Την Παρασκευή που μας πέρασε, κάναμε την πρώτη μας απόπειρα με κρέμα. Βλακωδώς πείστηκα και αποφάσισα να ξεκινήσω με ρυζάλευρο, το οποίο προσωπικά θεωρώ εντελώς άχρηστο για τα μωρά. Το δοκίμασα γιατί βρήκα ένα βιολογικό που δεν ήξερα ότι υπήρχε στη γειτονιά μου και το δοκιμάσαμε.
Ο μικρός ξετρελάθηκε με το κουτάλι, άρχισε να καταπίνει την μπουκίτσα λες και το έκανε εδώ και καιρό. Το παιδί φαινόταν ούτως ή άλλως έτοιμο για στερεες τροφές: κάθεται κανονικά, έχει υπερδιπλασιάσει το βάρος γέννησης, έδειχνε εδώ και καιρό ενδιαφέρον για αυτά που τρώμε, τις δε τελευταίες μέρες μου άρπαζε κυριολεκτικα το φαγητό από το πιάτο, όποτε τύχαινε να έτρωγα και να τον ειχα αγκαλιά.
Αν και έφαγε μόλις δύο κουταλιές ρυζάλευρο για αρχή (αν τον άφηνα βέβαια, θα καταβρόχθιζε όλο το πιάτο), το βράδυ είχαμε θέματα… Τα οποία συνεχίστηκαν και την επόμενη μέρα και οοοοόλο το επόμενο βράδυ. Κάτι τον ενοχλούσε. Κάτι τον ζόριζε. Δεν ήξερα αν έπρεπε να το αποδώσω στο δεύτερο εμβόλιο που έκανε λίγες μέρες νωρίτερα -αν και το διάστημα που είχε μεσολαβήσει δεν το δικαιολογούσε- ή σε κάποιο δόντι -μπα τελικά, μιας και δεν εμφανίστηκε ακόμα δεύτερο δόντι- ή στο ρυζάλευρο. Με συνοπτικές διαδικασίες το απέδωσα εκεί. Τώρα του έπεσε βαρύ ή όχι, εγώ πείστηκα να κάνω αυτό που ήθελα ούτως ή άλλως να κάνω: να μην δώσω ούτε ρυζάλευρα, ούτε κρέμες βανίλλιες και μπισκότα μπλα μπλα μπλα. Ακριβώς όπως είχα κάνει και στην κόρη μου. (στο μεταξύ εκείνες τις μέρες τις περίεργες δεν ήθελε ΟΥΤΕ να θηλάσει, πέρασα ένα δράμα, ευτυχώς το ξεπεράσαμε)
Ξεκινήσαμε λοιπόν το αγαπημένο, λατρεμένο αβοκάντο. Το αβοκάντο, το οποίο μάλλον ακόμα δεν έχουν μυριστεί οι Έλληνες παιδίατροι και γενικά κανείς τους δεν το προτείνει, το οποίο όμως είναι εξαιρετικό για πρώτη τροφή (μπορείς να το ξεκινήσεις ανάμεσα στους 4-6 μήνες, αν και γνώμη μου είναι να μη βιάζεται κανείς με τις κρέμες, ας περιμένει τους 5 ή τους 5 1/2 -καλή ώρα- ή τους 6 ή και κάτι παραπάνω -όπως κάνουν πολλές μαμάδες που θηλάζουν αποκλειστικά)
Αντιγράφω από παλιότερο κείμενό μου που είχα γράψει για την Αθηνά:
Believe it or not, το αβοκάντο αποτελεί μια άριστη τροφή για τα μωράκια από 4 μηνών και πάνω!
Το αβοκάντο μπορεί να θεωρείται ύποπτο λόγω των πολλωωωωωωών θερμιδων που κρύβει, όμως, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε καθόλου: το μωρό σας μόνο να ωφεληθεί μπορεί από αυτό το σούπερ φρούτο το οποίο είναι πολύ πλούσιο σελουτεΐνη (για το δέρμα και τα μάτια), κάλιο (για την πίεση και την καρδιά), σίδηρο, βιταμίνες, φυτικές ίνες και πολλά άλλα. Ακόμα και τα λιπαρά του θεωρούνται… καλά λιπαρά!
