Να μιλήσω στον άντρα μου για αυτά που έμαθα;
Θα ήθελα κι εγώ να μιλήσω για τα πεθερικά μου γιατί έχω πραγματική ανάγκη την συμβουλή σας.
Για την ακρίβεια, θα ήθελα να μιλήσω για όλη την οικογένεια του άντρα μου, καθώς εδώ και μερικούς μήνες έχω μάθει απίστευτα πράγματα για εκείνους και πράγματα που ο σύζυγός μου δεν γνωρίζει. Ξέρει μόνο ένα μέρος τους. Κι αυτό γιατί η αδερφή του, αν και δεν είχαμε ποτέ τις καλύτερες σχέσεις, με εμπιστεύτηκε θέλοντας να μιλήσει για το πρόβλημά τους.
Αυτά που έμαθα με κάνουν να σκάω κάθε φορά που το σκέφτομαι και να μην θέλω καμία επαφή μαζί τους… αλλά ούτε και το παιδί μας. Εκείνος καταλαβαίνει τι νιώθω και νιώθει εν μέρει κι εκείνος το ίδιο, αλλά μου λέει πως δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Εγώ όμως αρρωσταίνω κάθε φορά που τους πάει την μικρή… Έχω να πατήσω το πόδι μου σπίτι τους κανά δίμηνο και έχουν αντίστοιχα τόσο καιρό να έρθουν σπίτι.
Φοβάμαι όμως… Φοβάμαι πολύ… Φοβάμαι πως ο άνθρωπός μου θα σκάσει αν μάθει όλη την αλήθεια. Φοβάμαι πως ήδη υποψιάζεται και απλά δεν θέλει να τα σκεφτεί. Φοβάμαι πως αν μάθει πως τα ήξερα κι εγώ θα σκοτωθούμε… Από την άλλη φοβάμαι να του αποκαλύψω όσα ξέρω γιατί πιστεύω θα με μισήσει… θα με μισήσει που θα είμαι εγώ αυτή που θα τον φέρει αντιμέτωπο με όλα αυτά… Και έχει ήδη να σκεφτεί τόσα με την δουλειά του…
Δεν ξέρω τι να κάνω. Είναι ο μόνος που μπορεί να λύσει την κατάσταση στο σπίτι του και μόνος σύνδεσμος του παιδιού μας με εκείνους, αφού εγώ έχω αφήσει κάθε προσπάθεια να βρισκόμαστε… Κάθε φορά που πηγαίνει το μωράκι μας σπίτι του γίνομαι χάλια… ελάχιστες φορές μου έχει περάσει από το μυαλό να του τα πω όλα να ξαναφρώσω κι εγώ, αλλά θα γίνει κομμάτια…
Τι να κάνω;;;;;
mommy LNE
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Μ'αρέσει που μιλάτε για το αν ο παιδεραστής παππούς θα πρέπει να βλέπει τ' εγγόνι του ενώ αν ήμασταν σε μια πολιτισμένη χώρα θα είχε ήδη επέμβει αυτεπάγγελτα εισαγγελέας μόνο και μόνο από την ανώνυμη μαρτυρία της κοπέλας και ο παιδεραστής παππούς θα ήταν ήδη ισόβια στη φυλακή.
Mana simeni toso gia ta zoa oso ke gia tus anthropus ti? = anthropos prostasias!!! Gia emena ise ke esi voithos paiderastis ke apla DEN ISE MANA ESI. To mono pu lipei ine na pas ke esi parea mazi afu den antidras. Den tha su to sihorusa avto pote san pedi. kseris pos to internet ine dimosio prama, akoma kai an vriskese se mia kleistei omada sto internet. den gnorizis pu iparhi astinomia tu internet? den parakoluthis eidiseis? poso evgnomon ime gia avto to pedaki tora pu den tha prepi na ipoferi dioti mu ine hara mu na diloso tora avto to arthro stin astinomia pu poli apla tha vrun to email su ke etsi pu vriskeste gia na telioni na ipoferi i psihula su i mikri? ase asheta me emena, ine kai avti i selida ipohreomeni stin koroula su gia tin opia grafis na se katagili amesos stin astinomia! ke an den to kani i selida, ego sigura tha to kano. anthropi pu kanun sa na mi vlepun ine ktini. bravo mamaka mu poso poli me agapas!!! ke etsi lipon tha sinehisti i istoria avtu tu pediu kanontas ke avti ta idia sta dika tis pedia an tha tis tihi kamia fora, ktl, ktl.... the never ending "ponemeni" story tis aksioprepias, etsi? kai kati telefteo: iparhun tosi hristes pu sholiazun edo "undercover", diladi dulevun gia tin astinomia kai giavto ime evgnomon episis, otan diavazo tetia. kalitera ksegrapsu apo avti ti selida, epidi legete: "eimai mama.gr" eno DEN ISE ke profanos ute aksizi na ise alios den tha kathosun me tin iremia su na grafis les ke grafis gia ti gnomi mias sintagis fagitu prin fas ke ala ftisimata. kalo ipno sas efhomai gia tin ipolipi zoi sas
Διάβασα την ιστορία σου σήμερα και πραγματικά απορώ ακόμα από την άρνηση που είχες σε ένα ζήτημα ΤΟΣΟ ΣΟΒΑΡΟ: -- ανέχτηκες για μήνες μια αρρωστημένη κατάσταση που θα μπορούσε να είχε βλάψει ανεπανόρθωτα το μωρό σου, -- δεν ήθελες να μιλήσεις στον άντρα σου για χίλιους δυο λόγους, κυρίως για να μην τον στενοχωρήσεις (γιατί; είχες κάνει εσύ κάτι;), -- αλλά στενοχωριόσουν εσύ (μπράβο, σου αξίζει παράσημο!), και σαν να μην έφτανε κι αυτό, -- έγραψες κάπου ότι δεν ήσουν σίγουρη για τον αν οι πράξεις του τέρατος γίνονταν χωρίς τη συναίνεση του θύματος! Πραγματικά, το σκέφτηκες πολύ αυτό; Θα ήθελες να το πει κάποιος και για την κόρη σου; (θεός φυλάξοι!) Δε θα έπρεπε καν να το βάζεις στο μυαλό σου και μετά να το προβάλλεις και σαν δικαιολογία για το να μη μιλήσεις! Και τέλος, τόοοοσο δίσταζες που μπήκες σε ένα φόρουμ να πάρεις γνώμες;;; Τι νόμιζες ότι θα απαντούσαν οι υπόλοιπες μανάδες;;; Μη χαλάσεις τη ζαχαρένια τη δική σου και του άντρα σου;;; ΕΛΕΟΣ....
Καλησπέρα κι από μένα....αλλα σοβαρά τωρα, συζητάς με αγνωστους ένα τέτοιο θέμα και όχι με τον άνδρα σου;;; απορώ πως τον αφήνεις στο σκοτάδι για κατι που αφορά την οικογένεια του και το πιο σημαντικό, την κόρη του!
Την κόρη μας, δεν την αγγίζει κανείς...ειδικά από την στιγμή που είναι μονίμως στην αγκαλιά μου ή την δική του. Και αν διάβασες προσεκτικά και πάλι (που αμφιβάλλω) ξέρει ή μάλλον ήξερε κάποια πράγματα που τον είχαν ήδη καταρρακώσει, και έψαχνα τρόπο να του το πω...Πλέον έχουμε μάθει πολλά, που ανατρέπουν πολλά απ'όσα ξέραμε...
κοπελα μου τι να πω πραγματικα πλυ λυπαμαι για οτι συνεβει στην κοπελα ελπιζω να μην την κατεστρεψε αυτο που εγινε απο προσωπικη εμπειρια τα ενδοοιογενεικα δεν μαθαινονται και πολλες φορες ο γονιος ο αλλος δεν θελει να πιστεψει οτι γινεται κατι τετοιο - δεν ξερω ειναι σαν να κατεβαζουν ρολλα γνωμη μου ειναι οτι κακως εθεσες το θεμα δημοσια επειδη το θεμα αφορα παιδεραστία το θεμα σου πρεπει να καταγγελθεί θεωρω πολυ ανωμαλοι μπορει να διαβαζουν και να νομιζουν οτι μενουν ατιμωρητοι και μπορουν να κανουν οτι θελουν και πραγματικα τσαντιζομαι που αφηνεις το παιδι σου και πηγαινει εκει μεσα και 2ον αυτο μπορει να το εχει και σε αλλα παιδια ή μπορει να το κανει και σε αλλα οχι απαραιτητα το δικο σου γνωμη μου ειναι ειτε μιλησεις ειτε οχι στον αντα σου- ουτως η αλλιως δεν εχει σημασια αυτη τη στιγμη εαν θα καταρακωθει ψυχολογικα ο ιδιος - δεν ειναι και μπεμπης θα το αντεξει αλλα η κοπελα να βρει την ηρεμια της η ιδια δεν μπορει αν τον ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕΙ - ΕΣΥ ΜΠΟΡΕΙΣ!!!
Θα σχολιάσω ως παθών .Όταν ήμουν 4 ετών φρόντισε ένας ξαδερφος να με μάθει ¨κολπάκια¨ .Στην αρχή ξεκίνησε σαν παιχνίδι μιας και δεν καταλάβαινα αφού απλά με ¨χαΐδευε¨ .Στην πορεία που άρχισα να ενοχλουμαι και δεν τον άφηνα μου είπε πως αν το πω στους γονείς μου θα θυμώσουν μαζί μου και δεν θα με ξανά πάνε να δω τα ξαδέρφια μου που τόσο αγαπούσα .Για να μην τα πολυ λόγω εγω δεν είπα τίποτα σε κανέναν και τον απέφευγα όσο αυτό ηταν δυνατό μέχρι που μπορούσα πλέον να προστατεύω τον εαυτό μου .Καποια στιγμή το είπα σε μια ξαδέρφη μου κι εκείνη με κατηγόρησε πως ήμουν πολυ τσαχπίνα και δεν πρόσεχα .Τελικά το είπα στον αδερφο μου .Μικρότερος σε ηλικία αλλά ο καημένος με βοηθούσε όπως μπορούσε .Μια φορά είμασταν στην θάλασσα με συγγενείς και εκείνος με πήρε αγκαλια και δεν με άφηνε ταχα ότι παίζαμε και ο αδερφός μου βούτηξε και του έχω σε δαγκωνια στο πόδι .Το τι άκουσε ο καημένος από τους άλλους που δεν ήξεραν γιατι το έκανε ...Να σου πω την κατάληξη ;Αυτός παντρεύτηκε και καταστράφηκε ,τώρα ειναι μόνος του και σε όλη την πορεία της ζωής του εγω τον λυπόμουν παρά όσα έκανε .Τον συχενομουν και τον λυπόμουν μαζί ...Καταλήγοντας θέλω να σου πω πως αυτές οι καταστάσεις ειναι περίεργες ,δεν ξέρεις πως νιώθει η κουνιάδα σου .Μήπως νιώθει κι εκείνη υπεύθυνη ;Ο άντρας σου μήπως μην γνωρίζοντας πολλά έχει την άποψη που είχε η ξαδέρφη μου για μένα ;Μήπως θα έπρεπε να το συζητήσετε περισσότερο το θέμα για να καταλάβεις πως σκέφτεται ;Και προς Θεού μην αφήνεις το παιδι σου κοντά τους .Δεν ξέρεις τι γίνεται .Εγω έχω αγοράκι και από τώρα του λέω να προσέχει αν τον αγγίζουν που και πως .Εχω φοβηθεί και δεν θα ήθελα να πάθει τίποτα το παιδί μου .Φαντασου πως πήγαινε κάτω απο τα πόδια του πατέρα μου (καταλαβαίνεις ) και τους είπα να το κόψουν αυτό το παιχνίδι γιατι δεν μ´ αρέσει ...Το παιδι σου και τα ματιά σου ...Και μιλά με τον άντρα σου για να καταλάβεις πως σκέφτεται ,τι σκέφτεται ...
