Ο Αρχέλαος έγινε 11 μηνών!

Κοίτα, θα κρατήσω τα ζουμιά για τον άλλο μήνα που… ΧΡΟΝΙΖΕΙΣ! Θεε μου, χρονίζεις!

Πότε ήσουν εκείνο το μικρό σκουλικάκι των 2 κιλών και 930 γραμμαρίων και πότε μου έφτασες κοντά 10 κιλά; Πότε ήσουν ένα υπναρούδι και πότε έφτασες ενα αεικίνητο αγοράκι που δεν κάθεται στιγμή σε μία θέση;

Πότε έμαθα ότι θα έρθεις στη ζωή μας και πότε έγινες αναπόσπαστο κομμάτι της;

Αλλάζεις! Αλλάζεις μέρα με τη μέρα τόσο πολύ! Δεν το χωράει ο νους μας ότι έγινες τόσο μεγάλος! Με το… χιούμορ σου, την τσαχπινιά σου, τη ματιά σου που κλέβει καρδιές, το χαμόγελο και τον ατρόμητο χαρακτήρα σου!

Κάθε μέρα στέλνεις την ψυχή μας στην κούλουρη ουκ ολίγες φορές, αφού σκαρφαλώνεις παντού, πας παντού, χωράς παντού. Τίποτα δεν σε σταματά. (Κάνε μου όμως μια χάρη και σταμάτα να βάζεις στο στόμα σου ότι βρεις μπροστά σου, σε παρακαλώ! Κατάλαβε παιδάκι μου όμορφο ότι δεν τρώμε το χαρτί και τα crocs δεν είναι ψωμί για να τα μασουλάμε!)

Σε λίγες μέρες θα βαπτιστείς, σε ένα μήνα θα σβήσεις το πρώτο σου κεράκι.

Ένα αγοράκι δυνατό, η αγκαλιά σου τόσο σφιχτή όταν σκαρφαλώνεις πάνω μου σαν μαϊμουδάκι και κλείνεις το λαιμό μου στα χεράκια σου!

Ένα τόσο υπέροχο αγόρι! Τόσο ζωηρό και τόσο ήρεμο ταυτόχρονα!

Το βράδυ πριν κοιμηθώ, περνάω πάντα μια βόλτα από το δωμάτιό σας. Αναπνέετε και τα δυο σας ρυθμικά, τα πρόσωπά σας γαλήνια και ευτυχισμένα.

Και το πρωί είσαι ο πρώτος που ξυπνάς και με τη φωνή σου ηχηρή σαν του Ταρζάν μας καλείς όλους σε εγερτήριο. Σηκώνομαι με κλειστά μάτια και παραπατάω μέχρι να έρθω κοντά σου. Και τότε το βλέπω: ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά μόλις τα μάτια σου με αντικρύσουν. ΜΑΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ, γεμίζει η φωνή σου το σπίτι.

Καλημέρα αγοράκι μου! Καλημέρα χαμογελάκι μου!

Και σε γεμίζω φιλιά στο λαιμουδάκι, την κοιλίτσα και τα μπουτάκια και εσύ σκας στα γέλια.

Και κάπως έτσι όμορφα ξεκινά η κάθε μας μέρα… Και συνεχίζει με γελάκια, σκανδαλιές και μαύρα γονατάκια!

Σε λατρεύω, μωρό μου!