Ήμουν τόσο τυχερή που ανακαλυψα τις υπεροχες μαμαδο-ιστορίες σας την στιγμή που περίμενα την μικρή μου! Ελεγα πού θα πάει, θα έρθει η ώρα να πω κι εγώ την δικιά μου! Εγώ μαμα…! Κάτι που ονειρευόμουν από μικρό παιδί… Λάτρευα τα παιδιά κάθε ηλικίας γι’ αυτο κι από μικρή είχα αποφασίσει ότι θα γίνω εκπαιδευτικός. Δασκάλα, όπως έλεγα τότε.

Κι ήρθε η στιγμή που βρήκα τον ανθρωπό μου! Παντρευτήκαμε και μετά από κανένα χρόνο αρχίσαμε να σκεφτόμαστε πιο σοβαρά να κάνουμε το παιδάκι μας… αυτό όμως το τσαχπίνικο είχε άλλα σχέδια και θέλησε να μας παιδεψει! Κι όσο κι αν απολαμβάναμε τις προσπάθειες, δεν έλεγε να μας έρθει. Εγώ αγχώδης όπως πάντα και παρά τις παρατηρήσεις του γιατρού μου, που με διαβεβαίωνε ότι δεν εχω κάτι, είχα πλάσει σενάρια στο μυαλό μου οτι δεν θα τα καταφέρουμε ποτέ. Και μετά από 10 περίπου μήνες κι αφού πλησίαζε το όριο του χρόνου που μου είχε δώσει και ο γιατρούλης μου.. αποφασίσαμε να περάσουμε τα Χριστούγεννα του 2012 στα Καλάβρυτα! Ψιλοσπασμένη εγώ γιατί περίμενα περίοδο στις 23 και πρώτη φορά μετά από μήνες έλεγα ας μην μου έρθει… Για να περάσω καλά στο ταξίδι και όχι για άλλο λόγο.

Τελικά ούτε τα Χριστούγεννα μου ήρθε, ούτε την Πρωτοχρονιά! Κι εγώ ακόμα θα περίμενα (από το φόβο άλλης μιας απογοήτευσης) αν δεν με έπαιρνε ο αντούλης μου σηκώτη να με πάει για χοριακή. Το αποτέλεσμα; 46.700 ! 7 εβδομάδων!  Την ίδια μέρα πήγαμε (επιτέλους!) στον γιατρό και ακούσαμε τον χτύπο της καρδιάς μας!!

Από τότε όλα κύλησαν ομαλά. Είμαι από τις τυχερές χωρίς καμία αδιαθεσία, χωρίς πρηξιματα, αναγούλες ή ζαλάδες. Μέχρι την παραμονή που γέννησα, έκανα φασίνα!

Και ήρθε ο Αύγουστος και βάζαμε στοιχήματα πότε θα γεννήσω. Ο αντρούλης μου έπεσε μέσα! 21 ξημερώματα άρχισα να νιώθω κάτι πονάκια σαν περιόδου αλλά πιο δυνατά… Κυρία εγώ..! Κάνω το μπάνιο μου, βλέπω λίγο τηλεόραση, χωρίς να ξυπνησω τον άντρα μου, ώσπου στις 6 περίπου είπα να τον ενοχλήσω. Πήραμε την μαία, την καλή μου Κατερίνα και ξεκινήσαμε.

Να μην σας κουράζω… Η μικρή εξακολουθούσε να μας κάνει καψόνια. Διαστολή 2 για ατέλειωτες ώρες.. Η καλή μου μαία εκει… συνέχεια να μου δίνει κουράγιο και να με βοηθάει στις ασκήσεις γιόγκα που μου έδειχνε τόσο καιρό και εγώ τις αμφισβητούσα! Μέχρι εκείνους τους πόνους που μου έδειξαν πόσο δίκιο είχε!

Κατά τις 6 το απόγευμα κι ενώ είχα απογοητευτεί και φοβηθεί γιατί πού και πού έπεφταν οι παλμοί της μικρής μου, είπε η μαία μου να με εξετάσει άλλη μια φορά.

«Τι να δεις;» της λέω.. πάλι τα ίδια περίμενα.. Ευτυχώς όμως εκείνη την στιγμή σπάνε τα νερά και η διαστολή ξαφνικά στο 8!

«Γεννάς!» μου λεει. Άφωνη εγώ!

«Βλέπω τα μαλλάκια της!» και τότε σκέφτηκα ότι θα μοιάζει στον μπαμπά της καθώς εγώ ήμουν κουρούπα σαν βρέφος! Και όντως είναι ίδια ο μπαμπάς μας!

Με 6 εξωθήσεις είχαμε την μπουμπού μας… κι ένιωσα τόσο ευλογημένη και ερωτευμένη με αυτό το μικρό πλασματάκι..!

Το ανθρωπάκι μας που κοντεύει 3 μηνών και μας έχει τρελάνει όλους.. Που αν και τόσο μωρό δηλώνει κάθε μέρα πως έχει την δική της προσωπικότητα! Είναι όλος ο κόσμος στην αγκαλιά μου!

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας! Κάποια άλλη στιγμή θα σας πω και για τον θηλασμό μας… αν και αδύνατο το γάλα μας, ακόμα το παλεύουμε! Να είστε όλες καλά και να χαίρεστε τα παιδάκια σας! Και όσες είστε στην προσπάθεια, χαρείτε το και όταν έρθει η στιγμή… αυτά ξέρουν πότε να φτάσουν!!