εχω μια φιλεναδα απο δευτερα δημοτικου. στο γυμνασιο μετακομισε πολυ μακρια αλλα συνεχισαμε να μιλαμε με γραμματα διατηρωντας μια φιλια εως σημερα. σε ενα απο τα γραμματα της μου εκμυστηρευτηκε οτι ο παππους εβαζε τις 3 μικρες εγγονες και την 4η μωρο να τον ... αγγιζουν. οι μεγαλες εφευγαν αλλα το μωρο που δεν καταλαβαινε οχι. 12 χρονων παιδι ειχε σαλταρει. δυστυχως ή ευτυχως το συγκεκριμενο γραμμα το πηρε και το διαβασε ο μπαμπας μου οπου και φρικαρε. ήταν ετοιμος να καλεσει ο ιδιος τον πατερα της φιλης μου να μαζεψει τον παλιογερο αλλα εφοσον μου το εγραψε εμπιστευτικα και να μην το πω πουθενα τοτε κι εγω της απαντησα με τη γραμμα να το πει αμεσως στη μητερα της και ποτε να μην αφηνει τη μικρη αδερφη της μονη της. 10 χρονια μετα δεν μου ξαναειπε τιποτα γι αυτο το θεμα οποτε φανταζομαι καπως θα λυθηκε. ο συγκεκριμενος παλιογερος θα μπορουσε να ειχε κορη και να τα εκανε πρωτα σε αυτην οπως η κουνιαδα σου. για μενα εφοσον και ο ανδρας σου δεν νιωθει καλα καλο θα ηταν να ξεκοψεις τελειως επαφες με ολους. το οτι η κουνιαδα σου ειναι "αφιλη" χωρις φιλους δηλαδη, αυτο με τρομαζει ιδιαιτερα. κοψε τα πολλα πολλα μαζι της γιατι στο τελος θα σε βγαλει και τρελη οτι τα εβγαλες τα υπολοιπα απο το κεφαλι σου.
Ελένη μου, το μόνο σίγουρο είναι οτι ο άντρας σου πρέπει να μάθει όλα όσα γνωρίζεις αλλα πολύ περισσότερο να μάθει τους φόβους σου και την αγωνία σου σαν μητέρα. ΜΙΛΑ στον άντρα σου. Βρες απλά τον τρόπο αυτό να γίνει πιο ανώδυνα γι αυτόν. Πες του πόσο καταπληκτικός σύζυγος και πατέρας είναι (σύμφωνα με τα λεγόμενα σου) πόσο σημαντικόι αυτός και η κόρη σας είναι για σένα και πόσο όμορφη οικογένεια είστε. Απλά οτι πια είστε εσείς και μόνο εσείς σαν οικογένεια και κανείς άλλος πάνω απο σας, Δωσε του κουράγιο, δύναμη, εμπιστοσύνη, Απλά θέσε και τον όρο οτι αυτοι οι άνθρωποι ΔΕΝ πρέπει να βλέπουν το παιδί σας τόσο συχνά και μόνο υπο προυποθέσεις που θα θέσεις εσύ γιατί μπορεί να έχεις εμπιστοσύνη στον σύζυγο σου αλλα όχι και στο οικογενειακό του περιβάλλον. Το μόνο συμπέρασμα απο όσα διάβασα είναι οτι ο άντρας σου γνωρίζει την αλήθεια απλά θέλει να θάψει τα γεγονότα, Να μην τον αγγίξουν. Αυτό δεν γίνεται όμως με το να τους πηγαίνει το παιδί σας να το βλέπουν. Προφανώς ο άντρας σου για να επιμένει να τους πηγαίνει το παιδί για επίσκεψη αρνείται την πραγματικότητα. Δεν μπορεί να συνεχιστεί όμως αυτό. Αλήθεια πόση ώρα περίπου διαρκούν αυτές οι επισκέψεις στο σπίτι των γονιών του? Είναι απλά επισκέψεις του "ήρθα τυπικά για να περάσει κανένα μισάωρο και να φύγω", ή κάθεται αρκετή ώρα για να απολάυσει το "οικογενειακό περιβάλλον" στο οποίο μεγάλωσε? Σε ρωτάω γιατί στην πρώτη περίπτωση πιστευω οτι κατα βάθος έχει γνώση της πραγματικότητας, στην δεύτερη όμως δυστυχώς αρνείται να πιστέψει τα γεγονότα που έχουν συμβεί κι εκεί ίσως αντιμετωπήσεις άρνηση. Πάνω απο όλα όμως είναι η ασφάλεια του παιδιού σου Ελένη. Και μια συμβουλή. Κράτα τους όλους μακριά, πολύ μακριά!
Μάρθα μου, έχεις πέσει όσο μέσα δεν φαντάζεσαι. Κατάφερες να εκφράσεις αυτό που καμιά φορά δυσκολεύομαι να εκφράσω εγώ...Πραγματικά προσπαθεί να το θάψει όλο αυτό και αντιδρά σαν να τον χτυπάει το ρεύμα κάθε φορά που τυχαίνει να το συζητάμε. Οι επισκέψεις διαρκούν καμιά ώρα, αλλά κάθε φορά που γυρνάει είναι σκεφτικός κι αυτό γιατί δεν του αρέσει να τους βλέπει καμιά φορά. Ωστόσο θεωρεί πως καλό θα είναι να την βλέπουν, έστω αυτή την μία ώρα ή λίγο παραπάνω, γιατί κάποιες φορές θεωρεί πως αυτό που έγινε αφενός ανήκει στο παρελθόν και εκείνος μπορεί να ελέγχει τις επισκέψεις, αφετέρου παλεύει μέσα του να βρει κάτι που να διαψεύδει όσα έχουν γίνει. Κατάλαβες όμως πως νιώθω...Καμιά φορά νομίζω ότι τρελαίνομαι και γίνομαι υστερική, γιατί λέω "εντάξει, μπορεί αυτό να έγινε στο παρελθόν, όμως ο πατέρας του ξέρει ότι ξέρουμε και επιπλέον το παιδί είναι με τον άντρα μου"...Είχα αρχίσει να πιστεύω ότι γίνομαι παρανοϊκή, ότι θα τρελαθώ...Κι έχω γεμίσει τόση σιχαμάρα και μίσος απέναντί τους μέσα μου (ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ Η ΜΑΝΑ!!!!!!!!!) που έχω κουραστεί να νιώθω έτσι...Αρρωσταίνω κάθε φορά που πηγαίνει την μικρή εκεί και κοντεύω να τρελαθώ γιατί πιστεύω πως έχω αρχίσει να γίνομαι κακός άνθρωπος με τις σκέψεις που κάνω...
Σε καταλαβαίνω καλή μου, το θέμα είναι όμως οτι δεν μπορείς να ζήσεις με αυτό, θα σε τρώει και θα σε φθήρει. Σκέψου και την δική σου άσχημη ψυχολογική κατάσταση εξαιτίας αυτού του γεγονότος. Κακά τα ψέματα μια ζωή θα ζεις με αυτό και πάντα θα υπάρχει στο μυαλό σου. μην επιτρέψεις όμως να αρρωστήσει και την σχέση σας σαν οικογένεια. Απλά να σου πώ τους φόβους μου? Το παιδί σου τώρα είναι μικρό. Σε λίγο καιρό θα υπάρχει ένα δέσιμο με αυτούς τους ανθρώπους...γιαγιά, παππούς, θεία κλπ. Δεν θα το προκαλέσεις εσύ, αυτοί θα το προκαλέσουν να συμβεί. Μετά θα είναι χειρότερα για σένα και πραγματικά μετά δεν θα μπορείς να κλείσεις μάτι. Θα σε αρρωστήσει αυτή η κατάσταση γι αυτό συζήτα με τον σύζυγό σου και μοιράσου μαζί του όλους τους φόβους και τις σκέψεις σου. Κακά τα ψέματα, ένας πατέρας (τέρας) που κάνει αυτό το πράγμα στο παιδί του είναι ικανός για όλα. Δεν έχει φραγμούς και όρια. Η κουνιάδα σου απο την άλλη είναι μια ανισόρροπη προσωπικότητα που είναι το θύμα της υπόθεσης αλλα δεν θα σκεφτώ πια αυτή αλλα το παιδί σου. Μακριά κορίτσι μου, πολύ μακρία πριν αρχίσει να δένεται το παιδί σου και θα έχεις μετά και άλλα γιατί απλά δεν θα μπορείς να πείς στο παιδί σου την αλήθεια.
ΑΓΑΠΗΤΗ ΕΛΕΝΗ Ειμαι σιγουρη ο,τι θα κανεις το καλυτερο για την οικογενεια σου ακομη κι αν υπαρξουν καποιες προστριβες. Καταλαβαινω οτι υπαρχει πολυ αγαπη και στηριξη απο τον αντρα σου και ολα θα ξεπεραστουν .... Σου ευχομαι ολα να πανε καλα..!!!
Το θεωρώ αυτονόητο ότι θα προστατέψω το παιδί μου. Απλά προτιμώ να πεθάνω παρά να τον πληγώσω έτσι...Επειδή όμως είναι κάτι που αφορά και το παιδί μας στην ουσία και η μικρή είναι πάνω και από τους δυο μας, θα κάνω αυτό που πρέπει. 'Εχω κι εγώ καταρρακωθεί ψυχολογικά γιατί αυτά που ξέρω δεν μπορούν με τίποτα να φύγουν από το μυαλό μου και ΔΕΝ μπορώ να κρατάω μυστικά από εκείνον. Βλέπει πως κάτι με απασχολεί, ότι έχω συνεχώς κάτι να του πω...το βλέπει! Και δεν μπορώ άλλο...
Εχεις κάθε δικαίωμα ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να απαγορέψεις να βλέπουν το παιδί σου. Και ο άντρας σου θα έπρεπε να συμφωνει σε αυτό ακόμα και αν δεν πιστευει 100% αυτά που λέει η αδελφη του. Πως εμπιστεύεσαι να πηγαίνει το παιδί σου στο σπίτι αυτο; τουλάχιστον να πηγαίνεις κι εσύ και ας τους σιχαίνεσαι. Οση εμπιστοσνη και να έχεις του άντρα σου μόνη σου το είπες. Χρειαστηκε να πάει τουαλέτα και το άφησε. Και ναι αν πρέπει να του πεις ότι η οικογένεια του είναι ανωμαλοι για να ξυπνήσει για τον κίνδυνο που διατρέχει το παιδί σας να το κάνεις. ΠΡΩΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ σας και μετά εσείς. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί ο άντρας σου τους πηγαίνει το παιδί σας μετά από αυτά πο μάθατε, Από την μια κλαίει γιατι η οικογένεια του είναι αυτη και κάνει τέτοια και από την άλλη τους πάει το παιδι; Εχουν ξεκόψει οικογένειες για πολύ πιο ασημαντους λόγους. Βάλε κάτω τον άντρα σου και πες του ότι ξέρεις και απομακρυνθείτε και ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ μην αφηνεις το παιδί σου μόνο του. Οπως θα το προστατέψεις εσύ μην περιμένεις από κανέναν.
Έκανα αυτό που θεωρούσα πιο σωστό. Μίλησα αρχικά σε εκείνη και της ζήτησα να του το πει εκείνη. Ειλικρινά δεν με νοιάζει να θυμώσει μαζί μου, αλλά θεωρώ πιο σωστό το να του τα πει εκείνη. Ξέρω ότι δεν υπάρχει περίπτωση να "ζημιωθώ" από αυτά που θα πει, παρά μόνο από το ότι δεν του τα είπα ενώ τα ήξερα...αλλά πιο σωστό είναι να γίνει έτσι. Της έδωσα διορία και αν δεν τα πει εκείνη, τότε θα του μιλήσω εγώ....Εύχομαι μόνο να μην διαλυθούμε...
