Και ενώ ο Αρχέλαος μεγαλώνει (2,5 κιλά έδειξε η τελευταία μέτρηση) και ακόμα δεν έχει αποφασίσει αν θέλει να είναι με το κεφάλι πάνω ή κάτω (αλλάζει συνέχεια θέση και φυσικά τον καταλαβαίνω, μιας και πονάω αρκετά), η ενέργεια του καλοκαιριού έχει αρχίσει να με εγκαταλείπει. Πού είναι οι μέρες που ανεβοκατέβαινα τις σκάλες και όργωνα τις παραλίες παρέα με την Αθηνά και το Μάνο… Τώρα αισθάνομαι μονίμως κουρασμένη. Αν μ’ αφήσεις, είμαι ικανή να κοιμηθώ και τέσσερις και πέντε φορές μέσα στη μέρα (όχι ότι το έχω δοκιμάσει, είναι αδύνατο άλλωστε… Αλλά χαλαρά θα κοιμόμουν αν μπορούσα)
Κάτι παρόμοιο με είχε πιάσει και στην πρώτη μου εγκυμοσύνη και γενικά το παθαίνει η έγκυος λίγο πριν τη μεγάλη μέρα. Είναι το γνωστό «Κοιμήσου τώρα που μπορείς, γιατί μετά…» που σου λένε φίλοι και γνωστού. Κοιμήσου, μικρή και αγαθή εγκυούλα, γιατί μόλις έρθει το μωρό δεν θα ξανακοιμηθείς. Η κόρη μας διέψευσε όλες τις προειδοποιήσεις, μιας και από πολύ νωρίς μπήκε στο δικό της πρόγραμμα και ύπνο δεν θα έλεγα ότι στερηθήκαμε. Κάτι μου λέει όμως πως αυτή τη φορά δεν θα είμαστε τόσο τυχεροί. Άλλωστε με δυο παιδιά πια στο σπίτι είναι λογικό να διαταραχτεί κάθε πρόγραμμα και κάθε ισορροπία για ένα διάστημα.
Το θετικό είναι ότι τουλάχιστον ο βραδινός μου ύπνος είναι καλός. Ούτε καούρες, ούτε αυπνίες, ούτε μάτι γαρίδα στις 4 το ξημέρωμα. Πονάω ακόμα αρκετά στη λεκάνη και «κάτω» σε κάθε αλλαγή πλευρού, αλλά το έχω πια συνηθίσει. Τόσο που θα μου κάνει εντύπωση η πρώτη βραδιά χωρίς πόνους, όταν με το καλό γεννήσω, χαχα (λέγεται αλλιώς και μαζοχισμός).
Το αστείο πάλι είναι ότι έχω γενικά διάφορα «πονάκια». Κάποια από αυτά οφείλονται, όπως προείπα, στις συνεχείς αλλαγές θέσης του μικρού. Τόσο αναποφάσιστος πια; Για να γυρίσει ολόκληρο χταποδάκι 2 1/2 κιλών μέσα στη μήτρα μου, εγώ δεινοπαθώ. Χώρια οι κλωτσιές και οι μπουνιές και οι κουτουλιές. Έχω όμως και διάφορα άλλα πονάκια, από μίνι-σφάχτες σε πόνους περιόδου και καμιά φορά σκέφτομαι «Βρε λες να γεννάω;», αλλά μπα… δεν γεννάω. Αλήθεια, αν ξεκινήσει, ας πούμε, ο τοκετός, εγώ θα πάρω χαμπάρι ή μπα; Γιατί στην Αθηνά πόνους δεν είχα, συσπάσεις δεν ξέρω τι θα πουν και έτσι αγχώνομαι λίγο μήπως πιαστώ στον ύπνο. Φαντάζομαι βέβαια ότι ο πόνος του τοκετού δεν είναι πονάκι να κάθεσαι να βλέπεις τιβί και να βγάζεις ένα «αχ!» μια στις τόσες, είναι πόνος που σε κάνει να σηκωθείς και να κάνεις το σταυρό σου να πάνε όλα καλά…
30 Αυγούστου μπαίνω πια στο μήνα μου (δεν ξέρω γιατί, αλλά μου φαίνεται πολύ αστεία αυτή η έκφραση… «Είμαι στο μήνα μου») και τελειώνουν τα ψέματα… Ρούχα μωρού δεν έχουμε πλύνει… Προίκα μωρού δεν έχουμε πάρει (ε, μην τον έχω στα ροζ, έτσι;)… Βαλίτσα μαιευτηρίου δεν έχω ετοιμάσει (τι στο καλό, ένα βρακί και μία νυχτικιά δεν θα βρεθεί ένας Χριστιανός να μου φέρει;) και γενικά καμία σχέση η πρώτη εγκυμοσύνη με τη δεύτερη… Στην πρώτη όλα ήταν έτοιμα και αποστειρωμένα από καιρό, λες και μας κυνηγούσε κανείς…
Αν ανυπομονώ να γεννηθεί; Φυσικά! Κυρίως για να το δω και όχι γιατί βιάζομαι να τελειώσει η εγκυμοσύνη. Μπορεί να με διαβάζετε να γκρινιάζω καμιά φορά, αλλά μια χαρά τα περνάω και ας έχω την κοιλούμπα μέσα στον καύσωνα… Μου αρέσει!
Συν-εγκυούλες μου, πώς είστε;;;;
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
kalimeroudia manoules ego eimai stin31h vdomada o mikros einai zoiros to vradu poly xtes de mporousa na koimitho 2kai pige mexri na me parei o upnos k polles kaoures k go tipota den exo etoimasei se sxesi me to proto paidi pou apo 7b minon eixa etoimo to valitsaki me ta aparaitita
Γεια σας, συνεγκυουλες!!!!!Ειμαι 34η εβδομαδα & 3ημερων.Αρχισαν ομως οι συσπασουλες...Κι εκει που ημουν ανεξαρτητη κ τα εκανα ολα μονη μου, τωρα οφειλω να υπακουσω στις διαταγες του γιατρου!!!Τερμα οι δουλειες και πολλη ξεκουραση!!!Ευτυχως ειναι λιγος ακομα ο καιρος. Οσο για τις ετοιμασιες, τα ρουχα του μπεμπη, τα δικα μου κ η προικα του ειναι ολα πλυμενα κ σιδερωμενα.Λειπουν ομως ορισμενα μικροπραγματα απ΄τη δικη μου βαλιτσα.Ας μην αγχωνομαστε!!!!Ολο και καποιος θα μας βοηθησει.Γι΄αυτο ειναι η οικογενεια κ οι φιλοι αλλωστε!! Φιλια σε ολες!!!!