40 μέρες μακριά από τη μαμά της. Δεν είναι πολλές;

40 μέρες μακριά από τη μαμά της. Δεν είναι πολλές;

μαμά Κατερίνα

Χωρισα με το συζυγό μου και πριν απο λίγες μέρες γυρισα πάλι στην πόλη μου σαν τη βρεγμένη γάτα μαζί με την κόρη μου. Εχω βέβαια την αμέριστη συμπαρασταση των δικών μου, αλλα δεν παύω να ειμαι πολυ προβληματισμένη για τις δυσκολίες που θα δημιουργήσει η απόσταση στη σχέση του πατέρα με το παιδι (αρκετές εκατοντάδες χιλιόμετρα!)

Οταν ορίσαμε τους αρχικούς όρους του συμφωνητικου, μου ζήτησε να βλέπει το παιδι (19 μηνων σήμερα) 40 ημέρες το καλοκαίρι (και από μία βδομάδα Χριστούγεννα και Πάσχα). Αρχικά συμφώνησα, εν μέρει απο την αγωνία μου να κρατήσει η κόρη μου οσο το δυνατόν τη σχέση με το μπαμπα της και εν μέρει απο τις τύψεις μου που θα έπρεπε να στερηθει ο ένας τον άλλο.

Ωστόσο στην πορεία διαπίστωσα -και μετα απο συζήτηση με δικηγόρο αλλα και με άλλες μαμαδες- οτι 40 ημέρες να λείψει το παδί απο εμένα ειναι πάρα πολλες. Δε λογαριάζω τη δική μου έλλειψη (που θα τραβαω τα μαλλια μου τόσες μέρες, αλλα τελοσπάντων), αλλα της μικρής η οποία έχει κόλλημα με μένα. Υπάρχουν και άλλοι δευτερεύοντες λόγοι, αλλά ο βασικός είναι αυτός.

Οπότε αναθεώρησα και ειπα να γίνουν οι 40 ημέρες 20.

Η απορια μου ειναι η εξής: ειμαι υπερβολική που δεν πιστευω οτι θα κάνει καλό στο παιδι μου να μείνει τόσες μέρες μακρια μου; Στο κατω κατω θα ειναι με το μπαμπα της και τους παππουδες που την αγαπάνε. Αλλα δεν θα ειμαι εγω εκει. Και φοβαμαι οτι θα νομίσει οτι την εγκατελειψα.

Θα ήθελα πραγματικά να ακούσω τη γνώμη των μαμαδων…

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com