Την κατάπια αμάσητη (την προπαγάνδα)!
Μανούλες και μέλλουσες μανούλες,
αποφάσισα να στείλω και εγώ την δική μου μαμαδοιστορία για να βοηθήσω έστω και μία γυναίκα μέσα από αυτήν. Ακόμη και μία αν βοηθηθεί θα είναι κέρδος.
Είμαι 28 χρονών και με τον άντρα μου αποφασίσαμε να κάνουμε ένα παιδάκι το οποίο ήρθε με την πρώτη κιόλας προσπάθεια (τί ευλογία, Θεέ μου). Είχα μία υπέροχη εγκυμοσύνη η οποία κύλησε γρήγορα και πολύ ευχάριστα. Από τη πρώτη κιόλας εβδομάδα διάβαζα τα πάντα γύρω από την πολύ σημαντική αυτή περίοδο της γυναίκας. Διάβαζα τα πάντα για το σώμα, για τα κιλά, για την ανάπτυξη του εμβρύου ανα εβδομάδα, όλα. Ήθελα να μάθω καλά το «μάθημά μου»…
Σε κάθε ραντεβού με τον γιατρό μου ήμουν χαλαρή, σίγουρη πως όλα θα πάνε καλά.. Ώσπου έφτανε σιγά σιγά η 30η εβδομάδα και είπα ότι είναι ώρα να αρχίσω και τα μαθήματα ανώδυνου τοκετού.
Βρήκα λοιπόν μία μαία για να κάνουμε μαθήματα κατ’οίκον. Ήθελα να την έχω όλη δική μου, να την ρωτάω τα πάντα. Ήταν πολύ καλή, προσεγγίσιμη και πάνω απ’ όλα υπέρμαχη του απολύτως φυσικού τοκετού. Φυσικού, όχι απλά φυσιολογικού. Αναλύαμε πολύ το θέμα, είχα ευτυχώς την ψυχραιμία να μην φάω αμάσητη και την προπαγάνδα του φυσικού τοκετού στο σπίτι αλλά έφαγα εντελώς αμάσητη την προπαγάνδα του φυσιολογικού τοκετού χωρίς επισκληρίδιο αναισθησία και του αποκλειστικού θηλασμού.
Φτάνοντας στην 40η εβδομάδα και αφού η μπουμπού μου δεν ερχόταν με τίποτα παρόλες τις συσπάσεις, ξεκίνησα για το νοσοκομείο. Ο γιατρός μου, άριστος ψυχολόγος μου είχε πεί «ο τοκετός, να ξέρεις, είναι λαχείο. Επειδή έμαθες καλά το μάθημά σου αυτό δεν σημαίνει ότι τελείωσε«
Πόσο δίκιο είχε!!!
Μετά από 8 ώρες πόνων, η μπεμπούλα μου δεν κατέβαινε με τίποτα…
Σκεφτόμενη όσο πιο ψύχραιμα μπορούσα εκείνη την ώρα, αποφασίσαμε μαζί με τον άντρα μου να γεννήσω με καισαρική τομή. Σε 20 λεπτά άκουσα το κλάμα της…. και δεν το ευχαριστήθηκα!!!
Έξι μήνες μετά κοιτάζομαι στον καθρέφτη και φασκελώνομαι!! Αλήθεια σας λέω κορίτσια!! Φασκελώνομαι όχι για τον κλασσικό πλέον λόγο (γιατί έκανα καισαρική), αλλά για ό,τι επακολούθησε… Και ιδού τί ήταν αυτό..
Είχα ενοχές!!! Ναι, είχα ενοχές!!!!! Γιατί; Γιατί δεν γέννησα φυσιολογικά και ετσι δεν ήμουν καλή μάνα..!
Το παιδάκι μου ήταν υγιέστατο, εγώ είχα γρήγορη ανάρρωση, ο άντρας μου ήταν υποστηρικτικός, όλα ήταν καλά και όμως εγώ είχα ενοχές!!! Έκανα τις πιο ακατάλληλες και ηλίθιες (ναι, ηλίθιες) σκέψεις που μπορεί να κάνει μία λεχώνα… Γέννησα το παιδάκι μου με νυστέρια, δεν άκουσα αυτό το «πλάφ», δεν έκανα το καθήκον μου ως γυναίκα και μάνα, δεν τα κατάφερα και επέλεξα τον εύκολο δρόμο!!! Αυτά σκεφτόμουν και άλλα πολλά που αν τα γράψω θα γράφω ως το 2015!!!!!!
Αποκορύφωμα στάθηκε η αποτυχία θηλασμού… Εκεί τα πράγματα τολμώ να πώ πως ξέφυγαν από τον έλεγχό μου… Ο άντρας μου υπήρξε ένας ήρωας και κάθε μέρα τον ευχαριστώ που με υποστήριξε σε αυτό το παραλήρημά μου..! Θήλασα την κόρη μου για πολύ λίγο και αυτό ήταν… Κάθε φορά που έκανα το γαλατάκι της ένιωθα ανίκανη να θρέψω το παιδί μου με το σώμα μου. Η φράση «μάνα-τροφός» στεκόταν πάνω από το κεφάλι μου σαν δαμόκλειος σπάθη(!) και η ερώτηση από φίλους και συγγενείς «Θηλάζεις;» ήταν πραγματικά μαχαίρι στην καρδιά μου…
Δεν τολμούσα να κοιτάξω την τομή μου… Ντρεπόμουν γι’ αυτήν… Πραγματικά την κατάπια αμάσητη την προπαγάνδα, μανούλες. Δεν θα πω ότι ήταν επιλόχειος κατάθλιψη, ήταν απλά λάθος! …Μου πήρε σχεδόν 5 μήνες για να φτάσω σήμερα να πώ ότι υπήρξα ….(δυσκολεύμοαι να βρω λέξη κατάλληλη)!Αφελής, τελειομανής, χαζή, δεν ξέρω..Πάντως ήταν λάθος!!!Και πολύ ψυχοφθόρο για μένα και για το παιδί μου..
Σήμερα η κόρη μου είναι 6 μηνών, αναπτύσσεται πολύ καλά, δεν αρρώστησε όλο το χειμώνα, χαμογελάει και με τρελαίνει, τρώει τα φρουτάκια της και είμαστε πολύ δεμένες και ας μην την θήλασα και ας μην την γέννησα κολπικά… Έτσι λέω πλέον, μανούλες: «κολπικά» Γιατί εγώ ΔΕΝ γέννησα το παιδί μου «μη φυσιολογικά» ώστε να το αντιδιαστείλω με το «φυσιολογικά», κορίτσια.. Και δεν είμαι θύμα των εταιριών επειδή της έδωσα γαλατάκι με το μπιμπερό και όχι από το στήθος μου…
Είμαι και εγώ μαμά όπως και ΕΣΥ που γέννησες κολπικά χωρίς αναισθησία, είμαι μαμά όπως και ΕΣΥ που γέννησες κολπικά με αναισθησία, είμαι μαμά όπως και ΕΣΥ που έγινες μαμά με παρένθετη μανούλα και τέλος είμαι μαμά όπως και ΕΣΥ που δεν το γέννησες αλλά το υιοθέτησες…
Θέλω να πω σε όλες τις μέλλουσες μανούλες να μην κάνουν το λάθος που έκανα εγώ και την καταπιούν αμάσητη!! Να ξέρουν ότι ο τοκετός είναι πραγματικά λαχείο. Να μην αποκλείουν τίποτα και να μην συνδέουν το πώς θα γεννήσουν με την λεγόμενη «μαμαδοσύνη» τους. Αρκεί να είναι επιλογή τους.
