Όχι δαγκωνιές, όχι τσακωμοί σε παιδότοπους και παιδικές χαρές
Ουφ. Από πού να πρωτοπιάσω το πονεμένο αυτό θέμα;
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά:
– όλοι ονειρευόμαστε να πιούμε έναν καφέ ΜΕ ΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΜΑΣ. Όμως αυτό είναι αδύνατο να γίνει όταν στον καφέ μάς συνοδεύουν τα παιδιά μας, τουλάχιστον μέχρι κάποια ηλικία. Με λίγα λόγια, όχι, δεν γίνεται να πάμε σε ένα παιδότοπο, να αμολήσουμε το βλαστάρι μας και εμείς να πίνουμε καφέ ή να μιλάμε στο κινητό ή να κουτσομπολεύουμε με την κολλητή χωρίς να κουνήσουμε τον πισινούλη μας από τη θέση μας. Το ίδιο ισχύει και για όσους έχουν ζωηρά παιδιά, αλλά και για όσους έχουν όχι ζωηρά παιδιά. Οι πρώτοι πρέπει να είναι σε επιφυλακή μην τυχόν το παιδί τους κοπανήσει/δαγκώσει/μαλλιοτραβήξει κάποιο άλλο, οι δεύτεροι μήπως το παιδί τους ποδοπατηθεί/σπρωχτεί/φοβηθεί.
– οι υπάλληλοι στους παιδότοπους δεν είναι νταντάδες, ούτε υπηρέτες μας. Βρίσκονται εκεί για να επιβλέπουν την κατάσταση, αλλά ειδικά όταν είναι ΜΟΝΟ ένας υπάλληλος και έχει μπροστά του μια πλαστική ζούγκλα με 30-40 παιδιά, τι να κάνει ο άνθρωπος; Να κλωνοποιηθεί επιτόπου να χωρίσει τη Βασούλα που σπρώχνει τη Μαιρούλα, να βοηθήσει τον δίχρονο Κωστάκη να ανέβει τη σκάλα της τσουλήθρας, να φωνάξει στον Λάμπρο να μην σπρώχνει τα άλλα παιδάκια; Δυο μάτια έχει και δυο χέρια. Ναι, υπάρχουν άτομα που δουλεύουν σε παιδότοπους και σιχαίνονται αυτό που κάνουν (για αυτό καλύτερα να αναζητήσουν άλλη δουλειά), αλλά υπάρχουν και πολλοί πολύ καλοί σ’ αυτό που κάνουν.
– ας μάθουμε στα παιδιά μας σωστούς τρόπους ΚΑΙ στο παιχνίδι. Ναι, έχει πλάκα να ανεβαίνεις ανάποδα την τσουλήθρα, αλλά σπας τα νεύρα των παιδιών που θέλουν να την κατέβουν κανονικά. Ναι έχει πολλή φάση να κάνεις τεράστιες δρασκελιές και να χοροπηδάς με όλο σου το βάρος πάνω στα στρώματα, αλλά πρόσεχε λίγο και τα εύθραυστα νηπιάκια που μπορεί να συναντήσει το πόδι σου. Όχι, δεν είναι σωστό να τραβάμε μαλλιά, ούτε να δαγκώνουμε. Ναι, πρέπει να περιμένεις τη σειρά σου. ΝΑΙ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ Ο ΜΠΡΟΣΤΙΝΟΣ ΣΟΥ ΠΑΕΙ ΣΑΝ ΧΕΛΩΝΑ.
– ας είμαστε ρεαλιστές και ψύχραιμοι: όλα τα παιδάκια θα πέσουν και θα χτυπήσουν και όλα θα φάνε καμιά ανάστροφη από άλλο παιδάκι κάποια στιγμή στην παιδοτοπική ηλικία. Ας θυμόμαστε ότι σπάνια φταίνε τα ίδια τα παιδιά. Και ότι πολλές φορές όλα γίνονται κατά λάθος. Επειδή μου έχει συμβεί πολλές φορές με το μεγαλύτερο παιδάκι μου να το σπρώξουν, να το χτυπήσουν κτλ, ναι, ναι, η πρώτη σκέψη είναι συνήθως άσχημη. Με αντίστροφη μέτρηση από μέσα σου από το 10 προς το 0, τα νεύρα υποχωρούν και περνάς στο τροπάριο «Όλοι οι άνθρωποι κάνουμε λάθη, έτσι και το παιδάκι δεν ήθελε να σε σπρώξει. Να προσέχεις και να θυμάσαι, δεν σπρώχνουμε ποτέ άλλα παιδάκια«
– ας μάθουμε να ζητάμε ΣΥΓΓΝΩΜΗ. Δεν μπορεί το παιδί σου να αφήνει τα δόντια του τατουάζ πάνω στο δέρμα του άλλου και εσύ να συνεχίζεις να σφυρίζεις αδιάφορα. Μπορείς να κάνεις μια ήρεμη σύσταση στο παιδί σου (ή έστω κάντην αργότερα στο σπίτι) και να ζητήσεις ΣΥΓΓΝΩΜΗ από το άτυχο παιδάκι. Δεν είναι ντροπή. Το να κάθεσαι και να αποφεύγεις το βλέμμα της μαμάς ή του μπαμπά του θύματος ρουφώντας τον καφέ σου, τους εξοργίζει περισσότερο. Γιατί είναι το παιδί ΤΟΥΣ. Και το δικό σου παιδί το δάγκωσε χωρίς λόγο και αιτία. Και το έκανε να κλαίει σπαρακτικά. Δεν θα ήθελες να συμβεί στο παιδί σου, έτσι δεν είναι; Για αυτό, πες μια συγγνώμη (και έχε το νου σου από εκεί και στο εξής, γιατί να που το παιδάκι σου δαγκώνει και άλλο παιδάκι στα επόμενα 20 λεπτά)
– ας περνάμε στα επόμενα επίπεδα. Τι εννοώ; Μήπως το παιδάκι μας παραείναι πια μεγάλο για να χοροπηδάει στα φουσκωτά με τα πεντάχρονα; Μήπως είναι προτιμότερο να πηγαίνουμε στην παιδική χαρά με τα «δυσκολότερα» παιχνίδια, αντί για αυτήν που κάνει λίγο πιο πολύ μπεμπέ;
– ας κάνουμε το σταυρό μας. Επειδή ποτέ δεν ξέρεις πώς θα καταλήξει μια έξοδος σε παιδική χαρά, παραλία ή παιδότοπο, ας ξεκινήσουμε με χαμόγελο, ας είμαστε σε επιφυλακή και ας προσευχηθούμε ότι δεν θα συμβεί τίποτα που θα μας φέρει σε δύσκολη θέση.
