Η δική μου ιστοριούλα ξεκινάει τον Ιούνιο του 2005 όπου γνωρίζομαι με τον Γιώργο

Μεγάλος ενθουσιασμός και απο τους δυό μας, ερωτευμένοι φούλ, ταξιδάκια πολλά και όλα κυλούν υπέροχα…
Τον Αύγουστο του 2007 σε διακοπες και ενώ αράζουμε στην μπαλκονιά μας στην μαγευτική Σαντορίνη δέχομαι την πρόταση γάμου και ένα πανέμορφο δαχτυλίδι
Τον Αύγουστο του 2008 παντρευόμαστε και ενώ τα σχέδιά μας για παιδί γίνονται για μετά απο  2 χρόνια τουλάχιστον…
11 μήνες μετά μαθαίνουμε οτι  περιμένουμε παιδάκι με μία μόνο προσπάθεια!!!

Αν εξαιρέσουμε τους πρώτους 4 μήνες που πέρασα ψυχολογικό πόλεμο εξαιτίας του στίγματος Α που τελικά  βρήκαν οτι είχα (4 μήνες  δεν βρίσκανε τι στίγμα έχω  και επειδή ο σύζυγος έχει στίγμα Β καταλαβαίνετε σε τί κατάσταση  ήμασταν -εγώ παιδι με μεσογειακή αναιμία δεν ήθελα να φέρω στον κόσμο… Είχα κάνει την απόσταση ΛΑΙΚΟ -ΠΑΛΛΗΝΗ πάνω απο 10 φορές.. και δώσε ξανά αίμα και φέρε και τον άντρα σου και φέρε και τους γονείς σου και περίμενε τις απαντήσεις ένα μήνα και ξαναέλα πάλι να δώσεις αίμα γιατι οι απαντήσεις που βγήκανε σε κατατάσουν στο 0,02% ποσοστό σπανιότητας στίγματος Α και πρέπει να κάνουμε ακόμα μια εξέταση…) και αν εξαιρεσουμε επισης  τον 8ο και 9ο μήνα που βρήκανε οτι εχω διαβήτη κύησης (το υποψιάστηκαν επειδή είχα πάρει 18 κιλά και φαινότανε το μωρό πιο μεγάλο απο το κανονικό -και έκανα αυστηρότατη δίαιτα!!!! είχα ψωμολυσσάξει… μετρήσεις με μηχανάκι μετά απο κάθε γεύμα και σημείωση αμέσως… ευτυχώς μετά τη γέννα πέρασε και αυτό!!!) κατα τα αλλα όλα κύλησαν φυσιολογικά… σταμάτησα τη δουλειά στον 5ο μήνα και άραζα σπιτάκι περιμένοντας…

Στον 7ο μήνα άλλαξα γυναικολόγο γιατί αυτή που είχα τελικά μας ζήτησε 3000 ευρώ για τη γέννα χωρίς απόδειξη και χωρίς τα έξοδα νοσοκομείου!!!!!!!!!!!
Πέρασα μια στενοχώρια άλλο τίποτα! Και είχα και κόλλημα οτι δεν πάω σε άντρες!!

Τελικά βρήκα αυτόν τον άγιο άνθρωπο που με ανέλαβε και τώρα νομίζω μπορώ να σας πω πως γέννησα!!! χα χα

ΠΗΤ είχα στις 19 Μαρτίου 2010..

Στις 22 Φεβρουαρίου, λοιπόν, ημέρα Δευτέρα, λίγες μέρες μόλις που έχω μπει στον 9ο μήνα πάω για την καθιερωμένη επίσκεψη και μου λέει
–θα σε κοιτάζω και απο κάτω απο αυτήν την εβδομάδα…
–σας παρακάλω γιατρέ μου, του απαντώ, γίνεται να το κάνετε απο την επόμενη; Να έρθω προετοιμασμένη ψυχολογικά γιατί τώρα ντρέπομαι; (ποτέ δεν με είχε δει άντρας γιατρός)

Βάζει τα γέλια και μου λέει εντάξει εξάλλου είναι ψηλά το μωρό… έχει πάρει θέση βέβαια, αλλά δεν είσαι έτοιμη ακόμα, θα τον φας όλο τον μήνα

Γίνεται η εξέταση, όλα τέλεια και πάμε σπίτι!!!

