Μια μανούλα στην Αυστραλία!
Έχω διαβάσει πολλές ιστορίες στη σελίδα και έτσι αποφάσισα να μοιραστώ και εγώ μαζί σας την ιστορία του τοκετού μου στο εξωτερικό, συγκεκριμένα στην Αυστραλία!
Είμαι 24 χρονών και πριν ένα χρόνο, τον Μάιο του 2014 παντρευτήκαμε με τον καλό μου μετα από 2 χρόνια σχέσης. Ένα μήνα αργότερα θα φεύγαμε για Αυστραλία να δοκιμάσουμε και εκεί την τύχη μας (έχω και Αυστραλέζικη υπηκοότητα από τον μπαμπάκα μου). Μια εβδομάδα πριν φύγουμε μάθαμε ότι περιμένουμε μωράκι με το γνωστό τεστ εγκυμοσύνης!
Όταν φτάσαμε Αυστραλία ήμουν ήδη 4 εβδομάδων έγκυος. Είχα μια πάρα πολύ καλή εγκυμοσύνη (αν εξαιρέσουμε το υπερβολικό πρήξιμοοοο!) με ΠΗΤ 5/2/15.
Και φτάσαμε αισίως στις 39 εβδομάδες. Στις 29/1 το πρωί είχα κάποιες ακονόνιστες συσπάσεις για τις οποίες με είχαν προειδοποιήσει από το νοσοκομείο να μην φοβηθώ. Μου είχαν πει να επικοινωνήσω μαζί τους όταν οι συσπάσεις φτάσουν στα 4-5 λεπτά ή αν σπάσουν τα νερά μου. Μέχρι το βράδυ δεν είχαμε καμία εξέλιξη, οπότε μπαίνω να κάνω ένα μπανάκι να είμαι καλού κακού έτοιμη και τσουπ!!! Με το που βγαίνω από το ντουζ σπάνε τα νερά! Αυτό που ένιωσα εκείνη τη στιγμή δεν μπορώ να το περιγράψω! Είχα τρέξει σε μαθήματα θηλασμού, σε μαθήματα τοκετού, είχαμε κάνει ξενάγηση στις αίθουσες του μαιευτηρίου, μιλούσα συνεχώς στο skype με την μαμά μου, αλλά τίποτα δεν μπορεί να σε προετοιμάσει στα αλήθεια γι’ αυτο που πρόκειται να αντιμετωπίσεις! Πήραμε τηλέφωνο το νοσοκομείο και πήγαμε αμέσως εκεί.
11:30 φτάσαμε, 12:30 άρχισαν δειλά δειλά οι πόνοι. Με έβαλαν σε ένα δωμάτιο (μονό) με τον άντρα μου και μια οικογενειακή μας φίλη και έρχονταν να με τσεκάρουν συχνά πυκνά. Δοκίμασα στην αρχή το ειδικό αέριο που υποτίθετε ότι σε χαλαρώνει αλλά δεν έκανε τίποτα, οπότε μετά ζήτησα μια ένεση πεθιδίνης, η οποία επίσης δεν έκανε πολλά πράγματα αλλά τουλάχιστον στα 2-3 λεπτά ανάμεσα στις συσπάσεις κοιμόμουν!
Στη 1 περίπου το μεσημέρι είχα ακόμα διαστολή 3, οπότε αποφάσισαν να μου βάλουν τεχνητούς πόνους και μετά από 2-3 συσπάσεις λύγισα και ζήτησα επιτέλους την μαγική επισκληρίδιο!!! Τι το ήθελα! Η αναισθησιολόγος έκανε περίπου μισή ώρα να τα καταφέρει γιατί οι συσπάσεις είχαν φτάσει στα 30 δευτερόλεπτα και σταματούσαμε συνέχεια. Αφού τελειώσαμε, μέσα σε 10 λεπτά ένιωσα κάτι πόνους!!!! Απερίγραπτους!!! Είχε έρθει η ώρα να σπρώξω οπότε τσάμπα πήγε η επισκληρίδιος. Με την μαμά μου στο κινητό να με ενθαρρύνει (πρωτοτυπία πάντα!), τον άντρα μου στο πλευρό μου και δυο μαίες, ξεκινήσαμε το σπρώξιμο και αφότου μας άκουσε όλο το νοσοκομείο και μετά από 6 μόλις σπρωξίματα άκουσα το πιο όμορφο κλάμα τις ζωής μου!
Από τη στιγμή που γεννήθηκε το αντράκι μου, δεν μας χώρισαν ούτε δευτερόλεπτο! Στη μία ώρα μετά τη γέννα προσπάθησαμε να θηλάσουμε και στις 2 ώρες μετά σηκώθηκα και έκανα ντουζάκι!
Δεν έχω κανένα παράπονο από το Αυστραλέζικο πρόγραμμα υγείας , μας περιποιήθηκαν και με το παραπάνω (σε δημόσιο νοσοκομείο και δεν πληρώσαμε ούτε δολλάριο σε όλη την εγκυμοσύνη και τον τοκετό) αλλά ήταν πολύυυυυ πιεστικοί με τον θηλασμό!
