diabazv kai ta men sxolia , diabazv kai ta de....emeiw pvw megalvsame anarvtiemai me ton aderfo moy (eimai 37 xronvn) den yphrxan tote paidotopoi kai me toyw goneiw maw phgainame kyriolektika pantoy akoma kai se koytoykakia afoy den eixan kapoy na maw afhsoyn..den uymamai pote na peiraxthke kapoiow apo thn paidikothta maw, h taberna me ta paidia htan einai kai ua einai mia poly omorfh tryferh moy anamnhsh...malista sthn idia taberna phga prosfata ta dika moy ta paidia....Mhpvw exoyn allajei oi anurvpoi kai apo pote oi paidotopoi exoyn ginei must? kai an egv den uelv na ta pav se paidotopo kai na dvsv 7 eyrv to paidi x2 =14 syn to xymo toyw syn ton kafe maw = 20-25 alla diauetv ta diplasia gia na fame cari h tetrada maw se ena omorfo estiatorio.taberna .....gia mena exoyn allajei oi anurvpoi , oi proteraiothtew kai to dikaio moiazei na fainetai adiko. h anoxh as poyme sto tsigaro moy kanei poio parajeno apo oti h anoxh sta paidia. ..η παραξενιά είναι στον άνθρωπο για παράδειγμα εχουμε πάει σε εκκλησία και ο ιερέας έχει πει μαζεψτε τα παιδιά και κάντε ησυχία και αλλος πάτερ εχει πει αφήστε τα παιδιά να φωνάζουνε και να μην τα μαλώνετε.....

Καλά κι εγω αμα όλο το πρωι ήμουνα στο πόδι, πρώτα βαφτιση, μετά καφέ, μετά φαγητό, κάποια στιγμή θα κουραζόμουνα και θα γκρίνιαζα, πόσω μάλλον τα παιδάκια!! Απορώ πως τα καταφέρνετε εγω με 2 παιδιά- αγόρια αν αυτο παίζει κανενα ρόλο- δεν μπορώ να διανοηθώ να τα κυνηγάω, 1 αντε 1μιση ώρα το πολύ να αντεξουνε για καφε να ειναι ήσυχα... Να πω και κατι άλλο, όλο αυτο που σε σενα φιλη μου φαινεται χαριτωμένο- οι καραμούζες μπομπονιέρες, τα γελάκια, τα τραγουδάκια- όσο για το συγκεκριμενο τραγούδι ...λυπάμαι αλλά χμμ το βρίσκω απίστευτα ενοχλητικό- για κάποιον άλλο ή μάλλον για τους περισσότερους είναι λίγο εκνευριστικό και κυρίως για αυτούς που δεν έχουν παιδιά. Αν και μάνα όπως είπα μπορώ άνετα να βάλω τον εαυτό μου στη θέση των ανέμελων 30ρηδων, χαχα , απλά δεν θα το εκανα θέμα.

Συγνώμη μανούλες , αν το παιδί μου το 3χρονο τσιρίζει ουρλάζει και χτυπιέται μέσα στο σπίτι μας στις 01:00 το βράδυ γιατί δεν θέλει να κοιμηθεί ή στον δρόμο κάποια στιγμή μέσα στην ημέρα χωρίς λόγο ,έτσι απλά γιατί είναι παιδί μήπως πρέπει να μου φέρουν και την αστυνομία ;;;!!! Μήπως να βάλουμε φίμωτρο στα παιδιά ;;;!!! Πάμε καλά ;;; Κι αν έχουμε πάει για καφέ και στην αρχή είναι ήσυχος και μετά αρχίζει και φωνάζει και προσπαθούμε τον καθυσηχάσουμε (μπαμπάς και μαμά ) αλλά τσιρίζει και προσπαθούμε να πληρώσουμε για να φύγουμε όσο πιο γρήγορα μπορούμε , μήπως θα πρέπει να φωνάξουν και security να μας πετάξει έξω ;;; Με ενοχλούν οι τσιρίδες αγαπητές μου , είμαι κι εγώ άνθρωπος , αλλά πιο πολύ με ενοχλεί όταν βλεπω τους γονείς να μην προσπαθούν να απασχολήσουν το παιδί . Όταν όμως βλέπω γονείς και προσπαθούν δεν νευριάζω και δεν ενοχλούμε και φυσικά ουδεμία στιγμή θα μου περνούσε ποτέ από το μυαλό να τουε κάνω παρατήρηση ... Και σας ξαναρωτάω τέλειες μαμάδες με τα τέλεια παιδιά που δεν ακούγονται ποτέ και πουθενά ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ ;;;!!!

