Απίστευτο και όμως αληθινό!
Απίστευτο και όμως αληθινό!
μαμά Άννη
Ήταν Ιούλιος και συγκεκριμένα 17 Ιουλίου, όταν βγήκα το πρώτο ραντεβού με τον άντρα μου. Εγώ 20, εκείνος 32. Δεν περίμενα ότι θα κρατήσει να πω την αλήθεια μου και τον είχα λίγο του πεταματού. Όσο περνούσε όμως ο καιρός δενόμουν μαζί του γνωριζόμασταν καλύτερα και περνούσαμε πολύ ωραία μαζί.
Μέχρι που μία μέρα γύρω στους 6 μήνες σχέσης περίπου μένω έγκυος.
Το ήθελα… πιο πολύ για να μην το ρίξω, να πω την αλήθεια. Παρ’ όλα αυτά, μιας και το θέμα το άφησε πάνω μου, τα έβαλα κάτω οικονομικά – δουλειά – σπίτι και το πράγμα φώναζε από μακριά «Δεν είστε έτοιμοι για παιδί. Με τι λεφτά; Που θα μείνετε; Και τα έξοδα από που θα βγαίνουν που δεν έχετε σταθερό μεροκάματο;«
Έτσι λοιπόν με βαριά καρδιά αποφασίζω να το «στείλω πίσω» με το σημείωμα «Λυπάμαι, σ’ αγαπάω αλλά δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να σου προσφέρω όσα θα ήθελα. Θα σε περιμένω όμως να ξαναέρθεις σε λίγα χρόνια. Να προσέχεις«
Έτσι και έγινε… Αν και ενήλικη, διάλεξα να μην μιλήσω στους γονείς μου για να μην αγχωθούν και στεναχωρεθούν.
1η Μαρτίου έγινε η επέμβαση. Με ενημέρωσε ο γιατρός μου ότι σε περίπου ένα μηνα το πολύ θα έχει επανέλθει ο κύκλος μου. Πράγμα που δεν έγινε και υπέθεσα κάτι η στεναχώρια, κάτι οι τσακωμοί και η παραίτηση μου από την δουλειά, το έριξα σε αιτία ψυχοσωματική. Τον επόμενο μήνα όμως που πάλι δεν επανήλθα, επικοινώνησα με τον γιατρό μου που μου ζήτησε να κάνω εξετάσεις για καινούργια εγκυμοσύνη, πράγμα για το οποίο ήμουν σίγουρη πως δεν ισχύει.
Όταν έκανα όμως τις εξετάσεις έδειξαν ότι είμαι έγκυος. Φυσικά έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Και ιδού το δίλημμα: «Το ρίχνεις ή το κρατάς; Και ποιες θα είναι οι συνέπειες κάθε απόφασης;«
Μιας και δεν το ανέφερα, εγώ είμαι από επαρχεία, ενώ ο γυναικολόγος μου είναι στην Αθήνα. Για αυτόν το λόγο λοιπόν αποφάσισα να πάω σε έναν παθολόγο στο νησί εξειδικευμένο στους υπέρηχους. Ο άνθρωπος μετά το μικρό ιστορικό μου, έτριβε τα μάτια του. Το μωρό ήταν τόσο μεγάλο που δεν υπήρχε αμφιβολία: ήμουν 22 εβδομάδων και το μωρό ήταν αγόρι. Δεύτερο σοκ.
Ενημέρωσα τους γονείς μου που με τη σειρά τους έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους. Πήρα τηλέφωνο το γιατρό μου για άλλη μία φορά, ο οποίος όμως αυτή τη φορά οριώταν πως δεν γίνεται να είναι από πριν το μωρό και οτι έχει γίνει λάθος στη μέτρηση.
Παίρνω λοιπόν το πρώτο πλοίο και βρίσκομαι Αθήνα και συγκεκριμένα στο ιατρείο του. Ο γιατρός με το που με είδε τα έχασε, γιατί μόνο με μια ματιά κατάλαβε πως είμαι 22 εβδομάδων. Δεν θα σας κουράσω άλλο με περισσότερες λεπτομέρειες.
