Δεν εχει σημασια το πως με λενε, ουτε βεβαια ξερω γιατι θελω να σας αφηγηθω την ιστορια μου… Ειμαι σχεδον 34 και διαβαζοντας την ιστορια καποιας κοπελας που εχει χασει την μητερα της, θελησα να σας κανω γνωστο πως υπαρχει και μια αλλη μεριδα παιδιων: αυτα που χανουν τους γονεις τους πολλες φορες…. που ζουν καθε φορα ενα μικρο θανατο!!!!
Η μητερα μου πασχει (με διαγνωση απο τοτε που γεννηθηκα) απο διπολικη διαταραχη ή αλλιως μανιοκαταθλιψη. Πολλα χρονια…. Πολλες δυστυχως ασχημες ιστοριες…. Ψυχιατρεια, φαρμακα…. και η μαμα μου παντα σε μανια μαζι μου!
Ποτε δεν καταλαβα γιατι… ενω οταν ηταν σε ελεγχομενη κατασταση ηταν ολα πολυ ομορφα!! Μια στοργικη και δοτικη μανα για μενα και τον αδερφο μου… Λατρεια μεγαλη με τον γιο μου, μα παντα οταν ερχοταν εκεινη η κακια στιγμη, εγω ημουν αυτη που εφταιγε για ολα!!! Και εγω καθε φορα… ζουσα εναν μικρο θανατο!!! Πενθουσα για τα χαμενα παιδικα μου χρονια… για την μανα που ηθελα αλλα δεν ειχα ποτε… και παλι γινομουν το μικρο κοριτσι που εμενε μονο του…
Οι γονεις μου χωρισαν οταν εγω ημουν 3 και ο αδερφος μου 1 ετους μολις. Βλεπετε αμεσως φανηκε το προβλημα της. Σε καμια περιπτωση δεν συμφωνω στην επιλογη του πατερα μου και των δικων του, ισως αν τοτε την ειχαν στηριξει, τα πραγματα να ηταν καλυτερα για ολους…
Και καπως ετσι ξεκιναει ο Γολγοθας μου. Ορφανοτροφειο, δευτερος γαμος και για τους δυο γονεις, ξυλοδαρμοι απο την μητρια μου, ναρκωτικα για τον αδερφο μου… και ενα σωρο λαθη απ’ ολους εις βαρος μας! Και μεσα σ’ ολα αυτα, μια μανα αρρωστη… που ξεσπα, θυμωνει, καταριεται ακομα και τα ιδια τα παιδια της!! Ναι… Η λογικη μου το ξερει… η ψυχη μου ομως πως να μην πονα;
Παρολα αυτα, το 2007 παντρευτηκα… καταφερα να βρω τον ανθρωπο που μου προσφερει οτι στερηθηκα, αγαπη και ασφαλεια!! Εχουμε ενα αγορακι 4,5 χρονων και ειμαστε πολυ ευτυχισμενοι!!!
Εμενα ομως παντα θα μου λειπει η μανα μου… πριν λίγες ημερες ειχαμε την τελευταια υποτροπη της, μετα απο αρκετα χρονια… Δεν μου μιλα! Μου τα ειπε ολα πανω στην κριση της… λογια που και εναν τοιχο θα εσπαγαν…
Ενας χαμος!!!!! Λογια, φασαριες, απειλες!!! Ομως τωρα δεν ειμαι μονη μου, τι να κανω; Ο αντρας μου και ολοι απεξω το βλεπουν με την λογικη… αστην, μην ασχολεισαι!!! Μπορω; Το παιδι μου; Τι θα του πω; Τιποτα… Δεν θα θελα ποτε να πληγωθει, ειναι η γιαγια του!!!!
Ειπε πως θα φυγει απο την Αθηνα…. παλι ενας μικρος θανατος για μενα!!!!! Και μετα τι; Παλι απο το μηδεν!!!!! Πληγες που δεν κλεινουν κι ας ξερεις πως ειναι αρρωστη… ειναι η μανα σου!!!
Παρακαλω τον Θεο να ειναι καλα, δεν θα αποφασισω ομως ποτε για το τι με ποναει λιγοτερο…. Κοντα της και αρρωστη ή μακρια της και καλα;
Ευχομαι να μπορεσω να γινω για το παιδι μου, η μανα που ηθελα και στερηθηκα να εχω!!!! Του δινω ολη μου την αγαπη και αυτην που εγω δεν πηρα!!!! Ελπιζω μια μερα να τον καμαρωσω σωστο ανθρωπο!