Ήμουν προετοιμασμένη να θηλάσω, ενθουσιασμένη για την ακρίβεια! Αλλά από τις πρώτες φορές κατάλαβα ότι δεν θα γινόταν. Εγώ είχα επίπεδες θηλές και το μωράκι μου κοντό χαλινό ( το οποίο οι μαίες οι οποίες με κατέκριναν στο νοσοκομείο δεν παρατήρησαν καν!). Προσπάθησα πολύ και αφού κατάλαβα ότι δεν θα γινόταν, άρχισα τουλάχιστον να βγάζω με το θήλαστρο και να δίνω, όσπου κόπηκε το γάλα μου. Το πρόβλημα με τη γλωσσίτσα του μωρού το ανακάλυψα και το έψαξα μόνη μου , και το υπέδειξα στη γιατρό αλλά ήταν ήδη αργά.
Παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, μόνοι μας σε μια ξένη χώρα με ένα μωράκι, θα τα έκανα και πάλι όλα από την αρχή και δεν θα άλλαζα τίποτα στην εμπειρία μου. Αν και την επόμενη φορά δεν σκοπέυω να το παίξω σκληρή… θα ζητήσω επικληρίδιο από τους πρώτους πόνους!!!!
μαμά Ελευθερία
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Έχουμε την ίδια εμπειρία! Ήρθα Μελβούρνη Σεπτέμβριο του 2013 και στις 15/02/2015 γέννησα το γιο μου σε δημόσιο νοσοκομείο με επείγουσα καισαρική κι επισκληρίδιο. Με πίεσαν πολύ να θηλάσω, πράγμα αδύνατο λόγω επίπεδων θηλών. Παρ'ολ'αυτά το σύστημα υγείας εδώ είναι ιδανικό! Να σου ζήσει το μωράκι σου!!!!!
ΤΑ ΤΡΙΑ ΘΑΥΜΑΤΑΚΙΑ ΜΟΥ.. Θελω να μοιραστω κ γω μαζι σας μανουλες τις ιστοριες μου,εν συντομια.. Στα 21 μου εμεινα εγκυος κ αποφασισαμε με τον 1,5 χρονο μολις φιλο μου να κανουμε πολιτικο κ να μεινουμε μαζι.. εννοειτε οι δικοι μας ηταν τρελοι απο χαρα.. τον ιουνιο 2 μηνες πριν γεννησω μας λεει ο γιατρος οτι το μωρο ειναι τυλιγμενο με το λωρο.. εννοειτε μεχρι να γεννησω εκλαιγα.. τελος παντων 14 Αυγουστου του 2009 το βραδυ με πιανουν πονοι.22:30 φτασαμε στο νοσοκομειο 6:30 το πρωι βγηκε η μικρη με καισαρικη.. 3330 η μπουμπου μας.. 3 χρονια μετα στις 13.05.2012 την γιορτη της μητερας ελαβα το πιο ωραιο δωρο..τον γιο μου,2700,παλι με καισαρικη εννοειτε.. Λιγο μετα που χρονισε ο γιος μου μαθαινω οτι ειμαι παλι εγκυος.. αναμεικτα συναισθηματα γιατι θα ηταν πολυ κοντα η τριτη καισαρικη κ εχοντας πολυ χαλια εγκυμοσυνες με εμετους κ ενεσεις φοβομουν οτι δεν θα τα βγαλω περα με τα παιδια.. τελικα 08.02.2014 ειχα Π.Η.Τ αλλα η μπεμπα μου ηταν βιαστικη και μου εσπασαν τα νερα στις 29.01.1014 το πρωι.. 14:45 ηρθε στον κοσμο το κοριτσι μου 2800 κ μ εκανε την πιο ευτυχησμενη γυναικα στον κοσμο.. Βεβαια αυτη τη φορα ειχα καποια προβληματα,οπως οτι μου περασε η αναισθησια και πονουσα για ωρα μεχρι να τελειωσουν οι γιατροι και μετα 5μερες στο νοσοκομειο συνεχεια κλαμα απ τον πονο,δεν μπορουσα να σηκωθω σταματουσε η αναπνοη μου,καρδιογραφημα,ακτινογραφιες,η κοιλια μου σαν μπαλονι.. τελικα εγινα καλα αλλα δεν χαρηκα καθολου την μικρη,ουτε αγκαλιες ουτε τιποτα,ισα ισα την θηλαζα.. Ακομα νιωθω ενα κενο γι αυτο αλλα προσπαθω να το αναπληρωσω τωρα που ειναι σκετη τρελα,και φυσικα παντα με τ αλλα δυο αδερφια της.. Ηρθαν τοσο ξαφνικα και τα τρια και ειναι ολη μου η ζωη,τα θαυματακια ΜΟΥ!! Ευχομαι ολες οι μανουλες να εχουν τοσο ομορφες εμπειριες οσο οι δικες μου..