Το γράφω, το σβηνω και το ξανά γράφω και το ξανά σβηνω. Το πήρα επιτέλους απόφαση και θέλω πολύ να μοιραστώ μαζί σας και την δική μου ιστορία. Βασικά την μισή μου ιστορία.
Είμαι μανούλα 2 κοριτσιών (αστέρια). Το όνομα μου δεν θέλω να το πω γιατί φοβάμαι πολύ την κριτική, αλλά μπορώ να σας πω ότι είμαι 24 χρόνων.
Οπότε ξεκιναω… Ημουν πολύ μικρή για να θυμάμαι ποτέ ξεκίνησε η κακοποίηση από τον πατέρα μου. Θυμάμαι βεβαια κάποια σκηνικά από όταν ήμουν 4 χρόνων. Θυμάμαι όταν ήμουν 10 χρόνων μου έσπασε το χέρι μου. Θυμάμαι να μην μπορώ να περπατισω μετά από ξύλο που ετρωγα. Θυμάμαι οι μελανιες μου επαιρναν το σχήμα απο τά χέρια του και από τα μέταλλα τις ζώνης και από τα παπούτσια του. Θυμάμαι πολύ καλά τον πόνο και πως ουρλιαζα όταν έβαζε τα χέρια του γύρω από τον λαιμό μου και εσφιγγε σιγά σιγά. Και όταν τα θυμάμαι όλα αυτά, είναι σαν να ανοίγουν όλες οι ουλες που έχω και ξανά ποναω.
Με την μάνα μου πάντα είχα πολύ καλή σχέση και ποτέ δεν θύμωσα μαζί της που γινόταν όλο αυτό. Εκείνος δεν ήταν ποτέ σπίτι λόγω δουλειάς αλλα όταν ήταν καπως πάντα εγώ τον εβγαζα εκτός εαυτού. Η μάνα μου καλώς ή κακώς, με όλα τα προβλήματα τότε βρήκε παρηγοριά σε ΛΑΘΟΣ αγκαλιά. Στου θείου μου. Τον αδελφό του πατέρα μου. Και με την σειρά του εκείνος βρήκε παρηγοριά σε άλλη λάθος αγκαλιά. Την δική μου. Ξεκίνησε όταν ήμουν 11 χρόνων και τελείωσε όταν ήμουν 15.
Ήμουν και είμαι αντιδραστικια και σαν παιδί αντιδρουσα πολύ και αρκετά άσχημα σε σημείο που έπεσα στα ναρκωτικά. Ηθελα κάτι απλά να κάνει τον πόνο να φύγει. Δεν είπα ποτέ τίποτα σε κανέναν. Το κρατησα για εμένα ότι έγινε με τον θείο μου. Η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι ότι κανείς δεν θα με πιστέψει και μετά τι θα κάνω; Πως θα το χειριστώ; Οπότε καλύτερα να μην ξέρει κανείς τίποτα. Ομως αρχίζει και με τρώει πολύ μέσα μου τώρα πια.
Ο πατέρας μου συνέχισε να με χτυπάει και άσχημα πολύ και με πολλους τραυματισμούς μέχρι τα 23 μου. Πριν από λίγους μήνες ήτανε η τελευταία φορά. Δεν τον βλέπω πλέον οπότε δεν μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι πια. Με τον θείο μου όμως συνέχισα να έχω επαφές μόνο και μόνο για να μην καταλάβει ποτέ κανείς τίποτα.
Δυο άντρες μου εκλεψαν τα παιδικα μου χρόνια. Δυο άντρες που δεν μου έδειξαν αγάπη ενώ αυτή ήταν η δουλειά τους. Γυρναγα σπίτι σε έναν που με χτυπαγε και κλοτσαγε και μετά όταν έφευγαν από το σπίτι με άφηναν μόνη μου χωρίς να ξέρουν, με τον άλλον μου με άγγιζε και έκανε διάφορα. Πως; Γιατί; Τι έκανα; Βαρέθηκα να ρωτάω τόσα χρόνια αυτές τις ερώτησεις. Αυτά δεν τα έχω πει ποτέ σε κανέναν και συγνώμη αν είναι βάρη αλλα νιώθω μέσα μου πραγματική ανάγκη να τα βγάλω.