Γιε μου σ’ αγαπω οσο τιποτα αλλο!!!! Οσο για τον αντρα μου…. τον ευχαριστω που με αγαπαει γι αυτο που ειμαι!!! Ετσι πληγωμενη αλλα γεματη αγαπη!!!!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
καλησπέρα Ελ. μην αισθάνεσαι άσχημα για τις σκέψεις σου. είμαι 29 ετών και η μαμά μου πάσχει από διπολική πολλά χρόνια, πριν από τη γέννηση μου. τους ίδιους φόβους τους έχω και εγώ. ετοιμάζομαι να κάνω οικογένεια και φοβάμαι μην βγάλω τα δικά μου απωθημένα στα παιδάκια μου ή στον άντρα μου. Ακόμα και τώρα, μετά από χρόνια ψυχοθεράπειας προσπαθώ να βοηθήσω τη μητέρα μου αλλά μάταια.. χάσαμε κ το μπάμπα μου πρόσφατα κ η μάμα μου ξανά έπαθε κρίση. έχω δοκιμάσει τα πάντα.. το θέμα είναι να είσαι κοντά στη μητέρα σου αλλά πρώτα στο παιδάκι σου.. διότι αυτό το αγγελόυδι δεν φταίει σε κατι. και αν αφήσεις τη μάμα σου να φύγει εκτός αθηνων δεν σημαίνει ότι είσαι 'κακή' κόρη. όσο άρρωστος και να είναι ο άλλος κάνει τις επιλογές του. Δεν φταίνε οι μαμάδες μας αλλά δε φταίμε κ εμείς. κάποια στγμή όσο σκληρό και αν είναι πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά. κάνουμε ότι μπορούμε, ανάλογα με τις αντοχές μας κ το τι έχουμε βιώσει. ο καθένας αντιλαμβάνεται την έννοια αγάπη διαφορετικά. σαφέστατα και αγαπάμε τις μαμάδες μας αλλά ο καθένας το δείχνει μεχρι εκει που αντεχει. και μην ξεχνάμε οτι πρέπει να προφυλάξουμε τη δική μας ψυχική υγεία. και για να γίνει αυτό πρεπει να είμαστε σκληροι καποιες στιγμές.. οσό για το παιδάκι σου είμαι σιγουρη ότι θα είσαι υπέροχη μανούλα. και αν θα σε κοιτάξει ή όχι στο μέλλον δε θα πρέπει να σε νοιάζει προς το παρόν. θα γίνω λίγο μακάβρια αλλά δε ξέρουμε αν αυριο ζούμε.. ζήσε λοιπόν την κάθε στιγμή με την οικογένεια σου, στήριξε τη μαμάκα σου αλλά σε σημείο που να μη δημιουργήσεις θέμα με την νέα σου οικογένεια και έχε πίστη! ποτε δεν ξέρεις τι ξημερώνει αυριο! ευχομαι σε όλους να είστε υγιης και παντα χαμογελαστοι
καλησπέρα. εγώ είμαι 53 χρ. έχω 2 παιδιά και 1 εγγονό από την κόρη μου. στα παιδικά μου χρόνια έχω υποστεί πολύ μεγάλη ψυχολογική βία και πόνο από μη διαγνωσμένα ψυχ. προβλήματα των γονιών μου. έφυγα νωρίς από το σπίτι μου (παντρεύτηκα) γιατί δεν άντεχα να ζήσω εκεί. τα πρώτα χρόνια θυμόμουν τα παιδικά μου χρόνια και έκλαιγα συνέχεια. πάσχισα πάρα πολύ να ξεπεράσω αυτές τις πληγές.έκανα πολλά χρόνια ψυχοθεραπεία-η διάγνωση για μένα ήταν κατάθλιψη-. προσπάθησα πάρα πολύ να μην μεταφέρω τα προβλήματα στα παιδιά μου. απο ότι μου λένε και τα δύο το επέτυχα, τουλάχιστον σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό. έχουμε απολυτη αγάπη μεταξύ μας και ειλικρίνεια. η δική μου η στάση απέναντι στους γονείς που έχουν ψυχικά προβλήματα είναι απόλυτα ρατσιστική: θεωρώ ότι δεν πρέπει να κάνουν παιδιά προτού να θεραπευτούν (αυτοί είναι που πρέπει να κάνουν ψυχοθεραπεία όχι τα παιδιά τους).