μαμά Σ.
Ελληνίδες μανούλες καλησπέρα!
Εδώ και ένα χρόνο περίπου έχω γίνει και εγώ μανούλα μιας μικρής μπούμπους. Όλα στη ζώη μου κυλάνε όμορφα με τον άντρα μου, η σχέση μας είναι υπέροχη, αλλα πάντα υπάρχει αυτό το… ΑΛΛΑ!!!!
Το δικο μου πρόβλημα είναι -όπως και για ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών- η πεθέρα μου, με την οποία πρέπει να αναφέρω οτι προ μωρού οι σχέσεις μας ήταν άψογες, σε σημείο που έλεγα «Ρε τι να λέμε τώρα, έχω πεθερά χρυσάφι!«
Με ρώταγε η μαμά μου (καθως είμαστε και μακριά) και την τρέλαινα λέγοντας της «Συνεννοούμαι πιο πολύ απ’ οτι με εσένα» (μεγάλη μπουκιά φάε.. μεγάλη κουβέντα μη λές)
Τέλος πάντων για να μην σας κουράζω, απο τη μέρα που ήρθε το μωρό στη ζώη μας η πεθερούλα μου η καλη άλλαξε 1000%…
1ο : (και κυριότερο πρόβλημα) Νομίζει οτι το παιδί είναι δικό της! Στην αρχή λες «Άσε τη γυναίκα να χαρεί, το εγγόνι της είναι και πόσο μάλλον το πρώτο«, μετα όμως; Αφού έχει πάρει ήδη άερα, πώς της το κόβεις;;;
2ο : Περνάει στο παιδί ότι «Αυτό που σου λέω εγώ είναι το σωστό και όχι αυτό που λέει η μαμά σου» με αποτέλεσμα φυσικά να έρχεται το παιδί και να μην ξέρεις τι σου γίνεται, γιατί ως γνωστόν τα μικρά σε αυτή τη περίοδο της ζωής τους είναι σφουγγάρια.
3ο : (και καλύτερο) ανακατεύεται στα ΠΑΝΤΑ, απο το πώς θα αλλάξω την πάνα έως το πώς θα τη βάλω στο καρότσι της, γιατί ως γνωστόν… αυτή έχει μεγάλωσει 4 παιδιά!
Φυσικά δυστυχώς για έμενα υπάρχουν και άλλα 1000 πράγματα που με βγάζουν απο τα ρούχα μου καθημερινά..!
Πείτε μου τη γνώμη σας πως να της δώσω να καταλάβει ότι μέχρι εδώ… Με ωραιο τρόπο όμως, γιατί να μην ξεχνάμε οτι στην ουσια είμαι εγώ και ο άντρας μου μόνοι μας και αν χρειαστεί κάτι, είναι η μοναδική που μπορεί να τη κρατήσει…
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Και εγώ ακριβώς το ίδιο πράγμα έχω πάθει. Πριν τη γέννα όλα καλά. Με το που γέννησα κατάλαβα τι είναι. Καταρχάς ήθελα να θήλασω και θηλάζω κάτι που δεν της άρεσε εξ αρχής γιατί ήθελε με το που γέννησα να κρατάει το μωρό. Έρχεται από λεχωνα που ήμουν ότι ώρα θέλει χτυπάει το κουδούνι είτε κοιμάται το μωρό είτε θηλάζουμε, δεν με έχει ρωτησει ποτέ αν θέλω να ξεκουραστώ και στρογγυλό κάθεται. Εννοείται δεν προσφέρει τίποτα το μόνο που θέλει είναι να βλέπει το μωρό οπότε κ όπως εκείνη θέλει. Στην αρχή δεν μιλούσα, βέβαια κακώς γιατί μου έκανε κ χοντράδες με το μωρό (ότι έλεγε η παιδίατρος ακριβώς το αντίθετο), τώρα όμως που θέλω να βάλω ένα πρόγραμμα με το μωρό δεν με σέβεται κ νομίζει ότι το μωρό είναι δικό της κ αυτή αποφασίζει. Οπότε εγώ είπα στον άντρα μου πως έχει η κατάσταση γιατί αυτός οφείλει να προστατέψει την οικογένεια μας. Γιατί ο ρόλος της γιαγιάς είναι βοηθητικός κ οι γονείς αποφασίσουν. Κ στην τελική οποίος αγαπάει το μωρό θα σεβαστεί τους κανόνες μιας μαμάς που είναι για καλό. Αλλα εμένα δεν δείχνει την αγάπη της αλλά τον υπέρμετρη εγωισμό της. Όχι κυρά μου δεν έκανα παιδί για να το μεγάλωσεις εσύ, δέχομαι συμβουλές αλλά εσύ το μόνο που θες είναι να επιβληθείς. Για αυτό αντέ σπίτι σου κ οταν θα μάθεις να σέβεσαι κ να μην σε νοιάζει μόνο ο εαυτός σου τότε τα ξανά λέμε. Γιατί αν δεν αντιδράς αμέσως τα πράγματα μόνο χειροτερευουν.
Εμενα μακαρι να εδινε συμβουλες. Οχι μονο δεν με βοηθησε σαν λεχονα, ειχε την απαιτηση να μαγειρευω για να ερχετε να τρωει και να βλεπει το μωρο.Και ενω ερχοταν καθε μερα , ελεγε στην γειτονια και στους συγγενεις της οτι δεν βλεπει το παιδι . Τωρα εκοψε και το καπνισμα για το παιδι οπως λεει. Επειδη θελει να το εχει στο σπιτι της. Και το παιζει πονεμενη. Απο οταν ημουν εγκυος , ελεγε οτι θα μεγαλωσει αυτη το παιδι. Πρωτη φορα στην ζωη μου ευχηθηκα για ανθρωπο να παθει κακο. Τοση ψυχολογικη πιεση μου κανει. ( εννοειτε οτι μου εχει κανει παρα πολλα και απο πριν, γιαυτο ξεχυλιζει η αγανακτηση) Και εσεις μας λετε μην μιλατε ετσι για τις πεθερες σας .!!!! Ο καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος και επειδη εσεις ειστε καλες πεθερες, αυτο δεν σημαινει οτι εμεις ειμαστε κακες και μιλαμε αδικα για τις πεθερες μας!!!
Αυτο που θελω να πω ειναι οτι ολες οι καινουργιες κοπελες - νυφες ειστε προβληματικες και προκατηλειμενες εναντιον των πεθερων. Εκλαμβανετε τις συμβουλες της πεθερας σαν επεμβαση στην ανατροφη του παιδιου. Επειδη επαθα εμφραγμα απο κακια νυφη. Αλλο να θελει η πεθερα μα γινει το δικο της κι σλλο να πει τη γνωμη της. Αν θα την ακολουθησει η νυφη προβλημα της, σλλιως ας κοψει το λαιμο της. Ξερω οτι το 99% απο εσας θα σκεφτεστε, λογω της κοφτης μου γλωσσας, "Ωχ τη φουκαριαρα τη νυφη,επεσε σε σκυλα πεθερα" σας διαβεβαιω ομως οτι συμβαινει το αντιθετο. Την γνωμη μας πρεπει να τη λεμε, και οχι να την επιβαλουμε, Αλλωστε Δημοκρατια εχουμε και οχι Δικτατορια. Σας φιλω γλυκα ολες
Και εγώ είμαι μία από αυτές τις πεθερές που παραπονειστε πως έχετε! συμφωνώ με την Σοφία, μην τα παίρνετε όλα τόσο σοβαρά! Δικό σας είναι το παιδί ,παιδιά,εσείς θα το γαλουχείσετε ,το μόνο σίγουρο!!! απλά η μανούλα σου είναι μακριά ,ίσως γι αυτό οι συμβουλές της είναι λιγότερες και θα είναι όταν εσείς της την ζητάς,όλες οι γιαγιάδες κάνουμε τις έξυπνες Και ξεχνάμε τι κάναμε και εμείς όταν είμαστε πρωτάρες :) Η αλήθεια ,που δεν πρέπει να αμφισβητήσει κάνεις είναι ότι πράγματι υπάρχει πολύ και αληθινη αγάπη, με αποτέλεσμα να υπερβαλουμε και να τα βλέπουμε με άλλο μάτι τώρα, καμμία σχέση η συμπεριφορά μας στα εγγόνια μας ,από ότι είχαμε εμείς στα παιδιά μας σε εσάς δηλ.υπομονη,να γελάτε , να τα συζητάτε το ζευγάρι όπως ένα ανέκδοτο,να μην χαλάτε τις καρδιές σας πάνω από όλα !!! Σας εύχομαι να ζήσετε αυτήν την εμπειρία, της γιαγιάς, δεν υπάρχει καλλίτερη όμως,και σας εύχομαι να μην ξεχάσετε και να είσαστε καλλίτερος πεθερές!
