Με αφορμή την σύλληψη «των τεσσάρων» έχει βουίξει το σύμπαν πια για το πώς (ή πόσο) μαθαίνουμε τρόπους στα παιδιά μας. Το επιχείρημα «αν οι μαμάδες τους τα πρόσεχαν δεν θα γινόντουσαν αναρχικοί» είναι από τις μεγαλύτερες μπούρδες που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια.
γράφει η Μανίνα Ζουμπουλάκη
Με την ίδια λογική και ο μέσος υπουργός, αν η μαμά του του είχε μάθει τρόπους, δεν θα έκλεβε το υπουργείο και δεν θα έπαιρνε μίζες. Αρα για όλα τα στραβά της ελληνικής κοινωνίας μπορούμε να βάλουμε τις φωνές στις μαμάδες: αυτές φταίνε! Υπάρχει τάχαμου τρόπος να στεγανοποιήσεις το παιδί σου καθώς το μεγαλώνεις και να το ντρεσάρεις έτσι ώστε να μην κλέβει, να μην διαφθείρεται, να μην κάνει αναρχικές πράξεις ή πράξεις απελπισίας, να μην μπαίνει σε κόμματα που δεν εγκρίνεις, αν «ασχοληθείς αρκετά» το παιδί σου δεν θα έχει προβλήματα με το νόμο/τους άλλους ανθρώπους/τη ζωή γενικότερα…
Γυρνάμε δηλαδή στο κλασσικό «η μαμά φταίει για όλα» που πιά έχω βαρεθεί να το ακούω. Και βασικά, σόρι αλλά δεν φταίει για όλα η μαμά: φταίει και η ρημάδα η τύχη, φταίει ο μπαμπάς, φταίει η κοινωνία ολόκληρη στο φινάλε που είναι σε άθλια κατάσταση διαφθοράς. Με έμαθε πχ η μαμά μου να μην απλώνω χέρι ποτέ σε ξένα πράγματα, και συζητούσαμε πρόσφατα με φίλη της οποίας η μαμά της έμαθε τα ίδια. Η φίλη δουλεύει σε ένα υπουργείο όπου όλοι απλώνουν χέρι και όλοι λαδώνονται, αισθάνεται φριχτά όταν συνειδητοποιεί ότι και η διπλανή της στο γραφείο από κάπου κλέβει, αλλά δεν λέει «αμάν κι αυτή η μαμά μου, κοίτα τι μου έμαθε! Να μην κλέβω ενώ όλοι κλέβουν!» Ούτε εγώ τα ρίχνω στη μαμά μου επειδή με λούζει κρύος ιδρώτας στην ιδέα και μόνον της παρανομίας (φαντάσου τι θα πάθαινα αν περνούσα στην πράξη…) Κι εδώ που τα λέμε, το «ου κλέψεις» δεν μας το φύτεψε μόνο η μαμά, το ακούσαμε στο σχολείο, στο κατηχητικό (όσες πήγαμε), σε ομιλίες, από παππούδες και θείους, γενικά κυκλοφορούσε σε περασμένες δεκαετίες μέσα στις οικογένειες. Μη κοιτάτε που σήμερα είναι ντεμοντέ.
Στις οικογένειες που στήθηκαν από το ’80 και μετά, κυκλοφορούσαν περισσότερα πράγματα: η ιδέα της ελευθερίας, της ευθύνης των πράξεών σου, της ουτοπικής κοινωνίας, του καλύτερου αύριο, της στάσης απέναντι στο Σύστημα και στο Κατεστημένο… όπως και η λογοτεχνία, ο κινηματογράφος και το θέατρο – πολλαπλά ερεθίσματα δηλαδή που πέρναγαν στα παιδιά από γονείς πού είχαν αλλάξει τουλάχιστον ένα πολιτικό κόμμα στη ζωή τους.
Οι μαμάδες πάντα προσπαθούν να διδάξουν στα παιδιά τους «τα σωστά πράγματα» και πάντα τους μαθαίνουν «τρόπους» – κι εγώ τα ίδια κάνω με τα παιδιά μου. Αλλά η ιδέα ότι το παιδί είναι γλάστρα και το ποτίζεις με πεποιθήσεις για να ανθίσει ένα συγκεκριμένο άνθος, είναι μπούρδα: θα ανθίσει με τον τρόπο που θέλει, όποτε θέλει, άσχετα με τις δικές σου πράξεις, δυστυχώς. Η αιτία και το αιτιατό δεν λειτουργεί εδώ, το να λατρεύεις το παιδί σου και να κάνεις τα πάντα γι αυτό δεν αποτελεί εγγύηση ότι μια μέρα θα γίνει μεγάλος επιστήμονας και θα βοηθήσει την ανθρωπότητα – ούτε καν ότι δεν θα μπλέξει με ντραγκς. Ολες λατρεύουμε τα παιδιά μας και κάνουμε τα πάντα γι αυτά. Φροντίζουμε να μην ξεφεύγουμε με «ακραία» (ξύλο, φωνές κλπ), να δίνουμε αγάπη και φροντίδα, να είμαστε απίκο όποτε μας χρειάζονται, να… κάνουμε ότι περνάει απ΄το χέρι μας τελοσπάντων.
Απλώς το παιδί…. Θα γίνει αυτό που θέλει να γίνει, αυτό που είναι να γίνει – ψάχνω έναν τρόπο να το πώ που να μην ακούγεται μοιρολατρικά, το παιδί θα γίνει ο ενήλικας που του αξίζει. Εσύ θα κάνεις ό,τι μπορείς σαν μαμά. Θα του πείς για τα ναρκωτικά και να μην πίνει πολύ, να μην παίρνει χάπια, να φοράει καπότες, να πλένεται, να προσέχει, να μην ξεχνάει το κασκόλ του. Να μην κλέβει, να μην κοροϊδεύει τον κόσμο, να μην κάνει παράτολμα πράγματα, να μην ριψοκινδυνεύει. Να τρώει καλά και να κοιμάται στις 12. Να μην παίρνει φάρμακα χωρίς λόγο και να καθαρίζει τα γυαλιά του. Θα τα πείς εκατό χιλιάδες φορές μέχρι το παιδί να γίνει 16-17, και μετά θα τα λές ακόμα, από κεκτημένη ταχύτητα, στο βρόντο.
Γιατί το παιδί δεν θα σε ακούει πιά. Θα είναι καθ οδόν προς την ενηλικίωση, θα έχει φύγει από σένα, θα έχει ξεχάσει όλα όσα του έλεγες χρόνια τώρα και θα ακούει μόνο (1) το ξερό του το κεφάλι (2) τις παρέες και τις/τους γκόμενες/ους (3) τις εσωτερικές του ανάγκες – τις δικές του προσωπικές πεποιθήσεις….
