Καλημερα!
Θελω να σας γραψω για ενα προβλημα που εχω και ισως σας φανει ασημαντο ή χαζο, αλλα εγω έχω χάσει τον ύπνο μου και ομολογώ ότι είμαι ένα βήμα πριν τον ψυχολόγο!
Λοιπόν ας τα παρουμε απο την αρχη. Εχω μία κόρη 2 χρονών. Το πρωι δουλευω και γι’ αυτο έρχεται σπίτι η μαμα μου και την κραταει. Η πεθερά μου δουλευει (στο χώρο του σπιτιου της, εχουν μικρη οικογενειακη επιχειρηση) και για τον λογο αυτο δεν μπορει να τη κραταει το πρωι. Συνεχεια ομως έκαναν παραπονα στον γιο τους γιατι το μωρο βλεπει τη μια γιαγια και οχι την αλλη. Φυσικα τους εχω πει να ερχονται να το βλεπουν οποτε θελουν και καποιες φορες που ειχα λιγη δουλεια το απογευμα, τους ελεγα να ερθουν να την καρτησουν λιγες ωρες. Η γκρινια ομως συνεχιζόταν και μετα απαιτουσαν να μην ερχονται στο σπιτι μας, αλλα να πηγαινουμε το παιδι στο δικο τους (το οποιο ειναι μιση ωρα μακρια απο το σπιτι μας) για να το βλεπουν. Τo πηγαιναμε λοιπον καθε Κυριακη και καθομασταν αρκετες ωρες.
Στη συνεχεια δεν ήταν ικανοποιημένοι ουτε με αυτο και ηθελαν να το αφηνουμε και να φευγουμε εμεις. O αντρας μου ελεγε οτι θελουν να νιωθουν οτι τους εμπιστευομαστε και να το χαιρονται μονοι τους το εγγονι τους. Τελος παντων, το βρηκα ευκαρια να παμε και εμεις καμια βολτα μονοι μας. Τις 2 τελευταιες φορες ομως που το αφησα εκει το παιδι και σε 3 ωρες λεω στον αντρα μου «Παμε να το παρουμε;» Μου απανταει «Οχι, να το αφησουμε αλλες 2 ωρες«. Οταν τον ρωτησα γιατι, νευριασε. Η αληθεια ειναι οτι τωρα τελευταια εχουν και αλλη απαιτηση ως προς τον χρονο που θα το αφηνουμε το παιδι, θελουν το λιγοτερο 5-6 ωρες και οπως μου δηλωσαν, το καλοκαιρι θα μενει εκει ολοκληρη εβδομαδα!
Για να προλαβω καποια σχολια, θελω να πω ότι φυσικα δεν εχω προβλημα να το αφηνω στα πεθερικα μου, αλλα θελω να ειμαι ΕΓΩ αυτη που θα αποφασισει ποτε που ποσο και αν. Εχω αδικο; Πραγματικα νιωθω οτι «μου απαγαγουν\» το παιδι μερικες φορες, με υποστηρικτη παντα τον αντρα μου, που υιοθετει τις απαιτησεις του σαν δικες του ωστε να μη μπορω να πω κατι. Eπισης για να καταλαβετε λιγο περισσοτερο την κατασταση, να πω οτι την τελευταια φορα που αφησαμε τη μικρη εκει, ειπα στον αντρα μου οτι θελω να την παρουμε μια ωρα πιο νωρις απο αυτη που συνηθιζαμε (δηλαδη μετα απο 5 ωρες οχι 6), γιατι θα ερχοταν μια φιλη με το μικρο της σπιτι που μενει σε αλλη πολη και ειχα να τη δω χρονια και παλι θυμωσε και λεει «Αφου ειπαμε οτι θα καθεται στους γονεις μου μεχρι το βραδυ«. Φυσικα και πηγα και την πηρα αλλα δε μπορω καθε φορα να δινω «μαχη» για το ποτε θα παω να παρω το παιδι μου.