Eleni, egw katalavainw oti i kouniada sou einai kai afti diestrammeni...diaforetika tha katalavaine to provlima kai anti na leei oti den einai teras o pateras tis, tha zitouse voitheia. Opote einai defteros kindinos gia ti kori sou.Episis se xrisimopoiei gia na plisiasei ton aderfo tis.Mporei na epimenei gia ton idio diestrammeno logo pou o pateras tis den einai teras kai gi'afto o adras sou na mi ti thelei. Mila ston adra sou xwris na ekfraseis ti sixamara sou apenanti stin oikogeneia tou alla TONIZONTAS & EKFRAZONTAS dynamika to fovo sou gia to mwro sou!Me afton ton tropo tha tsekareis kiolas an ki aftos einai dinitika epikindinos. Nai, de pistevw oti prepei na exoume tifli empistosini sto sidrofo mas gia kanena logo. I empistosini xtizetai kai afto to litharaki prepei na sou apodeiksei oti mporei na to valei gia na iparxei empistosini. Einai ligo parakseno pou enw kserei thewrei oti mporoun na vlepoun to eggoni tous 1 stis 10 meres.... Min afineis to mwro sou mono tou!POTE!!Katapie ti glwssa sou, pare dinami apo to paidi sou kai antimetopise tous gia na to profilakseis. Avrio methavrio an simvei kati (xtypa 10000000000..... ksyla na mi simvei tipota pote) ESI tha eisai ipefthini. Nomizeis oti tha to antekseis??? i mipws tha simparastatheis katopin eortis sto megalo tote mwro sou mi mporontas na kaneis tipota pia opws kanei i pethera sou??? An esi i idia gineis martiras kapoiou peristatikou na to kataggeileis amesws stin astinomia! O logos einai oti aftoi oi anthrwpoi, pateras, kori, mana pou sigkaliptei (enas theos kserei giati) mporei na prospathisoun na proseggisoun kai na vlapsoun ki allous anthrwpous. MHN AFINEIS TO MWRO SOU MONO TOU!!!
Δεν ξέρω πλέον τι να σκεφτώ ούτε για εκείνη...Όταν πρωτοέμαθα τι έγινε ένιωσα την ανάγκη να την προστατέψω...Την έβαλα σπίτι μου, την φρόντισα και νιώθω πως σωστά έπραξα. Έκτοτε όμως αυτά που έχω μάθει με κάνουν να αμφιβάλλω. Όχι μόνο για το αν λέει την αλήθεια 100%. Ακόμα και αν είναι τα πράγματα ακριβώς όπως τα λέει, τότε απλά η μάνα της δεν έκανε τίποτα για να την προστατέψει. Κι αυτή η μάνα δεν θα γίνω ΠΟΤΕ!
* Συμπληρωματικά στα προηγούμενα σχόλιά μου: Καταλαβαίνω από τις απαντήσεις σου, πως έχεις εμπιστοσύνη στον άντρα σου και αγαπιέστε. Νομίζω λοιπον πως δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Αν με ειλικρίνεια του πείς πως από όσα έχεις αρχίσει να διαβάζεις για το θέμα (σε άρθρα ψυχολόγων, στατιστικά κτλ) ανησυχείς και του θέσεις μόνο ένα ερώτημα: "Αν συμβεί στο παιδί κάτι τέτοιο πως θα ζήσουμε ξέροντας οτι δεν το προστατέψαμε;", θα αντιδράσει προστατευτικά και θα του φύγουν οι αμφιβολίες. Θα του δώσεις να καταλάβει πως ΕΙΣΤΕ ΜΑΖΙ - ΟΜΑΔΑ σε αυτό και δεν πρόκειται να τον κατηγορήσεις για κάτι (μπορεί ενδόμυχα να φοβάται να το πιστέψει γιατί θα χάσει την εμπιστοσύνη του στον ίδιο του τον εαυτό, να σκέφτεται τι είδους πατέρας θα γίνει μεγαλωμένος από έναν τέτοιο πα-Τερας). Καταλαβαίνω πως τον αγαπάς και γιαυτό λέω πως - αν δεν χρειαστεί - μπορεί να μην του πείς περαιτέρω λεπτομέρειες. Με όσα ήδη έχουν ειπωθεί μπορείτε να συζητήσετε....
ΕΓΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΡΥΨΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ!ΤΑ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΟΛΑ!!!!!!!!ΑΝ ΚΑΤΙ Μ ΕΝΟΧΛΗΣΕΙ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ,ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΘΑ ΤΟΥ ΤΟ ΠΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΦΝΙΑΣΤΕΙ ΑΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΩ ΚΑΠΩΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ....ΕΓΩ ΘΑ ΤΟ ΕΛΕΓΑ!ΟΤΙ Κ ΑΝ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ...ΘΑ ΑΦΗΝΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΩΡΙΤΣΑ ΤΟ ΜΙΚΡΟΥΛΙ ΜΟΥ ΚΑΠΟΥ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΑ Κ ΘΑ ΑΦΙΕΡΩΝΑ ΧΡΟΝΟ ΣΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΠΩ ΟΣΑ ΜΑΘΑΙΝΑ Κ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΜΙΑ ΛΥΣΗ!Κ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΣΟΒΑΡΟ ΟΠΩΣ ΛΕΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ!ΒΑΛΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ Κ ΣΚΕΨΟΥ ΑΝ ΜΑΘΑΙΝΕ ΚΑΤΙ Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΣΟΥ ΑΝ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΣΟΥ ΤΟ ΠΕΙ...ΠΙΣΤΕΥΩ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΘΑ ΗΤΑΝ ΣΙΓΟΥΡΑ ''ΝΑΙ''.ΑΡΑ,ΠΕΣ ΤΟΥ ΤΟ!!!!!ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΘΑ ΧΑΙΡΟΜΟΥΝ ΑΝ ΜΟΥ ''ΑΝΟΙΓΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ'' Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ Κ ΟΧΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ Η ΞΕΝΟΣ....
Το καλύτερο θα ήταν να επισκεφτείς έναν ψυχολόγο. Πιστεύω, ότι θα σε βοηθήσει με το πως να χειριστείς το θέμα, πως να μιλήσεις στον άντρα σου και πως να εξηγήσεις αργότερα στην μικρούλα σου, γιατί δεν μπορεί να πηγαίνει στον παππού και στην γιαγιά. Επίσης θα σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις εσύ το θέμα μέσα σου, γιατί σίγουρα δεν είναι εύκολο να καταβολίσεις μια τέτοια κατάσταση.
Το έχω σκεφτεί, κάλεσα γραμμή ανοιχτής βοήθειας, αλλά δεν βρήκα άκρη. Ίσως επισκεφτώ ψυχολόγο πάντως...
καλημερα μαμαδες... επειδη το κειμενο περιεχει παρα πολλες ασαφειες θελησα κι εγω να κανω καποιες ευλογες ερωτησεις στην ελενη και λογο του οτι το θεμα ειναι παρα πολυ λεπτο, προσεξα παρα πολυ τις λεξης που χρησιμοποιησα ,ομως απ'οτι βλεπω το κειμενο μου δεν πηρε εγκριση να κοινοποιηθει και δεν καταλαβαινω τον λογο... μηπως θα μπορουσε καποια απο εσας να μου πει, ποτε δεν εγκρινεται καποιο σχολιο??
prepei na mas peis akribos to problima gia na sou dosoume tin sumbouli mas giati den katalabainoume ti exei ginei.
Καλημέρα...Πρώτα πολλα κορίτσι μου κάνεις λάθος άν νομίζεις πως ο άντρα σου δεν έχει γνώση πολλών πραγματων που έχουν γίνει.. Αν είναι δυνατόν ζούσε στο ίδιο σπίτι και μπορεί να έχουν συμβει πολλά περισσότερα που ντρεπεται όμως να στα πει.. Απο κει και πέρα το παιδί σου και τα μάτια σου για μένα από όλους τους!!!!!!!!!!!!Δε στέλνεις το παιδί σου στην τρύπα με τα φίδια για κανενα λόγο..Δικαιωμα σου είναι να απαγορεύσει κάτι τέτοιο και να το κάνεις!!!!!
Ο άντρας μου έχοντας μια μεγάλη διαφορά ηλικίας με την αδερφή του, έλειψε πολλά χρόνια σαν φοιτητής, φαντάρος και μετέπειτα σαν εκπαιδευόμενος από το σπίτι του. Όταν τελείωσε την εκπαίδευσή του μετακομίσαμε μαζί....Έχει αηδιάσει με όσα έχει μάθει και στην αρχή δυσκολευόταν να το δεχτεί. Γι'αυτό και ο φόβος μου τώρα...
Καλησπερα ελενη.. επειδη το κειμενο σου εχει παρα πολλες ασαφειες και καταλαβαινω φυσικα τον λογο, το θεμα ειναι παρα πολυ λεπτο, εγω ομως θα ηθελα να σου κανω καποιες ερωτησης που μου γεννηθηκαν διαβαζοντας το κειμενο σου και διαβαζοντας και ολα τα σχολια φυσικα απ'οπου και αν καταλαβα σωστα προκειται περι σεξουαλικης παρενοχλησης- κακοποιησης του πατερα προς την κορη..??( αν κανω λαθος διορθωσε με και σου ζητω συγνωμη) 1. ποσο χρονων ειναι η κουνιαδα σου ? και αν υφιστατε τετοιο θεμα γιατι δεν το καταγγελει ? υπαρχει κατι που την εμποδιζει να το κανει? 2. η πεθερα σου αν καταλαβα καλα σε κατι που εγραψες γνωριζει και σιωπα? 3. (ο ανδρας σου γνωριζει καποια πραγματα αλλα οχι ολα) τα οποια ομως του λενε οτι κατι δεν παει καλα, ακομη κι αν εχει την παραμικρη υποψεια οτι η αδερφη του περναει δυσκολα, δεν ειναι αρκετα για να βοηθησει την αδερφη του σε μια τετοια κατασταση ακομη κι αν δεν εχουν τις καλυτερες σχεσεις? 4. μηπως η κουνιαδα σου θελει την βοηθεια του αδερφου της και τα ειπε σε εσενα γιατι ντρεπετε να τα πει η ιδια στον αδερφο της και περιμενει να το κανεις εσυ? 5. μηπως η κουνιαδα σου εχει κι αυτη καποιο προβλημα και τελικα της αρεσει αυτο που γινεται?συγνωμη κι'ολας γιατι καπου εγραψες οτι οταν της λες να μιλησει το παιζει δυσκολη. ή μηπως ειναι μυθομανης? και παλι συγνωμη για τις ερωτησεις που σου κανω και φυσικα εαν θελεις μου απαντας. Δεν ειμαι ουτε ψυχολος ουτε και το παιζω απλα προσπαθω να καταλαβω, γιατι αν αυτο που εγραψες ειναι γεγονος τοτε υπαρχει σοβαρο προβλημα, οχι μονο για την κουνιαδα σου ή για το δικο σου παιδι, διοτη οταν ενας ανθρωπος μπορει και κανει τετοιο πραγμα στο δικο του παιδι, στο σπλάχνο του, τοτε σαφως μιλαμε για ενα αρρωστο ανθρωπο που σημαινει οτι μπορει να το κανει σε οποιοδειποτε παιδι, και στο δικο σου και στο δικο μου και στου γειτονα..και αν εσυ γνωριζεις και δεν μιλας, θεωριτικα εισαι συνενοχος σε ενα εγκλημα, (και παλι συγνωμη για τον ορο που χρησιμοποιω) γιατι θεωρω πως ολοι ημαστε υποχρεωμενει οταν γνωριζουμε τετοια πραγματα να τα καταγγελουμε. Τετοια αποβρασματα δεν μπορουν να κυκλοφορουν ελευθερα. ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ (ΠΡΑΓΜΜΑ ΦΟΒΕΡΑ ΔΥΣΚΟΛΟ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ) ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ.. ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΕΧΩ ΚΟΥΡΑΣΕΙ..
