Η πιπίλα και το δάχτυλο είναι η παρηγοριά και η ανακούφισή τους. Όσο χαριτωμένο και αν είναι το θέαμα ενός μωρού να πιπιλάει το δάχτυλό του ή τη πολύχρωμη πιπίλα του, άλλο τόσο επίφοβο είναι για τη δημιουργία διάφορων προβλημάτων, καθώς το παιδί μεγαλώνει και συνεχίζει αυτή τη συνήθεια.
Οι περισσότεροι γονείς τρέμουν τη στιγμή που θα πρέπει να αναλάβουν ριζική δράση για το κόψιμο της πιπίλας ή του δαχτύλου, όμως καλό θα ήταν να γίνει πριν το παιδί κλείσει τον τρίτο χρόνο της ζωής του.
Καλή επιτυχία και εδώ θα είμαστε να σας δίνουμε κουράγιο! Άλλωστε και εμείς περάσαμε από αυτό το στάδιο κάποια στιγμή με τα παιδιά μας!
Πάμε να δούμε αναλυτικά τι… «παίζει» στις δύο περιπτώσεις: πιπίλα και δάχτυλο
Πιπίλα
1. Κόβεται εύκολα!
2. Ανακουφίζει τα μωρά όταν ανατέλλουν τα νεογιλά (πρώτα) δόντια τους .
3. Όταν δεν την βρίσκετε μέσα στο σπίτι, δημιουργείται πανικός.
4. Αν δεν έχει δοθεί στο μωρό από νωρίς, καλό θα ήταν να την αποφύγετε και να ΜΗΝ την δώσετε ΠΟΤΕ.
5. Περιορίστε την. Μόνο στον ύπνο. Αφού κοιμηθεί βγάλτε την από το στόμα του. (Αν το καταφέρετε!)
6. Να εφαρμόζει σωστά στο στόμα του μωρού. ΠΟΤΕ μεγαλύτερη από την ηλικία του.
7. Μην του δίνετε δύο και 3 πιπίλες να κρατούν στο χέρι μαζί (σαν λάβαρα της επαναστάσεως!) -ούτε για παιχνίδι.
8. Παρατεταμένη χρήση δημιουργεί ορθοδοντικά (χασμοδοντία – στραβά δόντια – υπερώα) και οδοντιατρικά (τερηδόνα, άφτρες) προβλήματα
9. Μην βάζετε ποτέ πάνω στην πιπίλα, μέλι, ή άλλα γλυκίσματα. Επιβαρύνετε πολύ τα ούλα τους και αργότερα τα νεογιλά και μόνιμα δόντια τους.
10. Δεν βοηθάει να μειωθεί η πλημμελής κατάποση, που όλα τα μωρά έχουν σε αυτήν την ηλικία και η οποία καθώς μεγαλώνουν πρέπει να μειώνεται.
11. Η βιβλιογραφία αναφέρει ότι αν κοπεί πριν τα τρία (3!!!) πρώτα χρόνια, έχει μεγάλες πιθανότητες η χασμοδοντία που ίσως έχει δημιουργηθεί να μειωθεί από μόνη της.
12. ΟΧΙ όλη την ημέρα με την πιπίλα στο στόμα.
13. Μην τα αφήνετε να έχουν την πιπίλα στο στόμα (ούτε μπροστά –ούτε στο πλάι) και να προσπαθούν να μιλήσουν. ΒΓΑΛΤΕ την πιπίλα!
14. Μειώνει τους τυχαίους ήχους που θα παράγει το μωρό, προσπαθώντας να επικοινωνήσει. Παρατείνει το μωρό /παιδί, να επικοινωνεί δείχνοντας, “μουγκρίζοντας” και όχι λεκτικά.
15. Οι λέξεις που χρησιμοποιεί ίσως περιέχουν πολλούς φθόγγους “κ”, “κγ”, γιατί η πιπίλα περιορίζει τις κινήσεις της γλώσσας. Ή είναι με “θ” αντί για “σ” λόγω της χασμοδοντίας.
16. Η πιπίλα κόβεται ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ. Αρκεί οι ΓΟΝΕΙΣ να το πάρουν απόφαση.