Για τους παιδότοπους και πώς αυτοί -όχι όλοι ευτυχώς- λειτουργούν, θα γράψω άλλη φορά άλλο κατεβατό.
Εσείς έχετε κάτι να προσθέσετε;
Καποτε , οταν ειχα βγει για καφε σε καφετερεια κοντα σε παιδικη χαρα, ειδα την εξης απαραδεκτη σκηνη.Ενα κοριτσακι ηταν στην παιδικη χαρα με τη νταντα του, ενω η μαμα επινε καφεδακι με την κολλητη, ξενοιαστη.Καποια στιγμη, βλεπω το κοριτσακι να σηκωνει χερι στη νταντα του, επειδη δεν του εκανε το χατηρι, ενω η μαμα του, οχι μονο δεν το επεπληξε, αλλα εδειξε καινα το...επικροτει.Δυστυχως, φαινεται, για τους γονεις αυτους καποιοι εργαζομενοι ειναι ανθρωποι β'κατηγοριας...Νομιζω, πως ο εκαστοτε γονιος πρεπει να μαθει στο παιδι οτι ο ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ μεγαλος αξιζει το σεβασμο του, κι οχι μονο η δασκαλα του, η φιλη της μαμας,η "κυριλατη"θεια.Πολλα παιδια αποκτουν δυστυχως την ανοητη"ταξικη συνειδηση"νομιζοντας οτι ο σεβασμος και η αξιοπρεπεια εχει να κανει με τον πλουτο, το επαγγελμα, τη δημοσια προβολη, την εξωτερικη εμφανιση.Ας το προσεξουν αυτο οι γονεις...
Mallon eimai tuxerh...opote pame paidotopo mia xara kafedaki pinw!!
Oxi dagnwnies, oxi tsakwmoi kai OXI KAPNISMA se paidotopous kai paidikes xares!!! mia fora kai teleutaia phga to gio mou (22 mhnwn) se ena paidotopo kai sokaristhka pou arketoi goneis kapnizane dilpa ston ekswteriko xwro pou paizane ta paidia kai ta mwrakia!!! tis gopes pou mporei na tis valei sto stoma tou to mwro h thn tsigarila pou eispneei den ta skeftontai??????APAREDTO!!!
Επιτέλους που κάποιος σχολιάζει και το θέμα του καπνίσματος στους παιδότοπους!!!! Εννοείται ότι είναι απαράδεκτο!!! και καιρός είναι οι γονείς που δεν το δέχονται να ζητάνε ευγενικά και χωρίς ντροπές από τους καπνιστές να μην καπνίζουν σε παιδότοπους, γιατί πολύ απλά οι χώροι αυτοί είναι για παιδιά!!! Επιπλέον, οι ιδιοκτήτες θα πρέπει να απαγορεύουν το κάπνισμα αφού είναι χώρος για παιδιά (και εξωτερικά).
Geia sas,eimai i sophia mitera enos agoriou 14minwn ithela kai egw na pw ta dika mou peri tou thematos!!!! se paidotopo den exoume paei akoma gt eimaste mikroi thewrw k tremw stin idea oti mporei na xoropidane panw ston mikro mou!zwhra h mi zwhra paidia thelwnts i mi thelwntas!. Sto parko omws mas eoun sprwei mas exoun rixei katw epideiktika kai egw me dakrya sta matia na trexw na prolavw ta xeirotera.Den xerw an einai thema aneythinothtas h gaidourias h aprosexias!!!!Otan xereis to paidi sou kai tin sumperifora tou sunepagete nomizw oti prepei na eisai kai prosektikos mazi tou.Nai opws eipate k eseis kai tha pesoun kai tha xtypisoun alla sto kata lathos nai!Oxi epeidi egw i esy exoume ena zwhro paidi kai vrikame xrono na to apasxolisoume ligo wste na fygei apo to diko mas kefali.Telos ithela apla na pw oti an oloi mas vazame ton eayto mas stin thesi tou allou goniou nomizw pws tha eimastan pio prosektikoi.O antras mou mou leei tha mathei k aytos na xtypaei i na sprwxnei.Oxi kai pali oxi paidia megalwnoume upotithete se politismenh koinwnia na ta megalwsoume me tous nomous tis zougklas????Ayta eixa na pw apla i mana pote den hsyxazei pote den xexniete kai prepei na exei ta matia tis ekei gt to ashmanto isws ginei sovaro kai meta apo poion tha zhthseis h tha sou zhththoun ta resta!Nomizw na eiste kala!!!
Εγώ βρισκω απαράδεκτο το ύφος του διδακτισμου στο κείμενο. Ναι έτσι θα επρεπε να ήταν τα πράγματα αν δεν αναφερομασταν σε παιδιά. Πολύ επικριτικό το βρισκω και καθ όλα αφοριστικο. Δεν ευθυνονται πάντα οι μητέρες για τη ζωηραδα των παιδιών. Και το δικό μου παιδί είναι από αυτά που δεν αντιδρούν οταν τα χτυπάνε στον παιδοτοπο, κι εγώ εκνευρίζομαι με ορισμένες μητέρες που επικροτούν την επιθετικότητα των παιδιών αλλά δεν ξεχνώ ότι τα παιδιά τους καλούς τρόπους εύκολα τους ξεχνούν ακομα κι οταν τους έχουν διδαχθεί και δεν αποδίδω ευθύνες προς πάσα κατεύθυνση.
Δεν μπορείς όμως να κάθεσαι αμέριμνη πίνοντας τον καφέ σου σε chitchatting mode, ενώ βλέπεις το παιδί σου να δαγκώνει ένα άλλο. Μπορεί η πράξη του δαγκώματος να μην οφείλεται σε δική σου υπαιτιότητα γιατί όπως είπες παιδάκι είναι! Αλλά όταν το βλέπεις να γίνεται ΟΦΕΙΛΕΙΣ να το σταματήσεις. Να σου πω ότι και η άλλη μανούλα, που έχει τρέξει να γλυτώσει το παιδάκι της από τα δόντια του δικού, θέλει κι εκείνη να αράξει και να πιει καφέ και να κάνει chitchatting. Όπως κι εσύ. Οπότε η γαϊδουριά είναι διπλή! Αν καταλαβαίνεις τι εννοώ.. και δεν απευθύνομαι σε σένα προσωπικά. Αλλά μιλώ γενικά σε δεύτερο ενικό πρόσωπο, λογοτεχνική αδεία για να σου εξηγήσω το point μου. Θέλω να πω ότι καλώς κάνει και είναι επικριτικό το κείμενο γιατί στους παιδότοπους και τις κούνιες (περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο μέρος) η κοινή λογική "το δικαίωμα στην ελευθερία του ενός φτάνει μέχρι εκεί που αρχίζει του άλλου" καταστρατηγείται κατά κόρον!!