Η ιστορία είναι πολύ μπερδεμένη και μέχρι αρχές του μήνα πίστευα ότι πρόκειται περί κακοποίησης η οποία ξεκίνησε πριν καμιά 10ριά χρόνια. Η κουνιάδα μου είναι ενήλικη εδώ και κάποια χρόνια πλέον, από τα λεγόμενά της όμως κατάλαβα ότι συνεχιζόταν όλο αυτό μέχρι πριν κάτι μήνες. ΣΕ ΚΑΜΙΑ περίπτωση δεν δικαιολογώ τον πατέρα γιατί ήταν πατέρας και έγινε ΤΕΡΑΣ! Έχω επίσης λόγους να πιστεύω πως επέλεξε την συγκεκριμένη στιγμή και φάση για να μας το πει με κάποιο απότερο στόχο που μόνο αυτή γνωρίζει. Σκέψου πως για καιρό έλεγε πως εγώ την έχω χωρίσει από τον αδερφό της. Αυτό που με φρικάρει περισσότερο είναι ότι η μητέρα γνώριζε και δεν κατάφερε να το σταματήσει και από τα λεγόμενα της κουνιάδας μου καταλαβαίνω ότι στην ουσία γινόταν με την συναίνεσή της...Είναι τόσα πολλά και τόσο βαριά που πραγματικά δεν μπορώ να προχωρήσω άλλο και δεν μπορώ να τα ξεχάσω...Η κατάσταση της υγείας της πεθεράς μου είναι τέτοια που εν μέρει την λυπάμαι, αλλά αν συνδέση ο άντρας μου την κατάστασή της με τα όσα έγιναν...φοβάμαι μην κάνει κανά κακό....Εννοείται ότι πρωτίστως με ενδιαφέρει το παιδί μου. Το θεωρώ αυτονόητο ότι θα βάλω εκείνη πάνω απ'όλα γι'αυτό και δεν χρειάζεται καν να το αναφέρω. Αν όλο αυτό όμως μας διαλύσει σαν οικογένεια; Όπως και να έχει την απόφασή μου την πήρα και όταν επιστρέψει από ταξίδι θα του μιλήσω...
Re koritsia polla mou pernane apo to mualo. Iparxei periptosi k o antras sou na exei pesei thima kakopoiisis k gi auto na min thelei pare dose me tin aderfi tou? Oste na min vgoun palia mistika stins fora?
Ελενη θελω να σου κανω μια ερωτηση μονο... Επειδη τετοια τερατα ψοφο δεν εχουν αν μεγαλωνοντας η κορη σου παθει το παραμικρο απο το τερας κ εχει το θαρος κ ερθει να σε ρωτησει γιατι της συνεβει κατι τετοιο κ πως το επιτρεψατε εσυ κ ο μπαμπας της να συμβει, τοτε τι θα της πεις οτι ηξερες αλλα δεν ηθελες να πληγωσεις το μπαμπα της; αναλογησου αυτο το βαρος κ τι πραγματικα θα σε εκανε να αρρωστησεις, ενας καβγας με τον αντρα σου και η στεναχωρια που θα περασει αν μαθει για τους γονεις του η μια κατεστραμενη ψυχη κ κυριως οταν μιλαμε για την ψυχη της κορης σου. Συγνωμη αληθεια αλλα νομιζω οτι δεν υπολογιζεις κ τοσο το παιδι σου οσο τον εαυτο σου κ τη σχεση σου με τον αντρα σου. Συγνωμη κ παλι.
Κάνεις λάθος και δεν είναι όπως τα λες...Αν διάβασες σε άλλα σχόλια που έχω γράψει, δεν έχω σκοπό να το κρατήσω παραπάνω από ένα μικρό διάστημα γιατί το μωράκι μου το πηγαίνει ο άντρας μου στο σπίτι και το έχει αγκαλιά εκείνος μόνο. Αν δεν είχα εμπιστοσύνη στον άντρα μου τότε δεν ξέρω για ποιο λόγο να είμαι μαζί του. Βοήθεια ήθελα κυρίως στο πώς θα το πω ώστε να μην τον καταρρακώσω...
συμφωνη με αυτο που λες Ελενη μου,αλλα ως ενα σημειο...Προτεραιοτητα εχει η ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ και η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΑΣ!Τελεια και παυλα!
Τώρα πια που το ξέρεις δεν γίνεται να το αγνοεις. Πρέπει να προστατεψεις το παιδι σου. Μίλα ξεκάθαρα! Η οικογένεια αυτη έχει πρόβλημα. Το αγνοούσαν και το αγνοούν γιατι είναι πιο ανώδυνο! Αλλα για το καλο της κόρης σου πρέπει να παρθουν αποφάσεις! Η κουνιάδα σου πρέπει να λάβει βοήθεια απο ψυχολόγο σωστό επαγγελματία για να ξεπεράσει τον θυμό της, την ανασφάλεια της, την προδοσία που υπέστη και τον πόνο που της άφησε, ώστε να μην επηρεαστούν οι σχέσεις της.
Δεν ειναι αντιφατικα αυτά που σου λεει η κουνιάδα σου! Τα κακοποιημένα παιδια (ειδικά από τους ίδιους τους τους γονείς), μπορεί ακόμη και να αγαπάνε τον πατέρα τους, μπορεί να αισθάνονται κι αυτά μέρος του λαθους, αλλά πίστεψέ με, είναι πολύ δύσκολο να αρνηθείς σε κάποιο αγαπητό σου πρόσωπο την κακοποιήση που σου συμβαίνει. Γιατί υπάρχουν ναι μεν αναμεικτα συναισθήματα, συναισθήματα ενοχής, φόβου κλπ συν του οτι αποζητας την επιβεβαίωση του γονιού σου και την αγάπη του... Το σίγουρο είναι πως οτι και να κάνει το παιδί, ακόμη και αν τελικά κάθεται και δέχεται όλη αυτή την κακοποίηση, δεν παυει να είναι κακοποίηση και που την όλη ευθύνη έχει ο ενηλικας! Το παιδί απλά δεν γνωρίζει πως να την διαχειριστεί, το παιδί είναι πάντα θυμα!!!
Θα ήθελα να σε συμβουλέψω να παρακαμψεις λιγο την απεχθεια σου προς αυτους τους ανθρωπους και να πηγαινεις μαζι με το παιδι σου στις επισκεψεις. Τουλαχιστον θα εισαι εκει και θα βλεπεις τι γινεται. Δε θα εισαι σπιτι να σε τρωει η αγωνια.Μεχρι να νοιωσεις ετοιμη να μιλησεις με τον αντρα σου. Κατα τη γνωμη μου πρεπει να του μιλησεις. Παρε το χρονο σου και μιλα του οταν νοιωσεις ετοιμη να το αντιμετωπισεις. Αλλα απο κοντα....
επρεπε ηδη να τα ειχες πει. διαβαζοντας το κειμενο δεν καταλαβα τι εννοουσες αλλα καταλαβα διαβαζοντας τα υπολοιπα σχολια. σε καμια περιπτωση να μην πηγαινει το παιδι. να στηριξεται οσο μπορειτε την κουνιαδα σου. μην το σκεφτεσαι και μιλα του το συντομοτερο.
Αγαπητή Ελένη, Σίγουρα βιώνεις μια πολύ δύσκολη κατάσταση , δυστυχώς δεν μπορώ να μπώ και στα παπούτσια σου. Όμως επειδή στο τέλος θα καταλήξεις να αρρωστήσεις εσύ, μίλα του όσο πιο σύντομα γίνεται. Δεν είναι μπαμπούλας αλλα ο άνδρας σου. Μαζι ξεκινήσατε να κάνετε οικογένεια και πρέπει να προστατέψεις τα θεμέλια του οικου σου. Μήπως άν συμβουλευόσουν εναν ψυχολόγο? Ευχομαι ολα να πανε καλά, περιμένουμε νεότερα!
Μίλησα με ανοιχτή γραμμή συμβουλευτικής αναζητώντας 'εναν τρόπο να το πω, αλλά δεν βοήθησε ιδιαίτερα...Μου είπαν να το αφήσω να εξελιχθεί μόνο του...
Μα είσαι μετά καλά σου???? Αν όντως ισχύει αυτή η κατάσταση κ δε μας δουλέυεις όλες εδώ μέσα δλδ. Έμαθες ό,τι έμαθες κ πρώτη σου κίνηση είναι να πάρεις γνώμες από ένα φόρουμ? Επίσης σε νοιάζει πρώτα πρώτα ο άντρας σου ή το παιδί σου??? Άσε μας ρε κοπέλα μου. Αυτό που γινόταν ή γίνεται ακόμα εκεί μέσα θα γίνει κ στο παιδί σου, ή τώρα ή μετά.......επίσης ενδέχεται να γίνεται κ σε άλλα κοριτσάκια της γειτονιάς ή του οικογενειακού περιβάλλοντος. Και εσύ ακόμα σκέφτεσαι τι αντίδραση θα έχει ο άντρας σου?????????????? Σκέψου να ήσουν εσύ ένα από αυτά τα κοριτσάκια. Απίστευτες αντιδράσεις, τι να πω πια!
Επειδή πραγματικά δεν ξέρεις όλη την ιστορία ή δεν έκατσες να διαβάσεις τι έγραψα προφανώς, καταλαβαίνω απόλυτα την αντίδρασή σου. Το ξαναλέω λοιπόν ΚΑΙ σε σένα: Πρώτον, ο άντρας μου ήδη ξέρει κάποια πράγματα, αλλά για λόγους απολύτως φυσιολογικούς και αναμενόμενους δεν πιστεύει ότι όσα μας έχει πει η αδερφή του είναι 100% έτσι όπως τα λέει. Δεύτερον, εγώ αηδιάζω να πηγαίνω, αλλά έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στον άντρα μου ότι κρατάει εκείνος το παιδί και εννοείται ότι μεγαλώνοντας δεν πρόκειται να αφήσω με τον εναν ή τον άλλο τρόπο να συμβεί κάτι... Τρίτον, θέλω να του τα πω γιατί όπως ίσως διάβασες το βάρος όσων γνωρίζω με πνίγει, αλλά δεν θέλω να το κάνω με τρόπο που να τον πεθάνω...τον αγαπώ και ξέρω ότι ήδη νιώθει άσχημα, αλλά να του πω τι; "Η οικογένειά σου είναι ανώμαλη" μέσες άκρες; Όσο ωραία και να το πεις, έλα στην θέση αυτού που θα το ακούσει. Τέταρτον, μπορεί η κουνιάδα μου να μου είπε στην αρχή περί κακοποίησης, επειδή όμως μπορώ να ξέρω κάποια πράγματα, τελικά δεν είναι ακριβώς έτσι. Όπως και να έχει, ακόμα και αν δεν κάνουν ποτέ τίποτα στην κόρη μου, τους έχω σιχαθεί! ΤΕΡΜΑ! Δεν θέλω να έχουν επαφή με εμένα ή το παιδί, ακόμα και αν είναι 10000% σίγουρο ότι δεν θα ξαναγίνει τίποτα....οπότε έχω το δικαίωμα να τους στερήσω το εγγόνι τους;
Θα του μιλήσω...αν όχι σήμερα-αύριο...τουλάχιστον μέσα στην εβδομάδα. Για την κόρη μας, το μέλλον της αλλά και για μένα...Γιατί δεν αντέχω άλλο. Κυριολεκτικά πνίγομαι. Σας ευχαριστώ όλες. Διάβασα τις απόψεις σας πολύ προσεκτικά και αυτό που ήθελα στην ουσία να μάθω ήταν το πώς θα του το πω...Όπως είπα και σε μια άλλη μαμά που μου έγραψε, δεν με νοιάζει το να σκοτωθούμε. Θα βρούμε τον τρόπο να λειτουργήσουμε και πάλι. Αλλά θα τον τσακίσω και μου είναι βαρύ. Δεν είναι ότι δεν δέχεται ότι έγινε κάτι, αλλά αρνείται να το πιστέψει. Τον είχα αγκαλιά και έκλαιγε σαν μικρό παιδί κι αναρωτιόταν γιατί να έχει τέτοια οικογένεια...Αλλά θα του μιλήσω. Πίστευα μέσα μου πως τώρα που είναι μωρό η μικρή μας δεν κινδυνεύει και πως μεγαλώνοντας θα έβρισκα τρόπο να την κρατήσω μακριά, αλλά αν δεν τα ξέρει όλα δεν πρόκειται να με στηρίξει σε αυτό. Και έπειτα αν περάσει κι άλλος καιρός θα μου είναι ακόμα πιο δύσκολο να το πω. Θα προσπαθήσω να ενημερώσω...Σας ευχαριστώ όλες....Το παιδί μου είναι η ζωή μου! Και εννοείται δεν θα άφηνα να πάθει τίποτα κακό. Καμιά φορά απλά λέω στον εαυτό μου ότι είναι πολύ μικρή και ότι δεν θα της έκανε ποτέ κακό εκείνος και πως εγώ είμαι υπερβολική. Ο άντρας μου δεν την αφήνει στιγμή μόνη ή από την αγκαλιά του όταν είναι μαζί τους...αλλά όταν μεγαλώσει; Και πάλι σας ευχαριστώ...καμιά φορά χρειάζεσαι κανά χαστούκι να ξελαμπικάρεις και να πάρεις μπρος...