Πώς να κόψετε την πιπίλα:
1. Αποφασίστε το. Κόψτε την. Πετάξτε την στο κάδο του ΔΗΜΟΥ, ΟΧΙ στα ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ του σπιτιού σας.
2. Αν είναι λίγο μεγαλύτερο ηλικιακά το παιδί, προετοιμάστε το για κανέναν μήνα πριν πάρετε την απόφαση.
3. Να του έχετε ένα “νάνι” την ώρα που κοιμάται, ως υποκατάστατο την πιπίλας ώστε να το συνηθίσει, τουλάχιστον ένα μήνα πριν. Τα παιδιά την ώρα που κοιμούνται χρησιμοποιούν την πιπίλα ως ηρεμιστικό. Το “νάνι” θα πάρει την θέση της πιπίλας.
4. Όταν έχει γκρίνια και ξέρετε ότι εκείνη την στιγμή την ζητάει, απασχολείστε το με κάποιο παιχνίδι για να ξεχαστεί. Πηγαίνετε μια βόλτα.
5. Μην του το συζητάτε συνέχεια και του το θυμίζετε.
6. Δημιουργήστε άλλες ρουτίνες ύπνου, ώστε να πέφτει να κοιμηθεί πολύ κουρασμένο και να μην προλάβει να την ψάξει. Να πίνει ζεστό γάλα, ή άλλο ρόφημα που το ανακουφίζει και το χαλαρώνει πριν κοιμηθεί. Ζεστό μπάνιο. Περισσότερη άθληση κατά την διάρκεια της ημέρας. Περισσότερες “αγκαλίτσες” κατά την διάρκεια της ημέρας, ή μέχρι να κοιμηθούν. Το “νάνι ”το έχουν ανάγκη. Να ακούν απαλή μουσική για να αποκοιμηθούν.
7. Συνήθως χρειάζεται περίπου μια εβδομάδα για να την ξεχάσουν. Προετοιμαστείτε ότι ίσως χάσετε λίγο από τον ύπνο σας. Όχι φωνές. Να το κάνετε όταν είναι στο γνώριμο περιβάλλον του σπιτιού. Ή απλά ξεχάστε την μια και καλή στο ξενοδοχείο ή στο πλοίο, ΑΛΛΑ εσείς προετοιμαστείτε. Όλοι μέσα στο σπίτι πρέπει να έχουν τον ίδιο στόχο. Κόψιμο της πιπίλας.
8. ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ! Κόβεται μια και καλή. Μην κάνετε πίσω.
Δάχτυλο
1. Δυστυχώς ΔΕΝ κόβεται εύκολα!
2. Η συνήθεια αυτή μπορεί να έχει ξεκινήσει κατά την διάρκεια της κύησης (υπερηχογραφήματα δείχνουν έμβρυα να πιπιλούν το δάχτυλό τους)
3. Το έχεις -θες δεν θες- συνέχεια μαζί σου και δεν χάνεται, όπως η πιπίλα.
4. Κόβεται συνήθως, όταν αρχίσει το παιδί και ντρέπεται.
5. Δημιουργεί κάλους (παραμορφώσεις) στο δέρμα του παιδιού.
6. Δημιουργεί τα ίδια, αλλά ίσως και χειρότερα προβλήματα με την πιπίλα, οδοντικά, ορθοδοντικά, άρθρωσης, πλημμελούς κατάποσης, μάσησης λόγω παρατεταμένης χρήσης
7. Κόβεται απότομα, αν το παιδί δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το δάχτυλο ή το στόμα μετά από ατύχημα ή μόλυνση.
8. Ακόμα και σε μεγαλύτερη ηλικία τα παιδιά μπορεί να κρύβονται για να βάλουν το δάχτυλο στο στόμα -δημιουργεί μεγάλη ανακούφιση.
9. Σχεδόν το 1/3 των παιδιών προσχολικής ηλικίας πιπιλίζουν το δάχτυλό τους. Στην ηλικία 7-11 περίπου το 6% συνεχίζει ακάθεκτα, αλλά ντρέπεται, ή το κάνει κρυφά. Ένας στους 5 εφήβους ή ενήλικες που πιπιλούσαν το δάχτυλο ως παιδιά, συνεχίζουν το πιπίλισμα κρυφά.
