Γεια σας μανούλες… τόσο καιρό διαβάζω τις ιστορίες τοκετού και καθεμία από αυτές είναι συγκινητική και μοναδική, χαραγμένη στο μυαλό της καθεμιάς σας. Πήρα λοιπόν και εγώ την απόφαση να γράψω τη δική μου ιστορία.
Καταρχήν, πολύ πριν γνωρίσω τον άντρα μου είχα πάει για ένα απλό τεστ ΠΑΠ και τότε μου λέει αυτή που μου το έκανε: Ξέρεις κάτι; η μήτρα σου είναι πολύ ψηλά!
– Τι σημαίνει αυτό; τη ρωτάω
– Σημαίνει οτι θα δυσκολευτείς να κάνεις παιδιά.
Πάει… Μου κόπηκαν τα πόδια, πάντα ήθελα να γίνω μάνα, το πότε δεν το ήξερα, αλλά το ήθελα.
Έρχεται λοιπόν η μαγική μέρα (Ιανουάριος του 2011) που γνωρίζω τον αντρούλη μου και παίρνουμε την απόφαση να ζήσουμε μαζί. Όταν ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για παιδιά μου λέει: Ξέρεις… μπορεί να μην μπορώ να σου κάνω παιδάκια, γιατί έχω μια κυρσοκοίλη, η οποία αδυνατεί το σπέρμα.
Απο εκείνη τη στιγμή άρχισε να μη με νοιάζει αν θα μπορούσαμε να κάνουμε παιδάκια, ήθελα να έχουμε τον έρωτά μας και μόνο και αυτό μου έφτανε. Σκεφτόμουν οτι δεν χρειάζεται απαραίτητα να έχει κανείς παιδιά, για να έχει οικογένεια… και αν με τα χρόνια μας λείπει πολύ ένα μωράκι, θα υιοθετούσαμε!
Έτσι λοιπόν χαλαροί ξεκινήσαμε να έχουμε ελεύθερα τις επαφές μας και να το χαιρόμαστε. Τον Ιούνιο του 2011 παίρνουμε την απόφαση να παντρευτούμε. Σεπτέμβριο μαθαίνω οτι είμαι έγκυος!!!!!!!! Πραγματικά δεν το πιστεύαμε ούτε εγώ ούτε ο άντρας μου. Μας ήρθε δώρο απο τον Θεό για να μας φύγουν και όλες αυτές οι φοβίες που είχαμε.
Πέρασα μια υπέροχη εγκυμοσύνη, δεν είχα ούτε εμετούς, ούτε ζαλάδες ούτε τίποτα. Πετούσα!!! Συνεχώς όταν με ρωτούσαν πως πάω τους έλεγα οτι είναι το καλύτερο παιδάκι! Πρώτη φορά άκουσα το μωράκι μου να κλωτσάει την μέρα του “κρεβατιού”. Ο μπαμπάς μας ήθελε πολύ ένα αγοράκι και του ήρθε δωράκι το φύλο του παιδιού 2 μέρες μετά τον γάμο μας.
Όλα τα της εγκυμοσύνης ήταν τέλεια, ένα πράγμα όμως στριφογύρισε σαν εφιάλτης στο μυαλό μου. Ο τοκετός!!! Δεν μπορούσα ούτε στην ιδέα να φανταστώ οτι ένα παιδί θα βγει απο εκεί κάτω… και ο πόνος; και τα ράμματα; και αν τραβούσα όλους τους πόνους για φυσιολογικό και στο τέλος μου λέγανε μπαίνεις για καισαρική, όπως γίνεται συνήθως;… Έτσι κατάλαβα οτι δεν γεννιούνται όλες οι γυναίκες με το θείο δώρο της επιθυμίας για φυσιολογικό τοκετό και νωρίς νωρίς πήρα την απόφαση για καισαρική με επισκληρίδιο. Θέλω να ευχαριστήσω με όοολη μου τη καρδιά τον αντρακλα μου που δέχτηκε όλα τα πυρά του κόσμου για φυσιολογικό τοκετό, έχοντας σεβαστεί απόλυτα την επιθυμία μου.
Στις 38 εβδομάδες και 5 μέρες, δηλαδή Μάιο του 2012 ήρθε στον κόσμο ο γιόκας μας. Όταν βγήκε απο μέσα μου είχα το άγχος να κλάψει και να δουν οι γιατροί οτι είναι ένα υγιές παιδάκι. Εγώ ανάρρωσα πολύ γρήγορα, χωρίς να νιώσω σχεδόν καθόλου πόνο και δεν το μετάνιωσα για την απόφαση μου.
