Η σημερινή φωτο είναι φυσικά αφιερωμένη στην Εθνική μας και στον αποψινό της αγώνα!!
Προχθές είχα ραντεβού με το γιατρό μου. Ο μικρός Αρχέλαος έχει μεγαλώσει ΠΟΛΥ (το βάρος του υπολογίζεται γύρω στα 914 γραμμάρια) και η αλήθεια είναι πως όταν δεν κοιμάται, αλλά κουνιέται μέσα στην κοιλιά μου, τραντάζομαι ολόκληρη… Λες και είμαι έτοιμη να γεννήσω!
Είχα κάτι πονάκια χαμηλά («από κάτω») τις τελευταίες μέρες, ο γιατρός με τσέκαρε μιας και με φόβο τον ρώτησα μήπως έχω συσπάσεις και μου είπε ότι είμαι μια χαρά… Και το μωρό μια χαρά και εγώ μια χαρά, τα πονάκια είναι φυσιολογικά, μας έστειλε στην ευχή του Θεού να κάνουμε τις διακοπές μας στη Χαλκιδική. «Αφού όλα πηγαίνουν καλά, μην ανησυχείς. Θα τα πούμε τον Αύγουστο«
100 μέρες έμειναν μέχρι την πιθανή ημερομηνία τοκετού μου. Αυτό, βέβαια, όπως οι περισσότερες θα ξέρετε, δεν μας λέει και πολλά, μιας και μόνο το μωρό ξέρει πότε ακριβώς θα θελήσει να βγει. Άλλωστε αυτή τη φορά πάω για φυσιολογικό τοκετό, πράγμα που σημαίνει πως μπορεί να ξεπεράσουμε τις 40 εβδομάδες. Αν θέλει να αργήσει λιγουλάκι, ας αργήσει… Άλλωστε τη ζέστη θα την έχω φάει ΟΟΟΟΟΟΟΛΗ με το κουτάλι, οπότε… τι με νοιάζει; χεχε
Πάντως η ζέστη όντως δεν παλεύεται εύκολα… Έρχονται στιγμές που νιώθω ότι ζω σε ένα παράλληλο σύμπαν, βρίσκομαι κάπου μεταξύ ξύπνιου και λιποθυμίας, νιώθω ότι η κοιλιά μου είναι 100 φορές πιο βαριά απ’ ότι είναι στ’ αλήθεια, λες και είναι γεμάτη με σίδερο, ξέρω γω… Και φυσικά, όλα αυτά έχουν κάνει το βραδινό ύπνο όχι και τόσο απολαυστικό!
Και μέσα σ’ όλα αυτά, έχουμε και την εκμάθηση γιογιό της Αθηνάς και είμαι όλο σκύψε, σφουγγάρισε, μια οπτασία είμαι μέσα στο σπίτι!
Το έχω ξαναγράψει νομίζω… Αυτή η εγκυμοσύνη κυλάει γρήγορα και αργά ταυτόχρονα, χεχε! Γρήγορα γιατί ούτε κατάλαβα πως μπαίνουμε πια στο τρίτο τρίμηνο, από την άλλη, έχοντας τα πάντα σχεδόν έτοιμα από το πρώτο παιδί, δεν έχουμε μπει σ’ αυτή την όμορφη διαδικασία προετοιμασίας του σπιτιού που όσο να πεις απαιτεί χρόνο και ενέργεια…
Μωρέ, ανυπομονώ να τον δω… Όσο περνάει ο καιρός, με πιάνει μια απίστευτη αγωνία, διαφορετική από αυτή της πρώτης φοράς! Πώς θα είναι; Θα μοιάζει στην αδερφούλα του; Ααααααχ…
Συν-εγκυούλες μου… Πείτε μου τα νέα σας!
Πώς είστε και τι κάνετε;
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΟΛΙΒΙΑ ΚΑΙ ΕΓς ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΘ ΤΟ ΓΕΝΝΗΣΑ 26/08/2010 .ΕΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΦΡΙΚΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ!!!!!!ΑΛΛΑ ΣΚΕΨΟΥ ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΟΡΑΚΙ ΣΟΥ ΣΤΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ!!ΦΙΛΑΚΙ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ Η ΩΡΑ Η ΚΑΛΗ!!
Σε διαβάζω με ενδιαφέρον :) Σαν πρωτομανούλα και μερικές εβδομάδες πιο πίσω από σένα, όλες οι συμβουλές είναι καλοδεχούμενες. Αν εξαιρέσεις το γεγονός ότι τα πάω καλά με τη ζέστη και Η μπέμπα δε με έχει ενοχλήσει καθόλου (ούτε υποψία εμετού ή δυσφορίας) τα άγχη μου είναι τα γνωστά... ξέρεις! Καλή συνέχεια και καλό κουράγιο!
26 εβδομάδων και με κοιλιά τεράστιααααα....!!! ο μπέμπης μας ειναι γύρω στα 860 γραμμάρια και απο ότι φαίνεται του αρέσει να ταλαιπωρεί συνέχεια τη μαμα με κλωτσιές και μακροβούτια!!! Πάλι καλά που πάμε κάθε μέρα μπανάκι και περνάει κ λίγο η μέση... (μεγάλο θέμα!). την ημέρα που έπαιζε η εθνική έβαλα μπλούζα εθνικής και εβγαλά την καθιερωμένη φωτογραφία της εβδομάδας.... καθ όλη τη διάρκεια του αγώνα ο μπέμπης περιττό να αναφέρω οτι κλωτσούσε! μάλλον είναι φαν του ποδοσφαίρου!!! με το καλό όλες να αποκτήσουμε τα μωράκια μας και κουράγιο να αντέξουμε τη ζέστη!!!
ωραια συναισθηματα...μεσα απο την εγκυμοσυνη σου βιωνω την δικη μου που εληξε αδοξα στην 18 εβδομαδα,ειχαμε ιδια ΠΗΤ.......ΟΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΑΝΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΚΑΛΑ!!!!
γεια σου βρε ολιβια με τον αρχελαο extra large !!!! 6 εβδομαδων εγω κ ανυπομονω να παω να ακουσω την καρδουλα!!!!!!!