Μια μαμά γεννιέται…

Κατερινάκι μου, παράδεισέ μου,

Μαζί με εσένα γεννήθηκα και εγω πριν ακριβως τρια χρόνια και τεσσερις μήνες…

Σ’ αγάπησα απο την πρώτη στιγμή που άκουσα τους χτύπους της καρδιάς σου… και όταν σε κράτησα για πρώτη φορά στην αγκαλιά μου ορκίστηκα να σ’ αγαπώ, να σε προστατεύω και να σε κάνω να χαμογελάς για πάντα!

Το σκέρτσο, η τσαχπινιά σου, η γλυκύτητά σου, η καλοσύνη σου , το γεμάτο αγάπη βλέμμα σου είναι για μένα θησαυρός και η αγκαλιά σου και τα φιλιά σου λιμάνι απάνεμο!! Και όταν μου λές «Μανούλα μου γλυκειά θα σ αγαπώ για πάντα» λιώνω απο συγκίνηση….

Παιδί μου, σ’ ευχαριστώ που υπάρχεις και ομορφαίνεις τη ζωή μου! Θα ‘ρθουν και δυσκολες στιγμές, όμως η μανούλα θα ‘ναι πάντα δίπλα σου θα σε αγαπάει και θα σε στηρίζει!! 

«Θα ‘θελα να ‘μουν σαν εσένα
ένα δεντράκι με τα κλαδιά του απλωμένα
να μη λυπάμαι, να μην καταλαβαίνω
αυτούς που με πετάνε στη φωτιά να τους ζεσταίνω»

Η μανούλα σου, 
Αλεξάνδρα