Ένα περιπετειώδες ταξίδι εγκυμοσύνης!

Ονομάζομαι Αγγέλα και θέλω να σας διηγηθώ τη δική μου ιστορία. Ζητώ συγνώμη για το μακροσκελές κείμενο που θα ακολουθήσει αλλά το ταξίδι μου προς στη μητρότητα είχε πολλές περιπέτειες..

26/09/2015

Ύστερα από 6 χρόνια σχέσης αποφασίζουμε με τον άντρα μου να δώσουμε ενώπιον Θεού & ανθρώπων υπόσχεση για αγάπη – πίστη – σεβασμό και μια σωστή οικογένεια. Μια υπέροχη ημέρα που έβρεχε καταρακτωδώς.. Έβρεχε αγάπη! Η απόφαση για να μεγαλώσουμε την οικογένειά μας δεν άργησε να έρθει και ήρθε πολύ εύκολα.. μέσα σε 2μήνες προσπαθειών κράταγα ένα θετικό τεστ στα χέρια μου.. Η χαρά μας απερίγραπτη!! Τι άλλο να ζητήσουμε; Το ανακοινώνουμε σε κουμπάρους & γονείς.. τίποτα δεν μας κράταγε.. Βέβαια η ζωή είχε άλλα σχέδια.. η χαρά μετατράπηκε σε λύπη αφού κάποια καφέ υγρά σε συνδιασμό με τις πτωτικές τιμές της Β’ χοριακής επιβεβαίωναν τον μεγαλύτερό μου φόβο. Αποβολή ή αλλιώς βιοχημική κύηση 4ης εβδομάδας. Τα ερωτήματα πολλά και κυρίως ΓΙΑΤΙ;;; Τυχαίο γεγονός το πόρισμα του γιατρού. Συμβαίνει συχνά. Φυσικά μπορείτε να ξεκινήσετε σύντομα νέες προσπάθειες.

Έτσι μετά από άλλους 2μήνες ένα ακόμα θετικό τεστ βρισκόταν στα χέρια μου. Η χαρά μας και αυτή τη φορά απερίγραπτη αλλά πιο συγκρατημένη.. Χαρά που για μια ακόμη φορά μετατράπηκε σε λύπη. Αποβολή στην 5η εβδομάδα. Το βασικό ερώτημα που κατέκλυζε το μυαλό μας ΓΙΑΤΙ (πάλι);; Έχοντας πολύ πεσμένη ψυχολογία λόγω ιστορικού & ακούγοντας την μια εγκυμοσύνη να ανακοινώνεται μετά την άλλη στον οικογενειακό & φιλικό μου περίγυρο έπρεπε να μαζέψω τα κομμάτια μου. Πλέον έπρεπε αφενός να απαντάω με όση ψυχραιμία μου είχε μείνει στις αδιάκριτες ερωτήσεις του κόσμου «Εσείς γιατί δεν βάζετε μπρος για ένα παιδάκι τώρα που είστε νέοι;; Γιατί παντρευτήκατε άλλωστε;;» & αφετέρου να υποβληθούμε σε μια σειρά εξετάσεων για να ανακαλύψουμε τι συνέβαινε. Αν και σύμφωνα με τον τότε γιατρο μου ήταν νωρίς για κάτι τέτοιο, εγώ βιαζόμουν!! Το βιολογικό μου ρολόι χτυπούσε & δεν άντεχα να το ξαναπεράσω όλο αυτό!!

Το πόρισμα έδειξε απλά ανεπάρκεια Βιταμίνης D (νέες έρευνες έχουν καταλήξει ότι ίσως είναι αιτία αποβολών). Η αγωγή απαιτούσε χαλάρωση, διακοπές, ηλιοθεραπεία & καθημερινή λήψη ενός συμπληρώματος. Αφού λοιπόν ταξιδέψαμε ανά την Ελλάδα είπαμε να τα αφήσουμε όλα στην τύχη & όποτε ερχόταν το χαρμόσυνο θα ήταν απλά καλοδεχούμενο, άλλωστε δεν υπήρχε κάτι παθολογικό να μας ανησυχεί.

26/09/2016 α’ επέτειος γάμου.

