Ολα κυλουν φυσιολογικα. Ο κοσμος συνεχιζει κανονικοτατα τη ζωη του. Η γη εξακολουθει να γυριζει.
Ταση λιποθυμιας περπατωντας στους διαδρομους πολυκαταστηματος. Ελαφρυς πονος στη μεση.
Νευρακια. Νευρα. ΝΕΥΡΑΑΑ…!
Η μερεντα εξαφανιζεται απο το βαζο της. Καταναλωση παντος ειδους φαγωσιμου μετα βουλιμιας.
Υπνηλια. Υπνηλ…. Υπν …
ΜΠΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΜ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
(οκ, πολυ κακο για το τιποτα, τελικα….!)
Η πρωτη μας γνωριμια εγινε πριν απο 33 χρονια, οταν πηγαινα στην εκτη δημοτικου. Οχι, δεν τη συμπαθησα αμεσως. Καθολου μαλιστα! Ηρθε και μου αλλαξε τη ζωη! Ενιωθα περιεργα μαζι της (δεν μας συστησε και κανεις σωστα!) , σα να μου σταματουσε τη ζωη για λιγες μερες, σα να ηθελε με το ζορι να με κανει απο παιδι γυναικα. . .
Μια πρωτη συμπαθεια ενοιωσα για τις τακτικες της εμφανισεις, οταν γνωρισα τη Δεσποινα με τις πολυκυστικες ωοθηκες της -εκεινη δεν την επισκεπτοταν τακτικα…
Τη γνωρισα πολυ καλυτερα στα 23 μου, οταν με «εγκατελειψε» προσωρινα στη διαρκεια της πρωτης μου εγκυμοσυνης, απο τις μαιες στα μαθηματα ψυχοπροφυλακτικης. Μαθαινοντας περισσοτερα γι’ αυτην και τις «συνηθειες» της, εκτιμησα το σκοπο της υπαρξης της!
Ανεβηκε ακομα περισσοτερο στην εκτιμηση μου, οταν μερικα χρονια αργοτερα, η αδελφη μου χρειαστηκε -στην προσπαθεια της να μεινει εγκυος- να περασει αναγκαστικα μια φαση ψευτο-εμμηνοπαυσης με ολες τις ορμονικες παρενεργειες…
Εκει ομως που πραγματικα την υπερασπιστηκα μεχρι θανατου ηταν οταν επισκεφθηκε τις κορες μου! Τους την συστησα με τα καλυτερα λογια και με τη βοηθεια του γυναικολογου μου μαθανε τα παντα γι’ αυτην, το σωμα τους, τις ξεχωριστες – γυναικειες – του λειτουργιες και πως να το φροντιζουν και να το προστατευουν! Θεωρησα απαραιτητο να τη δουν σα μια καλη φιλη, ετσι υιοθετησα κι εγω μια πιο ψυχραιμη σταση απεναντι της, χωρις να μεγαλοποιω τους πονους και τη νευρικοτητα που μου προκαλουσε!
Σημερα, στα 44, η σχεση μας φαινεται να εχει κανει πια τον κυκλο της και μαλλον πλησιαζει η στιγμη του αποχαιρετισμου! Και παλι με τη βοηθεια του γιατρου μου, κανω ο,τι ειναι δυνατο για να μπω και σε αυτη τη φαση της ζωης μου με τον καλυτερο δυνατο τροπο! Εχοντας παρει απο τη σχεση μας ο,τι καλυτερο, τα 4 παιδακια μου (ε, ενταξει και τις ορμονες που με κρατησαν νεα και κουκλαρα ολα αυτα τα χρονια, χαχαχαχα!), θα περασω στην επομενη πιστα χωρις αυτην πια!
Ειναι η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΜΟΥ! Ειναι η ΠΕΡΙΔΟΣ ΜΑΣ, κοριτσια!
Χαρα
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Προσπαθώ να αγαπήσω την περίοδο μου τον τελευταίο καιρό, δεν είχα κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα μαζί της ποτέ, ούτε πόνους και δόξα τω θεώ πάντα στη μέρα της, να μην πω και στην ώρα της. Αλλά μου κρατάει 10 μέρες! Δέκα. Όπως συνηθίζω να λέω τις μισές μέρες του μήνα έχω περίοδο και τις υπόλοιπες μισές την περιμένω. Για να μην αναφέρω πως 2 3 μέρες πριν μου έρθει, έχω αίμα στην επαφή. Και φυσικά καμιά φορά έχω και αίμα κατά την ωορρηξία. Εννοείται έχω κάνει όλες τις απαραίτητες εξετάσεις. Το κείμενο αυτό σίγουρα με έκανε να σκεφτώ διπλά πριν τη βρίσω ξανά την περίοδό μου.