αν προχωρήσουν σε τεκνοποίηση χωρίς να το ξέρουν ο υγιής γονιός οφείλει (ακόμα και θυσιάζοντας την προσωπική του ζωή να εξασφαλίσει στα παιδιά υγιή ζωή) . εχω πονέσει απίστευτα και έχω παλέψει πολύ για να μπορώ να χαίρομαι την ζωή και τα παιδιά μου και να δώσω και σ' αυτά τα εφόδια να σταθούν στα πόδια τους. οτι κι αν έκανα για τους γονείς μου δεν είχε κανένα ιδιαίτερο όφελος γι' αυτους και για την πορεία τους, γιατι ο άνθρωπος θεραπεύεται μόνο αν το θέλει και πασχίσει ο ίδιος . έτσι τουλάχιστον έκανα εγώ με την κατάθλιψη. σε ελάχιστους ανθρώπους το έχω πει και κανένας δεν το πιστεύει, γιατί δεν φαίνεται ούτε στην στάση ζωής μου, ούτε στην δραστηριότητα μου ούτε στο πρόσωπό μου, την επικοινωνία μου... ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ Η ΚΥΡΙΑ ΥΠΟΧΡΈΩΣΗ ΜΑΣ ΕΊΝΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ, ΑΦΟΥ ΕΠΙΛΕΞΑΜΕ ΝΑ ΤΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ , ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΌΝ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΎΜΕ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΜΑΣ ΣΑΝ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕ΄ΣΟΥΜΕ ΝΑ "ΖΗΣΟΥΜΕ". ΘΩΡΑΚΙΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΧΑΡΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ. ΟΣΑ ΕΧΑΣΕΣ ΕΣΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΤΑ ΔΩΣΕΙ ΠΙΣΩ. ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ.
ΔΕ ΦΤΑΕΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΙΠΟΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ... ΟΣΟ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΛΕΕΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΚΛΗΡΑ ΛΟΓΙΑ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΕΣΥ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕ ΤΟ ΘΕΛΕΙ Η ΙΔΙΑ ... ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΑΛΛΑ ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΜΗΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΙΣ ΑΝ ΕΧΕΙ ΦΥΓΕΙ ΜΙΑ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΕ ΤΟ ΑΝ ΕΧΕΙ ΔΙΠΟΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ... Η ΔΙΠΟΛΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΔΙΚΟΥ ΣΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΣΧΕΤΑ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΝΑ ΣΟΥ Η ΟΧΙ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΕΝΑ ΜΑΧΑΙΡΙ ΠΟΥ ΣΟΥ ΣΚΙΖΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ... Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΙΟ ΠΙΚΡΟΣ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΠΕΘΑΜΕΝΗ . ΚΑΝΕ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ , ΕΧΕΙΣ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΤΟ ΒΑΖΕΙΣ ΚΑΤΩ ,ΟΣΟ Ο ΗΛΙΟΣ ΒΓΑΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ...ΟΥΤΕ ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΑΘΑΙΝΕΙ ...ΘΕΛΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΕΡΩ
Θα συμφωνησω μαζι σου Λολα... εχω μεγαλωσει με μητερα με διπολικη διαταραχη...πολυ δυσκολα χρονια...λογια και πραξεις που απλα θα ηθελα να τα διαγραψει το μυαλο μου....οταν ομως ηρθε η στιγμη που η μανουλα μου διαγνωστηκε και με καρκινο....μου αρκει που υπαρχει και ειναι ακομη εδω για να πει μια καλημερα οταν αυτη μπορει και θελει....