Το αποτέλεσμα ήταν πως έχω δύο μήτρες οι οποίες την 1η Μαρτίου του 2011 κυοφορούσαν από ένα έμβρυο η κάθε μία. Ο γιατρός μου που δεν το γνώριζε αυτό μιας και χρειαζόταν ειδική εξέταση για να φανεί κάτι τέτοιο, αφαίρεσε μόνο το ένα έμβρυο και παρά τις δύσκολες σωματικές καταστάσεις που πέρασε (όπως πλύσιμο και άπλωμα χαλιών, οδήγηση μηχανής και πεζοπορία στο βουνό, δεν αναφέρω βέβαια το σήκωμα βάρους και τα σκυψήματα), το άλλο μωρό συνέχισε να μεγαλώνει κανονικά.
Και αυτή τη στιγμή, ετοιμάζομαι να παντρευτώ θρησκευτικά και βαφτίσω το αγγελούδι μου (που έχει φτάσει αισίως σχεδόν 9 μηνών) με την οικονομική βοήθεια των γονιών μου βέβαια τον Αύγουστο.
Γι’ αυτό όσες δεν έχουν γίνει μανούλες ακόμα, μην απελπίζεστε, θα έρθει όταν θέλει και όποτε θέλει αυτό… Εσείς το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να το περιμένετε και να το αγαπήσετε όσο περισσότερο βαστάει η καρδιά σας.
Σας ευχαριστώ που με τόση υπομονή διαβάσατε την ιστορία μου.
Φιλιά απο Σύρο
Άννη
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Δεν λέω κάτι με κακιά Αλλά πραγματικά μου βγαίνει αυθόρμητα η ερώτηση..Για ποιο πράγμα της λέτε συγχαρητήρια;;;Από τη αρχή έπρεπε να μιλήσει στους γονείς της,τώρα θα είχε και το δεύτερο αγγελούδι της, χάθηκε άδικα η ψυχούλα... γερό να είναι το μωράκι της αλλά για μένα έπρεπε να μιλήσει με.Τους γονείς της... Και τι πάει να πει,άφησε το θέμα επάνω σου;;Ποιος άντρας 32 χρονών αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες του και ρίχνει το βάρος της απόφασης Σ ένα κορίτσι 20χρονών;;;;; τραγικό!!!!κι εσύ αντί να μιλήσεις με τους γονείς σου ,Απλά το σκέφτηκες και αποφάσισες να στείλεις το μωρό πίσω με την ευχή να τα ξαναπείτε στο μέλλον... Δεν έχω να πω κάτι άλλο . Εύχομαι να είναι γερό το μωράκι σου,ήσουν τυχερή και να είσαι ευτυχισμένη..ότι έγραψα ,το έγραψα δίχως κακιά...άλλωστε δεν σε ξέρω Δεν με ξέρεις...
Πραγματικα έκανες το μεγαλύτερο λάθος της ζωης σου με τη μια εκτρωση, επέτρεψε μου να σου πω...που σημαίνει πως αν είχες δει και το δεύτερο θα το είχες σκοτώσει κι αυτό!!!!. Για να μην αναφερθώ στημ κουβέντα σου "...κι αποφάσισα να το στείλω πίσω... ". Τι είναι το παιδί δηλαδή, γράμμα και το στέλνεις πισω;;;;; Ειλικρινά πολυ ωμό...επίσης λες τα έβαλες κατω και δεν χωρούσε στη ζωη σου το παιδι...μα αμεσως παρακάτω αναφέρεις μια σειρα απο γεγονότα, οπως παραίτηση απο τη δουλειά, τσακωμοι κτλ που εγιναν στη ζωη σου γνωριζοντας οτι δεν κυοφορεις...τελος και Δόξα τω Θεω, παντρευεσαι και με την οικονομική στήριξη των δικων σου...επομένως που θα σου ήταν εμπόδιο το παιδι; Απλα τωρα θα είχες δύο... Δε σε κρίνω απλά σου εξηγω κατ εμε, την λάθος οπτική που είχες και που σε οδηγησε σε λάθος επιλογή...