Ανεύθυνοι γονείς υπάρχουν, δυστυχώς, όπως και ανεύθυνοι υπάλληλοι σε παιδότοπους, συνήθως μικρής ηλικίας, γιατί κοστίζουν λιγότερο στους ιδιοκτήτες, και με ελάχιστη ως μηδαμινή εμπειρία. Φτηνό εργατικό δυναμικό δηλαδή. Εμένα η δική μου κόρη ενώ ξετρελαινόταν για παιδότοπους εδώ και 4 μήνες ούτε να τους δει. Η αιτία; Μια υπάλληλος σε γνωστή αλυσίδα στην περιοχή του αεροδρομίου που, την φόβισε με τη συμπεριφορά της, με τον τρόπο και τις φωνές της. Τι να πεις για αυτές τις υπαλλήλους;;;;;;
οι παιδοτοποι είναι για γενέθλια για να μην γκρεμίζονται τα σπίτια και για να χωράνε όλοι Αν είναι για παιχνίδι εγώ παω το παιδί σε παιδικές χαρές στον καθαρό αερα,σε ελεγχόμενο περιβάλλον όπου τα παιδάκια βρισκουν μονα τους συνομηλικα παιδάκια να παίξουν και κανείς δεν χοροπηδα στο κεφάλι κανενός Δεν υπαρχει κανένας λόγος να χοροπηδανε 30 παιδάκια σε πλαστικά μπαλόνια. Αν ήταν καλό θα τα είχαν και οι παιδικοί σταθμοί Ολιβια λες για τα μικρά παιδιά σαν την κόρη σου,ποιος ο λόγος να βάλεις ένα μικροκαμωμενο τρίχρονο σε ένα πλαστικό Πάρκο; τι θα της μεινει πέρα από μώλωπες; αφού ούτε να κοινωνικοποιηθουν μπορούν τα παιδιά ούτε να παίξουν Αυτά τα μέρη φταχτηκαν για να αντικαταστήσουν τη γειτονιά αφού οι γονείς δεν τα αφήνουμε να παίζουν έξω μονα τους Όπως ολα τα πράγματα όμως οι απομιμήσεις αποτυγχάνουν
εγω που εχω παιδικη χαρα διπλα μου την κορη μου δεν την πηγαινω γιατι και εκει υπαρχουν τα ιδια ενοχλητικα παιδια και οι ιδιοι αδιαφοροι γονεις που πηγαινουν κ στουσ παιδοτοπους... 1(αγορι γυρω στα 4) ηρθε και πατησε επιτηδεσ την 2χρονη κορη μου στο ποδι με το ποδηλατο του κ μαλιστα μπροστα μου το ειχε ανακοινωσει πως θα το κανει. επιασα τη μαμα του μετα κ της το ειπα πως ενω η μικρη επαιζε μονη της κ δεν ενοχλουσε κανενα εκεινο της επιτεθηκε(κ μαλιστα δεν εμεινε μονο στο πατημα με τη ροδα του ποδηλατου του αλλα μας εκανε γενικοτερη επιθεση). η αντιδραση τησ μανασ (η οποια επινε το καφεδακι της στην αλλη ακρη της παιδικης χαρασ και συζητουσε αμεριμνη με αλλους δυο -υποθετω τησ ιδιασ λογικησ γονεισ...) ηταν να μου πει ενα απλο ενταξει. ουτε συγγνωμη... ουτε τιποτα. και αυτο δεν ειναι το μονο παραδειγμα απο τετοια παιδακια κ γονεις σε παιδικες χαρεσ.και εκει δεν υπαρχει καποιος υπαλληλος να παιξει το ρολο του διαιτητη... απλα αυτοι οι γονεις ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ και αν πανε με τα παιδια τους απλως τα αμολανε...
Έτσι όπως το λες εχεις δίκαιο τουλάχιστον στο πάρκο είναι πιο ελευθερα τα παιδιά και αναπνέουν καθαρό αερα. Εγώ αυτά τα πλαστικά τα σιχαίνομαι λίγο...
Συμφωνώ απόλυτα tata και έτσι όπως τα λες είναι. Ξέρω μαμά η οποία έχει ένα πολύ ζωηρό παιδί και δεν το πηγαίνει σε παιδότοπο και παιδική χαρά γιατί φοβάται μην επιτεθεί στα υπόλοιπα. Προσπαθεί να ηρεμήσει το παιδί της με τον δικό της τρόπο, από την άλλη όμως δεν γίνεται να το κρατήσει απομονωμένο και όταν καμία φορά πάνε είναι συνεχώς δίπλα του. Ακόμη και όταν έρχεται επίσκεψη σπίτι μας είναι μες το άγχος μην επιτεθεί στον γιο μου. Όσο γιατί είναι έτσι είναι μία άλλη μεγάλη συζήτηση! Μόνο μία διόρθωση, δεν μου αρέσει η λέξη "αμολάνε" δεν είναι σκυλιά, παιδάκια είναι. Καταλαβαίνω πως το έγραψες αγανακτισμένη αλλά ακούγεται κάπως.