Τελικά όλες οι πεθερούλες πάνω-κάτω τα ίδια είναι! Εμένα ο μικρούλης μου είναι 4 μηνών, μέχρι και πριν ένα μήνα τον είχα εγώ κατ'αποκλειστικότητα μόλις έλεγαν κάτι (και η μάνα μου και η πεθεράμου) τις έβαζα και τις δύο στη θέση τους! Τον τελευταίο μήνα όμως ξεκίνησα δουλειά,οπότε και χρειάστικα βοήθεια από την πεθερά, καθώς η μαμά μου δουλεύει. Άρχισε να συμπεριφέρεται λες και το παιδί είναι δικό της και μάλιστα μου είπε να μην τον πάω στη μάνα μου να τον κρατήσει δυο πρωινά που είχε ρεπό. Θύμωσα πάρα πολύ,δεν της είπα κάτι εκείνη την ώρα γιατί θα τσακωνόμασταν, αλλά την επόμενη μέρα την έπιασα κι αυτή και τον πεθερό μου (καθότι πιο λογικός και θα τη συνετίσει) και τους είπα ότι "τους ευχαριστώ πολύ που δέχτηκαν να κρατάνε το παιδί για να δουλέψω, αλλά για το οτιδήποτε έχει σχέση με το παιδί αποφασίζω εγώ και ο άντρας μου και δεν έχουν το δικαίωμα να μου πουν αν θα πάω το παιδί στη μάνα μου ή οπουδήποτε αλλού θέλω" (αυτό το τελευταίο δεν το γνώριζε οπεθερός μου). Βέβαια πριν κάνω αυτή τη συζήτηση είχα κουβεντιάσει με τον άντρα μου. Την τελευταία εβδομάδα (μετά τη συζήτηση) είμαστε μια χαρά. Συγγνώμη αν κούρασα με το μεγάλο μου μήνυμα. Αυτό που θέλω να σου πω μαμά Σ. είναι πως με την κουβέντα όλα λύνονται και χωρίς τσακωμό,απλά να φαίνεσαι σίγουρη και αποφασιστική σε ότι λες. Μπορεί βέβαια να παρεξηγηθεί, αλλά μην σκας γιατί αν χρειαστείς βοήθεια θα είναι εκεί να σας βοηθήσει γιατί αλλωστε, όπως έγραψε και άλλη μια μανούλα, εγγονούλα της είναι και θέλει να τη βλέπει. Να χαίρεσαι τη μπουμπού σου! Γερή και καλότυχη να είναι!
κλεισε τα αυτια σου και μην ακους τι-πο-τα...λεγε ναι μην της χαλας χατιρι και κανε το δικο σου και ας το βλεπει.μεγαλωσε το μωρακι σου οπως νομιζεις και προσπαθησε να ζεις καθε στιγμη της ζωης σου.μην ασχολεισαι καθολου,δεν αξιζει να χαλιεσαι για κανεναω ουτε να μαλωνεις με τον αντρα σου για τη μανα του,μανα του ειναι και την ποναει.....ειναι λογικο...και εσυ το ιδιο θα ενιωθες αν σου ελεγε για τη μητερα σου..ενας αλλος τροπος ειναι να ΜΙΛΗΣΕΙΣ..μη κρατας τιποτα μεσα σου.....εκει που ακους και λεει κατι ,με ομορφο τροπο δωσε της να καταλαβεις πωσ εσυ εισαι η μητερα και κανεις οτι θελεις...βαλτην στη θεση της και μην αφηνεις περιθωρια να σου πει δευτερη...και αν σου πει πως παρεξηγηθηκε πες της πως επειδη τη βλεπεις σα ""μανα'' σου θεωρησες πως εχεις ολο το θαρρος να εκφρασεις τη γνωμη σου ελευθερα...εκτος αν δε σε βλεπει αυτη σα κορη της...τοτε θα γινει ΛΙΩΜΑ η γιαγια...ΠΙΑΝΕΙ ΑΥΤΟ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ..σου ευχομαι τα καλυτερα ,να χαιρεσαι την οικογενεια σου
Τη λύση την έχει ο άντρας σου στα χέρια του. Μίλησέ του για το θέμα, εξήγησέ του ότι σε ακυρώνει μπροστά στο παιδί και αυτό είναι πρόβλημα και για σένα και για το παιδί. Αφού συμφωνήσετε(ΠΡΟΣΟΧΗ είναι απαραίτητο αυτό) για την προβληματική συμπεριφορά, μιλήστε της και οι δύο. Να ξέρεις πάντως ότι όσο πιο πολύ ζητάς τη βοήθειά της τόσο πιο δύσκολο θα βρεις λύση. Ή βρες της άλλο τρόπο να γεμίζει τις ώρες της.
Και εμένα η πεθερά "προσπαθουσε" με το γάντι να μου "επιβάλλει" κάποια θέματα στα μωρα μου. Είμαι και εγω μονη, μακρυά απο τους δικους μου σε μια ξένη χωρα. Με τον ερχομό του πρώτου μου μωρού ,"νόμιζε" η πεθερά ότι την έχω ανάγκη και άρχισε να μου υποδικνυει κάτι χαζα για το μωρο μου. Της απαντούσα βάζοντας στην κάθε πρόταση μια απο τις λέξεις, "χαζομαρα", "μαλακια", κτλ. Η πεθερά μου είναι απο πλουσια οικογένεια με γαλλικά και πιάνο και το "μια κυρία ποτε δεν χρησιμοποιεί τέτοιες λέξεις" και πόσο μάλλον η νύφη της. Ε... επειδή ξέρω την Αχίλλειο της πτέρνα, τα άνθη του στόματος μου, είναι πολυ προσεκτική... Χρειάζομαι απεγνωσμενα μια βοήθεια αλλα υπάρχουν και όρια, τα οποία τα οριζω μόνο εγω για τα παιδια μου. Ευτυχώς ο γιος της με βοηθα παρα πολυ και συμμερίζεται την άποψη μου για την μαμα του και μπορω να πω ότι της τα "χώνει" κανονικοτατα και στα γαλλικά και στα ελληνικά.
Και εμένα η πεθερά μου Γαλλίδα είναι αλλά επειδή είναι πολλά χρόνια στην Ελλάδα έχει γίνει κλασσική Ελληνίδα πεθερά και αυτό είναι το χειρότερο γιατί είναι μια μίξη αυτών των δύο....ελπίζω να βρήκες άκρη...γιατί εγώ ακόμα προσπαθώ...
εμενα παντως η μητερα μου νομιζει πως ειναι δικο της το παιδι μου!χαχα..!Τσακωνομαι σχεδον καθε μερα!