Καλησπέρα σε όλες!!! Θα σας ευχαριστήσω πολύ για τα σχόλια σας καλά και κακά επικριτικά και μη!!! Το μόνο που θέλω είναι να βάλω κάποια πράγματα στη θέση τους!!! Αυτή την στιγμή μετά από σχεδόν 4 χρόνια ζούμε στο ίδιο σπίτι με την πεθερά μου και δεν ξέρω αν το έχετε ζήσει αλλά είναι πολύ δύσκολο να ζεις στο ίδιο σπίτι με μια γυναίκα 75 χρονών με εντελώς διαφορετική σκέψη από εσένα!!! Μετά από σχεδόν 4 χρόνια αν δεν είχα τους γονείς μου να με βοηθάνε ίσως να είμασταν σε κάποια από αυτές τις φωτογραφίες που ανεβαίνουν κάθε τόσο στο διαδίκτυο από τα συσσίτια εγώ δεν έχω βρει δουλειά ακόμα όπως και πάρα πολλοί Έλληνες και ο άντρας μου πέρνει 5-15 ευρώ την μέρα εκ των πραγμάτων λοιπόν το να ζήσουμε μόνοι μας και να μεγαλώσουμε το παιδί μας χωρίς την βοήθεια κανενός είναι εκ των πραγμάτων σχεδόν ακατόρθωτο!!! Μετά από σχεδόν 4 χρόνια έχουμε φτάσει πολλές φορές στο χωρισμό με τον άντρα εξετείας των δυσκολιών των οποίων περνάμε κι εμείς όπως και η μισή Ελλάδα και ευτυχώς το έχουμε ξεπεράσει (το αναφέρω μόνο και μόνο γιατί αναφέρθηκε σε κάποιο σχόλιο ότι θα μπορούσα να έχω σκλαβωθεί σε έναν γάμο και σε άλλη περίπτωση δεν θα ήταν και απίθανο αλλά ευτυχώς ο άντρας έχει πολύ κατανόηση και με στηρίζει)!!! Μετά απο σχεδόν 4 χρόνια και έχοντας επισκεφτεί κι άλλους γυναικολόγους πλέον οι εκτιμήσεις είναι οι εξείς: 1. Αν δεν είχα κάνει την έκτρωση μπορεί να μην υπήρχε ούτε το δεύτερο παιδάκι γιατί ο οργανισμός με δύο μήτρες με δύο έμβρυα δεν ανταποκρίνεται όπως ένας με μια μήτρα και δίδυμα (σκεφτείτε ότι στην περίπτωσή μου είναι σαν να φουσκώνουν ταυτόχρονα δυο μπαλόνια μέσα στην κοιλιά μου)!! 2. Υπάρχει περίπτωση να μην υπήρχε δεύτερο έμβρυο (το οποίο είναι πολύ πιθανό μιας και από ότι μου έχει πει γυναικολόγος όταν γίνετε εκσπερμάτωση στη γυναίκα βγαίνει ένα ωάριο τη φορά άρα είναι απίθανο απο την στιγμή που το υπόλοιπο σύστημα μου είναι εντάξει να έβγαλα δεύτερο και να γονιμοποιήθηκε κι ολας) και ο γιατρός έχοντας δει τον υπέρηχο έβαλε τα εργαλεία του καθάρισε την μια περιοχή έβγαλε ότι έβγαλε θεωρώντας πως μέσα είναι και το έμβρυο και η άλλη περιοχή έμεινε ανέπαφη με αποτέλεσμα να μου πει πως είχα δυο έμβρυα και πήρε μόνο το ένα! Αυτό όμως δεν θα το μάθω και ποτέ 3. και τέλος θα ήθελα να ρωτήσω όλες εκείνες που κρίνουν τις εκτρώσεις και μιλούν για το άλλο αγγελούδι περιπαθώς αν είχατε το ίδιο "πρόβλημα" με εμένα αλλά το γνωρίζατε μένατε έγκυος και ο γιατρός σας έλεγε πως πρέπει να σας πάρω το ένα απο τα δύο διαφορετικά θα τα χάσεις και τα δύο (που είναι μια πιθανότητα που ίσως να αντιμετωπίσω σε μελλοντική εγκυμοσύνη) τι θα κάνατε?? Ή όλα ή τίποτα??? Ξαναλέω οτι δεν καυχιέμαι για ότι συνέβη αλλά μετά από αρκετό καιρό κοιμάμαι ήσυχη τα βράδια γιατί ξέρω πως έκανα αυτό που θεωρούσα σωστό για όλους!!! Εύχομαι σε όλες να μην βρεθείτε ποτέ σε τέτοιο δίλημμα!!! Τέλος θέλω να ευχαριστήσω για ακόμα μια φορά για όλα τα καλά λόγια που γράφτηκαν με αφορμή την ιστορία μου
Κοριτσι μου γλυκο εσυ ξερεις τι και πως.... Η καθε μια απο εμας θα πει τα δικα της. Οσο για αυτες τις αναμαρτητες που κρινουν μη δινεις σημασια ....οι χειροτερες ειναι....εχουν κανει αυτεςςςςς;ςς χαχαχχα Να εισαι καλα και καλη τυχη σου ευχομαι!!!!!