10. Αυτοί που το συνεχίζουν συνειδητοποιούν ότι η απόλαυσή τους, τους κοστίζει πολύ ακριβά. Λόγω της παραμόρφωση που δημιουργείται, χρειάζονται περισσότερο χρόνο και χρήματα για να αποκατασταθεί η πλημμελής κατάποση και η ορθοδοντική.
11. Αν το βάζει στο στόμα του χωρίς να το καταλάβει την ώρα που κοιμάται -τραβήξτε το ΑΠΑΛΑ.
Πώς να το σταματήσετε:
1. Την πιπίλα θα καταφέρετε να την κόψετε νωρίτερα. Το δάχτυλο ΟΧΙ.
2. Μην δημιουργείτε ενοχές. Να σκέφτεστε θετικά: θα τα καταφέρετε.
3. Δέσιμο του δαχτύλου και ειδικά γάντια δεν έχουν πάντα επιτυχία. Αποφύγετε τις μεθόδους με το… πιπέρι!
4. Βάλτε μικρούς στόχους, ΜΑΖΙ με μικρές επιβραβεύσεις (π.χ. μικρά αυτοκόλλητα πάνω σε χαρτί Α4 που είναι κολλημένο στο ψυγείο).
5. Επιβραβεύετε με αυτοκόλλητο, όταν π.χ. κάθεται στην τηλεόραση και δεν βάζει το δάχτυλο στο στόμα. Γενικά επιβραβεύστε το, όταν περνάει μια-δυο ώρες χωρίς να βάζει το δάχτυλο στο στόμα! “ΜΠΡΑΒΟ, που κάθισες στην τηλεόραση και σε είδα να μην βάζεις το χέρι στο στόμα” -βάλτε και ένα αυτοκόλλητο στο ψυγείο!
6. Μακρινοί στόχοι: δεν τους θέλουν! Εσείς με τους άμεσους στόχους δίνετε το μήνυμα ότι ΠΡΕΠΕΙ να κοπεί άμεσα.
7. Δώστε έμφαση κατά την διάρκεια της ημέρας στην αρχή και μετά το προχωράτε και στις βραδινές ώρες.
8. Δημιουργήστε άλλες ρουτίνες ύπνου, ώστε να ηρεμεί πριν κοιμηθεί. Να πίνει ζεστό γάλα, ή άλλο ρόφημα που το ανακουφίζει. Ζεστό μπάνιο. Περισσότερη άθληση κατά την διάρκεια της ημέρας. Περισσότερες “αγκαλίτσες” κατά την διάρκεια της ημέρας, ή μέχρι να κοιμηθούν. Το έχουν ανάγκη. Να ακούν απαλή μουσική για να αποκοιμηθούν.
Ομολογουμένως οι περισσότεροι γονείς στο θέμα της πιπίλας παραδέχονται ότι ήταν πολύ πιο εύκολο από ότι νόμιζαν.
Καλή επιτυχία!!
Μαρινέλλα Τσουκαλά
Παθολόγος Λόγου και Ομιλίας
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
εγω δεν ηθελα να την κοψω στην κορη μου γιατι περιμεναμε το αδερφακι της που θα ειχε και εκεινο...δεν ηθελα να παθει 2πλο σοκ...οποτε οταν το μωρο ηταν 3 μηνων της μιλησα και της εξηγησα πως ηταν μεγαλη (2,5 ετων) για πιπιλα και πηγαμε σε ενα χριστουγεννιατικο χωριο και δωσαμε την πιπιλα στον αγιο βασιλη, για εκεινα τα παιδακια που δεν εχουν πιπιλες...και την εδωσε η ιδια με τα παχουλα χερακια της μαζι με το γραμμα που ειχαμε ετοιμασει...μετα ηρθε η κυρια ξωτικο και με ρωτησε με τροπο αν την θελω πισω...ΟΧΙ της ειπα...ο δρομος που επελεξα δεν εχει επιστροφη...εκεινο το μεσημερι κοιμηθηκε με γκρινια, το ιδιο βραδυ λιγο καλυτερα και την αλλη μερα ειχε τελειωσει το θεμα, παρολο που εβλεπε το μικρο να τις μασουλαει με ευτυχια, δεν πηρε ουτε μια φορα να την βαλει στο στομα της (εκτος αν το εκανε κρυφα....)