Δεν ξερω αν υπαρχει ωραιος τροπος οπως λες για να τα εχετε καλα αφου την εχεις αναγκη..... θα ελεγα να μιλησεις με τον αντρα σου και να της κοψει αυτος τον αερα... οι καλοι λογαριασμοι κανουν τους καλους φιλους, ετσι ξερω εγω... μιληστε μαζι της να μην ανακατευετε, βαλτε τα ορια!!
Κοπέλα μου αυτό που γράφεις είναι μία πολύ συνηθισμένη κατάσταση δυστυχώς. Ακόμη πιο δυστυχές είναι το γεγονός πως ότι και να της πεις δύσκολα θα το καταλάβει. Για να είσαι εσύ εντάξει πες της με όμορφο τρόπο αυτό που σε ενοχλεί και από εκεί και πέρα προσπάθησε να τη "χρησιμοποιείς" το λιγότερο δυνατό ώστε να μην έχει λόγο να επεμβαίνει. Δεν μου φαίνεται κακοπροαίρετη πάντως, ψάξε να βρεις το κουμπί της με πολλή υπομονή και διάλογο. Πάντως μη φοβάσαι την επιρροή της στο παιδί αν εσύ είσαι full time μαμά. Το παιδί φυσικά και είναι δικό σου!!!!
Λοιπον τα περασα κ γω ολα αυτα που γραφεται κοριτσια βεβαια εχω ενα αντρα που αγαπαει πολυ την μανουλα του οποτε δεν μπορω να πω κ τιποτα...Αλλα απο τη μερα που γεννησα εκοψα τον αερα σε ολους,μου κακιωσαν?δεν ξερω γιατι οπως ειπα εκοψα τον αερα δεν αφησα σε κανεναν να μου πει τιποτα!!!οποτε ερχονται κ δεν παιρνουν τηλ και ειμαι π.χ στη τουαλετα δεν τρεχω να ανοιξω να περιμενουν και ως συνηθως ερχονται τα σχολια καλα που ησουν τοση ωρα περιμενω...κανουν παραπονα κ εγω απλα πεταω χαρταετο και να σας πω ειμαι κ παρα πολυ καλα!Το ιδιο συμβουλευω να κανεις κ φυσικα οπως λενε κ παραπανω τα κοριτσια μιλα τον αντρα σου να την βαλει σε ταξη εγω δεν μπορουσα να του πω τιποτα λογω αδυναμιας οποτε το διευθετησα μονη μου!!!
Οταν λες το δευθετησες μόνη σου τι έκανες δηλαδή; ο άντρας σου δεν αντέδρασε;;;
μμμμμμ....δεν νομιζω πως θα καταλαβει τιποτα οσο και να προσπαθησεις............μοναχα ενας μπορει να την νουθετησει: Ο ΑΝΤΡΑΣ ΣΟΥ!!!!!!!!!! εσυ εισαι μια ξενη που μεγαλωνει τα εγγονια της (δεν ειμαι υπερβολικη) ενω ο κανακαρης της ειναι το σπλαχνο της...μονο εκεινος μπορει να την βαλει στην θεση της ειτε με το καλο ειτε με το αγριο.....
Εμενα παλι μολις το ειδε για πρωτη φορα, βρεφος ακομα, το επνιξε στα φιλια και μου ρθε να σωριαστω στο πατωμα, αφου δεν το φιλουσαμε ουτε εμεις ακομα στο προσωπο. Μετα της το εξηγησε ο αντρας μου και το επαιξε τρελλη, οτι ναι το ξερω εννοειται. Τι εννοειτε μωρε αφου σε ειδαμε με τα ιδια μας τα ματια σκεφτομουν απο μεσα μου και εβραζα. Το καλυτερο δε, μολις το πηρε αγκαλια για πρωτη φορα του τραγουδησε ενα τραγουδι δικη της διασκευης προφανως που ελεγε: ασε τη μανα που σε γέννα και ελα σε μενα. Το παραπανω ασμα το ακουμε καθε φορα που βλεπει το μωρο.
Ολα τα παραπάνω σχόλια αντιπροσωπεύουν ολα αυτά που θα σου έλεγα και εγω....συζήτησε με τον άντρα σου πες του τι σε απασχολεί για να της μιλήσει εκείνος στην αρχή και αν δεν δεις φως ανέλαβε εσυ μίλησε της ανοιχτά ως γυναίκα προς γυναίκα και όχι ως νύφη όσο για το αν θα σε βοηθήσει όταν χρειαστει αν το βλέπει ως αντάλλαγμα τύπου " θα κάνω ότι θέλω γιατι με έχετε ανάγκη" εγω θα προτιμουσα να βρω babysitter απο το να δηλητηριάζουν το μυαλουδακι του παιδιου μου.
Ααααααχ αυτες οι πεθερες... Εγω απ´οταν ημουν εγκυος επαιρνε τηλ και ρωταγε "τι κανει το μωρο μου;" Ολη την ωρα ετσι αποκαλουσε το μωρο ΜΟΥ!!! Το μωρο μου αυτο, το μωρο μου το αλλο, θα παρω στο μωρο μου αυτο, οταν γεννηθει το μωρο μου... Ειχα φρικαρει.. Εβλεπα εφιαλτες οτι μου εκλεβε το παιδι απο το μαιευτηριο κ εξαφανιζοταν. Επαθα 2 κρισεις πανικου στην εγκυμοσυνη εξαιτιας της. Μετα τη γεννα μου τα πραγματα ηταν ακομα χειροτερα. Μου ελεγε οτι δεν τον θηλαζω σωστα ενω η ιδια δεν θηλασε ουτε λεπτο τα παιδια της, επεμενε να βαζω το μωρο (της) μπρουμυτα για υπνο ασχετα αν η παιδιατρος ελεγε να κοιμαται ανασκελα, ενω του ειχα φορεσει ρουχαλακια αν τον αφηνα ενα λεπτο μαζι της τον εβρισκα ντυμενο με τα ρουχα που αυτη ηθελε να του βαλει και πολλα αλλα τετοια... Εννοειται οτι ο γιοκας της ηταν μαμοθρευτο κ φυσικα επρεπε να παιρνουμε την αποψη της για τα παντα... Ευτυχως χωρισαμε γιατι ο αντρουλης μου με κερατωσε αλλα ασκουσε και ενδοοικογενειακη βια. Τοσο καλο παιδι μεγαλωσε η κυρια οποτε ειχε δικιο να μου κανει υποδειξεις... Σ´αυτο το διαζυγιο ειχα και το μπονους οτι γλυτωσα κ την υπεροχη πεθερουλα μου... Μιλα οσο ειναι καιρος και μην την αφηνεις να σου κανει κουμαντο. Εξηγησε στον αντρα σου την κατασταση κ πες του να την βαλει στη θεση της...
Σαν να διαβάζω την δικη μου ιστορία οταν γέννησα την κορη μου. σημειωση! πρωτο εγγονι και απο τις δυο πλευρες! πριν το μωρο ολα καλα και αγια. Συζητησουμε και τα βρισκαμε σε ολα με την πεθερα. Χρυσάφι οπως ειπες. Με την γεννηση της κορης μου μια μεταστροφη 360 μοιρες (εγω μεγαλωσα παιδια και ξερω, επισκεψεις σε ασχετες ωρες και χωρις τηλεφωνο κ.α.). εκ των υστερων το απεδωσα στο γεγονος οτι φοβηθηκε μην παραγκωνιστει και επιλεξω μονο την μανα μου για να την προσεχει! τωρα με το γιο μου ολα μπηκαν στην θεση τους. Βεβαια πρεπει να πω οτι το μεγαλυτερο προβλημα μου ειναι η μανα μου με την οποια μαλωνω ακομα και τωρα αλλά αυτο ειναι φυσικο και επομενο. μια συμβουλη σε ολες τις μανουλες! ενα ρητο το οποιο το λεω και το τονιζω συνεχεια και στις δυο γιαγιαδες "ΑΡΧΗΓΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΠΑΣΑ ΑΡΧΗ ΠΑΥΣΑΤΩ"
εχει παρει αερα ο οποιοσδηποτε απο το σοι???? (και απο τα δυο) ο αερας ειναι για να "κοβεται"!!!
