Το ένστικτο της μάνας
Το ένστικτο της μάνας
μαμά Τέτη
Άλλη μια εμπειρία μου θα ήθελα να μοιραστώ με όλες τις μανούλες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα με τα παιδάκια τους που αργούν να αναπτύξουν κάποια δεξιότητα.
Ο γιος μου κοντεύει τα 4 και άρχισε να μιλάει δύο μήνες πριν κλείσει τα 3 του χρόνια … ναι… τότε ακούσαμε τις πρώτες του λεξούλες.
Μέχρι εκείνη την στιγμή η ζωή μας ήταν ένα μαρτύριο. Μετά τα πρώτα του γενέθλια περιμέναμε κάθε μέρα να ακούσουμε έστω μια λέξη: ένα μπαμπά, ένα μαμά… κάτι… έστω μια λέξη! Αλλά ο μικρός τίποτα. Όσο περισσότερη αγωνία είχαμε, τόσο δεν ακούγαμε λέξη από το στόμα του. Άρχισαν, λοιπόν, οι γύρω μας να λένε το μακρύ και το κοντό τους (όπως γίνεται σε κάθε περίπτωση).
Οι μισοί μας έλεγαν να μην ανησυχούμε γιατί είχαν έναν θείο, ξάδελφο, μπατζανάκη… που μίλησε στα 3, 4 μέχρι και 5 και τώρα δεν σταματάει να μιλάει. Οι άλλοι μισοί μας έλεγαν ότι το δικό τους παιδί μίλησε πολύ νωρίς και λέει ολόκληρες προτάσεις, αλλά εσείς μην ανησυχείτε δεν πειράζει. «Δεν πειράζει»… πλάκα μας κάνουν, εμείς έχουμε πεθάνει από την αγωνία μας. Υπήρχαν και κάποιοι γονείς που μας παρότρυναν να δούμε κάποιον ειδικό να μας πει την εμπεριστατωμένη άποψη του.
Μέχρι να το αποφασίσουμε να πάμε, ο μικρός είχε γίνει πια 2 χρονών και κάτι. Πήγαμε λοιπόν σε μια από τις πιο γνωστές αναπτυξιολόγους των Αθηνών και μας είπε ότι ο μικρός έχει καθυστερήσει σημαντικά στην ομιλία του και στην κατανόηση του λόγου και πρέπει να αρχίσει άμεσα λογοθεραπίες και παιδικό σταθμό. Ο τρόπος που μας μίλησε βέβαια δεν ήταν και πολύ καθησυχαστικός, μας είπε ότι είναι νωρίς να μιλήσουμε, αλλά και να αποκλείσουμε τον αυτισμό.
Φεύγοντας από την γιατρό τσακωθήκαμε με τον άντρα μου από την ένταση και εμένα κάτι με έτρωγε μέσα μου ότι το παιδί μου δεν έχει κανένα πρόβλημα και ότι θα μιλήσει όταν είναι η ώρα του και θα ξεπεράσει όλα τα μικροπροβληματάκια που είχε… Αυτό που με ανησυχούσε πιο πολύ ήταν αν μου μίλαγε το ένστικτό μου ή απλά αρνιόμουνα να δω το πρόβλημα;; Ποιόν πρέπει να ακούσω; Την μαμά μου που λέει ότι όλα θα πάνε καλά; Την πεθερά μου που ρωτάει κάθε μέρα αν μίλησε; Την φίλη του φίλου που είχε έναν γνωστό που μίλησε στα 5; Την αδελφή της φίλης μου που της είπε ο γιατρός ότι αν έφερνε το παιδί της πιο νωρίς, θα τον είχε βοηθήσει στο πρόβλημα του και ότι φταίει εκείνη που άργησε; Ή το ένστικτό μου που μου λέει ότι το παιδί δεν έχει κανένα πρόβλημα και χρειάζεται ψυχραιμία και ηρεμία στο σπίτι του για να ξεπεράσει ότι τον εμποδίζει να μιλήσει;
Φυσικά και ξεκινήσαμε λογοθεραπείες, αλλά αφού ξεκίνησε να λέει τις πρώτες του λέξεις και φυσικά η έναρξη του παιδικού σταθμού τον βοήθησε πάρα πολύ. Φυσικά και πήγαμε μετά από ένα χρόνο για επανεξέταση στην αναπτυξιολόγο (όπου τρελάθηκε από την αλλαγή του)… Αλλά το πιο σημαντικό είναι να γνωρίζεις το παιδί σου, να βλέπεις καθαρά ότι εσύ ως μάνα και ο μπαμπάς γνωρίζετε καλύτερα τα παιδιά σας από τον φίλο, φίλη, γιαγιά, παππού, περιπτερά κλπ.