Olga δεν είναι έτσι ακριβώς. Στις κούνιες μπορείς να πηγαίνεις όσο ο καιρός είναι καλός. Όμως ο παιδότοπος είναι ένα κάπως "αναγκαίο κακό" τον Χειμώνα που κάνει κρύο και δεν μπορείς εκ των πραγμάτων να πας σε όποιον εξωτερικό χώρο. Επίσης δεν νομίζω ότι υπάρχει νήπιο ή παιδί που να μην του αρέσει να χοροπηδάει σε ένα τραμπολίνο/φουσκωτό ή να μην του αρέσει να σκαρφαλώνει πάνω κάτω. Και επιπλέον γιατί θεωρείς ότι οι κούνιες είναι ένα μέρος όπου τα παιδιά σίγουρα παίζουν με ασφάλεια? Εγώ πιστεύω ότι και εκεί ανοίγεται μεγάλο θέμα συζήτησης. Το ότι εσύ στη γειτονιά σου έτυχε να έχεις δίπλα σου έναν φροντισμένο περιποιημένο χώρο που αρέσει στα παιδιά σου και εσύ αισθάνεσαι ασφαλής να παίζουν εκεί, δεν σημαίνει ότι είναι έτσι παντού. Εμείς πήγαμε πριν μερικές μέρες σε κούνιες σε άλλη περιοχή από αυτή που μένουμε, οι οποίες ήταν καλές, καινούριες, είχαν από άκρη σε άκρη ταρτάν, ΑΛΛΑ μέσα στον σχετικά μικρό χώρο έκαναν ποδήλατο τουλάχιστον 10 μεγάλα παιδάκια. Η ανιψιά μου, που μόλις περπάτησε και είναι μόλις 15 μηνών, κινδύνεψε άπειρες φορές να την πάρουν παραμάζωμα! Και τελικά αναγκαστήκαμε να φύγουμε. Και όσο ήμασταν εκεί, ένα παιδάκι δάγκωσε την κόρη μου στο χέρι (ακόμα έχει το σημάδι και τη μελανιά) γιατί ήθελε το αρκουδάκι της κι εκείνη δεν το έδινε! Νομίζεις ότι οι αδιάφοροι γονείς δεν πάνε κούνιες?
Δυστυχώς Ιωάννα έχεις δίκιο, ο αδιάφορος γονέας είναι παντού, στον παιδότοπο, στην παιδική χαρά, στην επίσκεψη που θα δεχθείς στο σπίτι σου και σε κάθε κοινωνική επαφή-εκδήλωση με παιδιά.Ακόμη και στο super market. Το θέμα είναι πως εσύ τον βλέπεις και πράττεις τα δέοντα, αυτός όμως σε βλέπει και εσένα και το παιδί σου? Και για να μη λέμε μόνο για τους γονείς, όταν γύρισε ο γιος μου με 12 δαγκωματιές (4 στη μασχάλη) από τον παιδικό και πήγα στη δασκάλα του να ρωτήσω τι έγινε μου είπε "δεν είδα τίποτα, δεν κατάλαβα πως έγινε, είναι πολύ ζωηρά όλα τα παιδιά και δεν ελέγχονται". Είχε 22 παιδιά ο παιδικός και 2 δασκάλες και καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο να τα ελέγξεις όλα, αλλά 12 δαγκωμασίες θέλει κανένα 5λεπτο να γίνουν και υποθέτω πως θα φώναζε κιόλας το παιδί ! Οπότε οι δασκάλες μάλλον χρειάζονται έλεγχο ακοής και όρασης!!! Μεγάλη κουβέντα ανοίξαμε πάντως...
Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ ότι οι αδιάφοροι γονείς δεν πανε σε πάρκα και απορώ που το είδες γραμμένο. Στα πάρκα απλά είπα ότι τα παιδιά βρισκονται σε εξωτερικό χώρο και κοινωνικοποιουνται καλύτερα.Στουα παιδότοπους κοινωνικοποιουνται οι γονείς περισσότερο Όσο για τα πλαστικά παιχνίδια αρέσουν στα νήπια μέχρι να φάνε την κουτουλα μέτα ούτε να ξανά πουν Για να μην το κουράζω το θέμα εγώ σαν Ολγα τους θεωρώ χώρους βρώμικους και επικίνδυνους και δεν κοπτομαι να πιω εκεί καφέ. Αν αρέσουν σε άλλους γονείς , καλα κάνουν οι ανθρωποι
Ps. Συγγνώμη Ιωάννα 1971 αλλά ο γιος της Αλέκας είναι 8 χρονών και όχι 20. Παιδάκι είναι! Και ναι τα περισσότερα παιχνίδια που έχουν οι παιδότοποι όπως και να το κάνουμε απευθύνονται σε παιδιά μεγαλύτερα των 5 χρονών. Τραμπολίνα, φουσκωτά και σκαρφαλώστρες...Στο εξωτερικό έχουν το σύστημα με το μέτρο. Δηλαδή πχ ένα παιδί πρέπει να είναι πάνω από 1.10 για να παίξει στο φουσκωτό.
Δεν με βρίσκεις αντίθετη. Ίσως αυτό είναι ένα ακόμα πράγμα που θα έπρεπε να ισχύει. Τα μεγάλα με τα μεγάλα και τα μικρά με τα μικρά. ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ. Και τα μικρά δεν θα κινδυνεύουν όλη την ώρα να φάνε κλοτσιά στο κεφάλι, αλλά και τα μεγάλα θα μπορούν να παίξουν ελεύθερα χωρίς να έχουν κάποιον όλη την ώρα να τα πρήζει 'πρόσεχε εδώ' και 'πρόσεχε εκεί'! Ίσως πάλι να υπάρχουν παιδότοποι (και τώρα που το γράφω μου έρχεται ένας στο μυαλό) στους οποίους πρέπει να εφαρμοστεί κατώτερο όριο ηλικίας και να μην επιτρέπεται να μπαίνουν μέσα νήπια ή βρέφη. Λοιπόν Rose δεν διαφωνούμε. Η ουσία είναι ότι έχουμε όλοι το ίδιο πρόβλημα μέσες άκρες. Η ουσία είναι ότι οι περισσότεροι παιδότοποι δεν είναι σωστά σχεδιασμένοι. Δεν λειτουργούν με γνώμονα την προσφορά ασφαλούς διασκέδασης προς τα παιδιά μας, αλλά είναι συνήθως ακατάλληλα μαγαζιά που πετάνε μέσα δυο τρία τυχαία φουσκωτά και στήνουν έναν λαβύρινθο όπως όπως, χωρίς κανόνες χρήσης και ασφαλείας, χωρίς επαρκές προσωπικό και με μόνο σκοπό να βγάλουν όσο πιο πολύ χρήμα μπορούν. Διαφωνείς? PS: Η απορία μου σχετικά με τον γιο της μαμάς Αλέκας πηγάζει από το γεγονός ότι τα πιο μεγάλα παιδιά στην παρέα μας (8 ως 11 ετών) βαριούνται πολύ τους παιδότοπους και προτιμούν την άπλα και το ποδήλατο. Ίσως κακώς κρίνω εξ ιδίων.