Καθόλου δεν φταίνε οι μαμάδες των Τεσσάρων που τα παιδιά τους είναι αναρχικοί όπως δεν φταίει η μαμά του οποιουδήποτε πολιτικοποιημένου ανθρώπου επειδή (ο άνθρωπος) πολιτικοποιήθηκε. Το να είσαι αναρχικός είναι στάση ζωής και πολιτικής τοποθέτησης, δεν οφείλεται στο ότι σου έμαθε ή δεν σου έμαθε «τρόπους» η μαμά σου. Φαντάζομαι ούτε η μαμά του χειρότερου μπάτσου ήθελε να φτιάξει το αγοράκι της έναν μπάτσο χειρότερο από τους άλλους. Πως έγινε έτσι, ούτε που ξέρει (η μαμά).
Ασχετα από πολιτικές θέσεις, μου τη σπάει που όλα ρίχνονται στις μαμάδες με τόση ευκολία. Ότι ξεθάβουν παλιές συνεντεύξεις της Παυλίνας Νάσιουζικ τώρα, και ό,τι είχε πεί για το παιδί της πριν δέκα χρόνια μεταφράζεται με τα σημερινά δεδομένα – «τον έβαλε το γιό της να διαβάσει Μάριο Χάκκα, γι αυτό έκανε αυτά που έκανε!», «δεν του έμαθε πειθαρχεία», «δεν τον ζόρισε αρκετά»…. Μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι και θέλω να φωνάξω, όχι «μα δεν έχετε δικά σας παιδιά;» (ώστε να δείτε τι φασούλια θα σας βγάλουν στα 17 τους) αλλά «δεν ήσασταν εσείς ποτέ 17, 18, 19 και 20 χρονών;»
Εγώ ήμουνα. Και δεν έκανα ότι μου είχε μάθει η μαμά μου αλλά ότι ερχόταν στο στραβό μου κεφάλι, ότι έκαναν οι φίλοι μου, ότι μου φαινόταν αντίθετο στο Κατεστημένο και επαναστατικό και πρωτότυπο. Θεωρούσα το Σύστημα σάπιο, πίστευα ότι εγώ μαζί με τους φίλους μου θα το αλλάζαμε, πίστευα ότι το μέλλον ήταν στα χέρια μας και ότι με επιμονή και ωραίες ιδέες όλα θα ήταν πολύ καλύτερα μία μέρα.
Το περίεργο είναι ότι ακόμα τα πιστεύω όλα αυτά. Και ότι η μαμά μου δεν έχει καμία σχέση, αν κάποιος σκέφτεται να της πετάξει το μπαλάκι….
—
Το βιβλίο της Μανίνας Ζουμπουλάκη ”Ευτυχία“
κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Sumfwnw apolita mazi sou!!!ti ginetai omws otan ta paidia kai apo mikrh hlikia kiolas ginonte ratsistes?kapoios tous exei milhsei!kapoios tous exei pei pws o alvanos,pakistanos,tsiganos einai kakos anthrwpos kai ana pasa stigmh borei na sou kanei kako,na se klepsei,na se skotwsei..!!! kserw mana mou den katadexotan na kalesei sta genethlia tou paidiou ths allodapa paidakia kai as tsirize o mikros pws einai filoi tou!!!opote nai se kapoies periptwseis nomizw pws ftaine kai oi goneis!!!!
Poso dikio exeis!
Καμμια μαμα πιστευω δεν θελει το βλασταρι της να παρει το καλασνικωφ..ολα μαζι παιζουν καποιο ρολο,για το τι ανθρωπος θα βγεις στην κοινωνια...η ιδια η κοινωνια, οι νοοτροπιες,καποια επιβλητικα θελω απο ορισμενες καστες που μας κανουν να βγαζουμε σπυρια..Κακα τα ψεμματα.Παραδειγμα, στην εποχη των 80ς, πως να μην επιδιωξει ο καθε φουκαρας πιτσιρικας διορισμο στο δημοσιο, με οσα μεσα και εξω χρειαζοταν,οταν εβλεπε τον ταδε η τον δεινα γειτονα, ξαδερφο, κουμπαρο να εχει το μισθουλακο του, τα δωρα του,τα φιρματα ρουχα και τη χρυση βαρια καδενα,ν ακουει για εξορμησεις σε ντισκο και μπουζουκια?Κι αυτος να κανει κρα για ενα σινεμα η εναν καφε στην γειτονικη καφετερεια?Ξερετε τι πονος ειναι για εναν πατερα να αναγκαζεται να στερησει απ το παιδι του την πενταημερη, επειδη οι δουλειες του στο μαγαζι πανε κατα διαολου?Και επαιτε η σκεψη"αν ημουν στο δημοσιο με σταθερο εισοδημα..."Που θελω να καταληξω...Πολλα παιζουν ρολο, οχι ολα να τα ριχνουμε στη....μαμα!!!
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.ellada&id=19060 Απλά, λίγα και κατανοητά.-
Εύγε κα Μανίνα μου, συνεχίζετε την προπαγάνδα σας για τα κακόμοιρα παιδάκια και τους κακούς μπάτσους...ήθελα να ξερα πόσες τύψεις νιώθετε ενδόμυχα για τον τρόπο που μεγαλώνετε τα παιδιά σας ή κατ επέκταση για τον τρόπο που οι μανούλες των 4 τα μεγάλωσαν ώστε επανέρχεστε ξανά και ξανά για να μας πείσετε πως τα παιδάκια απλά πολιτικοποιήθηκαν παίρνοντας το καλάσνικοφ στα χέρια και πώς η μαμά δεν φέρει καμιά ευθύνη για το πώς εξελίσσεται το παιδί της.Ναι έτσι απλά απενεχοποιείστε εσείς και οι μανούλες τους που τόσο καλά φρόντισαν να μεγαλώσουν τα "παιδάκια" κάνοντας τους πλύση εγκεφάλου για τον σάπιο κόσμο στον οποίο μεγαλώνουν, αλλά την ίδια στιγμή περίμεναν πώς και πώς να κοιμηθούν για να ξεπορτίσουν για διασκέδαση - δεν τα βγάζω από το μυαλό μου, εσείς αγαπητή κα Μανίνα το είχατε πει σε παλιότερη συνέντευξη σας! Άδικα γράφω βέβαια οπότε και θα σταματήσω γιατί άλλωστε όπως η ίδια επίσης έχετε δηλώσει δεν ασχολείστε ποτέ με τα ανώνυμα σχόλια κάτω από κείμενα σας, και γενικά με κείμενα αναγνωστών σας. Στο δικό μου πάντως υπάρχει το όνομα μου και την επόμενη φορά που θα δω κείμενο σας στο eimai mama πολύ απλά θα κλείσω τον υπολογιστή...ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ Λυπάμαι Ολίβια, που βλέπω πως παρόλο το εξόφθαλμο του πράγματος, η εν λόγω κυρία συνεχίζει να βρίσκει βήμα στο eimai mama για να προπαγανδίζει τις απόψεις της και να εκμεταλλεύεται τόσο χυδαία το ρόλο της μητέρας!