Σε καταλαβαίνω απόλυτα ΕΛ, πάσχει κ εμένα η μητέρα μου από διπολική διαταραχή και έχω περάσει όλες τις άσχημες καταστάσεις που είναι συνέπεια αυτής της ασθένειας. Είμαι 28 κ μητέρα ενός 2χρονου αγοριού και είναι όντως πολύ δύσκολο να είσαι ο μισή εκεί στην μητέρα σου και η άλλη μισή στην οικογένεια σου. Πάντα με τον φόβο της επόμενης κρίσης. Να νιώθεις άσχημα ότι ίσως θα έπρεπε να της δώσεις περισσότερα, αλλά πρέπει να δώσεις και στο παιδί σου και στον άντρα σου που σε στηρίζει. Και στον εαυτό σου?Σε αυτόν μένει να δώσεις? Ή αν το κάνεις, το κάνεις με τύψεις? Καταλαβαίνω τις σκέψεις σου για το αν φύγει η μητέρα σου από την Αθήνα, και εκείνες που εμπεριέχουν φόβο για εκείνη αλλά και εκείνες που σε κάνουν να νιώθεις άσχημα μόνο που τις σκέφτεσαι!!! Δεν ξέρω αν ποτέ θα μάθουμε να ζούμε με αυτό, αν θα ανακουφιστεί η ψυχή μας.Αλλά θα κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε, όσο είναι αυτό,όσο μπορείς, για άλλον μπορεί να είναι λίγο, για άλλον πολύ.Δεν μπορεί κανείς να το αποφασίσει αυτό ή να σε κρίνει, μόνο η δικιά σου ψυχούλα ξέρει πόσο έχει επηρεάσει την ζωή σου, τον χαρακτήρα σου αυτή η ασθένεια της μητέρας σου και πόσο αντέχεις ακόμη να δώσεις. Ελπίζω όλα να πάνε καλά για εσένα, την μητέρα σου και την οικογένεια σου, ευτυχώς έχουμε το παιδικό χαμόγελο,την αγκαλιά και τα αθώα ματάκια των παιδιών μας να μας δίνουν δύναμη! Και τους συζύγους φυσικά που μας στηρίζουν!
"ΤΙ ΨΥΧΗ ΘΑ ΠΑΡΑΔΩΣΩ ΣΤΟΝ ΘΕΟ"ΜΕ ΡΩΤΑΕΙ ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ....ΠΛΑΚΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΤΕ?ΕΚΤΟΣ ΚΙ ΑΝ ΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ ΚΑΛΑ....Η΄ ΜΗΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ???ΤΙ ΝΑ ΠΩ....
μΑΖΊ ΣΟΥ ελ, η μόνη μου διαφωνία είναι που μοιράστηκες με λέξεις γραπτές και δεν μπορείς να εξηγήσεις την ψυχή σου σε όλο το δραματικό της τραύμα. Μόνο εσύ ξέρεις την πληγή σε όλο της το μεγαλείο. Άλλο διπολικός γονιός, άλλο παιδί του. Το να σε διώχνει η μάνα σου είναι ΧΙΛΙΕΣ φορές πιό αβάσταχτο, απ το να κουράστηκαν τα παιδιά σου και να το νίωθεος. Έχω μάνα διπολική και όταν ακούω ότι χάθηκε η μάνα κάποιου γνωστού..... ούτε θα το γράψω, δε μπορώ σχόλια ηθικολογικά. Κουράγιο, η ζωή είναι δύσκολη αλλά κι ο Θεός μεγάλος κ μας δίνει δύναμη, περισσότερη απ όση φανταδ΄τηκαμε ότι θα βρίσκαμε ποτέ. (Στην ΕΛ τα λέω, παρακαλώ πολύ).
Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ "ζ".....ΜΟΝΟ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΜΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ!!!!!!!!
συγγνωμη για τα πικροχολα σχολια.ξερω πως αγαπας παρα πολυ την μητερα σου και την στηριξες.απλως εγω δεν στιριξα τον διπολικο πατερα μου και κλεω καθε μερα τορα που εφυγε. να εισαι καλα!!
