Αμα θελεις στειλε μου εδω chrysakalamaki@gmail.com :) θα χαρω!

Όλα καλά στην οικογένειά σας! :))))) Θαυμάσια ακούγεται η εμπειρία σου…επέτρεψε μου όμως κάτι. Μια εμπειρία δεν αφορά όλο το σύστημα εδώ στη Γερμανία. (ακολουθεί τριπλό πάπλωμα) Υπέρ/Κατά καισαρικής ανάλογα την κλινική.Ιδιωτική ή κρατική,δεν έχει σημασία.Η γέννα στις 38 βδομάδες είναι μάλλον θέμα Φύσης και όχι Γυναικολόγου όπως σε Ελλάδα/Κύπρο. ΑΛΛΑ τί θα έλεγαν όσες εγκυμονούσες άκουγαν για φυσιολογικούς τοκετούς 20-30 ωρών; Με διαλείμματα βέβαια αλλά τί να τα κάνεις; Έπειτα,υπάρχουν τα κέντρα Τοκετού που ναι,λειτουρογύν με μαίες και είναι όπως περιγράφεις αλλά στα νοσοκομεία/κλινικες τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Εξαρτάται πού ζεις και τί επιλέγεις.Τοκετός σε νερό κλπ δεν υπήρχε στις επιλογές του νοσοκομείου. Στον κύκλο μας...Φίλη γέννησε με καισαρική στην ΠΗΤ της,δεν ήθελε κάτι άλλο,δικαίωμά της.Οι υπόλοιπες,προσπαθήσαμε για φυσιολογικό.Οι περισσότερες τα κατάφεραν. Με προσωπική μαία ή με μαία νοσοκομείου. Εγώ προσωπικά δεν ήθελα μαία στο σπίτι μου,γενικά δεν μ΄αρέσει να μπαίνουν «ξένοι» στο σπίτι,και μάλιστα σε τόσο ιδιαίτερη περίοδο της ζωής μας. Εξάλλου θα ερχόταν η μαμά μου για λίγες μέρες,και μετά η θεία μου. Η γειτόνισσά μου είχε μαία,τη βοήθησε να ετοιμάσουν το σπίτι για τον ερχομό του μωρού-όσα έκαναν για μένα ήταν αυτονόητα ή τα είχα μάθει από βιβλία. Μια 3η γειτόνισσα που γέννησε πριν 2 μήνες,επέλεξε να φέρει εσωτερική νοσοκόμα μετά τη γέννηση της κόρης της,ώστε να έχει η ίδια χρόνο και κάποιο έμπιστο πρόσωπο να φροντίζει το μωρό. Στη γέννα μπορείς να πληρώσεις ένα έξτρα ποσό για να είναι εκεί η μαία σου. Αλλά υπάρχουν περιπτώσεις που γεννάνε ταυτόχρονα δύο "πελάτισσες",τί γίνεται εκεί; Έτυχε στη γειτόνισσα μου,και τελικά έπρεπε να κάνει ό,τι κι εμείς,να εμπιστευτεί τις μαίες του νοσοκομείου.Που οι περισσότερες ήταν θαυμάσιες,και τις είχαμε γνωρίσει σε βραδιά ενημέρωσης (οργανώνονται από το νοσοκομείο της περιοχής μας). Μαθήματα ανώδυνου τοκετού…πήγα σε 1,η νοσοκόμα ήταν 28 χρονών αλλά όχι μητέρα. Δεν ξαναπήγα,εμπιστεύτηκα περισσότερο τη γυναικολόγο μου -τη 2η διότι η πρώτη γυναικολόγος που είχα για χρόνια,ήταν υπέρ της καισαρικής στις 39 βδομάδες,ω ναι υπάρχουν κι εδώ!- τα βιβλία,τις εμπειρίες άλλων μαμάδων,το ένστικτό μου. Άλλοι φίλοι έκαναν μαθήματα φροντίδας βρέφους,κάτι αχρείαστο για μας αφού στο νοσοκομείο μας τα έδειξαν όλα την 1η μέρα. Επίσης,εδώ πρέπει να πας στο νοσοκομείο ώστε να σε πληροφορήσουν για τις επιλογές τοκετού.Αν θέλεις καισαρική,στην κάνουν αφού κρίνουν πως χρειαστεί.Υπέγραψα συμβόλαιο για φυσιολογικό τοκετό με επισκληρίδιο.