Αφού γιορτάσαμε τη μέρα, η νύχτα με βρήκε λιπόθυμη στο μπάνιο. Ο σύζυγος ήταν ξεκάθαρος. Ή πάμε να πάρουμε τεστ ή πάμε σ’ένα νοσοκομείο ΤΩΡΑ!! Μα φυσικά επέλεξα το πρώτο. Αφήστε που έξω είχε αρχίσει να βρέχει καταρακτωδώς. Μά μέσα μου το ήξερα & ας μην είχα ακόμη καθυστέρηση. Λίγη ώρα μετά το 3ο θετικό τεστ το κρατούσα στα χέρια μου. Νιώθαμε απερίγραπτη χαρά, ήμασταν πάλι όμως αρκετά συγκρατημένοι & φοβισμένοι. Όχι δεν θα αφήναμε τίποτα να πάει στραβά! Άλλαξα γιατρό (ναι δεν άντεχα να ξαναπάω σε εκείνο το ιατρείο) & βρέθηκα με προληπτική αγωγή λόγω ιστορικού. Λίγο αίμα στην 5η εβδομάδα μας αναστάτωσε αλλά είχαμε πει ότι τίποτε δεν θα αφήναμε να πάει στραβά!! Έτσι, λοιπόν όλο το πρώτο τρίμηνο το πέρασα στο κρεββάτι κάνοντας ενέσεις και παίρνοντας χάπια καθημερινά! Με τον σύζυγο – φύλακα άγγελο στο πλευρό μου να με βοηθάει σ’ ΌΛΑ!! Μονο για τουαλέτα σηκωνόμουν. Όλα μου τα έφερνε στα χέρια. Ήμουν η εύθραυστη πριγκίπισσά του.

Τέλος 5ου μήνα αποφασίζω να «επιστρέψω» στον έξω κόσμο και να αρχίσω να βγαίνω που & που.. Έγκυος ήμουν.. όχι άρρωστη έλεγα ξανά και ξανά!! Που να ξερα όμως;! Μετά από μερικές μέρες και ύστερα από κατι «περίεργες» ενοχλήσεις ο γιατρός μας επιβεβαίωνε ότι είχαν αρχίσει πρόωρες συσπάσεις μήτρας και η ήπια φαρμακευτική αγωγή που μου έδωσε έπρεπε να συνδιαστεί με κατ’ οίκον περιοσμό & πολύ ξεκούραση και πάλι. Έτσι και έγινε! Τίποτε δεν θα αφήναμε να πάει στραβά! Όμως τα πράγματα αντί να καλυτερεύουν γίνονταν χειρότερα ώσπου στον 6ο μήνα οι πρόωρες συσπάσεις μετατράπηκαν σε 5λεπτες συσπάσεις γέννας (!).

Η αγωγή απλή: εισαγωγή σε νοσοκομείο για όσο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα είναι δυνατό ή λήψη φαρμακευτικής αγωγής (χάπια) & κλινήρης για μια ακόμη φορά. Εννοείται επέλεξα το δεύτερο, όμως που να βρεθούν τα χάπια όταν στην Ελλάδα είχαν καταργηθεί από το 2013;; (Οι λόγοι δεν είναι της παρούσης και σίγουρα δεν είναι αυτοί που υποστηρίζουν!!) Τελικά ο σύζυγός μου μέσω κάποιων σελίδων με μαμάδες ήρθε σε επικοινωνία με άλλες μαμάδες που είχαν βρεθεί στη θέση μου παλαιότερα και κατάφερε να μου βρει όχι ένα αλλά τρια κουτιά από τα «μαγικά» χάπια! Είπαμε.. δεν θα αφήναμε τίποτα να πάει στραβά! Με αυτά τα χάπια θα φτάναμε αισίως στην 38η εβδομάδα!! Όπως και έγινε..

Αψηφώντας τον γερασμένο οπίσθιο πλακούντα & παρακολουθώντας την περιτύλιξη του μπέμπη μας συνεχώς στις 27/05/2017, μια μέρα που έβρεχε καταρακτωδώς ήρθε στον κόσμο ένα πάνεμορφο μελαχρινό μωράκι. Ήταν το δικό μας μωράκι!! Βέβαια & η ιστορία τοκετού μου κάθε άλλο παρά απλή ήταν αλλά θα τα πούμε κάποια άλλη στιγμή.. αρκετά σας κούρασα!

Καλή συνέχεια σε όλες & όλους!! Να χαιρόμαστε τις οικογένειές μας!!

*ΥΓ.: Αγάπη μου στο έχω πει: Σ’ευχαριστώ για ΌΛΑ όσα έκανες για μένα.. για εμάς!! Αν δεν σε είχα στο πλευρό μου τίποτα δεν θα ήταν όπως είναι σήμερα! Σ’ευχαριστώ που παρ’ όλες τις δυσκολίες δεν επέτρεψες να χαθεί λεπτό το χαμόγελο από τα χείλη μας!! Η αισιοδοξία ξεχείλιζε από τα μάτια σου & όσες φορές λύγιζα, ήσουν εκεί να με σηκώσεις!! Σ’ευχαριστώ απλά που υπάρχεις!!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com