Είναι αλήθεια: ο γιος μου λέει «Σ’ αγαπώ μαμά!»

Είναι αλήθεια: ο γιος μου λέει «Σ’ αγαπώ μαμά!»

Γράφει η Νανά Παλαιτσάκη

Το κείμενο το σημερινό το αφιερώνω στην Γεωργία. Είναι αναγνώστρια του “eimaimama.gr”. Με τιμήσατε και με τιμάτε όλοι πάντα με την κριτική σας. Για μένα , το ότι διαθέτετε χρόνο να γράψετε μήνυμα είναι τιμή .Διαβάζω πάντα τα μηνύματα που στέλνετε. Τόσο στα social media, όσο και στο my lady, στο zougla.gr και φυσικά στο eimaimama.gr

To κείμενο το σημερινό είναι αφιερωμένα στην Γεωργία και σε όλους όσους σκέφτονται σαν την Γεωργία, άντρες και γυναίκες (Το σχόλιό της μπορείτε να το διαβάσετε κάτω απο το κείμενό μου «29 Χριστούγεννα χωρίς τον Αλέξη, τον γιό μου»

Η Γεωργία λοιπόν, έγραψε ότι το κείμενο της θύμισε σήριαλ του Παπακαλιάτη. Αλήθεια ποιος είπε ότι οι σεναριογράφοι δεν εμπνέονται απο βιώματα για να γράψουν, «παντρεύοντας την μυθοπλασία» έτσι ώστε να μην αποκαλύψουν τους πραγματικούς πρωταγωνιστές πίσω απο τους ρόλους; 2 ) γιατί άραγε η δική μου ζωή να μην μπορεί να γίνει ταινία; (Διαθέτει τα πάντα: έρωτες, χωρισμούς, media, καταχρήσεις, διαπλοκές, πολεμικά ρεπορτάζ, συναντήσεις με μαγικούς ανθρώπους, απορρίψεις ανελέητες, ταξίδια, αποχωρισμούς, ένα παιδί που μεγαλώνει παράλληλα με την ιδιωτική τηλεόραση στην Ελλάδα, όπου είχε την ατυχία η μάνα του να πληρώνει φως, νερό, τηλέφωνο, σχολεία, φροντιστήρια, ανάλογα με το πόσο «πουλούσε »στην a.g.b, συσκέψεις με διαμορφωτές της κοινής γνώμης που αν ο Παπακαλιάτης ή ο «όποιος Παπακαλιάτης» μαγνητοσκοπούσε μία σύσκεψη δελτίου ειδήσεων την εποχή που έγιναν τα ΙΜΙΑ, νομίζω ότι ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής θα γινότανε απο πλευράς τηλεθέασης «ντοκιμαντέρ για τις κάμπιες στην Αλάσκα») και 3) να θυμάστε ότι πολλές φορές αυτά που συμβαίνουν στην ζωή ξεπερνούν την τέχνη

Αυτό που τάραξε την Γεωργία λοιπόν, είναι ότι ο γιος μου μου είπε «σ’ αγαπάω μαμά» Η αναγνώστρια του κειμένου επεσήμανε ότι δεν ξέρει κανένα αγόρι στην Ελλάδα που να λέει «σ’ αγαπάω» στην μάνα του, εκτός και αν η μάνα είναι ετοιμοθάνατη!!!!!

Λοιπόν Γεωργία, ο γιος μου πάντα, ακόμα και μετά απο μεγάλες ρήξεις που είχαμε -και είχαμε τρεις δυνατές ρήξεις στην ζωή μας, με την τελευταία να κρατάει περισσότερο απο 4 μήνες σιωπής- μου έλεγε «σ’ αγαπάω μαμα» γιατί το έλεγα εγώ και το εννοούσα με όλη την δύναμη της ψυχής μου.

Είχα την τύχη να μην το ακούσω ΠΟΤΕ απο την μητέρα μου και αυτό ξέρετε, με θύμωνε πάρα πολύ. Δεν το άκουσα ούτε όταν πέθαινε η μαμά μου. Είχε τους λόγους της και όταν την συγχώρεσα απελευθερώθηκα. ΌΜΩΣ, συνειδητοποιώντας ότι μπορεί  η επόμενη στιγμή να έρθει και να μην προλάβεις ποτέ να πεις στους ανρθώπους αυτό που θες, δεν χάνω χρόνο. Εκπαίδευσα λοιπόν και το παιδί μου να μην χάνει χρόνο σε τίποτα. Είναι υπέροχο, πίστεψέ με, δοκίμασε το έστω μια φορά, να εκδηλώσεις το συναίσθημα με λέξεις. Αν δεν μπορείς να τις πεις, γράψε σε ένα χαρτί αυτό που νιώθεις. Ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο, ιδιαίτερα αν είσαι θυμωμένος άνθρωπος, ιδιαίτερα αν δεν έχεις συγχωρήσει για ν’ απελευθερωθείς .
Έχεις αναρωτηθεί γιατί τα ζώα εκφράζουν το « σ αγαπάω » και οι άνθρωποι που σκέφτονται σαν και σένα , νομίζουν ότι μόνο σε σήριαλ του Παπακαλιάτη μπορεί ν ακουστεί αυτό ;