Μια νέα μαμά
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Γέννησα με καισαρική και τα τρία μου παιδάκια λόγω προβλήματος υγείας!!Νοιώθω πολύ περήφανη για τον εαυτό μου που έφερα στην ζωή τρεις ανθρώπους.Μάνα δεν σε κάνει ο τρόπος που γεννάς αλλά τα ξενύχτια στο προσκέφαλο του παιδιού!
Και εγώ με καισαρική γέννησα δύο παιδάκια... Το πρώτο γιατί είπε ο γιατρός δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο γιατί θα έχει πρόβλημα το μωρό και το δεύτερο γιατί έκανα το πρώτο με καισαρική το νοσοκομείο μας δεν αναλαμβάνει μετά από καισαρική φυσιολογική γεννα... Και τα δυο τα θήλασα ελάχιστα γιατί δεν μου άρεσε ο θηλασμός και ευτυχώς κόπηκε το γάλα μου γρήγορα... Αλλα και εγω μαμά είμαι και το μόνο που με νοιάζει είναι να είναι καλα τα παιδάκια μου... Να χαίρεσαι το παιδάκι σου και να μην σκέφτεσαι το πώς γεννησες και ν θηλασες... Πάνω από όλα υγεία!
Καλά χαλαρώστε λίγο όλες εσεις που είστε υπέρμαχοι του φυσιολογικού και καταλάβετε ότι δεν είναι όλοι άνθρωποι ίδιοι, ούτε αντέχουν το ίδιο σωματικά ή ψυχολογικά! Λέτε ότι δεν κρίνετε, αλλά κρίνετε!! Ήμαρτον. Αν δεν άντεχε η κοπέλα σημαίνει ότι δεν άντεχε. Κι εγώ με καισαρική γέννησα και άφησα δυο μισή μήνες το μωρό μου θερμοκοιτίδα, ούτε θήλασε ούτε πήρε ένα χάδι τόσο καιρό. Να είστε απλά δίπλα στα παιδιά σας και μην κρίνετε κανέναν.
Αν ο γιατρος σου σου ειπε οτι επρεπε να κανεις καισαρικη γιατι κινδυνευε το μωρο τοτε καλα εκανες και προχωρησες σε αυτη την διαδικασια. Αν απλα βαρεθηκες να περιμενεις να γεννησεις τοτε εγω δε θα σε κρινω,ο καθενας κανει ο,τι θελει απλα να ξερεις οτι ο φυσιολογικος τοκετος μπορει να παρει πολλες ωρες. Εγω γεννησα μετα απο 18 ωρες γιατι ενω ειχαν σπασει τα νερα ο μπεμπης δεν κατεβαινε οπως και σε εσενα,και η διπλανη μου μετα απο 26... Στις γυναικες που γεννανε πρωτη φορα κυριως συμβαινει αυτο. Αρα μπορουσες να γεννησεις φυσιολογικα. Απλα στο λεω να το ξερεις γιατι μπορει στο επομενο να αργησεις παλι να γεννησεις αλλα να θελεις φυσιολογικο τοκετο. Επισεις δεν νομιζω οτι υπαρχει καμια προπαγανδα για τον τοκετο η τον θηλασμο,οι γιατροι οφειλουν να προβαλουν και να διαφημιζουν το σωστο που ειναι ο φυσιολογικος τοκετος και ο θηλασμος,απο εκει και περα αν εσυ τα μεγαλοποιησες στο μυαλο σου και σε επιασαν τυψεις οπως λες και σου κοπηκε και το γαλα,αυτο ειναι μαλλον αποτελεσμα τον ορμονων σου και μαλλον της ιδανικης εικονας που ειχες πλασει για την μερα του τοκετου σου και δεν σου βγηκε οπως θα ηθελες. Οσο για την επισκληριδιο θα σου πω,εγω εκανα αλλα δεν με πιανανε καλα,ο αναισθησιολογος δεν προλαβαινε να παει απο την μια κοπελα στην αλλη γιατι ηταν μονος του και εμεις πολλες,οποτε οταν περνουσε η η μια ενεση και επρεπε να κανω αλλη περιμενα κανα μισαωρο με φουλ πονους,μετα απο καποιες ωρες δεν με επιαναν καθολου οι ενεσεις οποτε ουσιαστικα βιωσα το 80% της εμπειριας του τοκετου χωρις επισκληριδιο αφου τις πιο πολλες ωρες πονουσα φουλ. Οταν λοιπον εφτασε μετα απο 18 ωρες η στιγμη να γεννησω,πονουσα τοσο πολυ και ημουν τοσο κουρασμενη που τις στιγμες που εσπρωχνα εβλεπα κατι σαν παραισθησεις οτι με θαβουν στο χωμα και χανομαι... οταν βγηκε το μωρο και το αισθανθηκα να το βγαζουν απο μεσα μου και να ακουω τα γελια των γιατρων και το κλαμα του ηταν σαν ενα χερι να με τραβηξε και να με ανεβασε στον παραδεισο,ηταν απιστευτη εμπειρια,το σωμα μου ετρεμε ωρες μετα απο τους πονους και την συγκινηση που ειχε βιωσει και εγω αισθανομουν ηρωιδα με ολη της σημασια της λεξεως. Δεν ειναι προπαγανδα αυτο με τον τοκετο χωρις επισκληριδιο,ειναι απιστευτη εμπειρια και θα ηταν ωραια να εφτανες ως το τελος για να καταλαβεις τι εννοουν ολοι οταν το λενε. (αν φυσικα το αντεχες). Χαλαρωσε μην τα παιρνεις ολα τοσο σοβαρα και μην αποπαιρνεις τους ανθρωπους που σου συστηνουν το ιδανικοτερο για τον τοκετο σου.... να χαιρεσαι το μωρακι σου και να εισαι καλα
Ασε μας ρε κοπελια ..λες λες λες βαρεθηκα να διαβαζω...δεν θα σε κρινω λε..αλλααααααα μπορουσες να γεννησεις φυσιολογικα κ Εγω γεννησα ετσι Κ εγω κ εγω κ εγω..καλα εκανε ς εσυ κ γεννησες οπως ηθελες ασς τους αλλιυς να κανουν αυτο που θελουν κ μπιρουν..μας εχετε ζαλισει...κ για βα σε προλαβω μη πεις βλακειες..εχω 4 παιδια κ εχω γεννησει φυσιολογικα με επισκληριδιο ..φυσιολογθκα χωρις κ καισαρικη..η καθεμια ηταν ξεχωριατη κ διαφορετικη....αντε απο κει ολες κρινετε κ λετε λετε
Να διευκρινισω πρι το σωμα τρεμει ωρες μετα τον τοκετό όχι απο τη συγκίνηση και τους πόνους., αλλα ως παρενεργεια της επισκληριδειου.. Το οποιο συνεβη και σε μενα.. Οι πονοι πςυουν μολις βγει ο πλακουντας...Ειναι υποφερτοι οινοι περιοδου... Την αισθηση της πληροτητας και της ικανοποιησης οτι το σωμα σου ανταπεξηρθε στη γεννα την έχεις οντως.. Τουλαχιατον στη δικη μου περιπτωση , αλλα ας μην υπερβάλλουμε ..
Και εγώ με καισαρική γέννησα και επίσης θήλασα 5 μήνες μαζί με μπιμπερό,μόνο 2 εβδομάδες με αποκλειστικό θηλασμό.Είχα πάρα,πάρα πολλές τύψεις που δεν τα κατάφερα με το θηλασμό,γι΄αυτό καλύτερα να προσέχουμε τι λέμε σε μία έγκυο ή σε μία λεχώνα μανούλα,γιατί δεν ξέρουμε τι πέρασε ή τι περνάει για να πάρει μία συγκεκριμένη απόφαση (Ποτέ δεν συγχώρεσα την κουνιάδα μου που όταν έπρεπε να κάνω αμνιοπαρακέντηση,μου είπε,χωρίς κανείς να την ρωτήσει, πως αυτή δεν θα κρατούσε το παιδί αν είχε πρόβλημα). Να σου ζήσει ο μικρός σου θησαυρός,αυτοί μόνο έχουν σημασία!!!
