Χθες γράψαμε το γραμμα μας στον Άγιο Βασίλη. Η Αθηνά ήταν πραγματικά ένα εξαιρετικό παιδί και φέτος. Και ο Αρχέλαος το ίδιο. Το γράψαμε αυτο στον Άγιο και μάλιστα βάλαμε και τις υπογραφές μας η μαμά και ο μπαμπάς για να το επιβεβαιώσουμε. Η Αθηνά διάλεξε δώρο και για τον Αρχέλαο, κάτι που συμπτωματικά -χαχα- της αρέσει πολύ και εκείνης.
Του φτιάξαμε και τρεις ζωγραφιές: μία με ένα Χριστουγεννιάτικο δέντρο, μία με έναν χιονάνθρωπο και μία με όλη την οικογένεια. Στην πρώτη βοήθησε λίγο η μαμά, τις άλλες τις έκανε μόνη της.
Τα έβαλα όλα σε ένα φάκελο, τάχα να τα ταχυδρομήσω και μετά σκέφτηκα… να τα κρατήσω ένα ένα τα γράμματα που θα γράφουν κάθε χρόνο. Θα γράφουμε απέξω το όνομα του καθένα και τη χρονιά. Θα τα βάζουμε σε ένα κουτί μαζί με ένα στολιδάκι ή γουράκι για την κάθε χρονιά. Και όταν πια μεγαλώσουν πολύ πολύ και φτιάχνουν πια τα δικά τους δέντρα, θα τους δώσουμε τα κουτια τους, να διαβάσουν τι ήθελαν/έγραφαν τότε… Και να βάζουν τα ολόδικά τους στολίδια…
Με την Αθηνά να κοντεύει πια τα τέσσερα, τον Αρχέλαο να ειναι ήδη ενός και εμένα να κλείνω πια τα 30 σε δυο μέρες, κάτι μου λέει πως αυτή η μέρα που θα τους παραδώσουμε τις αναμνήσεις τους θα έρθει πριν το καταλάβουμε 🙂
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Αχ αυτά τα γράμματα στον αγαπημένο Αγιο! Εγώ τα έβγαζα φωτοτυπία, κρατούσα τα πρωτότυπα και έστελνα κανονικά με το ταχυδρομείο την φωτοτυπία, με γραμματόσημο και όλες τις επισημότητες, τα ρίχναμε μαζί στο κουτί και μάλιστα ο Αγιος Βασίλης (τα ΕΛΤΑ δηλαδή) στέλνουν (ή τουλάχιστον έστελναν) πίσω κάρτα με ευχές και συλλεκτικά γραμματόσημα! Και του χρόνου!
τέλεια ιδέα!! Θα την εφαρμόσω!
Ναι, κι εμείς τα κρατάμε κάθε χρόνο! Τα γράψαμε την προηγούμενη βδομάδα και τα βάλαμε στο δέντρο να έρθει να τα πάρει ο καλικάντζαρος και βρε παιδί μου, ήρθε την άλλη μέρα πουρνό-πουρνό, ένα πράγμα! Ούτε courrier τέτοια εξυπηρέτηση! Πριν λίγες ημέρες ψάχνοντας τα κουτιά των παιδιών με τα αναμνηστικά τους βρήκα το γράμμα που γράψαμε με τον Ορεστάκο πριν 2 χρόνια, όταν ήταν 2,5 που μου "υπαγόρευε" τι να του γράψω. Τα είχα γράψει κατά λέξη τότε και η ανάγνωσή του τώρα ήταν τουλάχιστον απολαυστική! Νόημα κανένα, ωστόσο ο στόχος είχε επιτευχθεί! Φέτος με τη μικρή, και αυτή 2,5 τώρα, στην υπαγόρευσή της πρέπει να είπε 10 φορές ότι θέλει να της φέρει ο "Βασίλης" πίτσα και να την φάνε μαζί. Τείνω να πιστέψω πως έχει κάποιο γκομενάκι στο σχολείο που το λένε Βασίλη και θέλει να βγουν ραντεβού...δεν εξηγείται διαφορετικά...αν σκεφτείς ότι απεχθάνεται την πίτσα!