Τώρα πια άμα με ρωτήσει κάποια φίλη μου τι να κάνει που δεν μιλάει το παιδί της, θα της πω φυσικά να τον πάει σε κάποιον ειδικό, αλλά και να σταματήσει να ακούει τους γύρω της και να ακούει το ένστικτό της (όχι την επιθυμία της, τα απωθημένα της, τους κρυφούς της πόθους ή την αγωνία της)… μόνο το καθαρό ένστικτό της. Μόνο η μάνα ξέρει αν το παιδί της έχει κάποιο πρόβλημα (ίσως όχι ποιο είναι το πρόβλημα αυτό και εκεί χρειάζεται ο ειδικός).
Όποτε η συμβουλή μου σε όλες τις μαμάδες που αντιμετωπίζουν ένα ανάλογο πρόβλημα είναι η ψυχραιμία (το ξέρω ότι είναι δύσκολο) και η εμπιστοσύνη στο ένστικτο σας.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
ο μεγαλυτερος εφιαλτης της ζωης μου! εμενα ο μικρος τωρα ξεκιναει να λεει λεξουλες που ειναι 3ετων. απο τα 2 τρεχουμε σε αναπτυξιολογους ολα καλα μας ειπαν αλλα μαλλον εχει προβλημα με τα αυτακια του. κανουμε ακοολογικο ελεγχο και μας βγαζουν μεγαλου βαθμου βαρηκοια. τρελαθηκαμε! εμενα κατι μου ελεγε πως δεν ηταν ετσι. παμε σε 7 γιατρους και μας ειπαν πως εχει υγρο, το βγαζουμε και το παιδι βελτιωθηκε.ξανακανουμε ακοολογικο παλι βαρηκοια στα ορια της κωφωσης.χειροτερα απτην πρωτη φορα. εγω βλεπω πως το παιδι μου ακουει και αντιλαμβανεται τα παντα και προσπαθει να μιλησει. πολλοι γιατροι βγαζουν προβληματα στα παιδια για να τα αρπαξουν!εμας μας προτειναν κοχλιακα εμφυτευματα(τα οποια στοιχιζουν 25000 ευρω) χωρις το παιδι να εχει αναγκη.κι ολα αυτα απο γιατρο "κορυφη"δημοσιου νοσοκομειου. γιαυτο μανουλες πριν πιστεψετε οποιονδηποτε ανοιξτε τα ματια σας και δεστε το παιδι σας. μονο εμεις μπορουμε να καταλαβουμε αν εχει προβλημα!
Τελικά dimitra από όλο αυτο το τράβηγμα απο γιατρό σε γιατρό σε τι συμπέρασμα έχετε καταλήξει;;; Αν θέλεις να μου πεις περαιτέρω γιατί ακόμα ψάχνομαι να βγαλω ακρη για ολους τους πιθανους λογους που το παιδι δεν μιλάει πολύ ακόμα αν και η φορα που εχει πάρει μου αναπτερώνει τις ελπίδες, καταλαβαινεις ως συμπασχουσα τι πόνο ψυχής περνάει μια μάνα, αλλά κ όλη η οικογένεια...να μας ζήσουν!!!!!!!
Αχ ένα θέμα που με καίει και τσουρουφλιζει και οτι σκεφτόμουν να το θειξω μήπως μπορεί κάποια να με βοηθήσει.......Μόλις πριν λίγες μέρες ο γιος μου 3ετων διαγνώστηκε με Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή ξυστά όμως απο τον Αυτισμό. Δε μπορώ να το πιστέψω περνάω άρνηση η το ότι ξέρω το παιδί μου καλύτερα δε πρέπει να το συμμεριστω;; Ο γιος μου σαφώς έχει μείνει πίσω: το καλοκαίρι ίσα που έλεγε 10 λέξεις, από τότε ως σήμερα ξαφνικά λεει 70-80 λέξεις κ οτι του πω καταλαβαίνει, στο σχολείο δείχνει να φοβάται τα πιο μεγάλα και ενεργητικά παιδιά. Η παιδίατρος μου είπε να μην ανησυχώ με εργο-λογοθεραπεια σε ένα χρόνο θα ισορροπήσει με τα υπόλοιπα παιδιά φυσιολογικής ανάπτυξης κ ότι δε θα μείνει κάποιο και να τον βγάλω από τη γυάλα της υπερ προστατευτικοτητας καθώς εκεί προδιδει την καθυστέρηση που παρουσιάζει και μου το φώναζε πάνω απο ένα χρόνο πριν....Το θετικό επίσης μου είπε ότι εφόσον ξεκίνησε από μόνος του πριν τη παρέμβαση θα φτιάξουν όλα. Θέλω να βάλω τις σκέψεις μου σε σειρά αλλά αδυνατώ....