φιλη μου... εσυ εισαι η νυφη... οτι πεις θα μεινεις στην κακια... θα σου θυμωσει.. και απο οτι καταλαβαινω αυτο ειναι κατι που δεν θελεις μια και ειναι η μοναδικη βοηθεια που εχεις...... θα κανεις λοιπον μια ωραια κουβεντα με τον συζυγο.. ο οποιος και θα αναλαβει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ και μονον αυτος να βαλει τη ΜΑΜΑ ΤΟΥ στη θεση της... Αν επροκειτο για τη δικη σου μαμα τοτε θα ηταν δικη σου δουλεια... Αλλα αυτο ειναι υποχρεωση του συζυγου.... Εσυ ουτε κουβεντα......την αγαπη μου!!
Μια αγγλική παροιμία λέει "αν δεν σπάσεις αυγά δεν θα κάνεις ομελέτα"... δεν χρειάζεται απαραίτητα να χαλάσεις τις σχέσεις σου με την πεθερά, αλλά πρέπει να είστε ξεκάθαροι! Έχω το ίδιο θέμα με τη μάνα μου, αλλά το χειρίζομαι εγώ, ώστε να μην δημιουργούνται ίντριγκες μεταξύ νύφης και πεθεράς! Αυτό που είπε η isabella είναι πολύ σωστό...ξεκάθαρα, και με συνεννόηση με τον σύζυγο! Να καταλάβει ότι θέλετε βοήθεια, αλλά ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΤΟ ΖΗΤΑΤΕ!!!! Καλό κουράγιο, υπομονή και επιμονή! Ο Γέροντας Πορφύριος συμβούλευε τις πεθερές πάντα: "4 οικοδομικά τετράγωνα τουλάχιστον μακριά από τα παιδιά σας"
Μαμά Σ. να τις βάλουμε να κάνουν παρέα :Ρ Α,εγώ τσακώθηκα πριν απο τη γέννα και τα γλίτωσα αυτά.Επίσης,κράτησα τις αποστάσεις μου,κι έδωσα ρητές οδηγίες για μετά τη γέννα..όποιος ήθελε να βοηθήσει έστελνε φαγητό ή έκανε κανένα σίδερο..μέχρι εκεί.Το μωρό το τακτοποίησα μόνη μου,και δεν το μετάνιωσα. 'Αρπαξε την ευκαιρία μια φορά και πες της "σ'αγαπώ σε εκτιμώ,αλλά στο μωρό κουμάντο κάνω εγώ.Αν χρειάζομαι συμβουλές θα τις ζητήσω.Τέλος εδώ."
θα συμφωνησω με την isabella.. “Αρπαξε την ευκαιρία μια φορά και πες της «σ’αγαπώ σε εκτιμώ,αλλά στο μωρό κουμάντο κάνω εγώ και ο άντρας μου.Αν χρειάζομαι συμβουλές θα τις ζητήσω.Τέλος εδώ.» και μην εχεις τον φοβο οτι δε θα την κραταει οταν χρειαζεται, θελει να την βλεπει και ειναι δεδομενο.
Καλησπέρα και από μένα να σου ζήσει η μικρουλα σου !!!!!!! Εγω ειμαι μαμα ενως αγοριου 6 μηνων .Η μάνα μου ανελαβε να με βοηθήσει μεχρι να σαραντήσω εμενε μαζί μας γιατι και ο συζυγος μου δεν αντεχε το κλάμα και επρεπε να κοιμάται γιατι δουλευει πολλες ώρες . Το αποτέλεσμα αυτής της βοήθειας ηταν να μου κοπεί το γάλα στους 4 μήνες.Δεν έλεγε απλώς την γνωμη της αλλα ηθελε να μου την επιβάλει. Η γνώμη της δεκτή αλλά όταν ξεπερνούσε τα όρια αρχιζε καυγας , μου ειχε σπάσει τα νευρα .Να μου το πέρνει από την αγκαλια μου να το κοιμήσει λες κι εγω ειμαι άχρηστη.Να μου λεει οτι δεν το ντυνω σωστα γιατί αναλογα πότε αυτή κρυωνε ή ζεστενόταν ,λες καιεχουν την ίδια θερμοκρασία μεγάλος ανθρωπος με μωρό . και άλλα πολλά που δεν αντέχω να τα γράψω. Και σαν να μην εφτανε αυτό ειχα και επισκέψεις με το που γεννήθηκε από συγγενεις, ασχετες ώρες . Κανεις δεν σεβάστηκε την παρακληση εμενα και του αντρα μου να σαραντησω και μετα οι επισκέψεις ούτε και το αυτονόητο να περνουν τηλέφωνο πριν αν θελουν να δουν το μωρο και εμένα. Ως γνωστόν οταν κοιμάται το μωρο κοιμάται και η μαμα .... ετσι και έκανα , ή εβρισκα την ευκαιρία να παω τουαλέτα επιτέλους ή να κάνω ενα μπάνιο να χαλαρώσω και να νιώσω λίγακιγυναίκα .εκεινες τις ώρες χτυπουσαν την πορτα γιατι κουδουνι το διαμέρισμα δεν έχει ,αλλα που να το ακουσω ? Επρεπε ή να εχω το αυτι μου κολημμένο στην πόρτα ,ή να προσλάβω εναν μπατλερ, πορτιερη.......... Και τότε αρχησαν οι παρεξηγησεις της κουνιάδας μου και της πεθεράς μου ,να λενε πως δεν τις θέλω στο σπίτι.Βγαίνεις ή δε ν βγαίνεις από τα ρούχα σου με όλα αυτά? Δεν είχα καμία βοήθεια από κανεναν το μόνο που καταλαβα ολο αυτον τον καιρο ηταν τσακωμοι νευρα και παρεξηγησεις . Ευτυχως εχω τον αντρα μου ο οποίος μόλις πριν λιγες ώρες μου είπε ''καλυτερα οι δυο μας '' Ευχομαι καλή συνεχεια σε όλες τις μανουλες με τα παιδακια τους και στους μπαμπάδες καλό κουραγιο με το κλάμα που δεν το αντέχουν και τόσο!!!!!!
ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΑΚΟΥΩ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ....ΚΑΛΛΙΟΠΗ....ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΠΙΑ....ΤΟΣΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΥΠΗΡΧΕ...ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΣΟΥ ΣΤΗΡΙΓΜΑ....ΤΕΛΙΚΑ,ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΜΕ ΜΟΝΕΣ ΜΑΑΣ(ΟΣΟ ΕΓΩΙΣΤΙΚΟ ΚΙ ΑΝ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ)...ΕΙΧΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΩ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΤΣΑΚΙΣΜΕΝΑ....Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΟΛΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΕΚΛΑΙΓΕ....ΕΛΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΕΙΧΑ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ(ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ,ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ)....ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ ΓΙΑ 3ΜΗΝΕΣ....ΚΑΙ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΝΑ ΜΠΑΝΙΟ Ή ΕΣΤΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ ΜΙΑ ΩΡΑ.....ΝΙΩΘΩ ΤΟΣΕΣ ΤΥΨΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΤΗΣ ΖΩΟΥΛΑΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΗΚΑ ΟΠΩΣ ΗΘΕΛΑ,ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΟΧΗ......ΟΠΟΤΕ ΜΑΝΟΥΛΕΣ.....ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΔΩΣΤΕ ΟΣΗ ΑΓΑΠΗ ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΕ ΣΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙΑ ΣΑΣ...ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙ,ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕ....ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ.....ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΚΛΕΙΝΕΙ Η ΕΞΩΠΟΡΤΑ ΜΑΣ ΜΕΝΟΥΝ ΜΕΣΑ....ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΕΣ....
