτοπους, παιδικους σταθμους κ.α.? Δεν ''κατηγορω'' κανενα παιδι οταν χτυπαει, ακομα και αν χτυπαει το δικο μου. Ενημερωνουμε τους γονεις με νορμαλ τροπο χωρις υστεριες. Δηλ αν καποια στιγμη τα παιδια μας αντιδρασουν με τον ιδιο τροπο, εμεις πως θα νιωσουμε αν ερθουν και μας ξεφτιλισουν μπροστα σε ολο τον κοσμο για αυτη τη μια φορα που ετυχε το δικο μας παιδι να χτυπησει καποιο αλλο????
έλεος ρε κορίτσια!!!! είναι δυνατόν να ξεφτιλίσεις μια μάνα, γιατί το παιδί της χτύπησε το δικό σου;;;;;; όταν πας σε ένα παιδότοπο, εννοείται ότι υπάρχουν κοπέλες που "βλέπουν" το παιδί σου... και ότι μπορείς να χαλαρώσεις για 5 λεπτάκια... φυσικά και αν ξέρεις ότι το παιδί σου είναι επιθετικό, ενημερώνεις απο πριν τα κορίτσια στον παιδότοπο.. και έχεις τις κεραίες σου ανοιχτές, όπως όμως και μόνη σου λες... δεν τα προλαβαίνεις!!!!!! ένα 2χρονο παιδί που έχει δει κάτι τέτοιο στον παιδικό σταθμό.. είναι πανεύκολο να το αναπαράγει.... και όσα όρια και αν του βάλεις, όσες τιμωρίες..κάποια στιγμή ίσως το ξαναθυμηθεί!δεν χρειάζεται να το δει στο σπίτι.... και κάτι ακόμη... γιατί πρέπει να βάζουμε ταμπέλες;;;; γιατί να είναι αυτά τα κακομαθημένα, οι τραμπούκοι..;;;;;
Siggnomi vre Natassa mou,alla na sireis to epi8etiko paidaki sthn mana tou opos les pio pano den einai kai auto BIA?kai malista apo enan aniliko se ena paidi.
Η τελευταία πρότασή σου τα λέει όλα....
Η δική μου γνώμη μου γνώμη είναι πως το παιδί συμπεριφέρεται όπως το μάθει ο γονιός.Ένα πολύ καλό παράδειγμα είναι η ιστορία μιας μανούλας η οποία είχε μάθει το παιδάκι της κάθε φορά που πηγαίνουν για ψώνια να παίρνουν "ένα παιχνιδάκι την φορά γιατί η μανούλα και ο μπαμπάκας δεν έχουν πολλά λεφτά και επίσης πρέπει να μείνουν παιχνιδάκια και για τα υπόλοιπα παιδάκια" εν συγκρίσει με μια άλλη μανούλα η οποία άφεινε ανεξέλεγκτο το παιδί της και αυτό έπαιρνε ότι έβρησκε και το έβαζε στο καλάθι χωρίς η μάνα του να το επιβλέπει. Με αυτό το παράδειγμα θέλω να πω, πως αν δεις το παιδί σου να έχει τέτοιες συμπεριφορές σίγουρα κάτι φταίει.Και αν ο γονιός δε του μάθει ποιο είναι το σωστό φταίει χίλιες φορές περισσότερο (ο γονιός δηλαδή όχι το παιδι!!) Για ποιο λόγο δηλαδή η Νίκη που μας λέει την ιστορία της πρέπει να είναι λάθος;
Βρε Νίκη είναι δυνατόν να λες πως φταίνε οι γονείς για κάτι τέτοιο? ε και φυσικά όχι σε αυτη την ηλικία τουλάχιστον! Φταίς εσύ που άφησες το παιδί σου να "παιζει" με ένα ΠΟΛΎ ΖΩΗΡΟ ΠΑΙΔΙ!!!απλά και μόνο ζωηρό!!!!είναι δυνατόν να κρίνεις γονείς απο την συμπεριφορά του παιδιού? χάρηκε και έτσι ξέρει να παίζει!!! Η ανιψιά μου είναι τόσο ζωηρη και η αδερφή μου της φωνάζει συνάεχει όταν πάω το δικό μου να παίξουν ,όλη την ημέρα παίζει με τα παιχνιδάκια της αλλά μολις βλεπει το ξαδερφάκι τρελαίνεται! ε!! και εγώ δεν την αφήνω στιγμή να τον ακουμπήσει όχι να τον βάλει και κάτω!!!! ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ ΛΙΓΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΘΕΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΣΩΜΑ!!!!
Με ενοχλεί πολύ η νοοτροπία ορισμένων που τους είναι τόσο εύκολο να κρίνουν άλλους γονείς και κατ' επέκταση και τα ''κακά'' παιδιά τους (έστω και συγκαλυμμένα) και φυσικά να παρουσιάζουν τους εαυτούς τους σαν άψογους γονείς και τα παιδιά τους σαν αγγελούδια (που ασφαλώς μπορεί να είναι) και θύματα των άλλων. Κατανοώ τον πανικό σου εκείνη την ώρα, κι εγώ θα τρόμαζα μιας και τα δικά μου είναι ''καλά'' και καθόλου επιθετικά,αλλά καμιά φορά είναι καλύτερα να μη βγάζουμε συμπεράσματα που μάλιστα προσβάλλουν κάποιους άλλους. *Είναι κι αυτό μέρος της τέλειας διαπαιδαγώγησης που προσφέρεις στο παιδί σου.Να μη βάζει πάντα τον εαυτό του στη θέση του θύματος και να ενοχοποιεί τους άλλους!
oyte na soy apantiso den mporw mesa sto spiti den eisai oyte kai mporeis na krineis toys goneis xwris na xereis ,,,,
Ε καλα βρε gggggg, μεσα στο ξενο σπιτι δεν ειμαστε, αλλα δε θελει και πολυ μυαλο για να καταλαβεις οτι ενα διχρονο παιδι αναπαραγει την επιθετικη συμπεριφορα που βιωνει ειτε στο σπιτι ειτε στον παιδικο σταθμο ενδεχομενως. Και αν μαλιστα ακους και τον ιδιο το γονιο να απειλει με σωματικη τιμωρια το παιδι.. τα ευκολως εννοουμενα παραλειπονται.
Σε αυτό έχεις πολύ δίκιο melina μου.Έτσι είναι τα πράγματα. Τα περισσότερα ξεκινάνε από τους γονείς...το παιδάκι απλά αναπαράγει..τι να κάνει δηλαδή;