Όταν αγαπάς κάποιον, δεν τον αφήνεις ποτέ

Όταν αγαπάς κάποιον, δεν τον αφήνεις ποτέ

(όπως δημοσιεύτηκε στο arteriovenousgr.com)

Όταν αγαπάς κάποιον δεν τον αφήνεις ποτέ… δεν τον αφήνεις ποτέ να υποφέρει, δεν τον αφήνεις ποτέ να πονά… να στεναχωριέται… να κλαίει. Προσπαθείς να τον βοηθήσεις… να μην πονά… να μην υποφέρει και φανερώνεις αυτή την αγάπη με πράξεις.

Όταν αγαπάς κάποιον δεν τον αφήνεις ποτέ… προσπαθείς να τον βοηθήσεις να γίνει η ζωή του καλύτερη. Αυτή είναι η αγάπη… η δύναμη της αγάπης που ένιωσα και νιώθω από τον πατέρα μου… η δύναμη της πατρικής αγάπης.

Ήμουνα μωρό όταν ξεκίνησαν τα προβλήματα με την υγεία μου και εκείνος πολύ νέος, όταν αρχίσαμε να πηγαινοερχόμαστε στην Αθήνα, να μπαινοβγαίνουμε στα νοσοκομεία, να επισκεπτόμαστε γιατρούς. Τριάντα χρόνια μετά, αν και μεγαλώσαμε … αν και εκείνος γέρασε … συνεχίζουμε τα ίδια: να πηγαινοερχόμαστε στην Αθήνα, να μπαινοβγαίνουμε στα νοσοκομεία, να επισκεπτόμαστε γιατρούς… να περιμένει μόνος στον προθάλαμο των ιατρείων… να περιμένει ώρες έξω από τα χειρουργεία… να υπομένει καρτερικά.

Είναι τόσα πολλά αυτά που θα μπορούσα να γράψω για τον μπαμπά μου… είναι τόσα πολλά τα γεγονότα… τόσες πολλές οι στιγμές… μια ολόκληρη ζωή που φανέρωσε πως το να αγαπιέσαι πολύ από κάποιον σου δίνει δύναμη, ενώ το να αγαπάς πολύ κάποιον σου δίνει θάρρος.

Δεν θα ξεχάσω όμως ποτέ, μια φορά, που ολομόναχος περίμενε δώδεκα ώρες στον προθάλαμο ενός χειρουργείου σε νοσοκομείο του εξωτερικού (επρόκειτο για ένα από τα δυσκολότερα χειρουργεία που έχω κάνει, ένα χειρουργείο που ξεκίνησε για να κρατήσει μόνο πέντε ώρες και κράτησε δώδεκα, λόγω πολλών επιπλοκών). Χωρίς να απομακρυνθεί λεπτό από τον προθάλαμο, αδύναμος να βρει παρηγοριά και στην μεγάλη του αγάπη, το τσιγάρο, παρέμεινε εκεί μέχρι να με δει να βγαίνω πάνω στο φορείο… μέχρι να ρωτήσει τους γιατρούς… μέχρι να ηρεμήσει η ψυχή του.

Πήρα δύναμη και θάρρος από τον πατέρα μου για να αντιμετωπίσω την ‘‘φυλακή’’ μου… Παίρνω δύναμη και θάρρος και ευχαριστώ τον Θεό που με έφερε στην αγκαλιά αυτού του πατέρα που με αντέχει, που υποφέρει ακόμα για μένα, που μου έμαθε πως … οταν αγαπάς κάποιον δεν τον αφήνεις ποτέ …

Αυτός είναι ο δικός μου μπαμπάς.

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com