Την Τρίτη το βράδυ νιώθω πονάκια… δε δίνω σημασία .. εξαλλου μου χε πει οτι θα τα έχω αυτά ..
Κοιμάμαι σαν πουλάκι και ξημερώνει Τετάρτη…
Μια ημέρα ήρεμη, ρουτίνας δηλαδη και το βράδυ βλέποντας ράδιο αρβύλα με τον άντρα μου μου λέει …

–βρε Νίκη αν είναι να γεννήσεις μια απο αυτές τις ημέρες θέλω να είναι αύριο Πέμπτη που έχω τα γενεθλιά μου ή  μέσα Μαρτίου… όχι  λίγες μέρες μετά τα γενεθλία μου και τα επισκιάσει!!!
και χα χα χα γελούσαμε..
–Φαντάζεσαι; του απαντώ να  γεννήσω αύριο στα γενέθλιά σου;
και πάμε για νάνι ..

Ήδη είχε πάει 1 τα μεσάνυχτα!!! Λέμε καληνύχτα, του ευχομαι τα χρονια πολλα, ματσ μουτσ και γυρνάμε πλευρό….

…η ώρα είναι 2 και μισή το βράδυ.. πετάγομαι πάλι απο τα πονάκια

Αντε λεω αυτο το βιολί θα ‘χω καθε μέρα απο δω και στο εξής; Αηδία κατάντησε….
Γυρνάω πλευρό αλλα ύπνος να μη με πιάνει.. τα πονάκια εκεί!!!! δε λεγανε να φύγουνε!!!
Σηκώνομαι πάω τουαλέτα για 100η φορά και πάλι ξάπλα!!
Μπα τίποτα όμως, αυτα γινόντουσαν πιο έντονα!!!

Η ωρα ειναι 3!! Έχω σηκωθει όρθια και φοβάμαι οτι κάτι κακό συμβαίνει!! (εκεί έπρεπε να βγει μια μουτζα που  να γραφει, μαρη χαζη γεννας πως αλλιως να στο δωσω να το καταλάβεις;)
Τελικά υποψιάζομαι και έχω αρχίσει και πετάω σε μια τσαντα οτι βρίσκω.. βρακιά,φανέλες,ρούχα,κοκαλάκια.. η εξυπνη δεν είχα ετοιμάσει βαλίτσα!!!!!!!!!!)
Απο τη μια οι συσπασεις απο την αλλη να ντυνομαι .. ήθελα να βαλω και τις μποτες μου με καλσόν και  το μωβ φόρεμά μου!!!…
Φυσικά εχω ξυπνησει και τον αντρα μου ο οποιος παιρνει τηλεφωνο το  γιατρο και μας λεει ο δολιος ο γιατρός

– Αποκλειεται να γενναει, ειναι τα πονακια προ γεννας… μετρηστε λεπτα ομως και ξαναπαρτε με!!!

Με το που κλεινει το τηλέφωνο… φφφφφσσσσσσσ παρτα τα νερακια να τρεχουν στα ποδαρακια και στα στρωματακια!!!!
Ξαναπαίρνει τηλ ο συζυγος και μας λεει ο γιατρός φυγετε κατευθείαν νοσοκομείο!!!

Η ώρα είναι 4! Μου φευγουν για λίγο τα πονακια και σε καποια φάση στη διαδρομη παω να το παίξω μάγκας..

– Μην τυχόν και περάσεις κανα φανάρι με κόκκινο, λεω στο συζυγο..
και να σου ξαφνικα ένας πονος….
– Φύγε ..φυγέεεεεεεεεεεεεεεεεεεε του λεω πέρνα με κόκκινοοοοοοοοοο ποναώωωωωωωωωω
..ο δόλιος λέξη δεν έλεγε!! Ήταν τόσο χαρούμενος!!!