διαφωνω με το αρθρο σας... απο το σπιτι μας παιρνουμε αρχες που μας ακολουθουν σε ολη μας τη ζωη. η βασικοτερη? σεβομαστε τον συνανθρωπο μας! τα συγκεκριμενα "παιδια" δεν τα δικαιολογω. τους ταιριαζει γαντι το "αριστεροι με δεξιες τσεπες". ειναι γονοι ευπορων οικογενειων στα βορεια και μεγαλωσαν χωρις να μαθουν τι σημαινει στερηση σε ολους τους τομεις. οποτε πως ειναι δυνατον να τα βαζουν με την αδικια απο τη στιγμη που δεν την εχουν βιωσει? κι ετσι να ηταν γιατι δεν διεθεταν το δικο τους υπερογκο χαρτζιλικι για την οργανωση αλλα εκαναν ληστειες? και που ειναι η υποστηριξη τους στον κοσμακη οταν εξαιτιας τους ο απλος εργαζομενος των 600ευρω χανει μεροκαματα και δινει απο τα λεφτα που δεν εχει για φαρμακα εξαιτιας του ατυχηματος που ειχε? πως μπορειτε και τους δινετε ελαφρυντικα στη σκεψη οτι εβαλαν την βομβα κυριακη πρωι που στο mall κυριακη πρωι θα βρεις μονο οικογενειες? δεν την εβαλαν απογευμα που θα βρεις ολες τις ηλικιες και ιδιαιτερα νεολαια! την εβαλαν την ωρα που το μερος ειναι γεματο παιδακια!!! τελος απλα δεν δεχομαι την αγανακτιση τους. κι εγω ειμαι περιπου στην ηλικια τους. ειμαι ανεργη, χωρις η οικογενεια μου να μπορει να καλυψει οικονομικα τα παντα, με απληρωτους λογαριασμους να κανω εκπτωση ακομα και στη διατροφη μου για να βγαλω το μηνα και να καταφερω να τελειωσω τις σπουδες μου! ξερουν αυτα τα παιδια πως ειναι να παρακαλας να μην παθεις κατι γιατι πολυ απλα ειναι απληρωτη η ασφαλεια σου? να ανεχεσαι και την παρατηρηση απο την αχωνευτη θεια γιατι πολυ απλα σου πληρωσε το νοικι? να ανεβαινεις τρεχοντας σπιτι μην τυχον σε πετυχει η διαχειριστρια για τα οσα χρωστας? με βαση αυτα και με αλλα χειροτερα που περναμε ενα μεγαλο μερος των νεων εμεις τι θα επρεπε να κανουμε? να ανατιναξουμε ολο το λεκανοπεδιο? ακριβως επειδη ειμαι στη δυσκολη θεση που αυτα τα παιδακια μονο στα δελτια εχουν δει διαφωνω και πιστευω οτι η μανα τους θα επρεπε πολυ απλα να τα μαθει να εχουν σεβασμο! και αφου για καποιο λογο δεν τα καταφερε θα επρεπε να το βουλωσει και να κατεβασει το κεφαλι και οχι να υπερασπιζεται το κακομαθημενο της.
σε πολλα συμφωνω μαζι σας... θα ηθελα να προσθεσω μια σκεψη που κανω πολλες φορες οταν λενε για το παιδι μου οτι ειναι ζωηρο κλπ ή οταν ακουω γονεις να λενε για αλλα παιδακια ποσο απειθαρχα, επιθετικα και ατακτα ειναι. ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΛΕΝΕ ΟΙ ΜΑΜΑΔΕΣ ΤΟΥΣ ΟΤΑΝ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ, ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ Ή ΣΤΟΝ ΠΑΙΔΟΤΟΠΟ "ΠΛΑΚΩΣΤΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ, ΚΑΝΤΕ ΤΑ ΛΑΜΠΟΓΥΑΛΟ ΚΑΙ ΜΗΝ ΑΚΟΥΤΕ ΤΙΣ ΔΑΣΚΑΛΕΣ". και αν εμαθα κατι στο μικρο διαστημα που ειμαι μητερα ειναι να μην κρινω τα αλλα παιδακια και τους γονεις τους γιατι μπορει να ερθει στο δικο μου κεφαλι. και ξερω πολυ καλα πως λειτουργει ο συμπαντιαιος νομος της ανταποδοτικοτητας.
Επειδή βαρέθηκα να ασχολούμαι με τους 4, δεν πρόκειται να πω τίποτε γι' αυτούς. Και αντίθετα με άλλες κοπέλες ΕΝ ΜΕΡΕΙ συμφωνώ με τη Μανίνα, και συμφωνώ εκ του αποτελέσματος. Τι θέλω να πώ: Οπως είπε και η maria botini, σε οικογένειες με 2-3 παιδιά, τα παιδιά βγαίνουν πολλές φορές σαν να είναι από διαφορετικές οικογένειες. Αρα λοιπόν τι σημαίνει οτι "τα παιδιά θα γίνουν ο,τι είναι οι γονείς";;; Οτι οι γονείς έχουν διχασμένες-τριχασμένες προσωπικότητες;;; Προφανώς όχι. Εγώ πιστεύω το εξής: Οτι τα παιδιά στα πρωτα 10-15 χρόνια της ζωής τους λαμβάνουν βασικές ηθικές αρχές από τους γονείς τους (με προϋπόθεση οτι οι γονείς εφαρμόζουν τις αρχές αυτες με το παράδειγμά τους κι οχι να είναι όλο λόγια). Από όλες τις υπόλοιπες πράξεις των γονέων λααμβάνουν τι ό,τι γουστάρουν, ανάλογα με το χαρακτήρα τους και με τα βιώματά τους. Να μιλήσω συγκεκριμένα για μένα. Εχω 2 αδελφές, οι οποίες αγαπούν το διάβασμα γιατί ο μπαμπάς μας τα 'χε κάνει μπαλόνια από πολύ μικρές να διαβάζουμε βιβλία, και μόνο βιβλία μας έπαιρνε. Εγώ πάλι, -ακριβώς επειδή με είχε πρήξει- από αντίδραση δε διάβαζα και τελικά δε μου αρέσει το διάβασμα. Ούτε καν στα θεωρητικά μαθήματα στο σχολείο δεν απέδιδα, γιατί ειχαν διάβασμα. Όμως αν ρωτήσεις και τις τρεις μας για τη στάση ζωής μας, θα δεις οτι μοιάζει πολύ στις βασικές αξίες. Από τη μέχρι τωρα ζωή μου έχω καταλάβει οτι οι γονείς παίζουν πολύ βασικό ρόλο στις αποφάσεις των παιδιών ακριβώς γιατί αυτά τα 10-15 χρόνια που είπα ειναι και τα πιο σημαντικά. Απο κει και πέρα, όπου και να "κακοπέσουν" τα παιδιά, αν ειχαν γερές βάσεις από τους γονείς, θα ισορροπήσουνν. Αν όχι, οι πιθανοτητες να γινουν ισορροπημένοι άνθρωποι μειώνονται πολύ. Το συμπέρασμά μου λοιπόν είναι οτι ΝΑΙ οι γονείς παίζουν καθοριστικό ρόλο στα βασικά, αλλά ΣΕ ΟΛΑ τα υπόλοιπα είναι θέμα τύχης (με τι ανθρωπους συναναστρέφεται και τι βιώματα έχει), και χαρακτήρα του παιδιού.
