Διάβασα το αφιερώμα της εφημερίδας “ΤΑ ΝΕΑ” (Σαββατιάτικη έκδοση) για την νικήτρια του “Τhe Voice” κ. Μαρία-Έλενα Κυριάκου:
Όταν ήταν φοιτήτρια της είχε προταθεί να τραγουδάει 3 φορές την εβδομάδα δίπλα στον Πλούταρχο και ο,τι θα της βγάλουν και δίσκο. Πράγμα που σήμαινε (κακά τα ψέματα) ότι θα εγκατέλειπε την προσπάθεια της ως φοιτήτρια να πάρει το πτυχίο της. Εκείνη όμως δεν δέχτηκε και είπε ότι θα το κάνει όταν πάρει το πτυχίο της στη Φιλολογία και αφού μάθει για τη μουσική αυτα που πρέπει να μάθει.
Ο διευθυντής έμεινε έκπληκτος.
“Πρώτη φορά μας λέει κάποιος όχι. Θα το μετανιώσεις, κοριτσάκι μου!”
-Θα το μετανιώσεις, κοριτσάκι μου!
-Θα το μετανιώσεις, κοριτσάκι μου!
-Θα το μετανιώσεις, κοριτσάκι μου!
-Θα το μετανιώσεις, κοριτσάκι μου!
Και τώρα κύριε Μαλάκα, που έχει 3 παιδιά, έχει πτυχίο και κέρδισε και το the Voice, τί έχεις να της πεις;
Το λέω εγώ που είμαι εναντίον (γενικώς) των πτυχίων.
Κάντε το σκηνή γιατί μόνο έτσι θα μπείτε στο μυαλό μου και γιατι εκνευρίστηκα με την απάντηση-απειλή του βλάκα-μάνατζερ.
Η Μαρία Ελενα είναι μικρή. Φοιτήτρια και ψώνιο υπό την έννοια ότι όταν είσαι καλλιτέχνης είσαι αναπόφευκτα ψώνιο… αλλιώς τί σκατά καλλιτέχνης είσαι; Ε; Είναι μακρυά από τον τόπο της και βρίσκεται στο γραφείο ενός παντοδυναμου μάνατζερ στο τραγούδι… από το γεγονός και μόνο οτι είναι εκεί και κουβεντιάζουν σημαίνει ότι έχουν πεισθεί για το ταλέντο της. Εκείνος είναι πίσω από το γραφείο, οι υπόλοιποι παρόντες του δείχνουν σεβασμό και λένε “ναι” σε ό,τι λέει… και στο (όχι και πολύ) πίσω μέρος του εγκεφάλου του είναι σίγουρος ότι είναι καλύτερος από τον μάνατζερ της Adele
Δεν φαντάζομαι να φαντάζεστε ότι υπερβάλω!
To “όχι” της τότε μικρής είναι που μ’ αρέσει.
Επεσε ωραία μέσα στην ατμόσφαιρα που περιγράφω.
–Θα το μετανιώσεις, κοριτσάκι μου!
Ξέρω ότι στις πιο πολλές σας δεν αρέσει το ποδόσφαιρο.. όμως ακούστε αυτο γιατί έχει άμεση σχέση με το θέμα που συζητάμε.
Ο Αγιαξ είναι μια ένδοξη και με μεγάλη ιστορία ομάδα της Ευρώπης. Με έδρα το Αμστερνταμ. Η ομάδα αυτη είναι γνωστή όχι μόνο για τους τίτλους της στην Ευρώπη και Ολλανδία, αλλά γιατι οι περισσότεροι παίκτες της προέρχονται από τις ακαδημίες… με απλά λόγια από το σχολείο του Αγιαξ.
Δηλαδή: παιδιά που έχουν ταλέντο στο ποδόσφαιρο φοιτούν κανονικά στο σχολείο της ομάδας. Κανονικό σχολείο και βέβαια με όνειρο να παίξουν κάποια στιγμή στην πρώτη ομάδα.
Προπονήσεις και διάβασμα.
Το επαναλαμβάνω:
Προπονήσεις και διάβασμα.
Όχι προπονήσεις και άμα λάχει διάβασμα… Διάολε! ποδοσφαιριστής θέλω να γίνω τί τα χρειάζομαι τα γράμματα.
Δεν έχει τέτοια…
Αν δεν πηγαίνεις καλά στα μαθήματα σου, απλώς ΔΕΝ παίζεις στην ομάδα. Ας είσαι και ο Μέσι.
Τέλος.