Στις 4 και μιση ήμασταν ΜΗΤΕΡΑ

Μπηκα μεσα εκανα όλα τα γνωστά προ γέννας και με βάλανε στο δωματιάκι!!! Οριακα πρόλαβα να κάνω την επισκληρίδιο γιατι ήμουν σχεδόν έτοιμη για γέννα και οι εξετάσεις αίματος δεν είχαν βγει ακόμη… ο γιατρος έδωσε σήμα επείγον και ήρθε ο κυριούλης με το δηλητήριο!!! Καλέ κορίτσια, πόνεσα  πολύ.. γιατί;; Φοβήθηκα όταν μπήκε το υγρό της ένεσης γιατί με εκανε να νιωθω πόνο.. τεσπα μετα απο λίγο όμως … ααααχχχχ ευδαιμονία!!!! Χαζογελούσα!!!

Με το που επιδρα η ένεση λεω στο γιατρο..
– Καλέ νιώθω οτι θέλω να σπρωξω.. να το κάνω;;;
– Αααα σοβαρά; απαντα στον αντρα μου πολύ γρήγορη είναι, έλα πείτε την αλήθεια, κάνατε τίποτα το βράδυ; Δεν εξηγείται αλλιώς!!!!!!!!!
με κοιτάει.. και λεει αντε .. έτοιμη είσαι, σπρωξε!!!

σπρωχνωωωω ..
αισθάνομαι ένα έντονο σφιξιμο εκεί κάτω …
και ξαφνικά το σφιξιμο (δηλαδή το κεφάλι του μωρού) μένει εκεί
(εγω αλλιως το φανταζόμουν και αναρωτιόμουν μα καλα εδώ θα γεννήσω; Δε γεννάμε σε χειρουργία;;)

Εκει ακουω το γιατρο να λεει στον αντρα μου

–Ααα ελα μπροστά να δεις ….εχει και μαλλακια!!

Παει ο συζυγος μεσα στην τρελη χαρα, κοιταει χαζογελανε και αμεσως χειρουργειο!!

Φτανουμε σε δευτερόλεπτα και του λεω θέλω πάλι να σπρώξω…

–Οοοοοχιιιιι, απαντα.. περιμενε ουτε γαντια δεν εχω προλαβει να βαλω…

Κάνω τα γνωστά φου φου φου φου (είχα ζαλιστεί -την είχα ακουσει για τα καλα με τα φου ) και αφου είναι όλα έτοιμα και όλοι στις θέσεις τους, σπρωχνω και με τη δεύτερη να σου το κεφαλι…

Του λεω να σπρωξω παλι;; Τωρα δε μουρχεται αλλα ρωταω να ξερω…
–Οχι οχι, μου απαντα και βγαζει ξαφνικα το μικρουλάκι μου…

Ο αντρας μου μπορεί να είχε πάθει και αγκίλωση στο στόμα.. το χαμόγελο δεν έφευγε στιγμή!!!

Η ώρα ήταν 6!!!

Όλα έγινα τόσο γρηγορα και χωρίς καθόλου πόνο (εντάξει αυτό το λίγο δε μετράει, όταν ακούω τόσα και τόσα)

Οι καλύτερες μέρες ήταν μέσα στο μαιευτήριο.. Ο Νικολακης γεννήθηκε 2900 και ήταν  πολύ υπναράς!!!..

Γέννησα πολύ νωρίτερα απο το προβλεπόμενο, ο γιατρός μας ρωτούσε συνέχεια αν κάναμε σεξ, δεν πιστευε οτι εγιναν ολα τοσο γρηγορα σε πρωτοτοκη μανα!!!

Σπανιο φαινομενο, μας ειπε…

18 μήνες μετά εξακολουθεί να ειναι ΠΟΛΥ ΥΠΝΑΡΑΣ , πολυ φαταουλας… και περιμενει το αδερφακι του να γεννηθει μεχρι τις 13 φεβρουαριου 2012!!!

Να πω την αμαρτιά μου; Βαριόμουν να κατέβω στα μαγαζιά να αγοράσω δώρο στον αντρουλη μου και είπα δεν ριχνω μια γέννα στα γρήγορα!!!!

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ ΝΑ ΕΧΟΥΝΕ ΜΑΖΙ ΓΕΝΕΘΛΙΑ;;

ΝΙΚΗ+ΓΙΩΡΓΟΣ=ΝΙΚΟΣ