μηπως ειμαστε αδελφουλες??γιατι νομιζω πως περιγραφεις την δικια μου μανα τοοοση ωρα!!!!αχ, αθανατες ελληνιδες μανες!!!! και μετα κραζουμε τις αγγλιδες που τα χουν παρατημενα!!!! ξες τι φοβαμαι???μην κανω τα ιδια στα παιδια μου..γιατι ως γνωστον...οτι κοροιδευεις το λουζεσαι....
εμενα τα κανει αυτα η μάνα μου!!! εκει τι θα πεις? ουτε με λοβοτομη δεν τους αλλαζεις μυαλα.... παντως μην ανυσυχεις...το παιδι ΔΕΝ προκειται ποτε να σε αντικαταστησει με οποιαδηποτε γιαγια, θεια , νονα κλπ...γιατι πανω απ ολα μανα ειναι μονο ΜΙΑ! και σε λιγο καιρο, το παιδι θα καταλαβει πως σε εκεινο το σπιτι κανει αυτο και στο αλλο κανει εκεινο...και φυσικα θα καταλαβει πως μπορει στην γιαγια να περναει κατι και στη μαμα οχι. το πιο σηματνικο ειναι να εχεις συμμαχο τον συζυγο σου στο σπιτι σας, και να μην σε αμφισβητει εκεινος μπροστα στο παιδι. και πολλη υπομονη και μην μπεις στο τριπακι να κακολογεις την γιαγια στο παιδι, αλλα να λες στο παιδι ''οταν εισαι σπιτι μας, ακολουθεις τους κανονες της δικης μας οικογενειας''
Ε!Εδώ κολλάει η γνωστή ατάκα :''Αγαπητή πεθερούλα σταμάτα να μου υποδεικνύεις πως να μεγαλώσω τα παιδιά μου.Ζώ με ένα από τα δικά σου και μπορώ να πω πως θα μπορούσες να τα είχες πάει και πολύ καλύτερα''!!!!!!!!!!!!!
ΧΑΧΑΧΑ σύγγνώμη που γελάω αλλά από τη μια μου φαίνεται αστείο και γλυκό αλλά από την άλλη κατανοώ ότι μπορεί να είναι και εκνευριστικό. Ίσως αν προσπαθούσες να το δεις κι εσύ σαν αστείο και γλυκό να μην θύμωνες τόσο. ίσως βέβαια να το βλέπω έτσι γιατί ούτε πεθερά έχω (και το πιο σημαντικό) ούτε παιδιά! Οπότε συγγνώμη εκ των προτέρων που θα πω τη γνώμη μου (το κάνω λόγω επαγγέλματος και όχι γιατί θέλω να έχω άποψη επι παντώς επιστητού) η οποία είναι η εξής: Οι γονείς/δάσκαλοι είναι κυρίως για να μαθαίνουν τα παιδιά και οι παπούδες/γιαγιάδες κυρίως για να τα κακομαθαίνουν! Είμαι σίγουρη ότι δεν θα σου αρέσει αυτό και ίσως να σε εκνευρίζει περισσότερο νοιώθοντας ότι ίσως να λέω χαζομάρες μιας και μπλέκεται στα πόδια σου όλη την ώρα (απ'ότι κατάλαβα). Σε εκνευρίζει το ότι μπλέκεται στα πόδια σου ή επειδή θεωρείς ότι όντως αυτα που λέει δεν είναι τα σωστά; Σίγουρα εσύ θα πρέπει να έχεις τον πρώτο λόγο στο τι θα κάνεις και μπορείς διακριτικά να το επιβάλεις (δεν θέλει κόπο θέλει τρόπο) και αν και δεν μου αρέσουν οι συνταγές μια απάντηση του τύπου 'σήμερα θα βάλω την πάνα έτσι και αν δω ότι αυτό δεν λειτουργεί και γεμίσει το στρώμα τσίσα θα δοκιμάσω και τον δικό σου τρόπο' ίσως να αρχίσει να στέλνει τα μυνήματα χωρίς προστριβές και χωρίς να χαλάσετε τις καρδιές σας και φυσικά να έχεις και ένα άτομο να αφήσεις το παιδί όταν θελήσεις. Να θυμάσαι όμως ότι όλες οι σχέσεις είναι δούνα και λαβείν, δεν μπορεί πχ εσύ να θες η πεθαρά σου να κάνει την 'υποχώρηση' και να κρατήσει το παιδί σου όταν εσύ θα το χρειαστείς αλλά να μην της το δώσεις πχ όταν αυτή θα το έχει ανάγκη να το κρατήσει κάποια μέρα. Αυτό δεν σημαίνει ότι το παιδί είναι δικό της, είναι το εγγόνι της και το ξέρει πολύ καλά αυτό οπότε μην μπαίνεις στο 'τριπάκι' του ανταγωνισμού γιατί είναι κυρίως στο δικό σου το μυαλό και δεν νομίζω να το βλέπει έτσι (εκτός αν υπάρχουν ψυχο-παθολογικά προβλήματα από πίσω που είμαι σίγουρη ότι θα τα είχες ανακαλύψει πιο νωρίς αν ήταν έτσι τα πράγματα και όχι εν μια νυχτί!) Επίσς ένα τελευταίο για να σε καθησυχάσω...το παιδί δεν μπερδεύεται. Ξέρει (ή θα μάθει σιγά-σιγά) ότι η μαμά θα βάλει όρια, ότι όταν θα είναι με τη γιαγιά θα φάει σοκολάτα, όταν είναι με τον μπαμπά (αν δεν έχει ποδόσφαιρο...χαχαχα) θα παίξει γαργαλήματα και πετάγματα στον αέρα (ενώ η μαμά θα τσιρίζει μην το ρίξει κάτω το παιδί!) όπως θα μάθει και όταν πάει στο σταθμό ότι άλλοι οι κανόνες στο σχολείο άλλοι στο σπίτι κτλ κτλ Προσπάθησε να μην αφήσεις μικρές προστριβές να χαλάσουν την ωραία (και σπάνια) σχέση που είχες με την πεθερά σου, γιατί ενδέχεται να έχει επιπτώσεις και στις άλλες σου σχέσεις μα πάνω απ'όλα στην δική σου ψυχική ηρεμία.
μπράβο ρε κορίτσι μου!! μπράβο!! σου εύχομαι να μείνεις όπως είσαι και όταν γίνεις εσυ η νύφη, γιατί δυστυχώς μάλλον και εμείς οι γυναίκες γινόμαστε λίγο σκυλιτσες στην πορεία...
