Το πρώτο του αβοκάντο

Την Παρασκευή που μας πέρασε, κάναμε την πρώτη μας απόπειρα με κρέμα. Βλακωδώς πείστηκα και αποφάσισα να ξεκινήσω με ρυζάλευρο, το οποίο προσωπικά θεωρώ εντελώς άχρηστο για τα μωρά. Το δοκίμασα γιατί βρήκα ένα βιολογικό που δεν ήξερα ότι υπήρχε στη γειτονιά μου και το δοκιμάσαμε. 

Ο μικρός ξετρελάθηκε με το κουτάλι, άρχισε να καταπίνει την μπουκίτσα λες και το έκανε εδώ και καιρό. Το παιδί φαινόταν ούτως ή άλλως έτοιμο για στερεες τροφές: κάθεται κανονικά, έχει υπερδιπλασιάσει το βάρος γέννησης, έδειχνε εδώ και καιρό ενδιαφέρον για αυτά που τρώμε, τις δε τελευταίες μέρες μου άρπαζε κυριολεκτικα το φαγητό από το πιάτο, όποτε τύχαινε να έτρωγα και να τον ειχα αγκαλιά.

Αν και έφαγε μόλις δύο κουταλιές ρυζάλευρο για αρχή (αν τον άφηνα βέβαια, θα καταβρόχθιζε όλο το πιάτο), το βράδυ είχαμε θέματα… Τα οποία συνεχίστηκαν και την επόμενη μέρα και οοοοόλο το επόμενο βράδυ. Κάτι τον ενοχλούσε. Κάτι τον ζόριζε. Δεν ήξερα αν έπρεπε να το αποδώσω στο δεύτερο εμβόλιο που έκανε λίγες μέρες νωρίτερα -αν και το διάστημα που είχε μεσολαβήσει δεν το δικαιολογούσε- ή σε κάποιο δόντι -μπα τελικά, μιας και δεν εμφανίστηκε ακόμα δεύτερο δόντι- ή στο ρυζάλευρο. Με συνοπτικές διαδικασίες το απέδωσα εκεί. Τώρα του έπεσε βαρύ ή όχι, εγώ πείστηκα να κάνω αυτό που ήθελα ούτως ή άλλως να κάνω: να μην δώσω ούτε ρυζάλευρα, ούτε κρέμες βανίλλιες και μπισκότα μπλα μπλα μπλα. Ακριβώς όπως είχα κάνει και στην κόρη μου. (στο μεταξύ εκείνες τις μέρες τις περίεργες δεν ήθελε ΟΥΤΕ να θηλάσει, πέρασα ένα δράμα, ευτυχώς το ξεπεράσαμε)

Ξεκινήσαμε λοιπόν το αγαπημένο, λατρεμένο αβοκάντο. Το αβοκάντο, το οποίο μάλλον ακόμα δεν έχουν μυριστεί οι Έλληνες παιδίατροι και γενικά κανείς τους δεν το προτείνει, το οποίο όμως είναι εξαιρετικό για πρώτη τροφή (μπορείς να το ξεκινήσεις ανάμεσα στους 4-6 μήνες, αν και γνώμη μου είναι να μη βιάζεται κανείς με τις κρέμες, ας περιμένει τους 5 ή τους 5 1/2 -καλή ώρα- ή τους 6 ή και κάτι παραπάνω -όπως κάνουν πολλές μαμάδες που θηλάζουν αποκλειστικά)

Αντιγράφω από παλιότερο κείμενό μου που είχα γράψει για την Αθηνά:

Believe it or not, το αβοκάντο αποτελεί μια άριστη τροφή για τα μωράκια από 4 μηνών και πάνω! 

Το αβοκάντο μπορεί να θεωρείται ύποπτο λόγω των πολλωωωωωωών θερμιδων που κρύβει, όμως, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε καθόλου: το μωρό σας μόνο να ωφεληθεί μπορεί από αυτό το σούπερ φρούτο το οποίο είναι πολύ πλούσιο σελουτεΐνη (για το δέρμα και τα μάτια), κάλιο (για την πίεση και την καρδιά), σίδηρο, βιταμίνες, φυτικές ίνες και πολλά άλλα. Ακόμα και τα λιπαρά του θεωρούνται… καλά λιπαρά!
 
