Εγώ τον δικό μου αγγελο τον άγγιξα πρώτη φορά, όταν ηταν ήδη 1,5 ετών ψυχούλα… Δεν θα ξεχάσω πότε την πρώτη μας επαφή μέσα στο αυτοκίνητο… Με περιεργαζόταν, μου χάιδεψε τα μαλλιά και έγειρε στον ώμο μου μέχρι να φτάσουμε στον προορισμό μας… Ένιωσα τόσο περιεργα αλλά και τόσο γεμάτη ταυτόχρονα και γύρισα και είπα στον τότε σύντροφο μου και πλέον αρραβωνιαστικό μου «Μα πώς μπόρεσε και το εγκατέλειψε η μαμα του..;«
Η μαμα του μωρού μου τον είχε αφήσει λίγο μετά τον πρώτο του χρόνο. Δεν θα επικεντρώσω την προσοχή σας στο αν τον έχει δει από τότε ή στο πώς και το γιατί, γιατί πολλοί θα νομίζουν ότι το κανω για να νιώσω περισσότερο μαμα εγώ. Ο ΜΟΝΟΣ λόγος που το κανω καμία φορά στον κύκλο μου είναι από τα νεύρα μου, την απορία μου για το πως μπορεί να το κάνει μια γυναίκα αυτό….
Σε πολύ σύντομο διάστημα μείναμε μαζί με τον άντρα μου για να εξερευνήσω τον κόσμο του μωρού μου… Όλα έχουν αλλάξει..! Δεν περιγράφεται με λόγια η ευτυχία, η πληρότητα που σου δίνει αυτό το ανθρωπάκι… Είναι απίστευτο το πόσο σε γεμίζει και το πόσο σε κουράζει και με ένα χαμόγελο και ένα φιλι του σου περνάνε όλα!! Πραγματικά δεν περιγράφεται όλη αυτή η μαγεία και ο νέος κοσμος για μένα… Η αγκαλιά του είναι το θαύμα μου, η ανάσα του η δύναμη μου και το γελακι του.. αχ αυτό το γελάκι του.. η ελπίδα μου για ένα καλύτερο κόσμο που δεν θα με κατηγορούν και δεν θα με θεωρούν χάζή που εχω μπει σε αυτό τον καινούριο τρόπο ζωής…
Και αυτός είναι ο λογος που πάντα παρακολουθώ διακριτικά το ότι κάνετε… γιατί λίγοι αποδέχονται τη δίκη μου σχέση με το παιδί μου. Ναι, δεν εχω περάσει από τοκετό, δεν τον είχα 9 μηνες μέσα μου, δεν πόνεσα να τον βγάλω, δεν είναι κομμάτι της σάρκας μου, αλλά είναι κομμάτι της ψυχής μου και της καρδιάς μου… Και πονάω καθημερινά από την στάση του κόσμου και πιο πολύ των δικών ανθρώπων…
Ο μικρός μου τον άλλον μήνα είναι ήδη τριών! Με λέει μαμα πλέον, είμαι η πρώτη του καλημέρα κάθε πρωί και το τελευταίο χάδι του κάθε βράδυ..! Ευτυχία απλά..! Είμαι τυχερή γιατί στα 23 μου έμαθα την πλήρη έννοια της ευτυχίας και της αγαπής.
Θέλω να κλείσω με το ότι σε όλο αυτό, ο άντρας μου αποδεικνύει ότι μερικοί μπαμπάδες είναι πολύ πιο άξιοι από κάποιες -ελπίζω λιγες- μαμαδες..! Σε αγαπάω, άντρα μου και σε ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη σου… Είσαι ότι πιο μαγικό εχω ζήσει και εσυ και ο υπέροχος μικρούλης μας!
Μια διαφορετική μαμα…
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Δεν καταλαβαινω γιατι ειναι τοσο υποκριτικος ο κοσμος....και θυμωνω πολυ με αυτο...Μαμα δεν γινεσαι την ωρα που γεννας το παιδι σου κοριτσι μου να εισαι σιγουρη γι αυτο.Γυρνα την πλατη σου σε οποιον σε κοιταει περιεργα.Προφσνως θα εχει πολλλλλααα θεματα δικα του να λυσει.Δεν υπαρχει πιο γλυκο και πιο δυσκολο πραγμα απο το να αφιερωνεις την ζωη σου σε ενα μικρο πλασμα που μολις ξεκιναει την δικη του.Μπραβο σου και μην ακους κανεναν.Εχει γεμισει ο κοσμος κομπλεξικους ανθρωπους που μονο να κρινουν τους αλλους ξερουν.Απολαυσε την ευτυχια σου και να θυμασαι οτι εισαι πολυ πιο μαμα απο καποιες αλλες...