Ειμαι η Αννα.
Το θεμα μου… κλασσικο. Ειμαι παντρεμενη εδώ και 3 1/2 χρονια και εχω ενα κοριτσακι 2 ετων. Ο αντρας μου παντα οταν γινεται κατι, δεν καθεται να το συζητησει, ο κοσμος να χαλασει. Εχω φτασει σε σημειο απο τη στεναχωρια μου να λιποθυμω…
Τους 3 τελευταιους μηνες η υπομονη μου εξαντληθηκε και δεν του δινω σημασια. Το προβλημα μας δεν ειναι ουσιαστικο, ειναι οτι παντα βαριεται, μιλαει απαξιωτικα, δεν ειναι τρυφερος παρα μονο οταν θελει, δεν ξερει τι του φταιει… Ευτυχως στη μικρη μπροστα δεν τσακωνομαστε, αλλα δεν ξερω και τι να κανω, εχω βαρεθει αυτη τη συμπεριφορα και ολη μερα να γκρινιαζει χωρις λογο και χωρις να συζηταει βεβαια για τιποτα.
Θα μου πειτε «Δεν το εβλεπες;«
Οχι, γιατι δεν ηταν ετσι πριν γεννησω. Και δεν ειναι θεμα οικονομικο, ειμαστε καλα δοξα τω Θεω.
Εχουν αγανακτησει ακομα κοι γονεις και ο αδερφος του και του κανουν αρκετες παρατηρησεις. Και η ζωη μου ειναι ολη σε ενα σπιτι μεσα, πρεπει πρωτα να κανουμε αυτα που θελει αυτος και μετα αν θελω κατι εγω, κατεβαζει μουτρα μεχρι το πατωμα. Και μιλαμε για μια βολτα ας πουμε στη μαμα μου, μη φανταστειτε καφεδες και τετοια, αυτα δεν υπαρχουν.
Ευτυχως εχω τη κορη μου και μου δινει δυναμη…
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
ΑΝΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΛΛΑΞΕ ΕΣΥ ΜΗΝ ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΑΝΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΜΗΝ ΠΑΡΑΣΥΡΕΣΕ ΟΥΤΕ ΝΑ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙΣ ΕΙΝΑΙ Η ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΟΥ ΘΑ ΛΥΘΕΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΤΑ ΒΑΛΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΧΑΡΑΕΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΤΟ ΠΙΕΖΕΙΣ ΗΡΕΜΗΣΕ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΤΑΕΥΧΗΝ .............ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΑΣ !!!!!!!!!!!!!!!!
Σε καταλαβενω απολυτα. Και εγω πανω-κατω σε τετοια κατασταση ειμαι. Εφυγα δυο φορες, ισως αλλαξει... Ο μικρος μου ειναι σχεδον ενος. Μετα απο καθε γυρισμο ηταν ολα τελεια, και μετα απο λιγο καιρο ξανα τα ιδια. Ο ανθρωπος δεν αλλαζει. Αλλαξα εγω για αυτον - εκανα υπομονη, διεγραφα τον εαυτο μου και τις αναγκες μου, αλλα τιποτα δεν τον ευχαριστει. ....και ειπα τερμα - θα κανω τη ζωη μου, μαζι με το αστερακι μου. Το παιδι θελει ηρεμο περιβαλλον, και οχι νεβρα και τσακομοι. Ο'τι και αποφαση και να παρεις, σας ευχομαι να ειστε ευτυχισμενες - και εσυ και το κοριτσακι σου
Συγγνωμη κοριτσι μου που στο λεω αλλα μαλλον πρεπει να το ψαξεις λιγο το θεμα. Ειχα ακριβως τις ιδιες συμπεριφορες απο τον πρωην ,πλεον, συζυγο μου και μια ωραια μερα ανακαλυψα οτι ο κυριος ειχε ερωμενη εναν ολοκληρο χρονο... Δεν λεω οτι ισχυει το ιδιο στην δικη σου περιπτωση αλλα μολις το διαβασα μου χτυπησαν καμπανακια...
Μπορεί να χαρακτηριστώ γραφική, θρησκόληπτη κι εγω δεν ξερω τι άλλο.. ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει... Δεν θα σου πω ουτε να χωρισεις, ουτε να τον γράψεις... θα σου πω να προσευχεσαι συνεχώς ο Θεός να σου δινει δύναμη και υπομονή.. και φώτιση στον αντρα σου.. πίστεψε με αντιμετωπιζα τα ιδια.. κι εχει αλλαξει η ζωή μας ριζικά.. από τοτε που μιλησα με τον πνευματικό μου... κι εκανα αυτα που μου ειπε ακριβώς... φυσικά αλλαξα κι εγω ηρεμησα, δεν εχω εντασεις... δεν συνεχιζω τον καβγά κ.οκ.. αλλα ειδα τεραστια διαφορά και στον αντρα μου... Όλα να πάνε καλα σου ευχομαι κοριτσάκι μου...
Δεν θελω να σε απογοητευσω αλλα ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΤΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΠΟΤΕ..Μπορει να δειξει καποιες φορες σημαδια αλλαγης, Αλλα αυτο θα ειναι για λιγο.Στο λεω γιατι και εγω τα εχω περασει αυτα και χειροτερα.Μετα απο πολλα χρονια γαμου το 2008 πηγα σε δικηγορο για να χωρισω.Για ενα μηνα ειμασταν χωρια.Ομως συζητησαμε και αποφασησαμε να προσπαθησουμε (ειχαμε τοτε δυο υπεροχα αγορακια).Για δυο χρονια περναγαμε σχεδον τελεια.Και αυτο γιατι καθοτανε και συζητουσε.Και με ακουγε και βρισκαμε λυσεις σε οτι μας απασχολουσε.Εμεινα ξανα εγκυος και εκανα ενα γλυκητατο κοριτσακι.Ουτε εμεις ειχαμε προβλημα οικονομικο.Ομως επειδη ειναι παρα μα παρα πολυ εγωιστης και επειδη ξαναβγηκε ο παλιος του χαρακτηρας......εδωσα ενα τελος σε ολα αυτα.Τα παιδια μας δεν φταινε για τιποτα.Δεν πρεπει να ειναι η ζωη τους ασχημη.Πρεπει να μεγαλωνουν σε ενα ηρεμο και ομορφο περιβαλλον.Να ειναι η καθε τους στιγμη ομορφη.Ετσι σχεδον δυο χρονια τωρα ζουμε χωρια.Και παμε για διαζυγιο.