Απορώ πως ακόμα το σκέφτεσαι... ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως θα τα έλεγα όλα. Πάνω από όλα είναι η ασφάλεια του παιδιού σου. Αδυνατώ να φανταστώ πως είναι να πηγαίνεις το παιδί σου σε σπίτι που μπορεί να παραμονεύει ο οποιοσδήποτε κίνδυνος. Πόσο μάλλον τόσο σοβαρός... Ο σοβαρότερος. Σε παρακαλώ πες τα όλα στον άντρα σου και απαγόρευσε κάθε επαφή του πεθερού με το μωρό σου. Για μένα είναι η μόνη και σωστότερη λύση. Πάνω από όλα το παιδί σου και η ασφάλειά του.
Θα συμφωνήσω και εγώ οτι η αδερφή του τα είπε σε σένα για να προστατεύσεις το παιδί σου.. το οτι δεν έχουν κάνει κάτι στο παιδί ακόμα δεν αποτελεί εγγύηση για το μέλλον και είναι κάτι που φαντάζομαι οτι δεν θες να το ρισκάρεις....μην γίνεσαι σαν την πεθερά σου που για να μην γίνει χαμός έκανε τα στραβά μάτια.....και εκείνη μπορεί να έλεγε οτι είχε τα μάτια της δεκατέσσερα προσπαθώντας να αποτρέψει την κατάσταση αλλά να που τελικά δεν ήταν αρκετό και τώρα έχει πάρα πολλές ευθύνες και εκείνη...κοίτα το παιδί σου και κανέναν άλλον....και μακριά...τι σε νοιάζει, μην παρεξηγηθούν????
καλα πλακα κανουμε τωρα???τι καθομαστε κ συζηταμε????? απορω πραγματικα πως επιτρεπεις να πηγαινει το παιδι εκει!!!!τωρα κλαις απο το ανχος προσεξε μην κλαψεις μετα γιατι βιασαν το παιδι σου κ συγνωμη που στα λεβω χυμα κ ομα αλλα ξεκουνησου κ προστατεψε το παιδι σου αυτα ειναι σοβαρα πραγματα κ δεν χωρουν καθυστερησης!!!!ο συζηγος σου θα σε μισηση αν συνεχισεις να κρατας το στομα σου κλειστο κ να θετεις σε κυνδυνο την ιδια σου την κορη!!!!ξεκοψε πριν να ειναι αργα!!!
Είναι πολύ σοβαρό για να μην το πεις!!! Η κουνιάδα σου χρειάζεται την στήριξη σας.... Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί την αποστρέφεται ο άντρας σου μετά τα όσα πέρασε....Να προστατέψεις την μικρή σου γιατί τώρα είναι μικρή αργότερα όμως;;;;
θα έπιανα τον αντρα μου και θα του έλεγα η αδερφή σου μου είπε το και το. Σε παρακαλω να σεβαστεις την επιθυμία μου και να συμμεριστεις τους φόβους μου, αλλά δε θέλω να ξανα δουνε το παιδί. Το κάνω προτίστως για το παιδι αλλά κ για σένα , που μακρυα απο μας, αν ποτε συμβεί κάτι εσύ ο ίδιος δε θα συγχωρήσεις τον εαυτό σου. Αν πει πως η αδερφη του λέει βλακείες και πως δεν είναι ετσι τα πράγματα, η τόσο τραγικά (αν ειναι δυνατον) όσο τα περιγράφει, θα του απαντούσα " αυτό δε με αφορά εμένα, αυτό είναι μεταξυ της αδερφής σου και του πατερα σου να το λύσουν κι αν εσυ δεν πιστευεις την αδερφή σου καλά θα κάνεις να μιλήσεις μαζί της αλλά εγω δε θα ρισκάρω τη ψυχική υγεία και σωματική αλλά και τη μετεπειτα ζωή της κόρης ΜΑΣ και ελπιζω να το σεβαστείς. Αυτα θα έλεγα εγω και δε θα ξαναφηνα το παιδι να πάει να τους δει.
Ksepsou pws eisai ethimseni sta narkotika , kai kaneis apotoksinosi xronia alla mesa sou theleis akoma na kaneis xrisi narkotikon , kai ksafnika kapios sou pernaei me mia piatela me narkotika kathe 10 meres apo brosta sou .... i epithimia sou einai tetia pou ektos oti tin fandazese sinexia , den vlepeis tin ora pote tha vris tin efkeria na ta pareis ... Epidi aidiazw na skefto kai mono pws skeftete aftos o teratanthropos , sou lew mono oti sigoura to exeis skefti kai fandasiothei arketes fores ... kanonise tin poria sou , gia emena kalitera na tsakotheis poli asxima me olous kai na kopseis kathe partida Vazeis brosta apo to pedi sou to pws tha prepei esy na fertheis ??? an to pedi sou viasti pws tha to kseperasei afto ??? ase tous kathosprepismous stin akri kai kane kati giati kinidnevi i ikogenia sou , giati an to pedi sou viasti esy meta me mathimatiki akrivia tha pareis kai diazigio apo ton andra sou giati tha ton theoris ipefthino , eno pragmatika esy tha eisai .... Kalitera na tsakotheis tora mazi tou kai na soseis to pedi sou .... Opios exei viasei esto mia fora kai exei afto to pathos , me afton ton potho ksipnaei kai me afton kimate , den thelw kan na fandasto ti exei skefti na aknei sto pedi sou me pianei emetos
Ena mono tha sou po. Fantasou auta pou ekane o petheros sou stin kouniada sou na ta kanei aurio methaurio stin kori sou. Fisika kai o ntras sou prepei na enimerothei. Profanos den katalabaineis pos o petheros sou einai diestrammenos. Exo polla tetoia peristatika logo epaggelmatos k se plifororo pos polloi den exoun perioristei mono sto paidi tous. Min ksanaepitrepseis topaidi na paei ekei mono tou. Kat eme an theleis na tin blepoun na eisai k esi parousa! Se parakalo kopela mou min to pairneis apsifista, oso empistosini na exeisston antra sou. Ena kopsimo na ton oiasei pou leei o logos k na prepei na perasei misaoro stin toualeta polla mporei na ginoun. Oso geleio k an sou akougete.
Θα σου πώ τι θα έκανα εγώ στη θέση σου... αρχικά πέρα απο το εάν θα το έλεγα στον άντρα μου ή όχι... που θα το έλεγα έτσι κ αλλιώς... εάν ημουν "υποχρεωμένη" να στέλνω το παιδί μου εκει δεν θα το άφηνα να πάει μόνο του... και όταν λέω μόνο του εννοώ χωρίς εμένα. Εννοείται οτι θα έβαζα πάνω απο όλα το παιδί μου και το τί μπορεί να πάθει και στο τέλος το οτι εγώ δεν θέλω να τους βλέπω μπροστά μου... Σου το εγγυώμαι οτι το παιδί το παίρνει αγκαλιά η γιαγιά του.. δεν υπάρχει περίπτωση να μη το παίρνει, Το βλέπω και απο τα δικά μου πεθερικά που η πεθερά μου το "βουτάει "απο τα χέρια και τα δικά μου και απο του άντρα μου.. εννοείται απο αγάπη το κάνει, αλλά θέλω να σου πω οτι ειναι σχεδόν απίστευτο να του το ζητάνε και όλο να λέει όχι δεν σας το δίνω.. Το παιδί σου και τα μάτια σου... και διαζύγιο θα έπαιρνα για να γλιτώσει το παιδι μου απο μια τέτοια κατάσταση και δεν υπερβάλω...
ειναι πολυ δυσκολη η θεση σου αλλα αγω θα του το ελεγα το σοκ θα ειναι μεγαλο αλλα θα ηρεμησης κι εσυ και ελα λιγο στην θεση του εσυ θα ηθελες να ξερεις?
Νομίζω η αδερφή του σου μίλησε πρώτα απ' όλα για να προστατέψει το παιδί σας και σε βάθος χρόνου. Το παιδί σας τώρα είναι ακόμη σε ηλικία που κάθεται κυρίως σε αγκαλιά. Σε λίγο καιρό θα τριγυρνάει μέσα στο σπίτι τους και στα έξι (λχ) δεν θα μπορεί κανείς να το έχει συνέχεια στα μάτια του όταν πηγαίνει εκεί. Αν δημιουργούνται προϋποθέσεις για στενή σχέση (επίσκεψη τρείς φορές τον μήνα) ουσιαστικά το παιδί μαθαίνει να τους εμπιστεύεται...με ότι κίνδυνο συνεπάγεται αυτό... Να επισημάνω επίσης πως όπως έχω διαβάσει κι σε άλλα σχόλια εδώ μέσα, είναι πολύ συχνό φαινόμενο να μην πιστεύει ο οικογενειακός περίγυρος το θύμα της κακοποίησης, κι όπως γράφεις ούτε ο άντρας σου την πιστεύει.... Νομίζω οτι εκεί θα έπρεπε να είναι το κλειδί της συζήτησής σας, να διαβάσεις μελέτες και στατιστικές και να προσπαθήσεις ήρεμα και με θετικό τρόπο να του εξηγήσεις την σοβαρότητα της κατάστασης (και φυσικά να προειδοποιείς και τους γονείς όποιου άλλου ανήλικου βλέπεις να μπαινοβγαίνει για Χ/Ψ λόγους στο σπίτι τους). Νομίζω ότι δεν έχει τόσο σημασία να μάθει ο άντρας σου όλες τις λεπτομέρειες, όσο να αλλάξει οπτική για το πώς το αντιμετωπίζετε! (Βέβαια, μου έκανε εντύπωση που έγραψες οτι η αδερφή του είναι εκεί όταν πηγαίνουν επίσκεψη, δηλαδή διατηρεί σχέσεις μαζί τους; Αυτό μάλλον του δίνει αντικρουόμενα μηνύματα...)
