Υπέροχος μπαμπάς!

Πριν λίγες μέρες ο Μάνος μου εκμυστηρεύτηκε πως έρχονται στιγμές που κοιτάει την Αθηνά και… δακρύζει! Η αλήθεια είναι ότι τον είχα πιάσει αρκετές φορές να την κοιτάει με ένα περίεργο βλέμμα, έτσι λίγο… ονειροπόλο, λίγο γλυκούλι και την ίδια ώρα να μασάει κάπως το κάτω χείλος του, σημάδι πως ο Μάνος είναι όντως συγκινημένος.

Σίγουρα ο τέλειος μπαμπάς δεν υπάρχει. Είναι ένας μύθος και αυτός όπως είναι και η τέλεια μαμά. Όμως για τη μικρή οικογένειά μας, ο Μάνος είναι ο πιο τέλειος μπαμπάς του κόσμου. Είναι σημαντικό να ξέρεις ότι το παιδί σου είναι συνέχεια στο μυαλό του μπαμπά, όπως είναι και στο δικό σου. Είναι πολύ περήφανος για την κόρη μας, τόσο που καμιά φορά χρειάζεται να τον σκουντήσω όταν τον πιάνει η λαχτάρα και διηγείται σε όλο τον κόσμο τα ασήμαντα για αυτούς, αλλά τόσο σημαντικά για εμάς κατορθώματά της. 

Και όταν η Αθηνά τον φωνάζει από μακριά «Μπαμπααααααααά!», τότε σαν να σηκώνεται λίγα εκατοστά από το έδαφος.

Τον τελευταίο καιρό είμαι λίγο αγχωμένη με όλο αυτό το αρνητικό κλίμα που απλώνεται γύρω μας σαν ιστός αράχνης… Διαβάζω σχόλια που με σοκάρουν, νιώθω μια έντονη βία στον αέρα… Φοβάμαι ότι σε λίγο καιρό θα φτάσουν όλοι να μισούν όλους… Τουλάχιστον, έχω μια φωλιά να νιώθω όμορφα. Το σπίτι μου! Εκεί που είναι ο Μάνος μου, η Αθηνά μου και το μικρό μας νινί…

Τον ευχαριστώ που μας αγαπάει τόσο πολύ! Τον ευχαριστώ που μπορώ να παινευτώ ότι το σπίτι μας έχει ένα μπαμπά που γεμίζει από περηφάνεια και λιώνει από αγάπη για εμάς!