Ακριβως τα ιδια..ο μπεμπης μου ειναι τωρα 7 μηνων...βεβαια τα ξεπερασα ολα τον πρωτο μηνα..ο μπεμπης μεγαλωνει με σκυλακι και επισης δν αρρωστησε ποτε παρολο που δεν θηλασε (θηλασε ελαχιστα κ το ξερνουσε) . Ειναι τουλαχιστον βλακωδης ολος αυτος ο φασισμος με το ειδος τοκετου ή η εμμονη στον θηλασμο με καθε κοστος...Πανω απο ολα να ειμαστε καλα στην σωματικη και ψυχικη μας υγεια , να μεγαλωνουμε σωστα τα παιδακια μας!
Να εισαι ευτυχης που εκανες καισαρικη. Δεν ειναι ο ευκολος δρομος αλλα ο σωστος γιατι παιρνεις στα χερια σου γερο παιδι χωρις κινδυνο, εγω ετσι γέννησα και πιστεψε και μανα ενιωσα με το παραπανω αυτο το νιωθεις απο τη στιγμη που υπαρχει μεσα σου δεν ειναι θεμα τοκετου, ασε τα χαλια και πως εγιναν απο κατω η μανα μου και μια ξαδελφη μου με το φυσιολογικο τοκετο η μανα μου ακομη εχει προβλημα.Αν κανει παιδι η κορη μου καλυτερα με καισαρικη. Μην νιωθεις καμια ενοχη ισα ισα που η γυναικα μενει και οπως ηταν χωρις μελλοντικα προβληματα. Να σου ζησει και να την καμαρωνεις!!
Μπράβο σου κορίτσι μου για όλα όσα είπες!Πέρασα κι εγώ σχεδόν τα ίδια με σένα όταν γέννησα το γιο μου πριν 2,5 χρόνια. Εκανα καισαρική τομή και οι περισσότεροι ήταν με ένα σχόλιο στο στόμα "αχ αυτοί οι γιατροί που κοιτάνε να τελειώνουν γρήγορα και χωρίς κόπο"! Κανείς τους δεν ενδιαφέρθηκε για το ότι εγώ πέρασα 6 ώρες στις ωδίνες και τελικά κάναμε καισαρική γιατί είχαμε αποκόλληση πλακούντα, ούτε ότι κοντέψαμε να το χάσουμε το παιδάκι τελικά! Με το θηλασμό μια από τα ίδια! Θήλασα για ένα μόνο μήνα, μετά κόπηκε μόνο του το γάλα, και το τι πέρασα δε λέγεται! Όλοι με μια ερώτηση στο στόμα "Θηλάζεις; Όχι; Γιατί όμως;" και μια εκφραση απογοήτευσης και σαρκασμού . Τότε σκεφτόμουν κι εγώ τα ίδια με εσένα: ότι δεν είμαι καλή μαμα γιατί το παιδί μου δε θηλάζει.Μη φοβάσαι καλή μου. Το μωρό σου θα είναι μια χαρά, εγώ δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα με το δικό μου, κι ας μην ήπιε δικό μου γάλα. Μην ακούς κανέναν! Ολόψυχα εύχομαι να σου ζήσει η μικρή σου και να είσαι ευτυχισμένη μαζί με τον άντρα σου!
να σου ζησει το μωρακι σου ! η δικη μου μπουμπου ειναι ενα μηνα μεγαλυτερη ! γεννησα με φυσιολογικο τοκετο με επισκληριδιο και να σου πω την αληθεια το ονειρευομουν κι εγω και το προσπαθησα. ηρθε ομως μια στιγμη που η μικρη μου μετα απο ωρες κουραστηκε και ημασταν στο τσακ για καισαρικη ! δεν με ενδιεφερε καθολου ! ελεγα στην μαια μου να την παρουν αρκει να ειναι γερη ! ευτυχως (γιατι ηδη ειχα περασει και ωωωωωωωωωρες πονου ) τα καταφεραμε ! ειναι πραγματικα χαζο στην εποχη μας να πιστευουν καποιες οτι αν δεν γεννησεις φυσιολογικα δεν εισαι μανα.εισαι κι εσυ και ολες ! μια φορα ειχα διαβασει σαν σχολιο σε μια ιστορια οτι μανα εισαι μονο αν γεννησεις φυσικα χωρις καν επισκληριδιο ! αληθεια θα την βαρουσα αν την εβλεπα αυτην την γυναικα ! το 2014 μηπως να παμε να γεννησουμε και κατω απο καμια ελια για να θεωρηθουμε μανες ???????κοριτσακι μου να χαιρεσαι το μωρο σου και την τομη σου γιατι αυτη σου το εφερε στον κοσμο ! παντα υγεια !!!!!!!
Να σου ζήσει,και εσένα και σε όλες τις κοπέλες στα σχόλια. το θέμα είναι να καταλάβουμε πως ναι ο "κολπικός" όπως λες τοκετός και ο θηλασμός είναι προτιμότερα αν μπορούμε,και πάλι καλά να λέμε που οι γναίκες αρχίσαν να το ψάχνουν το θέμα και δεν πανε με κλειστά μάτια πλέον, δε νομίζω ότι είναι καραμέλα απλά τρόπος να αντιμετωπιστεί το άλλο άκρο που επικρατούσε στη χώρα μας για χρόνια. ΑΛΛΑ σημασία εχει ότι ήρθε στη ζωή το μωράκι σου,είναι υγιές κ εσύ το ίδιο και θα απολαύσεις όλες τις στιγμούλες σας. όσο για τους πόνους σε νιώθω,είχα για 4 εικοσιτετράωρα πόνους και σκεφτόμουν κ εγώ καισαρική αλλά γέννησα σε δημόσιο νοσοκομείο χωρίς δικό μου γιατρό οπότε με διώχνανε συνέχεια λέγοντας ότι οι πόνοι δε φτάνουν πρεπει να εχουμε διαστολή παρότι ο τραχηλος ειχε γινει τσιγαρόχαρτο...! επρεπε να σπ'ασουν τα νερα μου για να με δεχτούν και φυσικά μόλις με βάλανε στον ορό η διαστολη ηρθε σχεδον αμεσως...όμως ειχα φτασει στα ορια και τα ειχα ξεπερασει της σωματικής και ψυχολογικης αντοχης μου,και οντως αν ημουν σε κλινική θα ειχα προ πολλού προχωρησει σε καισαρική...μετά από αυτό ο πόνος της ιδιας της γεννας μου φανηκε παιχνιδακι ακόμ κ χωρίς επισκληρίδιο
Να σου ζησει η μπουμπου σου και να μην χασεις ουτε λεπτο απο την ζωη της επειδη νιωθεις τυψεις.Εχω εχω δυο αγορια και οι δυο γεννες μου ηταν τελειως διαφορετικες.Ο μεγαλος μου θηλασε 6 μηνες ο μικρος μου ουτε 1 μηνα γιατι δεν ειχα γαλα.Μηπως τον αγαπαω πιο λιγο??????.Μην επιτρεψεις σε κανεναν να σε μειωση.Αγαπα το μωρο σου και ζησε το καθε της λεπτο.