Ας πούμε πως η αδερφή του δεν τα λέει "καλά"...μία λέει ότι πχ το είπε για να προστατέψει την κόρη μου και όταν της είπα πως αποκλείεται να την ξαναπάρει εκείνος αγκαλιά μου είπε να μην του το κάνω αυτό και πως δεν είναι τέρας. Έχει πέσει σε πολλές αντιφάσεις που με κάνουν να πιστεύω πως δεν ήταν μονομερής η όποια βούληση...Συν του ότι η μάνα ήξερε, και είχε προσπαθήσει να το σταματήσει, αλλά σύμφωνα με την κουνιάδα μου "τους είχε πιάσει πολλές φορές" και απλά την "στήριζε"....Έχει αρνηθεί κατηγορηματικά την οποιαδήποτε άσκηση από μέρους του βίαιης συμπεριφοράς και ότι απλά "δεν είχε σκεφτεί να "φύγει τραβόντας απλά το χέρι της"....έχω τρελαθεί!!!!!!! ΦΡΙΚΑΡΩ! ΘΑ ΣΚΑΣΩ! Αλλά αν τα μάθει αυτά ο άντρας μου θα πεθάνει....Τους έχω σιχαθεί ΟΛΟΥΣ! δεν θέλω να την ακουμπάει κανείς τους...ΚΛΑΙΩ ΣΠΑΡΑΖΩ μέσα μου και δδεν μπορώ να δείξω τίποτα....
ελενη μου καποιεςς φορες σε παρομοιες περιπτωσεις δυστυχως το θυμα δενεται παλυ εντονα συναισθηματικα με τον θυτη. και δεν μπορει να τον αντιμετωπισει με λογικη.. για αυτο ισως ην μια εχει την συγκεκριμενη αποψη και την αλλη εχει διαφορετικη αποψη. εγω παντως θα του το ελεγα απο την πρωτη στιγμη.
Ψυχολόγος δεν είμαι, ούτε ξέρω πολλά επάνω σε αυτά που περιγράφεις. Έχω όμως να πω για την αδερφή του άντρα σου ότι υπάρχει κ κάτι που λέγεται σύνδρομο της Στοκχόλμης και αφορά στις περιπτώσεις που το θύμα υποστηρίζει το θύτη. Μπορεί να ισχύει κάτι τέτοιο, μπορεί να είναι και μυθομανης, το θέμα όμως δεν είναι εκείνη στην παρούσα φάση αλλά το παιδάκι σας και το να προνοεις και να πράττεις αντ 'αυτού. Ψάξε στο ίντερνετ για τηλεφωνικές γραμμές υποστήριξης. Υπάρχουν τέτοιες για θύματα αλλά και συγγενείς θυμάτων με ειδικους στην άλλη γραμμή, που δεν χρειάζεται να δώσεις τα στοιχεία σου αλλά που θα σε συμβουλευσουν ακριβώς πως να το χειριστείτε σαν οικογένεια. Σε καμία περίπτωση πάντως μην στέλνεις το μωρό σου εκεί.
Το έγραψαν κι άλλοι εδωμέσα, πως θύματα ενδοοικογενειακής κακοποίησης συχνά έχουν αντικρουόμενα συναισθήματα, δεν είναι περίεργο αυτό. Δέν καταλαβαίνω γιατί γράφεις πώς: "με κάνουν να πιστεύω πως δεν ήταν μονομερής η όποια βούληση…" Δεν ήταν παιδί / έφηβη η κουνιάδα σου όταν συνέβει η κακοποίηση; Είναι δυνατόν να θεωρήσει κανείς ότι συναινούσε; Εκτός αν ξεκίνησε όταν ήταν πιά ενήλικη, αλλά δεν το έχω ξανακούσει αυτο...(και πάλι η ψυχολογική πίεση για να το δεχθεί θα είχε ξεκινήσει από την εποχή που ήταν ανήλικη) Επαναλαμβάνω: κατά τη γνώμη μου δεν είναι το σημαντικό να μάθει λεπτομέρειες, το σημαντικό είναι να αποφασίσετε από κοινού να απομακρύνθείτε. Για τον άντρα σου θα είναι δύσκολο να έρθει σε οριστική ρήξη με την οικογένειά του, αλλά ίσως μπορέσεις να τον πείσεις αν συζητήσετε υπο άλλο πρίσμα όσα ήδη ξέρει, χωρίς να χρειαστεί να μάθει παραπάνω.
Γνώμη μου είναι ότι πρέπει να μάθει ό,τι είναι να μάθει από την αδερφή του. Στο κάτω κάτω τι δουλειά είχε αυτή να τα πει σε σένα και όχι στον άντρα σου; Γιατί να μπλέξεις εσύ στα οικογενειακά τους; Eπίσης υπάρχει πάντα η πιθανότητα η αδερφή να λέει πχ ψέματα, ανακρίβειες ή να τα "φουσκώνει", οπότε πάλι μπορεί έχει άσχημη εξέλιξη το θέμα αν του μιλήσεις. Για αρχή αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να του απαγορεύσεις να πηγαίνει το παιδί στο σπίτι τους και αυτό πρέπει να γίνει αυστηρά και χωρίς πολλά πολλά λόγια και εξηγήσεις. Έτσι ίσως καταλάβει κι αυτός τη δική σου δύσκολη θέση.
Δεν μπορώ να του απαγορέψω κάτι τέτοιο...Εκείνος όπως είπα ξέρει κάποια πράγματα που μας είπε στην αρχή η αδερφή του, όχι όμως και την συνέχεια. Αφενός μεν δεν είχε ποτέ καλή σχέση κι εκείνος με την αδερφή του και δεν την πολυπιστεύει, αφετέρου θεωρεί (με βάση τα όσα ξέρει) ότι τουλάχιστον μπορεί να πηγαίνει την μικρή να την βλέπουν. Κι εγώ στην αρχή με βάση τα όσα γνώριζα σε αυτό συμφώνησα. Τώρα τι να του πω; Να του πω ότι δεν θέλω να την ξαναπάει εκεί, δεν θα το δεχτεί αν δεν του δώσω εξηγήσεις. Αν και πιστεύω ότι και να του τα πω από το σοκ αρχικά δεν θα πιστέψει πως είναι αλήθεια... Κάποιος θα μπορούσε να πει πως το θέμα είναι δικό μου κι εγώ έχω κόλλημα αφού δεν έχει συμβεί κάτι στο παιδί μου. Όμως από την μία τους έχω σιχαθεί ΟΛΟΥΣ εκεί μέσα, αφετέρου δεν μου διασφαλίζει τίποτα ότι κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί στο μέλλον. Έλα λίγο στην θέση μου και πες μου πώς θα έλεγες στον άντρα σου για όσα ξέρεις για την οικογένειά του και πως θα το έπαιρνε εκείνος...
Σκέψου τι θα ήθελες εσύ στη θέση του, τι θα συμβεί αν τα μάθει εκ των υστέρων από άλλο πρόσωπο πώς θα αντιδρούσε αν τα μάθαινε από άλλον και πιθανώς πιο "χονδροκομμένα" απ'ότι αν του μιλούσες εσύ, ή πώς θα αισθανθεί αν αποκαλυφθεί ότι του έκρυβες πράγματα (για το "καλό του"). Εσύ γνωρίζεις το χαρακτήρα του καλύτερα από όλους, οπότε απαντώντας σε αυτά τα ερωτήματα, έχεις και την απάντηση στο δίλημμά σου. Από εκεί και πέρα, εγώ θα σου πρότεινα να του μιλήσεις ευθέως γιατί ο ειλικρινής διάλογος είναι, κατά την άποψή μου, πάντα η μόνη έντιμη λύση. Καταρχήν πες του πώς όσα γνωρίζεις τα έχεις μάθει από την αδερφή του ώστε να αποφασίσει εκείνος σχετικά με την ορθότητά τους και το πραγματικό τους μέγεθος. Μην μπεις δηλαδή στη διαδικασία να εκφράσεις προσωπική άποψη ή να καταθέσεις τις δικές σου υποθέσεις, συναισθήματα κλπ. Εσύ απλά κάνε μια καταγραφή του τι ακριβώς άκουσες. Επιπλέον, αν σε ρωτήσει γιατι δεν του τα είχες ήδη πει από την πρώτη στιγμή, εξηγησέ του ότι έψαχνες να βρεις τον τρόπο και ότι δίσταζες για τους λόγους που εξήγησες και σε εμάς. Να θυμάσαι ότι δεν προκάλεσες εσύ κανένα από αυτά τα προβλήματα. Επίσης, δε βλέπω το λόγο να σε μισήσει, αφού αν περνούσε από το χέρι σου, είμαι σίγουρη ότι θα είχες προτιμήσει να μην μάθεις τίποτα. Δηλαδή, αν κάποιος σε έφερε σε δύσκολη θέση αυτή είναι η αδερφή του, η οποία εκμυστηρεύεται σε εσένα πράγματα που δεν σε αφορούν (?) και που θα ήταν καλύτερα να μην γνώριζες. Δεν το λέω με πρόθεση να την "καταδικάσω" γιατί από τα λεγόμενα σου αντιλαμβάνομαι ότι αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, αλλά από την άλλη η πραγματικότητα είναι ότι δεν θα έπρεπε να μοιραστεί μαζί σου κάτι το οποίο μπορεί να δημιουργήσει τριγμούς στη σχέση σας με τον σύζυγό σου.
Νομίζω πως τα μυστικά θα θέσουν σε κίνδυνο τη σχέση σας. Στο κάτω κάτω γιατί να σε κατηγορήσει για κάτι που δεν φταις. Ούτε δικό σου μυστικό ήταν, ούτε εσύ επέλεξες να το πεις αλλού. Κι επειδή διακρίνω φόβο σε όσα γράφεις μίλα στον αντρούλη σου και μαζί θα δείτε πως θα αντιμετωπίσετε την κατάσταση. Έχε του εμπιστοσύνη.