Τ ότι οι περισσότεροι παιδότοποι είναι φτιαγμένοι με γνώμονα ν αποφέρουν γρήγορο κέρδος παραβλέποντας βασικούς κανόνες ασφάλειας είναι γεγονός. Μήπως όμως φταίμε κι εμείς (και πρώτη και καλύτερη εγώ) που συνεχίζουμε να πηγαίνουμε?
Αχ Ολίβια, άνοιξες πολύ πονεμένο θέμα. Στους παιδότοπους γίνεται κακός χαμός, ειδικά σε αυτούς που πηγαίνει πολύς κόσμος. Συμφωνώ σε όλα όσα έγραψες αλλά νομίζω ότι όλα θα ήταν πιο εύκολα αν οι ίδιοι οι παιδότοποι έβαζαν κανόνες και φρόντιζαν να τηρούνται απαράβατα. Θα προτιμούσα να πληρώνω περισσότερο αλλά να είμαι ήσυχη ότι το παιδί μου εκτός του ότι δεν κινδυνεύει, θα περάσει καλά. Βλέπω δύο βασικά θέματα που θα έπρεπε να είναι ΝΟΜΟΣ αλλά που δεν τηρούνται πουθενά: Α)Να μην επιτρέπεται να μπαίνουν μεγάλα παιδιά. Να μειωθεί το όριο ηλικίας. Με το μικρό μου το μυαλό και με τις άπειρες "ώρες πτήσης" που έχω πλέον στους παιδότοπους διακρίνω ότι 5, το πολύ 6 ετών είναι το ανώτερο όριο ηλικίας που ένα παιδί μπορεί να κινηθεί με ασφάλεια χωρίς να σαρώνει τα βρέφη και τα νήπια. Τα 11 έτη που έχουν σαν όριο είναι ΓΕΛΟΙΟ! Έχω τύχει σε παιδότοπο όπου δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλος, να έχει μόνο 5 παιδάκια εκ των οποίων τα δύο ήταν παιδάκια του δημοτικού (και αγοράκια που όπως και να το κάνουμε είναι πιο άγρια από τα κοριτσάκια). Τα δύο αγοράκια έκαναν τέτοιο κακό χαμό, τρέξιμο, χοροπήδημα, κοπάνημα και διάφορα υστερικά που τα μικρά κινδύνεψαν στο διάβα τους άπειρες φορές. Η κοπέλα του παιδότοπου έκανε 100 φορές παρατήρηση, εμείς οι γονείς των μικρών είχαμε σηκωθεί και είχαμε μπει μέσα από ένα σημείο και μετά. Μέχρι που οι γονείς των αγοριών κατάλαβαν ότι δεν παλεύεται άλλο και τα πήραν και έφυγαν! Θέλω να πω ότι και λίγα παιδιά να είναι, αρκεί ένα μεγάλο και άτακτο για να κάνει τη ζωή δύσκολη στα υπόλοιπα. Β)Να υπάρχει και να τηρείται ευλαβικά όριο αριθμού παιδιών. Δεν είναι δυνατόν να παίζουν 100 παιδιά σε έναν περιορισμένο χώρο που χωράει 20, μόνο και μόνο για να βγάλει ο ιδιοκτήτης περισσότερα χρήματα. Έχει τύχει να φτάσω στην πόρτα του παιδότοπου της γειτονιάς μου και να φύγω, γιατί φιλοξενούσε 2 πάρτι ταυτόχρονα και ο χώρος του παιδότοπου ήταν μια ασύλληπτη κοσμοπλημμύρα. Πόσο ασφαλές είναι να συνωστίζονται παιδάκια κατ’ αυτό τον τρόπο? Πιστεύω ότι αυτό συντελεί λόγο για αφαίρεση της άδειας λειτουργίας. Έχω δει πολλά και διάφορα επιπλέον. Θα μπορούσα να γράφω ώρες. Όπως πχ. σε παιδότοπο εμπορικού κέντρου των νοτίων προαστίων της Αθήνας που έχουμε πάει ένα απόγευμα, έχουν έρθει δύο κοριτσάκια (περίπου 6 και 8 ετών) άρρωστα με πυρετό. Τα έχουν αφήσει οι γονείς και έχουν φύγει για να κάνουν τα ψώνια τους και αυτά τα κακόμοιρα μετά από λίγο κάθονται αποκαμωμένα σε μια γωνία. Πλησιάζω γιατί έτσι όπως τα είδα ταράχτηκα (και φοβήθηκα) και τα βλέπω και τα δύο με καταρροή (το ένα έβηχε ακατάσχετα). Ρωτάω τι έχουν και μου λεει το μεγάλο, ότι έχουν γρίπη. Πιάνω τα κούτελα, ψήνονται στον πυρετό. Το λεω στην κοπέλα που το λεει με τη σειρά της στον υπεύθυνο και η απάντηση: «Ε, εντάξει. Μην κάνετε έτσι. Σε λίγο θα έρθουν οι γονείς τους να τα πάρουν». Δεν θα σταθώ στο ότι η γουρούνα μάνα έβγαλε τα άρρωστα μωρά έξω για να κάνει αυτή το shopping της, ούτε στο ότι επιπλέον δεν σκοτίστηκε που τα άρρωστα παιδιά της θα κολλήσουν άλλα 30 παιδάκια στον παιδότοπο. Θα σταθώ στο ότι ο παιδότοπος δέχτηκε να αναλάβει την ευθύνη της φύλαξης των παιδιών χωρίς την παρουσία των γονέων τους, και όταν έγινε αντιληπτό ότι τα παιδιά έχουν θέμα και μάλιστα υγείας, δεν έπσευσε να βγάλει μια ανακοίνωση στο mall να έρθουν οι Μ@@@κες γονείς τους να τα πάρουν!!! Πόσο ανεύθυνο είναι αυτό? Είπα πολλά γιατί φουντώνω με αυτό το θέμα. Το συμπέρασμα είναι ότι υπάρχουν πολλοί γονείς που άλλοι είναι γαϊδούρια και δεν ασχολούνται και άλλοι είναι απλώς μπουχτισμένοι και ψάχνουν για λίγη ηρεμία. Επαναλαμβάνω ότι συμφωνώ σε όλα με το άρθρο. Όμως θα βοηθούσε ΠΟΛΥ και οι παιδότοποι να έχουν ΑΥΣΤΗΡΟΥΣ κανόνες. PS: Βρε μαμά Αλέκα, ο 8 ετών γιος σου, θέλει να μπαίνει στον παιδότοπο ολόκληρο παιδί? Δε βαριέται?