Λοιπόν εγώ, εκτός απο μαμά του Αλέξη, είμαι και γυναίκα . Απο ένα συγκεκριμένο περιστατικό και μετά στην ζωή μου, αποφάσισα στον άντρα που κοιμάμαι δίπλα του, ακόμη και μετά το πιο ξεσχιστικό καβγά, να του λέω, αν το νοιώθω, «σ’ αγαπάω». Οι άνθρωποι μπορεί να τσακωνόμαστε για το ποιός δεν έβγαλε τα σκουπίδια έξω, για τον μπαμπά του, για τον μπαμπά της, για την αδελφή του την κουτσομπόλα, για τα λεφτά που δεν έχουμε, για την ηλεκτρική σκούπα, για ένα μήνυμα στο fb που του έστειλε μια γ@@@α , για το σήριαλ στην τηλεόραση που θέλαμε να δούμε και αυτός είδε αγώνα ….. Έχω «σκοτωθεί» άπειρες φορές για «σημαντικότατα» καθημερινά θέματα. Όμως ακόμη και αν έχω βγάλει ή έχει βγάλει απο το στόμα του «φίδια» ξέρω πόσο σημαντικό είναι στο κρεβάτι πριν κοιμηθούμε να τον πάρω μια αγκαλιά και να του πω «σ’ αγαπάω»

Κάποτε δεν το έκανα. Ήταν πολύ μεγάλη βλακεία, γιατί αντιμετώπιζα την ζωή με αυτιστικό τρόπο. Εκπαίδευσα τον εαυτό μου να εξελιχθεί. Χαίρομαι που του παιδί μου έγινε πιο εξελιγμένο μοντέλο απο μένα… Ένα αγόρι στην εφηβεία είναι διαφορετικό απο ένα αγόρι στα είκοσι. Ένα αγόρι στην εφηβεία  είμαι μονίμως θυμωμένο με τα πάντα. Όταν ο Αλέξης ήταν στην εφηβεία, νόμιζα ότι οι μοίρες είχαν συνωμοτήσει εναντίον μου για να τιμωρηθώ, είχα ξεχάσει το τι έκανα εγώ ως έφηβη !!!

Ο Αλέξης επίσης δεν θέλει χάδια απο την μάνα του, εκνευρίζεται. Ούτε αγκαλιές πολλές – πολλές, άσχετα αν εγώ βλέπω την αρβύλα νούμερο 45 και νομίζω ότι η πατούσα του χωράει στην παλάμη μου, όπως… τότε! Όμως, το «σ’ αγαπάω μάνα» μου το λέει και πίστεψέ με, μόνο ετοιμοθάνατη δεν είμαι, όπως επίσης, δεν παίζουμε αυτή την στιγμή σε σήριαλ, ούτε γυρνάμε για ταινία ( Στο μέλλον δεν αποκλείω τίποτα )

Αν νιώθεις σήμερα ότι αγαπάς έστω έναν, ακόμη και αν είναι ο εαυτός σου, μην χάνεις χρόνο και περιμένεις την επόμενη για να το πεις. Κάντο σήμερα και εκπαίδευσε τα παιδιά σου να κάνουν το ίδιο. Ξέρεις, τα παιδιά, όπως τα ζώα, «αντιγράφουν» συμπεριφορές !

Σ’ ευχαριστώ για την κριτική σου, γιατί αν δεν μου έδινες την αφορμή, ίσως να περίμεναν περισσότεροι  να δούνε μοναδικούς ανθρώπους της ζωής τους ετοιμοθάνατους για να τους πούνε «σ’ αγαπάω».

Μην περιμένετε το άσπρο δωμάτιο του νοσοκομείου… Πείτε το με μια αγκαλιά όσο πιο γρήγορα γίνεται… Ακόμη και απο το κινητό, πιάνει!

—

Τη Νανά Παλαιτσάκη θα τη βρείτε -εκτός των άλλων- στο www.mylady.gr