Δεν ήθελα με τίποτα καισαρική. Διατροφή,περπάτημα,κολύμπι,όλα κανονικά στην εγκυμοσύνη.Εκτός από τις αιμορραγίες του 3-4ου μήνα,δεν κατάλαβα πως ήμουν έγκυος. Έφτασα την ΠΗΤ μου.Όλα καλά. Μόλις έκλεισα την 41η βδομάδα,πήγα στο νοσοκομείο όπως μου σύστησε η γυναικολόγος.Καρδιοτομογράφος ολέ,πρόκληση τοκετών για μέρες...όλα στη θέση τους,το μωρό ανεβοκατέβαινε,σπάσιμο νερών πουθενά στον ορίζοντα,μόνο αβάσταχτος πόνος. Βλέπεις,είχα υπογράψει πως θέλω φυσιολογικό τοκετό και εδώ προσπάθησαν όσο γινόταν. Επιλέξαμε νοσοκομείο που κάνει τα πάντα και για όσο χρειαστεί ώστε η γυναίκα να γεννήσει φυσιολογικά. Γνωρίζαμε τις ιατρούς και τις μαίες με τα ονόματά τους τόσες μέρες. Και φτάνουμε σε μια Παρασκευή που ο διευθυντής της κλινικής μου είπε "σήμερα,τελευταία μέρα,έχεις ξεπεράσει κάθε προσδοκία,και σε ταλαιπωρούμε άδικα." Βλέπεις,υπάρχουμε και οι περιπτώσεις που ..."δεν γεννάμε". Δεν με άφηναν ν΄αλλάξω στάση κατά τη διάρκεια του τοκετού. Με είχαν κολλήσει στο κρεββάτι γιατί το μωρό παραήταν μεγάλο. Διαστολή 1 μετά από τόσες μέρες,κι εγώ μωβ. Καταλήξαμε να γεννήσουμε με καισαρική τομή και ολική νάρκωση. Ο διευθυντής της κλινικής με έβλεπε κάθε μέρα,όπως όλες τις άλλες μαμάδες.Τρομερός επαγγελματίας. Δίπλα μου συνέχεια,μια 20χρονη κοπελίτσα,ασκούμενη μαία,που μακάρι να την έχουν όλες οι άλλες επίτοκες. Ζήτησα να μείνει δίπλα μου και στην επέμβαση αφού ο άνδρας μου έπρεπε να μείνει έξω. Τέλος καλό όλα καλά. Το κάθε δωμάτιο με ντους και τουαλέτα ήταν για 2 μαμάδες με τα μωρά τους.Πεντακάθαρα.Ρουχαλάκια για τα μωρά -απαγορευόταν να φέρουμε ρουχαλάκια/πετσέτες για τα νεογνά- εσώρουχα μιας χρήσης και σερβιέτες για τις μαμάδες. Ζήτησα από τη μαμά μου να φέρνει γιαούρτι ώστε να επιστρέψουμε σπίτι στην ώρα μας,καθώς το φαγητό ήταν σχεδόν μόνο πατάτες και ψωμί με αλλαντικά (Γερμανία)... Τις μέρες μετά τη γέννα,οι νοσοκόμες δίδαξαν στον άνδρα μου και μένα,πώς να φροντίζουμε το μωρό μας,όλα υπέροχα. Κι αν χρειαζόμασταν κάτι,υπήρχε τηλέφωνο για "κατ' οίκον επίσκεψη μαίας".Είχαμε ευλογία με το συγκεκριμένο νοσοκομείο και το προσωπικό του; Ναι αλλά το είχαμε επιλέξει μετά από πολλή έρευνα. Η φίλη μου δεν είχε τόση τύχη διότι σε άλλο νοσοκομείο της πόλης,την άφησαν να γεννήσει φυσιολογικά ενώ εκλιπαρούσε για καισαρική. Το (πολύ μεγάλο)μωρό σφήνωσε,όλα πήγαν στραβά,το μετέφεραν στο δικό μας νοσοκομείο που είχε εντατική για νεογνά,μπαινόβγαιναν εδώ για μήνες. Η μια επέμβαση μετά την άλλη. Ευτυχώς οι παιδίατροι βοήθησαν στην περίπτωση τους περισσότερο απ΄ότι οι εκεί γυναικολόγοι και οι μαίες. συγγνώμη για την πολυπολυπολολογία