Iwanna ola kala,alla ta megalutera paidia den exoun anagkh apo paixnidi?8a megalwsoun kai ta dika sou kapote....
Δεν συμφωνώ με όλα. Το αν ένα παιδάκι χτυπάει ναι μπορεί να φταίνε οι γονείς αλλά υπάρχει η πιθανότητα να μην φταίνε κιόλας. Στα νήπια όταν πήγαινε η κόρη μου είχαν ένα αγοράκι που χτυπούσε όλα τα παιδάκια της τάξης του.Πολλοί γονείς φαγώθηκαν να το διώξουν το παιδί. Η μαμά του απαρηγόρητη να λέει ότι ούτε τον χτυπάνε ούτε αδιαφορούν. Και να σας πω την αλήθεια έτσι φαινόταν. Ένα ζευγάρι ήσυχο, ευγενικό, μετρημένο που έδειχνε να προσέχει και ν αγαπάει τα παιδιά του.( φυσικά δεν ήμουν μέσα στο σπίτι τους αλλά αυτή η αίσθηση δινόταν) Απλά το παιδί μόλις είχε έρθει από άλλη χώρα και επίσης μόλις η μητέρα του είχε γεννήσει το αδερφάκι του. Δυο τεράστιες αλλαγές για το παιδί όπως καταλαβαίνετε. Το παιδί βέβαια τελικά τα κατάφεραν και έφυγε από το σχολείο. Το τι έγινε στο άλλο σχολείο που πήγε δεν γνωρίζω. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν ξέρουμε τι συμβαίνει σ ένα παιδάκι και θεωρώ ότι είναι λίγο επιπόλαιο να ρίχνουμε τις ευθύνες στους γονείς χωρίς να γνωρίζουμε. Και νομίζω από την άλλη ότι και τα παιδιά μας πρέπει να μάθουν ότι στη ζωή υπάρχουν διάφοροι χαρακτήρες και πολλοί απ αυτούς είναι ενοχλητικοί αλλά πρέπει όμως να μάθουν πως ν αμύνονται απέναντι σ αυτούς. ... Και φυσικά ένα ζήτημα είναι και το τι κάνουν οι δασκάλες όταν υπάρχει ένα επιθετικό παιδί στην τάξη τους. Ξέρουν να το χειρίζονται? Έχω κάποιες αμφιβολίες. Επίσης ένα 8χρονο ή 9χρονο παιδί έχει και αυτό την ανάγκη να παίξει και να εκτονωθεί. Τα μικρά παιδάκια γνώμη μου δεν έχουν καμία δουλειά σε φουσκωτά που παίζουν μεγαλύτερα παιδάκια. Εξάλλου οι παιδότοποι συνήθως έχουν χώρους για τα μικρότερα που τα μεγαλύτερα δεν καταδέχονται να πάνε. Τέλος, πέρσι αναγκάστηκα και μάλωσα σε πάρκο γιατί τα 6χρονα τα παιδιά μας έκαναν φασαρία έτρεχαν και γελούσαν και ενοχλούσε ο θόρυβος τους γονείς των μικρότερων παιδιών......Και να διευκρινίσω ότι με τις άλλες μαμάδες φίλες, πηγαίναμε στην παιδική χαρά μετά τις 8.30 (καλοκαίρι ήταν) γι αυτό ακριβώς τον λόγο. Συγγνώμη αλλά το 3χρονο δεν έχει καμία δουλειά να βρίσκεται σε παιδική χαρά στις 9.30 το βράδυ. Πρέπει να είναι ήδη στο κρεβατάκι του ή έστω σε διαδικασία ύπνου.
rose σε γενικές γραμμές με βρίσκουν σύμφωνη αυτά που λες... Απλά, να πω δύο πράγματα: 1) δεν είναι απαραίτητο να είναι οι γονείς "κακοί" κατά κάποιον τρόπο για να είναι ένα παιδάκι πιο "εκδηλωτικό - επιθετικό". Έχω διαπιστώσει ότι αυτό γίνεται και με γονείς που είναι πέραν του δέοντος "καλοί", δλδ δεν μαλώνουν συχνά το παιδί και περιορίζονται στο "δεν είναι σωστό" ή το αφήνουν να χαλάει τον κόσμο σα να μην τρέχει τίποτα... Όσον αφορά στο επεισόδιο στην παιδική χαρά που περιγράφεις, το να "ενοχλούνται" οι γονείς από το θόρυβο σε μία παιδική χαρά και να κάνουν παρατήρηση το θεωρώ επιεικώς απαράδεκτο, αλλά, όσον αφορά στο "το 3χρονο δεν έχει καμία δουλειά να βρίσκεται σε παιδική χαρά στις 9:30 το βράδυ" το θεωρώ υπερβολικό. Είναι καλοκαίρι και τα 3χρονα, όπως και τα 6χρονα ξεσκάνε!!! Αυτό δε σημαίνει, φυσικά, ότι δεν πρέπει να συνυπάρχουν. Τρανταχτό παράδειγμα η οικογένειά μας: έχουμε ένα 6χρονο και ένα 3χρονο!!!!! Αναγκαστικά πάμε πακέτο!!!!
Ναι ναι είναι έτσι ακριβώς. Εμένα η κόρη μου ενίοτε ψιλογρατζουναει μικρότερα παιδια σε καρότσια κ με το πιρι πιρι πια το χει κόψει. Κ πάντα είναι απο πίσω της σε παιδική χαρα κ παιδοτοπο κ πάντα λέω στις άλλες μαμάδες που έχουν μωρά σε καρότσια κ μου λένε αστη να δει το μωρακι ότι όχι πολυ κοντα γιατι γρατζουναει! Κ άμα θέλω να πιω καφε αραχτα κ ωραία την αφήνω με το μπαμπά της κ πάω!!!!