Γεια σας!Δεν έχει σημασία ο τίτλος βέβαια.... απλώς θα πρέπει να ξέρετε ότι Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή είναι αυτισμός... δεν είναι ..παραλίγο..αυτισμός...
Γειας σας evangelia ευχαριστώ που απαντήσατε θα το εκτιμούσα πολύ αν μου λέγατε αν έχετε προσωπική εμπειρία η είστε ειδικός έχει μεγάλη σημασία για εμένα. Τωρα όσον αφορά τη ΔΑΔ γνωρίζω οτι πολλοί ιατροί τη χρησιμοποιουν αντι της λέξης ΑΥΤΙΣΜΟΣ για ψυχολογικούς λόγους των γονιών ή όταν δεν είναι σίγουροι για Αυτισμό η το φάσμα που μπορεί να βρίσκεται το κάθε παιδί, προκειμενου να αρχίσει θεραπεία και να μη χαθεί πολύτιμος χρόνος εως ότου επιβεβαιωθεί ή και όχι μια τετοια διαγνωση με το πέρασμα του χρόνου. Ο γιος μου δείχνει πρόοδο από μόνος του και δεν έχει άλλα σοβαρά θέματα ίσως ωρες ωρες να είναι κ λίγο ντροπαλός...είναι όμως αυτά αρκετό για μια τέτοια διάγνωση;;; Ευχαριστώ και πάλι!!!!!!
Είμαι Λογοθεραπεύτρια γι'αυτό και γνωρίζω για το συγκεκριμένο θέμα. Σύμφωνα με το ICD-10 (είναι η Διεθνής Στατιστική Ταξινόμηση Νόσων και Συναφών Προβλημάτων Υγείας) ο όρος Διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή περιλαμβάνει πολλές υποκατηγορίες..όπως τον αυτισμό της παιδικής ηλικίας, το σύνδρομο RETT, το σύνδρομο ASPERGER και πολλά άλλα.. Συνήθως δίνουν σε ένα παιδί τον γενικό όρο και αργότερα ίσως καταλήξουν σε κάτι πιο συγκεκριμένο... Είμαι σίγουρη ότι και στο δικό σας το παιδάκι θα είδαν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά για να του δώσουν τη συγκεκριμένη διάγνωση. Ίσως είδαν και άλλα.. που δεν μπορείτε εσείς να δείτε ή που (σαν γονιός) έχετε την τάση να ερμηνεύετε ή να αιτιολογείτε διαφορετικά. Όμως όπως είπα και σε προηγούμενο μήνυμά μου δεν υπάρχει λόγος να μένετε στους τίτλους.. σημασία έχει να κατανοήσετε τις δυσκολίες του δικού σας παιδιού για να το βοηθήσετε ουσιαστικά...