είναι προφανές ποιό είναι το θέμα, και απορώ πως μια μάνα που ξέρει ότι το παιδί της βρίσκεται σε κίνδυνο σεξουάλικής παρενόχλησης ή κακοποίησης, έχει δίλημμα για το αν θα το πει ή όχι. ΠΛΑΚΑ μας κάνεις? μια μάνα βάζει πρωτίστως το παιδί της και χ@στηκες για το τι θα διαλυθεί ή όχι. μιλάμε για το ΠΑΙΔΙ σου. Το συζητάμε κιόλας? Μου έχουν πέσει τα μαλλιά μου
Το θέμα δεν αφορά το μωράκι μου, που είναι ούτε ενός έτους, αλλά τον πεθερό μου και την κόρη του...αν καταλαβαίνεις...Για να μην πω πως μια μάνα ήταν και δεν ήταν εκεί...Ο σύζυγός μου ξέρει για τους δυο τους, αλλά όχι και τα τελευταία που έμαθα για το τι ακριβώς γινόταν. Το θέμα είναι ότι μετά από όσα έμαθα κι εγώ κι εκείνος αρρωστήσαμε, όμως ο άντρας μου θεωρεί ότι μπορούν τουλάχιστον να βλέπουν το παιδί. Την κρατάει εκείνος και την πηγαίνει εκείνος γιατί εγώ τους έχω σιχαθεί και δεν μπορώ να κρυφτώ. Δεν ήμουν ΠΟΤΕ καλή στο θέατρο. Αρρωσταίνω όμως κάθε φορά που την πάει, ακόμα κι αν ξέρω πως την έχει αγκαλιά μόνο εκείνος. Και προχθές αναγκάστηκε να την αφήσει να την κρατήσει κάποιος γιατί έπρεπε να πάει τουαλέτα και την αδερφή του δεν την εμπιστεύεται...φαντάσου ότι από τα νεύρα μου και την απελπισία μου έκλαιγα όταν το έμαθα... Πες μου όμως τι να του πω;;;;;; Ξέρει κι εκείνος ότι έγιναν φριχτά πράγματα, αλλά αφενός δεν πιστεύει όσα του έχει πει η αδερφή του, αφετέρου θεωρεί πως τουλάχιστον μπορούν να την βλέπουν μια φορά στις 10 μέρες. Τι να του πω; Ότι "οι δικοί σου είναι άρρωστοι και τέρατα"; Ότι δεν θέλω να την ξαναδούν και να την ξανακουμπήσουν;
Επειδή μάλλον πρόκειται περι σεξουαλικής κακοποίησης, παιδεραστίας, η οποία βέβαια μπορεί να μην είναι προς το παιδί σου (τώρα!) κ να δεχόταν σεξ. κακοποίηση παλιότερα η κουνιάδα σου, το θέμα είναι άκρως σοβαρό! Σόρι που θα στο πω αυτό (αν βέβαια ισχύει όντως κάτι τέτοιο) αλλά το ότι δεν έχει συμβεί ακόμα κάτι τέτοιο στο παιδί σου δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μην συμβεί στο μέλλον, εφόσον συνεχίζετε τις επαφές μαζί τους. Μια στιγμή να μείνει το παιδί σας μαζί τους φτάνει για να συμβεί το κακό! Σου ζητώ συγνώμη που τα λέω έτσι, ίσως ωμά, αλλά αυτή είναι η πικρή αλήθεια που εσύ πρέπει να έχεις στο νου συνέχεια κ να ζεις με αυτόν τον φόβο. Επειδή όμως δεν μπορείς να ζεις μέσα στον φόβο κ σε μια διαρκείς αγωνία πρέπει να βάλεις ένα στοπ σ' αυτήν την κατάσταση. Πρέπει οπωσδήποτε να μιλήσεις στον άντρα σου όποιες κ αν είναι οι συνέπειες κ να του απαγορέψεις να πηγαίνει το παιδί σας στο σπίτι των γονιών του. Μπορεί (κ όντως είναι) να είναι όλο αυτό πολύ δύσκολο κ ψυχοφθόρο, αλλά δεν υπάρχει άλλυ λύση. Η υγεία (ψυχολογική κ σωματική) κ η σωματική ακεραιότητα του παιδιού σου πάνω απ' όλα!! Αν ήμουν στην θέση, αν είχα παιδί κ γνώριζα κάτι τέτοιο για την οικογένεια του άντρα μου, δεν θα με ένοιαζε καθόλου αν θύμωνε ή αν στεναχωριόταν (ή ότι άλλο) ο άντρας μου μαζί μου επειδή θα του αποκάλυπτα αλήθειες κ ότι εγώ ήξερα όλη την αλήθεια για την οικογένεια του. Τι δηλαδή θα με ένοιαζε περισσότερο μην μου θυμώσει ο άντρας μου απ' ότι το παιδί μου μπορεί να πάθαινε κάτι από την επαφή μαζί τους; Ακόμα κ το βλέμμα τους επάνω στο παιδί μουο θα με ενοχλούσε! Είναι δυνατόν κάθε φορά που τους το πηγαίνει εσύ να αρρωσταίνεις; Είναι φυσιολογικό αυτό; Είναι λογικό; Όχι! Το παιδί σου δεν πρέπει να ξανά μπει σε εκείνο το σπίτι! Κ αυτό ο άντρας σου πρέπει να το καταλάβει. Όπως σου είπα κ ποίο πάνω, μπορεί ο άντρας σου στην αρχή να θυμώσει, να στεναχωρηθεί αλλά μετά σιγά σιγά θα ηρεμίσει, θα δει κ θα καταλάβει ότι εσύ δεν φταις σε τίποτα κ θα πράξει σωστά, έτσι όπως πρέπει. Αν τώρα ο άντρας σου επιμένει να θέλει η οικογένεια του να βλέπει το παιδί, εγώ θα πρότεινα να τους συναντάει εκτός του σπιτιού τους, σε μια καφετέρεια για παράδειγμα, μια δυο φορές το δίμηνο κ αν μπορεί να έχει μαζί του κ κάποιο έμπιστο φίλο του ακόμα καλύτερα, ώστε αν ξανά χρειαστεί να πάει τουαλέτα να έχει κάποιο έμπιστο άτομο να αφήσει το παιδί. Κοπέλα μου προστάτεψε την οικογένεια σου, το παιδί σου!! Μην το αφήνεις έτσι. Βρες την δύναμη κ το κουράγιο κ μίλα στον άντρα σου! Είναι επείγον! Είναι επιτακτική ανάγκη! Κ πάλι συγνώμη που είπα αυτά τα πράματα, αλλά όταν σκέφτομαι αυτά τα πράματα περί σεξουαλικής κακοποίησης κ ειδικά παιδιών, τρελαίνομαι κ συχένομαι το ανθρώπινο γένος κυριολεκτικά!
Σε ευχαριστώ....πολύ...κι εσένα και τις άλλες κοπέλες...ο άντρας μου είναι ένας υπέροχος άνθρωπος και τον λατρεύω και προτιμώ να πεθάνω παρά να τον πληγώσω. Σκέψου ότι την περίοδο που παλεύαμε να κάνουμε παιδί και δεν τα καταφέρναμε, παρ'όλο που έσκαγα γιατί ήθελα πάντα πολλά παιδιά, με παρηγορούσε απίστευτα η σκέψη ότι έχουμε ο ένας τον άλλο. Ήξερα και ξέρω πως η ζωή μαζί του είναι πάντα καλύτερη. Το παιδί μου όπως είπες είναι πάνω κι από εκείνον ωστόσο και από εμένα και μπορεί άμεσα να μην υπάρχει θέμα, όμως με τρελαίνει και μόνο η σκέψη ¨κι αν;¨ στο μέλλον. Συν του ότι με αρρωσταίνει το περιβάλλον εκεί, αλλά και ότι το βάρος αυτό μου φαίνεται ασήκωτο. Μπορεί να μου βγαίνει πολύ έντονα τώρα και -θα ακουστεί ίσως ηλίθιο- να ηρεμήσω με τον καιρό, στην φάση αυτή όμως αρκεί να πάρει ο πατέρας του τηλέφωνο (ο οποίος είχε και το θράσσος τον πρώτο καιρό ενώ ΗΞΕΡΕ ότι ξέρω να έρχεται σπίτι μου) για να αρχίσω να φουντώνω....Και κυριολεκτικά έχω κουραστεί να κουβαλάω τόσο θυμό μέσα μου...Παίρνω το μπουμπουκάκι μου αγκαλιά και καμιά φορά κλαίω έστω από μέσα μου με την ανακούφιση που νιώθω...Θα του μιλήσω όμως...Πνίγομαι! Δεν πάει άλλο
" Μου έχει υποσχεθεί πάντως πως την μικρή την κρατάει μόνο εκείνος και δεν την παίρνει αγκαλιά κανείς…" με αυτή την φράση η μανούλα προσπαθεί να μας ΟΥΡΛΙΑΞΕΙ ποιό είναι το τρομακτικό που έμαθε...αλήθεια δεν καταλάβατε? για σκεφτείτε? να μην ξαναπάει εκεί το παδί γλυκιά μανούλα, πάνω απ όλα η ψυχούλα της και ας παρεξηγηθούν όλοι....που έχουν και την ξετσιπωσιά να παρεξηγηθούν !!!
Κι εγώ αυτό κατάλαβα...
Από αυτά που λες δεν μπορούμε να καταλάβουμε κ πολλά. Αν είναι θέμα υγείας κ κάτι που θα μπορούσε να βάλει σε κίνδυνο κ το παιδί σας τότε καλύτερα είναι να του μιλήσεις. Με θέματα υγείας δεν παίζουμε. Επίσης σκέψου ότι η κουνιάδα σου μπορεί να μίλησε μόνο σε εσένα αλλά με την σκέψη ότι εσύ μπορεί να τα πεις στον αδερφό της, άντρα σου. Επιπλέον με τον άντρα σου όλα αυτά τα χρόνια που είστε μαζί έχετε χτήσει μια σχέση, μια σχέση εμπιστοσύνης γι' αυτό μην αφήνεις ότι κ αν είναι αυτό το μυστικό να χαλάσει αυτήν την σχέση. Μπορεί τα πράγματα να γίνουν χειρότερα μεταξύ σας αν τα μάθει όλα αυτά κ μάθει ότι εσύ τα ήξερες κ δεν του έλεγες τίποτα. Αν του τα πεις όμως εσύ η ίδια μπορεί στην αρχή να θυμώσει, να παρεξηγηθεί, να στεναχωρηθεί αλλά αργότερα που τα συναισθήματα του θα έχουν καταλαγιάσει κάπως κ αν σε αγαπάει, θα σε καταλάβει, θα δείξει κατανόηση κ θα σε συγχωρέση. Μίλησε του να ηρεμίσεις κ εσύ. Εγώ αν ήξερα ένα τέτοιο μυστικό θα ένιωθα πολλές ενοχές αν το κρατούσα κρυφό από τον σύντροφο μου. Πρέπει μεταξύ μας να μπορούμε να μιλάμε ανοιχτά! Αν δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό τότε το έχουμε χάσει το παιχνίδι. Γι' αυτό όσο δύσκολο κ αν σου είναι, όσο κ αν φοβάσει την αντίδραση του, πάρε μια βαθειά ανάσα κ μίλα του! Είναι η μόνη σου λύση! Η μόνη σωστή λύση!
πραγματικα τρομαζω στο τι μπορει να ειναι αυτο το μυστικο...μην γινεις ΕΣΥ η κακια που προδωσες την εμπιστοσυνη της κουνιαδας....γιατι μπορει να σε βγάλουν και ψευτρα...προσπαθησε να τα μαθει απο αλλου, με πλαγιο τροπο...πχ αν μιλας με την κουνιαδα με email στειλε το καταλαθος στον αντρα σου κλπ κλπ...να πηγαινεις και συ μαζι με το παιδι σου για να ελεγχεις το περιβαλλον....
Να σου πω ότι δεν μου έχει περάσει ποτέ από το μυαλό κάτι τέτοιο. Αν είναι να το μάθει από εμένα θα του το πω στα ίσια και μαλακά μαλακά...όχι έτσι θα μου μείνει! Και επειδή δεν μπορώ να κρυφτώ με τίποτα, ειδικά στις αντιδράσεις μου, δεν πηγαίνω σπίτι τους γιατί πρώτον δεν τους μπορώ και δεύτερον γιατί μπορεί ο άντρας μου να θεωρεί ότι πρέπει να τους πηγαίνει το παιδί και να τους βλέπει κι εκείνος, αλλά δεν θεωρώ σωστό να του το βγάζω ξινό κάθε φορά. Μου έχει υποσχεθεί πάντως πως την μικρή την κρατάει μόνο εκείνος και δεν την παίρνει αγκαλιά κανείς...
rotisa tin gnomi tou antra mou ti ta ithele na kano se analogi peroptosi k leei pos to kalitero ine na tou to pis
Σε ευχαριστώ πολύ...Χθες βράδυ ήρθα πολύ κοντά στο να του το πω....αλλά κόλλησα. Απλά τον ρώτησα αν εκεινος ήξερε για τους δικούς μου όσα εγώ για τους δικούς του, χωρίς να το ξέρω εγώ, τι θα έκανε; Θα μου το έλεγε ή όχι; Και είπε ναι...Δεν ξέρω...φοβάμαι...
mila oso einai kairos...gia na milisei h aderfh toy yparxei kindynos!!!!!