Από προσωπική εμπειρία έχει να κάνει και με το χαρακτήρα του παιδιού. Ο μεγάλος μου γιος έκοψε το δάκτυλο ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΜΗΝΑ!!!! Χωρίς στρες χωρίς φωνή χωρίς πίεση, σε ηλικία λίγο πριν τα 3. Απλά του μίλαγα ένα μήνα σχεδόν πριν και του έλεγα ότι "δεν έχει πια ανάγκη το δακτυλάκι. Ήταν μόλις ξεκίνησε τον παιδικό. Δεν το πίεσα και του τόνιζα ότι θα το κάνει μόνο όταν εκείνος νοιώθει έτοιμος. Κι ένα βράδυ, έτσι απλά πάει να βάλει το δάκτυλό του στο στόμα και σταματάει. Το κοιτάει και το κατεβάζει. Γυρίσε πλευρό μου χαμογέλασε μου έπιασε το μάγουλο και κοιμήθηκε!!!! Τόσο απλά!!! Βέβαια για κανά μήνα το έβαζε ασυναίσθητα στον ύπνο του. Μέχρι εκεί όμως... Αντίεθτα αγχώνομαι για την κόρη που βάζει πιπίλα... Εκεί δε νομίζω να είναι τόσο εύκολα όσο λένε για την πιπίλα γιατί η ίδια είναι χαρακτήρας που φέρνει αντίδραση σε οποιαδήποτε αλλαγή... 'Οταν της μιλάω για την πιπίλα από αντίδραση την έχει στο στόμα της περισσότερο. Οπότε μάλλον θα πρέπει να περιμένω λίγο ακόμα.
και τωρα θα διαβασετε και την αααλλη πλευρα. ειμαι 32 ζωη να χω...πιπιλιζα το δαχτυλο μου μεχρι τα 17 (εμοιαζε χαριτωμενο στις σχεσεις μου,αρα δεν ειχα προβλημα :p ) ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΒΡΗΚΑ εναν λογο (προσωπικα) που με ΠΡΗΖΑΝ να το κοψω!!! ενιωθα τοσο ομορφα και γαληνια καθε φορα!!ειδικα αν ηταν στα κρυφα???ακομα καλυτερα!!! τι πιπερι, τι γαζες ,τι σκουλικια θα βγαλει,...ΕΛΕΟΣ!!και τι δεν μ κανανε....ως που ξαφνικα.....σταματησα να πιπιλιζω το δαχτυλο μου!!! το καταλαβα καιρο αργοτερα και οταν πηγα να ξαναβαλω το δαχτυλο μου στο στομα,το ενιωθα ξενο!... .....μου λειπει καποιες φορες αυτη η αισθηση! καταλαβαινω οτι ειναι λαθος απλα ....να δεν ξερω!δεν ειναι τοσο τραγικο! επισης εχω ολοισια δοντακια και νορμαλ δαχτυλακι...φιλια απο την Σαλονίκη ! :)
Εγώ κορίτσια...ντρέπομαι... ούτε πιπίλα, ούτε δάχτυλο η κορούλα μου... Βέβαια, συνέχεια με το...βυζί στο στόμα η δικιά σου μέχρι ενός έτους! Μετά το κόψαμε κι ούτε μπιμπερό ούτε τίποτε... (ναι, απ΄ το βυζί, στο ποτήρι πήγαμε! Οπότε, ούτε μπιμπερό είχαμε να κόψουμε) Να πω την αλήθεια, το δάχτυλο το φοβόμουν και γι΄ αυτό έκανα "πάσα" πιπίλες για ένα διάστημα, καμιά όμως δεν μας έκανε "κλικ", οπότε σταμάτησα να ασχολούμαι. Τώρα που εγκυμονώ δίδυμα, μια ψιλοαγωνία την έχω για το θέμα αυτό, αλλά ελπίζω να είμαι τυχερή και αυτή τη φορά. Καλό κουράγιο στις μανούλες που παιδεύονται και καλή επιτυχία!!!