Από μια άποψη τους ευχαριστω πολύ. Γιατί είμαι καλή μανούλα και γιατί θέλω και κάνω τα αδύνατα δυνατά για να είναι ευτυχισμένα τα παιδιά μου. Γιατί και φυλακή θα μπω προστατεύοντας τους λόγους που υπάρχω. Πλέον έμαθα να ζω με της ερωτήσεις που έχω και έμαθα να ζω με τις ουλες μου. Εμαθα να το χειριζομαι μόνη μου ενώ δεν ήθελα. Δεν θα έλεγα ότι με έχει κάνει πιο δυνατή. Βρήκα τότε την έξοδο μου μέσα από τα ναρκωτικά. Είμαι αδύναμη και το ξέρω.
Τουλάχιστον όμως χαριζω και θα χαριζω για όσο ζω ευτυχία χωρίς πόνο στα παιδιά μου και ζω προσπαθώντας να μην τα θυμάμαι αυτά. Είμαι περήφανη για αυτή που είμαι παρόλο που είμαι λίγο σκληρή. Θέλω μόνο να πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα σταματήσουν να μου έρχονται αναλαμπες και εικόνες μεστο μυαλό μου απο το παρελθόν μου και ότι θα σταματήσω επιτέλους να τους βλέπω και στον ύπνο μου.
Συγνώμη αν σας μαυρισα λιγάκι αλλα το είχα πολύ ανάγκη να μιλήσω.
Με πολλή αγάπη
Μαμά Ν.Φ
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Πολύ φοβάμαι οτι ο παΤΕΡΑΣ των παιδιών είναι ο θείος!Η όλη κατάσταση απαιτεί τον λεπτό χειρισμό ειδικών.Είμαι ανάξια να σε κρίνω και μάλιστα σε συγχαίρω που βρήκες το θάρρος να μιλήσεις κάπου.Αυτό ξέρεις είναι το πρώτο βήμα προς την απελευθέρωση σου!Είμαι σίγουρη οτι είσαι καλή μανούλα γιατί δεν θες να περάσουν τα παιδάκια σου οτι εσυ.Είμαι σίγουρη οτι με την βοήθεια κάποιων θα κάνεις το δεύτερο βήμα να γλιτώσεις εσύ και τα παιδάκια σου.Και αν λέω αν είναι ο πατέρας ο θείος σου ,πολύ φοβάμαι μήπως κάνει το ίδιο και στα παιδιά σου!
esi enois ton patera ton pedion mou? ohi! ta pedia mou ehoun enan fadastiko patera. o adras mou diladi. ego milao gia ton diko mou patera k ton diko mou theio. ta dika mou viomata. se kamia periptosi den tha kathomouna me stavromena heria an ginotane kati tetio sta pedia mou. tha skotona horis skepsi gia tis mikres. enas logos pou genika eimai k kahipopti einai aftos.
Επίσης αυτή ι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τα παιδιά μου. Ο πατέρας μου γνώρισε την μεγάλη μου κόρη σχεδόν ένα χρόνων και την μικρούλα μου 1.5 χρόνων ΑΛΛΑ δεν έχει καμία απόλυτος σχέση μαζί τους κ ούτε πρόκειται ΠΟΤΕ. Ο θείος μου γνώρισε την μεγάλη όταν ήταν 6 μηνών κ την μικρή ενός μηνών κ από τότε δεν της έχει ξανά δει. Ήτανε κόσμος μπροστά οπότε της γνώρισε αλα ούτε εκείνος έχει καμία σχέση μαζί τους. Ούτε απτό τηλ ούτε τίποτα. Μια φορά πήρε αγκαλιά την μεγάλη κ δεν το αντεξα κ την βουτιξα πίσω. Πέρα από αυτο θα πρέπει να ήμουν τρελή τελειος για να επετρεπα μια σχέση με τα παιδάκια μου. Δεν λέω κάτι σε κάποιον μέχρι σήμερα επειδή ήμουν τόσο αντιδραστική που έκανα πολλά κακά κ άσχημα πάντα στον εαυτό μου στην εφηβια μου που πλέον δεν θα με πιστέψει κανείς. Εδώ κ λίγο καιρό έχω τσακοθη με τον θείο μου κ αν μιλήσω τώρα θα νομίζουν ότι το κάνω επίτηδες. Δεν έχω κουράγιο μέσα μου πια για να ασχοληθώ με αυτο. Θέλω να πιστεύω κ το πιστεύω ότι τα ψυχολογικά μου δεν επηρεάζουν τα παιδιά μου. Το μόνο που θέλω είναι να είναι ασφαλείς, αθηκτα, με σεβασμό κ αρχές κ εννοείτε ευτυχισμένα. Και είναι. Οκ λίγο στο σεβασμό χάνουμε χαχα γιατί είναι πολύ μικρές. Ι μεγάλη μου είναι 3 κ ι μικρή μου σχεδόν 2. Οπότε δεν έχω κ απαιτήσεις για σεβασμο. Τους έχω μάθει ομος μέχρι στιγμή να μου τα λένε όλα ότι κ αν είναι κ το κάνουν.