Α, ΟΚ. ΑΥτό σου απάντησα κι εγώ παραπάνω. Συμφωνούμε απόλυτα. Κι εγώ για τις βασικές αρχές μιλούσα. Όχι για τις γενικότερες επιλογές. Για τη διαφορά μεταξύ καλού/κακού σωστού/λάθους ορθού/ανορθόδοξου και ηθικού/ανήθικου, όλα στην πιο εμφανή βασική τους μορφή. Αν το έχεις αυτό από το σπίτι, δεν θα πας να σκοτώσεις, να κλέψεις και να βάλεις βόμβες στα 17 σου. Και αργότερα, στα 40 αν το κάνεις θα το κάνεις πιο δύσκολα... Λάθος?
Το άρθρο είναι καταπληκτικό, καλογραμμένο, to the point και πραγματικά δεν θα μπορούσες να το θέσεις καλύτερα. Τα παραδείγματα είναι παντού γύρω μου με βασικό την αδελφή μου και εμένα, που μας μεγάλωσαν οι ίδιοι γονείς, πήγαμε στο ίδιο σχολείο και μεγαλώσαμε στην ίδια γειτονιά. Υ.Γ. ΔΕΝ υποστηρίζω τους 4 ή τους αστυνομικούς, απλά μου άρεσε το άρθρο! :)
Συμφωνώ απόλυτα με τα οσα γράφεις!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Δεν θα σχολιάσω ούτε τους συλληφθέντες ούτε τις μαμάδες τους. Μόνο κάποιες παρατηρήσεις στο κείμενο:''Ολες λατρεύουμε τα παιδιά μας και κάνουμε τα πάντα γι αυτά. Φροντίζουμε να μην ξεφεύγουμε με «ακραία» (ξύλο, φωνές κλπ), να δίνουμε αγάπη και φροντίδα, να είμαστε απίκο όποτε μας χρειάζονται, να… κάνουμε ότι περνάει απ΄το χέρι μας τελοσπάντων.'' Γιατί γενικεύεις; Όταν λες 'όλες', πραγματικά το εννοείς; Γιατί προσωπικά έχω γνωρίσει και μαμάδες αδιάφορες... Εκτός αυτού, ακόμα και μια υπερολική μαμά, καταπιεστική π.χ. μπορεί να διαπαιδαγωγήσει το παιδί της με λάθος τρόπο. Τελος πάντων, το παιδί δεν έρχεται στον κόσμο tabula rasa, φέρει και κάποια στοιχεία από τη φύση του, το δέχομαι. Αλλά πραγματικά πιστεύεις ότι η διαπαιδαγώγηση των γονέων, η βαθύτερη σχέση τους με το παιδί δεν παίζει κανένα ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του; Μπορεί βέβαια να επηρεαστεί και από κοινωνικούς παράγοντες, αλλά προς θεού, η οικογένεια θέτει τα θεμέλια του χαρακτήρα (με πράξεις, με παραλείψεις, με λόγια και δε συμμαζεύεται). Η παιδεία, συμπληρώνει. Και για το λόγο αυτό, το να είσαι γονέας ή εκπαιδευτικός σημαίνει ότι φέρεις ένα μεγάλο μερίδιο της ευθύνης για το πώς θα εξελιχθεί ο φιλαράκος που έχεις στα χέρια σου. Δεν είμαι άξια να κρίνω τη μαμά κανενός ανθρώπου, ούτε θα πετούσα στα μούτρα καμμιάς μαμάς ότι μάλλον τα έκανε σαλάτα με το παιδί της. Την αλήθεια την ξέρει μόνη της η καθε μια από μας. Απλά καλό θα ήταν να έχουμε επίγνωση των ευθυνών μας.
Το θέμα είναι κάπως περίπλοκο: γενικότερα πιστεύω οτι το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει... αλλά και πάλι, έχω δει κάτω από μηλιές κάτι κολοκύθια, μα κάτι κολοκύθια!
Δεν μπορώ να εκφράσω άποψη για τα συγκεκριμένα παιδιά γιατί δεν έχω παρακολουθήσει λεπτομερώς την υπόθεσή τους. Δεν πιστεύω με τίποτα ότι τόσο νεαρά άτομα έχουν την ωριμότητα και την εμπειρία που απαιτείται για να έχει κανείς συνειδητή, ολοκληρωμένη και εμπεριστατωμένη πολιτική ταυτότητα (όσο ακραία κι αν είναι αυτή). Μιλάμε για μικρά παιδάκια. Πριν λίγο καιρό ήταν στο σχολείο και έπαιζαν κρυφτό με τους φίλους τους και τώρα μπουκάρουν σε τράπεζες και βάζουν ζωές σε κίνδυνο. Αυτό δεν λέγεται πολιτική ταυτότητα. Αυτό λέγεται συμπεριφορά φερέφωνου! Εσείς πραγματικά πιστεύετε ότι αν το περιβάλλον τους και οι γονείς τους ήταν «εκεί», θα έφταναν τα παιδιά σε αυτή την τραγική παρεκτροπή? Δεν το χωράει το μυαλό μου.. Ίσως είμαι στενόμυαλη. Εγώ πάντως δύο ανθρώπους έτυχε ως τώρα στη ζωή μου να γνωρίσω, που οι επιλογές τους ήταν τραγικά κακές (ο ένας εθισμένος σε ναρκωτικά, ο άλλος εθισμένος σε αλκοόλ και ο οποίος δυστυχώς δε ζει πια) και οι δύο μεγάλωσαν σε κάκιστο οικογενειακό περιβάλλον με γονείς/αδέλφια ανθρώπους που δεν περιγράφονται... Δεν νομίζω ότι είναι τυχαίο αυτό.
Πάνω σε αυτό που λες: "Εσείς πραγματικά πιστεύετε ότι αν το περιβάλλον τους και οι γονείς τους ήταν «εκεί», θα έφταναν τα παιδιά σε αυτή την τραγική παρεκτροπή?" Δεν ξέρω τί βιώματα έχεις εσύ από την εφηβική και νεανική σου ηλικία, αλλά κατα κανόνα το αίμα των νέων και ειδικά των αρσενικών βράζει (από τις ορμόνες και τη νεανική αντιδραστικότητα που πολλοί έχουν), και με τα κατάλληλα ερεθίσματα εκρίγνυται, ό,τι και να κάνουν οι γονείς. Και οι γονείς δεν μπορούν έχουν από κοντά, τους ναι μεν νέους, πλην όμως ενήλικες γιους τους, δεν είναι εφικτό. Οι 4 είναι ακόμη πολύ νέοι για να κριθούν από εμένα. Τους λείπει εμπειρία για να κατασταλάξουν. Γενικά δεν μπορώ να κρίνω εύκολα τους νέους, ειδικά όταν ζουν σε ένα περιβάλλον βίας και καταπίεσης, όχι από τους γονείς, αλλά από όλο το υπόλοιπο περιβάλλον.