Δυσκολη περιπτωση..... γνωμη μου?? Εγω δηλαδη τι θα εκανα?? Δεν θα του ελεγα τιποτα, αυτα ειναι οικογενεια τους, ισως και εκεινος να ξερει αλλα να δισταζει να σου πει να δεν λεγοντε, εξαλλου αν καταλαβα καλα, στα εμπιστευτηκε η αδελφη του, μαλλον εκεινη θα επρεπε να μιλησει με τον αδελφο της..... οσο για το παιδι σας και τις επισκεψεις μεταξυ σας, αφου ειναι θεματα που εσενα σε αρρωσταινουν, παντα να εισαι και εσυ μαζι αλλα απο οτι καταλαβα δεν εχετε και πολλα πολλα.... το σωστο ειναι μεταξυ ζευγαριου να λεγοντε ολα αλλα εδω δεν λεμε για τυχαια προσωπα αλλα για την οικογενεια σου, η αδελφη του πρεπει να του μιλησει και οτι αποτελεσμα εχει, εσυ θα εισαι παντα διπλα του να τον βοηθησεις......αυτη ειναι η δικη μου αποψη!!!
Έχεις ενα δίκιο σε αυτό. Δεν φοβάμαι τόσο το να σκοτωθούμε αν μάθει ότι τα ήξερα. Πιο πολύ φοβάμαι ότι αν του τα πω εγώ θα με μισήσει γιατί θα είμαι εγώ αυτή που τον έφερε αντιμέτωπο με όλο αυτό. Δεν ξέρω αν ξέρει σίγουρα, υποψιάζεται ίσως, αλλά έχει ¨κατεβάσει ρολά¨ και καμιά φορά κάνει σαν να μην τρέχει τίποτα...Κάποια στιγμή θα μαθεθτούν όλα...αλλά δεν ξέρω πως θα είναι να τα μάθει από εμένα...
Εμένα με προβληματίζει η στάση της αδερφής του. Γιατί σε επέλεξε να σου πεί πράγματα για την οικογένιά της τη στιγμή που όπως λές δεν είχατε και τις καλύτερες σχέσεις? Το πιο λογικό είναι να μιλήσει στον αδερφό της. Θα έπρεπε λοιπόν να την ρωτήσεις γιατι δεν πήγε στον αδερφό της να πεί όσα ξέρει και εκθέτει σε εσένα την οικογένιά της. Εγώ λοιπόν θα ενημέρωνα τον άνδρα μου οτι η αδερφή του μου είπε κάποια πράγματα σχετικά με την οικογένιά του αλλά δεν είμαι εγώ αυτή που θα τα μεταφέρει. Θα του ζητούσα να την καλέσει και να πεί η ίδια σε αυτόν αυτά που σου είπε. Η μόνη περίπτωση που θα αναφερώμουνα σε στοιχεία είναι μόνο αν η αδερφή του δεν δεχόταν να πεί όσα ξέρει και αν αυτά αφορούσαν ζητήματα που βάζουν σε κίνδυνο τα παιδιά μου (π.χ. ιστορικό παιδεραστίας ).
Έχει μιλήσει τόσο σε εμένα όσο και στον αδερφό της. Ο άντρας μου ξέρει μόνο όσα του ειπε στην αρχή, στην συνέχεια όμως αποκάλυψε (άθελά της κάποιες φορές) σε εμένα πληροφορίες που εκείνος δεν ξέρει. Και είναι χειρότερα απο όσα ξέρει εκείνος. Ίσως να νιώθει πιο κοντά σε εμένα επειδή είμαστε γυναίκες...ίσως επειδή εγώ συγχωρώ πιο εύκολα από εκείνον και το ξέρει...Βέβαια να τονίσω ότι λόγω χαρακτήρα δεν έχει φίλους, ούτε τα ξαδέρφια της δεν την θέλουν.Αυτά που μας είπε είναι αλήθεια και το ξέρουμε σίγουρα, δεν υπάρχει περίπτωση να μας έχει παραμυθιάσει. Το θέμα είναι ότι αυτά που ξέρω εγώ με τρώνε και με βασανιζουν. Σε λίγες μέρες βαφτίζω την μικρή μου και δεν θέλω πραγματικά κανέναν τους...ούτε να την αγκαλιάσουν, ούτε να την αγγίξουν...Όσο για την στάση της απέναντι στον αδερφό της, ξέρει και η ίδια ότι ο αδερφός της δεν έχει την καλύτερη σχέση μαζί της. Είναι αρνητικός στο να βοηθήσει, αν και αυτό που συμβαίνει είναι βαρύ... Όσες φορές δε της έχω πει να τα πει, αλλάζει στάση και το παίζει δύσκολη...
Η αλήθεια είναι ότι αυτά που γνωρίζω είναι σοβαρά και βαριά. Δεν θα έγραφα δημοσίως κάτι τέτοιο αν δεν ήταν. Και ναι...αν ήξερε κάτι τόσο σοβαρό, κάτι τέτοιο για την δική μου οικογένεια θα ήθελα να το ξέρω...έχετε δίκιο... Από την μία βαθιά μέσα μου δεν φοβάμαι να τσακωθώ μαζί του κι ακόμα και αν τσακωθούμε άσχημα, ξέρω ότι θα βρούμε τον τρόπο μας να τα ξαναβρούμε. Του έχω σταθεί σε άσχημες καταστάσεις και ξέρει πως είμαι γι'αυτόν και είναι για μένα...Απλά...θα τον τσακίσει όλο αυτό και δεν ξέρω πως θα τον σηκώσω...Ξέρει μεγάλο μέρος όσων έχουν γίνει και ήδη είναι χάλια. Δεν θέλει ούτε εκείνος την αδερφή του, με την οποία χρόνια τώρα οι σχέσεις είναι χάλια, αλλά όπως είπα θεωρώ πως μόνο εκείνος μπορεί να το λύσει όλο αυτό. Σκέφτομαι επίσης ότι μπορεί να ξέρει...και ντρέπεται να μου μιλήσει γι'αυτό...Ήδη έχουμε τα δικά μας με την δουλειά και δεν ξέρω πως θα καταφέρει να το χειριστεί όλο αυτό...
Προσωπικη μου αποψη ειναι οτι μυστικα δεν πρεπει να υπαρχουν στο ζευγαρι.. Και θα ειναι χειροτερο αμα το μαθει απο αλλου οτι το ηξερες τοσο καιρο..βρες τη δυναμη και μιλησε του..παρε ολη την ευθυνη που σου αναλογει για οτι του το εκρυβες,μην δικαιολογηθεις κ προσπαθησεις να φανεις το θυμα για να εχεις λιγοτερη "ποινη"..φερσου ωριμα και συνετα!
Κοριτσι μου... θεωρω πως η ειλικρινεια δεν εβλαψε ποτε κανεναν κ η ελλειψη αυτης ειναι που χαλαει σχεσεις.... Σε μια αντιστοιχη φαση που βρεθηκα προσφατα γνωριζοντας κατι για την πεθερα μου, κατι που η ιδια ηθελε διακαως να κρυψει απο τον γιο της ακου τι εκανα...εγω το εμαθα απο τη συνηφαδα μου (ετσι για την ιστορια). Ενα βραδυ κοιμησα νωρις το παιδι εβαλα ποτακι κ του λεω παμε μπαλκονι να μιλησουμε.... Μιλησαμε ηρεμα κ ωραια του εξηγησα οτι δεν ειναι δυνατο να γνωριζω το παραμικρο για την οικογενεια σου το οποιο εσυ δεν ξερεις αλλα σε αφορα η ακομα κ να μην τον αφορα κ εγω να μην του το πω.... Δεν αντεχω να κρυβομαι απο κανεναν κ ποσο μαλιστα απο τον αντρα μου που ζουμε κ μαζι.... Του ειπα βεβαια δεν το κανω ουτε για να τον θυμωσω ουτε τιποτα ομως κ εγω αντιστοιχα θα θυμωνα αν γνωριζε κατι για τους δικους μου που δεν θα μου ελεγε.... Καθησε συζητα με τον αντρα σου, μην κρυβεις τιποτα γιατι μπορει να σου βγει τουμπα.... Να σου οω βεβαια οτι στη δικη μου περιπτωση την επομενη κιολας μερα της συζητησης χρειαστηκε να παμε απο το σπιτι της πεθερας μου κ να ερθει αντιμετωπος με αυτα που του ειχα πει την προηγουμενη... Κ οταν λεω ετυχε να φανταστεις οτι μενουμε εδω που μενουμε εναν χρονο τωρα αποσταση 15 λεπτων απο το πατρικο του κ εχει παει ολες κ ολες 3 αντε 4 φορες....το πολυ!!!!
ego den tha ta elega giati se empisteutike k sta eipe mporei na kserei k autos polla alla na min thelei na to pistepsei skepsou k aloios an ginotan to antitheto tha eitheles na ta matheis????
Δύσκολο δίλημμά!! Τον άνδρα σου εσύ τον γνωρίζεις καλύτερα απο τον καθένα, εσύ ξέρεις τις αντδράσεις του, εσύ ξέρεις πως να τον πλησιάσεις. Καταρχήν να σου πω πως αν υπάρχει θέμα ασφάλειας για το παιδί σας να μην επιτρέπεις να πηγαίνει στο σπίτι των πεθερικών σου. Πάνω απ' ολα το παιδί!!Οσο αφορά τα θέματα που λες, προσωπικά πιστεύω πως τίποτα δεν μένει κρυφό και πως αργά ή γρήγορα η αλήθεια αποκαλύπτεται. Αν ο ανδρας σου νιώσει προδομένος απο τους δικούς του, τότε θα χρειαστεί την στήριξη σου. Αν μάθει πως εσύ τα γνώριζες θα νιώσει προδομένος και απο εσένα και μετέωρος. Δεν μπορώ να σου πω να του τα πεις γιατι ειναι μεγάλη ευθύνη την στιγμή που δεν γνωρίζω τι αφορά. Θα σου πω μόνο να προσπαθήσεις να πείσεις την αδελφή του να του τα πει, με κύριο επιχείρημα πως πρέπει να γνωρίζει, πως θα πληγωθεί αν τα μάθει απο αλλου και το κυριότερο πως μπορεί να βοηθήσει. Απο εκεί και πέρα πες του πως το γνώριζες αλλα έδωσες τον λόγο σου να μην μιλήσεις και δεν μπορούσες να δείξεις ασέβεια στην οικογένεια του γι'αυτο και επεισες την αδελφή του να του μιλήσει. Στήριξέ τον, αλλα μην ξεχάσετε και οι δυο σας πως το παιδί σας και η δικιά σας οικογένεια πάει πάνω απ' ολα!! Αν συνεχίσεις να το αφήνεις ετσι να αιωρείται θα σας δημιουργήσει μεγαλύτερο πρόβλημα.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να πεις ένα πράγμα , γεγονός και γενικά την αλήθεια . χωρίς υπονοούμενα , χωρίς τις σκέψεις σου και γενικά χωρίς περιττά. Το τι θα γίνει στην συνέχεια κανείς δεν μπορεί να το ξέρει αλλά από την αλήθεια δεν έπαθε κανείς τίποτα , τα ψέματα σε κάνουν κομμάτια. Και έχεις απόλυτο δίκιο σε ένα πράγμα αν το μάθει εκ των υστέρων ότι τα ήξερες θα θυμώσει καλύτερα να τα πείς όσο είναι "φρέσκα".
koritsi , apo prosopiki pira , tha sou elega na kaneis ena dialogo prota me ton andra sou oso afora to thema "ta leme ola metaksi mas oso kai an ponane afta klp klp" pes tou pws esy stin thesi tou tha itheles na ksereis an kati gnorize kai aftos ... kai genika kane enan prologo arketo ... Kala einai ta zevgaria na ta kseroun OLA ... boreis na dikeologiseis tin argoporia sou sto na tou kaneis tin kouvenda se SOK ... alla mila