Προφανώς και κανείς (ούτε καν τους περνά από το μυαλό) είπε έστω και σαν αστείο το: (αντίστοιχο) Θα το μετανιώσεις, κοριτσάκι μου!
Δεν μπορείς να κάνεις κάτι καλά, αν το μυαλό σου (και η ψυχή σου) είναι αλλού… όσο και αν το αγαπάς. Η ελληνική μουσική σκηνή είναι γεμάτη από περιπτώσεις μεγάλων τραγουδιστών, που σταμάτησαν να να τραγουδάνε γιατι ήθελαν να αφιερωθούν στα μωρά τους, επειδή ερωτεύτηκαν, επειδή ήθελαν να ψαρεύουν, να πιλοτάρουν… είτε να ασχοληθούν με κάτι άλλο…
Σας το λέω βγάζοντας το από τον μικροσκοπικό μικρόκοσμό μου:
-Το ταλέντο δεν είναι αρκετό. Οχι μόνο ώς προς το αποτέλεσμα… δεν μιλάω για το κλισέ… το ταλέντο δεν είναι αρκετό ούτε καν για drive.
Τους καλύτερους καλλιτέχνες δεν τους γνωρίσαμε ποτέ, επειδή οι ίδιοι ποτέ δεν τόλμησαν. Μην το ξεχνάτε αυτό.
Το Facebook είναι τρανή απόδειξη.
Εκατομμύρια άνθρωποι αναδεικνύουν απίστευτο ταλέντο… Ελάχιστοι απ’ αυτούς ζούν απ’ αυτό. Κάνουν κάτι άλλο.
Οι άνθρωποι δίνουν προτεραιότητα σ’ αυτο που πραγματικά ποθούν.
Και αυτο δεν είναι υποχρεωτικά το ταλέντο τους.
Η Μαρία-Έλενα ήθελε πρώτα πτυχίο και παιδιά.
Με γεια της με χαρά της.
“Είμαι διατεθειμένη να αφήσω κάποια πράγματα, αλλά όχι όλα. Δεν πρόκειται δηλαδή να αφήσω τα παιδιά μου στην Κύπρο και να πάω να κάνω καριέρα στην Αθήνα”
Σημασία έχει που το είπε.
Δεν έχει πολλή σημασία αν θα το πάει μέχρι το τέλος.
Σημασία έχει που το είπε. Η επιτυχία είναι δύσκολος αντίπαλος.
Πολλές μανάδες που το άκουσαν νιώθουν δικαιωμένες… γιατί η μητρότητα δεν συμβαδίζει ευκολα με την καριέρα…ή ακόμα και με πιο γηινα όνειρα. Δίνει όμως αξεπέραστα δώρα.
Υποθέτω ότι δεν υπάρχει μάνα που να μην συμφωνεί με αυτό.
Δεν έχω συναντήσει ποτέ στην καριέρα μου μάνα συνάδελφο που να μην μετράει τα δευτερόλεπτα για να τρέξει στο μωρό της.
– Θα το μετανιώσεις, κοριτσάκι μου!
Βαρειά κουβέντα για να την πεις σε έναν νεαρό άνθρωπο με ταλέντο και όνειρα.
Ας αφησουμε στην άκρη την απειλή… το μήνυμα είναι λάθος.
Αν αυτη η κοπέλα δεν είχε πετύχει (για χίλιους λόγους) στο The Voice… σε όλη της την ζωή θα την ακολουθούσε αυτη η φράση.
Δάσκαλος δεν είναι μόνο αυτός που διδάσκει στο σχολείο.
[divider]
Ο Μάνος Αντώναρος είναι ο μπαμπάς της Αθηνάς και του Αρχέλαου.
Είναι δημοσιογράφος.
μπορει να μην εχεις πτυχιο, να πας μπροστα και να το παρεις μετα οπως η οπρα ή να μην παρεις πτυχιο, να πατωσεις και να χτυπας το κεφαλι σου. Ολα ειναι σχετικα και ειδικα με τον κορεσμο επαγγελματων που υπαρχει στην χωρα μας.
Στην Ελλαδα του 2004 ειχε περισσοτερες πιθανοτητες να τα καταφερει σε σχεση με αυτη του '14 εστω κι αν τωρα ειναι το the voice. Αν στη δεκαετια των 20-30 δεν παλεψεις με παθος για το ονειρο σου με τη τρελλα και τη δημιουργικοτητα της απολυτης νιοτης, θα το κανεις στα 30(χωρις αυτο να σημαινει οτι ειναι μεγαλη στα 30 φυσικα), αναμεσα ομως σε 2 χωρες και με 3 παιδια? Αυτο ειναι ρεαλιστικοτερο?