Εγώ αναφερόμουν στο οικογενειακό περιβάλλον ενός ατόμου που αποτελείται από τους γονείς και τα δέλφια (αν έχει) ενός ανθρώπου και καθορίζει τα βασικά όρια μεταξύ καλού/κακού και ηθικού/ανήθικου. Και εννοούσα ότι αν αυτό το περιβάλλον ήταν νορμάλ και ισορροπημένο στα πλαίσια του εφικτού) θα είχε παίξει σωστά τον ρόλο του ώστε, όσο εν βρασμώ και επανατσάτης/αντιρρησίας και να είναι το άτομο ως έφηβος, να παραμείνει στα πλαίσια που του έχει καθορίσει αυτό το περιβάλλον και δεν θα διαπράξει εγκλήματα!! Και μπορεί ένας έφηβος να είναι επαναστάτης και αντιδραστικός και να βράζει και το αίμα του και να κάνει διάφορα ορμούμενος από αυτό όλο το ορμονικά εκρηκτικό κοκτέηλ. Αλλά άλλο να βουτάς κρυφά το αμάξι του πατέρα σου για να πάς να τα πιείς με κολητούς και γκομενάκια, κι άλλο να οπλίζεις καλάσνικωφ και να μπουκάρεις σε τράπεζες έτοιμος να αφαιρέσεις από περιουσίες έως ζωές! Πιστεύω ότι ένα παιδί που έχει μεγλαώσει με φροντίδα, κατανόηση, προσοχή, αγάπη, στοργή και αρχές μπορεί εύκολα να φτάσει στο πρώτο παράδειγμα, δύσκολα ως καθόλου θα φτάσει στο δεύτερο. Να σε ρωτήσω: θυμάσαι καθόλου στο σχολείο σου τα "καμένα" άτομα? Αυτά τα άτομα που ήταν πάντα στο γραφείο των καθηγητών που έτρωγαν αποβολές και που έκαναν πολλές φασαρίες. Όχι τους άτακτους και τους ατίθασους. Τους πραγματικά "καμένους" ρε παιδί μου που θα έβαζαν πχ. φωτιά στα λάστιχα του αυτοκινήτου του Φυσικού γιατί τους σήκωσε στο μάθημα. Τέτοια φάση. Είχες κανέναν τέτοιο που να θυμάσαι? Για προσπάθησε να θυμιθείς τώρα και την οικογένειά του... Και πες μου.
Λυπάμαι για την επιρροή που έχετε στην ελληνική οικογένεια αγαπητή Μανίνα
Διαφωνώ με το κείμενο . Θα συμφωνήσω απόλυτα με τις κ.κ Μαριάννα και Άντζελα. Από τη στιγμή που η ασυδοσία αντικαθιστά την ελευθερία, από την στιγμή που οι γονείς λίγο ενδιαφέρονται για τα παιδιά τους αφού οι περισσότεροι τους διδάσκουν θεωρητικά διδάγματα αλλά όχι με το παράδειγμά τους,(δάσκαλε που δίδασκες δηλ) δικαιολογημένα αυτά βγάζουν θυμό προς την κοινωνία.Η υποκρισία δίνει και παίρνει σήμερα και ιδίως από τους γονείς.Κανένας σχεδόν γονιός δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες των πράξεών του και θεωρεί πως έκανε τα δέοντα για το παιδί του με το να του παρέχει τα υλικά που χρειάζεται να έχει και να του λέει "σα χαλασμένο γραμμόφωνο" προτροπές τύπου , "μη" , "πρέπει" ,"κάνε" κλπ κλπ χωρίς πολλές φορές φυσικά ο ίδιος ο γονέας να πράττει αυτά που απαιτεί από το παιδί του να εφαρμόσει.και ερωτώ αφελώς, αυτός ο γονέας τί περιμένει από αυτό; Και πάω ένα βηματάκι παρακάτω, όταν ένα παιδί γνωρίζει πως γεννήθηκε μόνο και μόνο για να καλύψει τα "ψυχολογικά τραύματα" μιας μητέρας προκειμένου να ξεπεράσει την όποια κατάθλιψή της ,έπειτα από προτροπή κάποιου γιατρού τότε τί να του πεις;Δεν ήρθε στη ζωή από αγνή και άδολη αγάπη αλλά χρησιμοποιήθηκε ως όχημα για να ξεπεραστούν άλλες ψυχολογικές ανάγκες και αυτό το δηλώνει δημόσια η ίδια του η μάνα. Καταλαβαίνετε τί σημαίνει αυτό για το παιδί και την ψυχολογία του;;Το παιδί δηλαδή λειτούργησε ως ένα φυσικό ψυχοφάρμακο!! Δεν είναι λογικό αυτό μεγαλώνοντας να ξεσπάσει κάπου; Το παιδί οφείλει να έρχεται με αγάπη στη ζωή ,συνειδητά και να μεγαλώνει μέσα από το παράδειγμα των γονέων του με αγάπη ,αξίες ,ιδανικά και οράματα.Από την πλευρά του ο γονέας οφείλει να κάνει κάποιες θυσίες προσωπικές του για να δώσει ό,τι καλύτερο στο παιδί του. Ναι να θυσιάσει προσωπικό χρόνο, χρήμα, ξεκούραση και ό,τι άλλο ,γιατί τώρα (στα πρώτα 15 του ιδίως χρόνια) διαπλάθεται ο χαρακτήρας ενός πλάσματος του οποίου φέρει ακέραια την ευθύνη.Κακά τα ψέματα. Ναι, υπήρξαμε και εμείς 20άρηδες και μπορεί να θέλαμε να αλλάξουμε επί τα βελτίω τον κόσμο (και ακόμα το θέλουμε) και ναι μπορεί να ονειρευόμασταν με τους φίλους μας πως θα γίνουμε καλύτεροι από τους γονείς μας (και είναι πολύ υγιές αυτό) αλλά ταυτόχρονα πιστεύαμε και εξακολουθούμε να πιστεύουμε στις πανάρχαιες αξίες της φυλής μας που πλέον οι αυτοαποκαλούμενοι αναρχικοί έχουν ισοπεδώσει και είναι άγνωστες οι αξίες που πρεσβεύουν, αν πρεσβεύουν κάτι τελικά. Ναι ήμασταν 20άρηδες αλλά ακόμα και μέσα στην τρέλα μας αν και διαφωνούσαμε πολλές φορές με αυτά που λέγαν οι μεγάλοι(και τους κοροϊδεύαμε και κάναμε ομηρικούς καυγάδες μαζί τους,αλλάζαμε βαριές κουβέντες και τους κριτικάραμε στεγνά δίκαια ή άδικα ) πλήν όμως, δεν ξεσπάσαμε ποτέ σε αθώους και φυσικά μεγαλώσαμε με την ιδέα πως η "ελευθερία σου σταματά , εκεί που θίγεται η ελευθερία και τα δικαιώματα του συνανθρώπου σου".