Εκανα φυσιολογικό τοκετό χωρίς επισκληρίδιο καθαρά από φόβο! Φοβόμουν φρικτά τον καθετήρα που σου βάζουν μετά την επισκληρίδιο, μου είχαν βάλει μια φορά κι είχα πονέσει αφάνταστα. Γι'αυτό το έκανα, από προσωπικό φόβο. Καμία σχέση με ιδεολογίες. Επίσης επέμεινα να θηλάζω παρά τους φρικτούς πόνους (και αντέχω τον πόνο όπως καταλαβαίνεις) Εδωσα μπουκάλι μετά τις 6 βδομάδες και θήλαζα παράλληλα μέχρι τον ένατο μήνα, οπότε και σταμάτησα γιατί ο γιος μου με δάγκωνε διαρκώς. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν τις αποφάσεις μας και δεν έχουν καμία σχέση με μητρότητα!
Ξέχασα να πω πως μετάνιωσα που δεν έδωσα μπουκάλι νωρίτερα κι επέμενα να γίνομαι τόσο δυστυχισμένη από τους πόνους! Τώρα είναι 10 μηνών και από τότε που παίρνει φόρμουλα αποκλεισιτκά είμαστε κι οι δυο πανευτυχείς!
και εγώ κάπως έτσι την πάτησα!!! Πρώτο παιδί με φυσιολογικό τοκετό, μετά από 24 ώρες με πόνους!!!! Δεύτερο παιδί με καισαρική, μετά από 12 ώρες με πόνους για φυσιολογικό τοκετό!!!! Όλα πήγαιναν καλά, θα γεννούσα πάλι φυσιολογικά... ο τράχηλος είχε ξανανοίξει όποτε θα γεννούσα χωρίς να δυσκολευτώ τόσο... ΝΟΜΙΖΑ!!!! Όμως το μωρό μου δεν κατέβηκε τόσο όσο θα έπρεπε για να το πιάσει η ιατρός!!! Μπήκα με πρόκληση στο μαιευτήριο και μου βαλαν πόνους, επισκληρίδιο και όλα τα απαραίτητα.... μετά από 8 ώρες άρχισαν τα καμπανάκια... δεν προχωράμε όπως πρέπει.... στις 11 ώρες (αφού μου είχαν σπάσει τα νερά και είχα διαστολή τελεία) να σπρώχνω και να μην βγαίνει.. ε αυτό ήταν κάναμε ότι μπορούσαμε, μετά από 12 ώρες μπαίνω για καισαρική (για να σωθώ και εγώ και το μωρό). Όταν μου το είπε η ιατρός μου τρελάθηκα!! έβαλα τα κλάματα, γιατί να πάμε για καισαρική, γιατί... θα αντέξω ... αλλά αν δεν τα καταφέρω???... έκλαιγα , έκλαιγα , έκλαιγα.... όλα πήγαν καλά και το αντράκι μου βγήκε γερό, είχε εμπεδωθεί λοξά και γι΄ αυτό δεν μπορούσε να βγει!!! Μετά τον τοκετό άρχισαν τα ψυχολογικά μου, σύγκρινα τους τοκετούς μου και .... Πόναγα, γιατί πονάς τόσο στην καισαρική στον φυσιολογικό δεν πόναγα, πολλά φάρμακα και ενέσεις γιατί τόσα πολλά στον φυσιολογικό δεν είχα τόσα... και πολλά άλλα.... ο ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΑΝ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΟΚΕΤΟΣ ποτέ δεν ξέρεις πως θα εξελίχθη ένας τοκετός, ακόμα και στην δική μου περίπτωση που όλα έδειχναν τόσο δεδομένα και σίγουρα... τα μωράκια μας να είναι καλά και ας τραβάμε εμείς τα ζόρια!!!
Άσχετο...αλλά να ρωτήσω βρε μανούλες-όσες έχετε εμπειρία- εγώ φοβάμαι την καισαρική κι αυτό γιατί θα πάω αναγκαστικά για ολική...Και αυτό με τρομάζει περισσότερο...Το να με βάλουν για ολική και να χάσω και τις πρώτες ώρες με το μωράκι μου...Εχω ένα κοριτσάκι, δεν σκεφτόμαστε ακόμα για δεύτερο, αλλά ένας από τους λόγους που σκέφτομαι για 2ο είναι αυτός ο φόβος...
Καταρχήν θέλω να σας ευχαριστήσω όλες για τις ευχές και τα σχόλια..Είναι ανέφικτο να απαντήσω σε όλες..Θέλω να προσθέσω κάποια στοιχεία που ίσως βοηθήσουν ώστε να πετύχει το κείμενό μου το στόχο του (τον οποίο αν δεν απατώμαι μόνο η "Ατλίς" κατάλαβε και ίσως φταίω εγώ γι'αυτό).. Ποτέ και κανείς έως τώρα δεν με κατέκρινε για τον τρόπο που γέννησα την κορούλα μου ούτε γιατί σταμάτησα να την θηλάζω.ΠΟΤΕ.Καμία μαμά.Κανείς.Ούτε είχα σκοπό να γράψω ακόμη μία ιστορία αναίτιας καισαρικής και να κατηγορήσω άλλους..Ίσως δεν έγινε ολοφάνερο, γιατί προσπάθησα να είμαι όσο πιο σύντομη γινόταν, αλλά στόχος μου ήταν διαβάζοντας το κείμενο οι γυναίκες που θα κάνουν το πρώτο τους παιδί να έχουν υπ'όψιν τους ότι τα πράγματα ίσως δεν πάνε όπως ακριβώς τα φαντάζονται (ή τα διαβάζουν ή τα ακούν ) πριν τον τοκετο και να είναι προετοιμασμένες για όλα τα ενδεχόμενα. αυτό που δεν έκανα εγώ δηλαδή..Είχα μία τέλεια εγκυμοσύνη, είχα διαβάσει τα πάντα, είχα μάθει τις αναπνοές μου και πίστευα ότι οι συσπάσεις μου θα κατέληγαν σε έναν υπέροχο κολπικό τοκετό..(απαντώ και στην κοπέλα που αναρωτιέται γιατί δεν περίμενα εως τις 42 εβδομάδες ότι είχα συσπάσεις τοκετού για πάνω από 24ωρα..).Δυστυχως αυτό δεν συνέβει αλλά το κακό δεν ήταν αυτό..Το κακό ήταν ότι δεν υπήρχε καν στο μυαλό μου αυτό το σενάριο..Γιατί κατάπια αμάσητη την προπαγάνδα ότι ο κολπικός τοκετός είναι η κατάληξη της εγκυμοσύνης, ότι αν ακούσεις το σώμα σου θα γεννήσεις κολπικά,ότι αν είσαι προετοιμασμένη καλά οι ωδύνες δεν θα είναι τόσο έντονες και η επισκληρίδειος είναι άσκοπη και άλλα τόσα που δεν χρειάζεται να αναφέρω,τα ξέρετε.Όλα αυτά βεβαίως και μπορεί να συμβούν αλλά μπορεί και όχι..Αν δεν συμβούν και τελικά γεννήσετε με καισαρική τομή δεν σημαίνει λοιπόν ότι δεν τα καταφέρατε και δεν επιτελέσατε το καθήκον σας.Δεν χρειάζεται να γίνουμε ηρωίδες και να γεννήσουμε κολπικα..Τα πάντα μπορούν να γεννηθούν,το θέμα είναι πώς και με τι ρίσκα.Το θέμα είναι αλλού και εγώ το άργησα πολύ να το καταλάβω,μην κάνετε το ίδιο λάθος..Αυτό ήθελα απλά να πω με το κείμενό μου..Το ΠΡΙΝ τον τοκετό ήθελα να τονίσω και όχι το μετά.. Σημ.η αποτυχία θηλασμού οφείλεται στην κακή μου ψυχολογία,δεν έγραψα ότι οφείλεται στην καισαρική τομη.. Ευχαριστώ πολύ!!!