Επίσης διαβάστε σωστά την ανάρτηση. Αποσπασματικά αναφέρω: "Μεταφέρανε προσεκτικά τα πιάτα τους, κάθισαν στις καρέκλες τους, έφαγαν κυρίες και μετά άρχισαν να κυκλοφορούν. Οταν έδειξαν μια επιμονή στο να περνάνε ανάμεσα στο τραπέζι μας και το από πίσω τις μαζέψουμε πίσω στο τραπέζι να φάνε γλυκό."..."Ζητήσαμε λογαριασμό και ήρεμοι σπάμε γιατί ανοίξαμε τα fortune cookies."..."Ηταν μια παρέα γύρω στα 30, χαλαροί με τα τσιγάρακια τους, τη μουριτσες τους και την κουβέντα τους σε ντεσιμπέλ αντίστοιχα των δικών μας. Είχαν έρθει μετά από εμάς"..."για τα τσιγάρα, μου είπαν ας τους το λέγαμε, τους είπα ότι πιστεύω στην αμοιβαία ανεκτικότητα" ... Καλή σας ημέρα. Και καρατήστε την κριτική σας διάθεση για τους εαυτούς σας, άντε και για τους ανθρώπους που αγαπάτε όπου την κάνετε καλοπροαίρετα!

Εγω ξέρω οτι οταν ήμασταν μικρές και μας επαιρναν μαζι οι γονεις μας εμπαιναν στον κοπο και ειχαν παντα κατι μαζι για να μας απασχολουν. Εμενα μου ειχαν μπλοκ ζωγραφικης και χρωματα γιατι ζωγραφιζα πολυ και στην αδερφη μου μικρα παζλακια και βιβλιαρακια. Επισης ειχαμε και οι 2 walkman με παραμυθια (τα αμπρα-καταμπρα τα θυμαστε;) Ποτε δεν ενοχλησαμε σαν αλλα παιδια, ποτε δεν γυριζαμε απο τραπεζι σε τραπεζι, ποτε δεν τραγουδουσαμε και δεν καναμε φασαρια. Η μαμα μας μας το ειχε ξεκαθαρισει απο τοτε: "Η κυρια που ειναι διπλα αφησε τα δικα της παιδακια στο σπιτι με τη γιαγια και να ηρθε να φαει με τους φιλους της, δεν μπορει να ακουει εσενα γιατι ποναει το κεφαλακι της απο τα παιδακια της και θελει να ησυχασει." Βεβαια η μητερα μου ξεβολευονταν και δεν περνουσε το ιδιο καλα οπως μερικες μαναδες που με το προσχημα της ισοτητας τρωνε ξεγνοιαστες και διασκεδαζουνε. Επισης ακριβως επειδη ειναι αυστηρη και σεβεται με τους αλλους απαιτει το ιδιο. Οταν βγαινουμε για φαγητο και ερχονται παιδακια και παιζουν και τρεχουν γυρω γυρω απο το τραπεζι η μητερα μου τους λεει ¨μη φωναζεις, πηγαινε στη μαμα σου και μην ερχεσαι εδω" και ας ερθει κανεις να της πει κουβεντα!!!! θα τον στρωσει.

Δεν νομίζω ότι μπορω να κρίνω τη συγκεκριμένη περίπτωση διότι δεν ήμουν εκεί για να ξέρω πόσο δυνατά τραγουδούσαν τα παιδιά, πόση φασαρία έκαναν κι οι άλλοι κτλ. Οπότε θα πω γενικά την γνώμη μου. Μου αρέσει να παίρνουμε τα παιδιά μαζί μας έξω! Φυσικά και οι άλλοι πρέπει να το δέχονται αυτό! Δεν θα κλειστούμε και στο σπίτι... 'Ομως εννοείται και το ότι όπως κι εμείς δεν ενοχλούμε τον διπλανό έτσι και τα παιδιά! Κάποιος που τρώει δίπλα μας χωρίς παιδιά δεν έχει διάθεση ούτε τραγούδια ν'ακούει (αν είμαι για καφέ κι αρχίσει ο διπλανός μου να τραγουδάει ναι θα μ'ενοχλήσει και θα τον κοιτάξω), ούτε φωνές/πείσματα/τσακωμούς! 'Ισως μιλάω εκ του ασφαλούς διότι ο γιός μου είναι μόνο ενός έτους αλλά όταν είμαστε έξω πάντα προσέχω ούτε να χτυπάει το πιρούνι στο τραπέζι, ούτε να φωνάζει, ούτε να κλαίει κτλ. Φυσικά χαίρομαι κι όταν οι άλλοι είναι συμπαηθτικοί απέναντί του και δεν παίρνουν το βλέμα "ωχ, πάλι μωρό". Αυτά για τη φασαρία, για το τσιγάρο δεν το συζητώ, καλά έκανες και σχολίασες, προτιμώ παιδί που φωνάζει παρά τσιγάρο... οπότε άκυρη η παρατήρησή τους διότι αν εν οχλούσατε εσεις ενοχλούσαν κι αυτοι. Αν και ναι, ο νόμος δεν το απαγορεύει (ούτε και τις φωνές των παιδιών βεβάιως). Εγώ ζω στην Γαλλία και τώρα άκουγα στο ραδιόφωνο ότι σκέφτονται να το απαγορεύσουν και στις αυλές καφέ κι εστιατορίων!