Kopela mou ekanes to proto eksairetika tharaleo vima na meirasteis tis traumatikotates empeiries sou mazi mas- einai thema xronou k kathara diki sou i apofasi pote tha olokliroseis tin psyxiki sou katharsi- bravo gia to tharos sou kali mou k na xaireai tis koroules sou
Δεν περίμενα με τίποτα τόσο όμορφα σχόλια. Σας ευχάριστο πολύ!!! Οχι ναρκωτικά δεν έχω ξανά κάνει. Είμαι καθαρή 6 χρόνια κ έτσι θα παραμεινω. Σε ειδικό δεν έχω παει για αυτό το θέμα. Πηγενα αλα όχι ποτέ για αυτό το θέμα. Γενικός δεν έχω ξανά μιλήσει ποτέ μου για αυτό το θέμα. Ναι όπως είπατε πολλές είμαι άτομο με πολύ χαμηλή αυτοπεποίθηση αλα το δικιολογο αυτο χεχε. Είμαι ναι με τον πατέρα τον παιδιών μου ο οποίος περιττό να σας πω ότι δεν θα μπορούσα να είχα καλύτερο πατέρα για τα παιδιά μου!!! Χαρά μου όχι ι μάνα μου ακόμα κ σήμερα δεν ξέρει. Ο θείος μου έπαιξε πολύ καλά τον ρόλο του κ έτσι ποτέ κανείς δεν τον υποψιαστηκε. Το έχω παιξη σαν ταινία 100 φορές μεστο μυαλό μου για να καταλάβω αν εγώ στην θέση της μάνας μου θα το είχα καταλάβει. Κ όμως δεν υπάρχει περίπτωση. Τα μόνα συμπτώματα που υπήρχαν ήτανε το πόσο αντιδραστική ήμουν. Αλα κ πάλι που να φαντάστη ότι εκτός απτον πατέρα μου είχα κ τον θείο με διαφορετικό τροπο;
δυστυχώς δεν μπορώ να σε νιώσω ούτε στο ελάχιστο...ο πατέρας μου μια φορά μου έριξε μια σφαλιάρα μεγάλη στα 16 και μου ζήταγε μια ζωή συγνώμη...όσο για το άλλο θέμα μόνο μέσα από ιστορίες άλλων...έχω κι εγώ κάποιες απορίες σχετικά με τη ζωή σου..αν συνεχίζεις τα ναρκωτικά και αν υπάρχει συζυγος/συντροφος/πατέρας των κοριτσιών σου..γιατί αναφέρεις ότι ακόμα και στα 23 ο πατέρας σου σε κακοποίησε για τελευταια φορά...δλδ πριν ένα χρόνο...ήσουν ήδη μανούλα ή εγκυος...κάποιος πρέπει να υπήρχε, πώς το επέτρεψε αυτό?κ η μητέρα σου δυστυχώς τουλάχιστον ως προς τον πατέρα σου έπρεπε να βρει τρόπο να σε προστατέψει κι όχι να πνίξει τις ενοχές της στην αγκαλιά του θείου σου..άλλος αυτός..χριστέ μου!!!εγώ βία έχω υποστεί από τον σύζυγό μου, μέχρι που με εγκατέλειψε γιατί φοβόταν για τα χειρότερα...δυστυχώς αυτό μου έχει δημιουργήσει τα αντίθετα αποτελέσματα, θυμό, νεύρα και συχνά ξεσπάσματα στα παιδιά που δε φταίνε...το παλεύω όμως, μιλώντας σε ειδικούς και ανθρώπους που με αγαπάνε..μην το κρατάς μέσα σου...γιατί μπορεί τώρα να νιώθεις κ να είσαι πολύ καλή μαμά όμως και η ελάχιστη δυστυχία που θα σου προκαλούν αυτές οι αναμνήσεις θα περνάει στα παιδιά σου έστω κ χωρίς να το καταλαβαίνεις.όταν θα ακούν τους εφιάλτες σου τη νύχτα, όταν θα βλέπουν τη θλίψη στα μάτια σου..και όσο δύσκολο κ αν είναι πρέπει να ξεμπροστιάσεις το θείο, γιατί οι πράξεις του μπαμπάς ήταν φανερές..όχι για να δικαιωθείς εσύ αλλά για να μην συμβεί κ αλλού αυτό..κ αν αγαπάς τη μαμά σου δεν πρέπει να της επιτρέψεις να είναι και δεύτερη φορά με έναν άνθρωπο που σε κατέστρεψε...συζήτα το μαζί της και με όποιον ξέρεις ότι σε αγαπάει κ τον εμπιστεύεσαι...
