Ο εξευτελισμός ενός παιδιού
Χθες το μεσημέρι, κατά την παραλαβή των παιδιών μου από το σχολείο, ο γυμναστής, ο οποίος παρέδιδε τα παιδιά στους γονείς, έδωσε στη μαμά του ένα συμμαθητή του μικρού μου (Α τάξη). Καθώς της τον παρέδιδε, με δυνατή φωνή, προφανώς για να ακουστεί από τη μαμά, άρχισε να της λέει ότι ο Φ. είναι πολύ άτακτος, ότι βάζει τρικλοποδιές στα άλλα παιδιά στο διάλλειμα την ώρα που τρέχουν, πόσο επικίνδυνο είναι αυτό και ότι κάτι πρέπει να γίνει, ότι πρέπει να συμμαζευτεί κλπ. Το ύφος του επικριτικό και ενοχλημένο. Αμέσως, ο μικρούλης Φ. άρχισε να αρνείται όλο αυτό.
«Όχι μαμά, δε βάζω. Όχι, δε χτυπάω τα άλλα παιδιά.»
Τον Φ. τον ξέρω από τον παιδικό σταθμό. Όντως είναι ζωηρό παιδάκι. Ο Φάνης μου μου έχει πει πολλές φορές ότι χτυπάει τα άλλα παιδιά και ότι κάνει ζουζουνιές μέσα στην τάξη και η δασκάλα τους πολλές φορές δυσαρεστείται. Όμως το θέμα δεν είναι τι κάνει ο Φ. που είναι ένα εξάχρονο παιδί. Το θέμα είναι πώς χειριζόμαστε εμείς οι μεγάλοι μια περίπτωση ενός παιδιού σαν τον Φ. Και ΣΙΓΟΥΡΑ η λύση δεν είναι να του πετάμε τον προβολέα της κατηγορίας μπροστά σε κοινό. Ποιος ενδιαφέρεται για την ψυχή αυτού του παιδιού, για την έκθεση στην οποία υποβάλλεται, για το σοκ, τον εξευτελισμό και το φόβο που αισθάνεται τη στιγμή εκείνη που ακούει κάποιον να βροντοφωνάζει μπροστά στη μάνα του, στους συμμαθητές του και στους γονείς τους το πόσο «κακό» παιδί είναι; Ποιος πραγματικά πιστεύει ότι αυτή η μέθοδος θα τον κάνει «καλό» παιδί;
Λέω πάντα στα παιδιά μου ότι δεν υπάρχουν κακά παιδιά, παρά μόνο μπερδεμένα και πληγωμένα παιδιά που φοβούνται ότι οι άλλοι δεν τα αγαπούν. Και αυτό τα κάνει να αντιδρούν βίαια. Κάπως έτσι, κατά τη γνώμη μου, δημιουργούνται οι «bullies», οι «εκφοβιστές». Το να επισημαίνεις, λοιπόν, σ’ αυτά τα παιδιά το πόσο απορριπτέα είναι και με τέτοιο τρόπο μάλιστα, πώς είναι δυνατόν να τους δώσει κίνητρο να γίνουν καλύτερα; Η απόρριψη είναι η τροφή της επιθετικής συμπεριφοράς τους! Περισσότερη γελοιοποίηση και απόρριψη, περισσότερη τέτοια συμπεριφορά. Απλά πράγματα!
Νόμιζα ότι αυτός ο τρόπος νουθεσίας (σε κάνω ξεφτίλα μπροστά σε όλους για να μάθεις) είχε εκλείψει. Μάλλον όχι. Σκέφτομαι να πάω να μιλήσω στο διευθυντή για αυτό το περιστατικό. Να εξηγήσει στο προσωπικό του ότι δε μπορούν να εκθέτουν έτσι τα παιδιά. Όχι για να υπερασπιστώ τον Φ. Αλλά για να υπερασπιστώ τον Φ., το Φάνη, το Νίκο, τη Μαρία, την Αθηνά, το Γιώργο, τον Ηλία… Να υπερασπιστώ τα παιδιά και το δικαίωμά τους να ΕΙΝΑΙ. Αυτό που είναι. Χωρίς έκθεση. Χωρίς εξευτελισμό. Με αγάπη και καθοδήγηση. Για να μη μεγαλώσει άλλη μια γενιά «bullies».
Μαμά Ευγενία
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Οταν έχουμε παιδιά στο δημοτικό ,,,πρέπει αναμφίβολα να ειμαστε διπλα στα παιδιά μας κ στους δασκάλους επίσης,,,,κ επειδή κ οι δυο κατηγορίες αφορούν ανθρωπους που πολλές φορές τις καλύπτουν δις,,,καλα θα ειναι κ εμεις οι γονείς να κανουμε αυτοκριτική κ να μάθουμε να ελέγχουμε το ΕΓΩ μας,,,,οσο κ οι δάσκαλοι καλα θα κανουν να βάλουν μια πιο ευγενική αντιμετώπιση προς τα παιδιά τουλαχιστον,,,,ΟΤΑΝ ,,λεω ,,,οταν ,(εγω ,,,που δεν εμπλέκομαι ποτέ σε διενέξεις ,,εφόσον φυσικά δεν με απειλούν σε επίπεδο υγείας η κατι σοβαρό,,) ,ΟΤΑΝ ξαναλέω υπάρχουν καταστάσεις μη χειρίσιμες,,,υπάρχουν υποχρεώσεις απο αμφότερες τις πλευρές,,,,κ ο νοών νοείτο,,,,για μη λεω τα αυτονόητα,,,καταθέτω μόνο τη θέση μου,,,σε περίπτωση δυσκολίας, αδυναμίας αντιμετώπισης απο οιαδηποτε πλευρά θα πρέπει να υπαρχει κρατος κ κέντρα που λειτουργούν ομαλά ,,,,,,οποτε οπως καταλαβαίνω κι απο τις συζητήσεις εδω μέσα ,,,,μονη λύση το ξεκατίνιασμα,,,κ όποιον πάρει ο χάρος,,,,,λοιπόν κ εγω ειμαι μαμα κ άνθρωπος κ αν βρω τον οιαδηποτε ανίκανο η απροςαρμοςτο μπροστά μου να καναβιλιζει το δικό μου παιδι,,,,θα γινω τούρκος,,,,να το πω πολυ λαϊκά,,,,αν θα παρεκτραπώ βέβαια θα ειναι μόνο λεκτικά,,,,κ μόνο αν με φτάσουν στο απροχώρητο,,,,αλλα δυστυχως κ στο δικό μας σχολείο αντιμετωπίζουμε ίδιες(σε σημείο που μπήκα σε σκέψεις),,,καταστάσεις,,,απλά θα συμπληρώσω δεν έχουμε μόνο τον μάγκα γυμναστή που συμπεριφέρεται ετσι κ σε παιδιά κ σε γονείς,,,έχουμε κ γονείς που τα παιδιά τους χρειάζονται ειδική αντιμετώπιση λόγω βίας,,,κ αυτοι αποκαλούν το τερατοδημιουργημα τους "λουλούδι μου" τι σου κάνανε,,λοιπόν ...ξέρω θα φάω κράξιμο απο κάποιες γιατι εχω ξαναπεί τη γνώμη μ επ αυτού,,αλλα συνεχίζω να πιστεύω πως δεν υπάρχει Ιησούς να γυρίσει κ τ αλλο μάγουλο...με εκτίμηση σε όλους,,,,