Άννη δεν θα μπω στην διαδικασία να σου κάνω κριτική.....και δεν χρειάζεται κιολα γιατι απο οτι καταλαβα ... αν δεν ειχες κανει την εκτρωση ίσως να μην ειχε γεννηθεί ουτε το παιδακι που γεννησες ουτε εκεινο που εριξες οποτε τα πολλα λογια ειναι φτώχεια. Το μονο που θα επισημάνω και που τελικα εχει σημασία εινα οτι πηρες την απόφαση αυτη πιστεύοντας πως δεν θα φτανουν τα λεφτα κ.τ.λ. .....αλλα οταν τελικά το παιδι σου ηρθε στον κόσμο μια χαρα τα καταφερες εστω και αν χρειαστηκε να παρεις λεφτα απο τους δικούς σου. Το συμπέρασμα λοιπόν ειναι πως απο αυτη την ιστορία θα έπρεπε να παραδειγματιστούν κάποιες γυναίκες που σκοπεύουν να κανουν εκτρωση για οικονομικούς λογους και να καταλαβουν οτι δεν χρειάζεται να αγχώνονται και οτι ολα καλα θα πανε τελικα !!!! Ας παρουν κουραγιο λοιπον από την ιστορία σου.
Καταρχας να σου ζησει το παιδακι σου γερο κ καλοτυχο να ειναι, που μαλλον ειναι αφου καταφερε να ερθει στην ζωη, αντιθετα με το αλλο σου μωρακι......Αυτα ειναι τα λογια σου για το αλλο μωρακι σου.... (Έτσι λοιπόν με βαριά καρδιά αποφασίζω να το «στείλω πίσω» με το σημείωμα «Λυπάμαι, σ” αγαπάω αλλά δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να σου προσφέρω όσα θα ήθελα. Θα σε περιμένω όμως να ξαναέρθεις σε λίγα χρόνια. Να προσέχεις«). Αν καταλαβα καλα μια χαρα τα καταφερατε κ φερατε το παιδακι σας στον κοσμο κ δεν ηταν ολα τοσο φρικτα οπως νομιζες κ μπηκες στην διαδηκασια να στειλεις το μωρακι απο εκει που ηρθε......καποιες φορες ας σκεφτομαστε οτι μετα απο την απολαυση λιγων στιγμων ειμαστε υπευθυνοι για τα οτι επακολουθει. Συγνωμη για τα λογια μου μπορει να με διαβαζεις καπως, αλλα εγινα κ εγω μικρομανουλα, αλλα ποτε δεν μου περασε απο το μυαλο να το <> δεν δεχοντε επιστροφες κ σιγουρα δεν μπορει να ξαναγυρισει πισω εκεινο το μωρο οταν θα το θελεις εσυ.....θα ειναι μια αλλη ψυχουλα, ενα αλλο μωρο οπως αυτο που μεγαλωνε στα σπλαχνα σου κ εσυ δεν το γνωριζες. Να σου ζησει κ ευχομαι απο εδω κ μπρος να εισαι ποιο προσεκτικη..... γιατι υπαρχουν πραγματα κ καταστασεις που αλλαγες δεν γινοντε!!!!!!