Σοφία μου συγνώμη για αυτά που σου έχουν συμβεί. Κανείς δεν το αξίζει αυτο!!! Σοφία κ εφι έγινα 24 τον Φλεβάρη κ τον οκτομβριο ήτανε ι τελεφτεα φορά που με χτύπησε ο πατέρας μου. Στην πρώτη μου εγκυμοσύνη μου έχωσε τους άγονες μου μέσα στη 6 μηνών κοιλιά μου. Πριν μείνω έγκυος προσπάθησε να με σκοτώσει ι τουλάχιστον έτσι το είδα εγώ. Σταμάτησα να του μιλάω κ μετά από 1 χρόνο βρεθήκαμε στο ίδιο δωμάτιο έγκυος εγω βεβεα. Η μάνα μου με χίλια προβλήματα υγείας του είχε ζήτηση να φύγει απτό άλλο σπίτι τις για να μου το δώσει. Εκείνος έξαλλος ήρθε εκεί που ήμουν κ εγω. Ορμειξε στην μάνα μου κ στην προσπάθεια μου να την προστατεψω την πλήρωσα εγω. Δεν υπήρχε περίπτωση να είχα σχέση ποτέ Χανιά μαζί του αλλά όταν έμαθε ότι βαφτιζω την μεγάλη ξαφνικά ήρθε στην ζωή μου. Πίστευα ότι είχε αλλάξει. Αυτο έδειχνε. Οπότε τον δέχτηκα πίσω. Λίγες μέρες μετά την βάπτιση ενώ είχα μάθει ότι ήμουν ξανά έγκυος τσακοθηκαμε κ πλέον φοβόμουν ότι θα με σκότωνε αυτή τι φορά οπότε τέλος οριστικά ι σχέση μας. Εγω πίστευα ότι κατάλαβε τα λάθη του κ γύρισε στην ζωή μου ενώ ι αλήθεια είναι ότι ήρθε επειδή έμαθε ότι πήρα κάποια λεφτά κ ήθελε κ εκείνος κ πήρε 15. Χιλιαρικα. Εγω ι χαζη του τα έδωσα. Τέλος παντόν. Μετά την γέννα έμαθα ότι έχω σοβαρό πρόβλημα στην σπονδυλική στήλη κ επιριαξοντε τα εσοτερικα νεύρα. Από τόσες κλωτσιες κ ξύλο που είχα φάει μου δημιούργησε ένα οδυνηρό πρόβλημα κ σοβαρό. Μια μέρα λοιπόν αφού έχει κάνει την ζωή της μάνας μου πατηνει πήγα στο μαγαζί του για να μιλήσουμε. Εκείνος γνώριζε πολύ καλά ότι έχω πρόβλημα κ ότι ακόμα κ αναπηρη μπορώ να μείνω. Κ τη κάνει;;; Με σπάει στο ξύλο κ σαν να μην έφτανε αυτο προσπάθησε να μου σπάσει τον αυχένα μου. 2 μερεσ μετα μπηκα νοσοκομιο με εντονουσ πονουσ στην πλατη. Δεν του φωναξα την αστυνομία γιατί εγω πήγα εκεί κ ας ήτανε για να μιλήσουμε κ γιατί ακόμα περιμένω το δικαστήριο μαζί του εδώ κ 2.5 χρόνια. Χαμένο κορμί είναι κ εγω ι χαζη πίστευα ότι θα μπορούσε κιόλας να αλλάξει. Δεν αλλάξει κ δεν θέλω ποτέ ξανά να τον δω κ ούτε πρόκειται ποτέ μου να ξανά πιστέψω ότι έχει αλλάξει. <3
Πω,πω,συγκλονιστικα! Αν ειναι δυνατον! Λογικο να μπλεξεις με ναρκωτικα, μπραβο σου που καταφερες να ξεφυγεις. Καλα, οταν λες οτι σε εδειρε πριν λιγους μηνες, πως εγινε? Ειχες ηδη φτιαξει τη δικη σου οικογενεια, ο συντροφος σου δε σε προστατεψε?