Ίσως πάει λίγο αλλού το θέμα με τους καπνίζοντες αλλά θα προσθέσω κι εγώ κάτι εδώ. Μπορεί να είμαι και λίγο υπερβολική αλλά θα το πω. Έχει πια παραγίνει το πράγμα με τους καπνίζοντες που δεν σέβονται τίποτα. Δεν είναι όλοι, είναι μόνο μια μερίδα, αλλά είναι αρκετοί. Συγχωρέστε με αν θίγω κάποιες από τις μαμάδες που παρακολουθούν τα σχόλια, αλλά είναι τραγικό. Όσο δεν υπήρχε ο νόμος, ας έκαναν ό,τι ήθελαν. Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί εγώ, όταν ήμουν ακόμα έγκυος, και τώρα το 10 μηνών πια παιδί μου, πρέπει να υποστούμε τον καπνό του αλλου, επειδή ο μαγαζάτορας αδιαφορεί και αφήνει τους πάντες να καπνίζουν σαν η καφετέρια να είναι το τσιφλίκι τους. Τυχαίνει και επειδή μένω σε χωριό το τελευταίο διάστημα, λόγω εργασίας του συζύγου, δεν πηγαίνω συχνά σε καφετέριες αλλά όταν αυτό συμβαίνει βρίσκεται πάντα ένας άνετος πίσω, δίπλα ή μπροστά μας που φουμάρει κάνοντας τον ανήξερο. Κι εγώ, δυστυχώς, συνήθως δεν είμαι αρκετά αποφασιστική ώστε να του κάνω παρατήρηση (αν και μερικές φορές το έχω κάνει) και απλώς παίρνω τα μπογαλάκια μου και φεύγω. Υποσημείωση: στο καφενείο του χωριού όταν μπαίνω με το μωρό, χωρίς να έχω πει ποτέ κουβέντα, ΟΛΟΙ σβήνουν τα τσιγάρα τους ή πανε έξω να καπνίσουν, και ναι, το έκαναν και μες στο καταχείμωνο, και ας τους έλεγα ότι δεν πειράζει. Ως προς τη μαμά που γράφει το κείμενο: Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πόση φασαρία έκαναν τα παιδιά. Όμως και τα παιδιά ανθρωποι είναι και θα κάνουν το σαματά τους. Τις πιο πολλές φορές που έχω βγει έξω, αν τύχει να ενοχληθώ, έχω ενοχληθεί από άλλες παρέες ενηλίκων που φωνάζουν, καπνίζουν και βρίζουν, ενδεχομένως (εντάξει δεν είμαι καμιά αγία ούτε πουριτανή, αλλά αυτό με την γνωστή προσφώνηση του Έλληνα έχει παραπάει :/ ) και ποτέ από παιδάκια, οκ, ίσως μία δύο φορές, για να μην είμαστε και απόλυτοι. Τι δηλαδή, θα τα βάλουμε τα παιδιά στον αυτόματο και στο mute, όπως λέει και ο τίτλος και θα τα περιορίζουμε σε πάρκα και παιδότοπους; Με συγχωρείτε πάρα πολύ, αλλά ο κόσμος είναι για όλους διαθέσιμος. Οκ, δεν θα επιλέξω μερη-προκλήσεις, όπως για παράδειγμα ένα σινεμά ή θέατρο, όσο το παιδί μου δεν μπορεί να κάτσει ήσυχα, γιατί εκεί πας να παρακολουθήσεις κάτι. Όπου πάω εγώ πάει και το παιδί μου, χωρίς αυτό βεβαίως να σημαίνει ότι θα το αφήσω να ξεσαλώσει και να ουρλιάζει. Φυσικά και αν κάνει φασαρία θα ζητήσω συγγνωμη από μόνη μου και θα προσπαθήσω να ελαχιστοποιήσω την ενόχληση. Και σε τελική ανάλυση, αν ο διπλανός είναι σωστός σε όλα (δεν καπνίζει, δεν φωνάζει ο ίδιος ή η παρέα του ή τα παιδιά του κλπ), δικαιούται να κάνει και μια παρατήρηση με ευγενικό τρόπο αν πια ενοχλείται τόσο πολύ. Συγγνώμη αν είμαι και λιγάκι επιθετική, αλλά υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να ενοχλήσουν κάποιον, εκτός από τα παιδάκια σε ένα εστιατόριο. Δεν μπορούμε να τα εξαλείψουμε όλα. Και τα τελευταία υπάρχουν και πιο έξυπνοι τρόποι να τα αντιμετωπίσεις από το να κάνεις μια ξερή παρατήρηση.

