Η ιστορία που θα σας γράψω αφορά την αδερφή μου, όμως αφορά και εμένα μέχρι ενός σημείου και θέλω την γνώμη σας.
Όταν ήταν ακόμα ανήλικη, 17 ετών, το έσκασε από το σπίτι με έναν αλλοδαπό, ο οποίος δεν είχε έρθει νόμιμα στην Ελλάδα. Μετά από 8 μήνες η αστυνομία έπαψε να τους ψάχνει, λόγω του ότι η αδερφή μου είχε ενηλικιωθεί και γνώριζαν ότι τον είχε ακολουθήσει με την θέλησή της.
Γύρισε σπίτι 2 μήνες μετά την ενηλικίωση της και μας ανακοίνωσε πως είναι έγκυος. Με τον πατέρα του ανιψιού μου αποφάσισαν να μην είναι μαζί. Του απαγόρευσε η αδερφή μου να τον αναγνωρίσει, για να μην φαίνεται ότι ο πατέρας του είναι αλλοδαπός. Στην διάρκεια ακόμα της εγκυμοσύνης της γνώρισε κάποιες ομοφυλόφιλες κοπέλες και αποφάσισε στα 18 της και μάλιστα στην διάρκεια της εγκυμοσύνης πως… είναι και εκείνη ομοφυλόφιλη.
Με το που γέννησε άφησε το παιδί να τον μεγαλώνουν η μητέρα μας και τα αδέρφια μας και εκείνη ήταν μέρα νύχτα με μια κοπέλα που είχαν σχέση. Ζήταγε δανεικά από όλους και τα έδινε στην κοπέλα, στο παιδί της ούτε μισό ευρώ.
Ο ανιψιός μου είναι 4 χρονών τώρα και καταλαβαίνει. Εκείνη συνεχίζει τα ίδια. Πλέον φτάσαμε σε σημείο εγώ να προσπαθώ να την συνετίσω, γιατί θεωρώ πως είναι βαρύ για το παιδί να είναι αγνώστου πατρός, με ομοφυλόφιλη μάνα η οποία το βλέπει μόνο περίπου 3 ώρες την μέρα και δεν του προσφέρει τίποτα οικονομικά ή συναισθηματικά. Η άλλη μας αδερφή την υποστηρίζει σε όλα λέγοντας πως δεν βλέπει κάτι παράλογο με αποτέλεσμα να μην μιλάμε ανά διαστήματα. Η υπόλοιπη οικογένεια έχει πάψει να ασχολείται. Κουράστηκαν.
Δεν ξέρω αν πρέπει να την αφήσω να κάνει τα λάθη της με την ζωή της και το παιδί της ή αν πρέπει να συνεχίσω να προσπαθώ να διαφυλάξω την ψυχική υγεία του παιδιού.
Είμαι η θεία, ως πού μπορώ να επεμβαίνω;
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Πολύ δύσκολη η θέση σου βρε κορίτσι μου... Οκ, ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει κι είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και τις συνέπειές τους. Αλλά το παιδάκι τι φταίει να μεγαλώνει υπό αυτές τις συνθήκες;; Δε μας γράφεις περισσότερα στοιχεία για το παιδί, πως είναι η συμπεριφορά του, αν ζητάει τη μάνα του, αν φαίνεται ευτυχισμένο με τη γιαγιά κλπ κλπ. Αν και τι να λέμε, μια μάνα ουσιαστικά "απούσα" λογικά δημιουργεί "πληγές" στην παιδική καρδούλα και στην ψυχολογία του... Από την άλλη, ποιες θα μπορούσαν να είναι οι λύσεις; Το να την υποχρεώσεις να αλλάξει συμπεριφορά δε γίνεται. Αν η ίδια από μόνη της δεν καταλάβει, δε γίνεται τίποτα! Δεν ξέρω τι θα έκανα στη θέση σου... ίσως (ανάλογα με το αν μου το επέτρεπαν οι συνθήκες) να επιδίωκα να πάρω την κηδεμονία του παιδιού... ίσως θα απευθυνόμουν σε ψυχολόγο ή σε κοινωνική λειτουργό, πάντως σίγουρα θα ζητούσα επαγγελματική βοήθεια από κάπου!! Ελπίζω να βρεθεί η καλύτερη δυνατή λύση!!! Στο εύχομαι ολόψυχα!!
Τι να σου πω κι εγώ..... Αν νομίζεις ότι το παιδί δεν μεγαλώνει σωστά, και αφού η αδερφή σου αδιαφορεί παντελώς- μπορείς να διεκδικήσεις την επιμέλειά του ή να ζητήσεις από κοινωνική λειτουργό να σας επισκεφτεί και να σας προτείνει λύσεις. Ο πατέρας που βρίσκεται όλα αυτά τα χρόνια?
Πολύ δύσκολη κατάσταση. Σημασία δεν έχει αν είναι ομοφυλόφιλη ή όχι, αλλά το αν ενδιαφέρεται για το παιδί της ή όχι. Θα σου πρότεινα να συμβουλευτείς άμεσα έναν παιδοψυχολόγο για να σε καθοδηγήσει ως προς το πως θα προσεγγίσεις την αδερφή σου και τον ανιψιό σου. Ήδη μάλιστα έχετε αργήσει. Εύχομαι με όλη μου την καρδιά να βγάλεις άκρη.
το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναι να της μιλησεις. .και αν δε συνετιστει να την απειλησεις στα ψεματα οτι θα της φερεις κοινωνικη λειτουργο να κρινει αν μπορει να μεινει το παιδι μαζι της.. μηπως ετσι συνελθει...θεωρω οτι θα ηταν και καλυτερα να τη δει ενας ψυχολογος . . μηπως εχει καποια προβληματα που δεν τα εχετε καταλαβει ουτε εσεις ουτε εκεινη και κανει ασυναρτητα πραγματα απο αντιδραση....δε ξερω τι αλλο θα μπιρουσες να κανεις...
Για όνομα του Θεού! Τι άλλο θα ακούσουμε πια! Να πας στην πρόνοια και να της πάρουν το παιδί αφού έτσι κι αλλιώς δεν το μεγαλώνει αυτή. Έλεος πια ο κάθε ενεγκέφαλος να κάνει παιδιά!