Έχει την ευκολία της μπανάνας: δεν χρειάζεται μπλεντεράκι, παρά μόνο ένα πηρουνάκι για να γίνει κρεμώδες. Έχει ακόμα μια ευκολία: η σάρκα του αποχωρίζεται τόσο εύκολα από τη φλούδα που μπορείτε να το κουβαλάτε μαζί σας στην βόλτα. Απλά το ανοίγετε στη μέση και με ένα κουταλάκι ταίζετε το μωράκι σας! Μα πόσο τέλειο φρούτο, ε;
Μπορεί να συνδυαστεί με άπειρα άλλα πράγματα, όπως μήλο ή μπανάνα ή αχλάδι ή πεπόνι, ενώ καθώς μεγαλώνει το παιδάκι σας, μπορείτε να του φτιάξετε και αλμυρές λιχουδιές, χρησιμοποιώντας τυράκι, γιαούρτι, ντομάτα, ότι μα ότι θέλετε!
Ένα αβοκάντο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για δύο ή τρεις μερίδες κρέμας. Για να το διατηρήσετε, κόψτε το σε φέτες ή πολτοποιήστε το και βάλτε το στην κατάψυξη. Να ξέρετε πως το χρώμα του θα σκουρύνει λίγο, αλλά τα θρεπτικά του συστατικά θα παραμείνουν άθικτα!
Πώς να διαλέξετε αβοκάντο:
Το καλό αβοκάντο πρέπει να είναι σκούρο πράσινο εξωτερικά, σχετικά σκληρό, αλλά να πιέζεται ελαφρά η φλούδα του όταν την πατάτε με το δάχτυλο.
Το εσωτερικό του πρέπει να είναι ανοιχτό πράσινο και να ανοίγει προς το κίτρινο πλησιάζοντας το -τεράστιο!- κουκούτσι!
Αν το αβοκάντο σας είναι πολύ σκληρό -άρα άγουρο- βάλτε το σε μια χαρτοσακούλα και σε λίγο θα μαλακώσει (τα αβοκάντο συμπεριφέρονται όπως οι μπανάνες)
Ο Αρχέλαος που λέτε, έπαθε ένα γευστικό σοκ στην πρώτη κουταλιά, αλλά του άρεσε. Τη δεύτερη μέρα πέσαμε σε λάθος timing και νύσταζε και έτσι δεν έφαγε πολύ. Την τρίτη έφαγε σχεδόν όλο το μπολ. Την τέταρτη έκλαιγε γιατί δεν προλαβαίναμε τις κουταλιές.
Αβοκάντο λοιπόν, γιούπι! Νομίζω πως όσα παιδιά και να κάνω (τρόπος του λέγειν, μην τρελαίνεστε), πάντα με αβοκάντο θα ξεκινάω. Η υφή του είναι εξαιρετική, δεν έχει όλες αυτές τις ίνες που έχουν άλλα φρούτα και έτσι νομίζω πως είναι ιδανική μεταβατική τροφή από το γάλα (της μαμάς ή του μπουκαλιού, δεν έχει σημασία) στις στερεές τροφές.
Γενικά να ξέρετε: αν το μωρό σας δείχνει να δυσανασχετεί με την υφή της κρέμας, βάζετε μέσα λίγο αβοκάντο και σας την κάνει λεία και ωραία. Ούτως ή άλλως η γεύση του είναι σχετικά ουδέτερη και έτσι ταιριάζει βασικά με τα πάντα.
Αυτά τα νέα μας προς το παρόν… Αύριο ίσως δοκιμάσουμε μπανάνα. Θα δούμε.
(πληροφορίες για το καθισματάκι του θα βρείτε εδώ!)
