Δεν συνηθίζω να απαντώ σε «κακόβουλα» σχόλια (μάταιος κόπος), πόσο μάλλον να τα χρησιμοποιήσω σε ένα κείμενό μου. Όμως το ακόλουθο σχόλιο που άφησε τις προάλλες σε ένα κείμενό μου κάποιος/α μου δίνει ωραιότατη πάσα για να γράψω σήμερα, ανήμερα των 29ων γενεθλιων μου.
Αυτός ο κάποιος έγραψε λοιπόν:
«ΖΝΤΟΥΠ! Εισαι ΜΟΛΙΣ 29 και εχεις ΗΔΗ 2 παιδι’α?? :Ο Το απολυτο fail. Εχεις προλαβει να ζησεις τπτ στη ζωη σου ή η ιδιοτητα της μανας ειναι για σενα αυτοσκοπος?«
Για το συγκεκριμένο άνθρωπο και για αρκετούς ακόμα της ίδιας λογικής, το να είμαι 29 και να έχω δύο παιδιά είναι fail. Για εμένα είναι ευλογία. Και επιτυχία. Είναι κάτι που δεν το είχα φανταστεί μικρότερη. Ότι δηλαδη πριν καν κλείσω τα 30, όχι μόνο θα είμαι μαμά, αλλά θα είμαι μαμά δυο παιδιών.
Βρίσκομαι ένα βήμα πριν τα 30 και παραδόξως δεν αγχώνομαι που μεγαλώνω (μακάρι να αισθάνομαι έτσι και του χρόνου, γιατί καλά είμαστε τώρα με το δυάρι ως πρώτο ψηφίο, χεχε). Θα έλεγα ότι τα 29 μου χρόνια ήταν γεμαααααααάτα. Πολύ γεμάτα. Και κύλησαν όμορφα και πολύ απολαυστικά. Είχα υπεροχα παιδικά χρόνια και ακόμα πιο όμορφα χρόνια μέχρι να γνωρίσω τον Μάνο μου και να κάνουμε οικογένεια. Ε από εκεί και πέρα ήρθε η απόλυτη ομορφιά. Μπορεί η ζωή με παιδιά να μην είναι πια μια μεγάλη περιπέτεια, μπορεί να μην είναι τόσο… αυθόρμητη, όμως είναι όμορφη. Είναι όμορφο να ξυπνάς πλάι σε τρεις φανταστικούς ανθρώπους (έναν που έχεις επιλέξει και δύο που έχεις δημιουργήσει μαζί του) και είναι σούπερ το να απολαμβάνεις και την πιο απλή καθημερινή στιγμή. Μαθαίνεις να ξαναμετράς τα πράγματα από την αρχή. Να εκτιμάς τα λίγα και βασικά και όχι να «καίγεσαι» για τα -σχεδόν- περιττά.
Είμαι 29 χρονων και είμαι πολύ χαρούμενη που η ζωη μου χαμογελάει από τη μερα που γεννήθηκα. Μα πάνω απ’ όλα είμαι πολύ χαρούμενη για το ότι είμαι τόσο μα τοσο γεμάτη που νιώθω πως αγαπώ -σχεδόν- όλο τον κόσμο με τα καλά και τα στραβά του. Γιατί είναι το σπιτικό μας γεμάτο ευτυχία και χαμόγελα. Και αν περνάς καλά στο σπίτι σου, τότε δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα.
Fail λοιπόν ή όχι… Ναι, είμαι 29 και έχω δυο παιδιά και γουστάρω τρελαααααααά!!
Χρόνια μου πολλά λοιπον!
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Και πολυ καλα τα λες εγω ειχα (και εχω δηλ) 2 παιδια στα 25!!! Το πρωτο το εκανα 22 κ το δευτερο 25! Δεν μετανοιωνω δευτερολεπτο! Τα παιδια μου εχουν ξεπεταχτει αρκετα κ εγω ξαναβρισκω τον εαυτο μου!!!! Και λεω ναι!!! Ειμαι μικρη ακομη!!!! Εχω να ζησω πολλα μαζι με τα παιδια μου!!!! Να τα χιλιασεις ολιβ!!! Α και σου ριχνω κ εναν χρονο !! Χεχε!
Τα ακουω πολυ συχνα τετοιου ειδους σχολια....Δεν τους κατηγορω...Η απαντηση μου ειναι πως οταν με το καλο ερθει η ωρα και γινουν γονεις μονο τοτε θα καταλαβουν το μεγαλειο της μητροτητας και ειμαι σιγουρη οτι θα αναρωτηθουν "μα γιατι δεν το εκανα κι εγω νωριτερα?" Ε ναι λοιπον!!!! Ειμαι 27 κι εχω 2 υπεροχες κορες 7,5 και 4 χρονων και ειμαι πανευτυχης που ηρθαν στη ζωη μου τοσο νωρις!!!! Να τα εκατοστησεις Ολιβια και να χαιρεσαι την υπεροχη οικογενεια σου!!!!
είμαι μια απ' αυτούς που περιγράφεις! πριν 2 χρονια έλεγα "πωωωπωωω μικροπαντρεμένες μικρομαμάδες;;; μακριά από μας κι αυτες και τα κουτσούβελά τους".... Τωρα που γινα μαμά στα 37 λέω στον εαυτό μου "ΝΑΑΑΑ μαλάκα που δεν εκανες νωριτερα παιδι"
χρονια πολλα κοπελαρα μου χρονια γεματα υγεια κ πολυ αγαπη!!!ενα πραγμα θα σου πω..οσα δεν φτανει η αλεπου τα κανει κρεμασταρια!!!
είμαι 31 έχω 2 κόρες με τον Μανώλη μου και ναι γουστάρω τρελά.... συμφωνώ πολύ μαζί σου...
ζντουπ......