Πρώτα μάθαμε τις υποχρεώσεις μας ως ελεύθεροι άνθρωποι και μετά τα δικαιώματά μας. Ουδέποτε σκεφτήκαμε να κάνουμε μια ληστεία ή να κρατήσουμε κάποιον όμηρο αφού πρώτα του κλεψουμε το αμάξι και τον αναγκάσουμε να μας ακολουθήσει υπό την απειλή πολεμικού όπλου (καλάσνικοφ) και να ζητάμε και τα ρέστα από πάνω γιατί οι "κακοί" αστυνομικοί κάνοντας την δουλειά τους μας ρίξαν και μερικές ψιλές για να μας αφοπλίσουν από τον βαρύ οπλισμό μας για να καταφέρουν τελικά να μας συλλάβουν!! Τα έχουν λένε με το σύστημα!!Είναι λένε αναρχικοί,και πανάθεμά τους αν ξέρουν τί είναι αναρχία και πώς αυτή εφαρμόζεται.Το παίζουν επαναστάτες και θέλουν να καταλύσουν το σύστημα; Πολύ ωραία, ας βρούν τρόπους να παλέψουν το "σύστημα" με τα ίδια του τα όπλα και σίγουρα όχι ξεσπώντας απάνω σε αθώους. Θα θέλαν αυτοί άραγε να πέσουν θύματα των τακτικών τους από κάποιους άλλους;;Επίσης, πριν πάρουν τα όπλα, ας μας δείξουν την εναλλακτική τους πρόταση και ας μας δείξουν τί θα χτίσουν μετά από αυτό που θέλουν να γκρεμίσουν και ας μας δηλώσουν τις αρχές και αξίες που θα το διέπουν.Αντίδραση για την αντίδραση, αναρχία για την αναρχία και ξέσπασμα οργής για ψυχολογικά ή οικογενειακά (;)απωθημένα δε φέρνουν έναν κόσμο καλύτερο. Η βία οδηγεί στη βία. Θέλετε έναν πραγματικό επαναστάτη να σας ονομάσω; ΜΑΧΑΤΜΑ ΓΚΑΝΤΙ... και ο νοών νοήτω. υ.γ. Αν ήμουν στην θέση των γονέων αυτών θα ζήταγα τουλάχιστον μια συγγνώμη για την συμπεριφορά τους. Θα προτιμούσα ίσως τη σιωπή αν δεν είχα την δύναμη να ζητήσω συγγνώμη μα σίγουρα δε θα δήλωνα ευθαρσώς "περηφάνεια" για αυτήν τους την αντίδραση -αγωγή ...
Είμαι μαζί σου. Από το παράδειγμα των γονέων μέχρι το Γκάντι... Όμως βρίσκω λίγο σκληρή την αντιμετώπισή σου όσον αφορά τις βίαιες συμπεριφορές, γιατί δε λαμβάνεις υπόψιν σου την έκθεση στη βία και στο μίσος του 15χρονου, 20χρονου, ακόμη και 30χρονου ανθρώπου. Και μιλάω για τη βία και το μίσος του περίγυρου. Ξέρω ανθρωπο που ήταν πολύ μετριοπαθής και λογικός και έτυχε -με όλο τον πανικό της κρισης- να μεινει άνεργος, να μην μπορει να ανταπεξέλθει σε χαράτσια κλπ και να πάει έτσι σε πορεία. Εκεί, λόγω απειρίας, στάθηκε ...υπερβολικά κοντά στα ΜΑΤ και τις έφαγε... Από τότε που τις έφαγε τρύπωσε μέσα του το "ταξικό μισος" και έχει αγριέψει τόσο που δε μπορώ να κανω πια τις πολιτισμένες συζητήσεις που έκανα μαζί του. Σε αυτό δε φταίει η μανούλα του, ούτε ο ίδιος που σταμάτησε να είναι μετριοπαθής (προς το παρόν τουλάχιστον, μεχρι να ξεθυμάνει το ξύλο και η κριση στο μυαλό του). Πιστεύω στους περισσότερους από εμάς ισχύει λίγο-πολύ η ίδια λογική με το "αν πας φυλακή θα βγείς χειρότερος (τουλάχιστον προσωρινά μέχρι να μπορέσεις ισορροπήσεις πάλι)", ειτε είχες καλούς γονείς είτε όχι, είτε ήσουν νομοταγής και πολιτισμένος είτε όχι.
Αγαπητή Beatrice, έχετε απόλυτα δίκιο και ευχαριστώ για την παρατήρησή σας.Όντως, ας μην είμαστε απόλυτοι, υπάρχουν και εξαιρέσεις όπως αυτήν την περίπτωση που αναφέρετε στην οποία έχετε την αμέριστη συμπάθειά μου . Θα μπορούσε να μην είχε συμβεί και τίποτε και αυτό είναι ευχή όλων μας. Σαφώς και οι δυνάμεις των ΜΑΤ δε λειτουργούν πάντα ψύχραιμα και δυστυχώς δημιουργούν πολλά παρατράγουδα στις ειρηνικές συγκεντρώσεις ,εκτελώντας τις εντολές των ανωτέρων τους. Κάποιοι όμως δείχνουν "υπερβάλλοντα ζήλο" και φτάνουμε σε ακραία φαινόμενα επίδειξης ισχύος από μέρος τους. Το στύλ: "Έχω όπλα ,χημικά, φοράω και στολή και με την εντολή καταστολής που έχω βγάζω απωθημένα στον κόσμο και όποιον πάρει ο Χάρος" είναι φυσικά αξιοκαταφρόνητο και αξιόμεμπτο φαινόμενο βίας. Και σαν αυτόν τον άνθρωπο που χτυπήθηκε αδίκως δυστυχώς υπάρχουν και άλλοι άτυχοι πολλοί και δικαίως αγανακτισμένοι και με τα ΜΑΤ και με την Κυβέρνηση και με όλα αυτά που συμβαίνουν.Ζούμε σε κοινωνία σαθρή με κατάπτωση ηθών,αξιών και κοινωνικών δομών και με πολύ σοβαρά προβλήματα " καλής λειτουργίας της δημοκρατίας" πάνω απ' όλα και έκπτωση του πολιτικού λόγου και κύρους και έλλειψης σωστών πολιτικών ταγών . Όμως, για να γυρίσουμε στο θέμα μας, αυτά τα "παιδάκια" ούτε άνεργα έμειναν (ο ένας μάλιστα δήλωνε και άεργος!!),ούτε ταξικά προβλήματα είχαν αφού προέρχονταν από εύπορες οικογένειες ,ούτε οικονομικά θέματα είχαν αφού οι μανούλες τα τακτοποιούσαν όλα, ούτε φυσικά με πείθουν πως τα είχαν με το σύστημα αφού οι γεννήτορές τους πάνω στο "σαθρό αυτό σύστημα" μεγαλούργησαν και συνεχίζουν να υπάρχουν με διόλου ευκαταφρόνητα εισοδήματα. Τις πταίει; Ορμώμενη και από τα δημοσιεύματα που διαβάζω για τις οικογένειές τους,τελικά καταλήγω πως μάλλον δεν είχαν σωστή κοινωνική αγωγή. Πιστεύω πως η αντίδρασή τους είναι καθαρά ψυχολογική, για να αποδείξουν κάτι.