Τι εννοείται οτι δεν μιλάνε?Εμένα ο γίος μου είναι 22μηνών και λέει μαμά,μπαμπάς,γιαγιά,2 δικές του λεξούλες για τα ονόματα των παππούδων του και αυτά!!Εγώ ανησυχώ αλλά όλοι λένε το στραβό τους και το κοντό τους.... :-(
Κωνσταντίνα, διαβάζω και ακούω συνεχώς τέτοιες ανησυχίες και αναρωτιέμαι που χάσαμε το μέτρο. Οι παιδίατροι έχουν κάποια ορόσημα ανάπτυξης που λένε πόσες λέξεις περίπου πρέπει να λέει ένα παιδί σε κάθε ηλικία. Έχουν και test για να πάρεις μια εκτίμηση αν το παιδί χρειάζεται αναπτυξιολόγο. Έχουν υλικό για να μας βοηθάνε και αν χρειαστεί ακούγοντας και τις δικές μας ανησυχίες μας στέλνουν για έλεγχο. Η μεγάλη μου απορία είναι η εξής: Τα παιδιά δεν τα πάτε στις κούνιες? Δε βλέπετε άλλα συνομήλικα παιδιά τι κάνουν? Αν μετράω καλά ο δικός σου λέει περίπου 9 λέξεις, έστω και αν μερικές δεν τις λέει καλά. Δε βλέπεις κι από μόνη σου ότι αυτό σε σχέση με την πλειοψηφία των παιδιών της ηλικίας του είναι φυσιολογικό? Θέλεις να πας σε λογοθεραπευτή? Πήγαινε. Κοίτα όμως να βρεις κανέναν που δε θα σε κοροϊδέψει γιατί 22 μηνών με 9 λέξεις υπολογίζω ότι δεν είναι για λογοθεραπεία. Και μαμά, μπαμπά μόνο να έλεγε πάλι θα ήταν πολύ μικρό για να ξεκινήσει. Έχω ακούσει γονιό να λέει ότι ρώτησε τον παιδίατρο και τις δασκάλες και του είπαν ότι όλα είναι καλά. Δεν τους πίστεψε. Πήγε να πάρει το χαρτί που σου δίνουν για να ξεκινήσεις λογοθεραπείες και να καλύπτεσαι από τον ΕΟΠΥΥ και δεν του το έδωσαν. Πάλι δεν τους πίστεψε. Πήγε σε ένα κέντρο λογοθεραπείας που συμφώνησαν ότι το παιδί χρειαζόταν θεραπεία, πλήρωνε 40 ευρώ τη φορά και είναι ευτυχισμένος που κάνει το καλύτερο για το παιδί του. Αν τα έχει ok, αλλά εγώ και να τα είχα θα προτιμούσα να τα δώσω σε παιδιά με ανάγκες παρά να κάνω λογοθεραπεία όταν όλοι οι αρμόδιοι μου λένε πως δε χρειάζεται. Κρίση. Βάλτε το μυαλό να δουλέψει. Κοιτάξτε, ρωτήστε, συγκρίνετε. Συγνώμη που επεμβαίνω, αν και δε θα έπρεπε αφού δε με αφορά, αλλά πραγματικά στενοχωριέμαι για τα παιδιά. Για το άγχος και την πίεση που τρώνε χωρίς λόγο. Και επίσης που με αυτές τις συμπεριφορές ενισχύουμε το κάθε κέντρο που κοροϊδεύει και προτείνει θεραπείες μόνο για οικονομικός όφελος. Θα μου πεις κι αυτοί κάπως πρέπει να ζήσουν. Εντάξει, αλλά το κακόμοιρο το παιδάκι που ήταν μια χαρά το ρώτησε εκείνος ο πατέρας αν είχε όρεξη να το πηγαινοφέρνουν 2 φορές την εβδομάδα για λογοθεραπείες? Μην αγχώνεσαι γιατί όσο προσεκτική κι αν είσαι δεν υπάρχει περίπτωση να μη μεταδίδεις αυτό το άγχος στο παιδί. Ρώτα τον παιδίατρο για να σε καθησυχάσει, αλλά γνώμη μου είναι να μην το κάνεις μπροστά στο παιδί.
Να τον χαίρεσαι το γιο σου. Εμένα ο γιος μου είναι 2 χρόνων και 8 μηνών και αυτή η ιστορία μου δίνει κουράγιο μιας και ακόμα δεν έχουμε ακούσει λέξεις από το στόμα του. Είναι αρκετά πίσω στην κατανόηση και ομιλία. Εχουμε παει σε αναπτυξιολο,ξεκινήσαμε και λόγο θεραπείες και τον βοηθάμε και μεισ και Περιμένουμε....είναι πολύ αγχωτικο γιατί περνάνε και άσχημες σκέψεις από το μυαλό μας οπως Θα μιλήσει ποτέ?