Έχει την ευκολία της μπανάνας: δεν χρειάζεται μπλεντεράκι, παρά μόνο ένα πηρουνάκι για να γίνει κρεμώδες. Έχει ακόμα μια ευκολία: η σάρκα του αποχωρίζεται τόσο εύκολα από τη φλούδα που μπορείτε να το κουβαλάτε μαζί σας στην βόλτα. Απλά το ανοίγετε στη μέση και με ένα κουταλάκι ταίζετε το μωράκι σας! Μα πόσο τέλειο φρούτο, ε;
 
Μπορεί να συνδυαστεί με άπειρα άλλα πράγματα, όπως μήλο ή μπανάνα ή αχλάδι ή πεπόνι, ενώ καθώς μεγαλώνει το παιδάκι σας, μπορείτε να του φτιάξετε και αλμυρές λιχουδιές, χρησιμοποιώντας τυράκι, γιαούρτι, ντομάτα, ότι μα ότι θέλετε!
 
Ένα αβοκάντο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για δύο ή τρεις μερίδες κρέμας. Για να το διατηρήσετε, κόψτε το σε φέτες ή πολτοποιήστε το και βάλτε το στην κατάψυξη. Να ξέρετε πως το χρώμα του θα σκουρύνει λίγο, αλλά τα θρεπτικά του συστατικά θα παραμείνουν άθικτα!

Πώς να διαλέξετε αβοκάντο:

Το καλό αβοκάντο πρέπει να είναι σκούρο πράσινο εξωτερικά, σχετικά σκληρό, αλλά να πιέζεται ελαφρά η φλούδα του όταν την πατάτε με το δάχτυλο.

Το εσωτερικό του πρέπει να είναι ανοιχτό πράσινο και να ανοίγει προς το κίτρινο πλησιάζοντας το -τεράστιο!- κουκούτσι!

Αν το αβοκάντο σας είναι πολύ σκληρό -άρα άγουρο- βάλτε το σε μια χαρτοσακούλα και σε λίγο θα μαλακώσει (τα αβοκάντο συμπεριφέρονται όπως οι μπανάνες)

Ο Αρχέλαος που λέτε, έπαθε ένα γευστικό σοκ στην πρώτη κουταλιά, αλλά του άρεσε. Τη δεύτερη μέρα πέσαμε σε λάθος timing και νύσταζε και έτσι δεν έφαγε πολύ. Την τρίτη έφαγε σχεδόν όλο το μπολ. Την τέταρτη έκλαιγε γιατί δεν προλαβαίναμε τις κουταλιές.

Αβοκάντο λοιπόν, γιούπι! Νομίζω πως όσα παιδιά και να κάνω (τρόπος του λέγειν, μην τρελαίνεστε), πάντα με αβοκάντο θα ξεκινάω. Η υφή του είναι εξαιρετική, δεν έχει όλες αυτές τις ίνες που έχουν άλλα φρούτα και έτσι νομίζω πως είναι ιδανική μεταβατική τροφή από το γάλα (της μαμάς ή του μπουκαλιού, δεν έχει σημασία) στις στερεές τροφές. 

Γενικά να ξέρετε: αν το μωρό σας δείχνει να δυσανασχετεί με την υφή της κρέμας, βάζετε μέσα λίγο αβοκάντο και σας την κάνει λεία και ωραία. Ούτως ή άλλως η γεύση του είναι σχετικά ουδέτερη και έτσι ταιριάζει βασικά με τα πάντα.

Αυτά τα νέα μας προς το παρόν… Αύριο ίσως δοκιμάσουμε μπανάνα. Θα δούμε.

(πληροφορίες για το καθισματάκι του θα βρείτε εδώ!)