Σήμερα το πρωί πήγα για έναν υπέρηχο εδώ στη Χαλκιδική. Με το που ακούμπησε η γιατρός το πώς-το-λένε στην κοιλιά μου, το πλάνο έδειξε το σημείο ανάμεσα στα πόδια του. Δεν χωράει πια καμία αμφισβήτηση: το παιδί είναι αγόρι. Κυοφορώ τον Αρχέλαο (για έναν περίεργο λόγο διατηρούσα μέχρι σήμερα τις επιφυλάξεις μου, δεν ξέρω γιατί!)
H επόμενη κουβέντα της γιατρού ήταν «Είναι ισχιακό μωρό«
Αυτή η φράση μου ξύπνησε μνήμες: Τον Ιανουάριο του 2010 στην ίδια πάνω κάτω εβδομάδα κύησης, ο γιατρός μου μού ανακοίνωνε το ίδιο πράγμα για την Αθηνά. «Είναι με το κεφάλι πάνω«
Η ισχιακή προβολή του μωρού θεωρείται παγκοσμίως αιτία καισαρικής. Υπάρχουν βέβαια γιατροί και μαίες που προχωρούν -εφόσον το επιθυμεί και η μαμά φυσικά- σε φυσιολογικό τοκετό, αλλά αυτό εξαρτάται και από το είδος της ισχιακής προβολής. Το μωρό έρχεται με τα πόδια τεντωμένα ή με τον πωπό; Όπως και να ‘χει, το γεγονός ότι η Αθηνά ήταν με το κεφάλι πάνω και με τα πόδια κάτω ήταν η αιτία που γέννησα με καισαρική.
«Είναι ισχιακό μωρό«, μου είπε λοιπόν η γιατρός και εγώ άρχισα να με φαντάζομαι ξανά στο χειρουργείο έτοιμη για καισαρική τομή.
«Βέβαια, τα ισχιακά μωρά μπορούν να γυρίσουν ακόμα και το τελευταίο δευτερόλεπτο. Για αυτό και δεν ξεκινάμε καισαρική αν δεν έχει προηγηθεί υπέρηχος την ίδια στιγμή«, συμπλήρωσε όπως είχε κάνει τότε και ο γιατρός μου.
«Νωρίς δεν είναι ακόμα;«, ρώτησα δειλά
«Ναι, έχει περιθώριο ακόμα. Ειδικά σε δευτερότοκη, το μωρό μπορεί να αργήσει να πάρει θέση«
Εισπνοή, εκπνοή.
«Βρε μήπως είναι η μήτρα μου τέτοια που τα μωρά χωρούν μόνο ανάποδα;«, ρώτησα αφελώς και το ρίξαμε στο γέλιο.
Το μωρό μου πάντως είναι μπαμπάτσικο (γύρω στα 2.200 παρά κάτι το υπολογίσαμε) και φαίνεται πολύ «εντάξει». Αφού το φτύναμε μην το ματιάσουμε.
Μπήκα και λίγο στον καρδιοτοκογράφο και όταν επέστρεψα στον υπέρηχο, μας περίμενε μια έκπληξη.
«Μα λέω και εγώ, τι είναι αυτό που βλέπω;«, είπε η γιατρός, «Το πιστεύεις ότι γύρισε με το κεφάλι κάτω;«
Ω ναι… Μέσα σε 20 λεπτάκια, ο μικρός μου είχε αλλάξει θέση μέσα στη μήτρα (εγώ δεν κατάλαβα τίποτα πάντως).
Για να δούμε… Θα μείνει από εδώ και στο εξής έτσι ή θα συνεχίσει τις κωλοτούμπες μέσα μου;
Εγώ πάντως αυτή τη φορά δεν πρόκειται να αγχωθώ καθόλου… Θυμάμαι το άγχος μου να γυρίσει η Αθηνά και ειλικρινά δεν βρίσκω κανένα λόγο να το ξαναπεράσω… Πάντως θα εφαρμόσω μερικά από τα κολπάκια που σας είχα γράψει ΕΔΩ! Α! Και θα συνεχίσουμε και το κολύμπι που βοηθάει, όχι μόνο στο να γυρίσει το ισχιακό μωράκι, αλλά και γενικά στην εγκυμοσύνη!
Άραγε έχουμε στην παρέα και άλλες μανούλες με ισχιακά παιδάκια;
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Σούπεεεεεεεεεερρρρρ!!!!!!! ;-)
Εμένα!χεχε! Ο μπεμπάκος μου γεννήθηκε σε ισχιακη θέση με καισαρική. Καθότανε σαν τον Βούδα με τον πωπο του εκει που θα έπρεπε να ειναι το κεφάλι!!!Γι αυτο κ στον 9 μήνα ειχα τρομερή πιεση χαμηλά απο το κεφάλι. Λέτε να είναι κληρονομικό??Εγω γεννήθηκα με τα πόδια και η αδερφή μου με τον πωπό της!!χωρις καισάρικη το 1975 παρακαλώ!!!Με τον εξαιρετικο καθηγητη τώρα στο πανεπιστημιο θεσσαλονίκης κύριο Στεργιο Μανταλενάκη!Καλα να ειναι όπου κι αν Βρίσκεται!!φιλια σε όλες.
ΚΑΙ ΕΓΩ ΓΕΝΝΗΣΑ ΤΗΝ ΚΟΡΙΤΣΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 2010!!!!ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΑΣ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Η ΝΙΚΟΛΕΤΑ :-) ΟΠΟΤΕ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΟΛΙΒΙΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ Ο ΚΟΥΚΛΟΣ ΣΟΥ ! ! !
*ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΥΣΧΙΑΚΗ
ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΜΩΡΟ ... 2 ΜΗΝΕΣ ΠΟΙΟ ΜΙΚΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΣΟΥ ΗΤΑΝ ΥΣΧΙΑΚΟ!!! ΗΤΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΠΟ!!!! Ε ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΟΛΟΠΑΙΔΟ!! ΕΤΣΙ ΒΟΛΕΥΤΗΚΕ Κ ΔΕΝ ΚΟΥΝΗΘΗΚΕ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ ΜΗΝΕΣ!!! Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΕΛΠΙΖΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΑΛΛΑ ΜΠΑΑΑΑ....!! ΛΙΒΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΗ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΧΕΙΣ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΤΟ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ??
Εγώ ήμουν το ισχιακό μωρό, το ίδιο και η αδερφή μου άρα μη γελάς με το ενδεχόμενο να ''το ΄χει'' η μαμά! Εκείνη την εποχή πριν 35 περίπου χρόνια γεννηθήκαμε και οι δύο φυσιολογικά, δεν ξέρω τι έπαιξε ρόλο αλλά ευτυχώς πήγαν όλα καλά. Όπως και να γεννήσεις το σημαντικό είναι να γυρίσεις σπίτι με ένα γερό μωράκι