Καλημέρα κι από εμένα και να σου ζήσει η μικρούλα σου. Είχα το ίδιο θέμα με την μαμά μου, όχι την πεθερά καθώς εκείνη μένει μακριά. Ήθελε να κάνει τα πάντα με τον δικό της τρόπο και εννοείται πως εγώ δεν έκανα τίποτα σωστά. Τις πρώτες μέρες ήθελε να έρθει να μείνει μαζί μου για να με βοηθάει αλλά το ξέκοψα από την αρχή. Είμαι με τον άντρα μου και τον γιο μου και τελείωσε το θέμα. Θα κάνω ότι λάθη θέλω γιατί είναι το πρώτο μου παιδί. Βέβαια, βοήθησε και ο σύζυγος που πάτησε πόδι και είπε πως το παιδί θα το μεγαλώσουμε όπως εμείς θέλουμε. Είναι σημαντικό να έχεις τη συναίνεση του συντρόφου σου σε τέτοια θέματα. Δηλαδή, στην δική μας περίπτωση πάτησε εκείνος πόδι στην πεθερά του κι εγώ τον υποστήριξα. Μην ξεχνάς ότι είστε οι 3 σας και όταν η πεθερά σου φεύγει μένετε μόνοι σας οπότε το παιδί δεν μπορεί να μπερδεύεται με τις "εντολές" διαφορετικών ατόμων. Τώρα, στο ότι σε αγχώνει το ότι μόνο εκείνη μπορεί να το κρατάει, να είσαι σίγουρη ότι εκεί πατάει η πεθερά σου για να σε εκβιάζει. Αν το επιτρέπουν τα οικονομικά σας βρείτε μια νταντά για όταν έρθει η ώρα. Πίστεψέ με, είναι καλύτερο να έχεις κάποια που θα την πληρώνεις και θα το βλέπει σαν δουλειά το να μεγαλώνει το παιδάκι σου, παρά να έχεις κάποια που εκμεταλλεύεται τις καταστάσεις και κάνει ότι θέλει. Το πέρασα και το ξέρω καλά. Έχω νταντά για τον γιο μου και το παιδί έχει ισορροπία στην καθημερινότητά του και είναι ευτυχισμένο. Μην επιτρέπεις να σε εκβιάζουν με πάτημα στο παιδί, απαράδεκτο!!!
υπαρχουν και χειροτερα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!να μην εχει κρατησει το παιδι ποτε και να εχει αποψη!!!!!!!!!!!!δωστετου πχ κοκα κολα γιατι και τα αλλα εγγοΝακια πινουν και αυτο ειΝαι αμαρτια να ζηλευει!!!!!!!!!!!!!!!!!!!και αν εγω πω σε κατι οχι εκεινη να λεει στο παιδι η μαμα σου παρα ειναι αυστηρη!!!!!!!!ενω η μαμα του τρεχει οταν εκεινη ρισκει χροΝο να Βολταρει αλλα οχι α φανει πραγματικα χρησιμη σε κατι!!!!!!!!σε αντιθεση με τη μαμα μου που ειαι απιστευτα σχολαστικη και παντα απαΝτα με σεμΝοτητα οτι εχετε πει με τοΝ παιδιατρο!!!!!!!!!!!γιατι το παιδι το μεγαλωνει η μαμα με τον παιδιατρο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
a kala...egw xthes eixa edw thn pethera mou kai opote thilaza htan kiriolektika panw apo to kafali mou.afou se kapoia fash tin rwthsa an thelei na thn parw agkalia kai na thilasei kai auti ap to allo stithos.h apanthsh ths?ti se peirazei?toses fores se exw dei na thilazeis!ti se peirazei??? th na tis kaneis merikes?an den theloun na katalaboun kai xwnonte kai ginonte agenis dustuxws ginete kai esu agenis gia na mhn se trelanoun!
να σου ζησει η μπουμπου σου κοπελα μου ...εαν σου πω οτι η περιπτωση σου θυμιζει καπως την δικη μου θα με πιστεψεις; εμενα η πεθερα μου μεχρι να μεινω εγκυος ειμασταν κωλος και βρακι στην κυριολεξια ...αλλα αφου γεννησα και μετα αλλαξε 180 μοιρες....μην πτοεισαι απλα αστην να λεει την αποψη της και εσυ οταν θα φευγει θα κανεις αυτο που θες εσυ κι επισης μπορεις με υσηχο τροπο και οχι με τσακωμους και νευρα να της δειξεις οτι ο ρολος της ειναι της γιαγιας και οχι της μαμας....θα σου δωσω ενα παραδειγμα...εμενα η πεθερα μου οταν πεφτει κατω ο γιος μου και φωναζει μαμαααααααααααααααααα πεταγεται σαν την π....α και λεει ΕΛΑ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ πριν ακομα μιλησω εγω ...ε το εκανε μια 2 την τελευταια φορα δεν αντεξα και της λεω ΜΑΜΑ ΕΙΠΕ ΟΧΙ ΓΙΑΓΙΑ ....ε απο τοτε το εκοψε και να παρεξηγηθηκε βασικα σκασιλα μου μεγαλη..... εγω πιστευω οτι ολα αυτα τα κανουνε επειδη ξερουνε και αισθανονται τυψεις οτι τα δικα τους παιδια δεν τα μεγαλωσανε καταλληλα και προσπαθουνε τα κομπλεξ και τις τυψεις τους να τα βγαλουνε στα δικα μας παιδια.....
καλη σου μέρα μαμα Σ. Καμία μαμά-πεθερά δεν νομίζει ότι το εγγόνι της είναι δικό της, επιβεβαίωση ψάχνει ότι σαν μαμά έπραξε σωστά. ότι μεγάλωσε σωστά τα παιδιά της και θέλει να δώσει τα φώτα της. Πολλά απο όσα θα ήθελα να σου γράψω τα διάβασα παραπάνω αλλά θα μπω στον κόπο να τα συνοψίσω. Συζύτα με τον άνδρα σου , χαλαρα 1) για την δική του άποψη για την μαμά του σαν μαμα, αν πιστευει ότι ήταν σωστή ή αν έχει εντοπίσει κάποιες υπερβολές 2) για την γνώμη του σαν γιαγιά 3) για όσα εσύ θέλεις για το παιδί σας 4) για όσα βλέπεις να κάνει λάθος η γιαγιά και αποφασίστε μαζί τι θα πρέπει να της πείτε. Ότι και αν αποφασίσεις να της πεις θα πρέπει να ξεκινήσεις απο θέματα που είναι αντικειμενικά σωστά δηλαδή πχ . μέχρι πριν λίγα χρόνια πίστευαν ότι το αυγό πρέπει να μπεί απο τον 3-4 μήνα ολόκληρο τώρα οι παιδίατροι συστήνουν να μπεί μετα τον 7-8 μήνα και κείνο πρώτα ο κρόκος και μετά ολόκληρο. Πράγματα που θα νευριάζουν θα υπάρχουν πάντα και δυστυχώς η ανάγκη σε κάνει να υποχωρείς , αν σε παρηγορεί όχι μόνο εσύ . Και θα ήταν καλό να θυμίζεις στην πεθερά ότι και εκείνη στο πρώτο της παιδί ήταν άμαθη , και κάθε μαμά έχει το δικαίωμα να κάνει τα δικά της λάθοι για να μάθει και μέσα απο αυτά να δεθεί με το μωρό της , αν όλα τα πράγματα στην ζωή ήταν ένας δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα ίσως δεν μπαίναμε στην διαδικασία να προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι . καλή τύχη
Καλημέρα! 'Εχω και εγω ένα γιο 6μιση χρονών. Από όταν ήταν 3 μηνών τον κρατάει η μαμά μου τις ώρες που δουλευω επειδή ο σύζυγός μου δεν έχει συγγεκριμένο ωράριο. Η μαμά μου είναι καλή είναι χρυσή αλλά... "έχει μεγαλώσει 4 παιδιά και ξέρει παραπάνω πράγματα από εμάς" είναι η κλαική ατάκα των γιαγιάδων. Τσακώθηκα αμέτρητες φορές μαζί της για το θέμα του παιδιού γιατί πάντα έκαναν τα δικά τους και όχι ότι έλεγα είναι βλέπεις και το πρώτο εγγόνι. Τελικά κατάφερα να με ακούν στα βασικά τουλάχιστον. Πάντα όμως κάνουν και τα δικά τους. Εσύ και ο σύζυγος σου πρέπει να δώσετε στη γιαγιά να καταλάβει πως το παιδί είναι δικό σας και ότι θα το μεγαλώσετε όπως θέλετε εσείς!!! Κατά την γνώμη μου πρέπει να της το πείτε ευθέως και στην ανάγκη αν δεν καταλαβαίνει με όμορφο τρόπο να τσακωθείς. Εξάλου από τότε που οι μάνες-πεθερες μας μεγαλωσαν τα παιδιά τους έχουν περάσει πολλά χρόνια και έχουν αλλάξει πολλά πράγματα από τότε. Σου ευχομαι να πάνε όλα καλά και να χαίρεσαι την κορούλα σου!!!