Να σου ζήσει η μπεμπούλα, να είναι πάντα γερή και καλότυχη! Σαν μία από τις μαμάδες που γέννησαν φυσιολογικά χωρίς επισκληρίδιο έχω να σου πω να μην στεναχωριέσαι καθόλου! Δεν σε κάνει λιγότερο μάνα το γεγονός ότι έκανες καισαρική ούτε σε μειώνει σαν γυναίκα μπροστά στις υπόλοιπες που δεν έκαναν καισαρική! Τον ίδιο πόνο περνάμε όλες, τις ίδιες ανησυχίες, τα ίδια άγχη και φυσικά εννοείται ίδια μεγαλώνουμε τα παιδάκια μας με αγάπη και φροντίδα! Δεν υπάρχει διαφορετική τεχνική σε όσες γέννησαν φυσιολογικά και άλλη τεχνική σε όσες γέννησαν με καισαρική! Σημασία έχει να είναι γερά τα μωράκια μας και όλα τα υπόλοιπα έχουν μικρή σημασία! Για τον θηλασμό θα σου πω λοιπόν πως κι εγώ δεν τον θήλασα τον μικρό μου κι ας προσπάθησα, τι να κάνουμε δεν είχα γάλα!!!! Μια χαρά ολόκληρος παίδαρος έχει γίνει και με την σκόνη γάλα που ήπιε και στρουμπουλός στρουμπουλός και μια χαρά είναι!!!! Όλα στο μυαλό μας είναι τελικά!!!
Πρώτα να σου πω οτι το τριπάκι αυτό με την καλή ή όχι μάνα είναι μια σάχλα και μισή, απορώ πως κυκλοφορεί. Μια χαρά μανούλες είναι όλες, και για τις καισαρικές, δεν φταίνε καν αυτές. αλλά εγώ άλλο θα ρωτήσω, αυτή η μαία με τα τόσα μαθήματα, αυτός ο γιατρός, δεν συζήτσαν ποτέ οτι η κανονική διάρκεια μια εγκυμοσύνης είναι οι 42 και όχι οι 40 εβοδομάδες? Οτι η πρόκληση έχει πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες καισαρικής από το καλημέρα? σε πήγε που σε πήγε στις 40 εβδομάδες, το λαχείο δικό του ήταν! αυτό με τον θηλασμό, 5 χρόνια μετά, ακόμη πονάει...θήλασες? τσίμπημα στο στομάχι... γιατί ρε συ? στρίψιμο το μαχαίρι... άλλη μια ανεπαρκής μάνα σας χαιρετά!
Να σου ζήσει και πάντα υγεία!
Για μένα δεν είναι "μία ακόμα ιστορία-δοαμάχη καισαρικής, θηλασμού" κτλ. Δηλαδή αν και το αναφέρει στο τέλος η κοπέλα δεν έχει στόχο να μας πείσει ότι είναι το ίδιο μαμά με οποιαδήποτε άλλη, έχει στόχο να μας διηγηθεί πώς φτάνει να αισθανθεί μια γυναίκα που γέννησε με καισαρική και δεν θήλασε. Γι'αυτό και την βρίσκω πάρα πολύ ενδιαφέρουσα ως μαρτυρία!! Εγώ δηλαδή ως υπέρμαχος του θηλασμού αλλά κι εναντίον των άδικων καισαρικών αισθάνθηκα πολύ άσχημα διαβάζοντάς το. Ποιός έφταιξε που έφτασε να αισθάνεται έτσι μια λεχώνα επειδή δεν πήγαν τα πράγματα όπως τα ήθελε; Μήπως σε κάποιες περιπτώσεις φταίμε κάποιες από'μας; Μήπως ξεχνάμε να υπενθυμίζουμε ότι ναι, ο θηλασμός είναι υπέροχος και χρήσιμος για το μωρό, ο φυσ. τοκετός επίσης ΑΛΛΑ πρώτον δεν συμβαίνουν πάντα όλα όπως τα θέλουμε και δεύτερον δεν είναι και το τέλος του κόσμου (ΜΑΚΡΑΝ) κι αν δεν γίνει ένα απ΄τα δύο;;;;;;;; Πολύ χρήσιμη ιστορία γι να κάνουμε κάποια αυτοκριτική, ευχαριστούμε! Να σου ζήσει το μωράκι! Και παρεπιπτόντως ας πάρω κι εγώ παράδειγμα απ΄την ιστορία σου διότι τα έχω σχεδιάσει όλα στο μυαλό μου ότι θέλω να γεννήσω φυσ. και να θηλάσω για πολύ καιρό αλλά οκ, περιμένω και δίδυμα, ας σκέφτομαι πού και πού ότι ίσως εν γίνουν τ πράγματα ακριβώς όπως τα θέλω διότι ποτέ δεν ξέρεις!
Με συγκινεί η σταση σου κ τα λόγια σου... μπραβο σου για την οπτική σου κ την λέξη κλειδί..."αυτοκριτική".... μ αρεσει πολύ ο τρόπος που το σχολιάζεις ατλις....
Ευχαριστώ πολύ =)
μπραβο, ωραία τα λές να πανε όλα καλα με τα μωράκια σου και ... καλό κουράγιο!!!
Κοριτσια μη μασατε μανα δε μας κανει ουτε ο τροπος που γενναμε ουτε ο χρονος θηλασμου .ΤΟ ΜΕΓΑΛΩΜΑ ενος παιδιου ειναι μαραθωνιος οπως λεω και οχι κατοσταρι οποτε οι επιλογες μας πολλες και οι δυσκολιες πολλαπλασιες.Ποτε μου δεν επετρεψα σε κανενα να σχολιασει και να επικρινει το γεγονος πως γεννησα με καισαρικη και πως δε θηλασα τα μωρα μου Ηταν αποκλειστικα δικη μου επιλογη που δεν αφορα κανεναν αλλο παρα μονο εμενα .Οποιος βγαζει το μαμαδομετρο μαλλον θελει να ακουσει ζητο κραυγες απο τα πληθη για τα κατορθωματα του οποτε εμας δε μας αφορα .Εχω φτασει σε σημειο πια να πιστεψω μετα απο τοσο καιρο που διαβαζω τα σχολια σας πως πολλες γυναικες οταν γινονται μανες ξεχνανε πως η μητροτητα ειναι μονο ενα κομματι του εαυτου τους και οχι το μοναδικο γι αυτο εξαλλου μιλουν διαρκως για αιωνιους θηλασμους και ειδη γενναςΟταν γεννησα τα παιδια τοτε κανεις δε συζηταγε με τις ωρες τετοιου ειδους θεματα και δεν σχολιαζε τις επιλογες αλλων γονεων χαμογελουσαμε που ειχαμε παιδακια βοηθαγε η μια μαμα την αλλη και δεν περιμεναμε να μας αποκαλεσουν σουπερ μαμαδες για τον ενα η τον αλλο λογο και σαφως δεν προσβαλαμε η μια την αλλη για τις επιλογες της .
na sou zhsei na einai gero dunato kai kalotyxo!!! vre koritsi mou omws eleos!!!! anti na les doxa to theo pou to paidaki sou einai kala esu eisai kala epiases me thn prwth kai apo thn arxh mexri shmera htan ola teleia les gia kaisarikh kai fusiologika??? ok ekanes kaisarikh kai giati na mhn thes na deis thn tomh???egw gennhsa 2 paidia me kaisarikh epeidh htan isxiaka kai vlepw thn tomh kai lew apo ekei hrthan ta mwrakia mou!!! kai an den thylases eee ok den egine kai kanena kako!!!! ta paidia mas na einai kala !!!!!apo thn arxh eprepe na peis ayta pou les twra gia na mhn xaseis tis pio symantikes stigmes ths zwhs sou!!!thn epomenh fora tha xereis!!!! filia polla kai manoules hremia ligo!!! borei na paragine me thn kaisarikh alla an prepei E PREPEI vre koritsia!!!kai ayth gia kapoio logo yparxei!!!