Δεν υπάρχει παιδάκι να μην έχει μιλήσει ποτέ!!! Εχω κι εγώ 3 αγοράκια, τα δύο πρώτα δίδυμα, τα οποία σήμερα είναι 4 ετών. Ο ένας από 2 χρονών μιλούσε κανονικά με προτάσεις και είχαμε άριστη επικοινωνία. Ο δεύτερος ήταν λίγο πιο σκανταλιάρης, απόμακρος και δεν μιλούσε και έτσι ξεκινήσαμε κι εμείς από δύο χρονών λογοθεραπείες και εργοθεραπείες και σήμερα η γλώσσα του πάει ροδάνι! Σε εμάς η διάγνωση είναι υπερκινητικότητα και διάσπαση προσοχής αλλά αυτό δε λέει κάτι. Το τελευταίο που θα έπρεπε να μας απασχολεί είναι να βάλουμε μία ταμπέλα στο παιδί. Η έγκαιρη επιπλέον βοήθεια που μπορούμε να του προσφέρουμε είναι το α και το ω. Όπως κάθε άλλο παιδί έτσι και αυτά με κάποια "ιδιαιτερότητα" θέλουν επιμονή και υπομονή για το μεγάλωμα τους και όλα είναι εφικτά!!
Οι διδυμούλες μου, αν και γεννήθηκαν 2 κιλά, στο χρόνο πάνω έλεγαν ποιήματα!! Είχαμε εκπλαγεί όλοι!! Η μπισκοτίνα πάλι, βαριόταν-μάλλον!χεχε!-.. είχε φτάσει 16 μηνών για να πει το πολυπόθητο "μαμά"!!Και στους 17μ.τραγουδούσε! Θα περίμενα πάντως μέχρι τους 18 μήνες κ μετά θα πήγαινα σε ειδικό γιατρό. Νομίζω πάντως πως τα μωρά, που έχουν κάποιο"θέμα", φαίνονται, αν όχι από όλους, από τους γονείς σίγουρα!Πρέπει να δίνουμε κ τα κατάλληλα ερεθίσματα στα μικρά, με το διάβασμα, την ομιλία κ την ουσιαστική ενασχόληση μαζί τους. :-)
Κι εμενα ο γιος μου αργησε να μιλησει κ μεις πηγαμε σε αναπτυξιολογο που διεγνωσε ψυχοκινητικη ανωριμοτητα. Ειμαστε τυχεροι μεσα στην ατυχια μας γιατι στα Χανια εχουμε την ΕΛΕΠΑΠ κ τρια χρονια τωρα ο γιος μου κανει λογοθεραπεια και εργοθεραπεια. Η πρωιμη παρεμβαση ειναι ΠΑΝΤΑ το καλυτερο που μπορουμε να κανουμε σαν γονεις.Και βεβαια να εμπιστευομαστε τους ειδικους κ το ενστικτο μας. Υ.Γ. Το πιο τρελλο που ακουσα ειναι οτι ενας θειος μου δεν μιλουσε μεχρι τα 6 κ του εβαλαν ενα κλειδι (!) στο στομα γιανα ξεκλειδωσουν τη γλωσσα του! Μου το προτειναν κ μενα!
Γιώργο εμένα η κόρη γεννήθηκε φυσιολογικά, τελειόμηνο με βάρος 3250 και άργησε πολύ να μιλήσει, μετά τα 3,5. Τ΄ρα είναι 11 και ενώ κάναμε απο τότε λογοθεραπείες (φυσικα είδαμε μεγάλη πρόοδο) έχουμε πρόβλημα στα μαθήματα και ακόμα χειρότερα του χρόνου που θα πάει γυμνάσιο. Αντίθετα εγώ που είμσι 7μηνήτικο κι η μικρη μου κόρη 8μηνήτικο μηλησα κι η μικρή κανονικά απ τα 1,5 και δεν υπήρξε ποτε πρόβλημα στο σχολείο. Είναι να τύχει..όπως ένα παιδάκι θα κόψει την πάνα στα 2 κι αλλο στα 3 ..έτσι κι αυτό. Απλά να μην εθελοτυφλούμε και να το παιζουμε συνέχεια μαμάδες-κουκουβάγιες!!