Κάποιοι άνθρωποι είναι λιγότερο ανεκτικοί από άλλους. Από την άλλη και εμείς οι γονείς μερικές φορές δεν πιάνουμε, ίσως επειδή έχουμε συνηθίσει σε μεγαλύτερα επίπεδα θορύβων και αναστάτωσης, κατά πόσο η βαβούρα που προκαλείται ενοχλεί. Μερικές φορές είναι (ή μας φαίνονται) τόσο χαριτωμένα που θεωρούμε ότι δεν ενοχλούν. Επίσης μερικές φορές τα χαριτωμένα παιδιά μας πιάνουν πολύ χαριτωμένη κουβέντα με τους δίπλα που επίσης δεν ξέρουμε πότε ενοχλεί και πότε όχι ή αν οι άλλοι είναι απλώς ευγενικοί. Ακόμη και σε ανθρώπους με παιδιά και πάλι δεν ξέρεις πότε θα ενοχλήσει. Είναι δύο όψεις. Και τα παραπάνω τα λέω από προσωπική εμπειρία. Δηλαδή από φάσεις που αξιολόγησα λάθος το αν τελικά ενοχλούν ή όχι. Μου έχει τύχει τα παιδιά να ενοχλούν ακόμη και γονείς με δικά τους παιδιά... και ας μην κάνουν κάτι τραγικό. Ο καθένας βγήκε έξω για τους λόγους του και όταν αυτοί δεν ικανοποιούνται δυσανασχετεί. Μπορεί να κάνει παρατήρηση ή όχι δικαίωμά του. Δικαίωμά σου επίσης να της πεις για το κάπνισμα. Στην τελική η καφετέρια δεν απαγορεύει το κάπνισμα ούτε απαγορεύει τα παιδιά.. καλώς είπες για την αμοιβαία ανεκτικότητα.... είναι θέμα ανεκτικότητας, σεβασμού του πλησίον και κατανόησης. Κάποιοι τα έχουν κάποιοι όχι (και μιλάω για όλες τις πλευρές).

Συγνώμη, αλλά αυτός είναι ο πολιτισμος μας σαν κοινωνία; Όσοι δεν καπνίζουν (και συνεπώς δεν ενοχλούν) να περιορίζονται στα παρκάκια και οι καπνίζοντες που επιλέγουν -και κυρίως επιβάλλουν- τον καπνό τους στους υπόλοιπους να είναι άνετοι; Αυτός που μάλλον θα έπρεπε να περιοριστεί είναι αυτός που θέτει σε κίνδυνο την υγεία των παιδιών μας ... ( και αυτά τα λέει μια επι δεκαετίας μανιώδης -πρώην-καπνίστρια). Δεκτό το δικαίωμα στο κάπνισμα -με ό,τι αυτό συνεπάγεται- αλλά ως εκεί που δεν ενοχλεί τον διπλανό μας.

Αφού αυτοί είχαν το θράσσος να σου κάνουν παρατήρηση χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγο, αφού λες ότι τα παιδάκια σου δεν έκαναν πολύ φασαρία σε πιστεύω, τότε έπρεπε να τους κάνεις κ εσύ παρατήρηση για το τσιγάρο που είναι πιο σοβαρός λόγος! Είναι λόγος για να γίνει παρατήρηση. Δεν πρέπει να αφήνουμε κάποια πράματα να μας συμβαίνουν έτσι. Έπρεπε να τους το πεις αμέσως. Εγώ καπνίζω κ πιστέψτε με δεν θα διάλεγα να κάτσω σε τραπέζι δίπλα σε μια οικογένεια παιδιά, εκτός αν ήταν το μοναδικό άδειο κ αν καθόμουν εκεί δεν θα κάπνιζα, όχι πολύ τουλάχιστον κ σίγουρα θα προσπαθήσω να καθήσω από την μεριά του τραπεζιού που δεν είναι κοντά στην οικογένεια. Έχω φίλους που έχουν παιδιά κ όταν βγαίνουμε έξω σε καφετέρια με τα παιδιά μαζί ενώ μου λένε δεν πειράζει να καπνίσω, εγώ προσπαθώ να είμαι πολύ προσεκτική, απομακρύνομαι ή κ βγαίνω έξω. Τέλος πάντω δεν έπρεπε να το αφήσεις να περάσει έτσι. Τουλάχιστον είπες αυτό περί αμοιβαίας ανεκτικότητας κ ήταν καλό!