αγαπητη μαμα, ειμαι ενας διπολικος εργενης 39 χρονων. ο πατερας μου ηταν διπολικος και μεγαλωσα με την μητερα μου. αν εσυ αρρωστενεσ απο διπολικη διαταραχη πωσ θα ηθελεσ να σε συμπεριφερθει το παιδι σου. δωσε ευγνωμοσυνη στη μητερα σου, σου χαρισε το δωρο της ζωής, σου χαρισε το παιδι σου. και το παιδι σου καθωσ θα μεγαλωνει μπορει να σου πει ασχημα λογια αλλα παντα θα σε αγαπαει. ποιοσ σε ταισε μικρη οταν εκλεγες ειχε τα δικα της προβληματα οταν ηταν σε μανια και δεν ηταν καλη μανα. λεσ οτι εισαι γεματη αγαπη αλλα οχι για τη μανουλα σου. θελεισ να την αθησεισ μοναχη της . η καρδουλα τησ το ξερει ποσο πολυ θελει να ειναι μαζι σου και με το εγγονακι της.δεν θελεις να προσφερεισ σε ενα αρρωστο ανθρωπο. φαντασου να παθεισ εσυ διπολικη διαταραχη και τα παιδια σου να σε εγκα ταλιψουν. αν πεθανι η μητερα σου σημερα πικραμενι τι ψηχη θα παραδοσισ στο θεο.. οσο εχισ χρονο ακομα δοσε της την αγαπη σου. η μανα σου εισαι εσυ. αυτη σε ειχε στη κιλιτσα τησ. ειστε ενα. οι διπολικοι ειμαστε καλοι γονεισ και οταν χασεισ την μητερα σου θα θημασε τις στιγμεσ που σου εδωσε την αγαπη τησ και θα ξεχασεισ τισ κακεσ στιγμεσ. οι ανθρωποι οταν υποφερουν κανουν και τουσ γυρο τουσ να υποφερουν γιατι ο πονος ξεχιλιζει απο μεσα τουσ αυτο που χριαζονται ειναι βοηθεια οχι τιμορια. ελπιζο αν χτθπα ξθλο παθεις διπολικη διαταραχη ο αντρασ σου να μι σε χορισει γιατι τορα αφτο θελει για τη μητερα σου. η αγαπη που εχει καπιος για σενα φενετε οταν εισαι στα δισκολα. ο χριστος αγαπουσε χωρις διακρισεισ ακομα και αυτουσ που τον σταυρωσαν.ζητησε απο το θεο να τουσ σιχορεσει για τι δεν γνοριζαν τι εκαναν. η ψυχουλα σου θα βρει ειρηνη μονο αν δωσεισ αδιαπραγματευτη αγαπη στη μητερα σου.η αγαπη μασ δεν φενεται οταν οι αλλοι μας συμπεριφερονται καλα αλλα οταν οι αλλοι μασ χτυπαν μασ βριζουν .ο χριστοσ ειπε οταν σε χτιπαν το ενα μαγουλο να γυριζεισ και το αλλο. αυτη ειναι η αγαπη. αν δεν την συμπαρασταθεισ θα νιοθησ ενοχεσ για ολη σου τη ζοι. να στηριξεισ τη μανουλα σου στην ασθενεια της. εσι θα κερδισεισ αν ακολουφησεισ το δρομο τησ αγαπης προσ τη μανα γιατι οταν συνχορουμε βρισκουμε ειρηνη στη ψυχη μας. και το μονο ποθ ζιταει η μανουλα σου ειναι ι αγαπι σου ενα φιλι σου ενα χαδι σου ενα ευχαριστο, ενα σε αγαπαω μανουλα. πιοσ ξερει τα πιρε αυτα απο τι μιτερα τισ σαν παιδι?. το μεγαλειο τησ ψυχης σου θα φανει τορα που η μητερα σου γερασε και χριαζεται υποστιριξη. ο πατερασ μου που ηταν διπολικοσ με πιρε τιλεφονο απο ελλαδα οταν εγω δουλεβα στη δανια για να με ζιτισει λιγα χριματα.και εγο και ο αδελφοσ μου και η μανα μου τον εγκαταλιψαμε μονο του να παλλεβει με τη ασθενια του . βλεπεισ δεν ειχε κατι αν μασ δοσι. ο πατερσ μου οταν ηταν καλα δουλεψε κε εφτιαξε δυο διαμεριματα και ενα μαγαζι.παρολεσ τισ κρισισ μαινιασ του και παρολο που ηταν σε αθλια ψυχολογικι καταστασι ποτε δεν σκεφτικε να τα πουλισι αλλα τα μεταβιβασε σε μενα και στον αδερφο μου.εγο τον απαντισα οτι δεν μπορο να τον βοιθηισο.μετα απο δυο μερεσ ο πατερασ μου αυτοκτονισε με φαρμακα.κλεο γραφοντασ αφτεσ τισ γραμμεσ και ποτε δεν θα σιχορισσο τον εαυτο μου που ιπιρξα τοσο αχαριστοσ γιοσ. να αγαπασ τη μανα σου για αυτο που ειναι και οχι για το τι μπορεισ να παρεισ απο αθτην. ειναι πολυβασανισμενη απο αυτη τη σοβαρη αροστια. αλλα εσυ ξερισ οτι δεν ειταν παντα αροστι ειχε και τισ στιγμεσ που ιταν ο εαυτοσ τισ.τοτε που σου εδινε αγαπη και στοργη.