Δεν παιζει κανενα ρολο το οτι δεν μπορεσες να θηλασεις με την καισαρικη!Και εγω με καισαρικη γεννησα και θηλασα κανονικα και μαλιστα ειχα τοσο πολυ που οταν χρειαστηκε να το κοψω για λογους υγειας,πηρα 2 φορες την αγωγη γιατι δεν σταματουσε η παραγωγη!τυχαια ειναι ολα!Δεν χρειαζεται να νιωθουμε τυψεις για κατι που δεν μπορουμε να ελεγχουμε!
Μπραβο σου μανουλα, Εγω ειμαι απο τις τυχερες στο λαχειο! Εχω δυο κολπικους τοκετους(με επισκληριδιο)και θηλασμο και στα δυο μου παιδια(το πρωτο 1,5χρονο κ το δευτερο θα δειξει ποσο ακομα!) Παρολα αυτα κανενας δεν κατηγορει τις μανουλες που δεν γεννησαν φυσιολογικα,αντιθετα εγω πιστευω οτι ταλαιπωρηθηκατε περισοτερο,η κ.τ. Ειναι επεμβαση και οσο ρουτινα κ να ειναι,ειναι ενα χειρουργειο. Οσο για τον θηλασμο,ναι ειναι το καλυτερο γαλατακι που μπορεις να προσφερεις,αλλα τα παιδια δεν μεγαλωνουν μονο με γαλατακι αλλα και με στοργη,τρυφεροτητα κ αγαπη, Αν η προσπαθεια για επιτυχια θηλασμου μας καταρακωσει τοτε τι κανουμε;!;!; Το μωρακι θελει την μανουλα του με καλη ψυχολογια! Για τις υπερβολικα πολλες στην χωρα μας-ομολογουμενος σε καποιες περιπτωσεις σωτηριες-καισαρικες αν καποιος ειναι υπαιτιος ειναι οι γυναικολογοι και οχι οι μαμαδες(μιλαω γενικα κ οχι για τον συγκεκριμενο τοκετο της κοπελας)
Ωχ θεέ μου αυτή η χιλιοειπωμένη ιστορία με τους θηλασμούς και τις καισαρικές!
Μερα με τη μερα ανακαλυπτω ποσο περιεργη τροπη εχουν παρει τα πραγματα... Ξαφνικα εχει γινει μια τρελη στροφη στη φυσιολογικη γεννα. Για ονομα του Θεου εννοειται οτι ειναι το ιδανικο δεν λεω το αντιθετο. Απλα καποιες φορες περναει στο σταδιο της εμμονης. Τρελαινομαι οταν ακουω ναι μωρε, ο γιατρος ειπε οτι κινδυνευει το μωρο αλλα οοοοοχι εγω επεμενα και μαντεψτε...τελικα το μωρο μου επεζησε. Νταξ μωρε ειχε τυλιχτει κ 786 φορες σαν πασχαλινο κοκορετσι με τον λωρο αλλα εγωωωωω τα καταφερα...δεν με σφαξανε... Ή με τον θηλασμο... Εχει γινει ξανα μοδα και χαιρομαι απιστευτα για αυτο. Ειναι απο τα καλυτερα πραγματα που μπορουμε να προσφερουμε στα παιδακια μας κ προσωπικα αυτη η νεα ταση με βολεψε στο να θηλαζω τον μικρουλη μου οπου και οποτε ηθελα χωρις ταμπου. Αλλα ρε παιδια κατι υστερικα που ακουω.... μην τολμησεις κ δωσεις συμπληρωμα, ταιζε το μωρο πανω σε ζυγαρια να βλεπεις αν παιρνει βαρος απ´το θηλασμο(!!!), ολες οι γυναικες εχουμε γαλα και μπορουμε, να θηλαζεις παντα παντου κ να αντλεις γαλα για τις ωρες που δεν εισαι με το παιδι γιατι αλλιως τι θα πιει μωρη κακουργα το παιδιιιι;;;; Τι εννοεις δεν κοιμασαι μαζι με το παιδι; Το παιδι κοιμαται στο κρεβατι του;;; Ξερεις μωρη τι ψυχολογικα θα του προκαλεσεις; Κ αν κλαψει για 3 συνεχομενα δευτερολεπτα και δεν το ακουσεις;;;;εεεε;;;; Ολα αυτα για εμενα αγγιζουν τα ορια της παρανοιας. Γεννησα με καισαρικη γιατι ειχα σε παλιοτερη εγχειρηση ινομυωμα. Το εχω κρατησει αγκαλια κ του εχω υποσχεθει το κοσμο. και θα του τον δωσω. και οχι δεν κοιμαμαι μαζι του και ας προσπαθουν να μας επιβαλλουν και αυτη τη μοδα. κανω καθημερινα λαθη και μαθαινω. και θα συνεχισω να κανω γιατι απλα ειμαι ανθρωπος κ τιποτα δεν ερχεται οπως ακριβως το σχεδιαζεις. Και θα μαθαινω απο τα λαθη μου.Και λατρευω το παιδι μου, και του λεω καθε μερα ποσο τον αγαπω, και τον αγκαλιαζω πολυ.Και ναι!!! Ειμαι η καλυτερη μαματου κοσμου για το παιδι μου, οπως εισαι και εσυ!!!! Χαιρομαι που το καταλαβες νωρις γιατι οταν βλεπω το καινουριο προτυπο προγραμματισμενης μαμας μου γυρναει το ματι. Δεν μιλαω βεβαια για περιπτωσεις που πρεπει (!!!) να ακολουθησουμε συγκεκριμενο προγραμμα για το καλο του παιδιου αλλα για τις περιπτωσεις που τα παιδακια χαιρουν ακρας υγειας κ δεν εχουν προβληματα στην αναπτυξη. Στην τελικη μπραβο σε ολεσ οσεσ κανουν τα παραπανω αλλα οχι να το περναμε ρε παιδια σαν κατι που επιβαλλεται κ αν δεν το κανεισ εισαι για τα μπαζα...Αποψη μου!!!!
Μ‘αρεσες πολυ
Α. ΠΕΕΕΕΕΣ ΤΑ!!!! ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!!!! Νεα Μαμά μήν αγχώνεσαι βρίσκεσαι πλέον στο σωστό δρόμο!!! Μην φασκελώνεσαι λοιπόν, σημασία έχει μόνο η αγάπη για το παιδάκι σου! Λειτούργησε τελικά το ενστικτό σου ώστε να καταλάβεις ότι μόνο αυτό είναι το σημαντικότερο !!!Φυσικά είσαι μαμά όπως όλες μας, και εγώ καισαρική έκανα so what? Εννοείται ότι προτιμούσα να γεννήσω φυσικά αλλά δεν έκατσε, με το θηλασμό το πάλεψα πάρα πολύ και τα κατάφερα για εννιά μήνες!!!Συμπλήρωμα ? έδωσα, ειδικά στην αρχή! Δεν με κάνει λιγότερο μαμά από άλλες μαμάδες που θήλασαν αποκλειστικά ή γέννησαν φυσικά, τίποτα από τα παραπάνω για τα οποία και είμαι πολύ περήφανη!