Αρχικά, μου επιτρέπεις μία παρατήρηση στο κείμενο και συγκεκριμένα εκεί που λες: "Το ίδιο ισχύει και για όσους έχουν ζωηρά παιδιά, αλλά και για όσους έχουν όχι ζωηρά παιδιά. Οι πρώτοι πρέπει να είναι σε επιφυλακή μην τυχόν το παιδί τους κοπανήσει/δαγκώσει/μαλλιοτραβήξει κάποιο άλλο, οι δεύτεροι μήπως το παιδί τους ποδοπατηθεί/σπρωχτεί/φοβηθεί." Ζωηρό παιδί δε σημαίνει κατ' ανάγκη αυτά που λες. Το δικό μου παιδί είναι πολύ ζωηρό, τρέχει, σκαφραλώνει ανάποδα κλπ, αλλά δεν έχει διανοηθεί να χτυπήσει παιδάκι, παρά μόνο σε φάση άμυνας (δλδ να τον έχει χτυπήσει ο άλλος πρώτος). Συμφωνώ ότι τα παιδάκια πρέπει να ξέρουν καλούς τρόπους, αλλά, κακά τα ψέματα, πόσο μπορούν να τους "θυμούνται". Εδώ οι γονείς και δεν τους θυμόμαστε... Εμείς πάμε σε παιδοτόπους, τα παιδάκια μου περνάνε πολύ καλά, εννοείται και έχουνε χτυπήσει κλπ. Όσο για το παιχνίδι, επειδή έχω παιδιά και στις δύο ηλικίες, ναι, να προσέχουν τα μικρά (που έχω), αλλά και τα μεγάλα (πάλι που έχω) να τρέξουν και να παίξουν θέλουν... τι να κάνουν κι αυτά;;
ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΛΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ . Ναι ειναι παιδακια ολα ναι τις περισσοτερες φορες (το τονιζω τις περισσοτερες) δεν το κανουν επιτιδες, ομως εμεις οφειλουμε να ζηταμε παντα συγνωμη απο το παιδακι και τους γονεις. Στις πιο πολλες περιπτωσεις φταινε οι γονεις που νομιζουν πως αφου ''γεννησαν'' ενα παιδι δεν χρειαζεται να κανουν κατι αλλο. Μαλλον δεν εχουν ενημερωθει οτι δεν πρεπει να σταματησουν να ασχολουντε μαζι του και αφου βγει απο την κοιλια....
ΕΧΩ ΚΑΙ ΓΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΄΄΄ΘΥΜΑ΄΄!! ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΚΟΥΜΠΑΕΙ ΠΑΙΔΑΚΙ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΜΙΚΡΗ ΤΗΝ ΕΜΑΘΑ ΕΤΣΙ! ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΣΠΡΩΧΝΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΧΤΥΠΑΝΕ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΝΑ ΚΑΘΕΤΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΤΡΩΕΙ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΦΕΥΓΕΙ!! ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΕΩ..ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΕ ΧΤΥΠΑΕΙ ΠΕΣ ΤΟΥ... ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΙ ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΣΕ ΧΤΥΠΑΕΙ ΑΠΛΩΣΕ ΚΑΙ ΣΥ ΤΟ ΧΕΡΑΚΙ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΟΥΛΗ!! ΑΝΤΕ ΠΙΑ!! ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΡΩΜΕ ΚΙΟΛΑΣ!! ΙΔΙΩΣ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΩ ΑΠΑΘΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝΕ ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ ΧΑΖΟΓΕΛΑΝΕ ΚΙΟΛΑΣ!!! Ε! ΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟ ΛΕΣ... ΣΗΚΩ ΤΟ ΧΕΡΑΚΙ ΣΟΥ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΑΝ ΘΑ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕΙ!!!! ΑΝΤΕ ΠΙΑ...
Εγω παλι αποφευγω τους παιδοτοπους .... Παω αναγκαστικα μονο σε γεννεθλια,οταν μας καλουν... Για ολα αυτά που ειπες ,συν για εναν ακομη λογο... Τους σιχαινομαι...τους θεωρω πολυ βρωμικους για μικρά παιδια... Χωρια,που οποτε και να παμε το παιδι μετά ειναι αρρωστο...θα κολλησει καποια ιωση... 2 παιδια εχω,ποτε δεν τις πηγα για παιχνιδι...ποτε...και ας ηταν δυσκολα το χειμωνα με την "κλεισουρα".. Κατα ποσο μάλλον το καλοκαιρακι....
Συμφωνώ, και εμείς τους αποφεύγουμε γιατί καθε φορά που τα πάμε τα παιδιά όλο και κάποια ιωσούλα θα τσιμπήσουν! Ευτυχώς έχουν μάθει από μικρά και τους αρέσουν οι παιδικές χαρές. Ακόμα και με ψοφόκρυο, θα βάλουν τους σκούφους τους & έξω για ποδήλατο, πατίνι & ποδόσφαιρο! Πάντως, ακόμα & τώρα που είναι 4,5 & 6,5 ετών είμαι όλη την ώρα -διακριτικά- πίσω τους ή αν κάθομαι τους έχω πάντα στο οπτικό μου πεδίο όχι μόνο επειδή θέλω να ελέγχω τη συμπεριφορά τους (ή τη συμπεριφορά των άλλων προς αυτούς αλλά και για την ασφάλειά τους! Όσο δε ήταν μικρότεροι, ειλικρινά δεν είχα βάλει ποπό κάτω!!!