Τώρα είμαστε τρεις και το σπιτάκι μας έχει γεμίσει με γέλια και χαρούλες. Είναι τόσο όμορφα που σκεφτόμαστε να βάλουμε μπρος και για ενα αδερφάκι, χαλαρά και όποτε θέλει ο Θεούλης μας το στέλνει.
Να είστε καλά
Να χαίρεστε όλες τα παιδάκια σας
με όποιον τρόπο κι αν αποφασίσετε να τα φέρετε στη ζωή, αρκεί η απόφαση να είναι δική σας!
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
γεννησα δυο φορες με καιρικη κ ηταν δικη μου επιλογη δεν ειχα κανενα προβλημα απλα δεν μπορουσα να περασω εναν φυσιολογικο τοκετο για μενα ειναι πολυ τρομακτικο μεσα στο μυαλο μου κουμαντο στο σωμα μου κανω μονο εγω κ κανενας αλλος.... θαυμαζω ολες τις γυναικες που γεννησαν φυσιολογικα χωρι καμμια παρεμβαση αλλα δεν ειμαστε ολοι οι ανθρωποι το ιδιο.... loula loula εγω θηλασα 4 χρονια παιζει καποιο ρολο??????δν καταλαβα την ειρωνικη σου ερωτηση.... η καθε μαμα κανει οτι πιστευει καλυτερο για το δικο της μωρο για το δικο της σωμα τερμα πια με τα μαμαδομετρα....
Εχω ακουσει: "δεν εισαι αρκετα μαμα αν γεννησες με καισαρικη", "δε θηλαζεις δεν εισαι μανουλα τοτε, αν δεν εχεις νιωσει το παιδακι σου να τρωει απο σενα, θα το χαζεψεις με τη φορμουλα" εχω δει καυγαδες αναμεσα σε Φ.Τ. και Κ.Τ., εχω διαβασει να μαλλιοτραβιονται για το ποια γεννησε σε ιδιωτικο και ποια σε νοσοκομειο. Εχω πραγματικα να πω -κι ας με παρεξηγησετε- οτι ειστε ηλιθιες ολες οσες εχετε τις παραπανω ιδεες που ανεφερα! Δεν επελεξα τη καισαρικη, μας εκατσε στην πορια, θηλασα για 2.5 μηνες μονο. το παιδι μου βιαστηκε να βγει 29 ημερες και το γαννησα 2 κιλα και 60 γραμμαριακια! τωρα ειμαστε 4 μηνων και ειναι πανεξυπνο, πιο ψηλο και πιο εξυπνο για την ηλικια του! κι ολα αυτα με τη φορμουλα και τη καισαρικη! ΧΑΛΑΡΩΣΤΕ ΛΙΓΟ! ολες μανες ειμαστε κι η καθεμια εχει το δικαιωμα να γεννησει οπως νομιζει εκεινη. αλλωστε ολα για το παιδι μας γινονται! καμια δε παει να κανει χειρουργειο γιατι βαριοταν και δεν ειχε τι να κανει εκεινη την ημερα! Συγνωμη για το υφος μου αλλα ειμαι πολυ θυμωμενη με ολα αυτα τα στερεοτυπα και τα κολλημενα μυαλα. Ουτε εγω ειμαι υπερ της καισαρικης αν δεν υπαρχει λογος, αλλα γιατι ν ακρινω μια μητερα που το διαλεξε? ποιος μου δινει το δικαιωμα να το κανω αυτο και μαλιστα να μη δεχομαι εγω μετα τη κριτικη? πολυ ειρωνικο! Καντε οτι ειναι καλυτερο για το παιδακι σας, να τα χαιρεστε και να μη τους περνατε τετοια πραγματα και μεγαλωσουν με το δικαιωμα να κρινουν και να καυγαδιζουν. Ν ΑΓΑΠΑΤΕ!
Οκ..καλα εκανες αλλά πεφτεις στην ίδια παγίδα οταν λες οτι το δικό σου είναι πιο ψηλο κ πιο εξυπνο.....κ εγώ καισαρικη εκανα κ με φόρμουλα μεγαλωσε κ είναι 7 χρονών
καλα εκανες!!και εγω το ιδιο!!να χαιρεσαι το παιδακι σου!!!
να χαιρεσαι το παιδάκι σου δεν εχει σημασια τι λενε οι αλλοι σκοπος ειναι που εχεις ενα δυνατο και υγιες παιδι.. ολα τα αλλα ειναι περιττα. εγω σου βγαζω το καπελο που παραδεχεσαι ότι ΝΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΟΝΕΣΩ.. (μεγάλη βλακεια που λενε καποιοι μιας και στην καισαρικη πονας μετα.. 2 καισαρικες εκανα για ιατρικους λογους οποτε γνωριζω) δειχνει πως ξερεις ποια εισαι και που βαδιζεις. να χαιρεσαι και παλι το αγγελουδι σου