Τι; Κάτι που δεν έχουν ή θα ήθελαν να έχουν για να "βγουν στην επιφάνεια",να γίνουν σπουδαίοι.Να νιώσουν κάτι το ιδιαίτερο και ξεχωριστό.Και σίγουρα πίσω από αυτούς , άλλοι τους σιγοντάρουν για δικό τους όφελος. Προσωπικά πιστεύω ,πως υπάρχει κενό παιδείας,καθώς δεν υπάρχει κριτική σκέψη και αυτό που εσείς θίγετε,είναι ουσιαστικά η τεράστια πληγή της χώρας μας,γιατί ,πρόκειται για ένα βαθύ κοινωνικό και κυρίως οικογενειακό θέμα. Όλα ξεκινούν από την οικογένεια και αντανακλώνται σ' αυτήν και δυστυχώς όπου η οικογένεια νοσεί υπάρχουν παρατράγουδα.Θίξατε και άλλο ένα θέμα πολύ σοβαρό. Όντως, το σωφρονιστικό μας σύστημα νοσεί αλλά τί πρέπει να γίνει; Να καταργήσουμε τις φυλακές; Όχι ...ίσως να τις αναβαθμίσουμε; Ναι φυσικά .Να υπάρχουν καλύτερες συνθήκες και αυστηροί έλεγχοι για το τί μπαίνει και τί βγαίνει, να υπάρχουν ξεχωριστές πτέρυγες για τρόφιμους που έχουν σοβαρές και λιγότερο σοβαρές ποινές και να υπάρχει ειδικό προσωπικό που να σωφρονίζει πραγματικά και όχι να αλλοτριώνει χειρότερα την προσωπικότητα του τρόφιμου; Σαφώς. Αλλά με τί λεφτά θα σου πει του υπουργείο θα γίνουν όλα αυτά; Εδώ δεν έχουν να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις!! Είναι σοβαρό κοινωνικό θέμα αυτό που θίγετε και δεν λύνεται με 2 σειρές ούτε φυσικά στο πλαίσιο αυτού του ιστοτόπου. Από την άλλη όμως ,και νομίζω πως δε θα διαφωνήσετε, πως μια κάποια αυστηρή "τιμωρία" για αυτούς που σκοτώνουν , απειλούν και τρομοκρατούν πρέπει να υπάρξει. Μένει απλά , να είναι πραγματικός σωφρονισμός και όχι αλλοτρίωση της προσωπικότητας ώστε μετά την αποφυλάκιση ο πρώην κρατούμενος να βγαίνει καλύτερος άνθρωπος και όχι χειρότερος. Και δυστυχώς για εμάς αυτό είναι αποκλειστικά και μόνο θέμα Κράτους...Ελπίζω να σας κάλυψα υ.γ.Συγγνώμη για τα μακροσκελή μου μηνύματα
Αγαπημενη Μανινα,οι πραξεις των τεσσαρων ειναι πολιτικη πραξη κ σταση ζωης,ενω οι αστυνομικοι ειναι μπατσοι?Και το λεω εγω που εχω μια εμφυτη αποστροφη προς τους ενστολους,αλλα ξερω να ξεχωριζω τον αστυνομικο απο τον μπατσο.Χειριζεσαι καλα το λογο,κ θεωρω οτι η επιλογη των λεξεων δεν ειναι τυχαια,ειναι της λογικης πες,πες,κατι θα μεινει.Με απογοητευει το γεγονος οτι στην ουσια,εμμεσως,κανεις κατηχηση,και δεν εχεις ανοιχτα τα αφτια σου να ακουσεις κ διαφορετικη αποψη.Οταν διαλεγομαστε,δεν εχουμε ηδη προαποφασισει για το δικιο μας ψαχνοντας επιχειρηματα να το στηριξουμε.Και ναι,συνηθως ευθυνονται και οι γονεις γι τις πραξεις των παιδιων τους,οχι τοσο με τα λεγομενα τους οσο με τη σταση ζωης τους.Και για να απαντησω και στο αλλο,το οτι με ενοχλει ο πολιτικος που κλεβει δεν αναιρει το γεγονος οτι με ενοχλει εξισου ο πιτσιρικας που την αμφισβητηση(κατι παραπανω απο θεμιτη),την μπερδευει με τα παιχιδακια με οπλα.Δεν υπαρχει διαζευξη,εξισου φασιστικη νοοτροπια δειχνουν και τα δυο.
Συμμερίζομαι την πολιτική σου τοποθέτηση αλλά και τις υπόλοιπες απόψεις!
Ήθελα να ήξερα εάν η βόμβα στο εμπορικό τραυμάτιζε το δικό σας παιδί κα Ζουμπουλάκη τι θα λέγατε; Θα το θεωρούσατε παράπλευρη απώλεια πολιτικής τοποθέτησης και στάσης ζωής; Εάν έκλεβαν τα δικά σας λεφτά για να αγοραστούν καλάσνικοφ και χειροβομβίδες θα χαιρόσασταν γιατί θα πήγαιναν στον κοινωνικο αγώνα; Όταν διαπράτεις ένοπλη ληστεία και τοποθετείς βόμβες σε πολυσύχναστα μέρη και είσαι και ενήλικος θεωρείται εγκληματική πράξη ανεξάρτητα των πολιτικων σου πεποιθήσεων, του οικογενειακού σου υπόβαθρου και του κοινωνικού σου περίγυρου. Πολλά παιδιά έιναι σκεπτόμενα, πολιτικοποιημένα, μεγαλώνουν με οικονομικές δυσκολίες, σε ´προβληματικές´ ή όχι οικογένειες, αλλά δεν στρέφονται στη βία και το έγκλημα. Θα ήθελα πολύ να δώ κάποτε μια ´πολιτική τοποθέτησή´ από κάποιον που μένει πχ σε καλή περιοχή και δέχεται να φιλοξενήσει στο σπίτι του άστεγους ή παράνομους μετανάστες, που ανήκει σε προνομιούχα επαγγελματική κάστα (πχ με 16 μισθούς, δημοσιογράφους, δέκο, συνδικαλιστές κλπ) που θα δεχόντουσαν να εξισωθούν και να μοιραστούν τα προνόμια τους με τους υπόλοιπους εργαζόμενους για το καλό του τόπου κλπ κλπ....Αυτή θα ήταν πραγματικά μια στάση ζωής´ και πολιτική τοποθέτηση κα Ζουμπουλάκη...