Είναι πολύ θετικό τό να καταθέτουμε τίς εμπειρίες μας, καί μπράβο σε όλες τίς μαμάδες. Ειδικά στά πρόωρα καί στά δίδυμα με χαμηλό βάρος γέννησης υπάρχει μιά καθυστέρηση πού ανακτάται με το χρόνο. Σάς κοινοποιώ τα πρακτικά ενός πολύ ενδιαφέροντος συνεδρίου παιδιατρικής γιά συμπλήρωμα στην ενημέρωση καί ανταλλαγή απόψεων. http://www.scribd.com/doc/73270925/%CE%A0%CF%81%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%85-A%CE%84-%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%95%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B5%CE%B4%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%A0%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%91%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%AE%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%95%CE%9B-%CE%95%CE%A0-%CE%95-%CE%A0-%CE%91#source:facebook
Συμφωνω γλυκιά μανουλίτσα..... Εντελώς συμπτωματικά αυτές τις μέρες γράφω την εμπειρία μας που έχει να κάνει με όλα αυτά που λες-ομιλία κοκ- αλλά και με άλλα πιο περίπλοκα... Είμαι γεμάτη οργή και προσπαθώ να ξεπεράσω όλα αυτά που μας έχουν συμβεί μόνο και μόνο για να είμαι δυνατή για το παιδάκι μου! Βγήκαμε μόλις πριν απο 6 μέρες απο το ιατρικό κέντρο όπου νοσηλευοταν εκει ο μικρος μου-2 ετών- για 9 μέρες. Αν με άκουγε ο γιατρός μας αλλά και ο περιγυρος μας δε θα είχε τραβηξει τα πάνδεινα η ψυχούλα μου.... :( Το ένστικτο της μάνας... Αχ αλάνθανστο! Όλοι λένε το μακρύ τους και το κοντό τους. Όλοι έχουν άποψη. Θα προσπαθήσω να τελειώσω σήμερα και να στο στείλω Ολίβια... Θα δείτε δυστηχώς την ανοησία και την αμέλεια στο μεγαλείο της........
Επειδή υπάρχει στο συγγενικό μου περιβάλλον περίπτωση με σοβαρή καθυστέρηση στην ομιλία, θα έλεγα ότι όχι, δεν πρέπει με τίποτα να ακούει μια μάνα το ένστικτο περισσότερο απ΄όσο ακούει τη φωνή της λογικής, όπως πολύ σωστά λέει η μαμά Τέτη. Το ένστικτό είναι συνάρτηση τόσων πολλών καταστάσεων που είναι άτοπο να λέμε ότι "το ενστικτο της μητέρας είναι αλάνθαστο". Το "ένστικτο" δεν είναι το άγιο δισκοπότηρο. Αν μια μανούλα υποψιάζεται ότι το παιδάκι της μπορεί να χρειάζεται βοήθεια, να το κοιτάξει άμεσα, χωρίς τύψεις, ενοχές και αγωνία, αλλά με επιμονή για να βρεθεί καλός γιατρός και πολύ υπομονή.
Κοριτσάκι μου και εμένα παρόλο που έλεγε κάποιες λέξεις και μιλούσε βέβαια την βρεφική διάλεκτο τώρα αρχίσαμε να συνεννοούμαστε που είναι ήδη τριών και μετά που πήγε και σχολείο. Το σχολείο πάντα βοηθά
Ετσι είναι ακριβώς όπως τα λές! Το ενστικτο της μητέρας είναι αλάνθαστο. Εμένα ο γιος μου (3,5 χρονων) μιλάει αλλα μπερδεύει τις συλλαβές με αποτέλεσμα να το κοροιδεύουν στον παιδικο τα άλλα παιδάκια. Όλοι μου έλεγαν οτι όταν ειναι ετοιμος θα τα πει κανονικα, ότι ειναι αγοράκι και θα αργήσει να μιλησει και άλλα πολλα. Τον πήγα σε ειδικο, έχουμε αρχισει λογοθεραπεία και είμαστε σε καλό δρόμο. Θεωρώ οτι οι μαμαδες μπορούν να καταλάβουν ποτε υπάρχει πρόβλημα και γιατι να μη βοηθήσουμε τα παιδακια μας όσο είναι το πρόβλημα ακόμα μικρό; Φιλικά
Κοριτσια εχετε απολυτο δικιο,ακριβως το ιδιο προβλημα αντιμετωπιζω κι ργω με τον γιο μου.Εγω ξεκινησα να λεω στον αντρα μου να παμε το παιδι σε καποιον ειδικο, συνηθως οταν ο γονιος 'δει' καποιο προβλημα στο παιδι του,εχει δικιο.Ξεκινησαμε λογοθεραπεια και εννοειται παιδικο σταθμο, εχει σημαντικη βελτιωση και πιστευω οτι με την παραοδο του χρονου θα εξελιχθει ακομη περισσοτερο η κατασταση.