θιμισου αυτεσ τισ στιγμεσ..η μαλλον ξεχνα το παρελθον και πεσ οτι αυτη ειναι ι προτι μερα τισ ζοισ σου.πος θα συμπεριφεροσουν σε ενα ανθροπο που υποφερι χτεσ μιλισα με μια διπολικη γινεκα που ζι μονι τισ. τι ροτισα. ζισ μονι? ναι μου απαντισε. τα πεδια σου? ο γιοσ μου ειναι 26 και ζι μονο του στην ιδια πολι και η κορη μου μονη τησ στην ιδια πολι(οραια οικογενια σκεφτικα)θα ηθελεσ να ερθουν τα πεδια να μινουν μαζι σου. αμεσοσ το προσοπο τησ φοτιστικε και ειπε και βεβεα θα ιθελα αλλα αυτα δεν θελουν. δοσε τισ αυτο που σου ελιπε μικρη αγαπη και ασφαλια.συνχωρεσε την μανουλα σου παντα σε αγαπουσε κι σε αγαπαι
ΜΑΛΛΟΝ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΣ ΑΓΑΠΗΤΕ ΚΥΡΙΑΚΟ....ΕΓΩ ΔΕΝ ΑΦΗΣΑ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ....ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΘΕΣΗ,ΚΑΙ ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΕΒΟΜΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ,ΑΠΛΑ ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ!!!ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΩΣ "ΠΙΚΡΟΧΟΛΑ"....Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΝΤΩΣ ....
Είσαι στραβή κοπελιά???Που είδες τα πικρόχολα σχόλια?Ο άνθρωπος έκατσε και σου έγραψε τόσα πράγματα και εσύ του απαντάς αυτό???Απαράδεκτη...........
Συμφωνώ Ελένη
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ...ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΤΡΑΒΗ...ΔΙΑΒΑΖΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ....ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΓΟΝΤΑΙ,ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ!!!ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΠΑΝΤΗΣΑ ΜΕ ΕΥΓΕΝΕΙΑ...ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΜΕ ΕΣΑΣ!!!!
ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΜΟΝΟ ΞΕΡΩ ΑΝ ΑΓΑΠΩ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ....ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΤΗΝ ΕΧΩ ΣΤΗΡΙΞΕΙ....ΑΥΤΑ ΕΝΝΟΩ "ΠΙΚΡΟΧΟΛΑ"...ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΕΥΧΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΧΩΡΙΣΕΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΑΝ ΠΑΘΩ ΔΙΠΟΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ...ΑΥΤΑ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΗΡΑ ΝΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ...ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΛΕΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙ...ΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΓΙΑΤΙ ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΗΚΑΤΕ?
Αγαπητη ελ. Μην δινει σημασια σε πικροχολα σχολια... ο κυριακος πολυ ομορφα και ρομαντικα μας μιλα για την αγαπη που πρεπει να δειξεις αλλα κανεις δεν μιλα για την αγαπη που πρεπει να παρεις!!! Οταν ενας ανθρωπος ειναι διπολικος,πρεπει να κανει και ο ιδιο ς αν αγαπα τα παιδια του π.χ. οτι μπορει για να διορθωσει το προβλημα του.. οχι να τον ανεζονται ολοι αδιαπραγματευτα και εν τελει να αρρωστησουν και οσοι ειναι καλα!!! Ευχομαι κανεις να μην αρρωσταινει απο αυτο αλλα και κανεις να μην περασεθ τον γολγοθα να υπομεινει εναν τετοιον ανθρωπο... μονο αν ειναι το παιδι σου μπορεις να το υπομεινεις... γιατι το παιδι σου ειναι η υπαρτατη σχεση ολων... μονο τοτε.. συνεχισε την ζωη σου... οσο μενεις σε αυτο θα σε τρωει κοπελα μου.. αλλα μαζι με σενα τωρα κουβαλας και αλλους.....