Πιστευω οτι τα παιδια γινονται οτι ειναι οι γονεις. Δε παιζει ρολο τοσο τι θα προσπαθησεις να τους πεις ή να τους μαθεις (ενοειται οτι οι συμβουλες απο το ενα μπανουν και απο το αλλο βγαινουν). Αλλα παραδειγματιζονται και σιγουρα αντιγραφουν σε τεραστιο βαθμο συμπεριφορες και στασεις ζωης των γονεων. Το πως θα αντιδρασει ο γονιος οταν τον αδικουν θα ειναι και η αντιδραση του παιδιου στο μελλον σε αντιστοιχη κατασταση. Το σχολιο που θα κανει ο μπαμπας στη μαμα αυθορμητα οταν βλεπει ειδησεις και το παιδι παιζει παραδιπλα θα αποτυπωθει και υποσυνειδητα θα το επηρασει. Ειναι αποδεδειγμενα αλλωστε αυτα. Γιαυτο και η ευθυνη του γονιου σιγουρα ειναι μεγαλη. Και δεν ειναι να του παπαγαλιζει "πλυσου, φαε υγιεινα, μη ξενυχτας). Η ευθυνη του γονιου ειναι να γινει ο ιδιος καλυτερος ανθρωπος ωστε να ειναι ιδανικο οσο γινεται προτυπο για το παιδι του. Οσον αφορα τωρα τις μητερες των παιδιων αυτων. Εγω θα πω μπραβο τους, γιατι τουλαχιστον δεν εδωσαν το παραδειγμα ανθρωπου υποκριτη, συντηρητικού,"φιλήσυχου" που θα ανεχεται τις βρωμοδουλειες των ηλιθιων επειδη θα χαιρεται που του πεταει (ο ηλιθιος) λιγα ψιχουλα. Τα εμαθαν να αντιδρουν. Δεν τους εμαθαν βεβαια πως η βια δεν ειναι λυση για κανεναν και πανω απολα για τον εαυτο τους. Ειναι σημαντικο ομως που δεν εγιναν παπαγαλακια κουτα που δε βλεπουν οτι σαν κοινωνια δεν απειλουμαστε απο 4 παιδια αλλα απο 300 μαλακες....
εγώ συμφωνώ με το κείμενο και το έχω δεί εκ πείρας σε οικογένειες που μεγαλώνουν 2-3 παιδιά...τις ίδιες αρχές τους δίνουν κι όμως βγαίνουν διαφορετικά παιδιά...με διαφορετικά "πιστεύω"...διαφορετικές πεποιθήσεις...και διαφορετικό μέλλον.... αλλά και με βάση την δική μου εμπειρία στον μόλις 2 χρονών γιό μου θα χρησιμοποιήσω την έκφραση "είναι στο παιδί.." ...εσύ κάνεις ότι μπορείς...όσο αντέχεις...αλλά δεν έχει πάντα αποτέλεσμα...είναι και τι παιδί θα βγάλεις.... ΌΧΙ δε φταίει πάντα η οικογένεια (μαμά μπαμπάς)...υπάρχουν και οι παππούδες, οι δάσκαλοί, το σχολείο, οι φίλοι, τα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω του και ο τρόπος που θα τα ερμηνέυσει...τα παιδιά μας δεν είναι εικόνα και ομοίωση μας...έχω δεί "άχρηστους" γονείς να βγάζουν παιδιά διαμάντια και "άχρηστους" γονείς να βγάζουν "άχρηστα" παιδιά...και το αντίθετο από φοβερούς γονείς να βγαίνουν κάτι παιδιά να απορείς πως βγήκαν έτσι...αλλά και μεταξύ 2 αδερφών βλέπω διαφορές... και να λές η ίδια μάνα δεν τα μεγάλωσε? μερικές φορές γεννιέσαι πχ. επαναστάτης, ψεύτης, ...το έχεις μέσα σου...όπως γεννιέσαι με κάποιο ταλέντο...
Οχι κυρια Ζουμπουλακη, εσεις δεν καταλαβατε τι ειπαμε εμεις: δεν ειναι αν θα τους μαθεις τροπους ή να μην κλεβουν και να μην παιρνουν ναρκωτικα κτλ. Αυτά είναι όντως μπούρδες. Ειναι τι αισθηματα θα εχουν αυτα τα παιδια σε σχεση με τη μαμα τους (και το μπαμπα τους), δηλαδη ειναι εκει, δεν ειναι, τα αγκαλιαζουν, τα καταλαβαινουν, ΤΟΥΣ ΘΕΤΟΥΝ ΟΡΙΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ η οχι. Και αν οχι (δηλαδή δεν τους θέτουν όρια, ειτε γιατι έιναι απώντες, είτε γιατι βαριούντε, έιτε γιατι πιστευούν στην απόλυτη ελευθερία του παιδιού), τοτε το ο,τι θα βγουν αναρχικοι και θα τα βαλουν με τη κοινωνια γιατι δεν τα εβαλαν με τη μαμα η το μπαμπα που ΔΕΝ ηταν συναισθηματικα εκει, ειναι μοιραίο να συμβεί. Και αν δεν πάρουν τα καλάσνικοφ, θα βγάλουν το θυμό αλλού: στον/η σύντροφο, στα παιδιά τους κτλ .
νομίζω πως θα διαφωνήσω. πιστεύω ότι σχεδόν όλα ξεκινούν από την οικογένεια...έμμεσα μέσα από κουβέντες,πράξεις των γονέων...δεν ξέρω. ίσως όχι πάντα..δηλ τα παιδιά να επηρεάζονται από τους γονείς.πάντως σίγουρα πολλά στοιχεία (βασικά) του χαρακτήρα-τρόποι των παιδιών διαμορφώνονται από τους γονείς.δε μιλώ μόνο για τη μάνα..αλλά για την οικογένεια σαν σύνολο. υπάρχουν κ εξαιρέσεις βέβαια....δε μπορεί κανείς να μιλήσει τελείως αντικειμενικά για το θέμα...είναι πολλά, πάρα πολλά που συγχέονται αναμεταξύ τους..
Κατ' αρχήν από πότε το κάθε τσογλανάκι που βάζει βόμβες σε δημόσιους χώρους στους οποίους κυκλοφορούν αθωοι άνθρωποι με τα παιδιά τους , θεωρείται ότι ''τοποθετείται πολιτικά'' ?Και αν το δικό σας παιδί μεθαύριο καταλήξει στην φυλακή για τον α ή β λόγο θα πείτε ''οκ μωρέ εγώ έκανα ό, τι μπορούσα σαν μάνα αλλά φταίει η άτιμη η κοινωνία ''??Σίγουρα σε κάποιες περιπτώσεις ισχύει το ΄΄από ρόδο βγαίνει αγκάθι '' αλλά συνήθως όλα ξεκινάνε από το σπίτι και από κάτι που έκαναν ή που δεν έκαναν οι γονείς.
Δεν νομίζω ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση άδικα κατηγορήθηκαν οι οικογένειες! Όταν προκλητικά δήλωναν ότι τα καημένα τα "παιδάκια" που κακοποιήθηκαν, που δεν ξέραν τι είναι το καλάζνικοφ και νόμιζαν ότι η τράπεζα του Βελβεντού ήταν πίστα του paintball! Έλεος όμως! Και στο κάτω κάτω ο αναρχικός που δεν βάζει φρένο στη μάνα ή τον πατέρα ή τον μπατζανάκη που κλαίγεται στα κανάλια, μόνο αναρχικός δεν είναι! Ούτε κι έχω ακούσει ποτέ κάποιον να λέει "η μάνα φταίει για όλα", αλλά όλοι λέμε "από το σπίτι ξεκινάνε όλα".
Μη μας συγχίζεις νυχτιάτικο...