Να σημειωσω επισης οτι ουτε στο σπιτι των γονιων μου το αφηνω πολλες ωρες (για να μην πει καποιος οτι μεροληπτω) και επισης οτι στο σπιτι μας δεν εχουν ερθει ποτε τα πεθερικα μου εδω και μισο χρονο παρολο που στη γειτονια μας ερχονται σχεδον καθημερινα και συνεχεια τους καλουμε.
Eιμαι υπερβολικη που με ενοχλει να αποφασιζουν αλλοι με το ετσι θελω oτι δε θα περναω εγω τις Κυριακες με το παιδι μου; Και τωρα πρεπει να αντιμετωπισω και τη γκρινια τους γιατι δεν αφηνω το παιδι μου να κοιμαται εκει το βραδυ… Ειναι υποχρεωση μου και δεν το ξερω; Πως να το αντιμετωπισω οταν γκρινιαζουν και παρουσιαζονται στον αντρα μου σαν «οι καημενοι παππουδες που θελουν να χαρουν λιγο το εγγονι τους παραπανω»; Γενικα ειναι ανθρωποι που δεν εχουν παρεες και ειναι ολο μονοι τους, με αποτελεσμα να θελουν να καλυψουν αυτο το κενο τους με το παιδι.
Ειναι κακο που θελω να περναω ΕΓΩ τον ελευθερο χρονο μου μαζι του, μιας που ουτως η αλλως δουλευω και τη μιση μερα δε το βλεπω; Ειναι κακο που τους λεω αν θελουν να το βλεπουν να ερχονται στο σπιτι μας και φυσικα να τους το αφηνουμε οποτε εχουμε καποια δουλεια και οποτε μπορουμε να πηγαινουμε να τους βλεπουμε; Ειναι κακο που θελω να κανω εγω το προγραμμα του παιδιου μου και οχι καποιοι αλλοι; Πραγματικα πλεον δε μπορω να δω αντικειμενικα την κατασταση γιαυτο και σας γραφω. Περιμενω συμβουλες.
Να προσθεσω οτι συνεχεια η πεθερα μου λεει στη μικρη εσυ «Εδω θα κοιμασαι, τη γιαγια αγαπας, δεν θες να πας στο σπιτι με τη μαμα και τον μπαμπα, εμεις εδω περναμε τελεια και θα μενεις εδω εβδομαδες ολοκληρες τωρα που μεγαλωσες«
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Πόσο σε καταλαβαίνω! Κι εμένα κάπως έτσι το πάνε και είμαστε ακόμα 2μιση μηνών. Μέχρι την Κυριακή που τους είπαμε από το Σάββατο ότι έχουμε δουλειές και δεν γίνεται να πάμε..και το αποτέλεσμα ήταν να σπάσουνε τα τηλέφωνα Κυριακή πρωί-πρωί να μας ανακοινώσουν ότι έρχονται αυτοί...Αν είναι δυνατόν δηλαδή. Κόντεψα να σκάσω! Κι επειδή είδα ότι με απασχολεί πολύ το θέμα και δεν θέλω να αφήνω αποθημένα, όταν με πήρε τηλέφωνο την επομένη της είπα πως εμείς είμαστε νέο ζευγάρι και οικογένεια και πρέπει να σέβονται τις επιλογές μας και τον προσωπικό μας χρόνο που είναι πολύτιμος!. Εγώ βέβαια έχω την υποστήριξη του άντρα μου! Πρέπει να θέσεις τα όρια σου! Σε βρίσκω απόλυτα λογική! Εμείς πρέπει να ορίζουμε τον χρόνο μας και τη ζωή μας! Ίσως πρέπει πρώτα να δώσεις στον άντρα σου να καταλάβει ακριβώς πως αισθάνεσαι και μετά να το αντιμετωπίσετε μαζί! Κουραγιο! Είναι δύσκολη μάχη!