Καλησπέρα Μανούλα Σ. Είμαι και γω μανούλα μιας μικρής μπουμπούκας 2μιση μηνών. Μένω Γαλλία οπότε μακριά από όλη την οικογένειά μου... Ο άντρας μου είναι Γάλλος. Μπορώ να σου πω ότι η άφιξη του παιδιού αλλάζει πάααααρα πολλά πράγματα όπως το είδες κ εσυ. Σε μας φαίνονται κάποιες πολιτισμικές διαφορές αλλά μεταξύ μας πάντα τα πάμε μια χαρά, όταν όμως ακούω κάτι βλακείες από τα πεθερικά.... Σαν Ελληνίδα Μαμά το προσέχω αρκετά περισσότερο απο τις Γαλλίδες, το θηλάζω, το έχω συχνά αγκαλιά κτλ αλά δεν είμαι και υπερπροστατευτική πχ δεν περίμενα να σαραντίσει για να ο πάω βολτίτσα να πάρει αέρα.. τέλως πάντων.,.... Για το πρόβλημά σου καταρχάς πρέπει να δώσεις να καταλάβουν όλοι και να το πστέψεις κ εσυ ότι το παιδι είναι ΔΙΚΟ ΣΟΥ και εσύ αποφασίζεις καθώς είσαι η μάνα του. Αφού η γιαγιά το κρατάει θα πρέπει να ακολουθεί τους δικούς σου κανόνες. Εγώ πλέον βγάζω νύχια σας λέαινα..... Γιατί όμως δεν ζητάς από τον άντρα σου να της κάνει μια συζήτηση με όμορφο τρόπο και να της εξηγήσει κάποια πράγματα; Και μετά μπορείτε να μιλήσετε όλοι μαζί έτσι θα αποφύγεις τις εντάσεις που συσσορέυονται. Μην αφήσεις κανέναν να αποφασίσει για το πώς θές να ζήσεις τη μητρότητά σου και πώς θέλεις να μεγαλώσεις το παιδί σου. Να χαίρεσαι το κοριτσάκι σου και ελπίζω να βελτιωθεί η κατάσταση με τη στήριξη του συζήγου σου και με απλή συζήτηση
Αρχικά να σου ζήσει η κόρη σου. Εγώ έχω ένα γιο 5 ετών και θα ήθελα να σου πω την εμπειρία μου με πεθερά και μαμά. Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή, πριν σαραντίσω και αρχίσω να καταλαβαίνω τι μου γίνεται κι εγώ η ίδια είχα αφήσει πολλά περιθώρια ανάμιξης, νομίζω καταλαβαίνεις τι εννοώ. Η αλήθεια είναι ότι στην πορεία που κι εγώ ένιωσα πιο σίγουρη για το τι κάνω ως μητέρα, και άρχισαν να με τρελαίνουν για το τι πρέπει να κάνω έκανα σταδιακά τα εξής: πρώτα μίλησα με τον άντρα μου και του είπα πως νιώθω με αυτά που μου έλεγε η πεθερά μου αλλά και οποιοσδήποτε με ενοχλούσε, του είπα ότι την καταλάβαινα αλλά δεν θα μπορούσε να καταλάβει κι εκείνη εμένα; Νομίζω ότι αυτό τον έκανε να προσπαθήσει κι εκείνος να της βάλει κάποια όρια. Η αλήθεια όμως είναι ότι τα όρια τα έβαλα εγώ και παρόλο που κι εγώ ήθελα να είναι καλός ο τρόπος, σου λέω ότι κάποιες φορές αναγκάστηκα να υψώσω τη φωνή μου λέγοντας απλά ότι εγώ είμαι η μητέρα του παιδιού κι εγώ αποφασίζω για το αν θα κάνει κάτι ή όχι . Και πίστεψε με δεν έγινε και κάτι τρομερό πέραν του ότι την ανάγκασα να με ακούσει. Δυστυχώς δε γίνεται διαφορετικά νομίζω πρέπει να την αναγκάσεις να σε αποδεχτεί και ως μητέρα της λατρεμένης της εγγονής εκτός από σύζυγο του γιου της. Και εφόσον είναι καλή η σχέση σας θα είστε καλά μεταξύ σας πάντα εκτός από εκείνες τις φορές που θα της υπενθυμίζεις ότι εσύ είσαι υπεύθυνη γι' αυτό το ανθρωπάκι κι όχι εκείνη. Είναι δύσκολο αλλά οι σχέσεις είναι δύσκολες ειδικά όταν θέλεις να έχεις μια καλή σχέση με κάποιον. Όσο για την κόρη σου μην ανησυχείς δεν μπερδεύεται καθόλου. εκείνη είναι ίσως η μόνη που έχει ξεκάθαρο το ποια είναι η μάνα της και ποια η γιαγιά της και ότι και να της πει το παιδί εσένα θα ρωτήσει αν θα πρέπει να το κάνει. Άσε τη γιαγιά της να χτυπιέται το παιδί από τη φύση του θα έρθει σε σένα... να σου πω την παροιμία που λέει η πεθερά μου και η μάνα μου κάθε φορά που συμβαίνει αυτό; "Λούσε με, χτένισε με ξέρω ποια με γέννησε". Να σου πω ότι και με τη μητέρα μου έχουμε διαφωνίες για τον τρόπο που μεγαλώνω το παιδί μου απλά και μόνο γιατί εξακολουθεί να νομίζει ότι χρειάζομαι να μου πει τι να κάνω σαν να είμαι ακόμη παιδί. Όμως μέχρι να βρεις τη δύναμη να διαφωνήσεις κατά μέτωπον παρηγορήσου με το ότι η δική σου αγκαλιά είναι που θα τρέξει η κόρη ότι καλό ή δυσάρεστο θα της συμβεί κι αυτό δεν μπορεί να το αλλάξεις κανένας. Καλή δύναμη και εύχομαι η κόρη σου να είναι πάντα καλά.
αα και polina εχεις απολυτο δικιο!!!ετσι ειναι...κανε πως της το απομακρυνεις κ σου λεω εγω
λοιπον φιλη μου δε ξερω αν θα διαβασεις...αλλα ενα θα σου πω κατι μου θυμιζει ολο αυτοοοο προ μωρου ειχα αριστες σχεσεις κ το μετανιωσα που εισχα πολλα..τωρα οταν της μιλαω αυτης κ του πεθερου κανουν το δικο τους ...απανταω κανονικα να καταλαβεις πολλες φορες κ με εντονο τονο!μυαλο γιοκ!νομιζουν θα τους περασει αλλα ειναι γελασμενοι.μιλα κανονικα κ πες το κ στον αντρα σου τι σε ενοχλει να ξερει κ να τους μιλησει κ αυτος.μου φαινεται κατι παθαινουν ολοι τους..τους λεω μη το ξυπνατε κ πανε απο πανω του..τους λεω ειναι προωρο μη το πολυπιανεται εντολη παιδιατρου με γραφουν!εεεε λεος!! πολυ θα θελα να το συζητησουμε ολο αυτο ..ποιος ξερει ομως που εισαι και αν θες. να εισαι καλα!