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Η παιδιατρος εναλλακτικα μου εδωσε την επιλογη του αβοκαντο μεσα στην φρουτοκρεμα ωστε να μειωσω την μπανανα..οποτε βαζω το 1/4 της μπανανας , μηλο, αχλαδι,πορτοκαλι,αβοκαντο κ ελαχιστη μπανανα , επειδη ειναι υπναρας κ χανει ενα γευμα στο πρωινο του ενσωματωσα κατσικιδιο γιαουρτι ,βρωμη και λιναροσπορο...turbo το πρωινο του μπεμπη...Επισης μου ειπε η παιδιατρος αν για καποιο λογο δν θελει κατσικισιο γιαουρτι να μην δωσω τιποτα αλλο και σε καμια περιπτωση επιδορπια γιαουρτιου..οποτε με τον αχταρμα που του φτιαχνω τρωει και το κατσικισιο και δν παιρνει ειδηση
Καλημέρα, ζω στη Γερμανία και εδώ εισάγονται πρώτα βραστά καροτάκια για μεσημεριανό (που στη συνεχεια εμπλουτιζονται και με πατατα, άλλα λαχανικά και τέλος κρεας) και κατόπιν φρούτο και μετά κρεμούλες (συνήθως κεχρί ή ντινκελ που δεν εχουν γλουτένη ή βρώμη ολικής άλεσης και χωρίς ζάχαρη για να χορταίνει το παιδί και να κοιμάται καλα το βράδυ. Η δικιά μου την κρεμα την εφαγε μονο λιγους μηνες και τώρα που της αρεσει να τρωει κομματακια (με τους υπεροχους 8 κοπτητρες μας) τρώει ψωμάκι και την εχουμε κόψει τελείως μόλις χρόνησε.
olivia ειναι απ τα μωρα που δεν χορταινουν ευκολα τα 240μλ αλλες φορες τα τρωει σε 2 μικρα μπουκαλια των 120μλ ανα 1 ωρα η κατευθειαν στο διωρο 210 με 240μλ εχουμε δοκιμασει κ την τακτικη πολλα κ μικρα γευματα αλλα δεν επιασε ειναι αχορταγος κ κλαιει ασταματητα αν δε χορτασει τωρα ημαστε σε φαση επανεξετασης του στομαχιου του κ να δουμε τι καθοδηγηση θα παρουμε κ απ το νοσοκομειο θα τους ρωτησω κ για το αβοκαντο παντως.μακαρι να χει στο μελλον πιο πολυ υπομονη κ να μαθει να τρωει με το κουταλακι
Ολίβια, συγχαρητήρια και από μένα για την υπέροχη δουλειά που κάνετε! Ηθελα να σου πώ για τις μπισκοτόκρεμες και τα ρυζάλευρα, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, είναι τελείως άχρηστα και απορώ γιατί οι παιδιατροι τα συστήνουν. Εμάς, από 5 μηνών, μας είπε η γιατρός να τρώει για απογευματινό βρασμένο ρύζι με δαμάσκηνο (αποξηραμένο), σταφίδες, λίγο αβοκάντο, λίγη μπανάνα κ μισό αχλάδι ή μήλο...Γίνεται μια φοβερή κρέμα, μανούλες, θα θελετε να τρωτε κ σεις!
Εγω απορω πως η καθε νοικοκυρα μανουλα,απορει με τις συστασεις των παιδιατρων! Τα δημητριακα ειναι απαραιτητα στη διατροφη των μωρων κ των παιδιων...πλουσιοι υδατανθρακες...απαραιτητοι!!!
Το αβοκάντο ήταν λίγο δύσπεπτο για την μικρή μου στους 6 μήνες της και το σταμάτησα μέχρι να χρονίσει. Αυτό όμως που την είχε ξετρελάνει και δεν έτρωγε φρουτόκρεμα χωρίς να το περιέχει ήταν ο λωτός! Και φέτος τον περιμένουμε πως και πως αν θυμάμαι καλά αυγουστο ή σεπτέμβρη βγαίνει