Μαζί σου Ολίβια σε όλα...Ναι όλες οι μαμάδες έχουμε τόσο πολύ ανάγκη να πιούμε έναν καφέ με την ησυχία μας, το καταλαβαίνω...Αλλά ο χώρος του παιδότοπου δεν είναι για αυτό το σκοπό. Πριν λίγο καιρό που πήγαμε με άλλες φίλες μαμάδες σε ανοιχτό παιδότοπο να παίξουν τα μικρά μας, ένα παιδάκι στο φουσκωτό το χτυπήσανε και αυτό έκανε εμετό. Το πήρε που λες η μαμά του από το χέρι και γυρνούσε σε όλα τα παιδάκια που βρίσκονταν εκεί γύρω και ρωτούσε το παιδί της "αυτός σε χτύπησε?" Δηλαδή, αν δεν ήμασταν κοντά στα μικρά μας μπορεί να έτρωγαν και καμιά ανάποδη από αυτή τη μαμά, η οποία μάλλον έπινε τον καφέ της ήσυχη και όταν της ήρθε το βλαστάρι της χτυπημένο θυμήθηκε καθυστερημένα να κάνει τη μάνα...Και μάλιστα με λάθος τρόπο... Έχουν δει πολλά τα μάτια μου και εμπιστοσύνη δεν έχω σε κανένα..Προσπαθώ να τον αφήνω να κυκλοφορεί μόνος του μέσα στον παιδότοπο πλέον για να ανεξαρτητοποιηθεί και λίγο και να μην είμαι τόσο υπερπροστατευτική. Πάντα όμως μπορεί να συζητάω και το ένα μάτι να τον παρακολουθεί. Εκτός από εκείνες τις μέρες με τους φίλους του που θα έχουν πολύυυ όρεξη για παιχνίδι...Ο δικός μου είναι ένας αγαθός γίγαντας...Καλώς ή κακώς..Δε χτυπάει ποτέ...Αλλά επειδή μπορεί και να τις φάει, είμαι σε επιφυλακή...Ευτυχώς πια λόγω του σωματότυπου του τον φοβούνται και λίγο τα "ζιζάνια"... Μανούλες να έχετε τα μάτια σας πάντα 14...Δε σας φταίνε τα άλλα παιδάκια να πληρώνουν τα νεύρα, τις κακές συνήθειες ή δε ξέρω και γω τι άλλο των παιδιών σας...Πάντα θα υπάρχει και η κακιά στιγμή...Όμως στο χέρι μας είναι να μεγαλώσουμε σωστούς ανθρώπους και όχι γαιδούρια που δε σέβονται τίποτε και κανένα...Αυτή η συμπεριφορά που μπορεί κάποιες να επιτρέπουν στα παιδιά τους δήθεν για να σκληραγωγηθούν έχει αντίκτυπο στους ανθρώπους με τους οποίους θα συναναστρέφεται το παιδί σε όλη του τη ζωή...Σήμερα θα σπρώξει ένα παιδάκι και θα το κοροιδέψει, αύριο θα βρίσει το δάσκαλο και θα κοροιδέψει ένα παιδάκι με ειδικές ανάγκες, μεθαύριο που θα μεγαλώσει δε θα υπολογίζει κανένα και θα φέρεται όπως γουστάρει και στο τέλος θα έρθει η ώρα που όλη αυτή η συμπεριφορά θα γυρίσει μπούμερανγκ προς τους ίδιους του τους γονείς...Κανένας σεβασμός, υπόληψη, φροντίδα και στοργή.. .Όλα είναι δανεικά σε αυτή τη ζωή...Αν δανείσουμε ανιδιοτελή αγάπη και φροντίδα στο παιδί μας, κάποτε θα την πάρουμε πίσω...
Είμαι τυχερή δηλαδή που δε νιώθω καμία ανάγκη να πιω καφέ χωρίς το παιδί μου κι έτσι δεν πάω ποτέ σε παιδότοπους!Πάντως πολύ σωστό το κείμενο...
Ουφ ολιβια εγω ειμαι δερβεναγας με τη μικρη γιατι δαγκωνει κ ενιοτε σπρωχνει. Συνηθως την προλαβαινω μου χει συμβει και οχι τη βαζω κ ζητα συγνωμη κ παντα απολογουμαι στους γονεις... Ομως δεν αντεχω να μου ξαναπουν οτι εγω φταιω γιατι το χτυπαω. Κλαιω με παραπονο. ΠΟΤΕ κανεις δν τγν εχει αγγιξει η δαγκωσει για πλακα . Πηγα κ σε παιδοψυχολογο κ μιυ ειπε οτι ισως επειδη δαγκωνε και το στηθος ειναι λαθος παιχνιδι κ οτι ειναι διεκδικητικος χαρακτηρας κ θα λυθει στον παιδικο. Απλα θελω να πω οτι αν δειτε καποιον γονιο να ειναι απο πανω να εξηγει στο παιδι να τοτ κανει παρατηρηση κ να προλαβαινει το παιδι του μη θεωρειται οτι απαραιτητα φταιει η οτι ειναι κακοποιητικος... Εγω το κουβαλαω πολυ μεσα μου :·
Αφροδίτη μου, αντιμετωπίζαμε ακριβώς το ίδιο πρόβλημα με τη μικρή μου, δάγκωνε και πραγματικά ήρθαμε πολλές φορές σε δύσκολη θέση! Πήραμε και εμείς γνώμη από παιδοψυχολόγο και μας είπε ότι είναι αντίδραση του παιδιού γιατί ακόμα δεν μπορεί να εκφράσει λεκτικά το συναίσθημά της. Η αντιμετώπιση ήταν η εξής... κάθε φορά που δάγκωνε πηγαίναμε κοντά της, της εξηγούσαμε ότι η συμπεριφορά της δεν είναι σωστή και ότι δεν τη δεχόμαστε, έπειτα ζητούσε συγνώμη από το παιδάκι (το ίδιο και εμείς από τους γονείς) και είχε συνέπεια (πχ. τέλος το παιχνίδι, επιστροφή στο σπίτι). Σιγά σιγά άρχισε να το κόβει αλλά οριστικά τελείωσαν αυτές οι συμπεριφορές όταν μίλησε! Το σημαντικό είναι να υπάρχει μία κοινή γραμμή αντιμετώπισης από τους γονείς και να μην το αφήνεται να φεύγει έτσι!
Afroditi sumfwnw me th Fwteinh :) mia filh mou pou einai daskala se Montessori sxoleio mou eipe akrivws ta idia opws o paidopsyxologos sth Fwteinh. opote otan dagkwne tou milousame, ton agkaliazame kai meta mazi phgainame sto paidaki-8uma agkalitsa-filaki kai sugnwmh. wspou arxise na milaei kai na ekfrazetai, na milaei kai apo tote den ksanadagkwse. Ypomonh ;)
εγώ μόνο θα σχολιάσω κάτι! Η γενικότερη οδηγία στους παιδότοπους είναι ότι επιτρέπεται η είσοδος στα φουσκωτά μέχρι 11 χρονών! Ο δικός μου ο μεγάλος που είναι 8...τελικά να μπει ή όχι;;; και το γράφω γιατί αναγνώρισα στη συμπεριφορά του παιδιού μου αυτό που γράφεις για τις μεγάλες δρασκελιές....και ναι...του έχω μιλήσει και του έχω πει να προσέχει τα μικρά...Αλλά και πάλι... να παίξει πάει ρε γμτ... μέχρι τώρα ΕΥΤΥΧΩΣ δεν έχει συμβεί κάτι συνταρακτικό αλλά ομολογώ πως προβληματίστηκα κάπως... σε όλα τα άλλα εννοείται πως συμφωνώ!!!!! Τα πάντα ξεκινούν και τελειώνουν σε εμάς, τους γονείς...