Θύμωσα πολύ με την τελευταία ατάκα της πεθεράς.Έχεις 100% δίκιο και δεν είσαι καθόλου υπερβολική. Δεν έχεις καμιά υποχρέωση να στερείσαι το παιδί σου ολόκληρη την Κυριακή επειδή το θέλουν οι παππούδες. Πιστεύω ότι η υποχρέωση ενός ζευγαριού στους παπούδες περιορίζεται σε μια ολιγόωρη επίσκεψη μια φορά τη βδομάδα. Όποιος θέλει να βλέπει το παιδί πιο συχνά να έρχεται σπίτι σου. Άντε γιατί πολύ θάρρος έχουμε δώσει στην Ελλάδα στους γονείς/πεθερικά μας και στο τέλος μας ανεβαίνουν στο κεφάλι. Μερικοί θεωρούν τα εγγόνια τους ιδιοκτησία τους.Αυτό που πρέπει να κάνεις τώρα είναι να πεις όλα αυτά που έγραψες εδώ στον άντρα σου γιατί κι αυτόν για μαμάκια τον κόβω. Δεν καταλαβαίνουν δηλαδή και οι άντρες ότι σε τέτοιες περιπτώσεις δεν μπορεί να είναι και οι δύο πλευρές απόλυτα ικανοποιημένες και ότι η γυναίκα τους έχει προτεραιότητα έναντι των γονιών;Ας δυσαρεστηθούν και λίγο οι παπούδες πια, δεν μπορούμε να τους κάνουμε μονίμως τα χατήρια και να πηγαίνουμε με τα νερά τους, αναγκαστικά θα ακούνε και κανένα όχι.Φυσικά να προσπαθήσεις να κάνεις πολιτισμένο διάλογο και να αποφύγεις τις εντάσεις με τον άντρα σου.Πιστεύω να καταλάβει.
εχεις απολυτο δικιο σε ολα αλλα το προβλημα ειναι ο αντρας μου. Δε καταλαβαινει. Αλλιως φυσικα και θα ειχαν λυθει ολα. Και οι γονεις μπορει να εχουν καποιες παραλογες απαιτησεις καμια φορα αλλα τους βαζω στη θεση τους.
Καλά δεν μπορείς να επιβληθείς στον άντρα σου και στην μάνα του και ζητάς συμβουλές απο ξένους?Τι θα πει δεν έχεις πρόβλημα στο να πηγαίνει στα πεθερικά σου αλλά να αποφασίζεις εσύ πότε που και αν?Τότε τι δεν έχεις πρόβλημα?Αυτό είναι δλδ το θέμα?Αν θα αποφασίσεις εσύ?Αφού στο τέλος το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Εγώ βλέπω έναν μαμόθρεφτο άντρα,όπως και το 98% των αντρών δλδ και μια σύζυγο που απλά της την δίνει ότι ο άντρας της είναι φερέφωνο της μάνας του,αλλά δεν μπορεί να πατήσει πόδι ούτε στον έναν ούτε στην άλλην.Λυπάμαι άμα είμαι ωμή,δεν έχω κάτι προσωπικό με σένα αλλά εγώ τουλάχιστον αυτό καταλαβαίνω.
Ναι ακριβως αυτο ειναι το θεμα. Οχι αν θα μενει εκει αλλα ποιανου αποφαση ειναι..... Οσο οτι δεν εχω βρει τον τροπο να επιβληθώ μπορει να εχεις δικιο αλλα θα τον βρω
αχ τι μου θυμιζει.....τα ιδια εχουμε ολο παραπονα.δε μας τη φερνεται δεν νιωθουμε παππουδες..ειμαστε επισκεπτες κτλ!εγω φταιω που δε δουλευω κ μεγαλωνω το παιδι μου και εχω την ευκαιρια να περναω το χρονο μου μαζι του?να εχω τυψεις δλδ???κ πατε στους αλλους παππουδες εμεις φταιμε δλδ που ζουν σε αλλη πολη και παμε διακοπες?εσεις που ζειτε στη πολη τι να κανουμε να ερουμε να μεινουμε να αλλαξουμε παραστασεις πολυκατοικιων?????