Κακαρίζω!!!!!
Καταρχη να σου ζησει το μωρακι σου και χαιρομαι που πια νιωθεις καλα με τον εαυτο σου κ "επανηλθες"!! Μ'αρεσει οπως τα λες.. Κ για να συμπληρωσω, πιστευω οτι καμια φορα φταει κ η υπερβολικη πληροφορηση που λαμβανουμε. Σαν νεες μελλουσες μαμαδες θελουμε να τα μαθουμε ολα..Αγοραζουμε σχετικα βιβλια, ψαχνουμε στο ιντερνετ σχετικες πληροφοριες, ρωταμε φιλες κ συγγενεις που εχουν ηδη γινει μανουλες κ με ολες αυτες τις πληροφοριες πλαθουμε ενα "ιδανικο" σεναριο στο μυαλο μας για το πως θα κυλησει η δικη μας εγκυμοσυνη κ τοκετος κ αν η πραγματικοτητα παρεκκλινει αυτου που εχουμε στο μυαλο μας απογοητευομαστε πολυ!! Γιαυτο πιστευω πως εμεις που ειμαστε ηδη μανουλες πρεπει να ειμαστε λιγο προσεχτικες οταν μιλαμε με εγκυουλες. Να μην εξειδανικευουμε καταστασεις του στυλ "πρεπει οπωσδηποτε να γεννησεις φυσιολογικα, ειναι το πιο τελειο πραγμα που μπορει να σου συμβει" ή "να θηλασεις σιγουρα το μωρο σου.ειναι το καλυτερο δωρο που μπορεις να του κανεις" Σιγουρα! Αλλα αν παλι δεν τα καταφερεις... it's ok! Παλι εισαι τελεια μανουλα!! (Συγνωμη για το μεγαλο σχολιο)
Μπράβο σου που κατάφερες να συνειδητοποιήσεις ,έστω και μετά από ταλαιπωρία, οτι η αγάπη για τα παιδάκια μας είναι αυτό που μας κατευθύνει όλες, γι'αυτο δε χρειάζεται να κρίνουμε ούτε να είμαστε απόλυτες.Είμαστε νέες κοπέλες με ανοιχτά μυαλά, θεωρώ... Και εγώ γέννησα το γιό μου με καισαρική, γιατί δεν υπήρχε επιλογή...τουλάχιστον έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ...είχαν πέσει πολύ οι παλμοί του μωρού και αποφασίσαμε ΜΑΖΙ με τη γιατρό μου να προχωρήσουμε σε γέννα με καισαρική τομή.Τονίζω το ΜΑΖΙ με τη γιατρό γιατί παρά το φόβο και την αγωνία μας, όταν είδαμε οτι κάτι δεν πήγαινε καλά,εκείνη με ρώτησε τι ήθελα εγώ να κάνω.Και εγώ δε θα ρίσκαρα στο διάστημα που θα περίμενα να μου βάλουν τεχνητούς πόνους για να γεννήσω "φυσιολογικά"να πάθει κάτι το μωράκι μου, το οποίο παρεμπιπτόντως έφτανε μετά από δύο προηγούμενες αποβολές...Κανείς δε μπορεί να με κάνει να νιώσω τύψεις για το γεγονός οτι έκανα ότι θεώρησα καλύτερο για το παιδί μου...
και φυσικα εισαι και εσυ μανουλα!!εγω γεννησα με φυσιολογικο τοκετο και ειχα ζαχαρωδη διαβητη εγκυμοσημης.Αυτο ομως δεν σημαινει οτι θα με εκανε λιγοτερο μαμα η καισαρικη,σημασια εχει να ειναι καλα το μωρακι και η μανουλα και ολα τα αλλα ειναι απλα ''κουραφεξαλα''!!!Θηλασα για 40 μερες δεν μπορουσα παραπανω και η κορακλα μου ηταν μια χαρα!!!οσο για το δεσιμο μεταξυ μας ,τωρα ειναι 9 ετων,ειναι απιστευτο!!σημασια εχει μονο η αγαπη που του δινειςμε ολους τους τροπους που θα εξασφαλισει να ειναι υγειης και το μωρο αλλα και εσυ για να εισαστε ευτυχισμενοι και οι 3!!
ποσο μιαζουν οι ιστοριες μας!γεννησα με καισαρικη μετα απο 12 ωρες πονου και χωρις διαστολη,δεν καταφερα να θηλασω (το εχω αποθημενο μεχρι σημερα)και περασα και μια μικρο καταθλιψη!δεν εχει σημασια πως θα γεννησεις και αν θα θηλασεις!αγαπαω το ιδιο το παιδι μου οπως και με μια μαμα που το θηλασε η το γεννησε φυσιολογικα!
Σε βρίσκω λίγο υπερβολική, αλλά οκ δέχομαι ότι έτσι αισθάνεσαι και καλά κάνεις και το εκφράζεις. Από την άλλη η λέξη "προπαγάνδα" είναι βαριά και λίγο άδικη. Το να επιθυμείς να γεννήσεις χωρίς νυστέρια ή παρεμβάσεις και να θρέψεις το μωρό σου με μητρικό γάλα δεν είναι μια μόδα της εποχής μας, ούτε φυσικά προπαγάνδα. Είναι μέσα στο DNA μας, χιλιάδες χρόνια τώρα, είναι ο τρόπος που έχει προβλάψει η φύση να γεννάμε και να θρέφουμε τα παιδιά μας. Αν δεν μας κάτσει για τον Α ή Β λόγο, δεκτό, εννοείται ότι αυτό δεν κάνει καμιά μας καλύτερη ή χειρότερη μανούλα, αλλά ας μη λέμε ό,τι θέλουμε. Και εγώ σου τα λέω αυτά που υποβλήθηκα σε μια αναίτια καισαρική και το φέρω ακόμα βαρέως, 11 μήνες μετά, ενώ ταυτόχρονα ψάχνομαι να πάω για vbac στο επόμενο παιδάκι, πρώτα ο Θεός.
*προβλέψει
Εγω πάλι δεν μπορω να καταλάβω για ποιο λόγο πορώνονται οι μαμάδες που γέννησαν φυσιολογικά, θήλασαν, κοιμούνται μαζί με το παιδι τους κλπ. και γενικότερα γιατι την έχουν ακούσει τοσο με τη μαμαδοσύνη τους. Και γιατι η συγκεκριμένη κατηγορία ειναι τοσο επικριτική απέναντι στις άλλες μαμάδες. Και επίσης ειμαι περίεργη να δώ πως μεγάλωσαν αυτές οι μαμάδες και τι σχέση έχουν με τις δικές τους μαμάδες!!!! Πχ γεννήθηκαν φυσιολογικά; Θήλασαν; Κοιμόντουσαν μαζί με τους γονείς τους μέχρι τα 3; Κι αν όχι, έγιναν προβληματικές; Αρρωστιάρες; Εγκληματίες; Με χαμηλό IQ; Θεωρούν τη μαμά τους "λίγη"; Έλεος δηλαδή θα κάψουμε τα σουτιέν μας σε ένδειξη διαμαρτυρίας. ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΙΣ ΜΑΝΕΣ!
Κι εγώ έτσι ήμουν...Λες κι έγραψα εγώ την ιστορία.... ακριβώς 5μήνες πέρασαν μέχρι να το πάρω απόφαση, να δω ότι έχω ένα γερό μωρό και όλα τα άλλα είναι ''κολλήματα''... 17 μηνών είναι τώρα η μικρή μου κ πέρα από κάτι μυξούλες δε μου έχει αρρωστήσει (φτου φτου).Να είμαστε καλά να τα χαιρόμαστε κ όλα τα άλλα είναι μόνο στο μυαλό μας!