Γνώμη μου κάνε μια ανοιχτή συζήτηση μαζί της... Αν πάλι δεν καταλαβεί ή κάνει πως δεν καταλαβαίνει στείλτην απο εκεί που ήρθε... όσο για το που θα αφήσεις το παιδί να ναι καλά οι παιδικοί σταθμοί , οι νταντάδες και οι πολύ κοντινοί μας άνθρωποι αν και δεν παίζει να μην σου κρατήσει το μωρό αν χρειαστείς κάτι γιατί μην ξεχχνάς ότι είναι εγγόνι και υπάρχει ο κίνδυνος με την συμπεριφορά της να μην το ξαναδεί το ποτε...
να σου ζησει καταρχας η μπουμπου σου να ναι τυχερη και καλοτυχη.η γνωμη μου ειναι οτι πρεπει απο κοινου με τον συντροφο σου να της μιλησετε και να της δωσετε να καταλαβει πως ναι μεν μεγαλωσε 4 παιδια αλλα τωρα ειναι η σειρα σας να μαθετε να μεγαλωνετε,να κανετε τα λαθη σας και να μαθετε απ αυτα.κανεις μας δεν γεννηθηκε με διπλωμα μητροτητας ακομα και γω που εχω 5 παιδακια καθε μερα μαθαινω και κατι καινουργιο και νομιζω πως ποτε δεν σταματαμε να μαθαινουμε τελικα.να μην την απομακρυνετε οχι γιατι δεν εχεις αλλη βοηθεια οπως εγραψες αλλα γιατι τα παιδια μας χρειαζονται αυτου του ειδους την αγαπη,την ανιδιοτελη που προσφερουν οι γιαγιαδες και οι παππουδες.αν της μιλησετε ειλικρινα κι απο καρδιας χωρις να αισθανθει οτι προσπαθειτε να την αποκοψετε νομιζω πως θα καταλαβει και θα πραξει οτι πρεπει απο μονη της.
Καλησπέρα μαμά Σ. Αν κ ειμαι ανύπαντρη παρ'όλα αυτά επειδή έχω δει κάποιες τέτοιου είδους καταστάσεις.. Επέτρεψε μου να σου πω ότι τα παιδιά θυμούνται πολλά πράγματα από ηλικίες 4, 5 κ ούτω καθεξής ετών.. Θα σου προτεινα πρώτα να μιλήσεις με τον άντρα σου κ να του ξεκαθαρίσεις την κατάσταση,να του πεις πως αισθάνεσαι κ ότι ναι μεν ευχαριστεις την μητέρα του που σας βοηθάει αλλά τωρα ειναι η σειρά σου κ ότι οταν χρειαστείτε την βοήθεια της θα απευθυνθείτε σε αυτήν.. Μετά πρεπει εσύ η ίδια να της μιλήσεις (ΓΤ όλοι οι άντρες λίγο πολύ ειναι μαμακιδες κ φυσικό θα ειναι ο σύζυγος σου να μην θέλει να στεναχωρησει την μητέρα του) κ να της ξεκαθαρίσεις ότι εσύ κ ο άντρας σου θα φροντίσετε το παιδί κ οτι αν προκύψει κάτι θα την συμβουλευτείτε φυσικά το παιδί μπορεί να το βλέπει οπότε θέλει. Αλλά εσείς θα αποφασίσετε πως θα μεγαλώσετε το παιδί σας.. αυτή ήταν η δική μου άποψη περί του θέματος από εκεί κ πέρα η ζωή κ η απόφαση ειναι δική σου. Εσύ ξέρεις τι θα κανείς.. Σου εύχομαι καλή τύχη.. Κ να σου ζήσει το μπουμπουκακι σου..
Δυστυχώς αμα έχουν το ύφος και μεις μεγαλώσαμε παιδιά και ξέρουμε και έχουν μάθει με έναν τρόπο αντε να τους αλλάξεις μυαλά. Εμένα έτσι ήταν η μαμα μου στην αρχή. Και έχουμε πολύ καλές σχεσεις αλλά και πάλι κοντεψε να με τρελάνει. Και τώρα ακόμα αμα της πω κάτι μου πετάει την ατακα και γω μεγάλωσα παιδια και με βουρλίζει. Αλλά της απαντώ ότι εσυ μεγάλωσες τα δικά σου όπως έκρινες και σε ευχαριστώ αλλά στα δικά μου παιδιά θέλω να κάνεις αυτό και αυτό γιατί είναι η σειρά μου να τα μεγαλώσω. Εφόσον λοιπόν έχεις καλές σχέσεις μαζί της και εχεις ενοχληθεί μόνο από την συμπεριφορά της στο παιδί καλό θα ήταν να της μιλήσεις. Ευγενικά και όμορφα να της εξηγησεις. Χωρις να την επικρίνεις ή να την κάνεις να νιώσει ότι την απορρίπτεις. Επίσης να θυμάσαι ότι όλες οι γιαγιάδες και παππούδες αλλάζουν με τον ερχομό του εγγονιού τους. Ειδικά του πρώτου. Με όμορφο τρόπο πιστεύω θα την βρεις την ακρη.
glikia mou einai diskolo na tin ksekoliseis tora pou exei ma8ei. ama menete kai mazi.....akoma xeirotera... to mono pou mporo na sou po einai na tis miliseis eu8eos kai oxi mono sti pe8era ma kai ston antra sou(mia zoi oi antres upostirizoune tis mamades tous) na katalavei pos afou ekeini megalose ta paidia tis, osa ki an exei, tora einai i dikia sou seira na to megaloseis kai na min exeis na rikseis tis eu8ines se kanenan otan megalosei legotas...."esu ftes pou to ma8enes etsi otan itan mikro"... to mono pou sou efxomi einai.... KALI DINAMI!!!!!
απο την μια ειναι ευχαριστο ν ατο αγαπαει οντως σαν να ''ειναι δικο της'', απο την αλλη ομως ειναι καθαρα δικο σου κ του αντρα σου!!!! μπορεις να παρεμβεις με ομορφο τροπο, κ να της δωσεις να καταλαβει οτι μπορει ναι μεν να σου λεει την γνωμη της (μιας κ η μαμα σου ειναι μακρια) απο την αλλη ομως οχι κ να πρεπει να στην επιβαλλει κιολας....στο χερι σου ειναι να την κανεις να νιωσει ομορφα ναι μεν αλλα μεχρι εκει...ειναι γιαγια...κ οχι μαμα του παιδιου σου!!!!! το τι ειναι πιο σωστα για το παιδι σου εσυ ξερεις..ευχομαι να βρεις ακρη κ να μας στειλεις καλα νεα...να χαιρεσαι το παιδακι σου!!!
Kalhspera Mama S. Na xairesai thn mpoumpouka sou :) Egw eimai authn th stigmh egkyos sto 1 mou paidaki, dysthxws kai egw exw thn mama mou makria (eimai sto ekswteriko), alla exw thn giagiaka mou pou eimai akoma sxetika nea, kai thn pethera mou. oles mas exoume diaforetikh apopsh gia thn frontida tou mwrou, alla exw ksekatharisei hdh kati gia na apofygw tis diafwnies kai tis parekshghseis metaksy mas h kai metaksy tous: Otan tha exw egw to mwro den me endiaferei h gnwmh kanenos, ektos an th zhthsw, apo opoion th zhthsw. Etsi den tha anakateutw kai egw otan tha to exoun oi giagiades.o kathenas exei ypo plhrh euthinh tou to mwro.den prepei na amfisbhthsoume thn empeiria tous,(exoun ontws megalwsei epityxws paidia) alla den prepei na ths afhsoume na mas episkiasoun san mamades.