όντως με καταλαβαινεις
καλημερα!! σε ποιον απολογησε?? κ μαλιστα λες πριν αρχισουν τα σχολια....κοριτσακιμου γλυκο ειναι δικαιωμασου να μην θες η κ να θες να πηγαινουν στα πεθερικασου. επισης να ξερεις η μανα εχει το πρωτο λογο στα παιδια ακομα κ νομικα!!! εγω π.χ δεν υπαρχει περιπτωση να αφησω την μικρη ποτε μα ποτε στη πεθεραμου η τον πεθερομου χωρις να ειμαι εκει. κ πιστεψεμε επειδη βιωσα μια παρομοια κατασταση τωρα οχι μονο δεν τη βλεπουν αλλα δεν τολμανε να παρουν καν τηλ. τα εκοψα ολα.- δεν εκανα με κανεναν συμβολαιο οτι θα τη παιρνουν η οτι θα την κανουν οτι θελουν, να προσθεσω οτι στη μαναμου παει οποτε υπαρχει αναγκη κ την εχω αφησει κ βδομαδα ολοκληρη λογο καποιας δουλειας!! ειναι η μαναμου ειναι τελειως διαφορετικο απτη πεθεραμου που για μενα στην ουσια ειναι μια ξενη. αυτο επισης της ειχε πει κ πεθεροςμου ο ιδιος να της κοψει τον αερα. δεν απολογολουμε σε κανεναν δεν μπορει ενα παιδακι 2μισι ετων να διανυκτερευει εκτος σπιτιουτου αν δεν το επιθυμει η μαματου!! δεν χρειαζετε λοιπον να απολογησε παρα μονο στον εαυτοσου. Εσυ τι θες?? αυτο που σου αρεσει κ θες αυτο κ θα κανεις. πιστεψεμε θα κοιμασε πολυ καλυτερα τις νυχτες. κοψε τον αερα το παιδι ειναι δικοσου!!! ενα τελευτσαιο παραδειγμα θα σου πω που με εκανε κ εβαλα μυαλο κ περισοτερο εκανε κ τον αντραμου να σταματησει ...καποια στιγμη στο σπιτι της πεθερασμου ηταν μια εξαδελφητης 3 !! κ καθως εφευγα γιατι η μικρη ειχε κουραστει απτο σοιτης πεθερασμου που ειναι πολυ ενοχλητικο οσο αφορα το παιδι κ κουραστικοι ανθρωποι επισης, μου λεει λοιπον η κυρια...που πατε? γιατι φευγετε? εμεις μεγαλωσαμε τα παιδιαμοας με φασαρια χωρις προγραμμα κ μια χαρα ολα επειδη πρεπει να κοιμηθει το μωρο κ ειναι κουρασμενο φευγετε?πας καλα κοπελαμου?? κ απο τοτε που γεννησες ποτε την εφερες σπιτιμου?? ποτε την ειδε η αδελφημου?? ( την ειχα δει τη κυρια μια στο γαμομου κ μια εκεινη την ημερα!!!!!) οποτε τις απαντησα καταληλως δεν θελετε να ακουσετε πηρα τον αντραμου κ φυγαμε....καλημερα σου κ παλι κ ευχομαι να βαλεις τα πραγαμτα σε ταξη!!
αυτο ειναι το προβλημα οτι θελει να επιβάλει τους δικούς της κανονες στο παιδι...
Ποσο εγωιστρια εισαι θεε μου. Αυτη η ξενη που λες εσπειρε τον αντρα σου ο οποιος αντρας σου εσπειρε το παιδι σου. Ελεος μα το θεο. Η δικη σου περιπτωση καμια σχεση με της θεματοθετριας. Εσυ εβγαλες και το σκοινι και το παλουκι!