Πεστααααα! Παρεπιπτοντως να σου ζησει!
Να σου ζήσει το μωρό σου και να χαίρεσαι την κάθε μέρα μαζί του. Πραγματικά, γιατί μεγαλώνουν γρήγορα τα άτιμα. Καταλαβάινω πως νιώθεις, αλλά, αν μου επιτρέπεις, δεν καταλαβαίνω την ένταση προς τη ΜΑΜΑ που τα έκανε όλα διαφορετικά απο εσένα, Θέλω να πω οτι καταλαβαίνω αυτό που λες, γιατί και εγώ κάπως έτσι την πέρασα την εγκυμοσύνη μου, με μαίες και σεμινάρια, και τόνους βιβλίων. Αλλά στην τελική έδειξα τεράστια εμπιστοσύνη στη γιατρό μου, γεγονός που θεωρώ το Α και το Ω. Συζήτησα μαζί της τα περί φυσιολογικού και μη, κολπικού, με ή ανευ επισκληριδίου κ.ο.κ. Άκουσα τη γνώμη της και προχώρησα. Ήξερα μετά απο όλα αυτά μέσα μου πως η δική μου γιατρός θα σεβόταν την επιθυμία μου και θα έκανε -ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ- αυτό που ήθελα εγώ και ο πατέρας του μωρού μου. Άρα, ποιός ο λόγος να έχω ένταση, πόσο μάλλον ενοχές. Αν έπρεπε να γίνει καισαρική, καισαρική φυσικά. Το εάν πρέπει το ξέρει μόνο ο γιατρός που εμπιστευόμαστε. Και ναι, τον γυναικολόγο μας πρέπει να του έχουμε απεριόριστη εμπιστοσύνη, αλλίως...βρίσκουμε άλλον. Τα πράγματα είναι απλά. Δεν χρειάζεται διαρκώς να αποδεικνύουμε την μαμαδοσύνη μας, αλλά πολλές φορές αυτό το προκαλούμε μόνες μας. Φυσικά και είσαι το ίδιο μάνα, εσύ καί κάθε άλλη που μεγαλώνει ένα παιδί με αγάπη. Αλλά γιατί πρέπει να φωνάζουμε μεταξύ μας τα αυτονόητα;
Σχεδον 4 χρονια που μεγαλωνω παιδια εναν κανονα εχω βρει που λεει οτι με τα παιδια ποτε δεν ξερεις τι θα σου ερθει. Για αυτο δεν κανω ονειρα και δεν εχω μεγαλες προσδοκιες ουτε απο αυτα, ουτε απο τον εαυτο μου ως μαμα. Επειδη απο εδω και μπρος ερχονται παιδαγωγοι, ψυχολογοι, ειδικοι, αλλες μαμαδες με τις γνωμες τους, οπου ακους απολυτες προτασεις φυγε μακρια. Ας πουμε ολοι ξερουμε οτι δεν πρεπει να φωναζουμε στα παιδια μας και ολοι υποθετω προσπαθουμε να μην το κανουμε αυτο. Ο σωστος συμβουλατορας ειναι ομως αυτος που δε θα σου περιγραψει μια απολυτη κατασταση (π.χ. μη φωναζεις), αλλα αυτος που αναγνωριζει οτι δε γινεται παντα να εισαι ολοσωστη και θα σου πει πρωτα απο ολα οτι δεν πειραζει που φωναξες. Δεξου οτι δε θα ερχονται ολα οπως θα ηθελες, δεξου οτι θα παρεις και λαθος αποφασεις και θα κανεις και λαθος πραγματα και οταν συμβαινει αυτο απλα προσπερνα το. Καθε μερα σβηνε ο,τι δε σου αρεσε απο την προηγουμενη και ξεκινα σαν να μην εγιναν ποτε. Δουλεψε σε αυτο απο τωρα που ειναι νωρις, γιατι η ωρα που οι τυψεις αρχιζουν να κανουν παρτυ ειναι απο τη στιγμη που τα παιδια φευγουν απο τη φαση του μωρου. Μη σου πω τι γινεται οταν αρχιζουν και μιλανε και μπορει και να ακους οτι δεν εισαι καλη μαμα και οτι δε σε αγαπανε. Ακομη και τοτε, ακομη και να εχεις κανει λαθη μην αφηνεις τις τυψεις να σε τρωνε. Κοιμησου, ξυπνα, σβηνε και ξαναρχιζε απο την αρχη.
Όλα καλά τα λες βρε κοπέλα μου, και πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ένιωθες έτσι...Αλλά γιατί μιλάς έτσι στο τέλος και στο Β ενικό; Κανείς δεν σε είπε θύμα, κανείς δεν είπε ότι έπρεπε να ντρέπεσαι. Γιατί λοιπόν να ξαναλέμε τα ίδια;
Να σου ζήσει η κοριτσάρα σου !!!! Να την χαίρεσαι κ να την καμαρώνεις !!!!!! Γέννησα κι εγώ με καισαρική....για μένα ήταν μονόδρομος,λόγω προβλήματος στα μάτια.Ετσι πήγαινα για προγραμματισμένη καισαρική στις 39 εβδομάδες.Αλλά ο γιος μου είχε άλλα σχέδια......38+2 ,άρχισα να πονάω, ψιλοπονούσα από το πρωί. αλλά για λίγα ψώνια στην λαική,ήπια με την μαμά μου καφέ,μαγείρεψα ..το απόγευμα κατάλαβα ότι οι πόνοι ήταν ανα τέταρτο....Για να μην πολυλογώ (γιατί τελικά θα γράψω την δική μου ιστορία τοκετού),πήγα νύχτα με πόνους ανά 3λεπτο, στις 5 30 επισκληρίδιο, 5 45 ξεπρόβαλλε το αγόρι μου!!!! Σε λίγες μέρες γίνεται 3 χρονών. Δεν στενοχωρήθηκα ποτέ, δεν το σκέφτηκα , δεν με ένοιαξε.......που έκανα καισαρική...αλλιώς δεν θα ήμουν μαμά !!!!! Λυπάμαι ,που πέρασες ένα διάστημα με τέτοιες σκέψεις !!!! Οντως ο τοκετός είναι λαχείο !!! Πρόσφατα, γέννησε γνωστή μου στην Γερμανία -τα σχέδια ήταν τοκετός στο νερό-,είχε φτάσει 42 εβδομάδων ,το παιδί, να μην κατεβαίνει ,έπεφταν παλμοί κλπ και τελικά .....καισαρική. Σημασία έχει να είναι καλά τα μωράκια μας κι εμείς για τα να μεγαλώνουμε !!!!!
ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΝΑΔΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΜΕ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
Μπράβο!!!! ;)
Τα είπες όλα !!!!!Και έχεις απόλυτο δίκιο ! Τα ίδια πέρασα και εγώ .
Να χαίρεσαι το κοριτσάκι σου καταρχήν φίλη μου! Επειδή είμαι παρόμοια περίπτωση με σένα και αναγκάστηκα να γεννήσω με καισαρική πριν ένα χρόνο αλλιώς θα έχανα το αγοράκι μου, μάθε ότι τώρα πλέον αισθάνομαι πολύ ΑΝΟΗΤΗ που καθόμουν και στενοχωριόμουν για τον τρόπο που γέννησα και το ότι θήλασα μόνο 2 μήνες.. Μην νοιώθεις ενοχές για τίποτα και μην επιρεάζεσαι από κανέναν απλά αφέσου στο μεγαλείο της μητρότητας και απόλαυσέ το κορίτσι μου! Ναι είσαι καλά και να χαίρεσαι την οικογένειά σου.