Πονηρή πεθερά

Πριν από 8 χρόνια γνώρισα τον άντρα μου… Τον γνώρισα σε μια πολύ περίεργη φάση (ψυχολογικά) της ζωης μου! Λίγο καιρό πριν είχα βγει απο μια μακροχρόνια σχέση που με ταλαιπώρησε πολυ. Προσπαθούσα ακόμη να συνέλθω. Το ίδιο βέβαια και ο άντρας μου. Απο σχέση και εκείνος! Τον γνώρισα στην δουλειά του πατέρα μου, όπου δούλευε εκεί και η μαμα μου. Οικογενειακή κατάσταση. Μόλις είδα τον αντρα μου, ήξερα οτι ηταν ο αντρας που θα ζησω μαζι του..! Δεν ξερω αν μερικες απο εσας το έχετε νιώσει.!

Ο πατέρας μου.. παλαιών αρχών! Οταν έμαθε για την σχέση μου, υπήρχαν έντονοι καβγαδες… Ένιωθε ντροπή, να βλέπει τον άντρα που βγαίνει με την κόρη του καθε μέρα στον ιδιο χώρο! Ασε που δεν ήξερε πως θα εξελιχθεί και αυτη η σχέση!  Αποφασίσαμε σχετικά γρήγορα να γνωριστούμε σαν οικογένειες, να σταματήσει και ο πατερας μου την μουρμούρα! Οχι οτι μας πίεσαν, θα προχωρούσε ουτως ή αλλως η σχεση μας! Ενα σημάδι απλα, οτι η σχεση δεν ηταν ξεπέτα!

Και ήρθε η ώρα να γνωρίσω την μέλλουσα πεθερά μου… Μια πολύ  ωραία γυναίκα! Ψηλή, ξανθιά, ωραίο κορμί, νέα! Με λέγειν, μορφωμενη, με ας πούμε χιούμορ, αλλα παγοβουνο!! Ο πεθερός μου.. ενας έξυπνος άνθρωπος, στα ίδια κυβικά με την πεθερά, αλλα πολύ θερμός!  Να μην τα πολυλογώ… αρραβωνιαστηκα και αρχίσαμε να μένουμε μια στα πεθερικά, μια στους γονείς μου.! Κάναμε ανακαίνιση το δικό μας σπίτι και μέχρι να γίνει, εδω και εκει! Ούτε σκέψη να μείνουμε χωριστά βράδυ! Μαζί, παντα μαζί, εδω και 8 χρόνια μαζί αυτοκόλλητοι!

Κουβέντες ατελείωτες με την πεθερά μου.. Ήθελε να μου δείξει οτι και καλα ειναι ανοιχτό μυαλό! Στη συζήτηση καλα τα πηγαίναμε! Επι ενα χρόνο, πήγαινα και εφερνα μια βαλίτσα. Και κάπου εδώ φεύγει το ωραίο  πρόσωπο και έρχεται της κακιάς πεθεράς! Δεν είπε ποτέ να κάνει λίγο χώρο σε μια μεριά της ντουλάπας να αφήσω μια μπλούζα, ενα παντελόνι, ενα βρακι τέλος πάντων… Άπλυτα; Δε το συζητώ, δεν με ρώτησε ποτέ! Όχι οτι θα τα έδινα, απλά απο καλη χειρονομία!  Στην κουζίνα δεν έπρεπε να πατάω!  Μόνο εκείνη, το έδειχνε με τον δηθεν καλο της τρόπο! «Αστο Κ…. θα το κανω εγω μην κουράζεσαι εσυ..!! » Δηθεν..!!

Πέρασε έτσι ενας δύσκολος χρόνος. Οταν επιτέλους έγινε το σπίτι, δεν μάζεψε ενα ρούχο του παιδιού της να το ετοιμάσει!  Δεν ειχε ούτε βρακια να βάλει! Ολα τα μάζεψα εγω απο τις ντουλάπες!  Δεν του έδωσε ουτε μια πετσέτα, τιποτα! Σακούλες να βάλουμε τα ρούχα, μαύρες σακούλες!  Πλέον ειχα καταλάβει οτι είχε κακία και πολλη ζήλεια. ! Στο σπίτι που φτιάχναμε (γονική παροχή των γονιών μου σε εμένα) δεν πάτησε ουτε να βοηθήσει σε κάτι! Οταν ήρθε απλα είπε «Ωραίο, πολυ ωραίο» και μετα πηγε σπίτι και αλλαξε οσα μπορουσε μεσα στο σπίτι να ειναι ίδια με τα δικα μας! Μπαίνουμε σπίτι μας.. και ήθελε να έρχεται να μαγειρεύει, της είπα οτι μου είπε και εκείνη «Κάθισε στο  καναπέ, θα το κανω εγω, μη  κουράζεσαι«

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com